Incest ਢਿੱਲੀ ਸਲਵਾਰ

[Kammymohali]

Too much romantic update

 

[Bari]

Both Gant update aa

 

[masterji1970]

ਕਾਂਡ ਪਹਿਲਾ
(ਨਾਨਕਾ ਪਿੰਡ )

ਰਮਨ ਜੋ ਕਿ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਰਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਪਿੰਦੇ ਕੋਲ, ਉਹ ਦੁਪਹਿਰ ਢਲੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇਘਰ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਰਹੀ ਸੀ ਆਪਣੇ ਕਾਲਜ ਤੋਂ, ਇਸ ਦਾ ਕਾਲਜ ਜੋ ਕਿ ਨਾਨਕੇਪਿੰਡ ਤੋਂ ਪੰਦਰਾਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਸੀ ਜਿੱਥੋਂ ਕਿ ਸਿੱਧੀ ਬੱਸ ਘਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਕ ਦੂਰ ਆ ਕੇ ਰੁਕਦੀ ਸੀ, ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ, ਡਰਾਇਵਰ ਨੇ ਬ੍ਰੇਕ ਮਾਰੇ ਤਾਂ ਰਮਨ ਉੱਤਰ ਗਈ ਅਤੇ ਬੱਸ ਨੂੰ ਅੱਗਿਓ ਦੀ ਕਰਾਉਸ ਕਰਦੀ ਡਰਾਇਵਰ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜੇ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਰੀ ਸਟੌਪ ਕਰਕੇ ਬੱਸ ਪੂਰੀ ਖਾਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਡਰਾਇਵਰ ਤੇ ਕਡੰਕਟਰ ਘਰ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਰਮਨ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ ,ਰਮਨ ਦੇ ਅੱਜ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਕਸਮਾਂ ਕਮੀਨ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਚਿੱਤੜ ਤੇ ਵਲ ਖਾਂਦੀ ਢੂਹੀ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਧਰਮ ਹਿਲਾ ਸਕਦੀ ਸੀ,

ਕਡੰਕਟਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਬਾਈ ਦੇਖ ਸਾਲੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ, ਏਡੇ ਏਡੇ ਤਾਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਦੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ ਬਾਈ “

ਡਾਇਵਰ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਮਸਲਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ਕਹਿਰ ਆ ਕਹਿਰ ਜੇ ਇਹ ਮਿਹਜੇ ਦੁਨੀਆਂ ਛੱਡ ਦਿਆਂ “

ਓਹ ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਚਿਰ ਰਮਨ ਨੂੰ ਤਾੜਦੇ ਰਹੇ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਓਹ ਘਰ ਦਾ ਬਾਰ ਨਾ ਮੁੜ ਗਈ ਸ਼ਾਇਦ ਓਹਨਾਂ ਚਿਰ ਜਾਂ ਓਨਾਂ ਚਿਰ ਜਦੋਂ ਅਗਲੀ ਬੱਸ ਵਾਲੇ ਨੇ ਅੱਡਾ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਹਾਰਨ ਨਈਂ ਮਾਰਿਆ

ਰਮਨ ਜਦੋਂ ਓਹਨਾਂ ਮੂਹਰਦੀ ਲੰਘ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੋਰ ਅੱਖ ਨਾਲ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਉਸ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਓਹ ਵੀ ਉਤਲੇ ਮਨੋ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਮਟਕਾ ਮਟਕਾ ਤੁਰਨ ਲੱਗ ਲਈ, ਰਮਨ ਨੂੰ ਇਝ ਕਰਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪੱਤੀ ਦੇ ਕਈ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇਹੀ ਅਦਾਵਾਂ ਦੇ ਫੈਨ ਸਨ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਗੇੜਾ ਬੰਨੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਕੁਝ ਤਾਂ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਵੀ ਯਾਰ ਸਨ ਜਿੰਨਾ ਦੀ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁਝ ਕੁਝ ਖਬਰ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਵੀ ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਝ ਨਾ ਕਰਨ ਪਰ ਓਹ ਓਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਯਾਰੀ ਦੀਆਂ ਸੌਂਹਾਂ ਖਾਕੇ ਸੱਚੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਤੇ ਓਦਰ ਰਮਨ ‘ਚ ਅੱਗ ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਮੁੰਡੇ ਪਹਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ।

ਰਮਨ ਨੇ ਘਰ ਦਾ ਬਾਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬੜ ਗਈ ਅੰਦਰ ਬੜਨ ਸਾਰ ਜਦ ਉਹ ਘੁੰਮ ਕੇ ਮਗਰ ਬਾਰ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਪੱਤੀ ਦਾ ਹੀ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਸਜਧਜ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਟਾਇਮ ਚੱਕਣ ਲਈ ਪਲੈਟੀਨੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਬਾਰ ‘ਚ ਆ ਰੁਕਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਕਿ ਪਰਦੀਪ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਯਾਰ ਸੀ।

ਰਮਨ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਕੇ ਹੱਸੀ ਤੇ ਹੱਸਕੇ ਬਾਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਮਟਕਾਉਂਦੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪਹੁੰਚੀਂ

“ ਪਿੰਦੇ ਵੀਰਜੀ ? “
“ ਵੀਰਜੀ ਵੀਰ ਜੀ ? “

ਰਮਨ ਨੇ ਘਰੇ ਕੋਈ ਨਾ ਦੇਖਕੇ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜਾਂ ਮਾਰੀਆਂ

ਪਿੰਦਾ ਜੋ ਕਿ ਘਰੇ ਬੜਨ ਸਾਰ ਹੀ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਬਣੇ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਬਰਾਂਡੇ ਦੇ ਐਨ ਮਗਰ ਕੱਲਾ ਕੱਛੇ ਚ ਮੱਜਾਂ ਨੂੰ ਸੰਨੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਰਮਨ ਦੀ ਅਵਾਜ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਓਹ ਮਸਤ ਹੋਇਆ ਸੰਨੀ ਰਲਾਈ ਗਿਆ

ਜਦੋਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰਿਸਪੌਸ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਬਰਾਂਡੇ ਵੱਲ ਗਈ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪਿੰਦਾ ਸੰਨੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਦਿੱਤੀ

“ ਪਿੰਦੇ ਮੈਂ ਦਸ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਣੀ ਆ ਆਜੀਂ ਤੂੰ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਕੁਝ ਨੀ ਖਾਦਾ ਹੋਣਾ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਕਮਰਿਆਂ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁਣੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਮ ਓਧਰ ਝਾਕਿਆ ਤਾਂ ਬੱਸ ਉਸਨੂੰ ਰਮਨ ਦੀ ਮਰੋੜੇ ਖਾਦੀਂ ਕਮਰਿਆਂ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਪਿੱਠ ਹੀ ਦਿਸੀ

ਤਾਂ ਓਹਵੀ ਆਖਰੀ ਖੁਰਨੀ ‘ਚ ਸੰਨੀ ਕਰਕੇ ਸਿੱਧਾ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਤੁਰਿਆ

ਰਮਨ ਨੇ ਕੋਠੀ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਆ,ਦਰਵਾਜਾ ਖੁਲਣ ਸਾਰ ਓਹ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ‘ਚ ਸੀ,ਉਸ ਦੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਕਿਚਨ ਤੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬੈਡਰੂਮ ਸਨ ਜਿਸ ‘ਚ ਪਹਿਲਾ ਜੱਸੇ ਦਾ ਦੂਜਾ ਰਮਨ ਤਾਂ ਤੇ ਤੀਜਾ ਇੱਕ ਸਟੋਰ ਰੂਮ ਸੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਉੱਪਰਲੀ ਮੰਜਿਲ ਤੇ ਸੀ।

ਰਮਨ ਸਿੱਧਾ ਆਪਣੇ ਕਰਮੇ ਚ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਿੱਟ ਨੂੰ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੂਧੇ ਮੂੰਹ ਬਿੱਡ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪੈਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੋਰ ਵੀ ਉੱਭਰ ਆਏ ਸੀ,ਓਹ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਈ ਪਈ ਅੱਜ ਹੋਈਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੀ ਰਹੀ, ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੰਡਕਟਰ ਤੇ ਡਰਾਇਵਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਤਾੜ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਪਰਦੀਪ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰ ਰਿਹਾਂ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਲੀ ਓਸ ਤਿਤਲੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਜੋ ਕਦੋਂ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਫੜ ਫੜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਤੇ ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਕਮਜੀ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਮ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬਾਰ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਰ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮੁੜੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਦਮ ਪਿੰਦਾ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਦਮ ਬਾਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਲੱਗ ਪਈ।

ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਗਈ ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਖੁਲੀ ਜਿਹੀ ਟੀਸ਼ਰਟ ਤੇ ਇੱਕ ਲੋਅਰ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਉਹ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਮ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ,ਜਿਸ ਚ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੋਰ ਵੀ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਸਨ

ਰਮਨ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾ ‘ਚ ਦੇਖਕੇ ਪਿੰਦਾ ਸੌਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ,ਚਾਹੇ ਰਮਨ ਨੇ ਬਾਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਪਰ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਓਹ ਸ਼ੀਨ ਦਿਮਾਗ ਚ ਘੁੰਮ ਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਿੰਦਾ ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਸਮੇਂ ਕੱਛੇ ਤੇ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਸੱਪ ਫਨ ਚੱਕਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਕੇ ਬਿੱਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਿਆ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਓਹ ਸ਼ੀਨ ਬਾਰ ਬਾਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਚ ਖੜੀ ਰਮਨ
ਉਸਦਾ ਗੋਰਾ ਤੇ ਪਤਲਾ ਲੱਕ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਲੱਕ ਤੋਂ ਹੇਠਾ ਖਿਸਕ ਰਹੀ ਸ਼ਲਵਾਰ, ਜਿਸ ਦੇ ਖਿਸਕਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਤੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗੇ ਦੀ ਕੱਛੀ ਵੀ ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਦਿਸ ਗਈ ਸੀ।

ਪਿੰਦਾ ਕਦੇ ਰਮਨ ਬਾਰੇ ਬੁਰਾ ਖਿਆਲ ਮਨ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਦੀ ਓਹ ਏਥੇ ਆਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਦਾ ਓਹ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਲੋਕ ਦੀਆਂ ਕਨਸੋਹਾਂ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨੀ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ “ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਦਾ ਸਰੀਰ ਬਹੁਤ ਗਾਡਰ ਹੈ “
“ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਬਹੁਤ ਭਾਰੇ ਨੇ “

ਉਸ ਤੇ ਏਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਭਰਭਾਵ ਏਨਾ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਹੁਣ ਆਪ ਵੀ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਉਸ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਦਾ ਕਹਿਰ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਏਡੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਵੇਖ ਉਸ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਯਕੀਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਖਿਆਲਾਂ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਤੇ
ਉੱਠਕੇ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ

ਓਧਰ ਰਮਨ ਰੋਟੀਆਂ ਲਾਹ ਕੇ ਤੇ ਚਾਹ ਧਰ ਕੇ ਧੋਤੇ ਭਾਡਿਆਂ ਨੂੰ ਥਾਂ ਸਿਰ ਟਿਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਓਹ ਦਾਲ ਵਾਲੀ ਕੜਾਹੀ ਥੱਲੇ ਵਾਲੇ ਚੌੜੇ ਖਾਨੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਝੁਕੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੋਰ ਵੀ ਫੈਲ ਗਏ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਪਹੁੰਚੇ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਹੋਰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਰਮਨ ਨੇ ਵੀ ਸਭ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਵੀ ਇੱਕ ਦਮ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਅਣਜਾਣ ਬਣਨ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਅਣਜਾਣ ਜਿਆ ਬਣਦਾ ਕੋਲ ਪਏ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ


“ ਕਿੱਦਾਂ ਰਿਹਾ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਰਮਨ “

“ ਵਧੀਆ ਸੀ , ਸਾਰੇ ਟੀਚਰ ਆਏ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਲੈਕਚਰ ਵੀ ਲੱਗੇ ਸੀ “

“ ਚੱਲ ਵਧੀਆ ਹਜੇ ਕਿੰਨੇ ਟਾਇਮ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਆ ਤੇਰੀ ? “

“ ਹਜੇ ਤਾਂ ਡੇਡ ਸਾਲ ਝੱਲਣਾ ਤੁਸੀਂ ਮੈਂਨੂੰ “

ਰਮਨ ਨੇ ਥਾਲ ਚ ਰੋਟੀ ਪਾਕੇ ਮਜਾਕਿਆ ਲਹਿਜੇ ਚ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ

ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਪਾਣੀ ਚੱਕਲ ਲਈ ਮੁੜੀ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਥਿਰਕਣ ਦੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ

“ ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਮੌਜਾਂ ਰਮਨ ਜੇ ਤੂੰ ਏਥੇ ਰਹੇ ਸਾਡਾ ਜੀ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿੰਦੇ ਪੱਕੀ ਰੋਟੀ ਮਿਲਦੀ ਆ ਖਾਣ ਨੂੰ,ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਫੂਕਣੇ ਪੈਂਦੇ “

ਪਾਣੀ ਫੜਾਉਦੀਂ ਰਮਨ ਬੋਲੀ

“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦੀਆਂ ਵੀਰਜੀ ਮੈ ਤਾਂ ਆਪ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹਿ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ “

ਫਿਰ ਪਿੰਦਾ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਬਾਅਦ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਫੜ ਪੀਣ ਲੱਗਿਆ

“ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਕਿੱਥੇ ਨੇ ? “

“ਡੈਡੂ ਜੀ ਖੇਤ ਨੇ ਅੱਜ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਆਉਣ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਾਰੀ ਆ ਆਪਣੀ ,ਆਪਾਂ ਖੇਤ ਹੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਕੇ ਆਵਾਂਗੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ “

“ ਠੀਕ ਆ ਵੀਰਜੀ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਡੰਗਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿੱਲੇ ਤੇ ਬੰਨਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ


ਰਾਤ ਦੇ ਅੱਠ ਵਜੇ:-

ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਫੂਨ ਵੱਜਿਆ

“ ਆ ਕਿਸਦਾ ਫੂਨ ਆ ਗਿਆ “

ਜਦੋਂ ਓਹ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਿਉ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦਾ ਫੂਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

“ ਹਾਂਜੀ ਡੈਡੀ “

“ ਪੁੱਤ ਕਦੋਂ ਕ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆ ਰਿਹਾਂ “

“ ਬੱਸ ਦਸ ਕ ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਤੁਰਦੇ ਹਾਂ “

“ ਠੀਕ ਆ ਆਜੋ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਵਾਪਸ ਰਸੋਈ ‘ਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਰਮਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰੋਟੀ ਟਿਫਨ ‘ਚ ਪਾਈ ਬੈਠੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ

“ ਚੱਲੀਏ ਰਮਨ ? “

“ ਹਾਂਜੀ ਚਲੋ “

ਓਹ ਬੁਲਟ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਗੇਟੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਕੇ ਰਮਨ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਰਮਨ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਘਰ ਦਾ ਵੱਡਾ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਕੇ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਬੁਲਟ ਲੰਡਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਓਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਸਿੱਧਾ ਉਸਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਜਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਜਿਹੀ ਚੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਰਮਨ ਦੀ ਪੋਲੀ ਛਾਤੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੀ ਢੂਹੀ ਨਾਲ ਲਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਵਾਰੇ। ਨਿਆਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਓਹ ਬੁਲਟ ਤੋਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਢੂਹੀ ਨਾਲ ਖਹਿੰਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਚ ਖੇਤ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਖੇਤ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਵਾਅ ਉਹ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਘਰ ਆ ਕੇ ਰਮਨ ਗੇਟ ਖੋਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦੋਹਾਂ ਵਾਸਤੇ ਦੁੱਧ ਤੱਤਾ ਧਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ

ਪਿੰਦਾ ਡੰਗਰਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨਬੇੜਕੇ ਵਾਪਸ ਰਸੋਈ ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਰਮਨ ਨਾਲ ਗੱਲੀਂ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

ਕਦੇ ਕਦੇ ਦੋਵੇਂ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਵਾਂਗ ਵੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਪਰਸਨਲ ਵੀ, ਅੱਜ ਵੀ ਓਹ ਏਸੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲੀਂ ਪੈ ਗਏ

“ ਹੋਰ ਦੱਸ ਪਿੰਦੇ ਕੋਈ ਸਹੇਲੀ ਬਣਾਈ “

“ਹੁਣ ਕਾਹਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਰਮਨ ਸਭ ਮਤਲਬੀ ਨੇ “

“ ਕਿਉਂ ਕਿਵੇਂ ਮਤਲਬੀ, ਜੇ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਗਈ ਇਹਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਸਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀ ਮਤਲਬੀ ਹੋ ਗਈਆਂ “

“ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ “

ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਸਕੀਮ ਪਾਉਂਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਰਮਨ ਨੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ‘ਚ ਫੜਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ

“ ਨਹੀਂ ਏਦਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਪਿੰਦੇ ਦੇਖ ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਸੁਨੱਖਾ ਕੋਈ ਵਧੀਆ ਕੁੜੀ ਮਿਲਜੂ ਤੈਨੂੰ

ਪਿੰਦਾ ਕੁਨੱਖਾ ਜਿਹਾ ਰਮਨ ਵੱਲ ਝਾਕਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਕੋਈ ਲੱਭਿਆ ਸੁਪਨਿਆ ਦਾ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ “

“ ਨਾ ਨਾ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ ਲੱਭਿਆ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨੀ “

ਦੋਵੇਂ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸ ਪਏ ਤੇ ਰਮਨ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਹੋ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ “ ਨਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਪਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਲਈਏ “

ਏਨਾ ਕਹਿਕੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਭੱਜ ਗਈ ਤੇ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਮੁੜਕੇ ਬੱਸ ਉਸਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੀ ਦੇਖੇ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਓਧਰ ਰਮਨ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਏਦਾਂ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ।.................

ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਭੈਣ ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ

ਕਮਾਲ ਦੇ ਸੌਹਰੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦੀ ਬਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕਮਲ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਅੱਜ ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਪਾਰਸ ਨਾਲ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਡਾਕਟਰ ਜੋ ਕਿ ਮਨੋਰੋਗ ਸਪੈਸ਼ਲਿਸ਼ਟ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਡਾਕਟਰ ਦੋਸਤ ਦਾ ਨਾਮ ਰਵੀਨਾ ਸੀ।

“ ਆਜੋ ਕਮਲ ਬੈਠੋ “

ਰਵੀਨਾ ਨੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ

“ ਹਾਂਜੀ ਰਵੀਨਾ ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ “

“ ਸਭ ਵਧੀਆ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ “

“ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਰਵੀਨਾਂ ਦਵਾਈ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨੀ ਪਿਆ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ”

ਬਚਿੱਤਰ ਵਾਲ ਵੇਖਦੀ ਰਵੀਨਾ ਬੋਲੀ (ਜੋ ਕਿ ਜਮਾਂ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਬੈਠਾ ਸੀ)

“ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਦਵਾਈ ਨੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ “

ਏਨੇ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੈਠੇ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਰਚੀ ਤੇ ਦਵਾਈ ਲਿਖਕੇ ਦਿੰਦੀ ਰਵੀਨਾ ਬੋਲੀ “ ਕਿ ਇਹ ਦਵਾਈ ਲੈ ਕੇ ਆਉ “

ਜਦੋਂ ਪਾਰਸ ਦਵਾਈ ਲੈਣ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਰਵੀਨਾਂ ਨੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੋਹਰਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪਰਦੇ ਓਹਲੇ ਬਣੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਵੋ ਓਹਨਾਂ ਤਾਂ ਚੈੱਕ ਅੱਪ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾਲ ਆ ਜਇਓ

ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਓਥੇ ਪਰਦੇ ਓਹਲੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰਵੀਨਾ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਰਵੀਨ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਰੀਮ ਸੀ ਤੇ ਬੋਲੀ

“ ਦੇਖੋ ਕਮਲ ਮੈਂ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਪੇਸਿੰਟ ਦੀ ਸਹਾਇਕ ਤੁਸੀਂ ਸੰਗਣਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਮੰਨਣੀ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਆਪਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਹੈਲਪ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ “

ਕਮਲ ਨੇ ਹਾਂ ‘ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਤੇ ਰਵੀਨਾ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ

ਰਵੀਨਾ ਅੱਗੇ ਵਧੀ ਤੇ ਇੱਕ ਦਮ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ 8” ਦਾ ਸੰਦ ਇੱਕ ਦਮ ਸਪਰਿੰਗ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਮਲ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ

“ ਦੇਖੋ ਕਮਲ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਇਸ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਅੱਜ ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਦਵਾਈਆਂ ਨੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਈਂ ਕੀਤਾ ਏਸੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਇੱਕੋ ਰਾਹ ਬਚਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਾਸਟਰਬੇਟ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ ਜੀਵੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਨਾੜੀ ਫਟਨ ਕਰਕੇ ਮੌਤ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ “

ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਰਵੀਨਾ ਹੱਥ ਤੇ ਕਰੀਮ ਲਗਾਕੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਈ

ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ...........

ਰਵੀਨਾ ਦਾ ਗੁੱਟ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਹਟ ਗਈ ਪਰ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਸੰਦ ਓਵੇਂ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ ਤਾਂ ਰਵੀਨਾ ਨੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਉੱਤੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ
“ ਦੇਖੋ ਕਮਲ ਹੁਣ ਇੱਕੋ ਰਾਹ, ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੈਕਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਸੈਕਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤ ਨੀ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਇਹ ਚਾਹੀਦਾ ਵੀ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਹੋਰ ਬਿਹੜ ਜਾਣੀ ਹੈ “

ਕਮਲ ਸੋਚੀ ਪੈ ਗਈ ਕਿ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਉਸਨੂੰ ਡੇਡ ਮਹੀਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆਉਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸੌਹਰਾ ਸਾਬ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚੱਕਰ ਖਾ ਕੇ ਡਿੱਗੇ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਆਈ ਉਸ ਦੀ ਇਸ ਡਾਕਟਰ ਦੋਸਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਅੰਦਰ ਦੱਬੀਆਂ ਕਾਮਵਾਸਨਾਵਾਂ ਕਰਕੇ ਦੌਰੇ ਪੈ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਲਿੰਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਹੁਣ ਓਹ ਦੋ ਤਿੰਨ ਟ੍ਰੀਟਮੈਂਟ ਬਾਅਦ ਏਸ ਨਤੀਜੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ ਕਿ ਹੁਣ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯੋਨੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਓਹ ਫਾਰਗ ਹੋ ਸਕਣ

ਕਮਲ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਭਿਣਕ ਨਾ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਣ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਨਾ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਆਪ ਵੀ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਕੰਮ ਵਿਗੜਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਸੱਦਣ ਲਈ ਵੀ ਕਿਹਾ ਸੀ।

ਕੁਝ ਦੇਰ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਲ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ

“ ਚਲੋ ਮੈਂ ਕੋਈ ਹੱਲ ਕਰਦੀਆਂ ਰਵੀਨਾ “

ਰਵੀਨਾ ਨੇ ਕਮਲ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾਕੇ ਕਿਹਾ

“ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਕਮਲ “

ਏਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਪਾਰਸ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਦਵਾਈ ਦੀਆਂ ਹਦੈਤਾਂ ਸੁਣਕੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਗੱਡੀ ਚ ਬਿਠਾ ਪਿੰਡ ਆ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਪਿੰਡ ਆਉਂਦੀ ਸਾਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ

“ ਭੈਣਜੀ ਸਾਸਰੀਕਾਲ “

“ਸਾਸਰੀਕਾਲ ਕਮਲ ਬਾਪੂ ਜੀ ਕਿਵੇਂ ਨੇ ਹੁਣ “

ਕਮਲ ਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ

ਕੋਈ ਨੀ ਫਿਰਕ ਨਾ ਕਰ ਮੈਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਆ ਰਹੀਆਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ

ਦੁਪਹਿਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਕਮਲ ਦਾ ਪਿੰਡ ਕਰਮ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਮ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਤਿਆਰ ਹੋਈ ਤੇ ਬੱਸ ਫੜਕੇ ਸਿੱਧਾ ਕਮਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾ ਉੱਤਰੀ ਤਾਂ ਪਾਰਸ ਓਹਨੂੰ ਮੋਟਰਸਾਇਕਲ ਤੇ ਘਰ ਲੈ ਆਇਆ ਜੋ ਕਿ ਬਾਹਰ ਬਾਹਰ ਖੇਤਾਂ ‘ਚ ਸੀ

ਕਰਮ ਦੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਚ ਓਹ ਪੂਰਾ ਕਹਿਰ ਢਾਅ ਰਹੀ ਸੀ , ਓਹ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ ਮਿਲੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦਿਤਾ ।

ਅੱਜ ਘਰੇ ਕੌਣ ਕੌਣ ਹੋਣਗੇ

“ਪਾਰਸ ਨੇ ਤਾਂ ਜਾਣਾ ਆਪਣੇ ਮਿੱਤਰ ਦੀ ਜਾਗੋ ਤੇ ਇਹ ਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜਦਾ ਕੁੜੀਆਂ ਥੱਲੇ ਸੁੱਤੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਤੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਉਤਾਂਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਚੁਬਾਰੇ ‘ਚ ਮੈਂ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦਵਾਂਗੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਾਪੂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਉੱਤੇ ਪੈਣਾ “

ਕਰਮ ਨੇ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਤੇ ਦੋਹੇਂ ਭੈਣਾ ਗੱਲੀਂ ਪੈ ਗਈਆਂ ਤੇ ਸਨਦੀਪ ਤੇ ਜਸਲੀਨ ਵੀ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਹਾਸੇ ਖੇਡੇ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਕਿੱਥੇ ਫਸੀ ਸੀ

ਰਾਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਚਿੱਤਰ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਸੁੱਧ ਬੁੱਧੀ ਗਵਾਈ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਏਧਰ ਕਰਮਜੀਤ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕ ਖਵਾਕੇ ਵਿਹਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ ਤਾਂ ਕਮਲਜੀਤ ਨੇ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾਂ

“ ਭੈਣ ਮੈਂ ਸੰਜੀਵ ਨੂੰ ਕਹਿ ਆਵਾਂ ਕੀ ਖਿਆਲ ਰੱਖੇ ਅੱਜ ਪਾਰਸ ਹੈਨੀ ਘਰ “
“ਚੱਲ ਮੈਂ ਵੀ ਚੱਲਦੀ ਆਂ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕਰਮ ਵੀ ਕਮਲ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪਈ ਉਹ ਸਾਰਾ ਘਰ ਲੰਘਕੇ ਕਦੋਂ ਮਗਰ ਭਈਏ ਦੀ ਕੋਠੀ ਚ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਤਾਂ ਓਹ ਕੱਲਾਂ ਤੇੜ ਧੋੜੀ ਚ ਸੀ ਤੇ ਪੈਰਾ ਭਾਰ ਬੈਠਾ ਰੋਟੀ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਜੀਵ ਪੁਰਾਣਾ ਕਰਕੇ ਕਰਮਜੀਤ ਵੀ ਸੰਜੀਵ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਤੇ ਦੋਹਾਂ ਨਾਲ ਓਹ ਮਜ੍ਹਾਕ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ, ਓਹਨੂੰ ਤੇੜ ਧੋਤੀ ਚ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਰਮਜੀਤ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਬਸ਼ਮਾਂ ਨੰਗੜੰਗਾਂ ਬੈਠਾਂ ਕੁਸ਼ ਪਾਲਿਆ ਕਰ “

ਸਜੀਵ ਹੈਰਾਨ ਹੋਕੇ ਕਰਮਜੀਤ ਤੇ ਕਮਲਜੀਤ ਵੱਲ ਝਾਕਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਅਰੇ ਬੜੀ ਬੀਵੀ ਆਪ ਕਭ ਆਈ “

“ ਮੈਂ ਵੀ ਆਗੀ ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਤੇ ਤੂੰ ਲੱਛਣ ਕੀ ਫੜੇ ਆ ਕੁੜੀਆਂ ਬੁੜੀਆਂ ਆਲਾ ਘਰ “

ਸੰਜੀਵ ਗੜਬੇ ਅਰਗੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹਰੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ

“ ਅਰੇ ਬੀਬੀ ਜੀ ਅਭੀ ਨੰਗੇਜ ਦਿਖਾਇਆ ਹੀ ਕਹਾਂ ਹੈ ਆਪ ਬੋਲੇਂ ਤੋਂ ਦੋਤਰ ਖੋਲਦੂ “

ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਗੱਲ ਹਾਸੇ ਪਾ ਦਿੱਤੀ

“ ਜਾ ਵੇ ਬਸ਼ਰਮ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦਾ “
ਏਨਾਂ ਕਹਿ ਕਰਮਜੀਤ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈ ਤੇ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਗੱਲ ਸੁਣ ਪਾਰਸ ਹੈਨੀ ਘਰ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਉਤਾਹ ਬਾਪੂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਖਿਆਲ ਰੱਖ ਲਵੀਂ “

“ਠੀਕ ਹੈ ਬੀਬੀ ਜੀ ਪਰ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਕੈਸੇ ਹੈ ਅਬ “

ਸੰਜੀਵ ਚਿੰਤਤ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ

“ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋ ਫਰਕ ਆ ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਓਹਨੂੰ ਕੱਲੇ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਮੁੜ ਗਈਆਂ ਤੇ ਸੰਜੀਵ ਆਪਣੀ ਸੌਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ

ਕਮਲਜੀਤ ਤੇ ਕਰਮਜੀਤ ਦੋਵੇਂ ਉਤਾਂਹ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਆ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਓਹਨਾ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਚੁਬਾਰੇ ਦਾ ਗੁਟ ਲਾਇਆ ਤੇ ਫਿਰ ਬਾਪੂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਲਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈਆਂ


ਕਰਮਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨੀਲੇ ਸੂਟ ਦੀ ਨੀਲੀ ਚੁੰਨੀ ਸਿਰ ਤੇ ਲੈ ਲਈ ਤੇ ਉਚੀ ਦੇਣੇ ਬੋਲੀ

“ ਪੈਰੀ ਪੈਨੀ ਆਂ ਬਾਪੂ ਜੀ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਭੈਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹਤਾਂ ਗੁੰਮ ਆਂ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਕੁਝ ਰਿਲੈਕਸ ਜਿਹੀ ਹੋਈ

“ਪਰ ਹੁਣ ਕਰਨਾ ਕੀ ਆ ਆਪਾਂ “
ਕਮਲ ਨੇ ਕਰਮ ਵੱਲ ਝਾਕ ਪੁੱਛਿਆ

ਤਾਂ ਕੋਲ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕਰਮਜੀਤ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ

“ ਦੇਖ ਕਮਲ ਇਹ ਮਰੀਜ ਆ ਤੇ ਆਪਾਂ ਇਹਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ , ਹੁਣ ਡਾਕਟਰ ਹਿਲਾਅ ਕੇ ਹੰਬਲੀ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਕੋਲੇ ਇੱਕੋ ਰਾਹ ਵੀ ਜਾਂ ਤੂੰ ਜਾਂ ਮੈਂ ਬਾਪੂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕਢਵਾਅ ਦਈਏ ਇਹ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਨੀ, ਤੂੰ ਦੱਸ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣਾ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਆ ? “

ਕਮਲ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ

“ ਭੈਣ ਆਪਾਂ ਕੋਈ ਗਸ਼ਤੀ ਲੈ ਆਉਣੇ ਆਂ ? “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਆਹੋ ਜਲੂਸ ਕੱਢ ਲੋਕਾਂ ‘ਚ ਬੁੜੇ ਦਾ ਜਾਂਦੀ ਉਮਰੇ ਨਾਲੇ ਲਵਾ ਕੋਈ ਚੰਦਰੀ ਬਿਮਰੀ “

ਕਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਓਹ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ

“ ਠੀਕ ਆ ਭੈਣ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋਂ “

“ ਕਮਲ ਸੱਚੋ ਸੱਚੀਂ ਦੱਸੀਂ ਜੀਜਾ ਜੀ ਦੇ ਮਰਨ ਬਾਅਦ ਤੂੰ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ? “

ਕਮਲ ਨੂੰ ਇਕ ਦਮ ਸਦਮਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੇ ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ

“ ਨਹੀਂ ਭੈਣ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਈ ਕੰਮ ਸਾਰਿਆ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਓਹ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਚੱਲ ਫਿਰ ਹੋਜਾ ਤਿਆਰ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਦੋ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਲਗਾਉਣੇ ਆਂ “

ਕਰਮ ਮੁਸ਼ਕੜੀਆਂ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਕਮਲ ਪੀਲੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਓਧਰ ਬਚਿੱਤਰ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇ ਮੌਤ ਵਿਚਾਲੇ ਸਿਰਫ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਸੀ...........

सारी कहानी पंजाबी भाषा में लिखना, बहुत बड़ी बात है दोस्त ! सच में ये आपकी मेहनत है, जिसको मैं सलाम करता हूँ / मुझे पंजाबी भाषा में कहानी पड़ना बहुत ही अच्चा लगता है / पंजाबी कल्चर बहुत ही सेक्सी है / पंजाबी मुटियार , पंजाबी घबरु, मस्त पंजाबी कुडियां दा भरा भरा हुआ बदन वाह मुझे मेरी डिम्पी भाभी की याद आ गयी /

बहुत बढ़िया दोस्त , बस लिखते रहो //

 

[Scripted]

सारी कहानी पंजाबी भाषा में लिखना, बहुत बड़ी बात है दोस्त ! सच में ये आपकी मेहनत है, जिसको मैं सलाम करता हूँ / मुझे पंजाबी भाषा में कहानी पड़ना बहुत ही अच्चा लगता है / पंजाबी कल्चर बहुत ही सेक्सी है / पंजाबी मुटियार , पंजाबी घबरु, मस्त पंजाबी कुडियां दा भरा भरा हुआ बदन वाह मुझे मेरी डिम्पी भाभी की याद आ गयी /

बहुत बढ़िया दोस्त , बस लिखते रहो //

masterji1970 hum aapka Punjabi SS mein tehdil se swagat krte hein.. ..enjoy our section

 

[kalasingh]

waiting next update

 

[Jagga007]

ਕਾਂਡ 19
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )


ਹੁਣ ਕਰਮ ਕੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਪੇਚੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ

ਕੈਲਾ ਉਸ ਰਾਤ ਦਾ ਬੜਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕੀ ਹੁਣ ਕੀਤਾ ਕੀ ਜਾਵੇ , ਕਿਉਕਿ ਬੀਰੇ ਨੇ ਜੋ ਸ਼ਰਤ ਜਾਂ ਮੰਗ ਕੈਲੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਕੈਲੇ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਔਖੀ ਸੀ

ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਰਾਤ ਬੀਰੇ ਨੇ ਜੋ ਤਸਵੀਰ ਕੈਲੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ ਸੀ ਓਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕੈਲੇ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਹਰਬੰਸ ( ਬੰਸੋ ) ਦੀ ਸੀ

ਬੀਰਾ ਕੈਲੇ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਬੰਸੋ ਤੇ ਚੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬੰਸੋ ਅਹਿਜੀ ਤੀਮੀਂ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੇਗਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਕੀਤਾ ਕੀ ਜਾਵੇ

ਓਧਰ ਕਰਮ ਤੇ ਪਾਰਸ ਦੇ ਝਿੜੀ ਵਿੱਚ ਮੇਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਖੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ , ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਕਰਮ ਨੇ ਚਾਹੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਕਮਲ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਪਾਰਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਚਨ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦੇਵੇਗਾ

ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਕਰਮ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਸੀ

ਨੌ ਕ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ , ਕਰਮ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਕਾਲਾ ਖੇਤ ਸੀ ਤੇ ਸੱਸ ਰਸੋਈ ਚ ਬੈਠੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੂੀਤ ਕਾਲਜ ਸੀ ਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਕੈਲਾ ਆਪਣੀ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ

ਸੋ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਰਮ, ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸੱਸ ਸੌਹਰਾ ਹੀ ਸਨ

ਬੰਸੋ ਰਸੋਈ ਚ ਬੈਠੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ

“ ਹੋਰ ਕਰਮ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਠੀਕ ਸੀ “

ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਬੈਠੀ ਕਰਮ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਕਮਲ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਠੀਕ ਠਾਕ ਸੀ “

ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲਦੀ ਹੈ

“ ਚੱਲ ਭਾਈ ਵਧੀਆ , ਠੀਕ ਹੀ ਚਾਹੀਦੇ ਨੇ ਸਭ। “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਸਭ ਠੀਕ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ “

ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲਦੀ ਹੈ

“ ਅੱਜ ਚਿੱਤ ਜਿਆ ਠੀਕ ਨੀ ਮੇਰਾ ਮੈਂ ਭੋਰਾ ਨੀਂਦ ਲੈ ਲਵਾਂ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਤੁਸੀਂ ਸੌ ਜਾਵੋ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ ਸਾਰਾ ਕੰਮ “

ਕੰਮ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਕਰ ਹੀ ਲੈਣਾ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਏਸ ਗੱਲੋਂ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੈਲੇ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਮਿਨਾ ਸਕੇ

ਬੰਸੋ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਰਸੋਈ ਦਾ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗ ਗਈ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ

ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਕਮੀਜ ਗੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸੀ , ਸੂਟ ਉੱਚਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਤੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜ 71 -72 ਕਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ

ਕਰਮ ਨੇ ਕਮੀਜ ਬਹੁਤ ਟਾਇਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਭਾਰੀ ਛਾਤੀ ਬਾਹਰ ਡੁੱਲ ਡੁੱਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ

ਕਰਮ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ

ਸਾਹਮਣੇ ਕੈਲਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਿਆ ਪਿਆ ਸੀ , ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਛਾਲ ਮਾਰਕੇ ਉੱਠਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਪਿਆ ਸੀ

ਕਰਮ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ

“ ਤੂੰ ਕਰਮ ਕਦੋਂ ਆਈ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਜਦੋਂ ਦੇ ਤੁਸੀਂ ਆ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਓ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ

ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਾ ਹੋਈ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ

“ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਇੱਕ ਸਿਆਪਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਰਮ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਬੋਲੀ

“ ਕੀ ਸਿਆਪਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ “

ਕਰਮ ਥਰ ਥਰ ਕੰਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੈਲਾ ਚੁੱਪ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ ਤੋੜੀ

“ ਤੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਜਿਹਨੇ ਚੱਕੀ ਸੀ ਓਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ “

ਕਰਮ ਸਵਾਲਿਆ ਚਿਹਰਾ ਬਣਾ ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ

ਅੱਗੇ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਆਪਣਾ ਸੀਰੀ ਬੀਰਾ ਸੀ “

ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ ਇੱਕ ਬਾਰ ਤਾਂ ਬੇਸੁੱਧ ਹੋ ਖੜੀ ਰਹੀ ਤੇ ਫੇਰ ਬੋਲੀ

“ ਤਾਂ ਹੁਣ ਫੇਰ “

ਤਾਂ ਕੁਝ ਦੇਰ ਕੈਲਾ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਪੁੱਛਿਆ

“ ਹੁਣ ਘਰੇ ਕੌਣ ਆਂ ? “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਘਰੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ , ਬੇਬੇ ਸੀ ਓਹ ਅੰਦਰ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਆ ਤੇ ਕਾਲਾ ਬਾਹਰ ਖੇਤਾਂ ‘ਚ ਆ “

ਏਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਕੈਲਾ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੂਹਲਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਓ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਮੈਂਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ “

ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਮਗਰਲੇ ਗੇਟ ਵਿੱਚੋਂ ਬੀਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ

ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਰਮ ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਜਿਵੇਂ ਬੀਰਾ ਕਹੂ ਓਵੇਂ ਕਰੀਂ “

ਮੂਹਰਲੇ ਗੇਟ ਥਾਵੀਂ ਕੈਲਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ

ਹੁਣ ਨਾਗ ਵਰਗੇ ਬੀਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਮ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧੀ ਚਿੱਟੀ ਕਰਮ ਅੱਗੇ ਬੀਰਾ ਤੇ ਜੋ ਅੱਗੇ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ


ਕੈਲਾ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਬਾਹਰੋਂ ਗੇਟ ਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਪਰ ਜਾ ਬੈਠਿਆ

ਅੰਦਰ ਬੀਰੇ ਨੇ ਮਗਰਲਾ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਾਰੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ

ਬੀਰਾ ਕਰਮ ਦੇ ਮਗਰ ਆ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟੇ ਤੇ ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਨ ਲੱਗ ਗਿਆ

ਕਰਮ ਕੋਲ ਹੁਣ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸ ਚੁੱਕੀ ਸੀ , ਉਹ ਬੱਸ ਇੱਕ ਥਾਂ ਖੜੀ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ

ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਬੀਰਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਬਹੁਤ ਤੜਫਾਇਆ ਤੂੰ”

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ

ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਕਰਮ ਦੇ ਪੈਰਾ ਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੀਰੇ ਨੇ ਕਰਮ ਦਾ ਕਮੀਜ ਉਤਾਰ ਉਸ ਦੀ ਪੈਂਟੀ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਵੀ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਰਮ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਬੀਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸੀ

ਬੀਰਾ ਕਿੰਨੀ ਦੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ ਉਸਦੇ ਜੀਭਾ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫੇਰ
ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਆਂ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ

ਬਾਹਰ ਕੈਲਾ ਰਾਖੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁਝ ਦੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਚੋਦਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਬੀਰੇ ਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਓਦੋਂ ਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਲ ਆਈ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਫੂਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੀਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੱਕ ਲਈ ਕਿਹਾ

ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲ ਚੱਕੀ ਤਾਂ ਇਹ ਕਾਲ ਨਹੀਂ ਵੀਡਿਓ ਕਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਰਮ ਤੇ ਬੀਰੇ ਚੜਿਆ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ




( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )


ਪਿੰਦੇ ਕੋਲ ਦੋ ਦਿਨ ਬਿਤਾਅ ਕੇ ਕਰਮ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਗਈ , ਕਰਮ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਬਿਨਾਂ (ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ)ਪਰ ਪਾਰਸ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਕੁਝ ਬਦਲੀਆਂ ਬਦਲੀਆਂ ਸਨ

ਉਹ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਕਮਲ ਤੋਂ ਅੱਖ ਬਚਾਕੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਅੱਖ ਪਾ ਕੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ , ਕਮਲ ਸੋਚਦੀ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਕਦੇ ਓਹ ਸੋਚਦੀ ਕਿ ਕਰਮ ਅਤੇ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਇਦ ਸ਼ਰਮ ਹੀ ਏਨੀ ਮੰਨ ਰਿਹਾ ਏ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਕਮਲ ਅੱਗੇ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ

ਓਧਰ ਜਸਲੀਨ ਤੇ ਸਨਦੀਪ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ

ਪਰ ਕਮਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਰਹੀ ਸੀ ………


( ਨਾਨਕਾ ਘਰ )

ਕਰਮ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ , ਹੁਣ ਘਰ ਵਿੱਚ ਫੇਰ ਰਮਨ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰਾਸ ਲੀਲਾ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ

ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਤੇ ਰਮਨ ਥੱਲੇ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਪਈ ਸੀ

ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਘੱਸ ਮਾਰਨ ਬਾਅਦ ਪਿੰਦਾ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਦੀ ਸਾਇਡ ਤੇ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ

ਦੋਵੇਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੇ ਬੱਸ ਪਏ ਰਹੇ

ਓਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਪਿੰਦੇ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੂਆ ਕਮਲ ਦਾ ਫੂਨ ਵੱਜਿਆ ਜੋ ਕਿ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਚੱਕ ਕੇ ਸਪੀਕਰ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ

“ ਹੈਲੋ ਪਿੰਦੇ ਕਿਵੇਂ ਆਂ “

ਕਮਲ ਨੇ ਰਸਮੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੋਈ ਕੋਲ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਫੁੱਦੂ ਨੂੰ ਪੈਨਾ ਭੂਆ ਜੀ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਅੱਗੋ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਬੋਲੀ

“ ਕੰਜ਼ਰਾ ਕੋਲੇ ਤਾਂ ਨੀ ਕੋਈ ਤੇਰੇ “

ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਨਹੀਂ ਕੱਲਾ ਈ ਪਿਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਵੇ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਤਰਸੀ ਪਈ ਆਂ , ਜਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗਈ ਆਂ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਨੀ ਲਗਦਾ “

ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਕੋਈ ਨੀ ਕਰਦੇ ਆਂ ਹੱਲ ਕੋਈ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਵੇ ਕਰ ਕੋਈ ਛੇਤੀ ਹੱਲ ਮੇਰਾ ਨੀ ਸਰਨਾ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਸੋਚੀ ਪੈਂ ਗਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਹੁਣ ਕੋਈ ਘਾੜਤ ਘੜੀ ਜਾਵੇ

ਪਏ ਪਏ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਆਇਆ ਉਸ ਨੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਫੂਨ ਕਰਮ ਨੂੰ ਠੋਕ ਲਿਆ

ਤੇ ਕਰਮ ਓਧਰ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਕੋਲੋ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ

ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਤੋਂ ਫੂਨ ਕੱਟਦੀ ਤੋਂ ਫੂਨ ਚੱਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਫੂਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਵੀਡਿਓ ਕਾਲ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਕਰਮ ਨੇ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿ ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਕਰਮ ਉੱਪਰ ਚੜਿਆ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ ਦਿਸਿਆ ਅਤੇ ਕਰਮ ਕੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਦਿਸੇ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀ ਆਇਆ ਉਸ ਨੇ ਛੇਤੀ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਮ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਓਧਰ ਆਪਣੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਕੋਲੋ ਕਰਮ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ ਪੈ ਗਿਆ ਨਵਾਂ ਸਿਆਪਾ

ਏਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਬੀਰੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਓਹ ਆਪਣਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨਣਾ , ਕਰਮ ਵੱਲ ਮੀਸਣਾ ਹੱਸਦਾ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ

 

[Jagga007]

ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਅੱਪਡੇਟ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਿਓ , ਤੁਹਾਡੇ ਕੁਮੈਂਟਾ ਤੇ ਲਾਇਕਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ


ਜੱਗਾ 007

 

[pendu munda]

siraaaa updatee bai jmaaa end kr shdya
wait aa next update di

 

[Krn5500]

Bht Vdia… excellent writing skills

 

[Rubi kaur]

ਕਾਂਡ 19
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )


ਹੁਣ ਕਰਮ ਕੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਪੇਚੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ

ਕੈਲਾ ਉਸ ਰਾਤ ਦਾ ਬੜਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕੀ ਹੁਣ ਕੀਤਾ ਕੀ ਜਾਵੇ , ਕਿਉਕਿ ਬੀਰੇ ਨੇ ਜੋ ਸ਼ਰਤ ਜਾਂ ਮੰਗ ਕੈਲੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਕੈਲੇ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਔਖੀ ਸੀ

ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਰਾਤ ਬੀਰੇ ਨੇ ਜੋ ਤਸਵੀਰ ਕੈਲੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ ਸੀ ਓਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕੈਲੇ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਹਰਬੰਸ ( ਬੰਸੋ ) ਦੀ ਸੀ

ਬੀਰਾ ਕੈਲੇ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਬੰਸੋ ਤੇ ਚੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬੰਸੋ ਅਹਿਜੀ ਤੀਮੀਂ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੇਗਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਕੀਤਾ ਕੀ ਜਾਵੇ

ਓਧਰ ਕਰਮ ਤੇ ਪਾਰਸ ਦੇ ਝਿੜੀ ਵਿੱਚ ਮੇਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਖੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ , ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਕਰਮ ਨੇ ਚਾਹੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਕਮਲ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਪਾਰਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਚਨ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦੇਵੇਗਾ

ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਕਰਮ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਸੀ

ਨੌ ਕ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ , ਕਰਮ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਕਾਲਾ ਖੇਤ ਸੀ ਤੇ ਸੱਸ ਰਸੋਈ ਚ ਬੈਠੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੂੀਤ ਕਾਲਜ ਸੀ ਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਕੈਲਾ ਆਪਣੀ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ

ਸੋ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਰਮ, ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸੱਸ ਸੌਹਰਾ ਹੀ ਸਨ

ਬੰਸੋ ਰਸੋਈ ਚ ਬੈਠੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ

“ ਹੋਰ ਕਰਮ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਠੀਕ ਸੀ “

ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਬੈਠੀ ਕਰਮ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਕਮਲ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਠੀਕ ਠਾਕ ਸੀ “

ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲਦੀ ਹੈ

“ ਚੱਲ ਭਾਈ ਵਧੀਆ , ਠੀਕ ਹੀ ਚਾਹੀਦੇ ਨੇ ਸਭ। “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਸਭ ਠੀਕ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ “

ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲਦੀ ਹੈ

“ ਅੱਜ ਚਿੱਤ ਜਿਆ ਠੀਕ ਨੀ ਮੇਰਾ ਮੈਂ ਭੋਰਾ ਨੀਂਦ ਲੈ ਲਵਾਂ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਹਾਂਜੀ ਬੇਬੇ ਤੁਸੀਂ ਸੌ ਜਾਵੋ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ ਸਾਰਾ ਕੰਮ “

ਕੰਮ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਕਰ ਹੀ ਲੈਣਾ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਏਸ ਗੱਲੋਂ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੈਲੇ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਮਿਨਾ ਸਕੇ

ਬੰਸੋ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਰਸੋਈ ਦਾ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗ ਗਈ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ

ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਕਮੀਜ ਗੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸੀ , ਸੂਟ ਉੱਚਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਤੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜ 71 -72 ਕਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ

ਕਰਮ ਨੇ ਕਮੀਜ ਬਹੁਤ ਟਾਇਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਭਾਰੀ ਛਾਤੀ ਬਾਹਰ ਡੁੱਲ ਡੁੱਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ

ਕਰਮ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ

ਸਾਹਮਣੇ ਕੈਲਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਿਆ ਪਿਆ ਸੀ , ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਛਾਲ ਮਾਰਕੇ ਉੱਠਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਪਿਆ ਸੀ

ਕਰਮ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ

“ ਤੂੰ ਕਰਮ ਕਦੋਂ ਆਈ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਜਦੋਂ ਦੇ ਤੁਸੀਂ ਆ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਓ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ

ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਾ ਹੋਈ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ

“ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਇੱਕ ਸਿਆਪਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਰਮ “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਬੋਲੀ

“ ਕੀ ਸਿਆਪਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ “

ਕਰਮ ਥਰ ਥਰ ਕੰਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੈਲਾ ਚੁੱਪ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ ਤੋੜੀ

“ ਤੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਜਿਹਨੇ ਚੱਕੀ ਸੀ ਓਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ “

ਕਰਮ ਸਵਾਲਿਆ ਚਿਹਰਾ ਬਣਾ ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ

ਅੱਗੇ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਆਪਣਾ ਸੀਰੀ ਬੀਰਾ ਸੀ “

ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ ਇੱਕ ਬਾਰ ਤਾਂ ਬੇਸੁੱਧ ਹੋ ਖੜੀ ਰਹੀ ਤੇ ਫੇਰ ਬੋਲੀ

“ ਤਾਂ ਹੁਣ ਫੇਰ “

ਤਾਂ ਕੁਝ ਦੇਰ ਕੈਲਾ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਪੁੱਛਿਆ

“ ਹੁਣ ਘਰੇ ਕੌਣ ਆਂ ? “

ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਘਰੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ , ਬੇਬੇ ਸੀ ਓਹ ਅੰਦਰ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਆ ਤੇ ਕਾਲਾ ਬਾਹਰ ਖੇਤਾਂ ‘ਚ ਆ “

ਏਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਕੈਲਾ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੂਹਲਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ

“ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਓ “

ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਮੈਂਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ “

ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਮਗਰਲੇ ਗੇਟ ਵਿੱਚੋਂ ਬੀਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ

ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਰਮ ਕੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਜਿਵੇਂ ਬੀਰਾ ਕਹੂ ਓਵੇਂ ਕਰੀਂ “

ਮੂਹਰਲੇ ਗੇਟ ਥਾਵੀਂ ਕੈਲਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ

ਹੁਣ ਨਾਗ ਵਰਗੇ ਬੀਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਮ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧੀ ਚਿੱਟੀ ਕਰਮ ਅੱਗੇ ਬੀਰਾ ਤੇ ਜੋ ਅੱਗੇ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ


ਕੈਲਾ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਬਾਹਰੋਂ ਗੇਟ ਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਪਰ ਜਾ ਬੈਠਿਆ

ਅੰਦਰ ਬੀਰੇ ਨੇ ਮਗਰਲਾ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਾਰੀਆਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ

ਬੀਰਾ ਕਰਮ ਦੇ ਮਗਰ ਆ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟੇ ਤੇ ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਨ ਲੱਗ ਗਿਆ

ਕਰਮ ਕੋਲ ਹੁਣ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸ ਚੁੱਕੀ ਸੀ , ਉਹ ਬੱਸ ਇੱਕ ਥਾਂ ਖੜੀ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ

ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਬੀਰਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਬਹੁਤ ਤੜਫਾਇਆ ਤੂੰ”

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ

ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਕਰਮ ਦੇ ਪੈਰਾ ਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੀਰੇ ਨੇ ਕਰਮ ਦਾ ਕਮੀਜ ਉਤਾਰ ਉਸ ਦੀ ਪੈਂਟੀ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਵੀ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਰਮ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਬੀਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸੀ

ਬੀਰਾ ਕਿੰਨੀ ਦੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ ਉਸਦੇ ਜੀਭਾ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫੇਰ
ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਆਂ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ

ਬਾਹਰ ਕੈਲਾ ਰਾਖੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁਝ ਦੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਚੋਦਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਬੀਰੇ ਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਓਦੋਂ ਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਲ ਆਈ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਫੂਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੀਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੱਕ ਲਈ ਕਿਹਾ

ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲ ਚੱਕੀ ਤਾਂ ਇਹ ਕਾਲ ਨਹੀਂ ਵੀਡਿਓ ਕਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਰਮ ਤੇ ਬੀਰੇ ਚੜਿਆ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ




( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )


ਪਿੰਦੇ ਕੋਲ ਦੋ ਦਿਨ ਬਿਤਾਅ ਕੇ ਕਰਮ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਗਈ , ਕਰਮ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਬਿਨਾਂ (ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ)ਪਰ ਪਾਰਸ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਕੁਝ ਬਦਲੀਆਂ ਬਦਲੀਆਂ ਸਨ

ਉਹ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਕਮਲ ਤੋਂ ਅੱਖ ਬਚਾਕੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਅੱਖ ਪਾ ਕੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ , ਕਮਲ ਸੋਚਦੀ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਕਦੇ ਓਹ ਸੋਚਦੀ ਕਿ ਕਰਮ ਅਤੇ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਇਦ ਸ਼ਰਮ ਹੀ ਏਨੀ ਮੰਨ ਰਿਹਾ ਏ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਕਮਲ ਅੱਗੇ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ

ਓਧਰ ਜਸਲੀਨ ਤੇ ਸਨਦੀਪ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ

ਪਰ ਕਮਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਰਹੀ ਸੀ ………


( ਨਾਨਕਾ ਘਰ )

ਕਰਮ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ , ਹੁਣ ਘਰ ਵਿੱਚ ਫੇਰ ਰਮਨ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰਾਸ ਲੀਲਾ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ

ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਤੇ ਰਮਨ ਥੱਲੇ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਪਈ ਸੀ

ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਘੱਸ ਮਾਰਨ ਬਾਅਦ ਪਿੰਦਾ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਦੀ ਸਾਇਡ ਤੇ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ

ਦੋਵੇਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੇ ਬੱਸ ਪਏ ਰਹੇ

ਓਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਪਿੰਦੇ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੂਆ ਕਮਲ ਦਾ ਫੂਨ ਵੱਜਿਆ ਜੋ ਕਿ ਪਿੰਦੇ ਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਚੱਕ ਕੇ ਸਪੀਕਰ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ

“ ਹੈਲੋ ਪਿੰਦੇ ਕਿਵੇਂ ਆਂ “

ਕਮਲ ਨੇ ਰਸਮੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੋਈ ਕੋਲ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਫੁੱਦੂ ਨੂੰ ਪੈਨਾ ਭੂਆ ਜੀ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਅੱਗੋ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਬੋਲੀ

“ ਕੰਜ਼ਰਾ ਕੋਲੇ ਤਾਂ ਨੀ ਕੋਈ ਤੇਰੇ “

ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਨਹੀਂ ਕੱਲਾ ਈ ਪਿਆ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਵੇ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਤਰਸੀ ਪਈ ਆਂ , ਜਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ ਗਈ ਆਂ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਨੀ ਲਗਦਾ “

ਤਾਂ ਪਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ

“ ਕੋਈ ਨੀ ਕਰਦੇ ਆਂ ਹੱਲ ਕੋਈ “

ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ

“ ਵੇ ਕਰ ਕੋਈ ਛੇਤੀ ਹੱਲ ਮੇਰਾ ਨੀ ਸਰਨਾ “

ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪਿੰਦਾ ਸੋਚੀ ਪੈਂ ਗਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਹੁਣ ਕੋਈ ਘਾੜਤ ਘੜੀ ਜਾਵੇ

ਪਏ ਪਏ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਆਇਆ ਉਸ ਨੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਫੂਨ ਕਰਮ ਨੂੰ ਠੋਕ ਲਿਆ

ਤੇ ਕਰਮ ਓਧਰ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਕੋਲੋ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ

ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਤੋਂ ਫੂਨ ਕੱਟਦੀ ਤੋਂ ਫੂਨ ਚੱਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਫੂਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਵੀਡਿਓ ਕਾਲ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਕਰਮ ਨੇ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿ ਪਿੰਦੇ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਕਰਮ ਉੱਪਰ ਚੜਿਆ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ ਦਿਸਿਆ ਅਤੇ ਕਰਮ ਕੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਦਿਸੇ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਪਿੰਦੇ ਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀ ਆਇਆ ਉਸ ਨੇ ਛੇਤੀ ਫੂਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਮ ਪਿੰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਓਧਰ ਆਪਣੇ ਸੀਰੀ ਬੀਰੇ ਕੋਲੋ ਕਰਮ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ ਪੈ ਗਿਆ ਨਵਾਂ ਸਿਆਪਾ

ਏਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਬੀਰੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਓਹ ਆਪਣਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨਣਾ , ਕਰਮ ਵੱਲ ਮੀਸਣਾ ਹੱਸਦਾ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ

Beautiful jagga ggg