tumapnidedo
Member
- 110
- 311
- 79
Welcome back bro good updateਪ੍ਰੀਤੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ 5ਵਜੇ ਤਕ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਰ ਬਾਰ ਮਰਵਾਉਂਦੀ। ਕਦੇ ਤਾਇਆ ਚੋਦ ਦਾ ਕਦੇ ਅੰਕਲ ਕਦੇ ਇਕਠੇ ਚੜ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਸਿਆਲ ਮਹੀਨੇ ਵੀ ਗਰਮੀ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸ ਚੂਸ ਕੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਘਰ ਜਾਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਤੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾਲਾ ਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਵੀ ਲੰਨਾਂ ਦਾ ਮਾਲ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਉਠੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਇਕਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਕੇ ਘਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਘਰ ਆ ਗੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਆਹ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ।
ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦੋਨੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚੱਲ ਗਏ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਦੇ
ਰਮਨ - ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਲਾ ਦੇ ਅੰਦਰੋ !
ਜੀਤੀ - ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ) ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ??
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਆ ਇਕ ? ਸੱਚ ਸੱਚ ਦੱਸੀ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਡਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਦਸ ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਕਰਨੀ !
ਰਮਨ - ਇਥੇ ਕੀ ਚਲਦਾ ਪਿਆ ਆ ?? ਪਤਾ ਤੇਨੂੰ
ਜੀਤੀ - ਮਤਲਬ ਮੈ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ !!
ਰਮਨ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਦੀ ਕਿਥੋ ਆਈ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ??
ਜੀਤੀ - ਪਤਾ ਨਹੀਂ! ਮੇਨੂ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਹੋਉਗਾ ??
ਰਮਨ - ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ ) ਤੇਨੂ ਕਿੱਦਾ ਨਹੀ ਪਤਾ ( ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਉਹਦੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਇਥੇ ਜੋ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਛੱਡ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਆ ਤੂੰ ਰਾਤ ਵੀ ਸੋ ਗਿਆ ਸੀ !!
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਵੱਲੋ ਪਹਿਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਆ ) ਕੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਦਿਲ ਹੁਣ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਆ !!
ਜੀਤੀ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਹੋਰ ਬੱਸ ਸਾਰੇ ਸੋ ਜਾਣੇ ਆ ਫੇਰ ਕਰਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਪੱਟਾ ਉਤੋ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਜਿੱਦਾ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ !
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਰਮਨ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਚ ਦੇਖਦੀ ਦੇਖਦੀ ਉਹਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਮੋਮੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਜੀਤੀ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਆ ਰਮਨ ਉਸਦੀ ਬਰਾ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਆ ) ਨਿਪਲਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ) ਬਹੁਤ ਗੋਰੇ ਆ ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਜੀਤੀ !!
ਜੀਤੀ - ਕਿਉ ਇਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਗੋਰੇ ਮਿਲੇ ਨ੍ਹੀ ( ਮੌਮਾ ਫੜ ਕੇ ਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਨਹੀ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀ ਮਿਲੇ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੇਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਬਾਰੋ ਬਾਰੀ ਮੱਮੇ ਪੱਟਣ ਤੇ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਆ )
ਜੀਤੀ - ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਅੱਛਾ ਫੇਰ ਚੁੰਗ ਚੁੰਗ ਕੇ ਵੱਡੇ ਕਰਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਗੋਰੇ ਮੋਮਿਆ ਨੂੰ ਵੀਰੇ!!
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਨੀ ਪਿੰਡ ਚੱਲ ਉਥੇ ਚੁੰਘੂ ਤੇਰੇ ਗੋਰੇ ਮੋਮੇ ਵੱਡੇ ਵੀ ਕਰਦੂ ਭੈਣੇ ( ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤੱਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ) ਜੀਤੀ ਤੇਰੇ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਲਾਲ ਆ
ਜੀਤੀ - ਹੈਮਮ ਆਹ ਚੱਟ ਇਹਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ( ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ) ਜੀਭ ਪਾ ਇਹਦੇ ਚ ਜਲਦੀ ਕਰ ਰਮਨ
ਰਮਨ - ਥੱਲੇ ਝੁਕ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਇਕ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾਕੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਬਹੁਤ ਮਿੱਠੀ ਆ ਭੈਣੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ !!
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ ਪਤਾ ਬਹੁਤ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣ ਲਈ ਆ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਆੱਹਿਆਹ ਹਾਏ ਵਿਚ ਕਦੋਓ ਪਾਉਣਾ ਤੂ
ਰਮਨ - ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਦਾ ਹੱਥਾ ਨੂੰ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਬਾਹਰੋ ਅਵਾਜ ਆਉਂਦੀ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੈ ਪਾਜੀ ਘਰ ਚੱਲੀ ਸੀ ਆਉਂਦੀ ਆ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਉਠ ਕੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਹੁੰਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਪੁੱਛ ਲਈ
ਜੀਤੀ - ਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹਥ ਰੱਖ ਕੇ ਰੋਕਦੀ ਆ ) ਲੈ ਵੀਰੇ ਭੂਆ ਤਾ ਗਈ। ਉਦਰ ਹੁਣ ਨੀ ਜਲਦੀ ਮੁੜ ਦੀ ਤੂੰ ਕਰਲਾ ਆਪਣੇ ਦਿੱਲ ਦੀ ਦੀਦੀ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਆ। ਗੁੰਨ ਦੇ ਆਟੇ ਵਾਂਗੂ ਭੈਣ ਆਪਣੀ ਨੂੰ !!
ਰਮਨ - ਉਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਆ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰੀ ਨਹੀ ਤਾ ਚੀਕਾਂ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਸੁਣ ਜਾਣੀਆਂ। ( ਲੰਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਗੋਡਿਆ ਤੇ ਬੈਠ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਗੱਲੇ ਤੱਕ ਧੱਕਦਾ ) ਜਿਦਾ ਦੀਦੀ ਦੀਆਂ ਸੁਣੀਆਂ ਰਾਤ
ਜੀਤੀ - ਤੂੰ ਸੁਣਦਾ ਸੀ ਗ੍ਰਲਪਗ੍ਰਲਪਰਲਪਰਲਪਗ੍ਰਲਪਸਰਪਸਰਲਪ ਸਰਸਰੱਸਰ ( ਲਾਲਾਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਡਿਗਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਸੁਣਦਾ ਸੀ ! ਕੌਣ ਸੀ ਆਇਆ ਰਾਤ ਦੀਦੀ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਕੈਡੋਂਨ
ਜੀਤੀ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਫੇਰ ਕੱਢਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਫੇਰ ਚੁੱਪੇ ਮਾਰਦੀ ) ਭੂਆ ਦਾ ਜੇਠ ਸੀ ਦੀਦੀ ਦਾ ਤਾਇਆ !
ਰਮਨ - ਇਕਦਮ ਸੁੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਹੈਂ ਸਚੀ ਉਹ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਦੀਦੀ ਦੀ
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ! ਦੀਦੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਉਹਨੇ ਕੀਤੀ ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਰਹੀ।
ਰਮਨ - ਕਿੰਨੀ ਖਡੂਸ ਆ ਇਹ ਭੈਣਚੋਦ ਘਰ ਚ ਹੀ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਕਦੇ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੀ ਕਦੇ ਟੱਟੇ ਚੱਟ ਦੀ ) ਹੋਰ ਕੀ ਦੀਦੀ ਦੇ ਮੱਮੇ 38ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਆ ਤੇ ਬੁੰਡ 40ਸਾਈਜ਼ ਦੀ ਆ ਤੇ ਉਮਰ ਸਾਰੀ 22ਸਾਲ ਦੀ ਆ ਪੂਰੀ ਰੰਡੀ ਆ ਚੁਦਾਈ ਚ
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਘਸਾਉਂਦਾ ) ਤੇ ਭੂਆ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਫੇਰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ?? ( ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾੜ ਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ !! ਆਹਿਆਹਾਹਆ ਸੱਸਅੱਸਸਐਸਐਸਐਸਐਸ ਆਹਅਹਾਹਾਹਾ ਉਹੂਹੋਹੋ ਕਹਿੰਦੀ ਭੂਆ ਨੇ ਪਾਈ ਤਾਏ ਥੱਲੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ। ਭੂਆ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਹੁੰਨੀ ਆ ਇਹਨੂੰ ਹਨਾ ( ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘਸੇ ਮਾਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੋਦਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ ਅਹਾਹਾਹਾਏ ਹਾਏ ਬਾਕੀ ਤੇਨੂ ਘਰੇ ਜਾਕੇ ਦੱਸੂ ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਅੱਹਿਆਹਹੇਹੇਹੀਏ ਵੀਰੇ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਤੁਹਾਡਾ ਆਈਆਏਆਏ ਮਾਰਤੀ ਵੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰਲਾ
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਕਿਹੜਾ ਘੱਟ ਆ ਫੁੱਦੀ ਤੇਰੀ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਪਈ ਆ ਸਾਲੀਏ ਕਿੱਥੇ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ ਆ ? ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੱਖੀ ਭਾਰ ਕਰਕੇ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੋਡੇ ਰਖਦਾ ਤੇ। )
ਜੀਤੀ - ਤੂੰ ਵੀ ਤੇ ਲੈਂਦਾ ਹੀ ਆਨਾਨਾਹਨਾਹ ਬਹਾਰੋ ਰੋਰੋਰੂਰ ਮੇ ਦੇਤੀ ਤਾਅ ਕੀ ਹੋਗਿਆ ਹਾਏ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਕਰ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮਾਰ ਘਸੇ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਅਹਾਹਾਹਾਹਾਇਹਾਏ ਹਾਏ ਵੀਰੇ ਮੇਰੀ ਛੁੱਟ ਚੱਲੀ ਆ ਰੁਕੀ ਨਾ ਮਾਰੀ ਚੱਲ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਹਸ਼ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਤੇਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਖੋਲ ਦੇਣੀ ਪੂਰੀ ਆਹਾਹਾ
ਰਮਨ - ਕਿਹਨਾ ਨਾਲੋ ਸਾਲੀਏ ਕੁਤੀਏ ਕਿਨੀਆ ਨੇ ਚੋਦਿਆ ਤੇਨੂੰ !!
(ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਆ )
ਜੀਤੀ - ਆਹਾ ਹਾ ਹਹਾਹਯਾਹ ਹਾਏਹੇ ਤੂੰ ਦਸ ਕਿੰਨੀਆਂ ਦੀ ਲਈ ਆ ਪਹਿਲਾਂ ! ਉਹੋਹੁਹੋ
ਰਮਨ - ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ) ਚੱਲ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਇਹਨੂੰ ਨਾਲੇ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਿਸਾਬ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇਰੀ ਅੱਧੀ ਕਲਾਸ ਚੌਦੀ ਆ ਏਸ ਲੰਨ ਨੇ ਤੇ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ। ਹੁਣ ਤੂੰ ਦਸ ਤੂੰ ਕਿੰਨੇ ਲੰਨ ਲਏ ਆ ਐਸ ਘੁੱਸੇ ਚ
ਜੀਤੀ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ) ਜਿੱਦਾ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦਾ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਆ ਤੇ ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਤੀਜਾ ਲੰਨ ਆ। ਮੈ ਕੋਈ ਰੰਡੀ ਨ੍ਹੀ ਜੋ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਫਿਰਾ
ਰਮਨ - ਲੰਨ ਦਾ ਘੱਸਾ ਮਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੋਦਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਛੱਡ ਕੇ ਕਮਲੀ ਹੋਈ ਸੀ ) ਹੁਣ ਦਸ ਫੇਰ ਉਹ ਦੋ ਲੰਨ ਜਿਆਦਾ ਸਵਾਦ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਜਾ ਮੇਰੇ ਵਾਲੇ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਆਰਾਮ ਮਿਲਿਆ ??
ਜੀਤੀ - ਰਮਨ। ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ !! ਬਸ ਕਰ ਬਸ ਕਰ ਐਵੇ ਸਾਰਾ ਸਵਾਦ ਖਤਮ ਹੋਜੂ ਹਰ ਇਕ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸਹੀ ਆ। ( ਲੰਨ ਤੇ ਟੱਪਦੀ ਟੱਪਦੀ ) ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਕੱਢ ਸੌਣਾ ਵੀ ਆ !!
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ !! ਜਾਨ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਮੋਮੇ ਹਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਲੰਨ ਕੱਡ ਕੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋ ਲੰਨ ਨਿਕਲਦੇ ਦੀ ਉਹ ਇਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਝੜ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮੁੰਹ ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਕੁਝ ਦੇਰ ਏਡਾ ਹੀ ਪੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਉਠ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀ )
ਹੰਮ ! ਕਿਵੇਂ ਠੀਕ ਆ ਵੀਰੇ !!
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਠੀਕ ਆ ! ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੇਨੂੰ ਆਇਆ ਮਜ਼ਾ ??
ਜੀਤੀ - ਇਕ ਗੱਲ ਤਾ ਹੈਗੀ ਆ ਤੇਨੂ ਫੁੱਦੀ ਭੰਨਣ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਤਾ ਹੈਗਾ। ਕਿਥੋ ਕਿਰਤ ਨੇ ਦਿੱਤਾ
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਉਹਨੇ ਤੇ ਬਹੁੱਤਾ ਭਾਬੀ ਕੋਲੋ !!
ਜੀਤੀ - ਭਾਬੀ ਕਿਹੜੀ ??
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੀ ਲੁਕੋ ਆ ( ਜਿਤੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਕਰਕੇ ਉਹਦੇ ਮੋਮਿਆ ਨੂੰ ਪੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਤਾਏ ਦੀ ਨੂੰਹ ਆਪਣੀ ਕਿਰਨ ਭਾਬੀ ਨੇ !!
ਜੀਤੀ - ਬੇਸ਼ਰਮ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦਾ !! ( ਰਮਨ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਪਈ ਪਈ ਆਪਣੇ ਮੋਮਿਆ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ) ਉਹ ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਈ ਤੂੰ ??
ਰਮਨ - ਬਾਕੀ ਫੇਰ ਕਦੇ ਦੱਸੂਗਾ ! ਰੋਟੀ ਦੇਦੇ ਹੁਣ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਆ !
ਜੀਤੀ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਉਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਦੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਉਹ ਦੇਖਦੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਮਨੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਪਰ ਭੂਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਮਤਲਬ ਉਹ ਤਾਏ ਕੇ ਘਰ ਹੀ ਸੀ ! ਜੀਤੀ ਹੱਥ ਮੂੰਹ ਧੋ ਕੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਖਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ।
ਸ਼ਾਮ ਤੋ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ 2ਵਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਸੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਆਪਣੇ ਨਾਲ। ਦੂਜੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਵੇਗਲ ਸਰਮਣੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਉਠ ਗਏ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ !
very nice broਪ੍ਰੀਤੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ 5ਵਜੇ ਤਕ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਰ ਬਾਰ ਮਰਵਾਉਂਦੀ। ਕਦੇ ਤਾਇਆ ਚੋਦ ਦਾ ਕਦੇ ਅੰਕਲ ਕਦੇ ਇਕਠੇ ਚੜ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਸਿਆਲ ਮਹੀਨੇ ਵੀ ਗਰਮੀ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸ ਚੂਸ ਕੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਘਰ ਜਾਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਮੌਮਿਆ ਤੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾਲਾ ਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਵੀ ਲੰਨਾਂ ਦਾ ਮਾਲ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਉਠੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਇਕਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਕੇ ਘਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਘਰ ਆ ਗੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਆਹ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ।
ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦੋਨੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚੱਲ ਗਏ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਦੇ
ਰਮਨ - ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਲਾ ਦੇ ਅੰਦਰੋ !
ਜੀਤੀ - ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ) ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ??
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਆ ਇਕ ? ਸੱਚ ਸੱਚ ਦੱਸੀ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਡਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਦਸ ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਕਰਨੀ !
ਰਮਨ - ਇਥੇ ਕੀ ਚਲਦਾ ਪਿਆ ਆ ?? ਪਤਾ ਤੇਨੂੰ
ਜੀਤੀ - ਮਤਲਬ ਮੈ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ !!
ਰਮਨ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਦੀ ਕਿਥੋ ਆਈ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ??
ਜੀਤੀ - ਪਤਾ ਨਹੀਂ! ਮੇਨੂ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਹੋਉਗਾ ??
ਰਮਨ - ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ ) ਤੇਨੂ ਕਿੱਦਾ ਨਹੀ ਪਤਾ ( ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਉਹਦੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਇਥੇ ਜੋ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਛੱਡ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਆ ਤੂੰ ਰਾਤ ਵੀ ਸੋ ਗਿਆ ਸੀ !!
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਵੱਲੋ ਪਹਿਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਆ ) ਕੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਦਿਲ ਹੁਣ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਆ !!
ਜੀਤੀ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਹੋਰ ਬੱਸ ਸਾਰੇ ਸੋ ਜਾਣੇ ਆ ਫੇਰ ਕਰਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਪੱਟਾ ਉਤੋ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਜਿੱਦਾ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ !
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਰਮਨ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਚ ਦੇਖਦੀ ਦੇਖਦੀ ਉਹਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਮੋਮੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਜੀਤੀ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਆ ਰਮਨ ਉਸਦੀ ਬਰਾ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਆ ) ਨਿਪਲਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ) ਬਹੁਤ ਗੋਰੇ ਆ ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਜੀਤੀ !!
ਜੀਤੀ - ਕਿਉ ਇਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਗੋਰੇ ਮਿਲੇ ਨ੍ਹੀ ( ਮੌਮਾ ਫੜ ਕੇ ਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਨਹੀ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀ ਮਿਲੇ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੇਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਬਾਰੋ ਬਾਰੀ ਮੱਮੇ ਪੱਟਣ ਤੇ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਆ )
ਜੀਤੀ - ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਅੱਛਾ ਫੇਰ ਚੁੰਗ ਚੁੰਗ ਕੇ ਵੱਡੇ ਕਰਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਗੋਰੇ ਮੋਮਿਆ ਨੂੰ ਵੀਰੇ!!
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਨੀ ਪਿੰਡ ਚੱਲ ਉਥੇ ਚੁੰਘੂ ਤੇਰੇ ਗੋਰੇ ਮੋਮੇ ਵੱਡੇ ਵੀ ਕਰਦੂ ਭੈਣੇ ( ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤੱਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ) ਜੀਤੀ ਤੇਰੇ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਲਾਲ ਆ
ਜੀਤੀ - ਹੈਮਮ ਆਹ ਚੱਟ ਇਹਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ( ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ) ਜੀਭ ਪਾ ਇਹਦੇ ਚ ਜਲਦੀ ਕਰ ਰਮਨ
ਰਮਨ - ਥੱਲੇ ਝੁਕ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਇਕ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾਕੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਬਹੁਤ ਮਿੱਠੀ ਆ ਭੈਣੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ !!
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ ਪਤਾ ਬਹੁਤ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣ ਲਈ ਆ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਆੱਹਿਆਹ ਹਾਏ ਵਿਚ ਕਦੋਓ ਪਾਉਣਾ ਤੂ
ਰਮਨ - ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਦਾ ਹੱਥਾ ਨੂੰ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਬਾਹਰੋ ਅਵਾਜ ਆਉਂਦੀ - ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੈ ਪਾਜੀ ਘਰ ਚੱਲੀ ਸੀ ਆਉਂਦੀ ਆ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਉਠ ਕੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਹੁੰਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਪੁੱਛ ਲਈ
ਜੀਤੀ - ਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹਥ ਰੱਖ ਕੇ ਰੋਕਦੀ ਆ ) ਲੈ ਵੀਰੇ ਭੂਆ ਤਾ ਗਈ। ਉਦਰ ਹੁਣ ਨੀ ਜਲਦੀ ਮੁੜ ਦੀ ਤੂੰ ਕਰਲਾ ਆਪਣੇ ਦਿੱਲ ਦੀ ਦੀਦੀ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਆ। ਗੁੰਨ ਦੇ ਆਟੇ ਵਾਂਗੂ ਭੈਣ ਆਪਣੀ ਨੂੰ !!
ਰਮਨ - ਉਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਆ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰੀ ਨਹੀ ਤਾ ਚੀਕਾਂ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਸੁਣ ਜਾਣੀਆਂ। ( ਲੰਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਗੋਡਿਆ ਤੇ ਬੈਠ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਗੱਲੇ ਤੱਕ ਧੱਕਦਾ ) ਜਿਦਾ ਦੀਦੀ ਦੀਆਂ ਸੁਣੀਆਂ ਰਾਤ
ਜੀਤੀ - ਤੂੰ ਸੁਣਦਾ ਸੀ ਗ੍ਰਲਪਗ੍ਰਲਪਰਲਪਰਲਪਗ੍ਰਲਪਸਰਪਸਰਲਪ ਸਰਸਰੱਸਰ ( ਲਾਲਾਂ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਡਿਗਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਸੁਣਦਾ ਸੀ ! ਕੌਣ ਸੀ ਆਇਆ ਰਾਤ ਦੀਦੀ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਕੈਡੋਂਨ
ਜੀਤੀ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਫੇਰ ਕੱਢਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਫੇਰ ਚੁੱਪੇ ਮਾਰਦੀ ) ਭੂਆ ਦਾ ਜੇਠ ਸੀ ਦੀਦੀ ਦਾ ਤਾਇਆ !
ਰਮਨ - ਇਕਦਮ ਸੁੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਹੈਂ ਸਚੀ ਉਹ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਦੀਦੀ ਦੀ
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ! ਦੀਦੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਉਹਨੇ ਕੀਤੀ ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਰਹੀ।
ਰਮਨ - ਕਿੰਨੀ ਖਡੂਸ ਆ ਇਹ ਭੈਣਚੋਦ ਘਰ ਚ ਹੀ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਕਦੇ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੀ ਕਦੇ ਟੱਟੇ ਚੱਟ ਦੀ ) ਹੋਰ ਕੀ ਦੀਦੀ ਦੇ ਮੱਮੇ 38ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਆ ਤੇ ਬੁੰਡ 40ਸਾਈਜ਼ ਦੀ ਆ ਤੇ ਉਮਰ ਸਾਰੀ 22ਸਾਲ ਦੀ ਆ ਪੂਰੀ ਰੰਡੀ ਆ ਚੁਦਾਈ ਚ
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਘਸਾਉਂਦਾ ) ਤੇ ਭੂਆ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਫੇਰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ?? ( ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾੜ ਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ !! ਆਹਿਆਹਾਹਆ ਸੱਸਅੱਸਸਐਸਐਸਐਸਐਸ ਆਹਅਹਾਹਾਹਾ ਉਹੂਹੋਹੋ ਕਹਿੰਦੀ ਭੂਆ ਨੇ ਪਾਈ ਤਾਏ ਥੱਲੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ। ਭੂਆ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਹੁੰਨੀ ਆ ਇਹਨੂੰ ਹਨਾ ( ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘਸੇ ਮਾਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੋਦਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਆਹੋ ਅਹਾਹਾਹਾਏ ਹਾਏ ਬਾਕੀ ਤੇਨੂ ਘਰੇ ਜਾਕੇ ਦੱਸੂ ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਅੱਹਿਆਹਹੇਹੇਹੀਏ ਵੀਰੇ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਤੁਹਾਡਾ ਆਈਆਏਆਏ ਮਾਰਤੀ ਵੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰਲਾ
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਕਿਹੜਾ ਘੱਟ ਆ ਫੁੱਦੀ ਤੇਰੀ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਪਈ ਆ ਸਾਲੀਏ ਕਿੱਥੇ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ ਆ ? ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੱਖੀ ਭਾਰ ਕਰਕੇ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੋਡੇ ਰਖਦਾ ਤੇ। )
ਜੀਤੀ - ਤੂੰ ਵੀ ਤੇ ਲੈਂਦਾ ਹੀ ਆਨਾਨਾਹਨਾਹ ਬਹਾਰੋ ਰੋਰੋਰੂਰ ਮੇ ਦੇਤੀ ਤਾਅ ਕੀ ਹੋਗਿਆ ਹਾਏ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਕਰ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮਾਰ ਘਸੇ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਅਹਾਹਾਹਾਹਾਇਹਾਏ ਹਾਏ ਵੀਰੇ ਮੇਰੀ ਛੁੱਟ ਚੱਲੀ ਆ ਰੁਕੀ ਨਾ ਮਾਰੀ ਚੱਲ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਹਸ਼ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਤੇਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਖੋਲ ਦੇਣੀ ਪੂਰੀ ਆਹਾਹਾ
ਰਮਨ - ਕਿਹਨਾ ਨਾਲੋ ਸਾਲੀਏ ਕੁਤੀਏ ਕਿਨੀਆ ਨੇ ਚੋਦਿਆ ਤੇਨੂੰ !!
(ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਆ )
ਜੀਤੀ - ਆਹਾ ਹਾ ਹਹਾਹਯਾਹ ਹਾਏਹੇ ਤੂੰ ਦਸ ਕਿੰਨੀਆਂ ਦੀ ਲਈ ਆ ਪਹਿਲਾਂ ! ਉਹੋਹੁਹੋ
ਰਮਨ - ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ) ਚੱਲ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਇਹਨੂੰ ਨਾਲੇ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਿਸਾਬ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇਰੀ ਅੱਧੀ ਕਲਾਸ ਚੌਦੀ ਆ ਏਸ ਲੰਨ ਨੇ ਤੇ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ। ਹੁਣ ਤੂੰ ਦਸ ਤੂੰ ਕਿੰਨੇ ਲੰਨ ਲਏ ਆ ਐਸ ਘੁੱਸੇ ਚ
ਜੀਤੀ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ) ਜਿੱਦਾ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦਾ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਆ ਤੇ ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਤੀਜਾ ਲੰਨ ਆ। ਮੈ ਕੋਈ ਰੰਡੀ ਨ੍ਹੀ ਜੋ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਫਿਰਾ
ਰਮਨ - ਲੰਨ ਦਾ ਘੱਸਾ ਮਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੋਦਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਛੱਡ ਕੇ ਕਮਲੀ ਹੋਈ ਸੀ ) ਹੁਣ ਦਸ ਫੇਰ ਉਹ ਦੋ ਲੰਨ ਜਿਆਦਾ ਸਵਾਦ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਜਾ ਮੇਰੇ ਵਾਲੇ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਆਰਾਮ ਮਿਲਿਆ ??
ਜੀਤੀ - ਰਮਨ। ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ !! ਬਸ ਕਰ ਬਸ ਕਰ ਐਵੇ ਸਾਰਾ ਸਵਾਦ ਖਤਮ ਹੋਜੂ ਹਰ ਇਕ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸਹੀ ਆ। ( ਲੰਨ ਤੇ ਟੱਪਦੀ ਟੱਪਦੀ ) ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਕੱਢ ਸੌਣਾ ਵੀ ਆ !!
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ !! ਜਾਨ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਮੋਮੇ ਹਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਲੰਨ ਕੱਡ ਕੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋ ਲੰਨ ਨਿਕਲਦੇ ਦੀ ਉਹ ਇਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਝੜ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮੁੰਹ ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਕੁਝ ਦੇਰ ਏਡਾ ਹੀ ਪੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਉਠ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀ )
ਹੰਮ ! ਕਿਵੇਂ ਠੀਕ ਆ ਵੀਰੇ !!
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਠੀਕ ਆ ! ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੇਨੂੰ ਆਇਆ ਮਜ਼ਾ ??
ਜੀਤੀ - ਇਕ ਗੱਲ ਤਾ ਹੈਗੀ ਆ ਤੇਨੂ ਫੁੱਦੀ ਭੰਨਣ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਤਾ ਹੈਗਾ। ਕਿਥੋ ਕਿਰਤ ਨੇ ਦਿੱਤਾ
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਉਹਨੇ ਤੇ ਬਹੁੱਤਾ ਭਾਬੀ ਕੋਲੋ !!
ਜੀਤੀ - ਭਾਬੀ ਕਿਹੜੀ ??
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੀ ਲੁਕੋ ਆ ( ਜਿਤੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਕਰਕੇ ਉਹਦੇ ਮੋਮਿਆ ਨੂੰ ਪੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ) ਤਾਏ ਦੀ ਨੂੰਹ ਆਪਣੀ ਕਿਰਨ ਭਾਬੀ ਨੇ !!
ਜੀਤੀ - ਬੇਸ਼ਰਮ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦਾ !! ( ਰਮਨ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਪਈ ਪਈ ਆਪਣੇ ਮੋਮਿਆ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ) ਉਹ ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਈ ਤੂੰ ??
ਰਮਨ - ਬਾਕੀ ਫੇਰ ਕਦੇ ਦੱਸੂਗਾ ! ਰੋਟੀ ਦੇਦੇ ਹੁਣ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਆ !
ਜੀਤੀ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਉਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਦੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਉਹ ਦੇਖਦੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਮਨੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਪਰ ਭੂਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਮਤਲਬ ਉਹ ਤਾਏ ਕੇ ਘਰ ਹੀ ਸੀ ! ਜੀਤੀ ਹੱਥ ਮੂੰਹ ਧੋ ਕੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਖਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ।
ਸ਼ਾਮ ਤੋ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ 2ਵਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਸੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਆਪਣੇ ਨਾਲ। ਦੂਜੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਵੇਗਲ ਸਰਮਣੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਉਠ ਗਏ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ !