Nice updateਜੀਤੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਡਰੀ ਡਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅੱਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਨੂੰ )ਬਾਈ ਆ ਗਿਆ ਉਹਦੇ ਮੁਹਰੇ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰੀ ਆਪਾ ਵਾਦ ਚ ਕਰਦੇ ਆ ਇੱਕਲੇ।
ਜੀਤੀ- ਵੀਰ ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਛੱਡ ਦੇ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੀ।
ਰਮਨ - ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾ ਬਾਅਦ ਚ
ਕਰਮਾ - ਕਿਧਰ ਸਾਰੇ ਮੈ ਬਾਹਰ ਅਵਾਜ ਦੇਣ ਦਿਆ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ। ਕੀ ਕਰਦੇ ਖੜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਪਾਜੀ ਬੀਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣੇ ਸੁੱਤੀ ਆ ( ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਹੁਣੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ। ਘਰ
ਕਰਮਾਂ - ਠੀਕ ਆ। ਤੇਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਨੂ ਲੈਕੇ ਜਾਈ ਅੰਕਲ ਘਰੋ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ??
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਬਾਈਕ ਮਿੰਟੂ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ !
ਕਰਮਾ - ਤੇ ਜੇ ਆਪਾ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੇਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿੱਥੋ ਲੈਕੇ ਆਉਣੀ ਬਾਈਕ।
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਲੈ ਆਊਗਾ ਹੁਣ ਤੇ ਠੰਡ ਆ ਸਵੇਰੇ ਲੈ ਆਈ ਠੀਕ ਆ ।
ਜੀਤੀ - ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ ਬੈਠੋ ਸਾਰੇ । ਜਲਦੀ ਉਥੋ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ (ਅੱਜ ਤਾ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗੀ ਕਿਹਾ ਵੀ ਸੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਆ । ਹਾਏ ਰਮਨ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸ ਦੇਵੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਬੁਰਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਾਜੀ ਨੇ )
ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਾਰਿਆ ਲੇਈ ਰੋਟੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ ਉਹਦੀ ਇਕਲੀ ਲੱਗੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ) ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ। ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ ਤੇ ਖਾ ਲਾਇਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ
ਕਰਮਾਂ- ਤੂੰ ਲਿਆ ਰੋਟੀ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ) ਮੈਨੂ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਲਾਓ
( ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਰਮਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਰਮਨ ਰਮਨ ਲਾਈਟ ਕਿਉ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏਥੇ ਜਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਲੈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੀ ਬੈਠਾ ਏਥੇ ਗੰਦੇ ਜਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਖਾਦੀ ਆਪਾ ਇਕਠੇ ਖਾਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਮੇਨੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਨਾ ਦਿਖਾ ਮਿਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ - ਥੋੜਾ ਡਰਕੇ ) ਵੀਰੇ ਸੌਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਕੀ ਗੁੱਸਾ
ਰਮਨ - ਮੈਨੂ ਲੱਗਾ ਆਪਾ ਓਦਨ ਆਪੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨਾਲ ਤੇਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਚੱਲ ਜਾ ਤੂੰ ਇੱਥੋ
ਜੀਤੀ - ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਇਦਾ ਕਿਉ ਬੋਲਦਾ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਤੇ ਪਾਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਕਰਨ ਲਗੀ ਮੈ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਤਾਰ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਓਦੇ ਤੋ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੀ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਹਿਸ ਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਉਸ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਰਮਨ ਪੂਰਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨੌਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਆ ਪਰ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਝ।) ਠੀਕ ਆ ਜੇ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਨੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀ। ਮੈ ਮਰ ਗੀ ਤੇ ਸੱਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਤੇਨੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਜੇ ਮੈ ਮਰ ਗੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਜਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹੀ ਬੱਸ
ਜੀਤੀ - ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ। ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੇ ਵੀ। ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨਾ ਨੇ ਜਾਣੀ ਮੈ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੈ ਥੱਲੇ ਆਕੇ ਸੋਜਾ।
ਜੀਤੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ।
ਕਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਉਪਰ ਕਿਉ ਗਿਆ ਪਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ- ਮੈ ਵੱਡਾ ਘਰ ਚ ਬੋਲ ਦਸ ਗੱਲ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਪਸ ਚ ਥੋੜਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ।
ਕਰਮਾ- ਕੌਣ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੇ ਏਹੇ ਦਸ ( ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ )
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ। ਕੋਈ ਨੀ ਠੀਕ ਹੋਜੂ ਸਵੇਰ ਤਕ ਸਾਰੇ ( ਨਕਲੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ )
ਕਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ। ਚੱਲ ਸੋਜਾ ਤੂੰ ਮੇ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਸੌਣਾ ਆ
ਰਮਨ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਏ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਾ ਦੋਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ।
ਪੂਰਾ ਹਫ਼ਤਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਏਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰਮਾ ਹੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਕੇ ਆਇਆ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਘਰ ਚੋ ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਲਈ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਨਾ ਉਸਦਾ ਸਕੂਲ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ।
9 ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਪਰਮਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੋਨੇ ਘਰ ਇਕਲੇ ਸੀ ਰਮਨ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਕਿੱਦਾ ਜੀਤੀ ??
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ! ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ?
ਪਰਮਾ- ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੀਬੀ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਜ਼ਰਾ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਬੋਲੋ ਏਥੇ ਹੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਦਿਲ ਜੇਹਾ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਕਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਆਪਾ ਹੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁਜ ਐਵੇ ਕੋਈ ਫੇਰ ਪੰਗਾ ਹੋਜੂ ਓਦਣ ਤੇ ਬਚ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਨੀ ਹਿਮੰਤ ਮੇਰੇ ਚ
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆ। ਤੂੰ ਬਸ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਥੋੜਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਣਾ ! ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਉਠਾ ਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਮੱਚਸ! ਕੀ ਆ ( ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਕੇ ) ਜਲਦੀ ਕਰਿਓ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਟਾਕੀ ਥਾਣੀ ਬਾਹਰ ਧਿਆਣ ਰੱਖ ਮੈ ਆਪੇ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਜੀਤੀ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਗੋਡੇ ਰੱਖ ਕੇ ਟਾਕੀ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਦਾ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਮ ਹੰਮ ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਆਜੂ ਉਹ
ਪਰਮਾ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ। ਲੰਨ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਹਾਈ ਹਾਈ ! ਸਾਹਾਅ ਸਾਰਾ ਪਾਦੇ ਹਾਏ ( ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਮੂਡ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ )
ਪਰਮਾ - ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਲੇ ਸਵਾਦ ਸਾਲੀ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ! ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਾਓ ਮਾਰੋ ਜਾਲਦੀਆਈ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਅੱਹਅਹਾਹਾ ਹਏਐਸਐਸਐਸਐਸ। ( ਜੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀਨ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਮਨ ਨੇ ਫੜਿਆ ਸੀ ) ਜੀਤੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ !!
ਪਰਮਾ - ਆਹ ਆਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਿਸਕਦੀ ਨ੍ਹੀ ??
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ !
ਪਰਮਾ - ਕਿਉ ਨਹੀ ਯਾਆ ਆਉਂਦਾ ਸਵਾਦ ਤੇਨੂੰ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਅਹਿ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ ਰਮਨ ਕਰਕੇ ਐਹੇਆ!
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਘਸੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ?
ਜੀਤੀ - ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ। ) ਮੈਨੂ ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਤੇ ਆਪਾ ਫੇਰ ਓਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਲੱਗ ਜੂ ਬੋਲਣ ਤੂੰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਕਿਉ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬੇਡ ਤੋ ਉਠ ਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕੋਲ
ਪਰਮਾ - ਆਪਾ ਫੇਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ??
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ
ਪਰਮਾ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਮੇਨੂ ਵੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ! ( ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ ਵੇਹੜੇ ਚ ਖੜ੍ਹੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦੀ ਕਿੱਥੇ ਫਸ ਗੀ ਮੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਭਰ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਦਾ ਹੀ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਉਹ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਉਹ ਬੀਬੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੀਬੀ ਜਿਆਦਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਰਮਨ ਤੇ ਜੀਤੀ ਘਰ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ। ਕਰਮਾ ਰਮਨ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚ ਸ਼ਹਿਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਤਾ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਬਚਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ। ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਰਮਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਗਿਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ। ਕਰਮੇ ਨੇ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਆਪ ਉਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ।
ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਰਮਨ ਗੱਡੀ ਚੋ ਉਤਰ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਗਿਆ। ਜੀਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਡਾਕਟਰ ਹੁਣ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ- ਔਖਾ ਹੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਲ ਦੇਣ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਘਰ ਨੂੰ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ! ਹਮਮ ! ਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਰਾਸਤੇ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਾ ਯਾਰ ! ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਉਹਨੂੰ ! ਤਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ
ਪਰਮਾ- ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਵਾ ਉਹਨੂੰ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਜਾਓ ਗੱਲ ਕਰ ਲਓ ਜਾਕੇ ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਮੌਕਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਕਹੂਗਾ ਮੈਨੂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਜਹੀ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੱਚ ਦਸ ਦੇਓ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਿਆ। ਤੇ ਆਪਾ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦੇਓ।
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ??
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਕੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਨਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚ ਬਸ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ। ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਹੁਣ ਤੋ।
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਕਰਦਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ) ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਾਓ ਵੀਰੇ ਹੁਣੇ ਕਰੋ ਗੱਲ ਤੁਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾਂਦਾ ਆ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ) ਜੈ ਮੰਨ ਗਿਆ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੇਨੂ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਕਰਲੂ ਪਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਰਹਿਣਾ ਸਮਝੀ
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਅਪਣੇ ਚ ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜਰੂਰੀ ਆ। ਮੇਨੂ ਨਹੀਂ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਕੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹਨੂੰ। ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਉਹਦੇ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਉਦਾ ਲੜ ਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ !
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਰਮਨ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਆ !
ਰਮਨ - ਪਾਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ !
ਪਰਮਾ - ਅਜੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਤਲਬ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਤਾ ਥੱਲੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ?
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਜੀਤੀ !
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਕਹਿਣ ਦਿਆ ਯਾਰ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ। ਤੂੰ ਗੱਲ ਤਾ ਸੁਣ
ਰਮਨ - ਅੱਖੀ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆ ?? ਕਿਹਨੁ ਝੂਠ ਬੋਲੂ ਗੇ
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੌਰੀ ਭਰਾ ਮਾਫ ਕਰਦੇ !
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਮਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਆ ! ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉ ਕਿ ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੇਸਤੀ ਆ ਜਦੋ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਆਪੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੋਗੀ
ਪਰਮਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ! ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ ਉਹ
ਰਮਨ - ਭੈਣ ਏਸ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਗੁੱਸੇ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ?? ਹਨਾ
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਆ ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ ਅਸੀ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਹੁਣ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਹੋਗੇ ! ਉਹ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸੀ ਸੋਚਦੇ ਕੁਝ ?
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਅੱਜ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿਨਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹਵੇਲੀ ਚ
ਰਮਨ - ਉਹ ਗੱਲ ਆ ਹੋਰ ਆ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੈਣ ਦਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇ ਕਿਹੜਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਆ। ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ !!
ਰਮਨ - ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਹੋਰ ਕੁਝ ਭੈਣ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਈ ਹਨਾ।
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਆ । ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਭੈਣ ਨਹੀਂ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜੇ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੋਲਦਾ ) ਪਰ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਉਹਦੀ ਕਲਿਆ ਵੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਫੇਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪਰ ਸੈਕਸ ਸਭ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਆ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੁਜ ਪਾਪ ਨਹੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਭ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਤੋ ਕਰਦੇ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ! 1/2 ਮਹੀਨਿਆ ਤੋ
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਿਉ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ?
ਪਰਮਾ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗੱਲ ਲੁਕੋਈ ਕਿਹੜੀ ਆ। ਇਹ ਦਸ ਸਬ ਦਸੀਆ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜੇ ਬੀਬੀ ਨਾ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਗੱਲ ਤਾ ਗਲਤ ਆ ਵੀਰੇ ?? ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਗੀ ਭੈਣ ਆ
ਪਰਮ - ਉਹਦੀ ਇਹ ਉਮਰ ਆ ਗਰਮੀ ਵਾਲੀ ਜੇ ਮੈ ਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਜਾਂਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਘਰ ਚ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਗਲਤ ਨ੍ਹੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਾਡੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਹੋਗੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ - ਬੋਲਣਾ ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੈ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਰਮਨ ਹੱਥ ਨਹੀ ਮਿਲਾਉਦਾ ) ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ। ਸੋਚ ਲਾ ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਮੈ ਕੀਤੇ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਭਰਾ ਹੀ ਭਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਦਾ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ) ਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭੈਣ ਵੀ ਕੰਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ) ਸੌਰੀ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੈ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਆ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ
ਪਰਮਾ - ਹਾਂ ਦਸ ਬੋਲ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਮੈਨੂ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋਨਾ ਨਹੀਂ ਛਡਨਾ !
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਹੈ ! ( ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ) ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਡੇਅਰੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕਰਨੀ ਆ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਆ। ਪਰ
ਪਰਮਾ -ਪਰ ਕੀ ??
ਰਮਨ - ਪਰ ਇਸ ਵਾਰੀ ਮੈ ਵੀ ਕਰਨੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ਆਪਾ ਦੋਵੇ ਕਰਾ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ! ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈ ਦੋਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਵਾਂ ਗੇ ਇਕਠੇ । ਦੱਸੋ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨਿਆਣੀ ਆ ਦੋਨੇ ਇਕਠੇ ਕਿੱਥੋ ਝੱਲ ਲਓਗੀ
ਰਮਨ - ਝੱਲ ਲੈਣੇ ਉਹਨੇ ਓਦਣ ਉਹਦੇ ਚੂਪਨ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੱਟ ਚੱਟ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੰਨ ਤੋ ਥੁੱਕ।
ਪਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਸਲਿਆ ਨਾ ਫੜ ਦਾ ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ ਕਰਾਏ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਦ ਆ ਭਾਬੀ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਬਦਲਾ ਆ ਇਹ।
Incest ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ
- Thread starterGood boy₹₹₹
- Start date
- 522,871
Deepgill1313
😘😘
- 2,825
- 1,371
- 158
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਦੀ ਉਡੀਕਜੀਤੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਡਰੀ ਡਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅੱਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਨੂੰ )
ਜੀਤੀ- ਵੀਰ ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਛੱਡ ਦੇ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੀ।
ਰਮਨ - ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾ ਬਾਅਦ ਚ
ਕਰਮਾ - ਕਿਧਰ ਸਾਰੇ ਮੈ ਬਾਹਰ ਅਵਾਜ ਦੇਣ ਦਿਆ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ। ਕੀ ਕਰਦੇ ਖੜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਪਾਜੀ ਬੀਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣੇ ਸੁੱਤੀ ਆ ( ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਹੁਣੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ। ਘਰ
ਕਰਮਾਂ - ਠੀਕ ਆ। ਤੇਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਨੂ ਲੈਕੇ ਜਾਈ ਅੰਕਲ ਘਰੋ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ??
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਬਾਈਕ ਮਿੰਟੂ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ !
ਕਰਮਾ - ਤੇ ਜੇ ਆਪਾ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੇਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿੱਥੋ ਲੈਕੇ ਆਉਣੀ ਬਾਈਕ।
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਲੈ ਆਊਗਾ ਹੁਣ ਤੇ ਠੰਡ ਆ ਸਵੇਰੇ ਲੈ ਆਈ ਠੀਕ ਆ ।
ਜੀਤੀ - ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ ਬੈਠੋ ਸਾਰੇ । ਜਲਦੀ ਉਥੋ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ (ਅੱਜ ਤਾ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗੀ ਕਿਹਾ ਵੀ ਸੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਆ । ਹਾਏ ਰਮਨ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸ ਦੇਵੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਬੁਰਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਾਜੀ ਨੇ )
ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਾਰਿਆ ਲੇਈ ਰੋਟੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ ਉਹਦੀ ਇਕਲੀ ਲੱਗੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ) ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ। ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ ਤੇ ਖਾ ਲਾਇਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ
ਕਰਮਾਂ- ਤੂੰ ਲਿਆ ਰੋਟੀ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ) ਮੈਨੂ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਲਾਓ
( ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਰਮਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਰਮਨ ਰਮਨ ਲਾਈਟ ਕਿਉ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏਥੇ ਜਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਲੈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੀ ਬੈਠਾ ਏਥੇ ਗੰਦੇ ਜਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਖਾਦੀ ਆਪਾ ਇਕਠੇ ਖਾਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਮੇਨੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਨਾ ਦਿਖਾ ਮਿਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ - ਥੋੜਾ ਡਰਕੇ ) ਵੀਰੇ ਸੌਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਕੀ ਗੁੱਸਾ
ਰਮਨ - ਮੈਨੂ ਲੱਗਾ ਆਪਾ ਓਦਨ ਆਪੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨਾਲ ਤੇਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਚੱਲ ਜਾ ਤੂੰ ਇੱਥੋ
ਜੀਤੀ - ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਇਦਾ ਕਿਉ ਬੋਲਦਾ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਤੇ ਪਾਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਕਰਨ ਲਗੀ ਮੈ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਤਾਰ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਓਦੇ ਤੋ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੀ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਹਿਸ ਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਉਸ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਰਮਨ ਪੂਰਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨੌਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਆ ਪਰ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਝ।) ਠੀਕ ਆ ਜੇ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਨੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀ। ਮੈ ਮਰ ਗੀ ਤੇ ਸੱਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਤੇਨੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਜੇ ਮੈ ਮਰ ਗੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਜਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹੀ ਬੱਸ
ਜੀਤੀ - ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ। ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੇ ਵੀ। ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨਾ ਨੇ ਜਾਣੀ ਮੈ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੈ ਥੱਲੇ ਆਕੇ ਸੋਜਾ।
ਜੀਤੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ।
ਕਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਉਪਰ ਕਿਉ ਗਿਆ ਪਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ- ਮੈ ਵੱਡਾ ਘਰ ਚ ਬੋਲ ਦਸ ਗੱਲ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਪਸ ਚ ਥੋੜਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ।
ਕਰਮਾ- ਕੌਣ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੇ ਏਹੇ ਦਸ ( ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ )
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ। ਕੋਈ ਨੀ ਠੀਕ ਹੋਜੂ ਸਵੇਰ ਤਕ ਸਾਰੇ ( ਨਕਲੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ )
ਕਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ। ਚੱਲ ਸੋਜਾ ਤੂੰ ਮੇ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਸੌਣਾ ਆ
ਰਮਨ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਏ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਾ ਦੋਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ।
ਪੂਰਾ ਹਫ਼ਤਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਏਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰਮਾ ਹੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਕੇ ਆਇਆ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਘਰ ਚੋ ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਲਈ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਨਾ ਉਸਦਾ ਸਕੂਲ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ।
9 ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਪਰਮਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੋਨੇ ਘਰ ਇਕਲੇ ਸੀ ਰਮਨ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਕਿੱਦਾ ਜੀਤੀ ??
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ! ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ?
ਪਰਮਾ- ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੀਬੀ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਜ਼ਰਾ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਬੋਲੋ ਏਥੇ ਹੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਦਿਲ ਜੇਹਾ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਕਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਆਪਾ ਹੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁਜ ਐਵੇ ਕੋਈ ਫੇਰ ਪੰਗਾ ਹੋਜੂ ਓਦਣ ਤੇ ਬਚ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਨੀ ਹਿਮੰਤ ਮੇਰੇ ਚ
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆ। ਤੂੰ ਬਸ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਥੋੜਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਣਾ ! ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਉਠਾ ਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਮੱਚਸ! ਕੀ ਆ ( ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਕੇ ) ਜਲਦੀ ਕਰਿਓ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਟਾਕੀ ਥਾਣੀ ਬਾਹਰ ਧਿਆਣ ਰੱਖ ਮੈ ਆਪੇ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਜੀਤੀ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਗੋਡੇ ਰੱਖ ਕੇ ਟਾਕੀ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਦਾ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਮ ਹੰਮ ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਆਜੂ ਉਹ
ਪਰਮਾ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ। ਲੰਨ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਹਾਈ ਹਾਈ ! ਸਾਹਾਅ ਸਾਰਾ ਪਾਦੇ ਹਾਏ ( ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਮੂਡ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ )
ਪਰਮਾ - ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਲੇ ਸਵਾਦ ਸਾਲੀ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ! ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਾਓ ਮਾਰੋ ਜਾਲਦੀਆਈ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਅੱਹਅਹਾਹਾ ਹਏਐਸਐਸਐਸਐਸ। ( ਜੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀਨ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਮਨ ਨੇ ਫੜਿਆ ਸੀ ) ਜੀਤੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ !!
ਪਰਮਾ - ਆਹ ਆਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਿਸਕਦੀ ਨ੍ਹੀ ??
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ !
ਪਰਮਾ - ਕਿਉ ਨਹੀ ਯਾਆ ਆਉਂਦਾ ਸਵਾਦ ਤੇਨੂੰ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਅਹਿ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ ਰਮਨ ਕਰਕੇ ਐਹੇਆ!
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਘਸੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ?
ਜੀਤੀ - ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ। ) ਮੈਨੂ ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਤੇ ਆਪਾ ਫੇਰ ਓਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਲੱਗ ਜੂ ਬੋਲਣ ਤੂੰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਕਿਉ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬੇਡ ਤੋ ਉਠ ਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕੋਲ
ਪਰਮਾ - ਆਪਾ ਫੇਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ??
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ
ਪਰਮਾ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਮੇਨੂ ਵੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ! ( ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ ਵੇਹੜੇ ਚ ਖੜ੍ਹੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦੀ ਕਿੱਥੇ ਫਸ ਗੀ ਮੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਭਰ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਦਾ ਹੀ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਉਹ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਉਹ ਬੀਬੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੀਬੀ ਜਿਆਦਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਰਮਨ ਤੇ ਜੀਤੀ ਘਰ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ। ਕਰਮਾ ਰਮਨ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚ ਸ਼ਹਿਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਤਾ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਬਚਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ। ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਰਮਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਗਿਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ। ਕਰਮੇ ਨੇ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਆਪ ਉਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ।
ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਰਮਨ ਗੱਡੀ ਚੋ ਉਤਰ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਗਿਆ। ਜੀਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਡਾਕਟਰ ਹੁਣ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ- ਔਖਾ ਹੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਲ ਦੇਣ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਘਰ ਨੂੰ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ! ਹਮਮ ! ਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਰਾਸਤੇ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਾ ਯਾਰ ! ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਉਹਨੂੰ ! ਤਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ
ਪਰਮਾ- ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਵਾ ਉਹਨੂੰ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਜਾਓ ਗੱਲ ਕਰ ਲਓ ਜਾਕੇ ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਮੌਕਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਕਹੂਗਾ ਮੈਨੂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਜਹੀ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੱਚ ਦਸ ਦੇਓ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਿਆ। ਤੇ ਆਪਾ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦੇਓ।
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ??
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਕੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਨਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚ ਬਸ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ। ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਹੁਣ ਤੋ।
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਕਰਦਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ) ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਾਓ ਵੀਰੇ ਹੁਣੇ ਕਰੋ ਗੱਲ ਤੁਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾਂਦਾ ਆ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ) ਜੈ ਮੰਨ ਗਿਆ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੇਨੂ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਕਰਲੂ ਪਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਰਹਿਣਾ ਸਮਝੀ
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਅਪਣੇ ਚ ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜਰੂਰੀ ਆ। ਮੇਨੂ ਨਹੀਂ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਕੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹਨੂੰ। ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਉਹਦੇ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਉਦਾ ਲੜ ਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ !
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਰਮਨ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਆ !
ਰਮਨ - ਪਾਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ !
ਪਰਮਾ - ਅਜੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਤਲਬ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਤਾ ਥੱਲੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ?
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਜੀਤੀ !
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਕਹਿਣ ਦਿਆ ਯਾਰ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ। ਤੂੰ ਗੱਲ ਤਾ ਸੁਣ
ਰਮਨ - ਅੱਖੀ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆ ?? ਕਿਹਨੁ ਝੂਠ ਬੋਲੂ ਗੇ
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੌਰੀ ਭਰਾ ਮਾਫ ਕਰਦੇ !
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਮਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਆ ! ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉ ਕਿ ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੇਸਤੀ ਆ ਜਦੋ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਆਪੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੋਗੀ
ਪਰਮਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ! ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ ਉਹ
ਰਮਨ - ਭੈਣ ਏਸ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਗੁੱਸੇ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ?? ਹਨਾ
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਆ ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ ਅਸੀ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਹੁਣ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਹੋਗੇ ! ਉਹ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸੀ ਸੋਚਦੇ ਕੁਝ ?
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਅੱਜ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿਨਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹਵੇਲੀ ਚ
ਰਮਨ - ਉਹ ਗੱਲ ਆ ਹੋਰ ਆ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੈਣ ਦਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇ ਕਿਹੜਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਆ। ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ !!
ਰਮਨ - ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਹੋਰ ਕੁਝ ਭੈਣ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਈ ਹਨਾ।
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਆ । ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਭੈਣ ਨਹੀਂ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜੇ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੋਲਦਾ ) ਪਰ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਉਹਦੀ ਕਲਿਆ ਵੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਫੇਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪਰ ਸੈਕਸ ਸਭ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਆ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੁਜ ਪਾਪ ਨਹੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਭ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਤੋ ਕਰਦੇ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ! 1/2 ਮਹੀਨਿਆ ਤੋ
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਿਉ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ?
ਪਰਮਾ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗੱਲ ਲੁਕੋਈ ਕਿਹੜੀ ਆ। ਇਹ ਦਸ ਸਬ ਦਸੀਆ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜੇ ਬੀਬੀ ਨਾ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਗੱਲ ਤਾ ਗਲਤ ਆ ਵੀਰੇ ?? ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਗੀ ਭੈਣ ਆ
ਪਰਮ - ਉਹਦੀ ਇਹ ਉਮਰ ਆ ਗਰਮੀ ਵਾਲੀ ਜੇ ਮੈ ਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਜਾਂਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਘਰ ਚ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਗਲਤ ਨ੍ਹੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਾਡੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਹੋਗੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ - ਬੋਲਣਾ ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੈ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਰਮਨ ਹੱਥ ਨਹੀ ਮਿਲਾਉਦਾ ) ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ। ਸੋਚ ਲਾ ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਮੈ ਕੀਤੇ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਭਰਾ ਹੀ ਭਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਦਾ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ) ਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭੈਣ ਵੀ ਕੰਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ) ਸੌਰੀ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੈ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਆ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ
ਪਰਮਾ - ਹਾਂ ਦਸ ਬੋਲ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਮੈਨੂ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋਨਾ ਨਹੀਂ ਛਡਨਾ !
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਹੈ ! ( ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ) ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਡੇਅਰੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕਰਨੀ ਆ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਆ। ਪਰ
ਪਰਮਾ -ਪਰ ਕੀ ??
ਰਮਨ - ਪਰ ਇਸ ਵਾਰੀ ਮੈ ਵੀ ਕਰਨੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ਆਪਾ ਦੋਵੇ ਕਰਾ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ! ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈ ਦੋਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਵਾਂ ਗੇ ਇਕਠੇ । ਦੱਸੋ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨਿਆਣੀ ਆ ਦੋਨੇ ਇਕਠੇ ਕਿੱਥੋ ਝੱਲ ਲਓਗੀ
ਰਮਨ - ਝੱਲ ਲੈਣੇ ਉਹਨੇ ਓਦਣ ਉਹਦੇ ਚੂਪਨ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੱਟ ਚੱਟ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੰਨ ਤੋ ਥੁੱਕ।
ਪਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਸਲਿਆ ਨਾ ਫੜ ਦਾ ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ ਕਰਾਏ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਦ ਆ ਭਾਬੀ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਬਦਲਾ ਆ ਇਹ।
Deepgill1313
😘😘
- 2,825
- 1,371
- 158
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਦੀ ਉਡੀਕਜੀਤੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਡਰੀ ਡਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅੱਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਨੂੰ )
ਜੀਤੀ- ਵੀਰ ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਛੱਡ ਦੇ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੀ।
ਰਮਨ - ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾ ਬਾਅਦ ਚ
ਕਰਮਾ - ਕਿਧਰ ਸਾਰੇ ਮੈ ਬਾਹਰ ਅਵਾਜ ਦੇਣ ਦਿਆ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ। ਕੀ ਕਰਦੇ ਖੜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਪਾਜੀ ਬੀਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣੇ ਸੁੱਤੀ ਆ ( ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਹੁਣੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ। ਘਰ
ਕਰਮਾਂ - ਠੀਕ ਆ। ਤੇਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਨੂ ਲੈਕੇ ਜਾਈ ਅੰਕਲ ਘਰੋ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ??
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਬਾਈਕ ਮਿੰਟੂ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ !
ਕਰਮਾ - ਤੇ ਜੇ ਆਪਾ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੇਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿੱਥੋ ਲੈਕੇ ਆਉਣੀ ਬਾਈਕ।
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਲੈ ਆਊਗਾ ਹੁਣ ਤੇ ਠੰਡ ਆ ਸਵੇਰੇ ਲੈ ਆਈ ਠੀਕ ਆ ।
ਜੀਤੀ - ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ ਬੈਠੋ ਸਾਰੇ । ਜਲਦੀ ਉਥੋ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ (ਅੱਜ ਤਾ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗੀ ਕਿਹਾ ਵੀ ਸੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਆ । ਹਾਏ ਰਮਨ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸ ਦੇਵੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਬੁਰਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਾਜੀ ਨੇ )
ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਾਰਿਆ ਲੇਈ ਰੋਟੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ ਉਹਦੀ ਇਕਲੀ ਲੱਗੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ) ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ। ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ ਤੇ ਖਾ ਲਾਇਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ
ਕਰਮਾਂ- ਤੂੰ ਲਿਆ ਰੋਟੀ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ) ਮੈਨੂ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਲਾਓ
( ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਰਮਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਰਮਨ ਰਮਨ ਲਾਈਟ ਕਿਉ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏਥੇ ਜਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਲੈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੀ ਬੈਠਾ ਏਥੇ ਗੰਦੇ ਜਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਖਾਦੀ ਆਪਾ ਇਕਠੇ ਖਾਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਮੇਨੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਨਾ ਦਿਖਾ ਮਿਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ - ਥੋੜਾ ਡਰਕੇ ) ਵੀਰੇ ਸੌਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਕੀ ਗੁੱਸਾ
ਰਮਨ - ਮੈਨੂ ਲੱਗਾ ਆਪਾ ਓਦਨ ਆਪੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨਾਲ ਤੇਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਚੱਲ ਜਾ ਤੂੰ ਇੱਥੋ
ਜੀਤੀ - ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਇਦਾ ਕਿਉ ਬੋਲਦਾ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਤੇ ਪਾਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਕਰਨ ਲਗੀ ਮੈ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਤਾਰ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਓਦੇ ਤੋ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੀ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਹਿਸ ਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਉਸ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਰਮਨ ਪੂਰਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨੌਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਆ ਪਰ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਝ।) ਠੀਕ ਆ ਜੇ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਨੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀ। ਮੈ ਮਰ ਗੀ ਤੇ ਸੱਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਤੇਨੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਜੇ ਮੈ ਮਰ ਗੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਜਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹੀ ਬੱਸ
ਜੀਤੀ - ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ। ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੇ ਵੀ। ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨਾ ਨੇ ਜਾਣੀ ਮੈ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੈ ਥੱਲੇ ਆਕੇ ਸੋਜਾ।
ਜੀਤੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ।
ਕਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਉਪਰ ਕਿਉ ਗਿਆ ਪਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ- ਮੈ ਵੱਡਾ ਘਰ ਚ ਬੋਲ ਦਸ ਗੱਲ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਪਸ ਚ ਥੋੜਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ।
ਕਰਮਾ- ਕੌਣ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੇ ਏਹੇ ਦਸ ( ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ )
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ। ਕੋਈ ਨੀ ਠੀਕ ਹੋਜੂ ਸਵੇਰ ਤਕ ਸਾਰੇ ( ਨਕਲੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ )
ਕਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ। ਚੱਲ ਸੋਜਾ ਤੂੰ ਮੇ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਸੌਣਾ ਆ
ਰਮਨ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਏ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਾ ਦੋਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ।
ਪੂਰਾ ਹਫ਼ਤਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਏਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰਮਾ ਹੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਕੇ ਆਇਆ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਘਰ ਚੋ ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਲਈ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਨਾ ਉਸਦਾ ਸਕੂਲ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ।
9 ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਪਰਮਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੋਨੇ ਘਰ ਇਕਲੇ ਸੀ ਰਮਨ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਕਿੱਦਾ ਜੀਤੀ ??
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ! ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ?
ਪਰਮਾ- ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੀਬੀ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਜ਼ਰਾ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਬੋਲੋ ਏਥੇ ਹੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਦਿਲ ਜੇਹਾ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਕਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਆਪਾ ਹੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁਜ ਐਵੇ ਕੋਈ ਫੇਰ ਪੰਗਾ ਹੋਜੂ ਓਦਣ ਤੇ ਬਚ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਨੀ ਹਿਮੰਤ ਮੇਰੇ ਚ
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆ। ਤੂੰ ਬਸ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਥੋੜਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਣਾ ! ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਉਠਾ ਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਮੱਚਸ! ਕੀ ਆ ( ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਕੇ ) ਜਲਦੀ ਕਰਿਓ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਟਾਕੀ ਥਾਣੀ ਬਾਹਰ ਧਿਆਣ ਰੱਖ ਮੈ ਆਪੇ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਜੀਤੀ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਗੋਡੇ ਰੱਖ ਕੇ ਟਾਕੀ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਦਾ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਮ ਹੰਮ ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਆਜੂ ਉਹ
ਪਰਮਾ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ। ਲੰਨ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਹਾਈ ਹਾਈ ! ਸਾਹਾਅ ਸਾਰਾ ਪਾਦੇ ਹਾਏ ( ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਮੂਡ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ )
ਪਰਮਾ - ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਲੇ ਸਵਾਦ ਸਾਲੀ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ! ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਾਓ ਮਾਰੋ ਜਾਲਦੀਆਈ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਅੱਹਅਹਾਹਾ ਹਏਐਸਐਸਐਸਐਸ। ( ਜੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀਨ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਮਨ ਨੇ ਫੜਿਆ ਸੀ ) ਜੀਤੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ !!
ਪਰਮਾ - ਆਹ ਆਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਿਸਕਦੀ ਨ੍ਹੀ ??
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ !
ਪਰਮਾ - ਕਿਉ ਨਹੀ ਯਾਆ ਆਉਂਦਾ ਸਵਾਦ ਤੇਨੂੰ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਅਹਿ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ ਰਮਨ ਕਰਕੇ ਐਹੇਆ!
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਘਸੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ?
ਜੀਤੀ - ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ। ) ਮੈਨੂ ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਤੇ ਆਪਾ ਫੇਰ ਓਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਲੱਗ ਜੂ ਬੋਲਣ ਤੂੰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਕਿਉ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬੇਡ ਤੋ ਉਠ ਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕੋਲ
ਪਰਮਾ - ਆਪਾ ਫੇਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ??
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ
ਪਰਮਾ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਮੇਨੂ ਵੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ! ( ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ ਵੇਹੜੇ ਚ ਖੜ੍ਹੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦੀ ਕਿੱਥੇ ਫਸ ਗੀ ਮੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਭਰ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਦਾ ਹੀ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਉਹ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਉਹ ਬੀਬੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੀਬੀ ਜਿਆਦਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਰਮਨ ਤੇ ਜੀਤੀ ਘਰ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ। ਕਰਮਾ ਰਮਨ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚ ਸ਼ਹਿਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਤਾ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਬਚਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ। ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਰਮਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਗਿਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ। ਕਰਮੇ ਨੇ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਆਪ ਉਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ।
ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਰਮਨ ਗੱਡੀ ਚੋ ਉਤਰ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਗਿਆ। ਜੀਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਡਾਕਟਰ ਹੁਣ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ- ਔਖਾ ਹੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਲ ਦੇਣ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਘਰ ਨੂੰ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ! ਹਮਮ ! ਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਰਾਸਤੇ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਾ ਯਾਰ ! ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਉਹਨੂੰ ! ਤਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ
ਪਰਮਾ- ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਵਾ ਉਹਨੂੰ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਜਾਓ ਗੱਲ ਕਰ ਲਓ ਜਾਕੇ ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਮੌਕਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਕਹੂਗਾ ਮੈਨੂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਜਹੀ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੱਚ ਦਸ ਦੇਓ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਿਆ। ਤੇ ਆਪਾ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦੇਓ।
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ??
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਕੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਨਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚ ਬਸ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ। ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਹੁਣ ਤੋ।
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਕਰਦਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ) ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਾਓ ਵੀਰੇ ਹੁਣੇ ਕਰੋ ਗੱਲ ਤੁਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾਂਦਾ ਆ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ) ਜੈ ਮੰਨ ਗਿਆ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੇਨੂ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਕਰਲੂ ਪਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਰਹਿਣਾ ਸਮਝੀ
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਅਪਣੇ ਚ ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜਰੂਰੀ ਆ। ਮੇਨੂ ਨਹੀਂ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਕੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹਨੂੰ। ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਉਹਦੇ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਉਦਾ ਲੜ ਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ !
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਰਮਨ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਆ !
ਰਮਨ - ਪਾਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ !
ਪਰਮਾ - ਅਜੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਤਲਬ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਤਾ ਥੱਲੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ?
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਜੀਤੀ !
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਕਹਿਣ ਦਿਆ ਯਾਰ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ। ਤੂੰ ਗੱਲ ਤਾ ਸੁਣ
ਰਮਨ - ਅੱਖੀ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆ ?? ਕਿਹਨੁ ਝੂਠ ਬੋਲੂ ਗੇ
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੌਰੀ ਭਰਾ ਮਾਫ ਕਰਦੇ !
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਮਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਆ ! ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉ ਕਿ ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੇਸਤੀ ਆ ਜਦੋ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਆਪੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੋਗੀ
ਪਰਮਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ! ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ ਉਹ
ਰਮਨ - ਭੈਣ ਏਸ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਗੁੱਸੇ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ?? ਹਨਾ
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਆ ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ ਅਸੀ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਹੁਣ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਹੋਗੇ ! ਉਹ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸੀ ਸੋਚਦੇ ਕੁਝ ?
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਅੱਜ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿਨਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹਵੇਲੀ ਚ
ਰਮਨ - ਉਹ ਗੱਲ ਆ ਹੋਰ ਆ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੈਣ ਦਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇ ਕਿਹੜਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਆ। ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ !!
ਰਮਨ - ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਹੋਰ ਕੁਝ ਭੈਣ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਈ ਹਨਾ।
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਆ । ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਭੈਣ ਨਹੀਂ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜੇ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੋਲਦਾ ) ਪਰ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਉਹਦੀ ਕਲਿਆ ਵੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਫੇਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪਰ ਸੈਕਸ ਸਭ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਆ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੁਜ ਪਾਪ ਨਹੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਭ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਤੋ ਕਰਦੇ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ! 1/2 ਮਹੀਨਿਆ ਤੋ
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਿਉ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ?
ਪਰਮਾ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗੱਲ ਲੁਕੋਈ ਕਿਹੜੀ ਆ। ਇਹ ਦਸ ਸਬ ਦਸੀਆ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜੇ ਬੀਬੀ ਨਾ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਗੱਲ ਤਾ ਗਲਤ ਆ ਵੀਰੇ ?? ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਗੀ ਭੈਣ ਆ
ਪਰਮ - ਉਹਦੀ ਇਹ ਉਮਰ ਆ ਗਰਮੀ ਵਾਲੀ ਜੇ ਮੈ ਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਜਾਂਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਘਰ ਚ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਗਲਤ ਨ੍ਹੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਾਡੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਹੋਗੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ - ਬੋਲਣਾ ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੈ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਰਮਨ ਹੱਥ ਨਹੀ ਮਿਲਾਉਦਾ ) ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ। ਸੋਚ ਲਾ ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਮੈ ਕੀਤੇ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਭਰਾ ਹੀ ਭਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਦਾ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ) ਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭੈਣ ਵੀ ਕੰਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ) ਸੌਰੀ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੈ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਆ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ
ਪਰਮਾ - ਹਾਂ ਦਸ ਬੋਲ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਮੈਨੂ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋਨਾ ਨਹੀਂ ਛਡਨਾ !
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਹੈ ! ( ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ) ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਡੇਅਰੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕਰਨੀ ਆ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਆ। ਪਰ
ਪਰਮਾ -ਪਰ ਕੀ ??
ਰਮਨ - ਪਰ ਇਸ ਵਾਰੀ ਮੈ ਵੀ ਕਰਨੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ਆਪਾ ਦੋਵੇ ਕਰਾ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ! ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈ ਦੋਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਵਾਂ ਗੇ ਇਕਠੇ । ਦੱਸੋ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨਿਆਣੀ ਆ ਦੋਨੇ ਇਕਠੇ ਕਿੱਥੋ ਝੱਲ ਲਓਗੀ
ਰਮਨ - ਝੱਲ ਲੈਣੇ ਉਹਨੇ ਓਦਣ ਉਹਦੇ ਚੂਪਨ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੱਟ ਚੱਟ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੰਨ ਤੋ ਥੁੱਕ।
ਪਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਸਲਿਆ ਨਾ ਫੜ ਦਾ ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ ਕਰਾਏ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਦ ਆ ਭਾਬੀ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਬਦਲਾ ਆ ਇਹ।
Itsdeepak
Fudi dwa do Ludhiana
- 317
- 112
- 43
Top class story Mazza aa geyaਜੀਤੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਡਰੀ ਡਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅੱਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਨੂੰ )
ਜੀਤੀ- ਵੀਰ ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਛੱਡ ਦੇ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੀ।
ਰਮਨ - ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾ ਬਾਅਦ ਚ
ਕਰਮਾ - ਕਿਧਰ ਸਾਰੇ ਮੈ ਬਾਹਰ ਅਵਾਜ ਦੇਣ ਦਿਆ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ। ਕੀ ਕਰਦੇ ਖੜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਪਾਜੀ ਬੀਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣੇ ਸੁੱਤੀ ਆ ( ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਹੁਣੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ। ਘਰ
ਕਰਮਾਂ - ਠੀਕ ਆ। ਤੇਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਨੂ ਲੈਕੇ ਜਾਈ ਅੰਕਲ ਘਰੋ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ??
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਬਾਈਕ ਮਿੰਟੂ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ !
ਕਰਮਾ - ਤੇ ਜੇ ਆਪਾ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੇਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿੱਥੋ ਲੈਕੇ ਆਉਣੀ ਬਾਈਕ।
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਲੈ ਆਊਗਾ ਹੁਣ ਤੇ ਠੰਡ ਆ ਸਵੇਰੇ ਲੈ ਆਈ ਠੀਕ ਆ ।
ਜੀਤੀ - ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ ਬੈਠੋ ਸਾਰੇ । ਜਲਦੀ ਉਥੋ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ (ਅੱਜ ਤਾ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗੀ ਕਿਹਾ ਵੀ ਸੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਆ । ਹਾਏ ਰਮਨ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸ ਦੇਵੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਬੁਰਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਾਜੀ ਨੇ )
ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਾਰਿਆ ਲੇਈ ਰੋਟੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ ਉਹਦੀ ਇਕਲੀ ਲੱਗੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ) ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ। ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ ਤੇ ਖਾ ਲਾਇਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ
ਕਰਮਾਂ- ਤੂੰ ਲਿਆ ਰੋਟੀ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ) ਮੈਨੂ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਲਾਓ
( ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਰਮਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਰਮਨ ਰਮਨ ਲਾਈਟ ਕਿਉ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏਥੇ ਜਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਲੈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੀ ਬੈਠਾ ਏਥੇ ਗੰਦੇ ਜਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਖਾਦੀ ਆਪਾ ਇਕਠੇ ਖਾਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਮੇਨੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਨਾ ਦਿਖਾ ਮਿਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ - ਥੋੜਾ ਡਰਕੇ ) ਵੀਰੇ ਸੌਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਕੀ ਗੁੱਸਾ
ਰਮਨ - ਮੈਨੂ ਲੱਗਾ ਆਪਾ ਓਦਨ ਆਪੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨਾਲ ਤੇਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਚੱਲ ਜਾ ਤੂੰ ਇੱਥੋ
ਜੀਤੀ - ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਇਦਾ ਕਿਉ ਬੋਲਦਾ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਤੇ ਪਾਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਕਰਨ ਲਗੀ ਮੈ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਤਾਰ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਓਦੇ ਤੋ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੀ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਹਿਸ ਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਉਸ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਰਮਨ ਪੂਰਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨੌਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਆ ਪਰ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਝ।) ਠੀਕ ਆ ਜੇ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਨੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀ। ਮੈ ਮਰ ਗੀ ਤੇ ਸੱਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਤੇਨੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਜੇ ਮੈ ਮਰ ਗੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਜਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹੀ ਬੱਸ
ਜੀਤੀ - ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ। ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੇ ਵੀ। ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨਾ ਨੇ ਜਾਣੀ ਮੈ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੈ ਥੱਲੇ ਆਕੇ ਸੋਜਾ।
ਜੀਤੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ।
ਕਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਉਪਰ ਕਿਉ ਗਿਆ ਪਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ- ਮੈ ਵੱਡਾ ਘਰ ਚ ਬੋਲ ਦਸ ਗੱਲ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਪਸ ਚ ਥੋੜਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ।
ਕਰਮਾ- ਕੌਣ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੇ ਏਹੇ ਦਸ ( ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ )
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ। ਕੋਈ ਨੀ ਠੀਕ ਹੋਜੂ ਸਵੇਰ ਤਕ ਸਾਰੇ ( ਨਕਲੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ )
ਕਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ। ਚੱਲ ਸੋਜਾ ਤੂੰ ਮੇ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਸੌਣਾ ਆ
ਰਮਨ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਏ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਾ ਦੋਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ।
ਪੂਰਾ ਹਫ਼ਤਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਏਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰਮਾ ਹੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਕੇ ਆਇਆ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਘਰ ਚੋ ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਲਈ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਨਾ ਉਸਦਾ ਸਕੂਲ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ।
9 ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਪਰਮਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੋਨੇ ਘਰ ਇਕਲੇ ਸੀ ਰਮਨ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਕਿੱਦਾ ਜੀਤੀ ??
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ! ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ?
ਪਰਮਾ- ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੀਬੀ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਜ਼ਰਾ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਬੋਲੋ ਏਥੇ ਹੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਦਿਲ ਜੇਹਾ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਕਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਆਪਾ ਹੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁਜ ਐਵੇ ਕੋਈ ਫੇਰ ਪੰਗਾ ਹੋਜੂ ਓਦਣ ਤੇ ਬਚ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਨੀ ਹਿਮੰਤ ਮੇਰੇ ਚ
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆ। ਤੂੰ ਬਸ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਥੋੜਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਣਾ ! ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਉਠਾ ਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਮੱਚਸ! ਕੀ ਆ ( ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਕੇ ) ਜਲਦੀ ਕਰਿਓ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਟਾਕੀ ਥਾਣੀ ਬਾਹਰ ਧਿਆਣ ਰੱਖ ਮੈ ਆਪੇ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਜੀਤੀ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਗੋਡੇ ਰੱਖ ਕੇ ਟਾਕੀ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਦਾ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਮ ਹੰਮ ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਆਜੂ ਉਹ
ਪਰਮਾ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ। ਲੰਨ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਹਾਈ ਹਾਈ ! ਸਾਹਾਅ ਸਾਰਾ ਪਾਦੇ ਹਾਏ ( ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਮੂਡ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ )
ਪਰਮਾ - ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਲੇ ਸਵਾਦ ਸਾਲੀ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ! ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਾਓ ਮਾਰੋ ਜਾਲਦੀਆਈ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਅੱਹਅਹਾਹਾ ਹਏਐਸਐਸਐਸਐਸ। ( ਜੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀਨ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਮਨ ਨੇ ਫੜਿਆ ਸੀ ) ਜੀਤੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ !!
ਪਰਮਾ - ਆਹ ਆਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਿਸਕਦੀ ਨ੍ਹੀ ??
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ !
ਪਰਮਾ - ਕਿਉ ਨਹੀ ਯਾਆ ਆਉਂਦਾ ਸਵਾਦ ਤੇਨੂੰ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਅਹਿ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ ਰਮਨ ਕਰਕੇ ਐਹੇਆ!
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਘਸੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ?
ਜੀਤੀ - ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ। ) ਮੈਨੂ ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਤੇ ਆਪਾ ਫੇਰ ਓਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਲੱਗ ਜੂ ਬੋਲਣ ਤੂੰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਕਿਉ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬੇਡ ਤੋ ਉਠ ਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕੋਲ
ਪਰਮਾ - ਆਪਾ ਫੇਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ??
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ
ਪਰਮਾ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਮੇਨੂ ਵੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ! ( ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ ਵੇਹੜੇ ਚ ਖੜ੍ਹੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦੀ ਕਿੱਥੇ ਫਸ ਗੀ ਮੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਭਰ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਦਾ ਹੀ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਉਹ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਉਹ ਬੀਬੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੀਬੀ ਜਿਆਦਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਰਮਨ ਤੇ ਜੀਤੀ ਘਰ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ। ਕਰਮਾ ਰਮਨ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚ ਸ਼ਹਿਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਤਾ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਬਚਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ। ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਰਮਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਗਿਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ। ਕਰਮੇ ਨੇ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਆਪ ਉਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ।
ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਰਮਨ ਗੱਡੀ ਚੋ ਉਤਰ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਗਿਆ। ਜੀਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਡਾਕਟਰ ਹੁਣ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ- ਔਖਾ ਹੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਲ ਦੇਣ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਘਰ ਨੂੰ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ! ਹਮਮ ! ਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਰਾਸਤੇ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਾ ਯਾਰ ! ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਉਹਨੂੰ ! ਤਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ
ਪਰਮਾ- ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਵਾ ਉਹਨੂੰ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਜਾਓ ਗੱਲ ਕਰ ਲਓ ਜਾਕੇ ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਮੌਕਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਕਹੂਗਾ ਮੈਨੂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਜਹੀ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੱਚ ਦਸ ਦੇਓ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਿਆ। ਤੇ ਆਪਾ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦੇਓ।
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ??
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਕੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਨਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚ ਬਸ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ। ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਹੁਣ ਤੋ।
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਕਰਦਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ) ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਾਓ ਵੀਰੇ ਹੁਣੇ ਕਰੋ ਗੱਲ ਤੁਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾਂਦਾ ਆ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ) ਜੈ ਮੰਨ ਗਿਆ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੇਨੂ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਕਰਲੂ ਪਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਰਹਿਣਾ ਸਮਝੀ
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਅਪਣੇ ਚ ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜਰੂਰੀ ਆ। ਮੇਨੂ ਨਹੀਂ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਕੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹਨੂੰ। ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਉਹਦੇ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਉਦਾ ਲੜ ਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ !
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਰਮਨ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਆ !
ਰਮਨ - ਪਾਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ !
ਪਰਮਾ - ਅਜੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਤਲਬ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਤਾ ਥੱਲੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ?
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਜੀਤੀ !
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਕਹਿਣ ਦਿਆ ਯਾਰ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ। ਤੂੰ ਗੱਲ ਤਾ ਸੁਣ
ਰਮਨ - ਅੱਖੀ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆ ?? ਕਿਹਨੁ ਝੂਠ ਬੋਲੂ ਗੇ
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੌਰੀ ਭਰਾ ਮਾਫ ਕਰਦੇ !
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਮਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਆ ! ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉ ਕਿ ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੇਸਤੀ ਆ ਜਦੋ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਆਪੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੋਗੀ
ਪਰਮਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ! ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ ਉਹ
ਰਮਨ - ਭੈਣ ਏਸ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਗੁੱਸੇ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ?? ਹਨਾ
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਆ ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ ਅਸੀ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਹੁਣ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਹੋਗੇ ! ਉਹ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸੀ ਸੋਚਦੇ ਕੁਝ ?
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਅੱਜ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿਨਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹਵੇਲੀ ਚ
ਰਮਨ - ਉਹ ਗੱਲ ਆ ਹੋਰ ਆ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੈਣ ਦਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇ ਕਿਹੜਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਆ। ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ !!
ਰਮਨ - ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਹੋਰ ਕੁਝ ਭੈਣ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਈ ਹਨਾ।
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਆ । ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਭੈਣ ਨਹੀਂ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜੇ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੋਲਦਾ ) ਪਰ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਉਹਦੀ ਕਲਿਆ ਵੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਫੇਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪਰ ਸੈਕਸ ਸਭ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਆ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੁਜ ਪਾਪ ਨਹੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਭ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਤੋ ਕਰਦੇ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ! 1/2 ਮਹੀਨਿਆ ਤੋ
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਿਉ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ?
ਪਰਮਾ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗੱਲ ਲੁਕੋਈ ਕਿਹੜੀ ਆ। ਇਹ ਦਸ ਸਬ ਦਸੀਆ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜੇ ਬੀਬੀ ਨਾ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਗੱਲ ਤਾ ਗਲਤ ਆ ਵੀਰੇ ?? ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਗੀ ਭੈਣ ਆ
ਪਰਮ - ਉਹਦੀ ਇਹ ਉਮਰ ਆ ਗਰਮੀ ਵਾਲੀ ਜੇ ਮੈ ਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਜਾਂਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਘਰ ਚ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਗਲਤ ਨ੍ਹੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਾਡੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਹੋਗੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ - ਬੋਲਣਾ ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੈ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਰਮਨ ਹੱਥ ਨਹੀ ਮਿਲਾਉਦਾ ) ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ। ਸੋਚ ਲਾ ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਮੈ ਕੀਤੇ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਭਰਾ ਹੀ ਭਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਦਾ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ) ਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭੈਣ ਵੀ ਕੰਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ) ਸੌਰੀ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੈ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਆ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ
ਪਰਮਾ - ਹਾਂ ਦਸ ਬੋਲ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਮੈਨੂ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋਨਾ ਨਹੀਂ ਛਡਨਾ !
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਹੈ ! ( ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ) ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਡੇਅਰੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕਰਨੀ ਆ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਆ। ਪਰ
ਪਰਮਾ -ਪਰ ਕੀ ??
ਰਮਨ - ਪਰ ਇਸ ਵਾਰੀ ਮੈ ਵੀ ਕਰਨੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ਆਪਾ ਦੋਵੇ ਕਰਾ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ! ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈ ਦੋਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਵਾਂ ਗੇ ਇਕਠੇ । ਦੱਸੋ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨਿਆਣੀ ਆ ਦੋਨੇ ਇਕਠੇ ਕਿੱਥੋ ਝੱਲ ਲਓਗੀ
ਰਮਨ - ਝੱਲ ਲੈਣੇ ਉਹਨੇ ਓਦਣ ਉਹਦੇ ਚੂਪਨ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੱਟ ਚੱਟ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੰਨ ਤੋ ਥੁੱਕ।
ਪਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਸਲਿਆ ਨਾ ਫੜ ਦਾ ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ ਕਰਾਏ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਦ ਆ ਭਾਬੀ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਬਦਲਾ ਆ ਇਹ।
Vishal_
Bc
- 29
- 19
- 3
Kaint bhaiਜੀਤੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਬਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਡਰੀ ਡਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅੱਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਨੂੰ )
ਜੀਤੀ- ਵੀਰ ਬਣਿਆ ਹੁਣ ਛੱਡ ਦੇ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਪਲੀਜ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੀ।
ਰਮਨ - ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤਾ ਬਾਅਦ ਚ
ਕਰਮਾ - ਕਿਧਰ ਸਾਰੇ ਮੈ ਬਾਹਰ ਅਵਾਜ ਦੇਣ ਦਿਆ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ। ਕੀ ਕਰਦੇ ਖੜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ
ਜੀਤੀ- ਪਾਜੀ ਬੀਬੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣੇ ਸੁੱਤੀ ਆ ( ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ )
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਹੁਣੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਇਆ। ਘਰ
ਕਰਮਾਂ - ਠੀਕ ਆ। ਤੇਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੇਨੂ ਲੈਕੇ ਜਾਈ ਅੰਕਲ ਘਰੋ ਤੂੰ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ??
ਰਮਨ - ਪਾਜੀ ਬਾਈਕ ਮਿੰਟੂ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ !
ਕਰਮਾ - ਤੇ ਜੇ ਆਪਾ ਨੂੰ ਲੋੜ ਪੇਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕਿੱਥੋ ਲੈਕੇ ਆਉਣੀ ਬਾਈਕ।
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਲੈ ਆਊਗਾ ਹੁਣ ਤੇ ਠੰਡ ਆ ਸਵੇਰੇ ਲੈ ਆਈ ਠੀਕ ਆ ।
ਜੀਤੀ - ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ ਬੈਠੋ ਸਾਰੇ । ਜਲਦੀ ਉਥੋ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ (ਅੱਜ ਤਾ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗੀ ਕਿਹਾ ਵੀ ਸੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਆ । ਹਾਏ ਰਮਨ ਪਾਜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸ ਦੇਵੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਬੁਰਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਾਜੀ ਨੇ )
ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹਥ ਮੂੰਹ ਧੋਕੇ ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਸਾਰਿਆ ਲੇਈ ਰੋਟੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਕਰਮਾ - ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ ਉਹਦੀ ਇਕਲੀ ਲੱਗੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ) ਕੋਈ ਨੀ ਪਾਜੀ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ। ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ ਤੇ ਖਾ ਲਾਇਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ
ਕਰਮਾਂ- ਤੂੰ ਲਿਆ ਰੋਟੀ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ਆ !!
ਰਮਨ - ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ) ਮੈਨੂ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਲਾਓ
( ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਕਰਮੇ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਵਾਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਰਮਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਰਮਨ ਰਮਨ ਲਾਈਟ ਕਿਉ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏਥੇ ਜਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਲੈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੀ ਬੈਠਾ ਏਥੇ ਗੰਦੇ ਜਹੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਖਾਦੀ ਆਪਾ ਇਕਠੇ ਖਾਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਮੇਨੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਨਾ ਦਿਖਾ ਮਿਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ - ਥੋੜਾ ਡਰਕੇ ) ਵੀਰੇ ਸੌਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋ ਆਜਾ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਕੀ ਗੁੱਸਾ
ਰਮਨ - ਮੈਨੂ ਲੱਗਾ ਆਪਾ ਓਦਨ ਆਪੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਹੋਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਤੂੰ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨਾਲ ਤੇਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਚੱਲ ਜਾ ਤੂੰ ਇੱਥੋ
ਜੀਤੀ - ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਇਦਾ ਕਿਉ ਬੋਲਦਾ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਤੇ ਪਾਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਕਰਨ ਲਗੀ ਮੈ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਾ ਜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਤਾ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲਗਤਾਰ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਓਦੇ ਤੋ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੀ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਹਿਸ ਚਲਦੀ ਰਹੀ। ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਉਸ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਰਮਨ ਪੂਰਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨੌਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਆ ਪਰ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਝ।) ਠੀਕ ਆ ਜੇ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਨੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀ। ਮੈ ਮਰ ਗੀ ਤੇ ਸੱਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਤੇਨੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਜੇ ਮੈ ਮਰ ਗੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਜਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹੀ ਬੱਸ
ਜੀਤੀ - ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ। ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੇ ਵੀ। ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨਾ ਨੇ ਜਾਣੀ ਮੈ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੈ ਥੱਲੇ ਆਕੇ ਸੋਜਾ।
ਜੀਤੀ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਕਰਮਾ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ।
ਕਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਉਪਰ ਕਿਉ ਗਿਆ ਪਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ।
ਕਰਮਾ- ਮੈ ਵੱਡਾ ਘਰ ਚ ਬੋਲ ਦਸ ਗੱਲ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਪਰਮ ਤੇ ਰਮਨ ਵੀਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਪਸ ਚ ਥੋੜਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ।
ਕਰਮਾ- ਕੌਣ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੇ ਏਹੇ ਦਸ ( ਗੁੱਸੇ ਜਹੇ ਨਾਲ )
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ। ਕੋਈ ਨੀ ਠੀਕ ਹੋਜੂ ਸਵੇਰ ਤਕ ਸਾਰੇ ( ਨਕਲੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ )
ਕਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ। ਚੱਲ ਸੋਜਾ ਤੂੰ ਮੇ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਸੌਣਾ ਆ
ਰਮਨ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਜੀਤੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਏ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਪਰਮਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਾ ਦੋਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ।
ਪੂਰਾ ਹਫ਼ਤਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨਾ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਏਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰਮਾ ਹੀ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਕੇ ਆਇਆ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਘਰ ਚੋ ਜੀਤੀ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਲਈ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਨਾ ਉਸਦਾ ਸਕੂਲ ਦਿਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣੇ।
9 ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਪਰਮਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੋਨੇ ਘਰ ਇਕਲੇ ਸੀ ਰਮਨ ਤੇ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਪਰਮਾ ਕਮਰੇ ਚ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਕਿੱਦਾ ਜੀਤੀ ??
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ! ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ?
ਪਰਮਾ- ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੀਬੀ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਕੋਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ) ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਜ਼ਰਾ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਬੋਲੋ ਏਥੇ ਹੀ ਦੱਸਦੋ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਦਿਲ ਜੇਹਾ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਕਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਆਪਾ ਹੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕੁਜ ਐਵੇ ਕੋਈ ਫੇਰ ਪੰਗਾ ਹੋਜੂ ਓਦਣ ਤੇ ਬਚ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਨੀ ਹਿਮੰਤ ਮੇਰੇ ਚ
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆ। ਤੂੰ ਬਸ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਥੋੜਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਣਾ ! ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਉਠਾ ਕੇ ਸੋਫ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ )
ਜੀਤੀ - ਮੱਚਸ! ਕੀ ਆ ( ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਕੇ ) ਜਲਦੀ ਕਰਿਓ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਟਾਕੀ ਥਾਣੀ ਬਾਹਰ ਧਿਆਣ ਰੱਖ ਮੈ ਆਪੇ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਜੀਤੀ - ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਗੋਡੇ ਰੱਖ ਕੇ ਟਾਕੀ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਦਾ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੱਛੀ ਗੋਡਿਆ ਤਕ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਹੰਮ ਹੰਮ ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਆਜੂ ਉਹ
ਪਰਮਾ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ। ਲੰਨ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਹਾਈ ਹਾਈ ! ਸਾਹਾਅ ਸਾਰਾ ਪਾਦੇ ਹਾਏ ( ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਮੂਡ ਚ ਆ ਜਾਂਦੀ )
ਪਰਮਾ - ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਲੇ ਸਵਾਦ ਸਾਲੀ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ! ਹੰਜੀ ਹੰਜੀ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਾਓ ਮਾਰੋ ਜਾਲਦੀਆਈ।
ਪਰਮਾ - ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਅੱਹਅਹਾਹਾ ਹਏਐਸਐਸਐਸਐਸ। ( ਜੀਤੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀਨ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਮਨ ਨੇ ਫੜਿਆ ਸੀ ) ਜੀਤੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ !!
ਪਰਮਾ - ਆਹ ਆਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਿਸਕਦੀ ਨ੍ਹੀ ??
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ !
ਪਰਮਾ - ਕਿਉ ਨਹੀ ਯਾਆ ਆਉਂਦਾ ਸਵਾਦ ਤੇਨੂੰ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ - ਆਹ ਅਹਿ ਐੱਸਐੱਸਐੱਸ ਰਮਨ ਕਰਕੇ ਐਹੇਆ!
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਘਸੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ?
ਜੀਤੀ - ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ। ) ਮੈਨੂ ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਤੇ ਆਪਾ ਫੇਰ ਓਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਲੱਗ ਜੂ ਬੋਲਣ ਤੂੰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਕਿਉ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬੇਡ ਤੋ ਉਠ ਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ। ਜੀਤੀ ਕੋਲ
ਪਰਮਾ - ਆਪਾ ਫੇਰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ??
ਜੀਤੀ - ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ
ਪਰਮਾ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਮੇਨੂ ਵੀ ਨਾ ਬੁਲਾਈ ! ( ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ )
ਜੀਤੀ ਵੇਹੜੇ ਚ ਖੜ੍ਹੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦੀ ਕਿੱਥੇ ਫਸ ਗੀ ਮੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਭਰ ਕੁਜ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਦਾ ਹੀ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਉਹ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੇ। ਉਹ ਬੀਬੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬੀਬੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਕਰਮੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੀਬੀ ਜਿਆਦਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਰਮਨ ਤੇ ਜੀਤੀ ਘਰ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ। ਕਰਮਾ ਰਮਨ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚ ਸ਼ਹਿਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਤਾ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਬਚਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ। ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਪਰਮਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈਕੇ ਗਿਆ। ਤੇ ਕਰਮੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ। ਕਰਮੇ ਨੇ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਆਪ ਉਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ।
ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਰਮਨ ਗੱਡੀ ਚੋ ਉਤਰ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਗਿਆ। ਜੀਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੂੰਹ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਡਾਕਟਰ ਹੁਣ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ- ਔਖਾ ਹੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਹੁਣ ਜੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਲ ਦੇਣ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਕ ਘਰ ਨੂੰ।
ਜੀਤੀ - ਅੱਛਾ ! ਹਮਮ ! ਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਰਾਸਤੇ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਾ ਯਾਰ ! ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਉਹਨੂੰ ! ਤਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ
ਪਰਮਾ- ਕਿੱਦਾ ਮਨਾਵਾ ਉਹਨੂੰ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਜੀਤੀ - ਜਾਓ ਗੱਲ ਕਰ ਲਓ ਜਾਕੇ ਹੁਣ ਇਕੱਲਾ ਆ ਤੇ ਮੌਕਾ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਕਹੂਗਾ ਮੈਨੂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਜਹੀ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਜੀਤੀ - ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੱਚ ਦਸ ਦੇਓ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਿਆ। ਤੇ ਆਪਾ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦੇਓ।
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ??
ਜੀਤੀ- ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਕੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਨਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚ ਬਸ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ। ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਆ ਹੁਣ ਤੋ।
ਪਰਮਾ - ਮੈ ਕਰਦਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ) ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ !
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਵੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਾਓ ਵੀਰੇ ਹੁਣੇ ਕਰੋ ਗੱਲ ਤੁਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ! ਜਾਂਦਾ ਆ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ) ਜੈ ਮੰਨ ਗਿਆ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੇਨੂ ਨਹੀ ਛੱਡ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਕਰਲੂ ਪਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਰਹਿਣਾ ਸਮਝੀ
ਜੀਤੀ - ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਅਪਣੇ ਚ ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜਰੂਰੀ ਆ। ਮੇਨੂ ਨਹੀਂ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਕੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹਨੂੰ। ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਉਹਦੇ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਉਦਾ ਲੜ ਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ !
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਰਮਨ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਕਿੱਥੇ ਆ !
ਰਮਨ - ਪਾਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ !
ਪਰਮਾ - ਅਜੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਆ ਆਪਣੇ ਵੀਰੇ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦੇ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਤਲਬ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਤਾ ਥੱਲੇ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਕੀ ?
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ) ਜੀਤੀ !
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਕਹਿਣ ਦਿਆ ਯਾਰ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ। ਤੂੰ ਗੱਲ ਤਾ ਸੁਣ
ਰਮਨ - ਅੱਖੀ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆ ?? ਕਿਹਨੁ ਝੂਠ ਬੋਲੂ ਗੇ
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੌਰੀ ਭਰਾ ਮਾਫ ਕਰਦੇ !
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਮਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਆ ! ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿਉ ਕਿ ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੇਸਤੀ ਆ ਜਦੋ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਆਪੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੋਗੀ
ਪਰਮਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ! ਭੈਣ ਆ ਆਪਣੀ ਉਹ
ਰਮਨ - ਭੈਣ ਏਸ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਯਾਰ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਉਹ ਤੇ ਆਪ ਗੁੱਸੇ ਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ?? ਹਨਾ
ਪਰਮਾ - ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦਾ ਆ ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ ਅਸੀ ਕੁਜ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਹੁਣ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਹੋਗੇ ! ਉਹ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸੀ ਸੋਚਦੇ ਕੁਝ ?
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਅੱਜ ਤੂੰ ਇਦਾ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿਨਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹਵੇਲੀ ਚ
ਰਮਨ - ਉਹ ਗੱਲ ਆ ਹੋਰ ਆ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੈਣ ਦਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇ ਕਿਹੜਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਆ। ਮਰਜ਼ੀ ਸੀ ਦੋਨਾ ਦੀ !!
ਰਮਨ - ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ! ਹੋਰ ਕੁਝ ਭੈਣ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਈ ਹਨਾ।
ਪਰਮਾ - ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਆ । ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਮੈ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਭੈਣ ਨਹੀਂ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਜੇ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬੋਲਦਾ ) ਪਰ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹਦੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਉਹਦੀ ਕਲਿਆ ਵੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਫੇਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਉਹ ਵੀ ਭੈਣ ਲਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪਰ ਸੈਕਸ ਸਭ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਆ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੁਜ ਪਾਪ ਨਹੀ ਆ।
ਰਮਨ - ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਭ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੋਂ ਤੋ ਕਰਦੇ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ! 1/2 ਮਹੀਨਿਆ ਤੋ
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਿਉ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ?
ਪਰਮਾ - ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗੱਲ ਲੁਕੋਈ ਕਿਹੜੀ ਆ। ਇਹ ਦਸ ਸਬ ਦਸੀਆ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜੇ ਬੀਬੀ ਨਾ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਗੱਲ ਤਾ ਗਲਤ ਆ ਵੀਰੇ ?? ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਗੀ ਭੈਣ ਆ
ਪਰਮ - ਉਹਦੀ ਇਹ ਉਮਰ ਆ ਗਰਮੀ ਵਾਲੀ ਜੇ ਮੈ ਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਜਾਂਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰ ਦੀ ਗੱਲ ਘਰ ਚ ਰਹਿ ਗੀ ਇਹ ਗਲਤ ਨ੍ਹੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਾਡੀ ਦੋਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਹੋਗੀ।
ਰਮਨ - ਪਰ ਵੀਰੇ !
ਪਰਮਾ - ਬੋਲਣਾ ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੈ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।
ਪਰਮਾ - ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਰਮਨ ਹੱਥ ਨਹੀ ਮਿਲਾਉਦਾ ) ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ। ਸੋਚ ਲਾ ਜਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਮੈ ਕੀਤੇ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਭਰਾ ਹੀ ਭਰਾ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਦਾ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ) ਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭੈਣ ਵੀ ਕੰਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ) ਸੌਰੀ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੈ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਆ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ
ਪਰਮਾ - ਹਾਂ ਦਸ ਬੋਲ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਮੈਨੂ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋਨਾ ਨਹੀਂ ਛਡਨਾ !
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਆ।
ਪਰਮਾ - ਹੈ ! ( ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ) ਨਹੀਂ ਰਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਡੇਅਰੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕਰਨੀ ਆ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਆ। ਪਰ
ਪਰਮਾ -ਪਰ ਕੀ ??
ਰਮਨ - ਪਰ ਇਸ ਵਾਰੀ ਮੈ ਵੀ ਕਰਨੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਪਰਮਾ - ਮਤਲਬ ਆਪਾ ਦੋਵੇ ਕਰਾ ਗੇ ਜੀਤੀ ਨਾਲ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ! ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਮੈ ਦੋਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਵਾਂ ਗੇ ਇਕਠੇ । ਦੱਸੋ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨਿਆਣੀ ਆ ਦੋਨੇ ਇਕਠੇ ਕਿੱਥੋ ਝੱਲ ਲਓਗੀ
ਰਮਨ - ਝੱਲ ਲੈਣੇ ਉਹਨੇ ਓਦਣ ਉਹਦੇ ਚੂਪਨ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਚੱਟ ਚੱਟ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੰਨ ਤੋ ਥੁੱਕ।
ਪਰਮਾ - ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੰਜੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ !
ਪਰਮਾ - ਸਲਿਆ ਨਾ ਫੜ ਦਾ ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਚ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ ਕਰਾਏ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਦ ਆ ਭਾਬੀ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਬਦਲਾ ਆ ਇਹ।
Agle update ch deri lai mafi pr ajje pta nahi kiu mood nahi ban reha update da mai hamesa update likhn to pehla sochda hunda kuj vadia likhya jave mai update thopna nahi chonda kuj vadia likh reha so thoda jeha wait kreo
