ਕਾਂਡ 20
( ਰਾਣੀ ਦਾ ਘਰ )
ਰਾਣੀ ਕਰਮ ਦੀ ਨਨਾਣ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਉਪਾਅ ਲਈ ਬੜਾ ਕੁਝ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬੜਾ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਸੀ , ਰਾਣੀ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਨਾਣ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਸੱਸ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਹੇਠ ਕਰਨਾ ਸੀ
ਅੱਜ ਰਾਣੀ ਦਾ ਘਰ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰੇਮ ਕੰਮ ਦੇ ਸਿਲਸਲੇ ਚ ਦੁਬਈ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਿੰਦਰ ( ਸੱਸ) ਮੋਦਨ ( ਸੋਹਰਾ) ਮੋਹਨੀ (ਨਨਾਣ) ਤੇ ਰਾਣੀ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ
ਪੰਦਰਾਂ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਮੋਦਨ ਨੇ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਠੇਕੇ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ
ਹੁਣ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਮੋਦਨ ਲਈ ਕੰਮ ਔਖਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸੀਰੀ ਰੱਖਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਪਰ ਕੰਮ ਦਾ ਜੋਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੁੜਮ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ
ਸਵੇਰ ਦੇ ਛੇ ਕ ਵੱਜੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਮੋਦਨ ਨੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਦੋਂ ਕਰਮ ਤੇ ਕੈਲਾ ਕੁਝ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸਨ
ਕਰਮ ਕੋਡੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਕੈਲਾ ਪਿੱਛੋ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਇਹ ਭੈਣ ਚੋਦ ਕਿਸ ਵੇਲੇ ਫੂਨ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ …… ਸਾਲੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਨੀ ਮਾਰਨ ਦਿੰਦੇ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਨੇ ਫੂਨ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਥੱਲੇ ਪਈ ਕਰਮ ਦੇ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਕਰਮ ਥੱਲੇ ਪਈ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦੀ ਆਹ ਆਹ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਕੈਲਾ ਦਸ ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਝੜ ਗਿਆ ਤੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਮ ਦਾ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਏ ਰਹੇ ਤੇ ਫਿਰ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਪੁੱਛੋ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕਿਵੇਂ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਸੌਹਰੇ ਨੇ “
ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਕੈਲਾ ਮੋਦਨ ਨੂੰ ਫੂਨ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਪੈਂਟੀ ਪਾ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਓਧਰ ਕੈਲਾ ਮੋਦਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ
“ ਮੋਦਨ ਜੀ ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ “
“ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਰਨੈਲ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋਂ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾਂ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਦਸ ਮਿੰਟ ਗੱਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੋਦਨ ਅਸਲ ਗੱਲ ਤੇ ਆਇਆ
“ ਮੈਂ ਕਰਨੈਲ ਸਿਆਂ ਇਸ ਕਰਕੇ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਬਈ ਆਪਾਂ ਆਪ ਬਾਹੀ ਕਰਦੇ ਆਂ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਆ “
ਤਾਂ ਕਰਨੈਲ ਬੋਲਿਆ
“ ਆਹੋ ਐਤਕੀ ਆਪ ਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਕੰਮ ਖੇਤੀ ਦਾ “
ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੇ ਗੱਲ ਇਹ ਆ ਕਰਨੈਲ ਵੀ ਪ੍ਰੇਮ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਦੁਬਈ ਤੇ ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕੱਲਾ ਹੁਣ ਬੰਦਾ ਕੋਈ ਮਿਲਦਾ ਨੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਵਾਸਤੇ “
ਤਾਂ ਅੱਗੋ ਕਰਨੈਲ ਬੋਲਿਆ
“ ਅੱਛਾ ਇਹ ਗੱਲ ਆ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੋਰ ਯਾਰ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਯੂ ਪੀ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਕਿਉਕਿ ਓਥੋਂ ਆਲੀ ਪੈਲੀ ਵੇਚਕੇ ਆਉਣੀ ਆਂ ਤਾਂ ਮਗਰ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ “
ਤਾਂ ਕਰਨੈਲ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰ
ਮੈਂ ਕਰਦਾਂ ਕੋਈ ਹੱਲ “
ਏਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਕਰਮ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੈਂ ਏਦਾਂ ਕਰਦਾ ਆਪਣੇ ਜੱਸੇ( ਕਰਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ )ਨੂੰ ਭੇਜ ਦਿੰਨਾ ਤੇਰੇ ਲਵੇ , ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਜਾਣਦਾ ਤੈਨੂੰ ਸੌਖਾ ਹੋਜੂ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਇਹ ਵੀ ਠੀਕ ਆ , ਜਿਨਾਂ ਚਿਰ ਬੰਦਾ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਮੈਂ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਰੱਖ ਲਵਾਂ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ? “
ਮੋਦਨ ਦੇ ਸਵਾਲ ਤੇ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਆਪਣਾ ਈ ਜਬਾਕ ਆ ਚਾਹੇ ਸਾਲ ਰੱਖ ਲਾ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਤਾਂ ਚਿੰਤਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਮੇਰੀ ਸਾਰੀ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੋਦਨ ਫੂਨ ਕੱਟ ਗਿਆ ਤੇ ਕੈਲਾ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ
“ ਜਿੰਨਾ ਖਲਾਰਾ ਘਰੇ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਜੱਸਾ ਪਾਸੇ ਰਹੇ ਚੰਗਾ “
ਤੇ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂ ਵੀ ਇਹੋ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਵੀ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਇਸ ਖੇਡ ਦਾ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਚੱਲ ਜਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਾਣੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣ ਲਈ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਕੈਲਾ ਫੇਰ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਹਲਾਉੰਦੀ ਜੱਸੇ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ
ਜੱਸਾ ਕਰਮ ਦਾ ਇੱਕਲੌਤਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ, ਚੰਗੇ ਕੱਦ ਵਾਲਾ ਗੱਭਰੂ ਸੀ, ਰੰਗ ਦਾ ਥੋੜਾ ਕਾਲਾ ਤੇ ਲੰਬੇ ਮੋਟੇ ਸੰਦ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ
https://imgbb.com/
ਜੱਸਾ
ਕਰਮ ਜੱਸੇ ਦੇ ਕਰਮੇ ਚ ਗਈ ਤੇ ਜੱਸਾ ਹਜੇ ਸੌਂ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਨੇ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਜਗਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਭੂਆ ਰਾਣੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣ ਲਈ ਰਾਜੀ ਕੀਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਜੱਸੇ ਨੇ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਜਿਹੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਫਿਰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਰਾਜੀ ਹੋ ਗਿਆ , ਕਿਉਕਿ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਪ੍ਰੇਮ ਫੁੱਫੜ ਦੁਬਈ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੋਦਨ ਨੇ ਯੂਪੀ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਕਰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬੈਗ ਚ ਪਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਕਰਮੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ
ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਤਿੰਨ ਤਸਵੀਰਾਂ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਇਹ ਤਿੰਨ ਤਸਵੀਰਾ ਜੱਸੇ ਦੀ ਭੂਆ ਰਾਣੀ, ਰਾਣੀ ਦੀ ਨਣਦ ਮੋਹਣੀ ਤੇ ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ ਮਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਸਨ
ਰਾਣੀ ਜਿਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਰਹੇ ਸਨ
check json online
ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੱਸ ਮਿੰਦਰ ਜਿਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਮੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਟੱਪ ਰਹੇ ਸਨ
ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਜਿਸ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੜੇ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਸੀ
ਉਹ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਚੱਕ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਭੂਆ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾ ਪਹੁੰਚਿਆ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਭੂਆ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਯੂਪੀ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਉਸ ਨੇ ਚਲਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜੱਸਾ ਰਾਣੀ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਰਹਿ ਜਾਣਾ
ਜਦੋਂ ਜੱਸਾ ਭੂਆ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਉਸ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਿਲੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਿਲੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਜੱਸੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਭੀਚੀਆਂ ਗਈ ਅਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਸਨਸਨੀ ਦੌੜ ਗਈ, ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਣੀ ਬੋਲੀ
“ ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਜੱਸਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਕਦੇ ਭੂਆ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਦੀ ਖੇਚਲ ਕੀਤੀ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਕੀ ਕਰੀਏ ਭੂਆ ਕੰਮ ਈ ਏਨਾ “
ਤਾਂ ਰਾਣੀ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਮ ਕੋਈ ਨੀ ਤੈਨੂੰ ਐਵੇ ਮਸਤਿਆ ਹੋਇਆਂ “
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੱਸਾ ਮੋਦਨ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਮਿਲਕੇ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਚਲਿਆ ਗਿਆ
ਤੇ ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਜੱਸਾ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਦੋ ਘੜੀ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜ ਜੱਸਾ ਲਾਲਾ ਸੁੱਟਣ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਦਾ ਉਸ ਦਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖਕੇ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸਭ ਬੈਠੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਜੱਸੇ ਮੈਂ ਸਵੇਰੇ ਚਲਿਆ ਜਾਣਾ , ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਅੰਟੀ ( ਮੋਦਨ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੀ ) ਕੱਲ ਨੂੰ ਖੇਤ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ ਤੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦੇਵੇਗੀ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਠੀਕ ਆ ਜੀ ਕੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਆਵਾਂਗੇ “
ਤੇ ਬੁਰਕੀ ਚੁੱਥਦਾ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਹੋਰ
“ ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਡੰਗਰ ਵੀ ਰੱਖ ਲਏ ਨੇ ਓਹ ਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹੀ ਏ ਬਾਹਰਲਾ ਘਰ ਹੁਣ ਈ ਲਿਆ ਆਪਾਂ ਓਥੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਓਹ ਵੀ ਦੇਖ ਲਵੀਂ ਤੂੰ “
ਤਾਂ ਓਹ ਵੀ ਜੱਸੇ ਨੇ ਹਾਂ ਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤੀ
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਣ ਸੌਣ ਚਲੇ ਗਏ
ਘਰ ਚ ਤਿੰਨ ਕਮਰੇ ਹੀ ਸਨ ਇੱਕ ਮੋਦਨ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮੋਹਨੀ ਦਾ
ਜੱਸਾ ਆਇਆ ਕਰਕੇ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਕਮਰਾ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਚ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਰਾਤ ਨੂੰ ਜੱਸਾ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਇਆ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੁਝ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦੋਂ ਹੀ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਹੋ ਈ
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਝਾਕਿਆ ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਸੀ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ
“ ਵੀਰਜੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਕੱਪੜੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣੇ ਸੀ ਲੈ ਜਾਵਾਂ “
ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹਾਂਜੀ ਲੈ ਜਾਵੋ “
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਆਈ ਤੇ ਅਲਮਾਰੀ ਖੋਲ ਕੱਪੜੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪਿੱਠ ਜੱਸੇ ਵੱਲ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸਾ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਹ ਝੁਕ ਕੇ ਦਰਾਜ ਚੋਂ ਕੁਝ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੋਰ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਲੱਨ ਨੇ ਝਟਕਾ ਖਾਦਾ
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਕੱਢ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਚੋ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਪੇਂਟ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਜੱਸੇ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਵੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਜੱਸੇ ਦੇ ਚਿੱਤ ਚ ਵੀ ਹੌਕਾ ਉੱਠਿਆ
ਪਰ ਮੋਹਨੀ ਬਗੈਰ ਜੱਸੇ ਵੱਲ ਵੇਖੇ ਆਪਣੀ ਪੇਂਟੀ ਚੱਕ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ
ਘੰਟਾ ਕ ਬੀਤਿਆ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਪਿਆ ਪਾਸੇ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਅਲਮਾਰੀ ਖੋਲਣ ਲੱਗਾ ਜਿਸ ਚ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਏ ਸਨ
ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਪੇਂਟੀ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਖੀਰ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦਰਾਜ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਜਿਸ ਚ ਪੇਂਟੀਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ
ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਪੇਟੀਂ ਕੱਢੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁੰਗਣ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸ਼ਾ ਚੜ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ
ਉਸ ਦਾ ਸੰਦ ਰਾੜ ਬਣ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ , ਉਹ ਕੁਝ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਰਮੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੋਦਨ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਸੀ
ਉਸ ਨੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਥਾਣੀ ਅੰਦਰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਅੰਦਰ ਮੋਦਨ ਮਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਥੱਲੇ ਲਈ ਮਿੰਦਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ
ਫੁੱਦੀ ਚ ਜਾਂਦਾ ਲੱਨ ਜੱਸੇ ਨੇ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੇ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ ਉਹ ਲੱਨ ਕੱਢ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਮੋਦਨ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ
“ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਗਰਮੀ ਕੱਢ ਜਾਣੀ ਆ “
ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦਾਂ
ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਜੱਸਾ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੋਦਨ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਪਈ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਰਾਣੀ ਸਾਰੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਗਰਮ ਹੋਈਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ
ਮੋਹਨੀ ਨੇ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਰਾਣੀ ਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਦਮ ਮੋਹਨੀ ਵੱਲ ਝਾਕੀ
ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲੀਆਂ
ਤੇ ਦਵਾਂ ਕੇ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਤੇ ਜੋ ਅੰਗ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਦਾ ਹੱਥ ਚ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਗਈਆਂ
ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਮਸਲਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ
ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਬੋਲੀ ਰੁਕ ਭਾਬੀ ਮੈਂ ਕੁਝ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣੀ ਆਂ ਤਾਂ ਮੋਹਨੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ
ਗੇਟ ਦਾ ਖੜਕਾ ਸੁਣ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰਤ ਆਈ ਤਾਂ ਓਹ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਨੁੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਗੇਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਮੋਹਨੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਭੁਲੇਖਾ ਪਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਏਥੇ ਹੋਵੇ , ਓਹਨੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ
ਜੱਸਾ ਆਪਣੀ ਕਮਰੇ ਦੀ ਬਾਰੀ ਥਾਣੀ ਸਭ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਮੋਹਨੀ ਵਾਪਸ ਮੁੜੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਵਾਲੀ ਸ਼ੀਸੀ ਸੀ ਤੇ ਜਦ ਦਸ ਕ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਮੋਰੀ ਥਾਣੀ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ
ਰਾਣੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਮੋਡਿਆਂ ਤੇ ਸਨ ਤੇ ਮੋਹਣੀ ਨਕਲੀ ਲੱਨ ਬੱਧਰੀਆਂ ਪਾ ਬੰਨ ਕੇ ਰਾਣੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਧੱਕ ਰਹੀ ਸੀ
ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਜੱਸੇ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ , ਉਸ ਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਉਸ ਦੀ ਮੁੱਠੀ ਚ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਤੇ ਅੰਦਰ ਮੋਹਨੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਅੰਦਰ ਰਾਣੀ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਜੱਸੇ ਦਾ
ਜੱਸਾ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਪਰ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਲੈਣ ਉੱਠੀ ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਜੱਸੇ ਨੁੰ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ
