ਉਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਲੈਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਮਗਰ ਰਮਨ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਹੀ ਲੇਟ ਸੀ ਉਹ ਜਦ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਤੁਰ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਇਦਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜੀਦਾ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਉਸਦੀ ਉਹ ਕੱਛੀ ਕਰਕੇ। ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੋਵੇ।
ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚੋ ਲੰਘਦੇ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬੰਦੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਿਗਾ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਸਬ ਬੰਦਿਆ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਸਕੂਲ ਚੱਲ ਜਾਂਦੇ।
ਸਕੂਲ ਲੇਟ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਅਰ ਚ ਨਹੀਂ ਖੜਾ ਕਰਦੇ ਉਹ ਲੇਟ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆ ਚ ਖੜ ਜਾਂਦੇ।
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਲੇਟ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆ ਚ ਖੜਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾਵਾ ਦੀ ਵਜਾਹ ਨਾਲ ਇਕ ਤਾ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਇਕ ਮਿੰਟ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਲਾਉਣ ਦਿੱਤੀ ਉਪਰੋ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ ਚੌਦ ਦੇ ਰਹੇ।
ਕੁਜ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਇਕ ਮੈਡਮ ਆਉਂਦੀ ਜੋ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਪੜਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਮੈਡਮ- ਤੂੰ ਕਿੱਦਾ ਲੇਟ ਹੋਗੀ ?? (ਹੈਰਾਨ ਹੋਕੇ ਪੁੱਛਦੀ )
ਜੀਤੀ- ਇਕੋ ਕੁੜੀ ਲੇਟ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਸੀ ) ਮੈਡਮ ਜੀ ਉਹ … ਉਹ ਸਾਡੇ
ਮੈਡਮ- ਕੀ ਸਾਡੇ ਬੋਲ ਅੱਗੇ ??
ਰਮਨ - ਮੈਡਮ ਜੀ ਉਹ ਨਾ ਸਾਡੀ ਦਾਦੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਾਤ ਅਸੀ ਹਸਪਤਾਲ ਗਏ ਸੀ ਲੇਟ ਹੋਗੇ ਉਥੋਂ ਆਉਂਦੇ
ਮੈਡਮ- ਤੇਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਮੈ! ਤੇਰੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਦਾਦੀ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾਉਣਾ ਤੂੰ
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਮੈਡਮ ਜੀ ! ਵੀਰਾ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ
ਮੈਡਮ- ਠੀਕ ਆ ਜਾ ਤੂੰ ਬੈਠ ਜਾ ਜਾਕੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਦੀ ਲਾਈਨ ਚ !!
ਰਮਨ - ਮੈ ਵੀ ਬੈਠ ਜਾਵਾ ਮੈਡਮ ਜੀ !!
ਮੈਡਮ- ਨਹੀਂ ਖੜਾ ਰਹਿ ਇਥੇ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ !
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਕੇ ਕਲਾਸ ਦੀ ਲਾਈਨ ਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਮੁੜ ਕੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਸਿੱਧਾ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਟੇਜ ਤੇ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ।
ਰਮਨ- ਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਤੇ ਇਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਰਿਮੋਟ ਸੀ ਜੋ ਪਰਮੇ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ! ਤੇ ਇਹ ਰਿਮੋਟ ਜੀਤੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਚ ਲੱਗੇ ਡਿਲਡੋ ਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਵਾੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਓਹਨਾ ਨੇ। ਰਮਨ ਉਸ ਰਿਮੋਟ ਤੇ ਇਕ ਨੰਬਰ ਦੱਬ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਵੜੇ ਡਿਲਡੋ ਚ ਹਰਕਤ ਹੁੰਦੀ।
ਜੀਤੀ- ਅਹ ਐੱਸਐੱਸ!! ( ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾ ਕੇ ਅਚਾਨਕ ਹੋਏ ਇਸ ਹਰਕਤ ਤੋ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਹਾਏ ਇਹ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਅੰਦਰ ਐੱਸਐੱਸ ( ਫੇਰ ਉਹ ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਰਮਨ ਹੱਸ ਪੈਂਦਾ) ਇਹ ਇਸ ਕਮੀਨੇ ਦੀ ਹਰਕਤ ਆ ਹਰਮਾਦਾ
ਰਮਨ- ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ) ਠੀਕ ਆ ਤੂੰ
ਜੀਤੀ- ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ! ) ਨਹੀਂ ਬੰਦ ਕਰ
ਰਮਨ - ਨਾਹ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦਾ
ਜੀਤੀ- ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਅੱਗੇ ਦੇਖਦੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਉਹ ਡਿਲਡੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਅਲੱਗ ਹੀ ਬੇਚੈਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਲਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਕਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਚੁੱਕਣ ਨੂੰ ਮਗਰ ਆਉਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਬੋਲਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਹੱਟ ਜਾ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਇਹਨੂੰ !
ਰਮਨ - ਮੇ ਕੀ ਕੀਤਾ!
ਜੀਤੀ- ਨਾ ਕਰ ਪਲੀਜ ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ ਆ ਹਾਏ !!
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਜਾ ਕਲਾਸ ਚ ਇਦਾ ਹੀ ਫੇਰ ਕਰਦੂ ਬੰਦ
ਜੀਤੀ- ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਉਹ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਲੈਕੇ ਕਲਾਸ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਤੇ ਰਮਨ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਇਕ ਦੋ ਪ੍ਰੀਏਡ ਇਦਾ ਹੀ ਲੰਗ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਕਲਾਸ ਚ ਜਾਣ ਤੇ ਰਮਨ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਉਹ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਆਰਾਮ ਮਿਲਿਆ ਮਜ਼ਾ ਤਾ ਆਇਆ ਪਰ ਉਹ ਡਰ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਜ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ।
ਜੀਤੀ ਬਾਥਰੂਮ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਰਮਨ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਜਾਂਦੀ ਰਮਨ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਮਿੰਟੂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੋ ਨੀਵੀ ਪਾਕੇ ਲੰਗ ਜਾਂਦੀ। ਰਮਨ ਮਿੰਟੂ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਜਿਸ ਸਾਈਡ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਬਾਥਰੂਮ ਸੀ ਓਦਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਈਕਲ ਸਟੈਂਡ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬੱਚੇ ਸਾਈਕਲ ਖੜੇ ਕਰਦੇ ਸੀ ਰਮਨ ਉਥੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਜਾਂਦੀ !
ਜੀਤੀ- ਓਹੋ ਇਕ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਏਨਾ ਤੇਜ਼ ਲੱਗਾ ਆ ਤੇ ਦੂਜੀ ਇਹ ਕੱਛੀ ਹਾਏ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਆ। ਪਹਿਲਾ ਕੱਢੂਗੀ ਤੇ ਫੇਰ ਦੁਬਾਰਾ ਅੰਦਰ ਲੈਣਾ ਪੈਣਾ। ਪਰਮਾ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਆ ਅਜੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਆ ਓਹਨਾ ਨੇ। ਪੁੱਠੀ ਫਸ ਗਈ ਮੈ ਤੇ!
ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਥੱਲੇ ਕਰਦੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਉਤਾਰਨ ਲਗਦੀ ਪਰ ਉਹ ਡਿਲਡੋ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਫੇਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਸਾਰੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਨਾਲ ਟੰਗ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦੀ ਡਿਲਡੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਫੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰਦੀ। ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਜਾਨ ਚ ਜਾਨ ਆਉਂਦੀ। ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਦ ਖੁੱਲਦਾ ਤੇ ਬੰਦ ਹੁੰਦਾ ਪੱਸ ਪੱਸ ਕਰਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕਿੰਨਾ ਮੋਟਾ ਸੀ ਇਹ ਹਾਏ ਸਵੇਰ ਦਾ ਵਾੜਿਆ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਹ। ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰ ਲਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਉਹਦਾ ਨ੍ਹੀ ਪਤਾ ਜੇ ਚਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾ ਕੱਛੀ ਵੀ ਨਹੀ ਪਾ ਹੋਣੀ
ਜੀਤੀ ਬੈਠ ਕੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਦੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੋਜ ਸੀ। ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਤ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਉਹਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਕਿੰਨਾ ਚੋਦਿਆ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਰਾਤ। ਫੇਰ ਉਹ ਹੌਂਸਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰਦੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਉਸ ਕੋਲੋ ਬੁੰਡ ਚ ਡਿਲਡੋ ਨਹੀਂ ਵੜ ਦਾ ਤੇ ਉਹ ਖੜ ਕੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਫੇਰ ਉਹ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਇਕ ਪਾਸਿਓ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਚੌੜੀ ਕਰਦੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਡਿਲਡੋ ਦਾ ਨੁਕੀਲਾ ਮੂੰਹ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਦ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਦੱਬ ਦੀ ਤਾ ਉਸ ਕੋਲੋ ਖ਼ੁਦ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਤੇ ਉਹ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਕੁਜ ਦੇਰ ਸੋਚ ਕੇ ਜੀਤੀ ਫੇਰ ਤੋ ਡਿਲਡੋ ਦਾ ਮੂੰਹ ਛੇਦ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਉਸਦੀਆ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲ ਦੀਆਂ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਧਾ ਡਿਲਡੋ ਬੁੰਡ ਚ ਵਾੜ ਲੈਂਦੀ। ਤੇ ਫੇਰ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਕੰਧ ਤੇ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਡਿਲਡੋ ਬੁੰਡ ਦੇ ਛੇਦ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਅੱਚੱਛਾਹਾਹਾ ਅਹਾਹਹਾਹ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਿਹਾਹੇ ਮਾਰਗੀ ਕੀ ਪੰਗਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਮਲਦੀ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਦੀ। ( ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਬਾਹਰ ਸਾਮਣੇ ਰਮਨ ਤੇ ਮਿੰਟੂ ਖੜੇ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਯਾਰ ਸਿੰਮਰ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਨਾ ਵੱਲ। ਜੀਤੀ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਟੂਟੀਆਂ ਕੋਲ ਆਕੇ ਹੱਥ ਧੋਂਦੀ ਤੇ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਸਿਮਰ ਵੱਲ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਸਾਲੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਕਿੱਦਾ ਹਿਲਦੀ ਪਾਈ ਆ ਇਕ ਮਿੰਟ ਕਰਦਾ ਸੂਤ ਇਹਨੂੰ । ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾ ਇਕ ਦੇ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਚਲਾ ਦਿੰਦਾ ਤਾ ਜੀਤੀ ਇਕਦਮ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ। ਉਹ ਫੇਰ ਤੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਤੁਰਨ ਲਗਦੀ ਪਰ ਰਮਨ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ 3 ਤੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਜੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬਰਦਾਸਤ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਕਲਾਸ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਕੰਧ ਨਾਲ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਿਰਫ ਰਮਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਉਸ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਇਦਾ ਕਰਨ ਤੇ ਦੇਖਣ ਚ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਤੜਫ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਰ ਵੀ ਕੁਜ ਨਹੀ ਸਕਦੀ ਸੀ ਬੱਸ ਬੇਵੱਸ ਹੋਈ ਸਹਿ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਅਖੀਰ ਸੀ ਉਸਦੇ ਬਰਦਾਸਤ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਸਿਸਕਣ ਲੱਗ ਗਈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਬੈੱਲ ਵੱਜ ਗਈ ਤੇ ਕਲਾਸ ਚੋ ਮੈਡਮ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਦੇਖ ਕੇ
ਮੈਡਮ- ਤੂੰ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੀ ਕਲਾਸ ਚ ਨ੍ਹੀ ਆਈ
ਜੀਤੀ- ਉਹ… ਮੈ ਸਸਾਆਆਆਸ ਜੀ ਬਾਥਰੂਮ ਗਈ ਸੀ
ਮੈਡਮ- ਤੂੰ ਠੀਕ ਤਾ ਹੈ!! ਕੀ ਗੱਲ ਅੱਜ ਅਜੀਬ ਜੀ ਕਿਉ ਲਗਦੀ ਮੈਨੂੰ
ਜੀਤੀ - ਹਾਂਜੀ ਠੀਕ ਆ ਜੀ ਮੈ
ਮੈਡਮ- ਚੱਲ ਜਾ ਕਲਾਸ ਚ ! ਪੜਾਈ ਕਰੋ
ਜੀਤੀ- ਠੀਕ ਆ ਮੈਡਮ ਜੀ । ( ਆਹ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜ ਦੇਣੀ ਇਹਨੇ ਹਾਏ ਕੀ ਪੰਗਾ ਆ )
ਰਮਨ - ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ) ਕਿਵੇ ਜੀਤੀ ਠੀਕ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਆਹ! ਹਾਏ ਦੇਖੀ ਨਾ ਕਰ ਰਮਨ ਬਹੁਤ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਕੱਢ ਦੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੇ ਜੇ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਲੈ ਸਵਾਦ!
ਜੀਤੀ- ਹੋਰ ਨੀ ਕੁਜ ! ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਇਆ ਕਿੰਨਾ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ! ਤੇਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੱਢ ਲਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਇਆ ਕਿਉ
ਜੀਤੀ - ਹੋਰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਪਾਕੇ ਰੱਖਣਾ ਇਹਨੂੰ ਬੁੰਡ ਚ!
ਰਮਨ - ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਕੇ ਨਹੀਂ ਇਹਦਾ!
ਜੀਤੀ - ਹਮ …..! ਆਉਂਦਾ ਪਰ ਇਥੇ ਲੈ ਨੀ ਸਕਦੀ
ਰਮਨ - ਇਹੀ ਤੇ ਸਵਾਦ ਆ ਸਾਰਿਆ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਮਜੇ ਲੈਣ ਦਾ
ਜੀਤੀ- ਅੱਛਾ! ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜਬਾਵ ਦੇਣਾ
ਰਮਨ - ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਅੰਦਰ ਬੈਠ ਜਾਕੇ ਤੇ ਮਜੇ ਲੈ
ਜੀਤੀ- ਆਹਾਂ! ਹੌਲੀ ਤੇ ਚਲਾਈ।
ਰਮਨ - ਹੌਲੀ ਤੇ ਮਜਾ ਨਹੀ ਆਉਣਾ ਫੁਲ ਸਪੀਡ ਤੇ ਚਲਾਉਗਾ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ- ਤੇਨੂੰ ਤਰਸ ਨੀ ਆਉਂਦਾ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਾ ਰੱਜਿਆ ਨੀ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕੋਈ ਸੁਣ ਲਾਊਗਾ ਤੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾ
ਜੀਤੀ ਕਲਾਸ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਇਕ ਮਾਸਟਰ ਕਲਾਸ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਪੜਾਉਣ ਨੂੰ ਤੇ ਰਮਨ ਬਾਹਰ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੌਕਾ ਦੇਖ ਕੇ ਇਕ ਤੇ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਸਟਾਰਟ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਉਹ ਬੈਂਚ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਡਿਲਡੋ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ। ਜੀਤੀ ਅਜੇ ਨਾਰਮਲ ਸੀ ਉਹ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਪੜੋਉਣ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਨ ਡਿਲਡੋ ਨੂੰ ਦੋ ਦੀ ਸਪੀਡ ਤੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਜੀਤੀ ਲੱਤ ਤੇ ਲੱਤ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਬੈਂਚ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁੱਟ ਲੈਂਦੀ। ਡਿਲਡੋ ਬੁੰਡ ਚ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਤੋ ਇਲਾਵਾ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਅਗਲੀ ਕਲਾਸ ਕੰਪਿਊਟਰ ਰੂਮ ਚ ਸੀ। ਰਮਨ ਸਪੀਡ ਨੂੰ ਵਧਾ ਕੇ ਤਿੰਨ ਤੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਲਈ ਹੁਣ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਰ ਵੱਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਤਾ ਬੱਸ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰਾ ਰੋਕ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਤਾ ਜੀਤੀ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਉਹ ਅਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ।
ਕਲਾਸ ਦੀ ਬੈੱਲ ਵੱਜ ਦੀ ਤੇ ਅਗਲੀ ਕਲਾਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾ ਕੱਢ ਕੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਰੂਮ ਜਾਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਪਰ ਜੀਤੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਜਾਣ ਦਾ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾ ਜੀਤੀ ਨੇ ਮਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਰੀ ਕਲਾਸ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਖਾਲੀ ਹੋਗੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਸਹੇਲੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ ਅੱਜ ਇਸ ਲਈ ਜੀਤੀ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਕਲਾਸ ਚ ਬੈਠੀ ਰਹਿੰਦੀ ਤੇ ਜਦੋ ਸਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੇ ਤਾ ਜੀਤੀ ਟੇਬਲ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ।
ਜੀਤੀ- ਆਹਾ ਅਹ ਅਹ ਹਾਏ ਐਸਐਸਐਸ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਟਾਈਮ ਚੱਲੇਗਾ ਇਹ ਹਾਏ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ। ਹਾਏ
ਰਮਨ - ਕਲਾਸ ਚ ਆਉਂਦਾ ) ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਗਈ!
ਜੀਤੀ- ਕਿਵੇਂ ਜਾਵਾ ਇਹ ਜੋ ਤੇਜ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਹਾਏ ਰਮਨ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਬਸ ਇੰਨੇ ਚ ਅਜੇ ਤੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰਨਾ ਆ ( ਰਮਨ ਰਿਮੋਟ ਤੋ ਸਪੀਡ ਨੂੰ ਚਾਰ ਤੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ )
ਜੀਤੀ- ਆਹਾ ਅਹ ਆਆਆ ਆਆਆਈਆਏ ਨਾ ਕਰ ਬੱਸ ਬੱਸ ਨਾ ਕਰੋ ਹੋਰ ਤੇਜ ਪਲੀਜ
ਰਮਨ - ਹੋਲੀ ਬੋਲ ਕੋਈ ਸੁਣ ਲਉ ਇਹ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਆਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਹਾਏ ਸਹੀ ਆ ਇਹ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆ ਘਰ ਜਾਕੇ ਜੋ ਕਰਨਾ ਕਰ ਲਿਓ। ਪਲੀਜ ਇਥੇ ਨਾ ਕਰੋ
ਰਮਨ - ਸਪੀਡ ਨੂੰ ਪੰਜ ਤੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ! 20% ਬੈਟਰੀ ਰਹਿ ਗਈ ਆ ਤੇ ਸਪੀਡ ਵੀ ਫੁਲ ਹੋਗੀ ਜਦੋ ਬੰਦ ਹੋਗਿਆ ਓਦੋ ਘਰੇ ਚੱਲਦੇ ਆ ਛੁੱਟੀ ਲੈਕੇ।
ਜੀਤੀ- ਆਏ ਨਹੀਂ ਹੋਰ ਨੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਆ ਆ ਆ ਅ ਹੈ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ( ਰਮਨ ਕਲਾਸ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਡਿਲਡੋ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪੀੜ ਚ ਸੀ ਜੀਤੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੱਸ ਉਸ ਦੇ ਬੰਦ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਦੋ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਦੇ ਉਹ ਨਾਰਮਲ ਖੜੀ ਹੋਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਕਦੇ ਉਹ ਟੇਬਲ ਤੇ ਝੁਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪੈ ਕੇ ਉਹ ਲੱਤਾ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਸਲੀ)
ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇ ਬਾਅਦ ਡਿਲਡੋ ਦੀ ਬੈਟਰੀ ਮੁੱਕ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਵੀ ਔਖੇ ਔਖੇ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾਈ ਰਹਿੰਦੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਕੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸੇ। ਕਿ ਡਿਲਡੋ ਦੀ ਬੈਟਰੀ ਖਤਮ ਹੋਗੀ ਉਹ ਬੱਸ ਕੁਜ ਦੇਰ ਪਈ ਰਹੀ ਤੇ ਫੇਰ ਕੁਜ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ। ਬੈੱਲ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਰਾਤ ਤੋ ਲੈਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੱਜ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਕਿੰਨੇ ਹਵਸੇ ਹੋਏ ਆ ਉਹ ਆਪਣੀ ਹਵਸ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਿਟਾਉਣ ਲਈ ਕੁਜ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਉਹਨੇ ਦੇ ਲੰਨਾ ਦਾ ਪੂਰਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਬੇਚੈਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅੱਗੇ ਕੀ ਕਰਨ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ।
ਜੀਤੀ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਲਾਸ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਤਾ ਰਮਨ ਸਟਾਫ ਰੂਮ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦਾ ਅਗੋ ਜੀਤੀ ਵੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ।
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਲਿਆ ਬੇਗ ਤੇਰਾ ਚਲੀਏ ਆਪਾ
ਜੀਤੀ- ਤੂੰ ਚੁੱਕ ਮੇਰੇ ਚ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਹੁਣ
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ ਬਾਹਰ ਤੇ ਲੈ ਆ
ਜੀਤੀ- ਕਲਾਸ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਜੀਤੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨਜਰਅੰਦਾਜ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ। ) ਆ ਲੈ ਚੱਲ ਹੁਣ
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਤੁਰ ਅੱਗੇ
ਜੀਤੀ- ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਵੀ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਆਜਾ ਬਰਾਬਰ ਪਿੱਛੇ ਕਿਉ ਆ ਇੰਨਾ
ਰਮਨ - ਹਾਂ ਦੱਸ ਕੀ ਆ ਤੁਰੀ ਜਾ
ਜੀਤੀ- ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ ਆ ਅਜੇ ਵੀ ਇਦਾ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਅੰਦਰ ਪਾਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੋਵੇ
ਰਮਨ - ਹਾਲ ਨਾਲ ਦੱਸ ??
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਲੱਗਦਾ ਜੀਦਾ ਕੋਈ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ ਕੱਛੀ ਕਰਕੇ! ਹੁਣ ਖੁਸ ਆ
ਰਮਨ- ਮੇਰਾ ਛੱਡ ਤੂੰ ਦੱਸ
ਜੀਤੀ- ਹਮ ਖੁਸ਼ ਆ ਪਰ ਡਰ ਕਰਕੇ ਮਜਾ ਨਹੀਂ ਪੂਰਾ ਲੈ ਹੋਇਆ
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਨੀ ਘਰ ਚੱਲ ਮਜੇ ਤਾ ਘਰ ਜਾਕੇ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ।
ਜੀਤੀ- ਨਾ ਬਾਬਾ ਹੁਣ ਜਾਨ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਜਾਕੇ ਸੌਣਾ ਆ ਅਜੇ ਮੂਡ ਨ੍ਹੀ ਮਜ਼ੇ ਦਾ।
ਗੱਲਾ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਉਹ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੇ। ਪਰਮਾ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠਾ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜਦੋ ਜੀਤੀ ਕੋਲੋ ਲੰਘਣ ਲਗਦੀ ਤਾ ਉਹ ਜੋਰ ਨਾਲ ਥੱਪੜ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਮਾਰਦਾ।
ਪਰਮਾ- ਅੱਛਾ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ।
ਜੀਤੀ- ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਵੀਰੇ!
ਪਰਮਾ- ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ! ਨਹੀਂ ਜੀਤੀ ਆਈ ਸਕੂਲ ਤੋ !
ਜੀਤੀ- ਕਹਿਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ??
ਪਰਮਾ - ਕਰਮਾ ਵੀਰਾ! ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਉ ਆਈ ਆ। ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ( ਹਸ ਕੇ ) ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਵੀਰੇ ਇਦਾ ਕਿੱਦਾ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ) ਕੋਈ ਨੀ ਟਾਈਮ ਆਉਣ ਦਿਓ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਕਰਾਂ ਗਾ
ਜੀਤੀ - ਕੀ ਕਹੀ ਜਾਂਦੇ ਆ ?
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਗੱਲ ( ਰਮਨ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ)
ਜੀਤੀ- ਮੇ ਵੀ ਕਰਨੀ ਭਾਜੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਲਾਇਓ!
ਪਰਮਾ - ਰੁਕ ! ਹਾਂਜੀ ਭਾਜੀ ( ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ ) ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ! ਕਰੂ ਗੀ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਹੁਗੇ। ਨਾ ਨਾ ਭਾਜੀ ਪੂਰਾ ਤਜਰਬਾ ਹੁਣ ਤਾ ਉਹਨੂੰ। ਜੀਤੀ ਰੋਟੀ ਲੈਣ ਗਈ ਆ ਰਸੋਈ ਚ! ਚਲੋ ਠੀਕ ਆ ਭਾਜੀ ਕਰ ਲਿਓ
ਜੀਤੀ- ਕੱਟ ਤਾ ! ਹੰਮਮ ਹਮ ਹਮੰਚ!
ਪਰਮਾ- ਫੋਨ ਕੱਟਣ ਸਾਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਕਾਫ਼ੀ ਟਾਈਮ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦੇ
ਪਰਮਾ - ਕਿਵੇ ਰਿਹਾ ਸਕੂਲ ਅੱਜ
ਰਮਨ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ !! ਬਹੁਤ ਮਜੇ ਕੀਤੇ ਇਹਨੇ
ਜੀਤੀ - ਤੇ ਜਿਹੜੀ ਦਰਦ ਹੋਈ ਉਹ
ਪਰਮਾ- ਚੱਲ ਉਤਾਰ ਕੱਪੜੇ ਜਲਦੀ ਕਰ ਮੂਡ ਬਣਿਆ ਪਿਆ!
ਜੀਤੀ- ਮੈ ਅਜੇ ਨ੍ਹੀ ਕੁਜ ਕਰਨਾ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਣ ਦਿਓ! ਪਲੀਜ਼
ਪਰਮਾ- ਉਤਾਰ ਜਲਦੀ ਕਰ
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੀ ਤਾ ਪਾੜ ਦੇ
ਪਰਮਾ - ਬੱਸ ਬੱਸ ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ
ਜੀਤੀ- ਇਹਨੂੰ ਤੇ ਅਕਲ ਹੈਨੀ ! ( ਜੀਤੀ ਕੋਟੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਸੂਟ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਫੇਰ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਜਦੋ ਉਹ ਬਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਗਦੀ ਤਾ ਪਰਮਾ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ )
ਪਰਮਾ- ਆਪਣਾ ਪਜਾਮਾ ਤੇ ਕੱਛਾ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ !
ਜੀਤੀ ਸੋਫੇ ਤੋ ਥੱਲੇ ਉਤਾਰ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਰਮਨ ਵੀ ਕੋਲ ਆਕੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਜੀਤੀ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਰਮਨ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਕਦੇ ਪਰਮੇ ਤੇ ਕਦੇ ਰਮਨ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪਦੀ ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਗਲ਼ੇ ਤੱਕ ਲੰਨ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਇਦਾ ਹੀ ਉਹ ਪਰਮੇ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰਾ ਮੂੰਹ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਲੈਕੇ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ।
ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਲੰਨ ਚੂਪਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੋ ਮਾਲ ਛੁੱਟ ਦਾ ਉਹ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਸਿਰ ਤੇ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਕੁਜ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਂਦੇ ਜੀਤੀ ਲੰਨਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਉਸ ਨੂੰ ਇਦਾ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ। ਜੀਤੀ ਅੱਧ ਨੰਗੀ ਘਰ ਚ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ।
