ਉਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਮਨ ਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਗੋਦੀ ਚ ਬਿਠਾ ਲਈ ਤੇ ਉਹ ਮਿਲ ਕੇ ਖਾਨ ਲੱਗ ਗਏ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿ ਪਰਮਾ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋਗਿਆ ਸਾਰਾ ਕੁਜ ਖ਼ਾਨ ਤੋ ਵਾਦ ਚ ਪਰਮਾ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ।
ਪਰਮਾ- ਇਹਦਾ ਵੀ ਕੁਜ ਕਰ
ਜੀਤੀ - ਇਹਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਲਵਾ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤੇ ਇਹ ਵਾੜੀ ਬੈਠਾ ਆ !
ਪਰਮਾ - ਚੱਲ ਛੱਡ ਕਦੋਂ ਦਾ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ ਮੈ ਚੋਦੂ ਇਹਨੂੰ ! ਉੱਠ ਜੀਤੀ
ਜੀਤੀ- ਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਹੱਸ ਕੇ ਲੰਨ ਤੋ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ।
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ( ਰਮਨ ਨੂੰ ) ਖਿਲਾਰਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੇ
ਜੀਤੀ- ਕਿਸ
ਕਰਦੀ ਪਰਮਾ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪਰਮੇ ਦੀ ਗੋਦੀ ਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੱਟ ਦੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਪਰਮਾ- ਆਪਣਾ ਪਜਾਮਾ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਹੰਮਮਮਮ ਸ਼!! ਹਾਏ ਵੀਰੇ
ਪਰਮਾ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਗਲ਼ੇ ਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਹਿਲਾ ਕੇ ਲੰਨ ਤੇ ਉਪਰ ਥੱਲੇ ਮਾਰਦਾ
ਜੀਤੀ - ਹਾਏ ਵੇ ਹਮਮ ਹਮਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾ ਪਾ ਦਿਓ ਕੋਈ ? ਅਆਹ ਅਹਾਹਾ ਅਹਾਹਾ ਹੈ
ਪਰਮਾ- ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਚੱਟ ਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਚ ਆ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਲੱਗ ਗਈ।
ਜੀਤੀ- ਪਰਮੇ ਦੇ ਦੋਨੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਉੱਪਰ ਸੋਫੇ ਦੀ ਢੋਹ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਖੁਦ ਲੰਨ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਟੱਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ) ahhha ਅੱਛੱਛ ਅਹ ਆਹਾਹਾ ਹਾਏ ਹਾਏ
ਪਰਮਾ- ਥੱਲੇ ਬੈਠਾ ਕਦੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਕਦੇ ਛਾਤੀ ਤੇ
ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ 15 ਮਿੰਟਾ ਚ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਪਰਮਾ ਵੀ ਕੁਜ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪਾਣੀ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਫੁਦੀ ਚ ਜੀਤੀ ਢਿੱਲੀ ਜਹੀ ਹੋਕੇ ਉੱਪਰ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਪਰਮਾ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਲੰਨ ਅੱਜੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਲੈ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਉਹਦੇ ਭਰਾ ਉਹਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਲੱਗ ਗਏ ਸੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ।
ਜੀਤੀ- ਜਾਓ ਤੁਸੀਂ ਮੈ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਪਰਮਾ - ਚੱਲ ਆਜਾ ਆਪਾ ਚੱਲਦੇ ਆ ਕਿ ਹੋਇਆ
ਜੀਤੀ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਰੁਕ ਕੇ ਆਉਣਾ ਆ
ਪਰਮਾ - ਸਮਜ ਜਾਂਦਾ ! ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਟਾਈਮ ਨਾ ਲਈ ਹੁਣ ਜਿਆਦਾ
ਜੀਤੀ - ਠੀਕ ਆ ਜਾਓ ਹੁਣ
ਪਰਮਾ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਬੇਡ ਤੇ ਰਮਨ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ।
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ??
ਪਰਮਾ- ਬਾਥਰੂਮ ਆ ਉਹ ਰੁਕ ਕੇ ਆਉਗੀ!
ਰਮਨ - ਠਿਕਾ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ ਫੇਰ ਜੀਤੀ ਦਾ
ਰਮਨ - ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਦਿੰਦੀ ਆ ਵੀਰੇ ਪੁੱਛ ਨਾ
ਪਰਮਾ- ਹੋਰ ਕੀ ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ ਐਵੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋਗਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਦੱਸ
ਰਮਨ - ਸੌਰੀ ਵੀਰੇ ! ਪਰ ਇਕ ਗੱਲ ਆ ਕੈਮ ਕਰਤੀ ਤੂੰ ਜਾਵਕੜੀ ਨਿੱਕੀ ਉਮਰ ਚ
ਪਰਮਾ- ਮੇਰੀ ਕਿਹੜਾ ਇੱਕਲੇ ਦੀ ਮੇਹਨਤ ਆ ! ਕੈਮ ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਰ ਗਿਆ ਮੈ ਤੇ ਸਵਾਦ ਲਿਆ
ਰਮਨ - ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ! ਹੈਂ ਸੱਚੀ ਕੌਣ ਆ
ਪਰਮਾ- ਟਾਈਮ ਆਉਣ ਤੇ ਦੱਸੂ ਤੇਨੂੰ ਉਹ ਵੀ
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ! ਮੈ ਤੇ ਇਹਨੂੰ ਸਿੱਧੀ ਜਹੀ ਸਮਜਦਾ ਸੀ ਇਹ ਤੇ ਅੱਤ ਕਰਾਉਂਦੀ ਆ ਪੂਰੀ ਫੇਰ
ਪਰਮਾ- ਏਨੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨੀ ਤੂੰ ਸਮਜਦਾ !
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ ! ਮਾਲ ਦੇ ਹੈਗਾ ਤਾ ਫੇਰ
ਪਰਮਾ- ਹੁਣ ਹੋਰ ਖਾਣਾ ਆ ਸਾਲਿਆ ਬੱਸ ਕਰ ਆਪਣੀ ਆ ਹੁਣ ਤਾ ਨਾਲੇ ਘਰ ਚ ਰਹਿਣਾ ਇਹਨੇ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਦੇਦੇ ਯਾਰ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਸੌਣਾ ਮੈ ਤਾ ! ਨਾਲੇ ਵੀ ਇਦਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਮਿਲਣਾ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਠੀਕ ਆ ! ਬੈਡ ਦੇ ਬਾਕਸ ਚੋ ਡੱਬੀ ਚੋ ਸਾਮਾਨ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿੰਦਾ
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ ! ਹੁਣ ਬਣੀ ਗੱਲ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ??
ਪਰਮਾ- ਖਾਉਗਾ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਸੌਣ ਦੇਣੀ ਆ ਰਾਤ ਨੂੰ ! ਇਕ ਗੱਲ ਆ ਭਾਵੇਂ ਭੈਣ ਆ ! ਪਰ ਸਾਲੀ ਸਵਾਦ ਬਹੁਤ ਦਿੰਦੀ ਆ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਵੀ ਬੱਸ ਆ ਹੁਣ ਖੁੱਲ ਗਈ ਉਹ ਸਾਰੇ ਪਾਸਿਓ
ਰਮਨ- ਮਾਲ ਖਾ ਕੇ !! ਗੱਲ ਤਾ ਸਹੀ ਆ ਉਹ ਤੇ ਉਹਦੇ ਤਾਏ ਨੇ ਬਹੁਤ ਵਜਾਈ ਆ ਸਾਲੀ ਸਕੂਲ ਟਾਈਮ ਦੀ ਦਿੰਦੀ ਆ ਉਹਨੂੰ।
ਪਰਮਾ- ਆਹੋ! ਦੇਖਿਆ ਮੈ ਕਈ ਵਾਰ ਜਦ ਰਹਿਣ ਗਿਆ ਸੀ ਓਹਨਾ ਦੇ ਉਹ ਤਾਏ ਕੋਲ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਦਿਨ ਰਾਤ ਚੜ ਦਾ ਹੋਣਾ
ਰਮਨ - ਹੋਰ ਹੁਣ ਤਾ ਵਿਆਹ ਹੋਗਿਆ ! ਹੁਣ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਕਰੂਗੀ
ਪਰਮਾ- ਹੋਈ ਵੀ ਲਵ ਮੈਰਿਜ ਆ ! ਬੰਦਾ ਭੋਲਾ ਆ ਪ੍ਰੀਤੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਕਰੂਗੀ?? ਉਹਦਾ
ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੀਆ ਬਤੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਨੂੰ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਜੀਤੀ- ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਠੰਡ ਨਾਲ ਠਠੂਰ ਰਹੀ ਸੀ !! ) ਹੱਟੋ ਮੇਨੂ ਵੀ ਪੈਣ ਦਿਓ!
ਰਮਨ - ਆਜਾ ਵਿਚਾਲੇ
ਪਰਮਾ- ਰਜਾਈ ਸਾਈਡ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਠੀਕ ਆ ਜਿਆਦਾ ਠੰਢ ਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦੀ
ਜੀਤੀ- ਹੰਮ ਆਹਾਹਾਂਹ ਠੰਡ ਹੈਗੀ ਆ ! ਲਗਦੀ ਆ
ਰਮਨ - ਗਰਮ ਕਰਾ ਭੈਣੇ ਤੇਨੂੰ
ਜੀਤੀ- ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਭਰਾਵਾ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਜੂ ਖਾ ਖਾ ਕੇ ਫੀਮ ਜੀ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਕਰੀ ਬੈਠਾ ਆ
ਰਮਨ - ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਤੇਨੂੰ ਕਿਦਾ ਪਤਾ ਫੀਮ ਖਾਦੀ ਮੈ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਦੀ ਸੀ ਬਾਹਰ ਖੜ ਕੇ
ਜੀਤੀ- ਹੱਸ ਕੇ ) ਆਹੋ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਕਿ ਗੱਲ ਆ !
ਰਮਨ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਪੱਟ ਨਾਲ ਪੱਟ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ) ਸੁਣ ਲਾ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਮਨਾ ਆ
ਪਰਮਾ- ਦੂਜੀ ਸਾਈਡ ਤੋ ਪੱਟ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਲੈਂਦੇ ਆ।) ਅਸੀ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਵਾਦ ਬਹੁਤ ਆਉਂਦਾ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਅੱਛਾ ਜੀ ! ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਦੀ ਦੀ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਸੀ ??
ਰਮਨ - ਕੁਜ ਨਹੀਂ ! ਉਹਦਾ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਕਿਵੇ ਦੀ ਆ ਉਹ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈਨਾ!
ਪਰਮਾ- ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੀ ਲੁਕੋ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਦੱਸੋ ਫੇਰ ਕੀ ਕੀ ਕੀਤਾ ਆ !
ਰਮਨ - ਅਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਉਹਦੀ ਦੋਨਾ ਨੇ !
ਜੀਤੀ- ਕਿੱਥੇ ਮਾਰੀ ਆ ? ਭੂਆ ਕੇ
ਪਰਮਾ- ਆਹੋ ਤੇ ਇਥੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੀ ਤੇ ਹਵੇਲੀ
ਜੀਤੀ- ਹੋਰ ਕਿੱਥੇ?
ਰਮਨ - ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੋਟਲ ਚ ਜਾਕੇ
ਜੀਤੀ - ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦੋਨਾ ਦੇ ਲੰਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾ ਚ ਫੜ ਲੈਂਦੀ) ਹਾਏ ਖੜੇ ਵੀ ਹੋਗੇ ਇਹ ਫੇਰ
ਪਰਮਾ- ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਬੈਠਣੇ ਆ
ਜੀਤੀ- ਬਿਠਾ ਦਿਆ ਫੇਰ? ਇਹਨਾ ਨੂੰ
ਰਮਨ - ਰਜਾਈ ਉਪਰੋ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ) ਬਿਠਾ ਦੇ ਸੋਨੀਏ
ਜੀਤੀ- ਹਾਏ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚੋ ਸੋਹਣੀ ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ( ਜੀਤੀ ਉੱਠ ਕੇ ਤੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਲੰਨਾ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਬੈਠ ਜਾਣਗੇ?
ਪਰਮਾ- ਦੇਖ ਲਾ ਬਿਠਾ ਕੇ (ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ)
ਜੀਤੀ- ਦੋਨਾ ਦਾ ਲੰਨ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਇਕ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਪਹਿਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਜੀਤੀ ਲੰਨਾ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਲੈਂਦੀ ਮਗਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਜੀਤੀ ਤੇਲ ਲੈਕੇ ਆ ! ਉੱਠ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ
ਜੀਤੀ- ਉਹ ਕੀ ਕਰਨਾ ਆ !
ਪਰਮਾ- ਦੇ ਕੋਲ ਪਿਆ ਤੇਲ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ) ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਲੰਨਾ ਫੇਰ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਫੇਰਨੇ ਆ ਤੇਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਨਾ
ਜੀਤੀ- ਤੁਸੀਂ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਓ ਮਗਰ ਕੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣਾ
ਰਮਨ- ਅਸੀ ਕਿਹੜਾ ਕਿਹਾ ਮਗਰ ਕਰਨਾ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਚਲਾਕ ਨਾ ਬਣ ਤੂੰ
ਪਰਮਾ - ਚੱਲ ਯਾਰ ਟਾਈਮ ਕਿੰਨਾ ਹੋਗਿਆ ਫੇਰ ਤੂੰ ਕਹਿਣਾ ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਆ !
ਜੀਤੀ- ਲੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਲ ਹੱਥ ਤੇ ਪਾਕੇ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਡਰ ਜਿਹਾ ਆ ਜਾਂਦਾ!
ਰਮਨ - ਉੱਠ ਦਾ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਸੋਹਣੀਏ ( ਜੀਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ) ਡਰ ਨਾ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਗਾ ਇਕ ਵਾਰ ਹੋਣਾ ਦਰਦ
ਪਰਮਾ- ਆਹੋ ! ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਆਪ ਕਹੇਗੀ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰੋ ( ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ )
ਰਮਨ - ਹਸਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ) ਲਿਆ ਤੇਲ ਦੇ ਸੌਖਾ ਹੋਜੂ
ਜੀਤੀ- ਤੇਲ ਦੇਕੇ ਦੇਖ ਲਾ ਰਮਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਰੀ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦੇਣਾ
ਰਮਨ - ਠੀਕ ਆ ਜਾਨ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਜੀਤੀ ਦਰਦ ਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ !
ਜੀਤੀ- ਆਹਸ਼ਾਹ ਹੌਲੀ ਰਮਨ
ਰਮਨ - ਅਜੇ ਤੇ ਕੁਜ ਕੀਤਾ ਨ੍ਹੀ ( ਤੇਲ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਾਕੇ ਪਹਿਲਾ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਤੇਲ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਕਰਦਾ
ਜੀਤੀ- ਹਟ ਹਟਜਾ ਐਸਐਸਐਸ ਆਹ! ਰੁਕੀ
ਰਮਨ - ਉਂਗਲ ਆ ਅਜੇ ਤੇ
ਜੀਤੀ- ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਇਸੇ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਆ ਰੁਕਜਾ
ਪਰਮਾ- ਤੂੰ ਚੂਪੇ ਲਾ ਫੇਰ ਦੇਖੀ ਦਰਦ ਦੂਰ ਹੁੰਦਾ।
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਤੇਲ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਲਾਕੇ ਪਾਉਂਦਾ ਏਸ ਵਾਰ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਰਮੇ ਦਾ ਲੰਨ ਸੀ। ਰਮਨ ਪਹਿਲਾ ਤਾ ਇਕ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਤੇਲ ਲਾਕੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਤੇ ਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਮੂੰਹ ਚੋ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਚੀਕਣ ਲੱਗੀ ਤਾ ਉਹਨੇ ਫੇਰ ਸਿਰ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਗਲ਼ੇ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਗਲ਼ੇ ਤੱਕ ਲੰਨ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਚੀਕ ਨਹੀਂ ਸਕੀ ਬੱਸ ਘੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣ ਕਰਦੀ ਰਹੀ
ਰਮਨ - ਨੇ ਹੁਣ ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਪਾਕੇ ਜਗਾ ਜੀ ਬਣਾ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬੋਤਲ ਦਾ ਮੂੰਹ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਦੇਕੇ ਬੁੰਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਸਾਰਾ ਤੇਲ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
ਪਰਮਾ - ਪਾ ਦੇ ਹੁਣ ਸਾਲਿਆ ਟਾਈਮ ਨਾ ਲਾ
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਤੇ ਤੇਲ ਪਾਉਂਦਾ) ਛੱਡ ਦੇ ਉਹਨੂੰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ
ਜੀਤੀ- ਦੋਨੇ ਗੋਡੇ ਤੇ ਦੋਨੀ ਹੱਥ ਥੱਲੇ ਲਾਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ) ਹਾ ਹਾ ਹਾ ਹਾਏ ਵੇ ਮਾਰ ਦੇਣਾ ਸੀ ਹੁਣੇ ਜੇ ਨਾ ਕੱਢ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚੋ
ਰਮਨ - ਲੰਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਚ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਤੇਲ ਲੱਗਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਆਆਅਆਅ ਹੱਯੇਈਈਈਏ ਮੰਮੀ ਰੁਕਜਾਆਅ
ਰਮਨ - ਬਸ ਚੁੱਪ ਕਰਜ਼ਾ ਹੁਣ ਤੇ ਚੱਲ ਗਿਆ ਅੰਦਰ ( ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਬਹੁਤ ਟਾਈਟ ਸੀ ) ਸਾਲੀਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟਿਆ ਪਿਆ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਏ ਕਿੰਨੀ ਟਾਈਟ ਆ
ਜੀਤੀ- ਹਾਏ ਮਾਆਰ ਜਾਣਾ ਮੈ ਬੱਸ ਬਹੁਤ ਆ ਏਨਾ ਹੋਰ ਨਾ ਕਰੀ
ਰਮਨ - ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਦਾ
ਜੀਤੀ- ਆਪਣੀ ਧੋਣ ਸੁੱਟ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਬੱਸ ਤੜਫੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦੀ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ- ਨਾ ਕਰ ਤੂੰ ਆ ਇਕ ਤਾ ਮਰਜੀ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨੋ ਹਾਰਦੇ ਆਆਆਅਆਏ ਆਅਆਏ ਆਏਏ
ਪਰਮਾ - ਕੋਈ ਨੀ ਯਾਦ ਆ ਤੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਗਾਂਡ ਚੁਦਾਈ ਦੀ
ਜੀਤੀ- ਆ ਨਾ ਨਾ ਬੱਸ ਰਮਨ ਹੋਰ ਨਾ ਪਾਆਆਅ ਹਾਏ ਮਾਰਗੀ ਸੀ ਸੀਸੀਸੀਸੀ
ਰਮਨ - ਅਜੇ ਤੇ ਅੱਧਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਟੌਪਾ ਪਾਇਆ
ਜੀਤੀ- ਬੱਸ ਮੇਰੇ ਤੋ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਸਹਿ ਹੁੰਦਾ ਮੇਰੇ ਤੋ ਚੀਕਾ ਨਿਕਲ ਜਾਣੀਆ ਲੋਕ ਸੁਣਨ ਗੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿਣ ਗੇ
ਪਰਮਾ- ਇਹੀ ਕੀ ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਕੀਨੀਆ ਸੋਹਣੀਆ ਚੀਕਾ ਮਾਰਦੀ
ਰਮਨ - ਥੋੜ੍ਹਾ ਤੇਲ ਹੋਰ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਕਰਦਾ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ- ਕੋਲੋ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਚੀਕ ਮਾਰਦੀ ) ਆਆਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹ ਮਾਰਗੀ ਹਿੱਯੇਯੇ ਉਹ
ਰਮਨ - ਹੋਲੀ ਮਰ ਲਾ ਚੀਕ
ਜੀਤੀ- ਅਖਾ ਚ ਪਾਣੀ ਆ ਜਾਂਦਾ) ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਹੁੰਦੀ ਦਰਦ ਨੇ ਜਾਣ ਕੱਢੀ ਪਾਈ ਆ
ਰਮਨ- ਥੋੜ੍ਹਾ ਗੁੱਸੇ ਚ ਰੁਕ ਫੇਰ ( ਪਰਮੇ ਨੂੰ ) ਤੂੰ ਮੂਹਰੇ ਆ ਲੰਨ ਪਾ ਮੂੰਹ ਚ ਇਹਦੇ
ਪਰਮਾ- ਅੱਗੇ ਆ ਕੇ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਮੂਹਰੇ ਲੰਨ ਕਰਦਾ ਜੀਤੀ ਮੂੰਹ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ) ਇਹ ਲੈਂਦੀ ਨਹੀ ਗੁੱਸੇ ਕਰਤੀ ਤੂੰ ਸਾਲਿਆ
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਆਹ ਹਾਏ ਹਾਏ ਹਾਏ!! ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ।
ਰਮਨ- ਇਕ ਮਿੰਟ ਹੁਣ ਫੇਰ( ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ) ਹੁਣ ਤਿਆਰ ਹੋਜਾ ਲੱਤਾ ਖੋਲ
ਜੀਤੀ- ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ! ਹਾਏ ਰਮਨ ਹੋਲੀ ਕਰ ਲਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕਿਉ ਕਰਦਾ ਆ ਮੈ ਮਗਰੋ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕਦੇ ਦਰਦ ਹੁਣੀ ਆ
ਰੌਣੀ ਅਵਾਜ ਨਾਲ ਬੋਲਦੀ )
ਰਮਨ - ਗੁੱਸੇ ਚ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਲਾਣ ਅੱਧੇ ਨਾਲੋ ਜਾਈਦਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਗਿਆ! ) ਪਾ ਲਾ ਮੂੰਹ ਚ ਸੋਖੀ ਰਹੂਗੀ!
ਜੀਤੀ- ਆਹਾ ਹਾਹਾਹਾ ਉਹ ਹਾਏ ਹਾਏ ਨੱਚਾਹਾਂਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਮੇ ਨੰਨ੍ਹਾਂਨਾਂਹੀ ਪਾਉਂਦੀ!
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਤੇਲ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਜਾਂਦਾ ਬੁੰਡ ਇਕਦਮ ਖੁੱਲਣ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ- ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੀਕਾ ਮਾਰਦੀ ) ਆਅਆਅ ਆਆਅ ਹੱਯੈਯਾਯਯੱਯਯੇ ਮਾਆ ਮਾਆਆਅ ਹੈ ਓਆਈਈਈਏ ਆਹਾਹਾਹਾਹ ਆਏਏ ਆਏਏ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ( ਆਪਣਾ ਲੱਕ ਉਪਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੀ )
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਫੇਰ ਟਿਕਾ ਕੇ ਮਾਰਦਾ ਜੀਤੀ ਫੇਰ ਚੀਕ ਮਾਰਦੀ
ਪਰਮਾ- ਹੌਲੀ ਸਾਲਿਆ ਨਿਆਣੀ ਆ ! ਮਾਰ ਨਾ ਦੇਈ
ਜੀਤੀ- ਬੇਹੋਸ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਬਚੀ ਪਰਮਾ ਉਹਨੂੰ ਮੂੰਹ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਦਾ ਜੀਤੀ ਠੀਕ ਆ। ਜੀਤੀ ਨਾਹ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੇ ਭਰ ਪਾਕੇ ਥੱਲੇ ਕਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ - ਚੀਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ) ਅਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਹਹਾਹਾਹਾਹਾਹ ਹੈ ਹੈ ਹਾਏ ਹਾਏ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਾਹਸ਼ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਰ ਲਾ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲੰਨ ਕਰਦਾ ਤਾ ਜੀਤੀ ਪਹਿਲਾ ਨਾ ਨੁੱਕਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ
ਰਮਨ - ਲਗਤਾਰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੌਦਣ ਵਿੱਚ ਲਗਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਖੁੱਲ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਘੱਟਿਆ ਸੀ ਉਹ ਰੋਂਦੀ ਰੋਂਦੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਬੱਸ ਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁਣਗੁੰਗੂ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਪਰਮਾ- ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਲੈਣ ਦੇ ਯਾਰ
ਰਮਨ - ਬੁੰਡ ਚੋ ਲੰਨ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਬੁਹਤ ਸਾਰਾ ਤੇਲ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਬੁੰਡ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ) ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਕੇ ਸਾਲੀ ਦੀ ਟਾਈਟ ਬਹੁਤ ਆ
ਜੀਤੀ- ਲੰਬਾ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਆਅਆਅhhhhhhhh! ਸ਼ੁਕਰ ਆ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਮਗਰ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਤੇਲ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਵੀ ਤੇਲ ਪਾਉਂਦਾ) ਸਾਲੇ ਨੇ ਸਾਰੀ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀ ਵਿਚਾਰੀ ਦੀ
ਜੀਤੀ - ਆ ਹਾਏ ਦਰਦ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ( ਰਮਨ ਕੋਲ ਪਿਆ ਸੀ ਉਹਦੇ ਮੁੱਕਾ ਮਾਰ ਕੇ ) ਹਰਮਜਾਦਾ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਉਂਦਾ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਬਰਦਾਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ! ) ਟਾਈਟ ਤਾ ਹੈਗੀ ਆ ਜੀਤੀ ਤੇਰੀ ਯਾਰ
ਜੀਤੀ- ਇਹ ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਟਾਈਟ ਆ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈ ਥਾਂ ਥਾਂ ਮਰਾਉਂਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ ? ਦੱਸੀ
ਪਰਮਾ- ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ( ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਬੁੰਡ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਜੀਤੀ ਬੱਸ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਦਰਦ ਘੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸਦਾ !
ਜੀਤੀ- ਅਹ ਅਹ ਅਹ ਹਾ ਹਾਏ ਹਾਏ ! ਆਆਅਅ ( ਆਵਾਜ ਉਸਦੀ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਚੀ ਨਿਕਲ ਦੀ ਸੀ ) ਹਾਏ ਮਾਏਂ ਮੇਰੀਏ ਹਾਏ ਆਹ
ਰਮਨ - ਸਿਧਾ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ) ਇਕ ਮਿੰਟ ਪਰਮੇ ਜੀਤੀ ਤੂੰ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਉਪਰ ਬੈਠ
ਜੀਤੀ - ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ ਇਕੱਲਾ ਇਕੱਲਾ ਠੀਕ ਆ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਨਨਾਈਈਈ ਕਰਨਾ ਇਦਾ ਕਰਲੋ ਬਸ ਅਹ ਅਹ ਅਹ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਕੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ) ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਜਾ ਨਹੀਂ
ਜੀਤੀ - ਹਾਏ ਹਾਏ ਨਹੀ ਜਾਨ ਨਿਕਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਥੋੜਾ ਰੁਕੋ ਸਾ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦਿਓ
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ - ਕੋਈ ਸਾਹ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਸੂਰਜ ਚੜੋਉਣਾ ਅੱਜ
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਆਹ ਆਹ ਕਿਉ ਕਰਦੇ ਆ ਇਦਾ ਮੈ ਇਨਸਾਨ ਆ ਕੋਈ ਮਸ਼ੀਨ ਨ੍ਹੀ
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਇਨਸਾਨ ਨ੍ਹੀ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤੋ ਗਸਤੀ ਆ ਸਾਡੀ
ਪਰਮਾ - ਜਿਵੇ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਤੇਨੂੰ ਚੌਦਣਾ ਅਸੀ
ਜੀਤੀ - ਕਿਉ ਆਪਣੇ ਚ ਕੁਜ ਗੱਲ ਹੋਈ ਸੀ ( ਜੀਤੀ ਥੱਕ ਕੇ ਸਿਰ ਥੱਲੇ ਬੈੱਡ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੀ) ਨਾ ਫੇਰ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈ ਵੀ ਨਹੀ ਦਿੰਦੀ
ਜੀਤੀ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਟਾਈਮ ਤੋ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦੇ ਸੀ ਉਹ ਤੇ ਪਰਮਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਝੜ ਗਿਆ ਬੁੰਡ ਦੇ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ। ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਪੱਸਸਸ ਪੱਸਸੱਸਸ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਦੇ ਬੰਦ ਹੁੰਦੀ ਕਦੇ ਖੁੱਲਦੀ ਸੀ।
ਜੀਤੀ - ਹੋਗਿਆ !!
ਪਰਮਾ- ਹਮ ਹੋਗਿਆ
ਜੀਤੀ- ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਤੇਰਾ ਹੋਗਿਆ ਜਾਨ ਕੱਢ ਦੇਣੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ਤੁਸੀਂ
ਰਮਨ- ਜੀਤੀ ਪੈਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਰਮਨ ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੋ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ) ਅੱਜੇ ਮੇ ਰਹਿੰਦਾ ਆ ! ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ
ਜੀਤੀ- ਸੋਹ ਲੱਗੇ ਰਮਨ ਫੇਰ ਕਰ ਲਈ ਹੁਣ ਜਾਨ ਨਹੀਂ ਆ ਸਰੀਰ ਚ
ਪਰਮਾ- ਕੋਈ ਨੀ ਕੋਈ ਨੀ ਜਾਨ ਆਪੇ ਵੱਧ ਜਾਣੀ ਆ
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ! ਜੀਤੀ ਦੀਆ ਲੱਤਾ ਕੰਬਦੀਆਂ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਮਜਬੂਰ ਸੀ
ਜੀਤੀ- ਆਆਅ ਆਆਇਆ ਹੈ ਓਈਯੇਈਈ ਓਏ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮਾਰਗੀ ਮਾਏਂ ਬਚਾ ਲਾ ਅੱਜ ( ਜੀਤੀ ਜ਼ੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੀਕ ਰਹੀ ਸੀ) ਹੈ ਅੱਗਿਓ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਅੱਜ ਬਚਾ ਲਾ
ਪਰਮਾ- ਆਪ ਮੂਹ ਚ ਨਾ ਕਿਹਾ ਤਾ ਕਹੀ
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਮੈ
ਰਮਨ - ਇਹੀ ਕੀ ਮੇਰੀ ਬੁੰਢ ਮਾਰੋ ਮੇਰੀ!!
ਜੀਤੀ- ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਭਰਾਵਾਂ ਅਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਹਾਏ ਹੁਣ ਕੱਢ ਲਾ ਬੱਸ
ਪਿਹਲ਼ੀ ਵਾਰੀ ਕਰਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਉਹ ਰੋਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਪਰ ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਦੋਨੇ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਖਾਂਦੇ ਉਹਦੇ ਤੇ ਉਹਨੇ ਤੇ ਫੀਮ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਸਵਾਰ ਸੀ!
ਰਮਨ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਤੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਹੁਣ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਛੁਟਾ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਮਿਲਿਆ ਉਹਦੇ ਰੁਕਣ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਨੰਗੀ ਉਹਦੇ ਥੱਲੇ ਪਈ ਰਹੀ।
ਕੁਜ ਕੂ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦੋਨੇ ਉੱਠ ਦੇ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚੱਲ ਜਾਂਦੇ ਜੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਕਮੋਟ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਬੁੰਡ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਲੱਗੀ
ਰਮਨ - ਕਿਵੇ ਠੀਕ ਆ ਤੂੰ
ਜੀਤੀ- ਹਾਏ ਵੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਦਰਦ ਕਰਦੀ ਆ ਤੂੰ ਤੇ ਜਾਨ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਆ।
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਨੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਬਾਅਦ ਚ ਸਵਾਦ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣਾ ਤੇਨੂੰ।
ਜੀਤੀ- ਅੱਛਾ ਹੋਰ ਕੁਜ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦੀ ਮਗਰ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਰਮਨ - ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ) ਦੇਖਦੇ ਆ ਉਹ ਤੇ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾ
ਹੁਣ
ਜੀਤੀ- ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਂਦੀ ) ਰਮਨ ਕਿਧਰ ਗਿਆ
ਪਰਮਾ - ਰਸੋਈ ਚ ਆ ਕਹਿੰਦਾ ਚਾਹ ਪੀਣੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਠੀਕ ਆ! ਟਾਈਮ ਕਿੰਨਾ ਹੋਇਆ ?
ਪਰਮਾ- ਫੋਨ ਤੇ ਟਾਈਮ ਦੇਖਦਾ) 2:40ਮਿੰਟ ਹੋਏ ਆ
ਜੀਤੀ - ਹੈਂ ਇੰਨਾ ਟਾਈਮ ਹੋਗਿਆ
ਪਰਮਾ- ਕੋਲ ਤਾਂ ਆਜਾ ਇਥੇ ਖੜੀ ਰਹਿਣਾ!
ਜੀਤੀ- ਕੋਲ ਜਾਕੇ) ਲਓ ਆਗੀ ਦੱਸੋ ਹੁਣ !
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਖੜੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ! ) ਮਜਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਨੂੰ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸੱਚ ਸੱਚ ਦੱਸੀ
ਜੀਤੀ- ਬਹੁਤ ਆ ਰਿਹਾ ਆ ਮਜਾ ਤਾ ਪਰ?
ਪਰਮਾ- ਪਰ ਕੀ?
ਜੀਤੀ- ਕਰਮੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਨਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚੱਲਦਾ ਆ ਨਹੀਂ ਤੇ
ਰਮਨ - ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ) ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਦਿੰਦੇ
ਪਰਮਾ- ਚਾਹ ਕਿੱਥੇ ਆ ??
ਰਮਨ- ਦੁੱਧ ਤੇ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋਗਿਆ ਸੀ ਯਾਰ ਫੇਰ ਬਣਾਈ ਨਹੀਂ!
ਜੀਤੀ- ਉਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੱਤਾ ਹਾਲ ਨਾਲ ਮੈ ਦੁੱਧ ਇਦਾ ਹੀ ਰੱਖ ਆਈ ਸੀ ! ਹੁਣ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋਗਿਆ ਹੋਣਾ ਆ
ਪਰਮਾ- ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਸਵੇਰੇ ਹੋਰ ਲੈ ਆਵਾ ਗੇ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਫੇਰ ?? ਹੁਣ ਦਾ ਕੀ ਕਰਨਾ
ਪਰਮਾ- ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ਆ ਦੋਨੇ ਭਰਾ
ਜੀਤੀ- ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮ ਆ ! ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਗਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਆ ਮੈਨੂੰ?
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿਗ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਆਹ! ਕੀ ਆ ਤੇਨੂੰ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦਾ ਮੋਮਾ ਪਲੋਸਦਾ) ਦੱਸਦੇ ਆ ਕੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਦੱਸੋ ਫੇਰ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਆਈ ਆ ਨਾ ਲਾਈਨ ਤੇ
ਜੀਤੀ- ਕੀ ਲਾਈਨ ਤੇ ! ਪਤਾ ਤਾ ਹੈ ਅੱਜ ਇਕੱਲੀ ਕੋਲ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਛੱਡਣੀ ਆ ਫੇਰ ਖੁੱਲ ਕੇ ਕਰ ਲਓ ਜੋ ਕਰਨਾ
ਰਮਨ - ਜੀਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਕਿੱਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਜੀਤੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਨੂੰ ਪਲੋਸਦਾ ਤੇ ਇਕ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਾਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਦਾ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦਾ ਖੁੱਲ ਕੇ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਵਿੱਚੋ ਰੁਕ ਕੇ ) ਰਮਨ ਇਕ ਕੰਮ ਕਰ
ਰਮਨ- ਕੀ ? ਬੋਲ
ਜੀਤੀ - ਪਰਮੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਪਿਲਾਉਂਦੀ ਹੋਵੇ !!) ਸਾਰੀਆਂ ਬੱਤੀਆਂ ਜਗਾ ਦੇ
ਰਮਨ - ਉੱਠ ਕੇ ਕਮਰੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬੱਤੀਆਂ ਜਗਾ ਦਿੰਦਾ। ) ਬੱਸ
ਜੀਤੀ- ਫੋਨ ਤੇ ਵੀਡੀਓ ਚਾਲੂ ਕਰਕੇ ਰੱਖ ਦੇ ਤੇ ਆਜਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ।
ਰਮਨ - ਫੋਨ ਤੇ ਵੀਡੀਓ ਰਿਕੋਰਡਿੰਗ ਲਾਕੇ ਤੇ ਫੇਰ ਜੀਤੀ ਨਾਲ ਪੈ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਤੀ- ਰਮਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪੈਂਦੇ ਹੀ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ। ) ਹਮਹਮਮੁਹੰਚ ਸਵਾਦ ਦਿਓ ਪੂਰਾ ਹੁਣ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਜੀਤੀ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾ ਖੁਦ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ
ਜੀਤੀ- ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਕੋਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਲੱਤਾ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰ ਲੈਂਦੀ। ਜੀਤੀ ਰਮਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੋਮਿਆ ਤੇ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਮੰਮੇ ਚੁੰਘਣ ਨੂੰ ਜੋਰ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਨੂੰ ਜੋਰ ਲਾਉਂਦੀ
ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲੱਗੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੋਮੇ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਰੂਹ ਨਾਲ ਚੱਟ ਚੁੰਗ ਰਹੇ ਸੀ ਜੀਤੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸਿਰਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਰਮੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਲਾਉਂਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਕਦੇ ਇਕ ਤੇ ਕਦੇ ਦੂਜਾ ਮੋਮਾ ਆਪ ਫੜ ਫੜ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋ ਵੀ ਉਤੇ ਇਦਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ।
ਰਮਨ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਗੋਡਿਆ ਭਰ ਹੋਕੇ ਲੰਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ।
ਤੇ ਪਰਮਾ ਵੀ ਥੱਲਿਓ ਉੱਠ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਕੋਂਡਮ ਚਾੜ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਥੁੱਕ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਚ ਇਕੋ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਇਸ ਵਾਰ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਤੇ ਸਵਾਦ ਜਿਆਦਾ ਆਉਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਆਹ ਯੈੱਸ ਹਮ! ( ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਤੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜ੍ਹ ਲੈਂਦੀ) ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਕਰਿਓ ਵੀਰੇ!!! ਹਾਰਡ ਹਾਰਡ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੋਡੇ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਨੀ ਹੱਥ ਬੈੱਡ ਚ ਦੱਬ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਯੈੱਸ ਯੈੱਸ ! ਹਮ ਅਹ ਅਹ ਅਹ ਮਾਰੋ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਵੀਰੇ ਆ ਬੁਹੱਤਤੱਤੱਤਟੱਟ ਸਵਾਦਦਾਦ ਅਹ ਰਿਹਾ ਆ
ਰਮਨ - ਲੰਨ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਕੇ ਤੇ ਸਿਰ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੋ ਤਗੜੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਾਤ ਤੇ 3 ਵੱਜ ਗਏ ਸੀ ਤੇ ਜੀਤੀ 8:30 ਵਜੇ ਤੋ ਜੀਤੀ ਦੇ ਭਰਾ ਉਸਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸੀ।
ਪਰਮਾ- ਹੌਲੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਹੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰਮੇ ਨੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਸਿੱਧੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪ ਕਰੋਸ ਹੋਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੱਖੀ ਭਾਰ ਕਰ ਲਿਆ।
ਰਮਨ - ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਉੱਥੇ ਕੇ ਰਸੋਈ ਚ ਚੱਲ ਗਿਆ
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਆਹ ਆਆਅ ਆਹੇ ਆਏ ਆਏ ਮਾਰ ਮਾਰ ਤਾ ਹੋਰ ਵੀਰੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲਹਾਏ ਹਾਏ ਹਾਏ ਚੋਦ ਚੋਦ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ
ਪਰਮਾ- ਆਹਾ ਆਏਏ ਚੋਦ ਤਾ ਰਿਹਾ। ਹੋਰ ਕੀ ਕਰਦਾ
ਜੀਤੀ- ਉਹ ਕਰ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ! ਆਅਆਅ ਆਆਆ ਆਏਆ ਹਾਣਨ
ਪਰਮਾ - ਹਨਹਨਆਹਨ ਕੀ ਕੀ ਕਿਹਾ
ਜੀਤੀ- ਗਾਲਾ ਕੱਢ ਕੇ ਚੋਦ ਤਾਅਆਏ
ਪਰਮਾ- ਸਾਲੀਏ ਸਿੱਧਾ ਸਿੱਧਾ ਕਹਿ ਫੇਰ
ਜੀਤੀ- ਕਹਿ ਆਆਆ ਅਹਾਹਾ ਹਾਏ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਕੱਢੋ ਫੇਰ
ਰਮਨ - ਇਕ ਕੱਚ ਦਾ ਬੌਲ ( ਕੋਲ਼ਾ) ਲੈਕੇ ਆਉਂਦਾ ਉਸਦਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਸੀ। ਉਹ ਫੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ
ਜੀਤੀ - ਉਹ ਕੀ ਕਰਨਾ ਆ ਆ ਹੁਣ ਤੂੰ???
ਪਰਮਾ- ਸਮਜ ਗਿਆ ਸੀ ਰਮਨ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਕੀ ਆ ) ਦੱਸਦੇ ਆ ਤੇਨੂੰ ਗਸਤੀਏ ਕੀ ਕਰਨਾ ਆ
ਜੀਤੀ- ਅੱਛਾ ਹਾਏ ਰੁਕ ਦੂਜੀ ਤਰਾ ਆ ਹੁਣ ਵੀਰੇ! ਹਾਏ ਰੁਕ ( ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਲੱਤ ਥੱਲੇ ਕਰਦੀ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਆਉਣ ਨੂੰ ਬੋਲ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਦੁੱਜੇ ਪਾਸੇ ਘੁੰਮ ਕੇ ਲੱਤ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਪਰਮੇ ਦੇ ਮੋਡੇ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ) ਚੱਲ ਮਾਰੋ ਹੁਣ
ਰਮਨ- ਕੀ ਮਾਰਨਾ ਮੂੰਹ ਤੋ ਬੋਲ ਕੇ ਦੱਸ
ਜੀਤੀ- ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੋ ਹੁਣ
ਪਰਮਾ- ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ! ਹੁਣ ਤਾ ਘੂਸਾ ਬਣ ਗਿਆ ਤੇਰਾ
ਜੀਤੀ- ਬਣਿਆ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਆ ਹੁਣ ਮਾਰੋ ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਸਵਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ !!
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਫੇਰ ਤੋ ਚੌਦਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਰਮਨ ਦਾ ਲੰਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਸੀ ਤੇ ਗਲ਼ੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਉਹ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਲਾਲਾਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਦੀਆਂ ਸੀ।
ਪਰਮਾਂ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਮਾਰਦਾ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਟ ਲਾਲ ਤੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣ ਗਏ ਸੀ
ਰਮਨ- ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗਲੇ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਂਦਾ!
ਜੀਤੀ- ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਪਾਣੀ ਕੱਢਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਛੁੱਟੀ ਸੀ।
ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਪਰਮੇ ਨੇ ਮਾਲ ਆਪਣੇ ਕੋਂਡਮ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਦਾ ਹੀ ਜੀਤੀ ਉਪਰ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਦਾ ਜਦ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਉਸ ਬਾਊਲ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਰਮਨ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਮਾਲ ਕੱਢਿਆ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਉੱਥੇ ਪਈ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਹੋਗੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਤੋ ਉਪਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ। ਜੀਤੀ ਸਿਰਫ਼16/17 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਿਸੇ 34/35 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਔਰਤ ਵਾਂਗੂ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਉਹ। ਸਿਰਫ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਟਾਈਮ ਕੱਢ ਗਈ ਸੀ।
20 ਮਿੰਟ ਦੇ ਆਰਾਮ ਦੇ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਤੋ ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਕੀਤਾ।
ਪਰਮੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੜੇ ਕੌਂਡਮ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਕੋਲੋ ਉਤਰਵਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਊਲ ਨਾਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਜੋ ਲੰਨ ਤੇ ਮਾਲ ਲੱਗਾ ਸੀ ਉਹ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਜੀਤੀ- ਹੁਣ ਸੋਈਏ ਫੇਰ
ਰਮਨ- ਨਾ ਸੌਣਾ ਕਹਿਨੇ ਆ ਆਪਣਾ ਦਿਨ ਆ! ( ਲੰਨ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ) ਖੜਾ ਕਰ ਇਹਨੂੰ
ਜੀਤੀ- ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗੂ ਬਿਨਾ ਕੁਜ ਬੋਲੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਕਦੇ ਟੱਟਿਆ ਤੋ ਉੱਪਰ ਤੱਕ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ। ਥੋੜੇ ਟਾਈਮ ਚ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪ ਰਮਨ ਦੇ ਉਪਰ ਬੈਠ ਗਈ। ) ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਆ !!
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਫੇਰ ਪੂਰੀ ਕਰ
ਜੀਤੀ - ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਪਹਿਲਾ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉਪਰ ਘਿਸਿਆਂ ਤੇ ਟੋਪਾ ਗਿਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰਕੇ ਹੌਲੀ ਜੀ ਲੰਨ ਤੇ ਜੋਰ ਪਾਕੇ ਟੋਪਾ ਅੰਦਰ ਲੈ ਲਿਆ ਪਰ ਪਰਮੇ ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਇਕਦਮ ਲੱਕ ਤੋ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਲੰਨ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਇਕ ਵਾਰ ਚ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਗ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੇ ਚੀਕ ਮਾਰ ਤੀ। ) ਹਾਈਈਈਏਈਆਈਈਈਏਏਆਈਈਈਈਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ ਵੀਈਏ ਹੋਲੀ
ਪਰਮਾ- ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਜੀਤੀ- ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠੀ ਬੈਠੀ) ਆਇਆ ਪਿਆਰ ਦਰਦ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਅੱਗੇ ਤੱਕ ਲੱਗਦਾ ਇਦਾ ਸਿੱਧਾ ਆਹ ਆਹ ਰਮਨ ਰੁਕੀ ਹਿੱਲੀ ਨਾ
ਰਮਨ - ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਉਪਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਜੀਤੀ- ਆਹ ਆਆਅਹਾਹਾਹਾ ਹਾਏ ਵੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ
ਪਰਮਾ- ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਘੂਸਾ ਬੋਲ ਸਾਲੀਏ
ਜੀਤੀ- ਹਮ ਹਮ ਜੋ ਕਹਿਣਾ ਕਹੀ ਜਾਓ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮਾਰਗੀ ( ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਮਨ ਦੇ ਹੱਥਾ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈ। ) ਹਮ ਅਹਿਮ ਅਮਾਮਾਮਾ ਆਏਏ ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਹਮ੍ਹ ਸ਼ਸ਼ਸੰਸ਼ ਆਹਾ
ਪਰਮਾ- ਸਾਲੀ ਸੱਚੀ ਇਕ ਨੰਬਰ ਦੀ ਗਸਤੀ ਬਣਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਗੱਲਾਂ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰਿਓ !!
ਰਮਨ- ਕਿਉ ਨਾ ਕਰੀਏ?
ਜੀਤੀ- ਹਾਹਾਹਾ ਹੱਸ ਕੇ ) ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ!! ਮਜ਼ਾ ਨਾ ਖਰਾਬ ਕਰੋ ਹਮ ਆਅ ਆਅ!
ਪਰਮਾ- ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਚਲਾ ਕੇ ਫੋਨ ਬੈੱਡ ਵੱਲ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇਕੇ ਰਮਨ ਦੇ ਉਪਰ ਸੁੱਟ ਦਾ ਤੇ ਆਪ ਜੀਤੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ! ਪਿੱਠ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆ ਕਰਦਾ ਬੁੰਡ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਚੁੰਮੀ ਲੈਕੇ ਆਪ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਪਾਇਓ ਹੁਣ
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਅੱਗੇ ਦੋ ਪਾ ਦੀਏ??
ਜੀਤੀ- ਹਾਆ ਇੰਨੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਜਿਹੜੇ ਦੋ ਲੰਘ ਜਾਣੇ ਆ ਇਕ ਇਕ ਕਰਕੇ ਕਰ ਲਓ
ਪਰਮਾ- ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਲਾਕੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾ ਦਿੰਦਾ। ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਕਰਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਜੀਤੀ - ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਰਮਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਉਂਗਲਾ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਅਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ। ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਹੀ ਗੁਨਗੁਨਗੁਨ ਕਰਕੇ ਕਰਾਓਹਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ।
ਪਰਮਾ ਤੇ ਰਮਨ ਬਿਨਾ ਤਰਸ ਕਿਤੇ ਅਗਿਓ ਪਿਛਿਓ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੌਦਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਇਕ ਮੋਮਾ ਰਮਨ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਪਰਮੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਸੀ। ਜੀਤੀ ਦੋਨਾ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਬੇ ਬੱਸ ਹੋਈ ਚੁਦਾਈ ਕਰਾਉਂਦੀ ਸੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਟਾਈਮ ਚ ਉਸ ਨੂੰ ਫੇਰ ਸਵਾਦ ਮਿਲਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਕਦੇ ਰਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲ ਨੂੰ ਚੂਸਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮਗਰ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਪਰਮੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲੈਂਦੀ।
ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮੇ ਦੀ ਟਾਈਮਿੰਗ ਪੂਰੀ ਸੀ ਜਦੋ ਰਮਨ ਦਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਤਾ ਪਰਮਾ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ ਤੇ ਜਦੋ ਪਰਮਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਾ ਤਾ ਰਮਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਾ।
ਜੀਤੀ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਚ ਪਾਗਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਤੇ ਬੱਸ ਲੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਚ ਮਗਨ ਸੀ। ਰਮਨ ਤੇ ਪਾਰਮਾ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਅਦਲਾ ਬਦਲੀ ਕਰਕੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਹੇ ਸੀ। ਬਸ ਉਹ ਇਕ ਜੀਤੀ ਸੀ ਜੋ ਜਿਸ ਤਰਾ ਸੀ ਉਸੇ ਤਰਾ ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਤੋ ਚੁਦਾਈ ਕਰਵਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਰਮਨ ਤੇ ਪਰਮਾ ਦੋ ਦੋ ਵਾਰ ਛੁੱਟ ਗਏ ਤੇ ਓਹਨਾ ਨੇ ਬਾਊਲ ਚ ਮਾਲ ਕੱਢਿਆ ਉਹਨੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਅੱਧਾ ਬਾਊਲ ਭਰ ਗਿਆ ਸੀ।
ਉਦਰੋ ਰਾਤ ਤੋ ਸਵੇਰ ਹੋਗੀ ਸੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਆਉਣ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ। ਫੇਰ ਇਕ ਇਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਮਾਲ ਕੱਢ ਕੇ ਓਹਨਾ ਨੇ ਬਾਊਲ ਨੂੰ ਹੋਰ ਭਰ ਲਿਆ।
ਜੀਤੀ- ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਚ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਕਿ ਕਰਦੇ ਆ।
ਰਮਨ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ) ਹਮ ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ ਸੋਹਣੀਏ ਤੇਰੀ ਲੈਕੇ ਤੇ !!
ਪਰਮਾ - ਹੋਰ ਕੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਨਾ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਿੰਨਾ ਤੂੰ ਦਿੱਤਾ
ਜੀਤੀ- ਅੱਛਾ ਜੀ ਧੰਨਵਾਦ ਜਨਾਬ !! ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ
ਸਵੇਰ ਦੇ 7 ਵੱਜ ਗਏ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਟਾਈਮ ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਆ। ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਮੈ।
ਰਮਨ- ਰਹਿਣ ਦੇ ਕੋਈ ਨੀ ਇਕ ਦਿਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਨਹੀਂ ਅੱਗੇ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਹੋਗੇ! ਮੈ ਜਾਣਾ ਆ
ਪਰਮਾ- ਇਸ ਹਾਲਤ ਨਾਲ ਚੱਲ ਜਾਉਗੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਕੋਈ ਨੀ
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਜੀਤੀ- ਚਲੋ ਕੋਈ ਨੀ ਦੇਖਦੀ ਆ ( ਅੰਗੜਾਈ ਲੈਕੇ ) ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਵਾ ਕੇ ਆਪਾ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਵਾ ਗੇ ਚੱਲ ਤੂੰ ਵੀ ਬੀਬੀ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਮਾਰ ਦਿਓ
ਰਮਨ - ਚਲ ਹੋਜਾ ਤਿਆਰ ਫੇਰ
ਜੀਤੀ ਨਹਾਉਣ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਤੇ ਪਰਮਾ ਦੁੱਧ ਲੈਣ ਰਮਨ ਬੈਡ ਤੇ ਪਿਆ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਦੱਸਦਾ ਉਹਨੇ ਅੱਜ ਆਉਣਾ ਆ ਮਿੱਲ ਲਵੇ
ਜੀਤੀ ਕਾਫ਼ੀ ਟਾਈਮ ਲਾਕੇ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਮਨ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਕੱਪੜੇ ਨਾ ਪਾਈ ਪਰਮਾ ਆਕੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਉਹ ਪਾ ਲਈ ਬੈਠ ਮੈ ਆਉਂਦਾ ( ਰਮਨ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਂਦਾ)
ਜੀਤੀ- ਪਰਮਾ ਆਇਆ ਨੀ ਕਿਹੜੇ ਕੱਪੜੇ ਆ ਮੈ ਲੱਗੀ ਵਰਦੀ ਪਾਉਣ
ਪਰਮਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਦੁੱਧ ਲਿਆ ਕੇ ਤੇ ਰਮਨ ਪਰਮੇ ਨੂੰ ਕਪੜਿਆ ਦਾ ਦੱਸਦਾ ਤੇ ਪਰਮਾ ਅਲਮਾਰੀ ਚੋ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਕੱਢ ਦਾ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੁਜ ਸੈਕਸ ਟੋਏ ( ਖਿਡੌਣੇ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਸੀ ) ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋ ਇਕ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਚਮੜੇ ਦੀ ਬਰਾ ਤੇ ਇਕ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਚਮੜੇ ਦੀ ਕੱਛੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ।
ਜੀਤੀ- ਇਹ ਕੀ ਆ ?? ਮੈ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣੀ
ਰਮਨ - ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਤਾ ਇਦਾ ਰਹਿਣਾ ਪੈਣਾ ਤੇ ਜੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਤਾ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਕੱਪੜੇ ਅਸੀ ਦਿਆ ਗੇ ਓਹੀ ਪੋਣੇ
ਜੀਤੀ- ਇਹ ਕੀ ਆ ਵੀਰੇ?? ਕੱਛੀ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਬੋਲਦੀ
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਨਖਰੇ ਨਾ ਕਰ ਜਲਦੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਪਰੇਅਰ ਹੋ ਜਾਨੀ ਸਕੂਲ ਫੇਰ
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਜਹੇ ਨਾਲ ਮਨਾ ਲੈਂਦੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮਨ ਜਾਂਦੀ ਆ ਉਹ ਬਰਾ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਖੁਦ
ਜੀਤੀ- ਬਰਾ ਫੇਰ ਤੋ ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ) ਫੋਨ ਕੱਢੀ ਤੇ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾ ਮੈ ਫੇਰ ਪਾਉਗੀ
ਪਰਮਾ- ਸਾਲੀ ਕੁੱਤੀ ਆ ਪੂਰੀ ਬਣਾ ਗਸਤੀ ਦੀ ਵੀਡੀਓ
ਰਮਨ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀਡੀਓ ਚ ਪਰਮੇ ਕੋਲੋ ਬਰਾ ਪਵਾਉਂਦੀ ਲਾਲ ਬਰਾ ਚ ਮੋਮੇ ਕੈਦ ਹੋਏ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਉਸਦੇ। ਰਮਨ ਫੋਨ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਪਰਮਾ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿੱਚੋ ਕੱਛੀ ਲੰਘਾ ਦਿੰਦਾ। ਜੀਤੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਰੋਕ ਲੈਂਦੀ ਰਮਨ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜੇ ਤੇਲ ਡਿਲਡੋ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ। ਤੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਜੀਤੀ ਚੀਕਦੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸੀ।
ਜੀਤੀ- ਬੱਸ ਪਾ ਲਾਵਾ ਵਰਦੀ ਹੁਣ ਠੀਕ ਆ (ਜੀਤੀ ਤੁਰਨ ਲਗਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਕੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ )
ਜੀਤੀ ਵਰਦੀ ਪਾਕੇ ਵਾਲ ਵਾਹ ਲੈਂਦੇ ਤੇ ਦੋ ਗੁੱਤਾ ਕਰਕੇ ਬੋਲਦੀ ਚੱਲੀਏ
ਪਰਮਾ- ਰੁਕ ਭੁੱਖੀ ਨੇ ਜਾਣਾ
ਜੀਤੀ- ਕੰਟੀਨ ਚੋ ਕੁਜ ਖਾ ਲਾਉ
ਰਮਨ - ਬਾਊਲ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ਤੇਰੇ ਲਈ ਭਰਿਆ
ਜੀਤੀ- ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪੀਣਾ ਮੈ ਹੁਣ
ਪਰਮਾ- ਜੇ ਸਾਨੂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ ਤਾ ਪੀਣਾ ਪੈਣਾ
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਤੇ ਅਸੀ ਬੁਲਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਆ ਬਾਕੀ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ
ਜੀਤੀ- ਜੀਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਦੋ ਗੱਲਾਂ ਦੌੜ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਨਾ ਤੇ ਇਹਨਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਦਾ ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਤੇ ਨਾ ਮੈ ਖੁਦ ਦੋ ਦੋ ਲੰਨ ਛੱਡ ਸਕਦੀ ਤੇ ਉਹ ਫੈਂਸਲਾ ਕਰਦੀ।) ਠੀਕ ਆ
ਰਮਨ - ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬੈਠ! ਫੇਰ
ਜੀਤੀ- ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਰਮਨ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਕੌਲ਼ਾ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਦੋਨਾ ਦਾ ਸਪਰਮ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਜੀਤੀ ਨੇ ਇਕ ਘੁੱਟ ਭਰਿਆ ਤੇ ਰੁਕ ਗਈ।
ਰਮਨ ਨੇ ਬਾਊਲ ਸਾਈਡ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਇਕ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਜੀਤੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੀਂਦੀ ਉਹ ਫੇਰ ਘੁੱਟ ਭਰਦੀ ਤੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਏਸ ਵਾਰ ਪਰਮਾ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ। ਜੀਤੀ ਜਦੋ ਬਾਊਲ ਤੋ ਮੂੰਹ ਉਤਾਰ ਦੀ ਉਦੋ ਛਾਤੀ ਤੇ ਥੱਪੜ ਖਾਂਦੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਇਕ ਘੁੱਟ ਭਰ ਕੇ ਤੇ ਛਾਤੀ ਅੱਗੇ ਕਰਦੀ ਥੱਪੜ ਖਾਣ ਨੂੰ। ਜੀਤੀ ਸਾਰਾ ਸਪਰਮ ਪੀ ਜਾਂਦੀ।
ਪਰਮਾ- ਚਲੋ ਜਾਓ ਸਕੂਲ ਹੁਣ
ਜੀਤੀ- ਉਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਬੇਗ ਲੈਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਮਗਰ ਰਮਨ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਮਨ ਹੀ ਲੇਟ ਸੀ ਉਹ ਜਦ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਤੁਰ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਇਦਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜੀਦਾ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਉਸਦੀ ਉਹ ਕੱਛੀ ਕਰਕੇ।
Nice 