ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੋਤਾ ਰੰਗੀ ਹਰਾ ਜਿਹਾ ਸੂਟ ਪਾਕੇ ਤੇ ਮੇਕਅਪ ਕਰਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਸੋਚਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਕੇ ਉਸਦੀ ਭੂਆ ਦਾ ਘਰ ਆ ਜਾ ਰੰਡੀ ਖ਼ਾਨਾ ਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਤਾਏ ਦੀ ਕੋਠੀ ਚੱਲ ਗਈ ਉਸਦੇ ਤਾਏ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਘਰ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਮਗਰ ਹੀ ਮਿੰਟੂ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦਾ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਪ੍ਰੀਤੀ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਅਪਣਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਸਾਈਡ ਤੇ ਲਗਾਉਂਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੇਨ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆ ਜਾਂਦੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਕਿਵੇਂ ਅੰਕਲ ਜੀ।
ਮਿੰਟੂ - ਠੀਕ ਆ ਪੁੱਤ ਕਿਵੇਂ ਆ। ( ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਹਥ ਫੇਰਦਾ )
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਰੋਕ ਦਿੰਦੀ ਨਾ ਕਰੋ ਅੰਕਲ ਜੀ !
ਤਾਇਆ - ਸਾਈਡ ਤੇ ਬਣੇ ਪਾਰਕ ਚ ਬੈਠਾ ਸੀ।) ਆ ਗਿਆ ਮਿੰਟੂ !
ਮਿੰਟੂ - ਹਾ ਬਈ ਆ ਗਿਆ! ਤੂੰ ਅੱਜ ਬਾਹਰ ਬੈਠਾ ?
ਤਾਇਆ - ਅੱਜ ਧੁੱਪ ਲਗੀ ਸੀ ਮੈ ਬਾਹਰ ਬੈਠ ਗਿਆ! ਪ੍ਰੀਤੀ ਪੁੱਤ ਚਾਹ ਰੱਖ ਲਾਓ। ਅੰਕਲ ਵੀ ਆ ਗਏ ਤੇਰੇ
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਤਾਇਆ ਜੀ ਰੱਖ ਦੀ ਆ ( ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਤਾਇਆ ਤੇ ਮਿੰਟੂ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਸੀ ! ਇਹ ਸਾਰਾ ਡਰਾਮਾ ਨਾਲ ਦੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਖੜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਕਰਕੇ ਸੀ )
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਹਮਣੇ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਟੀਵੀ ਲੱਗਾ ਕੇ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਸੀ। ਮਿੰਟੂ ਤੇ ਤਾਇਆ ਦੋਨੇ ਜਾਣੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਦੋਨੇ ਮੋਮੇ ਫੜ ਕੇ ਪਲੋਸ ਦੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਮ ਆ ਗਏ !! ਇੰਤਜਾਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ !
ਤਾਇਆ - ਭੈਣਚੋਦੇ! ਜਦੋ ਏਨਾ ਸੋਹਣਾ ਮਾਲ ਮੋਹਰੇ ਹੋਵੇ ਤਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕੌਣ ਕਰਦਾ !!
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਮੈ ਮਾਲ ਆ ?? ਸਹੀ ਬੋਲੋ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੰਨ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਆ
ਮਿੰਟੂ - ਜਦੋ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਧੀ ਰੰਨ ਬਣ ਕੇ ਮੂਹਰੇ ਚੁਦਾਉਣ ਨੂੰ ਬੈਠੀ ਹੋਵੇ ਫੇਰ ਕੌਣ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਦਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ ( ਦੋਨਾ ਦੇ ਵਾਲਾ ਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ) ਅੰਕਲ ਮੂਹਰੇ ਆਓ। ( ਅੰਕਲ ਮੂਹਰੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੋਨਾ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਖਦੀ ) ਖਾਓ ਇਹਨੂੰ !!
nohe nohe priyo lyrics
ਤਾਇਆ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸੂਟ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਬਰਾ ਉਪਰੋ ਮੋਮੇ ਦਬਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਮਿੰਟੂ - ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਡ ਕੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।) ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਧੀਏ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਧੰਨਵਾਦ ਅੰਕਲ ਜੀ। ਕੱਛੀ ਸਾਈਡ ਕਰਕੇ ਅੰਦਰ ਜੀਭ ਫੇਰਦੋ ਧੀ ਦੇ ਆਪਣੀ ਦੇ। ਆਐਆਹਾਹਾ ਹਿਹੇਹਿਹਿ ( ਦੋਨੇ ਲੱਤਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਅੰਕਲ ਦੇ ਮੌਡਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਘੁਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ।)
ਤਾਇਆ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਹ ਵੀ ਹਵਾ ਚ ਵਾਘਾ ਕੇ ਮਰਦਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੁਣ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਚ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਗਿਣਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ ਸੀ।ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਦੋਨਾ ਨੂੰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਕਹਿੰਦੀ। ) ਚਲੋ ਇਧਰ ਆਓ ਬੈਠੋ ਉੱਪਰ (ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਦੋਨਾ ਦਾ ਕੁੜਤਾ ਪਜਾਮਾ ਉਤਾਰਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਦੰਦਾ ਨਾਲ ਤਾਏ ਤੇ ਅੰਕਲ ਦਾ ਕੱਛਾ ਉਤਾਰਦੀ ਦੋਨਾ ਦੇ ਨੰਗੇ ਲੰਨਾ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਬਾਰੀ ਬਾਰੀ ਖੜੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਬੁੱਲਾ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ )
ਅੰਕਲ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ।
ਤਾਇਆ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬਰਾ ਦਾ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਕੇ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਮੋਮੇ ਨੰਗੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। ਅੰਕਲ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ) ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਚੱਲ ਚੂਪ ਲੰਨ ਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਤਾਇਆ। ( ਪ੍ਰੀਤੀ ਤਾਏ ਦੇ ਪੱਟਾ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਚੁੰਮਦੀ ਟੱਟਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਸਰਪਸ੍ਰਲਸਰਪਸਰਪਰਸਰਸਰਪ ਆਹ ਆਹ ( ਤਾਏ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਅੰਕਲ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਤਾਏ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਗਰਲਪ੍ਰਲਪਰਲਪਰਲਪ ਗਲਪਗਲਪਗਲਪਗਲਪਸਰਸਰਸਰਸਪ ਅੱਹੀਹਿੱਹਅੱਹ
ਮਿੰਟੂ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਵਾਲ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਹੋਰ ਸੈਕਸੀ ਲਗਣ ਲੱਗ ਗਈ) ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਆ ਖੁੱਲੇ ਵਾਲਾ ਚ
ਤਾਇਆ - ਤੇਰੀ ਮਾ ਕਿੱਥੇ ਆ ??
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ) ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਗਈ ਆ ਰਮਨ ਨਾਲ।
ਤਾਇਆ - ਅੱਛਾ। ਰਾਤ ਸਾਲੀ ਨੇ ਬੁੰਡ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ ਗਸਤੀ ਨੇ।
ਮਿੰਟੂ - ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਅੱਜ ਉਸਦੀ ਧੀ ਦੀ ਮਾਰ ਲਈ। ਹੰਨਾ ਗਸਤੀਏ ਦੇਣੀ ਤਾਏ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਤੇ ਅੰਕਲ ਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਬੁੰਡ ਰਹਿਣ ਦੇਓ ਕੱਲ ਬੇਗਲ ਸਰਮਣੀ ਆ ਬੈਠਣ ਉੱਠਣ ਚ ਦਿੱਕਤ ਹੋਣੀ ਆ। ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਓ ( ਫੇਰ ਤੋ ਲੰਨ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਗਲਪਸਰਪਗਲਪ ਗਲਚਗਲ੍ਹਿਪ
ਤਾਇਆ - ਚੱਲ ਰੰਡੀ ਸਾਲੀ ਨਖ਼ਰੇ ਨਾ ਕਰ ਅਸੀ ਅੱਜ ਲੈਣੀ ਆ।
ਮਿੰਟੂ - ਦੋਨੇ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਆ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਖੁਦ ਇਕ ਲੱਤ ਸੋਫੇ ਦੀ ਢੋਹ ਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਆ।) ਹੁਣ ਬਣੀ ਗੱਲ ਕੁੱਤੀਏ ਫੁੱਦੀ ਖੋਲ ਆਪਣੀ
ਤਾਇਆ - ਫੁੱਦੀ ਤਾ ਉਹਦੀ ਹੁੰਦੀ ਜਿਹੜੀ ਇਕ ਅੱਧੀ ਵਾਰ ਚੁਦੀ ਹੋਵੇ ਇਹਦਾ ਤਾ ਹੁਣ ਫੁੱਦਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਕਿਉ ਧੀਏ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਮੈ ?
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਜਦੋ ਦਿਨ ਰਾਤ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰੀ ਜਾਣੀ ਤਾ ਫੁੱਦੀ ਤੋ ਫੁੱਦਾ ਬਣਨਾ ਹੀ ਤਾਇਆ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ।
ਤਾਇਆ - ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਕੇ ) ਪਿਉ ਤੇਰਾ ਮੈ ਜਿਦਾ ਦਿਲ ਕਰੂਗਾ ਚੋਦੂ ਤੇਨੂੰ ਕੁੱਤੀਏ
ਮਿੰਟੂ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੱਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਪਵਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਮਿੰਟੂ ਇਕੋ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੀਕ ਮਾਰਦੀ ) ਅਹੱਣਹਿੱਹਆਈਆਈਆਈਐੱ ਅਨੰਨਕੱਲਕਲ ਆਹ ਹਾ ਹਾ ਹਾ ਹਾ ਹਾ ਮਾਰਤੀ ਹੋਲੀ ਨਹੀ ਮਾਰ ਹੁੰਦਾ ਘੱਸਾ।
ਤਾਇਆ - ਸਲੀਏ ਬੁਹਤਾ ਨਾ ਬੋਲ ਚੱਲ ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਅਪਣਾ ਤੇਰੀ ਮਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਦਿੱਤਾ ਕੁੱਤੀ ਦੇ!
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਮੂੰਹ ਅਡ ਕੇ ਤਾਏ ਦਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮਿੰਟੂ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਗੁਨਗੁਗੁਨਗੁਗੁੰਗੂਨਗੁਨ ਸਰਪਸਰਪ ਕਰਕੇ ਅਵਾਜਾ ਆਉਂਦਿਆ।
ਮਿੰਟੂ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਲੱਤ ਮੋਡੇ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ) ਬੋਲਣ ਜੋਗੀ ਛੱਡਣੀ ਕਿੰਨੇ ਆ ਇਹ ਹੁਣ ਸ਼ਿੰਦਰ
ਤਾਇਆ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਪੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। 15ਕੂ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਆ। ਮਗਰੋਂ ਤਾਏ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਤੇ ਅੱਗਿਓ ਮਿੰਟੂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਆਹ ਅਹ ਆਹਾਹਹਾ ਹਾਏ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ੱਸ਼ ਹਾਏ ਮਾਂ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰ ਤਾਇਆ ਰੁਕ ਨਾ ( ਤਾਏ ਦੇ ਹਥ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਆ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘਸੇ ਮਾਰਦਾ ਨਾਲੇ ਮੋਮੇ ਪੁੱਟ ਦਾ ) ਹਮਮ ਹਮਮ ਇਦਾ ਹੀ ਤਾਇਆ ਜੋਰ ਲਾ ਪਾੜ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੱਜ ਮਾਂ ਬਣਾ ਦਿਓ ਮੇਨੂ ਅੱਜ
ਮਿੰਟੂ - ਥੱਲੇ ਲੰਮਾ ਪੈਣ ਲਗਦਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਬੇਡ ਰੂਮ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀ) ਚਲੋ ਆਜੋ ਅੰਦਰ ਚਲਦੇ ਆ
ਤਾਇਆ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਮੌਡਿਆ ਤੇ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ) ਚੱਲ ਮਿੰਟੂ ਕੁੱਤੀ ਦੀ ਬੱਚੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ ਆ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਸੁਕਾ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣਾ ਤੇਲ ਲਾ ਲਓ ਫੇਰ ( ਮਿੰਟੂ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਉੱਪਰ ਥੱਲੇ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਅੰਕਲ ??
ਮਿੰਟੂ - ਬਹੁਤ ਆਉਂਦਾ ਧੀਏ
ਤਾਇਆ - ਬਾਹਰੋ ਤੇਲ੍ਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਾਕੇ ਚਮਕਣ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਤੇ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਰੱਖ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਟੋਪਾ ਤਿਲਕ ਕੇ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਤਾਏ ਲਈ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਚੌੜੀ ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਟੋਪਾ ਰੱਖ ਕੇ ਤਇਆ ਘੱਸਾ ਮਰਦਾ। ਇਸ ਵਾਰ ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਚ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ। ਤੇਲ ਦੀ ਤਿਲਕਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਜਾਂਦਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਲੰਨ ਬੁੰਡ ਚ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ) ਹੋ ਹੋ ਤਾਇਆ ਹਾਏ ਹਾਏ ਅਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਹੋਲੀ ( ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਤਾਏ ਦੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹਥ ਰੱਖ ਕੇ ਰੋਕਦੀ ਆ ) ਰੁਨਰੁੰਕਕਈ ਰੂਕੀ ਤਾਇਆ ਇਥੇ ਹਿੱਲੀ ਨਾ ਚੀਰ ਦਿਤੀ ਮਗਰੋਂ
ਮਿੰਟੂ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੌਮਿਆ ਨੂੰ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਛਿੰਦਰ ਯਾਰ ਹੋਲੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਆ ਕੋਈ ਸੱਚੀ ਦੀ ਗਸਤੀ ਨਹੀ ਆ।
ਤਾਇਆ - ਹੋਲੀ ਸੀ ਮੇ ਤੇ ਤੇਲ ਕਰਕੇ ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਗਿਆ!!
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਆਹਾਹ ਅਹਾਹਾਹਾ ਹੋਲੀ ਸੀ। ਬੁੰਡ ਪਾਟ ਗਈ ਮੇਰੀ ਤੇਨੂੰ ਸਵਾਦ ਦੀ ਪਈ ਆ। ਭੇਂਚੋ
ਤਾਇਆ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਿਨਾ ਹਿੱਲੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ) ਠੀਕ ਆ ਹੁਣ !!
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਂਦੀ। ਤੇ ਤਾਇਆ ਵੀ ਘੱਸੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਤੇਜ਼ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਥਲਾਇਓ ਮਿੰਟੂ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਹੁਣ ਤਾਏ ਦਾ ਲੰਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਸੀ ਤੇ ਅੰਕਲ ਦਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਦੋਨਾ ਪਾਸਿਓ ਚੁਦਾਈ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਸੀ।) ਆਹਾਹਾ ਯੇਸੀਐਸਆਈਐਸ ਹੰਨ੍ਹਣਾਹਣਾਹਾਂ ਉਹ ਥੋੜਾ ਹਾਰਡ ਹਾਰਡ ਹਹਾਏ ਹਾਇਹੀਏ ਹਾਰਡ ਕਰੋ ਅੰਕਲ।
ਮਿੰਟੂ - ਆਪੈ ਕਹਿੰਦੀ ਦੁੱਖ ਲਗਦਾ ?
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਅੰਕਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਲੰਮੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਤਾਇਆ ਉਸਦੀ ਨਾਲੇ ਤਾ ਬੁੰਡ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਕੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ) ਅਹੱਛਾ। ਨਾਨਾਨਾਨਾਅ ਤਰਸ ਨਾ ਕਰੋ ਹੋਉਬੁਹੁਬ ਅਪਨੀ ਧੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚੋਦ ਅੰਕਲ ਜੋਰ ਦਿਖਾ ਅਪਣਾ। ਯੀਐਸਆਈਐਸ ਆਹੋ ਯਯਾਹਯਾਹ ਯੈੱਸ ਤਾਇਆ ਜੀ। ਫੁੱਕਕੱਕ ਮਾਈ ਬੇਕ ਉਹ ਯੈੱਸ ਤਾਇਆ ਜੀ ਹਾਰਡਰ ਹਾਰਡ ਤੁਸੀਂ ਤੇਜ਼ ਕਰੋ ਅੰਕਲ ਚੋਦਦੋ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ( ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੋ ਅੱਧ ਖੜ ਉਮਰ ਦੇ ਬੁੜਿਆਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਿਓ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋ ਵੱਡੇ ਬੁਢਿਆ ਦੇ ਲੰਨ ਲੈਂਦੀ ਸੀ।
ਤਾਇਆ - ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪੁੱਤ ਵਿਚ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਹੋਰ ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ??
ਤਾਇਆ - ਸਾਹ ਲੈਕੇ ਚੜੂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਫਿਕਰ ਕਿਉ ਕਰਦੀ ਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਕੱਢ ਦੋ ਫੇਰ !!
ਤਾਇਆ - ਸਹੀ ਬੋਲ ਰੰਡੀਏ
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਕੱਢ ਦੋ ਆਪਣੀ ਰੰਡੀ ਧੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ( ਤਾਇਆ ਨਾਲ ਹੀ ਮਾਲ ਨਾਲ ਬੁੰਡ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਆ ) ਆਹ ਸ਼ਾਹਸ਼ਹਾਹ ਯੈੱਸ ਤਾਊ ਜੀ। ਜਲਦੀ ਆਜੋ ਮੂਡ ਬਹੁਤ ਆ
ਮਿੰਟੂ - ਕੋਈ ਨੀ ਅੰਕਲ ਹੈਗਾ ਤੇਰਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਲੰਨ ਤੋ ਉੱਠਦੀ ) ਚੱਲ ਅੰਕਲ ਉਪਰ ਆਕੇ ਪਾ ਫੁੱਦੀ ਚ ਥੱਕ ਗੀ ਮੈ ( ਲਤਾ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਆ )
ਮਿੰਟੂ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਹੋਰ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਲੰਮੀ ਪਏ ਦੇ ਮੋਮੇ ਹਵਾ ਵਿਚ ਹਿੱਲ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਇਕ ਤਾਇਆ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਤੇ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ) ਆੱਹਿਆਹ ਯੇਆਹ ਯੇਐੱਹ ਇਸੇ ਤਰਾ ਥੋੜਾ ਹੋਏ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ
ਤਾਇਆ - ਕੱਲ ਲਈ ਵੀ ਬੱਚਾ ਲਾ ਕੁਜ ਕੱਲ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਰ ਦੇਖਣਾ ਤੇਰਾ ਤੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ !
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਬਹੁਤ ਜਾਨ ਤੁਹਾਡੀ ਧੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜ਼ੀ ਚੜ ਜਾਇਓ
ਪ੍ਰੀਤੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ 5ਵਜੇ ਤਕ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਰ ਬਾਰ ਮਰਵਾਉਂਦੀ। ਕਦੇ ਤਾਇਆ ਚੋਦ ਦਾ ਕਦੇ ਅੰਕਲ ਕਦੇ ਇਕਠੇ ਚੜ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਸਿਆਲ ਮਹੀਨੇ ਵੀ ਗਰਮੀ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸ ਚੂਸ ਕੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਘਰ ਜਾਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਤੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾਲਾ ਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਵੀ ਲੰਨਾਂ ਦਾ ਮਾਲ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਉਠੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਇਕਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਕੇ ਘਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਘਰ ਆ ਗੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਆਹ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ।
