- 5,191
- 7,506
- 174
Adultery ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ (Completed)
- Thread starterScripted
- Start date
- 229,305
- 5,191
- 7,506
- 174
#2
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ :-
ਅਰਸ਼ ਕਦੋਂ ਦਾ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਵੇਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਦਿਲ ਲੱਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਤੋਂ ਸਬਰ ਨੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਵੀ ਜਾਗ ਜਾਗ ਕੇ ਕੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਨਿਗਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਟਿਕਾਈਂ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਲੰਮੀ ਉਡੀਕ ਮਗਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।ਅਸਲ ਵਿਚ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਪੰਜ ਕੁ ਮਿੰਟ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਘੰਟਿਆਂ ਜਿਹਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਉਹੀ ਸਕੂਲ ਵਾਲੀ ਡਰੈੱਸ ਨਿੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਚਿੱਟੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਨਿੱਲੀ ਚੁੰਨੀ ਲਈ ਸੀ। ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਮੰਮੇ ਲੁਕੋਈਂ ਖੁਸ਼ੀ ਅਰਸ਼ ਵੱਲ ਵੇਖ ਪਿਆਰੀ ਜਿਹੀ ਸਮਾਇਲ ਦਿੰਦੀ ਘਰੋਂ ਨਿੱਕਲ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਵੇਖ ਸਿੱਧੀ ਅਰਸ਼ ਕੋਲ ਜਾਂ ਖੜਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼:- ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੋਈ ਵੇਖ ਲਵੇਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਵੇਖ ਲਵੇ ਜਿਨੇਂ ਵੇਖਣਾ, ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਨੀਂ ਮੈਂ
ਇਹ ਕਹਿ ਖੁਸ਼ੀ ਚੁੰਨੀ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਸੂਟ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਚੜਾਉਣ ਦੀ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਦੀ ਐ।
ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਸੂਟ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦਿਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।
ਅਰਸ਼:- ਹਾਏ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਏਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਇੰਨਾਂ ਕਹਿ ਅਰਸ਼ ਉਂਗੁੱਠੇ ਤੇ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਨਿੱਪਲ ਮਸਲ ਦਿੰਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਹਹਹਹਹ ਆਈਈਈਮਮਮ।।
ਸਿਸਕੀ ਲੈਂਦੀ ਹੋਈ ਸੰਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਪਰ ਉਸਦੇ ਨਿੱਪਲ ਪੂਰੇ ਤਣ ਕੇ ਉਭਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਰਸ਼ ਰੋਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ……
ਅਰਸ਼:- ਅੱਜ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਵੀਂ ਸਕੂਲੋਂ ਮੈਂ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਵੇਟ ਕਰੂੰਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਆਪਣੇ ਤਣੇ ਵੇ ਨਿੱਪਲ ਚੁੰਨੀ ਓਹਲੇ ਕਰ ਸਕੂਲ ਵੱਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
________________________________
ਉੱਧਰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਖਾਲੀ ਟਾਇਮ ਦੋਰਾਨ :
__________________________________
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਛੇੜ ਰਹੀ ਐ।
ਸਹੇਲੀ:- ਅੱਜ ਤੀਰ ਵਾਂਗ ਤਿੱਖੇ ਕਰ ਬਰਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਉਂ ਆਈ ਏ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਉਸਦੀ ਨੋਕਝੋੰਕ ਨੂੰ ਟਾਲ ਮਟੋਲਦੀ – ਨਹੀਂ ਬਸ ਐਵੀਂ ਪਿੱਠ ਤੇ ਸਕਰੈਚ ਜਿਹੇ ਪੈਗੇ ਸੀ।
ਸਹੇਲੀ:- ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਏਂ ਤੂੰ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਚੱਲ ਨੀਂ ਐਂਵੀ ਬਕਵਾਸ ਕਰੀਂ ਜਾਂਨੀ ਏਂ।
ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਾਸ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ ਬੁਆਏਫਰੈਂਡ ਸੀ ਆ ਕੇ ਬੋਲਦਾ- ਕੱਲ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ, ਚੰਡੋਲ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਬੜੀਆਂ ਕੂਕਾਂ ਚਾਂਗਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਇਸਨੂੰ ਅਰਸ਼ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੋਲ ਮੋਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿਸ ਗਈ , ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਸਹੇਲੀ ਬੋਲਦੀ ਹੈ- ਅੱਛਾ ਹੋਰ ਕੀ ਵੇਖਿਆ ਤੂੰ, ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਅੱਗ ਬਹੁਤ ਐ।
ਮੁੰਡਾ- ਖਚਰੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦਿਆਂ- ਨਾਂਹ ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ,ਬਸ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੇਖੀ ਸੀ,ਨਾਲ ਇਹਦੇ ਤਗੜਾ ਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ।
ਸਹੇਲੀ- ਆਹੋ ! ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਇਹ ਕਟਰੀਨਾ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਤਾਂ ਹੈ।ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਅੱਗ ਐ ਮੁੰਡਾ ਤਗੜਾ ਜਿਹਾ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ।ਪਰ ਹੋਣਾ ਕੋਣ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਭਰਾ ਹੀ ਹੋਊ। ਦੋਵੇਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਨ ਲਗਦੇ ਹਨ
ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਤਾਂ ਲੱਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲੀਲਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਂ ਨਹੀਂ ਪਈ। ਇਸ ਮਜ਼ਾਕ ਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਹੈ।ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਗੋਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਅਰਸ਼ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਪਟ ਸਕੇ।ਇਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਜਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਫਿਸ ਵੱਲ ਚਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਧਕ ਧਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਸੀਨਾਂ ਉੱਪਰ ਹੇਠਾਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਏਦਾਂ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਗਈ ਸੀ। ਉਪਰੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਦਾ ਠਰਕੀ ਬੁੱਢਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਫਿਸ ਬਾਹਰ ਖੜ ਕੇ:- ਮੇਂ ਆਈ ਕਮ ਇਨ ਸਰ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਆਪਣੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਚ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ- ਆਓ ਆਓ ਬੱਚੇ।
ਖੁਸ਼ੀ:-ਡਰਦੀ ਡਰਦੀ- ਸਰ ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮ ਹੈ, ਛੁੱਟੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਖੁਸ਼ੀ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਉਸਦੀ ਨਿਗਾਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਹੇਠਾਂ ਹੋ ਰਹੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਥੁੱਕ ਗਟਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ- ਕੋਣ ਆਇਆ ਲੈਣ ਬੁਲਾਓ ਜਰਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਫਸ ਗਈ ।ਇਸਦੀ ਜਗਾ ਬੁਖਾਰ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਚੰਗਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਚਲੋ ਬੁਲਾਓ ਬੇਟਾ ! ਟਾਇਮ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਰੋਣ ਹਾਕੀ ਹੋ ਕੇ- ਸ੍ਰ ਕੋਈ ਆਇਆ ਨਹੀਂ,ਐਕਚੁਲੀ ਮੇਰੇ ਮੰਮਾ ਬੀਮਾਰੀ ਸਨ ਸਵੇਰੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਬਾਅਦ ਆ ਜਾਵੀਂ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਘੂਰਦਾ ਹੋਇਆ- ਹਾਂ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਲਿਖ ਕੇ ਦੇ ਜਾਓ ,ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ- ਥੈਂਕਯੂ ਸਰ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਪਣੇ ਲੌੜੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ-ਆਹਹਹਹਹ ਹਾਂ ਹਾਂ ਜਾਓ ਜਾਓ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਹੋਰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ।ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਐਨੀ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਛੁੱਟੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਐ। ਪਰ ਇਹ ਛੁੱਟੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੇ ਦਵਾਈ ਸੀ ਨਾਂ ਕਿ ਬਹਾਨਿਆਂ ਨੇ। ਇਸੇ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਨੱਚ ਰਹੇ ਸਨ।
ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤਾਂਘ ਵਿਚ ਕਦੋਂ ਸਕੂਲੋਂ ਨਿਕਲੀ ਉਸਦੇ ਚੇਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ।ਉਸਦਾ ਚੇਤਾ ਉਦੋਂ ਖੁੱਲਿਆ ਜਦੋਂ ਘਰ ਆਲੇ ਸੁੰਨੇ ਰਾਹ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਬਾਹੋਂ ਫੜ ਖਿੱਚਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਹੜਬੜਾ ਗਈ- ਹਾਏ ਕੋਣ ਐ।
ਅਰਸ਼:- ਹਸਦਾ ਹੋਇਆ- ਹੋਣਾ ਕੋਣ ਐ। ਮੈਂ ਹੀ ਹਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਅਰਸ਼ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ- ਐਵੀਂ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਚਲੋ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਅਰਸ਼:- ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਐ! ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਇੱਧਰ। ਆਪਣੇ ਦੋ ਹੀ ਤਾਂ ਘਰ ਨੇ ਇਸ ਸਾਈਡ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਪਰ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੇਖ ਲਿਆ।
ਅਰਸ਼:- ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ, ਤੂੰ ਉੱਧਰ ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਚੱਲ।
ਦੋਵੇਂ ਸੰਘਣੇ ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਖੁਸ਼ੀ ਬੇਸਬਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਰਸ਼ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਰੱਖਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਕਿਸੇ ਭੁੱਖੇ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੱਬ ਚੱਬ ਕੇ ਖਾਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਖੈਰ ਨਹੀਂ। ਅਰਸ਼ ਮਨ ਚ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਇਹਨੂੰ ਹੋਇਆਂ ਕੀ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਲੌਅਰ ਵਿਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿਚ ਕਸ ਲਿਆ।
ਅਰਸ਼ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦੇ ਹੀ ਜੋਸ਼ ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ । ਬਿਨਾਂ ਬਰਾ ਤੋਂ ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣ ਘੁੱਟਣ ਚ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਨਾਲੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ ਨਾਲੇ ਕਦੇ ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਕਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸੀ ਜਾਵੇ। ਅਰਸ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲੋਂ ਤੋੜ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਸੂਟ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਜਾ ਟਿਕਾਏ। ਅਰਸ਼ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਅੱਡ ਅੱਡ ਕੇ ਮੰਮਿਆਂ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਵੇ ਨਾਲੇ ਨਿੱਪਲ ਤੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢ ਲਵੇ। ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟੀ ਜਾਵੇ। ਅਰਸ਼ ਦੀ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਚੂਸਾਈ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੂਟ ਮੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੋਟੋ ਨਿੱਪਲਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਚਮਕਣ ਲੱਗਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਬਹਿ ਕੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਦਬਾਅ ਅਰਸ਼ ਝੱਲ ਨਾ ਸਕਿਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਪਿਚਕਾਰੀ ਤੇ ਪਿਚਕਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ,ਜੋ ਸਿੱਧੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਉੱਪਰ ਪੈ ਗਈਆਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਦੱਬ ਦੱਬ ਕੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਕੱਢ ਮਾਰੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਖੜੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਮਜੇ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਚੱਟ ਗਈ।
ਅਰਸ਼:- ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਿਆ ਟੇਸਟ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਮਜ਼ਾ ਚੱਟਦੀ ਹੋਈ – ਮਚ ਟੇਸਟੀ ਐਂਡ ਸਵੀਟ।
ਦੋਵੇਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੂਟ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿਕਲਿਆ:- ਹਾਏ ਮਰਗੀ ਰੱਬਾ।
ਅਰਸ਼:- ਕੀ ਹੋਇਆ..!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸੰਗਦੀ ਸੰਗਦੀ- ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੂਟ ਤੇ ਪੈ ਗਏ….. ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੇਖ ਲਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਉ।
ਅਰਸ਼:- ਉਸਦੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਮੰਮੇ ਢੱਕਦਾ ਹੋਇਆ- ਏਦਾਂ ਲੁਕੋ ਲੈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਿਖਣਾ।
ਦੋਵੇਂ ਕੁਝ ਟਾਇਮ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਫੀ ਦਿਨ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤੜਪ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮੋਕਾ ਮਿਲ਼ਦੇ ਹੀ ਫੜਕੇ ਮਿਲ਼ਣ ਦਾ ਤਰਲਾ ਕਰਦਾ ਪਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਮਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੋਂ ਹੈਲਪ ਲੈਂਦੀ।ਪਰ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਵਜ੍ਹਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਅੱਗੇ ਪੂਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਨਾਲ਼ ਹੀ ਹੁਣ ਉਹ ਛੋਟੀ ਨਹੀਂ ਵੱਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਭਾਲਦੀ ਸੀ।
____________________________________________
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ :-
ਅਰਸ਼ ਕਦੋਂ ਦਾ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਵੇਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਦਿਲ ਲੱਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਤੋਂ ਸਬਰ ਨੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਵੀ ਜਾਗ ਜਾਗ ਕੇ ਕੱਟੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਨਿਗਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਟਿਕਾਈਂ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਲੰਮੀ ਉਡੀਕ ਮਗਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।ਅਸਲ ਵਿਚ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਪੰਜ ਕੁ ਮਿੰਟ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਘੰਟਿਆਂ ਜਿਹਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਉਹੀ ਸਕੂਲ ਵਾਲੀ ਡਰੈੱਸ ਨਿੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਚਿੱਟੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਨਿੱਲੀ ਚੁੰਨੀ ਲਈ ਸੀ। ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਮੰਮੇ ਲੁਕੋਈਂ ਖੁਸ਼ੀ ਅਰਸ਼ ਵੱਲ ਵੇਖ ਪਿਆਰੀ ਜਿਹੀ ਸਮਾਇਲ ਦਿੰਦੀ ਘਰੋਂ ਨਿੱਕਲ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਵੇਖ ਸਿੱਧੀ ਅਰਸ਼ ਕੋਲ ਜਾਂ ਖੜਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼:- ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੋਈ ਵੇਖ ਲਵੇਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਵੇਖ ਲਵੇ ਜਿਨੇਂ ਵੇਖਣਾ, ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਨੀਂ ਮੈਂ
ਇਹ ਕਹਿ ਖੁਸ਼ੀ ਚੁੰਨੀ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਸੂਟ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਚੜਾਉਣ ਦੀ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਦੀ ਐ।
ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਸੂਟ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦਿਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।
ਅਰਸ਼:- ਹਾਏ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਏਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਇੰਨਾਂ ਕਹਿ ਅਰਸ਼ ਉਂਗੁੱਠੇ ਤੇ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਨਿੱਪਲ ਮਸਲ ਦਿੰਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਹਹਹਹਹ ਆਈਈਈਮਮਮ।।
ਸਿਸਕੀ ਲੈਂਦੀ ਹੋਈ ਸੰਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਪਰ ਉਸਦੇ ਨਿੱਪਲ ਪੂਰੇ ਤਣ ਕੇ ਉਭਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਰਸ਼ ਰੋਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ……
ਅਰਸ਼:- ਅੱਜ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਵੀਂ ਸਕੂਲੋਂ ਮੈਂ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਵੇਟ ਕਰੂੰਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਆਪਣੇ ਤਣੇ ਵੇ ਨਿੱਪਲ ਚੁੰਨੀ ਓਹਲੇ ਕਰ ਸਕੂਲ ਵੱਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
________________________________
ਉੱਧਰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਖਾਲੀ ਟਾਇਮ ਦੋਰਾਨ :
__________________________________
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਛੇੜ ਰਹੀ ਐ।
ਸਹੇਲੀ:- ਅੱਜ ਤੀਰ ਵਾਂਗ ਤਿੱਖੇ ਕਰ ਬਰਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਉਂ ਆਈ ਏ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਉਸਦੀ ਨੋਕਝੋੰਕ ਨੂੰ ਟਾਲ ਮਟੋਲਦੀ – ਨਹੀਂ ਬਸ ਐਵੀਂ ਪਿੱਠ ਤੇ ਸਕਰੈਚ ਜਿਹੇ ਪੈਗੇ ਸੀ।
ਸਹੇਲੀ:- ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਏਂ ਤੂੰ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਚੱਲ ਨੀਂ ਐਂਵੀ ਬਕਵਾਸ ਕਰੀਂ ਜਾਂਨੀ ਏਂ।
ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਾਸ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ ਬੁਆਏਫਰੈਂਡ ਸੀ ਆ ਕੇ ਬੋਲਦਾ- ਕੱਲ ਮੇਲੇ ਵਿਚ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ, ਚੰਡੋਲ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਬੜੀਆਂ ਕੂਕਾਂ ਚਾਂਗਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਇਸਨੂੰ ਅਰਸ਼ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੋਲ ਮੋਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿਸ ਗਈ , ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਸਹੇਲੀ ਬੋਲਦੀ ਹੈ- ਅੱਛਾ ਹੋਰ ਕੀ ਵੇਖਿਆ ਤੂੰ, ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਅੱਗ ਬਹੁਤ ਐ।
ਮੁੰਡਾ- ਖਚਰੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦਿਆਂ- ਨਾਂਹ ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ,ਬਸ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੇਖੀ ਸੀ,ਨਾਲ ਇਹਦੇ ਤਗੜਾ ਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ।
ਸਹੇਲੀ- ਆਹੋ ! ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਇਹ ਕਟਰੀਨਾ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਤਾਂ ਹੈ।ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਅੱਗ ਐ ਮੁੰਡਾ ਤਗੜਾ ਜਿਹਾ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ।ਪਰ ਹੋਣਾ ਕੋਣ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਭਰਾ ਹੀ ਹੋਊ। ਦੋਵੇਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਨ ਲਗਦੇ ਹਨ
ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਤਾਂ ਲੱਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲੀਲਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਂ ਨਹੀਂ ਪਈ। ਇਸ ਮਜ਼ਾਕ ਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਹੈ।ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਗੋਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਅਰਸ਼ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਪਟ ਸਕੇ।ਇਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਜਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਫਿਸ ਵੱਲ ਚਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਧਕ ਧਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਸੀਨਾਂ ਉੱਪਰ ਹੇਠਾਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਏਦਾਂ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਗਈ ਸੀ। ਉਪਰੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਦਾ ਠਰਕੀ ਬੁੱਢਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਫਿਸ ਬਾਹਰ ਖੜ ਕੇ:- ਮੇਂ ਆਈ ਕਮ ਇਨ ਸਰ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਆਪਣੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਚ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ- ਆਓ ਆਓ ਬੱਚੇ।
ਖੁਸ਼ੀ:-ਡਰਦੀ ਡਰਦੀ- ਸਰ ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮ ਹੈ, ਛੁੱਟੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਖੁਸ਼ੀ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਉਸਦੀ ਨਿਗਾਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਹੇਠਾਂ ਹੋ ਰਹੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਥੁੱਕ ਗਟਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ- ਕੋਣ ਆਇਆ ਲੈਣ ਬੁਲਾਓ ਜਰਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਫਸ ਗਈ ।ਇਸਦੀ ਜਗਾ ਬੁਖਾਰ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਚੰਗਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਚਲੋ ਬੁਲਾਓ ਬੇਟਾ ! ਟਾਇਮ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਰੋਣ ਹਾਕੀ ਹੋ ਕੇ- ਸ੍ਰ ਕੋਈ ਆਇਆ ਨਹੀਂ,ਐਕਚੁਲੀ ਮੇਰੇ ਮੰਮਾ ਬੀਮਾਰੀ ਸਨ ਸਵੇਰੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਹਾਫ ਟਾਇਮ ਬਾਅਦ ਆ ਜਾਵੀਂ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ:- ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਘੂਰਦਾ ਹੋਇਆ- ਹਾਂ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਲਿਖ ਕੇ ਦੇ ਜਾਓ ,ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ- ਥੈਂਕਯੂ ਸਰ।
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਆਪਣੇ ਲੌੜੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ-ਆਹਹਹਹਹ ਹਾਂ ਹਾਂ ਜਾਓ ਜਾਓ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਹੋਰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ।ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਐਨੀ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਛੁੱਟੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਐ। ਪਰ ਇਹ ਛੁੱਟੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੇ ਦਵਾਈ ਸੀ ਨਾਂ ਕਿ ਬਹਾਨਿਆਂ ਨੇ। ਇਸੇ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਨੱਚ ਰਹੇ ਸਨ।
ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤਾਂਘ ਵਿਚ ਕਦੋਂ ਸਕੂਲੋਂ ਨਿਕਲੀ ਉਸਦੇ ਚੇਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ।ਉਸਦਾ ਚੇਤਾ ਉਦੋਂ ਖੁੱਲਿਆ ਜਦੋਂ ਘਰ ਆਲੇ ਸੁੰਨੇ ਰਾਹ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਬਾਹੋਂ ਫੜ ਖਿੱਚਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਹੜਬੜਾ ਗਈ- ਹਾਏ ਕੋਣ ਐ।
ਅਰਸ਼:- ਹਸਦਾ ਹੋਇਆ- ਹੋਣਾ ਕੋਣ ਐ। ਮੈਂ ਹੀ ਹਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਅਰਸ਼ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ- ਐਵੀਂ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਚਲੋ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਅਰਸ਼:- ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਐ! ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਇੱਧਰ। ਆਪਣੇ ਦੋ ਹੀ ਤਾਂ ਘਰ ਨੇ ਇਸ ਸਾਈਡ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਪਰ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੇਖ ਲਿਆ।
ਅਰਸ਼:- ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ, ਤੂੰ ਉੱਧਰ ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਚੱਲ।
ਦੋਵੇਂ ਸੰਘਣੇ ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਰੁੱਖਾਂ ਓਹਲੇ ਖੁਸ਼ੀ ਬੇਸਬਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਰਸ਼ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਰੱਖਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਕਿਸੇ ਭੁੱਖੇ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੱਬ ਚੱਬ ਕੇ ਖਾਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਖੈਰ ਨਹੀਂ। ਅਰਸ਼ ਮਨ ਚ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਇਹਨੂੰ ਹੋਇਆਂ ਕੀ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਲੌਅਰ ਵਿਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿਚ ਕਸ ਲਿਆ।
ਅਰਸ਼ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦੇ ਹੀ ਜੋਸ਼ ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ । ਬਿਨਾਂ ਬਰਾ ਤੋਂ ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣ ਘੁੱਟਣ ਚ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਨਾਲੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ ਨਾਲੇ ਕਦੇ ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਕਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸੀ ਜਾਵੇ। ਅਰਸ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲੋਂ ਤੋੜ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਸੂਟ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਜਾ ਟਿਕਾਏ। ਅਰਸ਼ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਅੱਡ ਅੱਡ ਕੇ ਮੰਮਿਆਂ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਵੇ ਨਾਲੇ ਨਿੱਪਲ ਤੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢ ਲਵੇ। ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟੀ ਜਾਵੇ। ਅਰਸ਼ ਦੀ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਚੂਸਾਈ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੂਟ ਮੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੋਟੋ ਨਿੱਪਲਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਚਮਕਣ ਲੱਗਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਬਹਿ ਕੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਦਬਾਅ ਅਰਸ਼ ਝੱਲ ਨਾ ਸਕਿਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਪਿਚਕਾਰੀ ਤੇ ਪਿਚਕਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ,ਜੋ ਸਿੱਧੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਉੱਪਰ ਪੈ ਗਈਆਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਦੱਬ ਦੱਬ ਕੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਕੱਢ ਮਾਰੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਖੜੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਮਜੇ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਚੱਟ ਗਈ।
ਅਰਸ਼:- ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਿਆ ਟੇਸਟ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਮਜ਼ਾ ਚੱਟਦੀ ਹੋਈ – ਮਚ ਟੇਸਟੀ ਐਂਡ ਸਵੀਟ।
ਦੋਵੇਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੂਟ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿਕਲਿਆ:- ਹਾਏ ਮਰਗੀ ਰੱਬਾ।
ਅਰਸ਼:- ਕੀ ਹੋਇਆ..!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸੰਗਦੀ ਸੰਗਦੀ- ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੂਟ ਤੇ ਪੈ ਗਏ….. ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੇਖ ਲਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਉ।
ਅਰਸ਼:- ਉਸਦੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਮੰਮੇ ਢੱਕਦਾ ਹੋਇਆ- ਏਦਾਂ ਲੁਕੋ ਲੈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਿਖਣਾ।
ਦੋਵੇਂ ਕੁਝ ਟਾਇਮ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਫੀ ਦਿਨ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤੜਪ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮੋਕਾ ਮਿਲ਼ਦੇ ਹੀ ਫੜਕੇ ਮਿਲ਼ਣ ਦਾ ਤਰਲਾ ਕਰਦਾ ਪਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਮਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੋਂ ਹੈਲਪ ਲੈਂਦੀ।ਪਰ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਵਜ੍ਹਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਅੱਗੇ ਪੂਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਨਾਲ਼ ਹੀ ਹੁਣ ਉਹ ਛੋਟੀ ਨਹੀਂ ਵੱਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਭਾਲਦੀ ਸੀ।
____________________________________________
Last edited:
- 5,191
- 7,506
- 174
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159
- 5,191
- 7,506
- 174
Bro response ghat mil reha so update slow kr reha an
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159
- 5,191
- 7,506
- 174
#3
___________________
ਵਿਆਹਾਂ ਦਾ ਸੀਜ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਨਾਲ਼ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਪੇਪਰ ਵੀ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਆਗੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਨਿਕਲਨੋ ਵੀ ਘੱਟ ਗਈ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਹਰ ਵੇਲੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਜ਼ਰੇ ਪੈਂਦੀ ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅੱਖ ਮਟੱਕਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਦੋਵੇਂ ਆਸ਼ਿਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤੜਫ਼ ਚ ਮੱਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਸੋਹਣਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਣੀਂ ਗਈ, ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆ ਗਿਆ। ਖੁਸ਼ੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਦਾ ਚਾਅ ਹੀ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ। ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਹਾਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਮਾਂ ਬਿੰਦੂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭਤੀਜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਚਾਅ ਨਾਲ ਸਾਪਿੰਗ ਕਰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਗਈਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਸੰਗਦਿਆਂ ਸੰਗਦਿਆਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:- ਮੰਮੀ ਦੀਦੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਲਈ ਸਾਰੀ ਡਰੈੱਸ ਨਵੀਂ ਲੈਂਣੀ ਐ ਮੈਂ…!
ਬਿੰਦੂ:- ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤੇ- ਆਹੋ ਆਹੋ ਲੈ ਲਵੀਂ…!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ- ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਸਮਝੀ ਨੀਂ….ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਐ…….
ਬਿੰਦੂ:- ਗੱਲ ਟੋਕਦੀ ਹੋਈ- ਦੱਸ ਲਾਡੋ ਕੀ ਮਤਲਬ ਐ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ- ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟਸ ਵੀ ਲੈਣੇ ਨੇ!
ਬਿੰਦੂ:- ਹਾਏ ਹਾਏ…ਲਾਡੋ….. ਅਜੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਨਵੀਆਂ ਭਰਾ ਦਵਾਈਆਂ ਸੀ……. (ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਨਾਪਦੀ ਹੋਈ) ਹੋਰ ਵਧ ਗਏ…ਹਾਏ ਰੱਬਾ!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ- ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ….ਠੀਕ ਨੇ ਨਹੀਂ ਵਧੇ।
ਬਿੰਦੂ- ਫੇਰ ਦੱਸ ਤਾਂ ਲਾਡੋ…ਐਂਨੀਆਂ ਕੀ ਕਰਨੀਆਂ ਨੇ ਜੇ ਸਾਈਜ਼ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ, ਸਭ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਘੁੱਟਦੀ ਹੈ- ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਮੌਡਰਨ ਸਟਾਈਲ ਦੀ ਲੈਣੀ।
ਬਿੰਦੂ- ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦੀ ਹੈ- ਓ ਹੋ…ਮੇਰੀ ਧੀ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਹੋ ਗਈ…ਹਮਮਮ
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ…
ਬਿੰਦੂ- ਲਾਡ ਨਾਲ- ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੇਰੀ ਰਾਣੀ ਧੀਏ..ਮੇਰੀ ਧੀ ਲਈ ਜਾਨ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ।
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਨਾਲ਼ ਐਵੇਂ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਲੇਡੀਜ਼ ਸ਼ੌਪ ਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਕਾਫੀ ਭੀੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ:- ਹਾਂਜੀ ਦੀਦੀ ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਾਂ।
ਬਿੰਦੂ:- ਖੁਸ਼ੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ- ਇਹਦੇ ਸਾਈਜ਼ ਦੀ ਬਰਾ ਪੈਂਟੀ ਦਿਖਾ ਦਿਓ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ- ਆਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉੱਪਰ ਆਜੋ.. ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟਸ ਉੱਪਰ ਹੀ ਹਨ।
ਦੋਵੇਂ ਉਸ ਪਿੱਛੇ ਉਪਰ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਹਾਂਜੀ…. ਹੁਣ ਦੱਸੋ ਕਿਹੜਾ ਸਟਾਈਲ ਲੈਣਾ… ਸਿੰਪਲ,ਕੱਪ ਵਾਲੀ , ਸਟ੍ਰੈਪਲੈੱਸ, ਸਪੋਰਟਸ, ਪੈਡਡ, ਫੁੱਲ ਕਵਰ,ਜਾਂ ਨੈੱਟ ਵਾਲੀ ਹੋਰ ਵੀ ਮਿਲ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਬਿੰਦੂ:- ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ- ਦੱਸ ਖੁਸ਼ੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਬੈਸਟ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਵਾ ਦੇਵੋ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਦੀਦੀ ਪ੍ਰੀਮੀਅਮ ਕਵਾਲਟੀ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ, ਸਾਈਜ਼ ਤਾਂ ਥਰਟੀ ਏਟ ਹੋਏਗਾ।
ਬਿੰਦੂ ਬੋਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ 36 ਸਹੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ- ਦੀਦੀ ਬਰੈਂਡ ਬਰੈਂਡ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਹੁੰਦਾ…. (ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ)ਆਇਓ ਨੇੜੇ ਦੀਦੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਵਧਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਨਾਪ ਲੈਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਅੰਦਰ ਇਕਦਮ ਕਰੰਟ ਦੌੜ ਜਾਂਦਾ।ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਛੋਹ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ। ਸ਼ਾਇਦ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਚ ਵੀ ਸਿੱਲ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ।ਉਹ ਤਾਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਹਟਾ ਲਏ।ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸਮਝ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ- ਦੀਦੀ ਥਰਟੀ ਸਿਕਸ ਹੀ ਆਜੇਗੀ…ਬਟ ਤੁਸੀ ਸਾਈਜ਼ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ।ਤੇ ਇੱਕ ਬਰਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਈਜ਼ ਉਹਨੂੰ ਫਿੱਟ ਲਗਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ- ਫੀਟਿੰਗ ਤਾਂ ਸਹੀ ਐ ਪਰ ਕਮਫ੍ਰਟੇਬਲ ਨਹੀਂ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ :- ਇਹ ਟੈਂਸ਼ਨ ਛੱਡੋ ਸਾਈਜ਼ ਫਿੱਟ ਐ। ਬਾਕੀ ਮੇਰੀ ਜਿ਼ੰਮੇਵਾਰੀ। (ਬਿੰਦੂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ) ਦੀਦੀ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਹੋ ਨਾ।
ਬਿੰਦੂ ਬੋਲਣ ਹੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ ਟੋਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ- ਦੀਦੀ ਛੋਟੀ ਦੀਦੀ ਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵੱਧ ਐ।
ਬਿੰਦੂ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਦੀਦੀ ਵੈਸੇ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਕੁੜੀਆਂ ਤਰਸਦੀਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਸਾਈਜ਼ ਕਰਨ ਲਈ। ਲਗਦਾ ਜੀਜੂ ਨੇ ਮਿਹਨਤ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਐ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਨੋ ਨੋ ਨੋ…..ਐਮ ਅਨਮੈਰਿਡ!
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਆਈ ਮੀਨ…. ਬੀ ਐਫ ਨੇ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਅੱਗੇ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ- ਬੀ ਐਫ ਵੀ ਨਹੀਂ… ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਸਾਨੂੰ ਲੇਟ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਦੇ ਇਹ ਗੱਲ ਐ .. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਇਹ ਨੈੱਟ ਵਾਲਾ ਸੈੱਟ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ…ਬਾਕੀ ਸਭ ਛੱਡੋ ਇਹ ਸਾਡਾ ਬੈਸਟ ਪ੍ਰੋਡਕਟ ਐ। ਅਸੀਂ ਮੈਰਿਜ ਵਾਲੀ ਦੁਲਹਨ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ.. ਇਹਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ੇਪ ਵੀ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਬਣਦੀ ਐ…ਤੇ ਵੇਟ ਘੱਟ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕੰਫਰਟੇਬਲ ਵੀ ਹੈ। ਨਾਲ਼ੇ ਦੀਦੀ ਨੈੱਟ ਵਾਲੀ ਬਰਾ ਵੱਡੇ ਸਾਈਜ਼ ਨੂੰ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਕੈਰੀ ਕਰਦੀ ਪਰ ਇਹ ਨਿਊ ਆਈ ਐ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਸੋਫਟ ਨੈੱਟ ਦੇ ਕਪ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜੋ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕਸ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਨੇ, ਤੁਸੀਂ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਠੀਕ ਐ ਪਰ ਪੈਂਟੀ ਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਘੱਟ ਐ ਮੇਰਾ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਡੋਂਟ ਵਰੀ ਦੀਦੀ..ਮੈਂ ਪੈਂਟੀ ਦੂਸਰੇ ਸੈੱਟ ਚੋਂ ਦੇ ਦਵਾਂਗੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਰਾ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਚ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ।
ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਤਾਂ ਰੋਣਕ ਹੀ ਵੱਧ ਗਈ। ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਜਾਲੀ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਨਿੱਪਲ ਢਕੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਕਪਸ ਨੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਸ਼ੇਪ ਬਣਾਂ ਦਿੱਤੀ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਘਾਟੀ ਹੋਰ ਡੂੰਘੀ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕੈਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਵਾਂ ਬਰੀਕ ਜਿਹੀ ਸਟ੍ਰੈਪ ਜੋ ਫੀਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਡੀਲ ਡਨ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਥੋਂ ਨਿਕਲ ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਸੂਟਾਂ ਵਾਲੀ ਸ਼ੌਪ ਚ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਡਾਰਕ ਪਿੰਕ ਸੂਟ ਲੈ ਲਿਆ ਜੋ ਉਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਸੀਊਂ ਲੈਣਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਲੈਣਾ ਸੀ ਲਹਿੰਗਾ….. ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਸਿੰਪਲ ਜਿਹਾ ਰੈੱਡ ਲਹਿੰਗਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ।ਪਰ ਖੁਸ਼ੀ ਸਿੰਪਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਜਦੋਂ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਸਾਰੇ ਕਸਟਮਰ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜ ਪਾੜ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ।
ਸਿਲਕ ਦਾ ਲਹਿੰਗਾ ਬਲਾਊਜ਼ ਜਵਾਂ ਸ਼ਰੀਰ ਨਾਲ ਚਿਪਕਿਆ ਪਿਆ, ਮੰਮੇ ਉੱਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ ਢਿੱਡ ਬਿਲਕੁਲ ਅੰਦਰ , ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਕਸਵਾਂ ਪਰ ਹੇਠੋਂ ਖੁੱਲਾ ਲਹਿੰਗਾ ਜਦੋ ਤੁਰ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਆਈ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਲਚਕ ਅਲੱਗ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉੱਤੇ ਹੇਠਾਂ ਹੋਣਾ ਅਲੱਗ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਤਾਲ ਨਾਲ ਤਾਲ ਮੇਲਦੇ ਸਨ।ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਿਚੋਂ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਉੱਪਰੀ ਚਰਬੀ ਆਪਣਾ ਕਹਿਰ ਢਾਹ ਰਹੀ ਸੀ।
ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ:- ਆਹ ਹਾ ਹਾ….ਮੈਡਮ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਫੀਟਿੰਗ ਇਹ ਤਾਂ ਬਣਿਆਂ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸੀ।ਵੇਖੋਂ ਤਾਂ ਸਹੀ ਪਰਸਨੈਲਿਟੀ ਨਿੱਖਰ ਗਈ।
ਬਿੰਦੂ:- ਹਾਂਜੀ ਭਾਜੀ ਫੀਟਿੰਗ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ।ਤੁਸੀ ਡਨ ਕਰੋ, ਸਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ।
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਸਾਪਿੰਗ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਸਾਪਿੰਗ ਆਲੇ ਬੈਗ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਚਾਅ ਵਿਚ ਭੌਂਏਂ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬਿੰਦੂ ਦੀ ਵੀ ਕੁਝ ਇਹੀ ਹਾਲਤ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਭਾਵ ਭਤੀਜੇ ਭਤੀਜੀਆਂ ਦੇ ਸਾਕ ਦਾ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਚਾਅ ਹੁੰਦਾ।
_______________________________________________________
___________________
ਵਿਆਹਾਂ ਦਾ ਸੀਜ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਨਾਲ਼ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਪੇਪਰ ਵੀ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਆਗੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਨਿਕਲਨੋ ਵੀ ਘੱਟ ਗਈ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਹਰ ਵੇਲੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਜ਼ਰੇ ਪੈਂਦੀ ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅੱਖ ਮਟੱਕਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਦੋਵੇਂ ਆਸ਼ਿਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਿਲਣ ਦੀ ਤੜਫ਼ ਚ ਮੱਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਸੋਹਣਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਣੀਂ ਗਈ, ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆ ਗਿਆ। ਖੁਸ਼ੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਦਾ ਚਾਅ ਹੀ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ। ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਹਾਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਮਾਂ ਬਿੰਦੂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭਤੀਜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਚਾਅ ਨਾਲ ਸਾਪਿੰਗ ਕਰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਗਈਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਸੰਗਦਿਆਂ ਸੰਗਦਿਆਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:- ਮੰਮੀ ਦੀਦੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਲਈ ਸਾਰੀ ਡਰੈੱਸ ਨਵੀਂ ਲੈਂਣੀ ਐ ਮੈਂ…!
ਬਿੰਦੂ:- ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤੇ- ਆਹੋ ਆਹੋ ਲੈ ਲਵੀਂ…!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ- ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਸਮਝੀ ਨੀਂ….ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਐ…….
ਬਿੰਦੂ:- ਗੱਲ ਟੋਕਦੀ ਹੋਈ- ਦੱਸ ਲਾਡੋ ਕੀ ਮਤਲਬ ਐ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ- ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟਸ ਵੀ ਲੈਣੇ ਨੇ!
ਬਿੰਦੂ:- ਹਾਏ ਹਾਏ…ਲਾਡੋ….. ਅਜੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਨਵੀਆਂ ਭਰਾ ਦਵਾਈਆਂ ਸੀ……. (ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਨਾਪਦੀ ਹੋਈ) ਹੋਰ ਵਧ ਗਏ…ਹਾਏ ਰੱਬਾ!
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ- ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ….ਠੀਕ ਨੇ ਨਹੀਂ ਵਧੇ।
ਬਿੰਦੂ- ਫੇਰ ਦੱਸ ਤਾਂ ਲਾਡੋ…ਐਂਨੀਆਂ ਕੀ ਕਰਨੀਆਂ ਨੇ ਜੇ ਸਾਈਜ਼ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ, ਸਭ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ:- ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਘੁੱਟਦੀ ਹੈ- ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਮੌਡਰਨ ਸਟਾਈਲ ਦੀ ਲੈਣੀ।
ਬਿੰਦੂ- ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦੀ ਹੈ- ਓ ਹੋ…ਮੇਰੀ ਧੀ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਹੋ ਗਈ…ਹਮਮਮ
ਖੁਸ਼ੀ:- ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ…
ਬਿੰਦੂ- ਲਾਡ ਨਾਲ- ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੇਰੀ ਰਾਣੀ ਧੀਏ..ਮੇਰੀ ਧੀ ਲਈ ਜਾਨ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ।
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਨਾਲ਼ ਐਵੇਂ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਲੇਡੀਜ਼ ਸ਼ੌਪ ਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਕਾਫੀ ਭੀੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ:- ਹਾਂਜੀ ਦੀਦੀ ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਾਂ।
ਬਿੰਦੂ:- ਖੁਸ਼ੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ- ਇਹਦੇ ਸਾਈਜ਼ ਦੀ ਬਰਾ ਪੈਂਟੀ ਦਿਖਾ ਦਿਓ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ- ਆਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉੱਪਰ ਆਜੋ.. ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟਸ ਉੱਪਰ ਹੀ ਹਨ।
ਦੋਵੇਂ ਉਸ ਪਿੱਛੇ ਉਪਰ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਹਾਂਜੀ…. ਹੁਣ ਦੱਸੋ ਕਿਹੜਾ ਸਟਾਈਲ ਲੈਣਾ… ਸਿੰਪਲ,ਕੱਪ ਵਾਲੀ , ਸਟ੍ਰੈਪਲੈੱਸ, ਸਪੋਰਟਸ, ਪੈਡਡ, ਫੁੱਲ ਕਵਰ,ਜਾਂ ਨੈੱਟ ਵਾਲੀ ਹੋਰ ਵੀ ਮਿਲ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਬਿੰਦੂ:- ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ- ਦੱਸ ਖੁਸ਼ੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਬੈਸਟ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਵਾ ਦੇਵੋ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਦੀਦੀ ਪ੍ਰੀਮੀਅਮ ਕਵਾਲਟੀ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ, ਸਾਈਜ਼ ਤਾਂ ਥਰਟੀ ਏਟ ਹੋਏਗਾ।
ਬਿੰਦੂ ਬੋਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ 36 ਸਹੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ- ਦੀਦੀ ਬਰੈਂਡ ਬਰੈਂਡ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਹੁੰਦਾ…. (ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ)ਆਇਓ ਨੇੜੇ ਦੀਦੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਵਧਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਨਾਪ ਲੈਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਅੰਦਰ ਇਕਦਮ ਕਰੰਟ ਦੌੜ ਜਾਂਦਾ।ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਛੋਹ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ। ਸ਼ਾਇਦ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਚ ਵੀ ਸਿੱਲ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ।ਉਹ ਤਾਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਹਟਾ ਲਏ।ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸਮਝ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ- ਦੀਦੀ ਥਰਟੀ ਸਿਕਸ ਹੀ ਆਜੇਗੀ…ਬਟ ਤੁਸੀ ਸਾਈਜ਼ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ।ਤੇ ਇੱਕ ਬਰਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਈਜ਼ ਉਹਨੂੰ ਫਿੱਟ ਲਗਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ- ਫੀਟਿੰਗ ਤਾਂ ਸਹੀ ਐ ਪਰ ਕਮਫ੍ਰਟੇਬਲ ਨਹੀਂ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ :- ਇਹ ਟੈਂਸ਼ਨ ਛੱਡੋ ਸਾਈਜ਼ ਫਿੱਟ ਐ। ਬਾਕੀ ਮੇਰੀ ਜਿ਼ੰਮੇਵਾਰੀ। (ਬਿੰਦੂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ) ਦੀਦੀ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਹੋ ਨਾ।
ਬਿੰਦੂ ਬੋਲਣ ਹੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ ਟੋਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ- ਦੀਦੀ ਛੋਟੀ ਦੀਦੀ ਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵੱਧ ਐ।
ਬਿੰਦੂ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੇਲਜ਼ਗ੍ਰਲ:- ਦੀਦੀ ਵੈਸੇ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਕੁੜੀਆਂ ਤਰਸਦੀਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਸਾਈਜ਼ ਕਰਨ ਲਈ। ਲਗਦਾ ਜੀਜੂ ਨੇ ਮਿਹਨਤ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਐ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਨੋ ਨੋ ਨੋ…..ਐਮ ਅਨਮੈਰਿਡ!
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਆਈ ਮੀਨ…. ਬੀ ਐਫ ਨੇ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਅੱਗੇ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ- ਬੀ ਐਫ ਵੀ ਨਹੀਂ… ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਸਾਨੂੰ ਲੇਟ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਦੇ ਇਹ ਗੱਲ ਐ .. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਇਹ ਨੈੱਟ ਵਾਲਾ ਸੈੱਟ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ…ਬਾਕੀ ਸਭ ਛੱਡੋ ਇਹ ਸਾਡਾ ਬੈਸਟ ਪ੍ਰੋਡਕਟ ਐ। ਅਸੀਂ ਮੈਰਿਜ ਵਾਲੀ ਦੁਲਹਨ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ.. ਇਹਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ੇਪ ਵੀ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਬਣਦੀ ਐ…ਤੇ ਵੇਟ ਘੱਟ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕੰਫਰਟੇਬਲ ਵੀ ਹੈ। ਨਾਲ਼ੇ ਦੀਦੀ ਨੈੱਟ ਵਾਲੀ ਬਰਾ ਵੱਡੇ ਸਾਈਜ਼ ਨੂੰ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਕੈਰੀ ਕਰਦੀ ਪਰ ਇਹ ਨਿਊ ਆਈ ਐ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਸੋਫਟ ਨੈੱਟ ਦੇ ਕਪ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜੋ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕਸ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਨੇ, ਤੁਸੀਂ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰੋ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਠੀਕ ਐ ਪਰ ਪੈਂਟੀ ਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਘੱਟ ਐ ਮੇਰਾ।
ਸੇਲਜਗ੍ਰਲ:- ਡੋਂਟ ਵਰੀ ਦੀਦੀ..ਮੈਂ ਪੈਂਟੀ ਦੂਸਰੇ ਸੈੱਟ ਚੋਂ ਦੇ ਦਵਾਂਗੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਰਾ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਚ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ।
ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਤਾਂ ਰੋਣਕ ਹੀ ਵੱਧ ਗਈ। ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਜਾਲੀ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਨਿੱਪਲ ਢਕੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਕਪਸ ਨੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਸ਼ੇਪ ਬਣਾਂ ਦਿੱਤੀ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਘਾਟੀ ਹੋਰ ਡੂੰਘੀ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕੈਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਵਾਂ ਬਰੀਕ ਜਿਹੀ ਸਟ੍ਰੈਪ ਜੋ ਫੀਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਡੀਲ ਡਨ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਥੋਂ ਨਿਕਲ ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਸੂਟਾਂ ਵਾਲੀ ਸ਼ੌਪ ਚ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਡਾਰਕ ਪਿੰਕ ਸੂਟ ਲੈ ਲਿਆ ਜੋ ਉਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਸੀਊਂ ਲੈਣਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਲੈਣਾ ਸੀ ਲਹਿੰਗਾ….. ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਸਿੰਪਲ ਜਿਹਾ ਰੈੱਡ ਲਹਿੰਗਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ।ਪਰ ਖੁਸ਼ੀ ਸਿੰਪਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਜਦੋਂ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਸਾਰੇ ਕਸਟਮਰ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜ ਪਾੜ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ।
ਸਿਲਕ ਦਾ ਲਹਿੰਗਾ ਬਲਾਊਜ਼ ਜਵਾਂ ਸ਼ਰੀਰ ਨਾਲ ਚਿਪਕਿਆ ਪਿਆ, ਮੰਮੇ ਉੱਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ ਢਿੱਡ ਬਿਲਕੁਲ ਅੰਦਰ , ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਕਸਵਾਂ ਪਰ ਹੇਠੋਂ ਖੁੱਲਾ ਲਹਿੰਗਾ ਜਦੋ ਤੁਰ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਆਈ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਲਚਕ ਅਲੱਗ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉੱਤੇ ਹੇਠਾਂ ਹੋਣਾ ਅਲੱਗ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਤਾਲ ਨਾਲ ਤਾਲ ਮੇਲਦੇ ਸਨ।ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਿਚੋਂ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਉੱਪਰੀ ਚਰਬੀ ਆਪਣਾ ਕਹਿਰ ਢਾਹ ਰਹੀ ਸੀ।
ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ:- ਆਹ ਹਾ ਹਾ….ਮੈਡਮ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਫੀਟਿੰਗ ਇਹ ਤਾਂ ਬਣਿਆਂ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸੀ।ਵੇਖੋਂ ਤਾਂ ਸਹੀ ਪਰਸਨੈਲਿਟੀ ਨਿੱਖਰ ਗਈ।
ਬਿੰਦੂ:- ਹਾਂਜੀ ਭਾਜੀ ਫੀਟਿੰਗ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ।ਤੁਸੀ ਡਨ ਕਰੋ, ਸਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ।
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਸਾਪਿੰਗ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਸਾਪਿੰਗ ਆਲੇ ਬੈਗ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈਆਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਚਾਅ ਵਿਚ ਭੌਂਏਂ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬਿੰਦੂ ਦੀ ਵੀ ਕੁਝ ਇਹੀ ਹਾਲਤ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਭਾਵ ਭਤੀਜੇ ਭਤੀਜੀਆਂ ਦੇ ਸਾਕ ਦਾ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਚਾਅ ਹੁੰਦਾ।
_______________________________________________________
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159