Mandeep saini
New Member
- 88
- 54
- 18
Babe ase story cha hr character add krke likh la story end na kre
Adultery ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ (Completed)
- Thread starterScripted
- Start date
- 228,957
- 5,191
- 7,506
- 174
Fer meinu time chahida bro thoda.... updates late ho skdia ne
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159
ਬਾਈ ਜੀ ਇਥੇ ਸਟੋਰੀ ਲਿਖਣੀ ਹੋਏ ਤਾਂ ਦਸੋ ਥਰੇਡ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159
Mandeep saini
New Member
- 88
- 54
- 18
Sexy Munda
New Member
- 39
- 26
- 18
- 5,191
- 7,506
- 174
ਤੁਹਾਡਾ ਪਿਆਰ ਬੜਾ ਕੀਮਤੀ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਨਿੱਜੀ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੌਰਟ ਸਟੋਰੀ ਲਿਖੀ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਸਭ ਨੇ ਪਸੰਦ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਦੋਸਤੋ ਸਟੋਰੀ ਨੂੰ ਕੌਟਨਟੀਨਿਊ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੱਲ ਅਪਡੇਟ ਲੇਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਹਾਂ ਇਹ ਮੈਂ ਭਰੋਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਅਪਡੇਟ ਵੱਡੀ ਹੋਇਆ ਕਰੇਗੀ ।
_____________________________________________
_____________________________________________
- 5,191
- 7,506
- 174
#6
ਰਾਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਵਿਆਹ ਕਰ ਤਾਬੜਤੋੜ ਠੁਕਾਈ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
_____________
ਹੁਣ ਅੱਗੇ-
_____________
ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਰਾਤ ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਯਾਦਾਂ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਨਾਟਕੀ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਅਸਲ ਚੁਦਾਈ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ੀਬ ਰਿਸ਼ਤੇ ਚ ਬੰਨ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਅੱਖ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਖੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਆਹਹਹਹਹ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਚੂਤ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਚੂਤ ਸੁੱਜ ਕੇ ਨਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਚੂਤ ਤੇ ਪੱਟ ਉੱਤੇ ਖੂਨ ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਮਲਾਈ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਹੋਏ ਨਿਸ਼ਾਨ ਚਮਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਖੁਸ਼ੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਉੱਠ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਪਰ ਇਹ ਦਰਦ ਅਸਹਿ ਸੀ।ਪਰ ਨਿੱਕੀ ਜਾਨ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨੇ ਸਨ। ਦਰਦ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦੀ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਤੁਰਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਜਾਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਤੁਰਦੀ ਵੇਖ ਕੋਈ ਵੀ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਮੋਟੇ ਲੰਨ ਨੇ ਕਮਸਿਨ ਚੂਤ ਫਾੜ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਔਖੀ ਸੌਖੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲੱਗ ਗਈ ਪਰ ਦੁਲਹੇ ਰਾਜਾ ਘਰਾੜੇ ਮਾਰ ਸੌਂ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਾਤ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਬਾਅਦ ਚੈਨ ਦੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਮਗਨ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਪੇਨਕਿਲਰ ਲਈ ਤੇ ਕੁਝ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਸਮੇਟ ਕੇ ਨਾਹ ਧੋ ਗਰਮ ਗਰਮ ਕੌਫ਼ੀ ਬਣਾ ਉੱਪਰ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਥੇ ਅਰਸ਼ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਉੱਠ ਗਏ ਮੇਰੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ…….
ਅਰਸ਼- ਅੱਖਾਂ ਮਲ਼ਦਾ ਹੋਇਆ- ਅਮਮਮ ਹੂੰ ਹਹਹ..
ਖੁਸ਼ੀ- ਇਹ ਲਵੋ ਕੌਫ਼ੀ ਪੀ ਲਵੋ……..ਵੇਖੋ ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਰਾਤੀਂ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨੇ ਪਏ। ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਹੁੰਦੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਸੇਵਾ ਹੁੰਦੀ। ਹੂੰਹ…ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਦੀ ਬੁੱਲ੍ਹ ਟੇਰਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ- ਉਹ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਕਿਉਂ ਕਰਦੀ ਐਂ। ਤੈਨੂੰ ਰਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਰੱਖੂੰਗਾ
ਖੁਸ਼ੀ-ਆਹੋ ਵੇਖ ਲਵੂੰ ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ..ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਜਾਣਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਹਨ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮਿੱਠੀ ਜਿਹੀ ਕਿੱਸ ਕਰਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੌੜ ਜਾਂਦਾ। ਪਿੱਛੇ ਕੱਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿਚੋਂ ਲਾਲ ਸੂਹਾ ਸੂਟ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਚੂਤ ਸੁੱਜੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਪੈਂਟੀ ਬਿਨਾਂ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਹਲਕਾ ਮੇਕਅੱਪ ਕਰ ਸਿਰ ਚ ਸਿੰਧੂਰ ਭਰ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਨਿੱਕਲ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰ…..ਠੱਕ …ਠੱਕ….ਠੱਕ…..
ਅੰਦਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ- ਕੋਣ ਐ…….ਆਈ ਆਈ ਵੇਟ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੱਜ ਵਿਆਹੀ ਨਾਰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪਛਾਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ-ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਕੋਣ ਹੋ ਤੁਸੀਂ, ਦੱਸੋ ਕੀ ਕੰਮ ਹੈ।……ਮੈਂ ਪਛਾਣਿਆ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ-। ਮਮਮਮਮ……ਮੰਮੀ ਜੀ ਮਮ…ਮੈਂ ਖੁਸ਼ੀ…..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਬੇਹੱਦ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ- ਹੈ……! ਖੁਸ਼ੀ………..ਇਹ..ਇਹ ਕੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ…. ਮੰਮੀ ਅਸੀਂ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਫੜ ਖੜੀ ਕਰਦੀ ਹੈ- ਹਾਂ ਹਾਂ….ਪਰ ਕਿਵੇਂ …. ਕੀਤਾ ਕੀ ਐ ਤੁਸੀਂ……. ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਰਾਤ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਏ ਰੱਬਾ…..ਇਹ ਨਿਆਣੇ ਇੰਨੇਂ ਸਿਆਣੇ ਹੋ ਗਏ…..। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ…ਮੇਰੇ ਜੋ ਚਾਅ ਰਹਿ ਗਏ ਹੁਣ ਕਰ ਲੈਨੀਂ ਆਂ…ਆ ਅੰਦਰ ਆ..ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵਾਂ। …ਉਸ ਨਲਾਇਕ ਨੂੰ ਬੁਲਾ…….ਵੇ ਮੁੰਡਿਆ ਬਾਹਰ ਆ….. ਅਰਸ਼ ਪੁੱਤ….ਆਵੀ ਬਾਹਰ।
ਅਰਸ਼ ਅੰਦਰ ਪਬਜੀ ਖੇਡਣ ਚ ਮਸਰੂਫ਼ ਸੀ …ਮਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਉਹ ਗੇਮ ਛੱਡ ਦੋੜਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ।ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਸੱਜ ਵਿਆਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਵੇਖ ਉਹ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦਾ।
ਅਰਸ਼- ਮੰਮ ….ਮੰਮ ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਸਮਝਾਉਂਨਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ ਗੱਲ ਟੋਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਨੇ…ਆ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਖੜ…. ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਪੁੱਤ ਦੇ ਸ਼ਗਨ ਕਰਨੇ ਨੇ।
ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਜਾ ਸ਼ਗਨਾਂ ਆਲੀ ਥਾਲੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਨਵੀਂ ਜੋੜੀ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਵਾਰ ਪੀ ਕੇ ਤੇਲ ਚੋ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਾੜਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚਾਲ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦਾ- ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਮਨਾਈ ਐ…..!
ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਸੰਗਦੀ ਨੀਂਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ,ਪਰ ਅਰਸ਼ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵੇਖਦਾ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼- ਮੰਮੀ………..
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਆਪਣੇ ਭਰਵੱਟੇ ਮਟਕਾਉਦੀ ਹੋਈ…. ਚੱਲ ਤੂੰ ਜਾ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ…ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਮੱਲ੍ਹਮ ਪੱਟੀ ਕਰ ਦੇਵਾਂ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ-ਜਵਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਤੇ ਗਿਆ ਏ…. ਇਹਦੇ ਡੈਡੀ ਨੇ ਵੀ ਮੇਰੀ ਇਵੇਂ ਹੀ ਫਾੜ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ।
ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਆਜਾ ਆਪਾ ਮੇਰੇ ਰੂਮ ਚ ਚਲਦੀਆਂ ਹਾਂ।
ਦੋਵੇਂ ਰੂਮ ਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੈਡੀਕਲ ਕਿੱਟ ਚੁੱਕ ਕੇ- ਖੁਸ਼ੀ ਪੁੱਤ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ…. ਵੇਖਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਮਿਹਨਤ…!
ਖੁਸ਼ੀ-ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ- ਪਰ ਮੰਮੀ………!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਪਰ ਪੁਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ…ਛੇਤੀ ਕਰ…ਜ਼ਖ਼ਮ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਕੇ ਟੰਗਾਂ ਫੈਲਾ ਕੇ ਚੂਤ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੂੰਹੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢਦੀ ਹੈ- ਚਚ….ਚਚ….ਚਚਚ…..ਕੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਹੈ….. ਇੰਨਾ ਬੇਰਹਿਮ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ….!
ਖੁਸ਼ੀ- ਬਹੁਤ….. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ…ਜਵਾਂ ਤਰਸ ਨਾ ਕੀਤਾ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਉਹਦਾ ਸੰਦ ਬਾਪ ਨਾਲੋਂ ਭਾਰਾ ਲਗਦਾ….ਮੇਰੀ ਇੰਨੀ ਬੁਰੀ ਹਾਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਕਿੱਦਾਂ ਤੁਰ ਫਿਰ ਰਹੀ ਹਾਂ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਰੂੰ ਦਾ ਫੰਬਾ ਡੈਟੋਲ ਚ ਭਿਉਂ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਤੇ ਲਾਉਂਦੀ ਐ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ ਆਹ….. ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਤ ਨੂੰ ਡੈਟੌਲ ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕਰਕੇ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਦੇਖ ਧੀਏ……ਇਹਦੀ ਹਾਲਤ ਬਹੁਤ ਖ਼ਰਾਬ ਐ…ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਚੁਦਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ-ਪਰ ਮੰਮੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹੀ ਚਾਰ ਕੁ ਦਿਨ ਹਨ, ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਉਣਗੇ ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਪਰ ਬੇਟਾ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਰੱਖਣਾ ਪਵੇਗਾ…. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇੰਨਫੈਕਸ਼ਨ ਫ਼ੈਲ ਜਾਵੇਗੀ…ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇਂ ਦਿਨ ਰੁਕਣਾ ਪਵੇ, ਉਤੋਂ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਅਲੱਗ….!
ਖੁਸ਼ੀ- ਠੀਕ ਐ ਮੰਮੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹੋ….ਪਰ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਕੀ…?
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਮਝਾ ਦੇਵਾਂਗੀ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੀ ਹੈ- ਅਰਸ਼………ਪੁੱਤ ਮੇਰੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਆ..!
ਅਰਸ਼ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਬੈਠੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਵੇਖ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਢਕਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ- ਅਰਸ਼ ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ..ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਹਾਂ ਕੋਈ ਫਾਲਤੂ ਬਹਾਨਾ ਨਹੀਂ…ਜੇ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਫੈਲ ਗਈ ਤਾਂ ਪੰਗਾ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਅਰਸ਼- ਓਕੇ ਮੰਮੀ…ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਤਾਂ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ..?
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਂ ਹਾਂ…ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ…ਤੁਸੀਂ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਹੋ..!
ਇਹ ਕਹਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਗਲ਼ੇ ਚੋਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੋਟੀ ਚੇਨ ਕੱਢ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ—ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਤੋਹਫਾ……!
ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਰੌਣਕ ਵੇਖਣ ਵਾਲੀ ਸੀ, ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੋਟੀ ਚੇਨ ਉਸਦੇ ਭਾਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਘਾਟੀ ਵਿਚ ਉੱਤਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਵੇਖ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਸੈਕਸੀ ਲੁੱਕ ਵੇਖ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਮੰਗਦੀ ਹੈ।
ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਵੀਜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ…ਇਵੇਂ ਹੀ ਕੰਮ ਕਾਜ ਕਰਦਿਆਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਦਾ ਦਰਦ ਵੀ ਛੂਮੰਤਰ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਮਸਤੀ ਦੀਆਂ ਕੀੜੀਆਂ ਲੜਨ ਲੱਗੀਆਂ ਸਨ।ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਮੰਨਦੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਹ ਧੋ ਬਲੈਕ ਲੋਅਰ ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵੱਲ ਸੌਂਣ ਚੱਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
__________________________________
ਜਦੋਂ ਉਹ ਚੁਬਾਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਅਰਸ਼ ਅਲਫ਼ ਨੰਗਾ ਆਪਣਾ ਮੋਟਾ ਲੌੜਾ ਹੱਥ ਚ ਫੜੀਂ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ – ਹਾਆਆਆਏ ਹਾਏ….ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ….!
ਅਰਸ਼- ਆਪਣੀ ਵਾਈਫ਼ ਦੀ ਵੇਟ…… ਹੋਰ ਕੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਵਾਈਫ਼ ਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਕਿਹਾ…. ਕਿ ਕੁਝ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਜ਼ਾਲਮ ਹਸਬੈਂਡ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ…!
ਅਰਸ਼- ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ- ਇਸ ਜ਼ਾਲਮ ਦਾ ਕਸੂਰ ਐ…. ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਕਹਿ ਦਿਓ ਇਹਨੂੰ…ਸੌਂ ਜਾਵੇ ਹੁਣ…!
ਅਰਸ਼ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ- ਸੁਲਾ ਦਵੋ ਲੋਰੀ ਸੁਣਾਂ ਕੇ…!
ਖੁਸ਼ੀ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ, ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਪਾ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਲੰਬੀ ਜਿਹੀ ਕਿੱਸ ਤੋੜ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਗੜੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਲ਼ੇ ਵਿਚ ਲੰਨ ਉਤਾਰ ਕੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਸਿਰ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਹਵਾ ਵਿਚ ਝੂਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਲੌੜੇ ਨਾਲ ਭਰ ਭਰ ਚੋਦਣ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮੋਟੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਵੀ ਰਿਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਉਹਦੀ ਫੂੱਦੀ ਵਿਚ ਕੀੜੀਆਂ ਦੀ ਕੁਰਬਲ ਕੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਚੂਤ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਜਲਣ ਵੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਹਿਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਟਾਇਟ ਕਰਕੇ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਝੜਨ ਕਿਨਾਰੇ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਆਇਆ ਉਹਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਝਟਕੇ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢ ਲਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ, ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਉਹਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੋਂ ਦੁੱਧ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸਦਾ ਚੂਸਦਾ ਉਹਦੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਣ ਲੱਗਿਆ,ਉਹ ਬੈੱਡ ਤੇ ਮੱਛੀ ਵਾਂਗ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਉਸਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਪਲਟਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਮੁੱਠੀਆਂ ਚ ਭਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਰਸ਼ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢ ਕੇ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਸ…ਆਹਹਹਹਹਹਹ…..ਉਹਹਹਹਹ….ਅਮਮਮਮਮ…ਮਮਮਮਮਮ ….! ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕੀ ਆਇਆ ਉਹਨੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਦਰਾੜ ਖੋਲੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਦੇ ਚਮਕਦੇ ਭੂਰੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਨੂੰ ਗਹੁ ਨਾਲ ਵਾਚਦਾ ਹੈ। ਅਜ਼ੀਬ ਜਿਹੀ ਗੰਧ ਉਸਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਚ ਪੈਂਦੀ ਹੈ…. ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਸ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਉਸ ਭੂਰੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਜੀਭ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਪਾ ਖੁਸ਼ੀ ਕੰਬ ਗਈ, ਇਹ ਉਸ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਅਜ਼ੀਬ ਤਰਜਬਾ ਸੀ। ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਕੰਬਣ ਉਹਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਜਦੋਂ ਜੀਭ ਗਾਂਡ ਤੇ ਰੱਖੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨਮਕੀਨ ਜਿਹਾ ਖੱਟਾ ਮਿੱਠਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ। ਇਹ ਜਵਾਂ ਨਵਾਂ ਟੇਸਟ ਸੀ, ਉਹਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਲਗਾਤਾਰ ਚਲਾ ਚਲਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਦੇ ਹੋਏ ਅਰਸ਼ ਆਪਣੀ ਇਕ ਉਂਗਲ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗਦਾ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਕਿ ਗਾਂਡ ਦਾ ਸੁਰਾਖ਼ ਚੂਤ ਜਿੰਨਾ ਲਚਕੀਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਦੀ ਕਸਾਵਟ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ,ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਕ ਉਂਗਲ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਘੁੱਟੀ ਘੁੱਟੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਪਈ ਕੋਕੋਨਟ ਆਇਲ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਇਕ ਧਾਰ ਨਾਲ ਤੇਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਡੋਲ ਦਿੱਤਾ ਗਾਂਡ ਚੀਕਣੀ ਕਰ ਹੁਣ ਉਹ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ । ਜਦੋਂ ਇਕ ਉਂਗਲ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਉੱਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੋਦਣ ਲੱਗਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਰਿਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਰਸ਼ ਕੋਕੋਨਟ ਆਇਲ ਗਾਂਡ ਤੇ ਪਾ ਚੀਕਣੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੋਦਣ ਲੱਗਦਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਅਲੱਗ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਲੈ ਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਪਰ ਚੁਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਆਲੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ । ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲੀਆਂ ਚਲਾਉਣ ਚ ਸੋਖ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਸਵਾਦ ਚ ਗਾਂਡ ਹਿਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਚ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਖ਼ਿਆਲ ਆਉਂਦਾ, ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਤੇਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਲ ਲੈਂਦਾ। ਲੰਨ ਨੂੰ ਤੇਲ ਚ ਭਿਉਂ ਕੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਦੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੰਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਲੰਨ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੀ। ਅਰਸ਼ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਢੇਕਾ ਮਾਰ ਲੰਨ ਦਾ ਸਖਤ ਟੋਪਾ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦਿੰਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਪਾਉਂਦੀ…. ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਚ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਇੱਕ ਡੇਢ਼ ਮਿੰਟ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੇ ਬਾਕੀ ਬਚਿਆ ਤੇਲ ਲੰਨ ਅਤੇ ਗਾਂਡ ਤੇ ਮਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਠੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਕੂਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ….. ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਗਿਆ ਤੇ ਦਰਦ ਚ ਬੁੱਲ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਅਰਸ਼ ਰੁਕਿਆ ਨਹੀਂ ਉਹਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਹੋਲੇ ਹੋਲੇ ਝਟਕੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ। ਖੁਸ਼ੀ ਲਗਪਗ ਚੀਕਦੀ ਆਹਹਹਹਹ ਹਾਏ ਹਾਏ ਆਹਹਹਹ …ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਦੀ ਰਹੀ। ਉਹ ਦਰਦ ਮਾਰੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਦਿੱਤੀ।
ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਰੋ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਡੁੱਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਰ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਨਿਰਦਈਪੁਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਗਾਂਡ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਸਖ਼ਤ ਅੱਗ ਵਰਗਾ ਕਿੱਲਾ ਠੋਕਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਗਾਂਡ ਦੀ ਕਸਾਵਟ ਦਾ ਕਾਇਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਮਨ ਚ ਚੂਤ ਨਾਲੋਂ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਵਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਗਾਂਡ ਦੀ ਪਕੜ ਉਸਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਝੱਲੀ ਨਾ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਢੇਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਗਾਂਡ ਚੋਂ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਲੰਨ ਨਿਕਲਣ ਪਿਛੋਂ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਗਾਂਡ ਭਰੀ ਭਰੀ ਫੀਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਪਰੋ ਅਸਿਹ ਦਰਦ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਡਿਗਦਿਆਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲੈਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਬੋਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਦਾ ਨਿੱਘ ਮਾਣਦੀ ਹੋਈ ਸੌਂਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਹੀ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਠੁਕਾਈ ਚ ਚੂਰ ਚੂਰ ਦੋਵੇਂ ਡੂੰਘੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਖੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
______________________________________________
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ
__________
ਖੁਸ਼ੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਉਠਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੋਈ- ਅਰਸ਼…. ਅਰਸ਼….. ਉਠੋ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ..! ਮੇਰੀ ਤਬੀਅਤ ਠੀਕ ਨਹੀਂ……ਉਠੋ …ਅਰਸ਼…ਅਰਸ਼…!
ਅਰਸ਼ -ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ-…. ਊਂ……ਹੂੰ…ਹੂੰ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਉਠੋ ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹਿਲਜੁਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ….. ਪਲੀਜ਼ ਕਰੋ ਕੁਝ।
ਇਹ ਲਫ਼ਜ਼ ਸੁਣ ਅਰਸ਼ ਹੜਬੜਾ ਕੇ ਉੱਠਿਆ………….
ਅਰਸ਼- ਕੀ…..ਕੀ..ਹੋਇਆ…!
ਖੁਸ਼ੀ – ਮੇਰੇ ਬਦਨ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ…ਉਠਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ, ਕੁਝ ਕਰੋ ਪਲੀਜ਼…!
ਅਰਸ਼ ਉਸਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਖੜੀ ਕਰਦਾ…ਪਰ ਉਹ ਤੁਰ ਨਹੀਂ ਸਕੀ…ਤੇ ਮੁੜ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ…
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਹ…. ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਤੁਰਿਆ ਜਾਂਦਾ…ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੌੜਾ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਚ ਫਸਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਮੋਟਾ ਮੂਸਲ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਕੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ।
ਅਰਸ਼- ਮੈਂ…ਮੈਂ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ..? …. ਹਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹਾਂ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਹਾਂ ਠੀਕ ਐ..! ਜਲਦੀ ਕਰੋ।
ਅਰਸ਼ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਲੈ ਆਉਂਦਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ……..ਕੀ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤ..?
ਖੁਸ਼ੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ- ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਬਹੁ ਤਾਂ ਕੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੰਗ ਸੀ…ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..!
ਅਰਸ਼ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਉਹ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ…
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਚੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੇਨਕਿਲਰ ਦੇ…ਤੇ ਤੂੰ ਪੁੱਤ ਅਰਾਮ ਕਰ . ਮੈਂ ਇੰਨੇਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਪੇਨਕਿਲਰ ਲੈ ਕੇ ਫਿਰ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾਦਾ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੈਡੀਸਿਨ ਲੈ ਕੇ ਸੌਂ ਰਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟਿਆਂ ਮਗਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਕੋਲ਼ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਜਾਗ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਵੀ ਠੀਕ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਹਾਂਜੀ ਬੇਟੇ ਹੁਣ ਕਿਵੇਂ ਓ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਦਰਦ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਪਰ ਜ਼ਿਸਮ ਆਕੜਿਆ ਪਿਆ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੈਂ ਗੀਜਰ ਓਨ ਕਰਦੀ ਹਾਂ.. ਤੂੰ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਨਾਹ ਤੇ ਫਿਰ ਗਰਮ ਤੇਲ ਨਾਲ ਮਸਾਜ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਨਵਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਤੇਲ ਗਰਮ ਕਰਨ ਚਲੀ ਗਈ, ਜਦ ਤੱਕ ਉਹ ਗਰਮ ਤੇਲ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਮੁੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਹ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਦੇ ਖੁਸ਼ੀ ਲੰਗੜੀ ਲੰਗੜੀ ਚਲਦੀ ਹੋਈ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨੰਗਾ ਜਿਸਮ ਢਕਣ ਲੱਗੀ…..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਮੁੱਧੀ ਪੈ ਜਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਮੁੱਧੀ ਪਈ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੱਕ ਗਰਮ ਤੇਲ ਦੀ ਧਾਰ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਮਸਾਜ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਥੋੜੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਫੈਲਾ ਦੇਖਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਇਸ ਕੰਜਰ ਨੇ…!
ਅਰਸ਼ ਸਾਈਡ ਚ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਸਭ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਚੋੜ੍ਹੀਆਂ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਏ ਵੇ ਜਾਨਵਰਾ ਇਹ ਕੀ ਹਾਲਤ ਕਰ ਛੱਡੀ……ਬੇਸਬਰਿਆ ਤੇਰੀ ਹੀ ਸੀ। ਕਿਤੇ ਭੱਜ ਥੋੜਾ ਚੱਲੀ ਸੀ…! ਚਿੱਥੜੇ ਚਿੱਥੜੇ ਕਰ ਛੱਡੇ ਬੇਚਾਰੀ ਦੇ…ਹੁਣ ਬੈਠਾ ਰਹੀਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਲੈ…ਚਲ ਚਲਾ ਜਾ ਇਥੋਂ,ਜਾ ਘਰ ਜਾ..!
ਅਰਸ਼ ਡਰ ਕੇ ਘਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ – ਅਣਜਾਣ ਦਾ ਚੋਦਣਾ ਚੂਤ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ- ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਗਾਂਡ ਦਾ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੇਰੀ ਕਦੇ ਇਹ ਹਾਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਦਾ ਪਾਪਾ ਵੀ ਜੰਗਲੀ ਸੀ ਅਰਸ਼ ਵਾਂਗੂੰ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਧੀਮੀਂ ਸੁਰ ਵਿਚ- ਆਹ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਮੂਸਲ ਐ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੈਂ…..ਕੀ ਕਿਹਾ।ਮੋਟਾ….ਜੋ ਤੇਰੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਐ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਘੋੜੇ ਜਿੱਡਾ ਹੋਊ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਕੀ ਖਾ ਕੇ ਜੰਮਿਆ ਸੀ ਮੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ..!
ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ , ਪਰ ਮਨ ਚ ਉਹ ਵੱਡੇ ਮੂਸਲ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ:- ਤੂੰ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਐਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਖ਼ਤ ਸੰਦ ਮਿਲਿਆ ਤੈਨੂੰ…ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਇਹ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਜੋ ਉਹਨੇ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਐ ਉਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੋ ਹੋਰ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਹ ਸਭ ਸੁਣ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਚੂਤ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਸੀ ਉਸਨੇ ਗੱਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ:- ਅੱਛਿਆ…ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਉਹਦਾ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਿਓ ਤਾਂ ਸਹੀ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੱਟ ਪਾਗ਼ਲ…..ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਦੇਖੂੰ।
ਖੁਸ਼ੀ – ਮੈਂ ਦਿਖਾਵਾਂਗੀ ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਠੀਕ ਐ ਪਰ ਹੁਣ ਸਿੱਧੀ ਹੋ…ਤੇਰੀ ਫੂੱਦੀ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਵੀ ਕਰ ਦੇਵਾਂ..!
ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਤੇਲ ਲਾਇਆ ਫਿਰ ਚੂਤ ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰਦੀ ਫੇਰਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ…ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਚੀਕਣੀ ਹੋਈ ਚੂਤ ਨੂੰ ਮਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਨੇ ਫੁਆਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕੱਪੜਾ ਚੂਕ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੀਹੀਹੀ…ਲੱਗਦਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਠੀਕ ਐਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਖੜੀ ਹੋ.. ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ:- ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀ ਹਾਂ, ਇੰਨੀ ਪਿਆਰੀ ਸੱਸ ਮਿਲੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਸੰਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦੋਵੇਂ ਸੱਸ ਨੂੰਹ ਦੀ ਇੱਕਠਿਆਂ ਬੀਤ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਚ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੁਣ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਜਾਂ ਪੱਕੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਬਣ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਉੱਧਰ ਅੱਜ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਲੜਾਉਣੀ ਪੈਣੀ ਸੀ….ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਅੱਗੇ….
_______________________________________________
ਰਾਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਵਿਆਹ ਕਰ ਤਾਬੜਤੋੜ ਠੁਕਾਈ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
_____________
ਹੁਣ ਅੱਗੇ-
_____________
ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਰਾਤ ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਯਾਦਾਂ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਨਾਟਕੀ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਅਸਲ ਚੁਦਾਈ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ੀਬ ਰਿਸ਼ਤੇ ਚ ਬੰਨ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਅੱਖ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਖੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਆਹਹਹਹਹ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਚੂਤ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਚੂਤ ਸੁੱਜ ਕੇ ਨਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਚੂਤ ਤੇ ਪੱਟ ਉੱਤੇ ਖੂਨ ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਮਲਾਈ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਹੋਏ ਨਿਸ਼ਾਨ ਚਮਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਖੁਸ਼ੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਉੱਠ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਪਰ ਇਹ ਦਰਦ ਅਸਹਿ ਸੀ।ਪਰ ਨਿੱਕੀ ਜਾਨ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨੇ ਸਨ। ਦਰਦ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦੀ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਤੁਰਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਜਾਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਤੁਰਦੀ ਵੇਖ ਕੋਈ ਵੀ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਮੋਟੇ ਲੰਨ ਨੇ ਕਮਸਿਨ ਚੂਤ ਫਾੜ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਔਖੀ ਸੌਖੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲੱਗ ਗਈ ਪਰ ਦੁਲਹੇ ਰਾਜਾ ਘਰਾੜੇ ਮਾਰ ਸੌਂ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਾਤ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਬਾਅਦ ਚੈਨ ਦੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਮਗਨ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਪੇਨਕਿਲਰ ਲਈ ਤੇ ਕੁਝ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਸਮੇਟ ਕੇ ਨਾਹ ਧੋ ਗਰਮ ਗਰਮ ਕੌਫ਼ੀ ਬਣਾ ਉੱਪਰ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਥੇ ਅਰਸ਼ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਉੱਠ ਗਏ ਮੇਰੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ…….
ਅਰਸ਼- ਅੱਖਾਂ ਮਲ਼ਦਾ ਹੋਇਆ- ਅਮਮਮ ਹੂੰ ਹਹਹ..
ਖੁਸ਼ੀ- ਇਹ ਲਵੋ ਕੌਫ਼ੀ ਪੀ ਲਵੋ……..ਵੇਖੋ ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਰਾਤੀਂ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨੇ ਪਏ। ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਹੁੰਦੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਸੇਵਾ ਹੁੰਦੀ। ਹੂੰਹ…ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਦੀ ਬੁੱਲ੍ਹ ਟੇਰਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ- ਉਹ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਕਿਉਂ ਕਰਦੀ ਐਂ। ਤੈਨੂੰ ਰਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਰੱਖੂੰਗਾ
ਖੁਸ਼ੀ-ਆਹੋ ਵੇਖ ਲਵੂੰ ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ..ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਜਾਣਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਹਨ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਮਿੱਠੀ ਜਿਹੀ ਕਿੱਸ ਕਰਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੌੜ ਜਾਂਦਾ। ਪਿੱਛੇ ਕੱਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿਚੋਂ ਲਾਲ ਸੂਹਾ ਸੂਟ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਚੂਤ ਸੁੱਜੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਪੈਂਟੀ ਬਿਨਾਂ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਹਲਕਾ ਮੇਕਅੱਪ ਕਰ ਸਿਰ ਚ ਸਿੰਧੂਰ ਭਰ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਨਿੱਕਲ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰ…..ਠੱਕ …ਠੱਕ….ਠੱਕ…..
ਅੰਦਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ- ਕੋਣ ਐ…….ਆਈ ਆਈ ਵੇਟ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੱਜ ਵਿਆਹੀ ਨਾਰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪਛਾਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ-ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਕੋਣ ਹੋ ਤੁਸੀਂ, ਦੱਸੋ ਕੀ ਕੰਮ ਹੈ।……ਮੈਂ ਪਛਾਣਿਆ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ-। ਮਮਮਮਮ……ਮੰਮੀ ਜੀ ਮਮ…ਮੈਂ ਖੁਸ਼ੀ…..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਬੇਹੱਦ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ- ਹੈ……! ਖੁਸ਼ੀ………..ਇਹ..ਇਹ ਕੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ…. ਮੰਮੀ ਅਸੀਂ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਫੜ ਖੜੀ ਕਰਦੀ ਹੈ- ਹਾਂ ਹਾਂ….ਪਰ ਕਿਵੇਂ …. ਕੀਤਾ ਕੀ ਐ ਤੁਸੀਂ……. ਮੈਂ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਰਾਤ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਏ ਰੱਬਾ…..ਇਹ ਨਿਆਣੇ ਇੰਨੇਂ ਸਿਆਣੇ ਹੋ ਗਏ…..। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ…ਮੇਰੇ ਜੋ ਚਾਅ ਰਹਿ ਗਏ ਹੁਣ ਕਰ ਲੈਨੀਂ ਆਂ…ਆ ਅੰਦਰ ਆ..ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵਾਂ। …ਉਸ ਨਲਾਇਕ ਨੂੰ ਬੁਲਾ…….ਵੇ ਮੁੰਡਿਆ ਬਾਹਰ ਆ….. ਅਰਸ਼ ਪੁੱਤ….ਆਵੀ ਬਾਹਰ।
ਅਰਸ਼ ਅੰਦਰ ਪਬਜੀ ਖੇਡਣ ਚ ਮਸਰੂਫ਼ ਸੀ …ਮਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਉਹ ਗੇਮ ਛੱਡ ਦੋੜਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ।ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਸੱਜ ਵਿਆਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਵੇਖ ਉਹ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦਾ।
ਅਰਸ਼- ਮੰਮ ….ਮੰਮ ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਸਮਝਾਉਂਨਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ ਗੱਲ ਟੋਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਨੇ…ਆ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਖੜ…. ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਪੁੱਤ ਦੇ ਸ਼ਗਨ ਕਰਨੇ ਨੇ।
ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਜਾ ਸ਼ਗਨਾਂ ਆਲੀ ਥਾਲੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਨਵੀਂ ਜੋੜੀ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਵਾਰ ਪੀ ਕੇ ਤੇਲ ਚੋ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਾੜਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚਾਲ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦਾ- ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਮਨਾਈ ਐ…..!
ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਸੰਗਦੀ ਨੀਂਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ,ਪਰ ਅਰਸ਼ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵੇਖਦਾ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਅਰਸ਼- ਮੰਮੀ………..
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਆਪਣੇ ਭਰਵੱਟੇ ਮਟਕਾਉਦੀ ਹੋਈ…. ਚੱਲ ਤੂੰ ਜਾ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ…ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਮੱਲ੍ਹਮ ਪੱਟੀ ਕਰ ਦੇਵਾਂ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ-ਜਵਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਤੇ ਗਿਆ ਏ…. ਇਹਦੇ ਡੈਡੀ ਨੇ ਵੀ ਮੇਰੀ ਇਵੇਂ ਹੀ ਫਾੜ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ।
ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਆਜਾ ਆਪਾ ਮੇਰੇ ਰੂਮ ਚ ਚਲਦੀਆਂ ਹਾਂ।
ਦੋਵੇਂ ਰੂਮ ਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੈਡੀਕਲ ਕਿੱਟ ਚੁੱਕ ਕੇ- ਖੁਸ਼ੀ ਪੁੱਤ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ…. ਵੇਖਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਮਿਹਨਤ…!
ਖੁਸ਼ੀ-ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ- ਪਰ ਮੰਮੀ………!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਪਰ ਪੁਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ…ਛੇਤੀ ਕਰ…ਜ਼ਖ਼ਮ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਕੇ ਟੰਗਾਂ ਫੈਲਾ ਕੇ ਚੂਤ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੂੰਹੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢਦੀ ਹੈ- ਚਚ….ਚਚ….ਚਚਚ…..ਕੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਹੈ….. ਇੰਨਾ ਬੇਰਹਿਮ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ….!
ਖੁਸ਼ੀ- ਬਹੁਤ….. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ…ਜਵਾਂ ਤਰਸ ਨਾ ਕੀਤਾ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਉਹਦਾ ਸੰਦ ਬਾਪ ਨਾਲੋਂ ਭਾਰਾ ਲਗਦਾ….ਮੇਰੀ ਇੰਨੀ ਬੁਰੀ ਹਾਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਕਿੱਦਾਂ ਤੁਰ ਫਿਰ ਰਹੀ ਹਾਂ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਰੂੰ ਦਾ ਫੰਬਾ ਡੈਟੋਲ ਚ ਭਿਉਂ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਤੇ ਲਾਉਂਦੀ ਐ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ ਆਹ….. ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਤ ਨੂੰ ਡੈਟੌਲ ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕਰਕੇ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਦੇਖ ਧੀਏ……ਇਹਦੀ ਹਾਲਤ ਬਹੁਤ ਖ਼ਰਾਬ ਐ…ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਚੁਦਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਖੁਸ਼ੀ-ਪਰ ਮੰਮੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹੀ ਚਾਰ ਕੁ ਦਿਨ ਹਨ, ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਉਣਗੇ ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਪਰ ਬੇਟਾ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਰੱਖਣਾ ਪਵੇਗਾ…. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇੰਨਫੈਕਸ਼ਨ ਫ਼ੈਲ ਜਾਵੇਗੀ…ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇਂ ਦਿਨ ਰੁਕਣਾ ਪਵੇ, ਉਤੋਂ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਅਲੱਗ….!
ਖੁਸ਼ੀ- ਠੀਕ ਐ ਮੰਮੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹੋ….ਪਰ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਕੀ…?
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਮਝਾ ਦੇਵਾਂਗੀ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੀ ਹੈ- ਅਰਸ਼………ਪੁੱਤ ਮੇਰੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਆ..!
ਅਰਸ਼ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਬੈਠੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਵੇਖ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਢਕਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ- ਅਰਸ਼ ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ..ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਹਾਂ ਕੋਈ ਫਾਲਤੂ ਬਹਾਨਾ ਨਹੀਂ…ਜੇ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਫੈਲ ਗਈ ਤਾਂ ਪੰਗਾ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਅਰਸ਼- ਓਕੇ ਮੰਮੀ…ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਤਾਂ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ..?
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਂ ਹਾਂ…ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ…ਤੁਸੀਂ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਹੋ..!
ਇਹ ਕਹਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਗਲ਼ੇ ਚੋਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੋਟੀ ਚੇਨ ਕੱਢ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ—ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਤੋਹਫਾ……!
ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਰੌਣਕ ਵੇਖਣ ਵਾਲੀ ਸੀ, ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੋਟੀ ਚੇਨ ਉਸਦੇ ਭਾਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਘਾਟੀ ਵਿਚ ਉੱਤਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਵੇਖ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਸੈਕਸੀ ਲੁੱਕ ਵੇਖ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਮੰਗਦੀ ਹੈ।
ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਵੀਜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ…ਇਵੇਂ ਹੀ ਕੰਮ ਕਾਜ ਕਰਦਿਆਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਦਾ ਦਰਦ ਵੀ ਛੂਮੰਤਰ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਮਸਤੀ ਦੀਆਂ ਕੀੜੀਆਂ ਲੜਨ ਲੱਗੀਆਂ ਸਨ।ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਮੰਨਦੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਹ ਧੋ ਬਲੈਕ ਲੋਅਰ ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵੱਲ ਸੌਂਣ ਚੱਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
__________________________________
ਜਦੋਂ ਉਹ ਚੁਬਾਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਅਰਸ਼ ਅਲਫ਼ ਨੰਗਾ ਆਪਣਾ ਮੋਟਾ ਲੌੜਾ ਹੱਥ ਚ ਫੜੀਂ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ – ਹਾਆਆਆਏ ਹਾਏ….ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ….!
ਅਰਸ਼- ਆਪਣੀ ਵਾਈਫ਼ ਦੀ ਵੇਟ…… ਹੋਰ ਕੀ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਵਾਈਫ਼ ਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਕਿਹਾ…. ਕਿ ਕੁਝ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਜ਼ਾਲਮ ਹਸਬੈਂਡ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ…!
ਅਰਸ਼- ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ- ਇਸ ਜ਼ਾਲਮ ਦਾ ਕਸੂਰ ਐ…. ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਕਹਿ ਦਿਓ ਇਹਨੂੰ…ਸੌਂ ਜਾਵੇ ਹੁਣ…!
ਅਰਸ਼ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ- ਸੁਲਾ ਦਵੋ ਲੋਰੀ ਸੁਣਾਂ ਕੇ…!
ਖੁਸ਼ੀ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ, ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਪਾ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਲੰਬੀ ਜਿਹੀ ਕਿੱਸ ਤੋੜ ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਗੜੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਲ਼ੇ ਵਿਚ ਲੰਨ ਉਤਾਰ ਕੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਸਿਰ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਹਵਾ ਵਿਚ ਝੂਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਲੌੜੇ ਨਾਲ ਭਰ ਭਰ ਚੋਦਣ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮੋਟੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਵੀ ਰਿਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਉਹਦੀ ਫੂੱਦੀ ਵਿਚ ਕੀੜੀਆਂ ਦੀ ਕੁਰਬਲ ਕੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਚੂਤ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਜਲਣ ਵੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਹਿਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਟਾਇਟ ਕਰਕੇ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਝੜਨ ਕਿਨਾਰੇ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਆਇਆ ਉਹਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਝਟਕੇ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢ ਲਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ, ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਉਹਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੋਂ ਦੁੱਧ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸਦਾ ਚੂਸਦਾ ਉਹਦੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਣ ਲੱਗਿਆ,ਉਹ ਬੈੱਡ ਤੇ ਮੱਛੀ ਵਾਂਗ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਉਸਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਪਲਟਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਮੁੱਠੀਆਂ ਚ ਭਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਰਸ਼ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢ ਕੇ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਬਸ…ਆਹਹਹਹਹਹਹ…..ਉਹਹਹਹਹ….ਅਮਮਮਮਮ…ਮਮਮਮਮਮ ….! ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕੀ ਆਇਆ ਉਹਨੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਦਰਾੜ ਖੋਲੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਦੇ ਚਮਕਦੇ ਭੂਰੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਨੂੰ ਗਹੁ ਨਾਲ ਵਾਚਦਾ ਹੈ। ਅਜ਼ੀਬ ਜਿਹੀ ਗੰਧ ਉਸਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਚ ਪੈਂਦੀ ਹੈ…. ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਸ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਉਸ ਭੂਰੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਜੀਭ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਪਾ ਖੁਸ਼ੀ ਕੰਬ ਗਈ, ਇਹ ਉਸ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਅਜ਼ੀਬ ਤਰਜਬਾ ਸੀ। ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਕੰਬਣ ਉਹਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਜਦੋਂ ਜੀਭ ਗਾਂਡ ਤੇ ਰੱਖੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨਮਕੀਨ ਜਿਹਾ ਖੱਟਾ ਮਿੱਠਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ। ਇਹ ਜਵਾਂ ਨਵਾਂ ਟੇਸਟ ਸੀ, ਉਹਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਲਗਾਤਾਰ ਚਲਾ ਚਲਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਦੇ ਹੋਏ ਅਰਸ਼ ਆਪਣੀ ਇਕ ਉਂਗਲ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗਦਾ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਕਿ ਗਾਂਡ ਦਾ ਸੁਰਾਖ਼ ਚੂਤ ਜਿੰਨਾ ਲਚਕੀਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਦੀ ਕਸਾਵਟ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ,ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਕ ਉਂਗਲ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਘੁੱਟੀ ਘੁੱਟੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਨੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਪਈ ਕੋਕੋਨਟ ਆਇਲ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਇਕ ਧਾਰ ਨਾਲ ਤੇਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਡੋਲ ਦਿੱਤਾ ਗਾਂਡ ਚੀਕਣੀ ਕਰ ਹੁਣ ਉਹ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ । ਜਦੋਂ ਇਕ ਉਂਗਲ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਉੱਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੋਦਣ ਲੱਗਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਰਿਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਰਸ਼ ਕੋਕੋਨਟ ਆਇਲ ਗਾਂਡ ਤੇ ਪਾ ਚੀਕਣੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੋਦਣ ਲੱਗਦਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਅਲੱਗ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਲੈ ਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਪਰ ਚੁਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਆਲੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ । ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲੀਆਂ ਚਲਾਉਣ ਚ ਸੋਖ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਸਵਾਦ ਚ ਗਾਂਡ ਹਿਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਦੇ ਮਨ ਚ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਖ਼ਿਆਲ ਆਉਂਦਾ, ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਤੇਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਲ ਲੈਂਦਾ। ਲੰਨ ਨੂੰ ਤੇਲ ਚ ਭਿਉਂ ਕੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਾਂਡ ਦੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੰਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਲੰਨ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੀ। ਅਰਸ਼ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਢੇਕਾ ਮਾਰ ਲੰਨ ਦਾ ਸਖਤ ਟੋਪਾ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦਿੰਦਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਪਾਉਂਦੀ…. ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਚ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਇੱਕ ਡੇਢ਼ ਮਿੰਟ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੇ ਬਾਕੀ ਬਚਿਆ ਤੇਲ ਲੰਨ ਅਤੇ ਗਾਂਡ ਤੇ ਮਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਠੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਕੂਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ….. ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਗਿਆ ਤੇ ਦਰਦ ਚ ਬੁੱਲ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਅਰਸ਼ ਰੁਕਿਆ ਨਹੀਂ ਉਹਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਹੋਲੇ ਹੋਲੇ ਝਟਕੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ। ਖੁਸ਼ੀ ਲਗਪਗ ਚੀਕਦੀ ਆਹਹਹਹਹ ਹਾਏ ਹਾਏ ਆਹਹਹਹ …ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਦੀ ਰਹੀ। ਉਹ ਦਰਦ ਮਾਰੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਦਿੱਤੀ।
ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਰੋ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਡੁੱਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਰ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਨਿਰਦਈਪੁਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਗਾਂਡ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਸਖ਼ਤ ਅੱਗ ਵਰਗਾ ਕਿੱਲਾ ਠੋਕਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅਰਸ਼ ਗਾਂਡ ਦੀ ਕਸਾਵਟ ਦਾ ਕਾਇਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਮਨ ਚ ਚੂਤ ਨਾਲੋਂ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਵਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਗਾਂਡ ਦੀ ਪਕੜ ਉਸਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਝੱਲੀ ਨਾ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਢੇਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਗਾਂਡ ਚੋਂ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਲੰਨ ਨਿਕਲਣ ਪਿਛੋਂ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਗਾਂਡ ਭਰੀ ਭਰੀ ਫੀਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਪਰੋ ਅਸਿਹ ਦਰਦ।
ਅਰਸ਼ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਡਿਗਦਿਆਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲੈਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਬੋਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਦਾ ਨਿੱਘ ਮਾਣਦੀ ਹੋਈ ਸੌਂਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਹੀ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਠੁਕਾਈ ਚ ਚੂਰ ਚੂਰ ਦੋਵੇਂ ਡੂੰਘੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਖੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
______________________________________________
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ
__________
ਖੁਸ਼ੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਉਠਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੋਈ- ਅਰਸ਼…. ਅਰਸ਼….. ਉਠੋ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ..! ਮੇਰੀ ਤਬੀਅਤ ਠੀਕ ਨਹੀਂ……ਉਠੋ …ਅਰਸ਼…ਅਰਸ਼…!
ਅਰਸ਼ -ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚ-…. ਊਂ……ਹੂੰ…ਹੂੰ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਉਠੋ ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹਿਲਜੁਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ….. ਪਲੀਜ਼ ਕਰੋ ਕੁਝ।
ਇਹ ਲਫ਼ਜ਼ ਸੁਣ ਅਰਸ਼ ਹੜਬੜਾ ਕੇ ਉੱਠਿਆ………….
ਅਰਸ਼- ਕੀ…..ਕੀ..ਹੋਇਆ…!
ਖੁਸ਼ੀ – ਮੇਰੇ ਬਦਨ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ…ਉਠਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ, ਕੁਝ ਕਰੋ ਪਲੀਜ਼…!
ਅਰਸ਼ ਉਸਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਖੜੀ ਕਰਦਾ…ਪਰ ਉਹ ਤੁਰ ਨਹੀਂ ਸਕੀ…ਤੇ ਮੁੜ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ…
ਖੁਸ਼ੀ- ਆਹ…. ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਤੁਰਿਆ ਜਾਂਦਾ…ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੌੜਾ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਚ ਫਸਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਮੋਟਾ ਮੂਸਲ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਕੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ।
ਅਰਸ਼- ਮੈਂ…ਮੈਂ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ..? …. ਹਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹਾਂ..!
ਖੁਸ਼ੀ- ਹਾਂ ਠੀਕ ਐ..! ਜਲਦੀ ਕਰੋ।
ਅਰਸ਼ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਲੈ ਆਉਂਦਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ……..ਕੀ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤ..?
ਖੁਸ਼ੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਅਰਸ਼ ਨੂੰ- ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਬਹੁ ਤਾਂ ਕੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੰਗ ਸੀ…ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..!
ਅਰਸ਼ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਉਹ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ…
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਚੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੇਨਕਿਲਰ ਦੇ…ਤੇ ਤੂੰ ਪੁੱਤ ਅਰਾਮ ਕਰ . ਮੈਂ ਇੰਨੇਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਪੇਨਕਿਲਰ ਲੈ ਕੇ ਫਿਰ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾਦਾ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੈਡੀਸਿਨ ਲੈ ਕੇ ਸੌਂ ਰਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟਿਆਂ ਮਗਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਕੋਲ਼ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਜਾਗ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਵੀ ਠੀਕ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਹਾਂਜੀ ਬੇਟੇ ਹੁਣ ਕਿਵੇਂ ਓ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਦਰਦ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਪਰ ਜ਼ਿਸਮ ਆਕੜਿਆ ਪਿਆ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ….
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੈਂ ਗੀਜਰ ਓਨ ਕਰਦੀ ਹਾਂ.. ਤੂੰ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਨਾਹ ਤੇ ਫਿਰ ਗਰਮ ਤੇਲ ਨਾਲ ਮਸਾਜ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਅਰਸ਼ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਨਵਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਤੇਲ ਗਰਮ ਕਰਨ ਚਲੀ ਗਈ, ਜਦ ਤੱਕ ਉਹ ਗਰਮ ਤੇਲ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਮੁੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਹ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਦੇ ਖੁਸ਼ੀ ਲੰਗੜੀ ਲੰਗੜੀ ਚਲਦੀ ਹੋਈ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨੰਗਾ ਜਿਸਮ ਢਕਣ ਲੱਗੀ…..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਮੁੱਧੀ ਪੈ ਜਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਮੁੱਧੀ ਪਈ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੱਕ ਗਰਮ ਤੇਲ ਦੀ ਧਾਰ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਕੁੱਝ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਮਸਾਜ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਥੋੜੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਫੈਲਾ ਦੇਖਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਇਸ ਕੰਜਰ ਨੇ…!
ਅਰਸ਼ ਸਾਈਡ ਚ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਸਭ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਚੋੜ੍ਹੀਆਂ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਏ ਵੇ ਜਾਨਵਰਾ ਇਹ ਕੀ ਹਾਲਤ ਕਰ ਛੱਡੀ……ਬੇਸਬਰਿਆ ਤੇਰੀ ਹੀ ਸੀ। ਕਿਤੇ ਭੱਜ ਥੋੜਾ ਚੱਲੀ ਸੀ…! ਚਿੱਥੜੇ ਚਿੱਥੜੇ ਕਰ ਛੱਡੇ ਬੇਚਾਰੀ ਦੇ…ਹੁਣ ਬੈਠਾ ਰਹੀਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਲੈ…ਚਲ ਚਲਾ ਜਾ ਇਥੋਂ,ਜਾ ਘਰ ਜਾ..!
ਅਰਸ਼ ਡਰ ਕੇ ਘਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ – ਅਣਜਾਣ ਦਾ ਚੋਦਣਾ ਚੂਤ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ- ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਗਾਂਡ ਦਾ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੇਰੀ ਕਦੇ ਇਹ ਹਾਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਅਰਸ਼ ਦਾ ਪਾਪਾ ਵੀ ਜੰਗਲੀ ਸੀ ਅਰਸ਼ ਵਾਂਗੂੰ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਧੀਮੀਂ ਸੁਰ ਵਿਚ- ਆਹ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਮੂਸਲ ਐ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੈਂ…..ਕੀ ਕਿਹਾ।ਮੋਟਾ….ਜੋ ਤੇਰੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਐ ਦੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਘੋੜੇ ਜਿੱਡਾ ਹੋਊ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਕੀ ਖਾ ਕੇ ਜੰਮਿਆ ਸੀ ਮੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ..!
ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ , ਪਰ ਮਨ ਚ ਉਹ ਵੱਡੇ ਮੂਸਲ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ:- ਤੂੰ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਐਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਖ਼ਤ ਸੰਦ ਮਿਲਿਆ ਤੈਨੂੰ…ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਇਹ।
ਖੁਸ਼ੀ- ਜੋ ਉਹਨੇ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਕੀਤੀ ਐ ਉਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੋ ਹੋਰ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਹ ਸਭ ਸੁਣ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਚੂਤ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਸੀ ਉਸਨੇ ਗੱਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ:- ਅੱਛਿਆ…ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਉਹਦਾ…!
ਖੁਸ਼ੀ- ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਿਓ ਤਾਂ ਸਹੀ…!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੱਟ ਪਾਗ਼ਲ…..ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਦੇਖੂੰ।
ਖੁਸ਼ੀ – ਮੈਂ ਦਿਖਾਵਾਂਗੀ ..!
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਠੀਕ ਐ ਪਰ ਹੁਣ ਸਿੱਧੀ ਹੋ…ਤੇਰੀ ਫੂੱਦੀ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਵੀ ਕਰ ਦੇਵਾਂ..!
ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਤੇਲ ਲਾਇਆ ਫਿਰ ਚੂਤ ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰਦੀ ਫੇਰਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ…ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਚੀਕਣੀ ਹੋਈ ਚੂਤ ਨੂੰ ਮਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਨੇ ਫੁਆਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕੱਪੜਾ ਚੂਕ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਚੂਤ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹੀਹੀਹੀ…ਲੱਗਦਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਠੀਕ ਐਂ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਖੜੀ ਹੋ.. ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ:- ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀ ਹਾਂ, ਇੰਨੀ ਪਿਆਰੀ ਸੱਸ ਮਿਲੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਸੰਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦੋਵੇਂ ਸੱਸ ਨੂੰਹ ਦੀ ਇੱਕਠਿਆਂ ਬੀਤ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਚ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੁਣ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਜਾਂ ਪੱਕੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਬਣ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਉੱਧਰ ਅੱਜ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਲੜਾਉਣੀ ਪੈਣੀ ਸੀ….ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਅੱਗੇ….
_______________________________________________
Last edited:
Pardhan
Ak 47
- 3,408
- 1,636
- 159