ਕਾਂਡ 17
( ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦਿਮਾਗ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ , ਰਾਤ ਨੂੰ ਓਹ ਕਿਸੇ ਆਨੇ ਬਹਾਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਖਹਿ ਵੀ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪੈ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮਾਸੀ ਏਦਾਂ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੀ ਆਂ
ਓਧਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਕਮਲ ਦੀਆਂ ਤਸੱਲੀਆਂ ਕਰਵਾਅ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ , ਓਹ ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਦੁਪਹਿਰੇ ਉੱਠੇ ਸਨ ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਬੜੀ ਸ਼ਰਮ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਰਮਨ ਅੱਗੇ ਕਿਵੇਂ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਕੋਲ ਹੀ ਪਏ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਹਲੂਣਿਆਂ
“ ਵੇ ਪਿੰਦੇ ਰਮਨ ਨੇ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਹਾਲਤ ‘ਚ ਤਾਂ ਨੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੋਊ “
ਤਾਂ ਅੱਖਾਂ ਮਲਦੇ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਝੂਠ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ
“ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਭੂਆ ਓਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਠ ਖੜਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਨਾ ਉਠਾਵੇ ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਓਹ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ ਹੀ ਨੀ ਤੇ ਓਹ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਕਾਲਜ ਚਲੀ ਗਈ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਈ ਮੇਰੀ , ਝੋਟੇ ਜਿੰਨੀ ਜਾਨ ਆਂ ਤੇਰੇ ‘ਚ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਜੇ ਤਾਂ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਉਣੀ ਆਂ ਭੂਆ ਇਹ ਤਾਂ ਟ੍ਰੇਲਰ ਸੀ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਛੱਡੇਂਗਾ ਮੈਂਨੂੰ “
ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ , ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਹ ਇਝ ਹੀ ਪਏ ਰਹੇ , ਫੇਰ ਕਮਲ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਗੈਰ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾ ਕਿਚਨ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਵੀ ਮਗਰ ਹੀ ਉੱਠ ਖੜਿਆ ਤੇ ਕੱਛਾ ਪਾ ਕੇ ਪਛੂਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਕਮਲ ਕਰਮ ਨਾਲ ਫੂਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਆ ਫੇਰ ਆ ਗਿਆ ਭੈਣੇ , ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਖੜਾ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਅੱਗੋ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਲੁੱਟ ਲਾ ਨਜ਼ਾਰੇ ਜਿਹੜੇ ਲੁੱਟਣੇ ਆਂ ਕਮਲ , ਬਾਰ ਬਾਰ ਨੀ ਮੌਕਾ ਮਿਲਨਾ “
ਤਾਂ ਪਿੱਛੋ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
“ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਲੁਟਾਅ ਦਿਆ ਕਰਾਂਗੇ ਬੱਸ ਪੱਕੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਏਥੇ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਫੇਰ ਵਿਆਹ ਹੀ ਕਰਵਾਅ ਲਾ ਇਹਦੇ ਨਾਲ “
ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰਵਾਅ ਲਵਾਂ , ਘਰ ਦੀ ਘਰੇ ਹੀ ਲੈ ਆਈਏ ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨੀ ਜਿਉਂਣ ਦੇਣਾ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨਾਲੇ ਤੋਂ ਖੋਲ ਥੱਲੇ ਖਿਸਕਾਅ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਰਾੜ ਵਰਗਾ ਹੋਇਆ ਲੱਨ ਕਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ‘ਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਸੇ ਤੇ ਕੱਸਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਲੈਦੀਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ “
ਤਾਂ ਅੱਗੋ ਕਰਮ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ ਜੋ ਕਿ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਸਨਦੀਪ ਜਸਲੀਨ ਨਾਲ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸਨ ਤੇ ਪਾਰਸ ਬਾਹਰ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵੱਲ ਸੀ
ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਸੁਣ ਰਹੀ ਕਰਮ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਾ ਹੋਇਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਸਲਵਾਰ ਉੱਪਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਏ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਇਹ “
ਤਾਂ ਕਰਮ। ਬੋਲੀ
“ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਭੈਣੇ ਕੋਡੀ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਮੈਨੂੰ “
ਕਰਮ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਖਿਸਕਾਅ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਗਈ
ਓਧਰ ਕਮਲ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਏਧਰ ਕਰਮ ਕਾਮ ਚ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਈ ਫਿੰਗਰਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ
ਕਰਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਬਿੱਲਕੁਲ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਫਿੰਗਰਿੰਗ ਕਰ ਕਰੀ ਸੀ
ਓਧਰ ਕਰਮ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਮਦਹੋਸ਼ੀ ਦੇ ਆਲਮ ਵਿੱਚ ਚੂਰ ਹੋਏ ਲੱਗੇ ਪਏ ਸਨ
ਪਿੰਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਕਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਛੁੱਟ ਗਿਆ ਤੇ ਕਮਲ ਵੀ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਈ
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਭੈਣੇ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਆ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ
ਤੇ ਓਹ ਹੋਰ ਮਦਹੋਸ਼ੀ ਦੇ ਆਲਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਕਿ ਪਾਰਸ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
