ਕਾਂਡ 21
( ਰਾਣੀ ਦਾ ਘਰ )
ਸਵੇਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ , ਮੋਦਨ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਯੂਪੀ ਨੂੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਅ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਰਾਣੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ
ਰਾਣੀ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਨੇਫੇ ਚ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਥੱਲੇ ਨਾ ਲਿੱਬੜੇ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਸੀ
i
ਰਾਣੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਸਨ ਤੇ ਜੱਸਾ ਲਗਾਤਾਰ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਧਾਰਾਂ ਚ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੱਸਾ ਉਸ ਮਗਰ ਖੜ੍ਹਾ ਉਸ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਜਦ ਰਾਣੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਕੇ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਬਿਲਕੁੱਲ ਚਿਤੜਾਂ ਚ ਫਸ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਜੱਸੇ ਦਾ ਸੰਦ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਰਾਣੀ ਨੇ ਉੱਠ ਦੀ ਸਾਰ ਹੀ ਕਿਹਾ
“ ਜੱਸਾ ਮੈਂ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਨੇ ਤੂੰ ਕੱਖ ਪਾ ਦੇ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਰਾਣੀ ਚਲੀ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਬਾਲਟੀ ਚੱਕ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਅੱਖ ਬਚਾਅ ਕੇ ਜਦ ਮਗਰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਉਹ ਥੋੜਾ ਹੱਸੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਜ਼ਰ ਕਿਵੇਂ ਵੇਖਦਾ “
ਓਧਰ ਮਿੰਦਰ ਅੱਜ ਸਵੇਰ ਦੀ ਉੱਠੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁਝ ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਨੇ ਰਾਤ ਉਸ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਈ ਸੀ ਦੂਜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਜੱਸੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਖਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਖਤਰਾ ਇਸ ਗੱਲ ਕਿਉਕਿ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਜਵਾਨ ਧੀ ਤੇ ਨੂੰਹ ਸੀ ਚਾਹੇ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਜੱਸੇ ਦੀ ਭੂਆ ਹੀ ਲਗਦੀ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ
ਅੰਦਰ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਕੋਲ ਉਸ ਦੀ ਕੁੜੀ ਮੋਹਨੀ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਮੰਮੀ ਉੱਠੇ ਨੀ ਤੁਸੀੰ …… ਜੱਸੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨੀ ਸਮਝੋਣ ਜਾਣਾ ? “
ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਖਿਆਲਾਂ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉੰਦੀ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਜਾਣਾ ਬੇਟੀ ਜਾਣਾ …. ਉੱਠ ਦੀ ਆਂ ਬੱਸ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਮਿੰਦਰ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਮਾਂ ਬਾਪੂ ਕਦੋਂ ਆਉ ਵਾਪਸ ? “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਉਹ ਤਾਂ ਕੰਮ ਨਿੱਬੜੇ ਤੇ ਈ ਆਉ ਹੁਣ ….. ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਵੇ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਤਾਂ ਓਹਨਾਂ ਚਿਰ ਜੱਸਾ ਵੀਰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਈ ਰਹੂ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਆਹੋ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਈ ਰਹੂ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੇਰਾ ਬਾਪੂ ਨੀ ਆਉਦਾਂ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਮਿੰਦਰ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲੱਗ ਗਈ
ਗਿਆਰਾ ਵੱਜ ਗਏ ਸਨ
ਰਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਵਿਹਲੀਆਂ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਚ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਿੰਦਰ ਕੋਲ ਗਈ
“ ਮਾਂ ਚਲੇ ਜਾਵੋ ਹੁਣ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ
“ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਹਿ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾ ਖੇਤ ਜਾਣਾ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਓਹਨੇ ਪੈਰੀੰ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੀ
ਜੱਸਾ ਜੋ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਸੋਚਾਂ ਚ ਗੁੰਮ ਸੀ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਾਂਜੀ ਜੀ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਵੀਰੇ ਮੰਮੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇ ਨੇ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਖੇਤ ਦਾ ਕੰਮ ਸਮਝ ਆਉ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਤਿਆਰ ਹੋ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਕੱਪੜਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਆ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ
ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ , ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੱਥ ਲੱਨ ਤੇ ਜਾ ਬੜਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਮਤੀਰਿਆਂ ਵਰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਟੱਪ ਰਹੇ ਸਨ
ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮਿੰਦਰ ਨਾਲ ਸਰਸਰੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਬੈਠ ਗਈ
ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਦੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਮਿੰਦਰ ਕਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਪਰ ਖੇਤ ਪਿੰਡੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਸਨ , ਕੁਲ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੋਣਗੇ ,
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਪੰਦਰਾਂ ਕਿੱਲੇ ਪੈਲੀ ਸੀ ਓਥੇ ਪੰਦਰਾਂ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਇੱਕ ਮੋਟਰ ਵਾਲਾ ਕਮਰਾ , ਇੱਕ ਤੂੜੀ ਵਾਸਤੇ ਵਰਾਂਡਾ ਸੀ
ਪਿੰਡੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇੱਕ ਪਹੀ ਉੱਤਰੇ ਜੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੁੰਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੱਸਾ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮੋਟਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਨ
ਏਧਰ ਘਰੇ ਰਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਵਿਹਲੀਆਂ ਹੋ ਅੰਦਰ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ
ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਬੀ ਰਾਤ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਬਾਹਰੋਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ “
ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਬੋਲੀ
“ ਦੇਖਣਾ ਕੀਹਨੇ ਆਂ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਐਵੇ ਤੈਨੂੰ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈ ਰਿਹਾ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਨਹੀਂ ਭਾਬੀ ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉੰ ਲਗਦਾ “
ਪਰ ਅੱਗੋ ਰਾਣੀ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਗੱਲ ਆਈ ਗਈ ਹੋ ਗਈ
ਓਧਰ ਖੇਤ ਮਿੰਦਰ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਵੱਟੋ ਵੱਟੀ ਸਾਰਾ ਖੇਤ ਦਿਖਾਅ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਹੀ ਉਹ ਕਮਾਦ ਵਾਲੇ ਖੇਤ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਜੱਸੇ ਰੁਕ ਏਥੇ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆਂ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਓਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ
ਕੁਝ ਕ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਜੱਸੇ ਦੇ ਮਨ ਚ ਆਇਆ ਕਿ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ
ਜਦੋਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਥੋੜਾ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਮਿੰਦਰ ਸਲਵਾਰ ਗਿੱਟਿਆਂ ਤੱਕ ਕਰੀਂ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠੀ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਵੱਲ ਸਨ
ਜੱਸੇ ਦਾ ਨਾਗ ਵਰਗਾ ਲੱਨ ਤੜ ਫੜਨ ਲੱਗਾ
ਜੱਸਾ ਓਹਨੇ ਪੈਰੀਂ ਕਮਾਦ ਵਿੱਚੋਂ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਆਇਆ ਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਮਿੰਦਰ ਵੀ ਨਾਲਾ ਬੰਨਦੀ ਕਮਾਦ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਆਈ
ਤੇ ਹੁਣ ਓਹਨਾਂ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਓਹ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਕੋਠੀ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਤੂੜੀ ਵਾਲਾ ਕੋਠਾ ਵੀ ਸੀ
ਜੱਸੇ ਦਾ ਸੰਦ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਰਤ ਸੁਝੀ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਮੋਟਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਆ ਜਾ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਮੋਟਰ ਬਾਰੇ ਵੀ ਦੱਸ ਦਵਾਂ “
ਮੋਟਰ ਬਾਰੇ ਸਭ ਪਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜੱਸਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਾਂ ਜੀ ਦੱਸ ਦਵੋ “
ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅੰਦਰ ਮੋਟਰ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ , ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਲ ਜਦੋਂ ਮਿੰਦਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ
“ ਰੁਕਿਓ ਦੋ ਮਿੰਟ ਪਸ਼ਾਬ ਕਰ ਆਵਾਂ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਜੱਸਾ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਮੋਰੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸੰਦ ਕੱਢ ਮੂਤ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਉਸ ਦਾ ਨਾਗ ਵਰਗੇ ਸੰਦ ਤੇ ਮੋਰੀ ਥਾਣੀ ਜਦੋਂ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜਾ ਪਿਆ
ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਦਰ ਉਸਦੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਡੋਡੀ ਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਬਾਰ ਮਸਲ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਇਹ ਦੇਖ ਮਿੰਦਰ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਦੀ ਰਹਿ ਗਈ
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਜੱਸਾ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਿੰਦਰ ਕੁਝ ਬਦਲੀ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਏਧਰ ਊਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕੋਠੇ ਵੱਲ ਹੱਥ ਕਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਏਧਰ ਕੀ ਆ ਜੀ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਏਧਰ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਤੂੜੇ ਆਂ ਸਾਰੇ ਕੋਠੇ ‘ਚ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਉਸ ਕੋਠੇ ਵੱਲ ਵਧ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸਾ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਮਟਕਦੇ ਚਿੱਤੜ ਵੇਖ ਮਗਰ ਹੀ ਤੁਰ ਪਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਪਾਣੀ ਪੂਰਾ ਚੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੀ ਉਸ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪੂਰੀ ਭਿੱਜ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਓਧਰ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਵੀ ਸੰਦ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੂੜੇ ਵਾਲੇ ਕੋਠੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਖੁੱਭ ਗਿਆ ਤਾਂ ਝੁਕ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਏ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਜੱਸਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਾਰਾ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗਿਆ ਕਦੋਂ ਉਹ ਦਿਹਲੀ ਚ ਅੜਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਡਿੱਗਦਾ ਹੋਇਆ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਉਪਰ ਡਿੱਗ ਪਿਆ
ਤੇ ਹੁਣ ਸੀਨ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਦਰ ਥੱਲੇ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾ ਚ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਉਹ ਕੁਝ ਦੇਰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਪਏ ਰਹੇ
ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਆਇਆ , ਇਸ ਤਰਾਂ ਇੱਕ ਗਠੀਲੇ ਤੇ ਗੱਭਰੂ ਸਰੀਰ ਹੇਠ ਮਸਲੇ ਦਾ ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਮਾਰੀ ਜਦ ਉੱਠਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੇ ਹੀ ਨੱਪੀ ਰੱਖਿਆ
ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋਇਆ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ , ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਓਹਨੇ ਥੋੜਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਪਰ ਜੱਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਜਬੂਤ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਫੇਰ ਨੱਪ ਲਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਰੋਧ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਜੱਸੇ ਅੱਗੇ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਬੱਸ ਨਾ ਰਹੀ ਏਸ ਬਾਰ ਜੱਸੇ ਨੇ ਸਿੱਧਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਜਾ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਪਰ ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੋਲਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਹੋਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਕੋਲੋੰ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਹੁਣ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਰਗੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਨ ਤੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਹੁਣ ਥੱਲੇ ਮੂਧੀ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਗੋਡਿਆ ਤੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸੱਬਲ ਵਰਗਾ ਲੱਨ ਉਸ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੇ ਦੇ ਲੱਨ ਦੇ ਸਾਇਜ ਮੁਤਾਬਕ ਫੁੱਦੀ ਬਹੁਤ ਟਾਇਟ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛਿੱਲਿਆ ਗਿਆ , ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੋਦਨ ਨੇ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਆਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹੀ ਸਵਾਦ ਆਇਆ ਸੀ
ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਬੱਸ ਉਹ ਜੱਸੇ ਦੇ ਘੱਸਿਆ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ
ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਾਮ ਏਨਾ ਚੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਪਜ਼ੀਸਨ ਚ ਚੋਦੀ ਗਿਆ ਤੇ ਅਖੀਰ ਝੜ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ
ਝੜਨ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ
ਬਾਹਰ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਤੂੜੀ ਵਾਲਿਓ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਸਟਾਟ ਕੀਤੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਬੈਠ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੋਰ ਲਿਆ
ਰਾਹ ਚ ਜਾਂਦੇ ਬੱਸ ਓਹਨਾਂ ਚ ਦੋ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਮਿੰਦਰ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਹਿਂਦੀ
“ ਜੇ ਕਰਨਾ ਸੀ ਤਾਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ …. ਕੁੱਤਿਆ ਸਲਵਾਰ ਕਿਉ ਪਾੜ ਦਿੱਤਾੀ “””
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਬੱਸ ਹੱਸੀ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ
( ਰਾਣੀ ਦਾ ਘਰ )
ਸਵੇਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ , ਮੋਦਨ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਯੂਪੀ ਨੂੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਅ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਰਾਣੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ
ਰਾਣੀ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਨੇਫੇ ਚ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਥੱਲੇ ਨਾ ਲਿੱਬੜੇ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਸੀ
i
ਰਾਣੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਸਨ ਤੇ ਜੱਸਾ ਲਗਾਤਾਰ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਧਾਰਾਂ ਚ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੱਸਾ ਉਸ ਮਗਰ ਖੜ੍ਹਾ ਉਸ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਜਦ ਰਾਣੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਕੇ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਬਿਲਕੁੱਲ ਚਿਤੜਾਂ ਚ ਫਸ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਜੱਸੇ ਦਾ ਸੰਦ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਰਾਣੀ ਨੇ ਉੱਠ ਦੀ ਸਾਰ ਹੀ ਕਿਹਾ
“ ਜੱਸਾ ਮੈਂ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਨੇ ਤੂੰ ਕੱਖ ਪਾ ਦੇ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਰਾਣੀ ਚਲੀ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਬਾਲਟੀ ਚੱਕ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਅੱਖ ਬਚਾਅ ਕੇ ਜਦ ਮਗਰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਉਹ ਥੋੜਾ ਹੱਸੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਜ਼ਰ ਕਿਵੇਂ ਵੇਖਦਾ “
ਓਧਰ ਮਿੰਦਰ ਅੱਜ ਸਵੇਰ ਦੀ ਉੱਠੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁਝ ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਨੇ ਰਾਤ ਉਸ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਈ ਸੀ ਦੂਜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਜੱਸੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਖਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਖਤਰਾ ਇਸ ਗੱਲ ਕਿਉਕਿ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਜਵਾਨ ਧੀ ਤੇ ਨੂੰਹ ਸੀ ਚਾਹੇ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਜੱਸੇ ਦੀ ਭੂਆ ਹੀ ਲਗਦੀ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ
ਅੰਦਰ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਕੋਲ ਉਸ ਦੀ ਕੁੜੀ ਮੋਹਨੀ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਮੰਮੀ ਉੱਠੇ ਨੀ ਤੁਸੀੰ …… ਜੱਸੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨੀ ਸਮਝੋਣ ਜਾਣਾ ? “
ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਖਿਆਲਾਂ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉੰਦੀ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਜਾਣਾ ਬੇਟੀ ਜਾਣਾ …. ਉੱਠ ਦੀ ਆਂ ਬੱਸ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਮਿੰਦਰ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਮਾਂ ਬਾਪੂ ਕਦੋਂ ਆਉ ਵਾਪਸ ? “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਉਹ ਤਾਂ ਕੰਮ ਨਿੱਬੜੇ ਤੇ ਈ ਆਉ ਹੁਣ ….. ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਵੇ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਤਾਂ ਓਹਨਾਂ ਚਿਰ ਜੱਸਾ ਵੀਰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਈ ਰਹੂ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਆਹੋ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਈ ਰਹੂ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੇਰਾ ਬਾਪੂ ਨੀ ਆਉਦਾਂ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਮਿੰਦਰ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲੱਗ ਗਈ
ਗਿਆਰਾ ਵੱਜ ਗਏ ਸਨ
ਰਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਵਿਹਲੀਆਂ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਚ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਿੰਦਰ ਕੋਲ ਗਈ
“ ਮਾਂ ਚਲੇ ਜਾਵੋ ਹੁਣ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ
“ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਹਿ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾ ਖੇਤ ਜਾਣਾ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਓਹਨੇ ਪੈਰੀੰ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੀ
ਜੱਸਾ ਜੋ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਸੋਚਾਂ ਚ ਗੁੰਮ ਸੀ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਾਂਜੀ ਜੀ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਵੀਰੇ ਮੰਮੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇ ਨੇ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਖੇਤ ਦਾ ਕੰਮ ਸਮਝ ਆਉ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਤਿਆਰ ਹੋ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਕੱਪੜਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਆ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ
ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ , ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੱਥ ਲੱਨ ਤੇ ਜਾ ਬੜਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਮਤੀਰਿਆਂ ਵਰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਟੱਪ ਰਹੇ ਸਨ
ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮਿੰਦਰ ਨਾਲ ਸਰਸਰੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਬੈਠ ਗਈ
ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਦੱਸਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਮਿੰਦਰ ਕਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਪਰ ਖੇਤ ਪਿੰਡੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਸਨ , ਕੁਲ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੋਣਗੇ ,
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਪੰਦਰਾਂ ਕਿੱਲੇ ਪੈਲੀ ਸੀ ਓਥੇ ਪੰਦਰਾਂ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਇੱਕ ਮੋਟਰ ਵਾਲਾ ਕਮਰਾ , ਇੱਕ ਤੂੜੀ ਵਾਸਤੇ ਵਰਾਂਡਾ ਸੀ
ਪਿੰਡੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇੱਕ ਪਹੀ ਉੱਤਰੇ ਜੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੁੰਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੱਸਾ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮੋਟਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਨ
ਏਧਰ ਘਰੇ ਰਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਵਿਹਲੀਆਂ ਹੋ ਅੰਦਰ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ
ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਬੀ ਰਾਤ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਬਾਹਰੋਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ “
ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਬੋਲੀ
“ ਦੇਖਣਾ ਕੀਹਨੇ ਆਂ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਐਵੇ ਤੈਨੂੰ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈ ਰਿਹਾ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਨਹੀਂ ਭਾਬੀ ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉੰ ਲਗਦਾ “
ਪਰ ਅੱਗੋ ਰਾਣੀ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਗੱਲ ਆਈ ਗਈ ਹੋ ਗਈ
ਓਧਰ ਖੇਤ ਮਿੰਦਰ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਵੱਟੋ ਵੱਟੀ ਸਾਰਾ ਖੇਤ ਦਿਖਾਅ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਹੀ ਉਹ ਕਮਾਦ ਵਾਲੇ ਖੇਤ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਜੱਸੇ ਰੁਕ ਏਥੇ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆਂ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਓਥੇ ਰੁਕ ਗਿਆ
ਕੁਝ ਕ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਜੱਸੇ ਦੇ ਮਨ ਚ ਆਇਆ ਕਿ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ
ਜਦੋਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਥੋੜਾ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਮਿੰਦਰ ਸਲਵਾਰ ਗਿੱਟਿਆਂ ਤੱਕ ਕਰੀਂ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠੀ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਵੱਲ ਸਨ
ਜੱਸੇ ਦਾ ਨਾਗ ਵਰਗਾ ਲੱਨ ਤੜ ਫੜਨ ਲੱਗਾ
ਜੱਸਾ ਓਹਨੇ ਪੈਰੀਂ ਕਮਾਦ ਵਿੱਚੋਂ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਆਇਆ ਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਮਿੰਦਰ ਵੀ ਨਾਲਾ ਬੰਨਦੀ ਕਮਾਦ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਆਈ
ਤੇ ਹੁਣ ਓਹਨਾਂ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਓਹ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਕੋਠੀ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਤੂੜੀ ਵਾਲਾ ਕੋਠਾ ਵੀ ਸੀ
ਜੱਸੇ ਦਾ ਸੰਦ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਰਤ ਸੁਝੀ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਮੋਟਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਆ ਜਾ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਮੋਟਰ ਬਾਰੇ ਵੀ ਦੱਸ ਦਵਾਂ “
ਮੋਟਰ ਬਾਰੇ ਸਭ ਪਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜੱਸਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਾਂ ਜੀ ਦੱਸ ਦਵੋ “
ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅੰਦਰ ਮੋਟਰ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ , ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਲ ਜਦੋਂ ਮਿੰਦਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ
“ ਰੁਕਿਓ ਦੋ ਮਿੰਟ ਪਸ਼ਾਬ ਕਰ ਆਵਾਂ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਜੱਸਾ ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਮੋਰੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸੰਦ ਕੱਢ ਮੂਤ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਉਸ ਦਾ ਨਾਗ ਵਰਗੇ ਸੰਦ ਤੇ ਮੋਰੀ ਥਾਣੀ ਜਦੋਂ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜਾ ਪਿਆ
ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਦਰ ਉਸਦੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਡੋਡੀ ਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਬਾਰ ਮਸਲ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਇਹ ਦੇਖ ਮਿੰਦਰ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਦੀ ਰਹਿ ਗਈ
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਜੱਸਾ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਿੰਦਰ ਕੁਝ ਬਦਲੀ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਏਧਰ ਊਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕੋਠੇ ਵੱਲ ਹੱਥ ਕਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਏਧਰ ਕੀ ਆ ਜੀ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਏਧਰ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਤੂੜੇ ਆਂ ਸਾਰੇ ਕੋਠੇ ‘ਚ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਉਸ ਕੋਠੇ ਵੱਲ ਵਧ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸਾ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਮਟਕਦੇ ਚਿੱਤੜ ਵੇਖ ਮਗਰ ਹੀ ਤੁਰ ਪਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਪਾਣੀ ਪੂਰਾ ਚੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੀ ਉਸ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪੂਰੀ ਭਿੱਜ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਓਧਰ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਵੀ ਸੰਦ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੂੜੇ ਵਾਲੇ ਕੋਠੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਖੁੱਭ ਗਿਆ ਤਾਂ ਝੁਕ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਏ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਜੱਸਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਾਰਾ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗਿਆ ਕਦੋਂ ਉਹ ਦਿਹਲੀ ਚ ਅੜਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਡਿੱਗਦਾ ਹੋਇਆ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਉਪਰ ਡਿੱਗ ਪਿਆ
ਤੇ ਹੁਣ ਸੀਨ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਦਰ ਥੱਲੇ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾ ਚ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਉਹ ਕੁਝ ਦੇਰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਪਏ ਰਹੇ
ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਆਇਆ , ਇਸ ਤਰਾਂ ਇੱਕ ਗਠੀਲੇ ਤੇ ਗੱਭਰੂ ਸਰੀਰ ਹੇਠ ਮਸਲੇ ਦਾ ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਮਾਰੀ ਜਦ ਉੱਠਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੇ ਹੀ ਨੱਪੀ ਰੱਖਿਆ
ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋਇਆ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ , ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਓਹਨੇ ਥੋੜਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਪਰ ਜੱਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਜਬੂਤ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਫੇਰ ਨੱਪ ਲਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਉਸ ਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਰੋਧ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਜੱਸੇ ਅੱਗੇ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਬੱਸ ਨਾ ਰਹੀ ਏਸ ਬਾਰ ਜੱਸੇ ਨੇ ਸਿੱਧਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਜਾ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਪਰ ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੋਲਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਹੋਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਕੋਲੋੰ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਹੁਣ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਰਗੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਨ ਤੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਹੁਣ ਥੱਲੇ ਮੂਧੀ ਪਈ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਗੋਡਿਆ ਤੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸੱਬਲ ਵਰਗਾ ਲੱਨ ਉਸ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੇ ਦੇ ਲੱਨ ਦੇ ਸਾਇਜ ਮੁਤਾਬਕ ਫੁੱਦੀ ਬਹੁਤ ਟਾਇਟ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛਿੱਲਿਆ ਗਿਆ , ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੋਦਨ ਨੇ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਆਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹੀ ਸਵਾਦ ਆਇਆ ਸੀ
ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਬੱਸ ਉਹ ਜੱਸੇ ਦੇ ਘੱਸਿਆ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ
ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਾਮ ਏਨਾ ਚੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਪਜ਼ੀਸਨ ਚ ਚੋਦੀ ਗਿਆ ਤੇ ਅਖੀਰ ਝੜ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ
ਝੜਨ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ
ਬਾਹਰ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਤੂੜੀ ਵਾਲਿਓ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਸਟਾਟ ਕੀਤੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਬੈਠ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਤੋਰ ਲਿਆ
ਰਾਹ ਚ ਜਾਂਦੇ ਬੱਸ ਓਹਨਾਂ ਚ ਦੋ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਮਿੰਦਰ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਕਹਿਂਦੀ
“ ਜੇ ਕਰਨਾ ਸੀ ਤਾਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ …. ਕੁੱਤਿਆ ਸਲਵਾਰ ਕਿਉ ਪਾੜ ਦਿੱਤਾੀ “””
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਬੱਸ ਹੱਸੀ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ
