ਜੀਤੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਰੋਕੇ ਕੱਢ ਦਿੰਦੀ ਆ। ਰਮਨ ਵੀ ਉਸ ਰਾਤ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਬਹੁਤ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਕਿੱਦਾ। ਉਹ ਇਹ ਸਬ ਝੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ।
ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਤੋ ਵੀ ਫੋਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਕਰਮੇ ਦਾ ਉਹ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹਦੀ ਦਾਦੀ ਦੀ ਸਿਹਤ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਹੋਗੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫੈਂਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਰਮਨ ਭੂਆ ਘਰ ਰਹੂਗਾ। ਜੀਤੀ ਵਾਪਿਸ ਆਜੂ ਤੇ ਸਾਰੇ ਇਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਆਹ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁੜ ਜਾਣਗੇ।
ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਾਹ ਵੀ ਰੁਕ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਇਕ ਪਾਸੋ ਠੀਕ ਚ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਤਾਏ ਨੂੰ ਹੋਰ ਫੇਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਉਹ ਲੰਗਦਾ ਵੜ ਦਾ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋ ਕੁਝ ਵਾਰ ਤਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਪੁੱਟੇ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਤਾਏ ਨੂੰ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਵੀ ਕੀ ਉਸ ਨਾਲ ਤਾ ਖੁਦ ਤਾਏ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਕਰਮਾ ਬਾਈਕ ਤੇ ਭੂਆ ਘਰ ਪੁਹੰਚ ਜਾਂਦਾ।
ਭੂਆ - ਕਿੱਦਾ ਪੁੱਤ ਆ ਗਿਆ !
ਕਰਮਾ - ਹੰਜੀ ਭੂਆ ! ( ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠਦਾ )
ਭੂਆ - ਕੀ ਹੋਇਆ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ! ਇਕਦਮ ਦਵਾਈ ਨਹੀਂ ਲੈਕੇ ਆਏ
ਕਰਮਾ- ਕੁਝ ਨੀ ਬੱਸ ਕਈ ਦਿਨਾ ਤੋ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਆ ! ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਵੀ ਕਿਹਾ ਹੁਣ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਦਵਾਈ ਨਹੀਂ ਝੱਲ ਸਕਦਾ !
ਭੂਆ- ਅੱਛਾ ! ਆਹੋ ਸਿਆਣਾ ਸਰੀਰ ਆ! ਵਿਚਾਰੀ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦੀ ਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਜੀਤੀ ਕਿੱਥੇ ਗਈਆਂ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਦਿਓ ਕਰਮਾਂ ਆਇਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ) ਸੱਤਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਵੀਰੇ !
ਕਰਮਾ- ਹਮਮ! ਸੱਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ! ਕਿਵੇਂ ਪੁੱਤ ਮੁਬਾਰਕਾਂ ਤੇਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੀਆ।
ਜੀਤੀ- ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ) ਸੱਤ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਵੀਰੇ! ( ਕਰਮੇ ਦੇ ਗੱਲ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਰਮੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ )
ਕਰਮਾ - ਸੱਤ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਪੁੱਤ ! ਕੀ ਹੋਇਆ ਇਨਾ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀ ਬੋਲਦੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ) ਨਹੀਂ ਵੀਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ!
ਕਰਮਾ- ਅੱਛਾ ! ਚੱਲ ਫੇਰ ਆਪਾ ਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ। ਬਰਾਤ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਆਜਾ ਗੇ ਆਪਾ ਠੀਕ ਆ। ਕਰਮਾ ਭੂਆ ਨੂੰ - ਠੀਕ ਆ ਭੂਆ ਤੁਸੀਂ ਵਿਆਹ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆ ਜਾਇਓ ਘਰ ਦਾ ਕਾਰਜ ਵਿਆਰ ਕਿਉ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾ।
ਭੂਆ - ਠੀਕ ਆ ਠੀਕ ਆ! ਤੁਸੀਂ ਸੰਭਲੋ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਮੈ ਵੀ ਆਜੂ ਵਿਆਹ ਤੋ ਬਾਅਦ।
ਪ੍ਰੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਲਈ ਚਾਹ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ!
ਜੀਤੀ - ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚੋ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।ਜਦੋ ਤਕ ਕਰਮਾ ਚਾਹ ਪੀਂਦਾ ਜੀਤੀ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ) ਚਲੋ ਵੀਰੇ ਚਲਦੇ ਆ
ਭੂਆ- ਬੈਠ ਜੋ ਕਾਹਦੀ ਕਾਹਲੀ ਪਾਈ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ?
ਕਰਮਾ- ਨਹੀਂ ਭੂਆ ਚਲਦੇ ਆ ! ਡੇਅਰੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਘਰ ਰਮਨ ਆ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲਗਦਾ ਦਵਾਈ ਦਾ। ਬੀਬੀ ਝੱਟ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਭੂਆ- ਚਲੋ ਠੀਕ ਆ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜਾਇਓ।
ਕਰਮਾ ਆਪਣੀ ਬਾਈਕ ਸਟਾਰਟ ਕਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਬੈਗ ਲੈਕੇ ਮਗਰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਬਾਈਕ ਤੌਰ ਲੈਂਦਾ ਆ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਹੀ ਅਖਾ ਤੋ ਉਜਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਆ। ਜੀਤੀ ਤੇ ਕਰਮਾ ਰਸਤੇ ਚ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦਾ।
ਕਰਮਾ - ਕਿਵੇਂ ਪੁੱਤ ਬੋਲਦੀ ਨਹੀ ਕੁਝ ! ਠੀਕ ਆ ਬੀਬੀ ਜਾਕੇ ਮਿਲ ਲੈਣਾ ਤੂੰ
ਜੀਤੀ - ਬਸ ਪਾਜੀ ਸਬਰ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ !
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਨੀ ਅਜੂ ਆਪਾ ਚੱਲੇ ਹੀ ਆ ਹੁਣ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਤੂੰ ਮਿਲ ਲਈ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ। ਬੇਗ ਮੁਹਰੇ ਰੱਖ ਲਓ !
ਕਰਮਾ - ਬਾਈਕ ਰੋਕਦਾ ਤੇ ਬੇਗ ਮੁਹਰੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਆ ਪਾਜੀ ?
ਕਰਮਾ- ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਕਿਵੇਂ ਠੀਕ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਪੁੱਤ
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਪਾਜੀ ਮੇ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ !
ਕਰਮਾ- ਤੇਰੀ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਜਦੋ ਵੀ ਅਲਮਾਰੀ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਸੀ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾਜੀ ! ਫੇਰ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜਦੋ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਮੇਰੀ !!
ਕਰਮਾ - ਫੇਰ ਕੀ। ਸੋਚ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਸਾਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ।
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਦੇ ਲੰਨ ਕੌਲ ਹਥ ਰਖੇ ਹੁੰਦੇ ਕਰਮੇ ਦਾ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ) ਕੁਝ ਖੜਾਹੋ ਰਿਹਾ ਪਾਜੀ !!!
ਕਰਮਾ- ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਕੋਲ ਆ ਤਾ ਕਰਕੇ !
ਜੀਤੀ - ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਉਪਰ। ਪਾਜੀ ਤੁਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਆ ਸੈਕਸ ਨੂੰ !
ਕਰਮਾ - ਤੇਰੀ ਜਹੀ ਗੁੰਦਵੀ ਜੀ ਮੁਟਿਆਰ ਭੈਣ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ਤੇ ਬੰਦਾ ਦਾ ਦਿੱਲ ਖੜਾ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦਾ!
ਜੀਤੀ- ਇਹ ਦਿਲ ਆ ਤੁਹਾਡਾ ਪਾਜੀ ? ਹੱਥ ਨਾਲ ਪੇਂਟ ਉਪਰੋ ਘੁਟਦੀ ਹੋਈ ??
ਕਰਮਾ - ਨਾ ਕਰ ਪੁੱਤ ! ਹੁਣ ਤਾ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਮੁੱਠ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਾਰੀ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚ ਹੀ ਕੱਢੂ ਗਾ।
ਜੀਤੀ - ਤੇ ਮੈ ਸਾਰਾ ਪੀ ਲੈਣਾ ( ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ )
ਕਰਮਾ - ਬਿਗੜ ਗਾਈ ਤੂੰ ਹੁਣ ? ਤੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਾਰਿਆ ਇੰਨੇ ਦਿਨ
ਜੀਤੀ - ਮੰਨ ਚ ( ਮੈਨੂ ਲੰਨ ਥੋੜੇ ਆ। ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਫੁਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੋ ਆਰਾਮ ਕਰੂ ਪਰ ਇਥੇ ਤੇ ਬਰਾਬਰ ਚੁਦਾਈ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ) ਬਸ ਮਨ ਸਮਜਾ ਲਿਆ ਸੀ ਪਾਜੀ
ਕਰਮਾ - ਅੱਛਾ। ਜੀ ਹੁਣ ਤੇ ਲਤਾ ਪਾਜੀ ਦੇ ਮੋਡੇ ਤੇ ਰੱਖਣੀਆ ਘਰ ਜਾਕੇ।
ਜੀਤੀ - ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਵੀ ਘਰ ਹੁਣਾ। ਉਹਨਾਂ ਮੂਹਰੇ ਚੁਕਣੀਆਂ ਲੱਤਾ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀਆ ??
ਕਰਮਾ - ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ। ਆਪਣਾ ਖ਼ੂਨ ਆ ! ਉਹ ਵੀ ਝੁੱਟੀ ਮਾਰ ਲੈਣ ਗੇ ਵਿਚਾਰੇ।
ਜੀਤੀ - ਉਹ ਤੇ ਮਾਰ ਵੀ ਗਏ।
ਕਰਮਾ - ਕੀ
ਜੀਤੀ - ਇਕਦਮ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ( ਹਾਏ ਕੁਤੀਏ ਕੀ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ )
ਕਰਮਾ- ਮਤਲਬ ਕੀ ਆ ਜੋ ਬੋਲੀ ਦੱਸੀ ??
ਜੀਤੀ - ਮਤਲਬ ! ਰਮਨ ਦੀ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਆ ! ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦੇਖੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ।
ਕਰਮਾ - ਅੱਛਾ ਅੱਛਾ ! ਤੇਨੂ ਕਿੱਦਾ ਪਤਾ
ਜੀਤੀ- ਮੈਨੂ ਦਸ ਦਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ। ਗੱਲ ਸਾਰੀ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਪੁਹੰਚ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਈਕ ਬਜ਼ਾਰ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਕੀ ਦੁਕਾਨ ਅੱਗੇ ਰੋਕਦਾ।
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਦੁਕਾਨ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਇਹ ਦੁਕਾਨ ਓਹੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਆਇਆ ਸੀ।
ਜੀਤੀ - ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ! ਤੇ ਕਰਮਾ ਅੰਦਰ ਸੀ। ਦੁਕਾਨ ਤੋ ਸਮਾਨ ਲੈਕੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਆਇਆ। ) ਜੀਤੀ ਇੱਥੋ ਕੀ ਲੈਣਾ ਆ
ਕਰਮਾਂ- ਪਰਮੇ ਨੇ ਕੁਝ ਮੰਗਾਇਆ ਸੀ ਇਹਨਾ ਤੋ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਆਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਫੜੀ ਆਵੀ। ( ਸਾਮਾਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦਾ ) ਤੇ ਆਹ ਤੇਰੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਵੱਲੋ ਆ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖੀ ਕਿਸੇ ਖ਼ਾਸ ਦਿਨ ਪਾਵੂੰਗਾ ਤੇਨੂ ( ਇਕ ਹੋਰ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ )
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ! ਕੀ ਆ ਇਹਦੇ ਚ
ਕਰਮਾ - ਉਹਨੇ ਦੇਣਾ ਹੁੰਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ! ਛੱਡ ਤੂੰ ਬੈਠ ਚਲਦੇ ਆ !!
ਜੀਤੀ - ਦੇਣਾ ਕਿਹਨੁ ਆ ਮੇਰੇ ਲੈ ਕੁਝ ਹੁੰਨਾ ਆ !
ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਆ ਕਰਮਾ ਬਾਈਕ ਅੰਦਰ ਕਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕਪੜਿਆ ਵਾਲਾ ਬੇਗ ਅੰਦਰ ਰੱਖ ਕੇ। ਫੇਰ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਬੀਬੀ ਕਿੱਦਾ ਠੀਕ ਆ ਤੂੰ
ਬੀਬੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਹੱਥ ਨਾਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਆਗੀ ਮੈ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਖਵਾ ਕੇ ਠੀਕ ਕਰਦੂ ਤੇਨੂ
ਬੀਬੀ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਤੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਸਮਜਾਉਂਦੀ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀ ਨਾਲੇ ਇਹਨਾ ਸਾਰਿਆ ਦਾ। ਮੇਰਾ ਟਾਈਮ ਆ ਗਿਆ ਆ ( ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਾਦੇ ਦੀ ਫ਼ੋਟੋ ਵੱਲ ਹੱਥ ਕਰਦੀ )
ਜੀਤੀ- ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਸੋਜਾ ਤੂੰ। ਆਰਾਮ ਕਰ ( ਬੀਬੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਕਰਮੇ ਕੋਲ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਪਾਜੀ ਚਾਹ ਪੀਣੀ ਤੁਸੀ।
ਕਰਮਾ - ਆਹੋ ਬਣਾ ਲਈ !
ਜੀਤੀ - ਬਾਥਰੂਮ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਹੱਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਰਸੋਈ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਹਿਲਾ ਉਹ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਤੇ ਕੱਪਾ ਚ ਪਾਕੇ ਕਰਮੇ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਕਰਮਾ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੈਠਣ ਦਾ ਬੋਲਦਾ। ) ਇਥੇ ਲਿਆ ਨਾਲ਼ੇ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਜਾ !
ਜੀਤੀ- ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਚਾਹ ਫੜਾ ਕੇ ) ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਕੋਈ ਆਜੂ ਗਾ ਇਥੇ ਦੇਖ ਲਾਊ। ਗੇਟ ਵੀ ਖੁੱਲਾ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ! ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਫੋਰਸ ਕਰਦਾ ਬੈਠਣ ਨੂੰ !
ਜੀਤੀ- ਇਕ ਮਿੰਟ ਫੇਰ। ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਗੇਟ ਢੋਹ ਦਿੰਦੀ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਤੇ ਉੱਪਰ ਆਲਾ ਦੁਆਲਾ ਦੇਖ ਕੇ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਪਰਦੇ ਮੂਹਰੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਕੋਲ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਉਠ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਪਹਿਲਾਂ।
ਜੀਤੀ - ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣ।
ਕਰਮਾ- ਗੋਦੀ ਚ ਬੈਠ ਆਜਾ।
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਕਰਦੀ ਪਰ ਕਰਮਾ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ) ਕੋਈ ਆਗਿਆ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਪਾਜੀ ਇਦਾ। ਇਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਫੇਰ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇ ਤੇ ਕਰ ਲਾਵਾ ਗੇ ?
ਕਰਮਾ- ਐਵੇ ਨਖ਼ਰੇ ਨਾ ਕਰ ਮੌਕਾ ਹੀ ਮਿਲਿਆ। ਹੈਨੀ ਘਰ ਕੋਈ!
ਜੀਤੀ - ਬਾਹਰ ਪਰਦੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਆਕੇ ਕਰਮੇ ਦੀ ਗੋਦੀ ਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਤਾਕੀ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ ਆ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਜਿਥੋ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਰਮਾ- ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰੀ ਬੈਠਾ ਦੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚ ਬਿਠਾ ਕੇ ਉਹ ਉਸਦਾ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ। ਇਕ ਹੱਥ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਕੋਈ ਆਜੂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ - ਕੱਪੜੇ ਇੰਨੇ ਪਾਏ ਹੱਥ ਕਿਥੋ ਪਾਵਾ ਅੰਦਰ।
ਜੀਤੀ - ਠੰਡ ਆ ਪਾਉਣੇ ਨਹੀਂ ਆ ਮਰਜਾਂ ਠੰਡ ਚ !
ਕਰਮਾ - ਉਤਾਰ ਜਲਦੀ ਇਸ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਆ ਜਾਵੇ
ਜੀਤੀ - ਕੀ ਪੰਗਾ ਆ !! ( ਜੀਤੀ ਉਠ ਕੇ ਅਲਮਾਰੀ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਉਹਦੇ ਚੋ ਇਕ ਗੋਲ ਗਲੇ ਵਾਲੀ ਹੁੱਡੀ ਕੱਢ ਦੀ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਆ। ਪਹਿਲਾ ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਉਤਰ ਦੀ ਫੇਰ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਫੇਰ ਬਰਾ ਉਤਾਰ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਆ। ਸਲਵਾਰ ਨਾਲ ਗੋਲ ਗਲੇ ਵਾਲੀ ਹੁੱਡੀ ਪਾਕੇ। ਜਲਦੀ ਕਰਮੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਗੋਦੀ ਚ ਬੈਠ ਕੇ ਤਾਕੀ ਰਾਹੀ ਬਾਹਰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਅ।
ਕਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਰ ਕਾਮੁਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚ ਬਿਠਾ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਲਕੀਰ ਚ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਤੇ ਦੋਨੇ ਹਥ ਜੀਤੀ ਦੀ ਕੋਟੀ ਅੰਦਰ ਪਾ ਲੈਂਦਾ।)
ਜੀਤੀ - ਠੰਡੇ ਹੱਥਾ ਕਰਕੇ ਤਬਕ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਪਾਜੀ ਹੱਥ ਠੰਡੇ ਆ।
ਕਰਮਾਂ - ਦੋਨੇ ਹਥ ਜੀਤੀ ਦੇ ਨਿੱਘੇ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ) ਹੁਣ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਣੇ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਹਮਮ ! ਜੋਰ ਨਾਲ ਨਾ ਦਬਾਉ ਦੁਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਆ
ਕਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੀ ਕੋਟੀ ਉੱਪਰ ਕਰਦਾ ਤੇ ਮੋਮਿਆ ਨੂੰ ਪੁੱਟ ਦਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਕ ਮੋਮੇ ਦੀ ਨਿਪਲ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ।
ਜੀਤੀ-
ਆਹਆਹਆਹ! ਹੱਮਮ ( ਜੀਤੀ ਤਾਕੀ ਰਾਹੀ ਬਾਹਰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ) ਸ਼ਸਸਸ ਪਾਜੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ
ਕਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਦੀ ਨਿੱਪਲ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਦੂਜਾ ਮੋਮਾ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਬਿਨਾ ਮੌਮਾ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋ ਕੱਢੇ ਹੋਲੀ ਜਹੇ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਦੋਨੀ ਲਤਾ ਕਰਮੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਅਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਆ। ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ) ਆਹ ਹਾਏ ਪਾਜੀ ਹੋਲੀ ਐੱਹਐੱਮਸ਼ਸ਼ਸ ਹਮਮ।
ਕਰਮਾ - ਹੋਲੀ ਕਰਦਾ। ( ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਚੂਸਦਾ ਚੂਸਦਾ ਬੋਲਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਆਪਣਾ ਮੋਮਾ ਫੜ ਕੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਦੱਬ ਦਿੰਦੀ) ਹਮਮ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਰੁਕੋ ਨਾ।
ਕਰਮਾ- ਸਮਜ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਸੋਫੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ। ਦੋਨੇ ਮੱਮਿਆ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਪਾਜੀ ਕੋਈ ਆਜੂ ਆਹਆਹਾਹ
ਹਾਏ ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪਾਜੀ
ਕਰਮਾ - ਪਾਗਲਾ ਵਾਂਗੂ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਨਿਚੋੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਐੱਹਐੱਮ ਅਹ ਅਹ ਅਹ ਹਓਏ। ਬੱਸ ਹੋਰ ਨਹੀ
ਕਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਖੋਲਦਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਘਸਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਜੀਤੀ ਰੋਕ ਦਿੰਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਰੁਕ ਪਾਜੀ ( ਜੀਤੀ ਖੜ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕੋਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪਰਦਾ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਉਥੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਆਜਾ ਪਾਜੀ ਜਲਦੀ ਹੁਣ !!
ਕਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲੀਏ ਇਦਾ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਹੋਰ ਕਾਮ ਵਧਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ( ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੱਪੇੜ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਝੁਕ ਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਪੱਜਜੀ ( ਕਰਮੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਪਰੇ ਕਰਦੀ ) ਇਹਦਾ ਟਾਈਮ ਹੈਨੀ ਤੁਸੀਂ ਵਿਚ ਪਾਓ ਇਹ ਕਿਸੇ ਖੁੱਲੇ ਟਾਈਮ ਕਰ ਲਈ !
ਕਰਮਾ - ਬਿਨਾ ਦੇਰੀ ਕੀਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿਕਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਸ਼ ਹੋਓਹੋਓ ਹੋਲੀ ਵੜਿਆ ਕਰੋ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਬੋਲਿਆ। ਹਾਏ ਤੁਸੀ ਇਦਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦੇ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਲੈਣ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਫੜ ਕੇ ਘੱਸੇਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਜੀ ! ਆਹਾਹਹਆਹਹ ਸ਼ਸ਼ਸਆਹ ( ਮਜੇ ਲੈਂਦੀ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤੱਕ ਸੀ ਜੋ ਖੁਦ ਜੀਤੀ ਨੇ ਫੜੀ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ) ਆਹਪਾਜੀ ਤੇਰਾ ਮੋਟਾ ਮੇਰੀ ਛਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹਾਏਹਾਏ ਮੇਰੀ ਆਹ
ਕਰਮਾ - ਸਵਾਦ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ ਮੋਟੇ ਦਾ ?? ( ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਨਾਲੇ ਮੋਮੇ ਪੱਟਦਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ)
ਜੀਤੀ- ਆਉਂਦਾਇਆ! ਉਣਦਾਇਆ ਸਵਾਦ ਪਾਜੀ ! ਆਹ ਆਹ ਪਰ ਨੰਗੀ ਹੋਕੇ ਤੇਰੀਆ ਬਾਹਾਂ ਚ ਹੋਰ ਸਵਾਦ ਆਂਉਦਾ! ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਆਹਿਏ ਅਹਹਅਹੈਹਾ
ਕਰਮਾ - ਹੋਜਾ ਨੰਗੀ ਫੇਰ ਰੋਕਿਆ ਕਹਿਣੇ ਆ ?
ਜੀਤੀ - ਹਾਏ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਆਜੂ ਪਾਜੀ। ਕਦੋਂ ਹੋਣਾ ਤੁਹਾਡਾ ਤੁਸੀਂ ਤੁਸੀਂ !!
ਕਰਮਾ - ਹਾਲੇ ਤੇ ਪੁੱਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ !! ਹੋਜੂ ਗਾ
ਜੀਤੀ - ਤੁਸੀਂ ਫੇਰ ਫੀਮ ਖਾਦੀ!!
ਕਰਮਾ - ਆਹੋ ਤੇਨੂ ਲੇਕੇ ਆਉਣਾ ਸੀ ਤਾ ਖਾਣੀ ਆ ?
ਜੀਤੀ 20ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਕੌਡੀ ਹੋਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਤੇ ਕਰਮਾ ਮਸੀ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ। ਬਾਹਰੋ ਕੋਈ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਸਿੱਧੀ ਹੁੰਦੀ ) ਛੱਡੋ ਕੋਈ ਆਇਆ ਬਾਹਰ!
ਕਰਮਾ - ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਪਜਾਮਾ ਉੱਪਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਜਲਦੀ ਭੱਜ ਕੇ ਮਗਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਕੇ ਚਾਹ ਵਾਲੇ ਕੱਪ ਲੈਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਬਾਹਰ ਰਮਨ ਆਇਆ ਸੀ।
ਜੀਤੀ - ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਡਰੀ ਡਰੀ ) ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਵੇ ਤੂੰ !!!
ਰਮਨ - ਸਿੰਮੇ ਹੁਣਾ ਕੋਲ ਗਿਆ ਸੀ ! ਤੂੰ ਡਰੀ ਡਰੀ ਕਿਉ ਆ !
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਕਿਉ ਡਰਨਾ
ਰਮਨ - ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਦਾ ਕੀਤਾ ਜੀਦਾ ਕੋਈ ਸੱਪ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੋਵੇ
ਜੀਤੀ - ਜਾ ਪਰੇ ਤੂੰ! ( ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਮਨ ਚ ਬੋਲਦੀ ) ਸੱਪ ਦੇਖਿਆ ਨਹੀਂ ਉਹ ਤੇ ਅੰਦਰ ਸੀ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੇ ਹੁਣੇ। ਲੁੱਚਿਆ ਤੂੰ ਆਕੇ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤਾ।
ਕਰਮਾ - ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ) ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਤੂੰ ਪਤਾ ਨ੍ਹੀ ਬੀਬੀ ਬਿਮਾਰ ਆ ਘਰ ਵ ਰਹਿਣਾ। ਫਿਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੱਲ ਤੋ ਸਕੂਲ ਚੱਲ ਤੂੰ।
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਗਿਆ ਸੀ ਹੁਣੇ।
ਕਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾ ਪਰਮੇ ਕੋਲ ਚੱਲ ਜਾ ਡੇਅਰੀ ਤੇ। ਮੈ ਕਰਨੈਲ ਅੰਕਲ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ। ਇਸ ਵਾਰ ਆਪ ਵੋਹਣੀ ਆ ਜਮੀਨ ਤਾਏ ਦੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਹੋਗੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਲੱਗਣਾ ਕੰਮ ਤੇ
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ ਪਾਜੀ
