- 64
- 149
- 34
Sukhriya jnaab... khushi hoi tuhda comment padhke2100 ਖੜ੍ਹੇ ਲਨਾਂ ਦੀ ਸਲਾਮੀ ਤੇਰੀ ਕਲਮ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ
Sukhriya jnaab... khushi hoi tuhda comment padhke2100 ਖੜ੍ਹੇ ਲਨਾਂ ਦੀ ਸਲਾਮੀ ਤੇਰੀ ਕਲਮ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ
Niceeਭਾਗ - ਦਸਵਾਂ
ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਬੂਹੇ ਵੜਦੇ ਹੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਰਾਮਾ ਨਹੀ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ.. ਪਰ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਤੜਫਾਉਣ ਦਾ ਸੋਚਿਆ ਜਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕੱਲੀ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਚ ਦੇਖ ਰਾਮੇ ਕੋਲੋ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਦੇਰ ਲੁਕਣ ਮੀਟੀ ਨਾ ਹੋਈ.. ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਰਾਮਾ ਵੀ ਉਪਰੋ ਨੰਗਾ ਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਆਪਣੀ ਗਰਦਨ ਰਾਮੇ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿੱਟਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਾ ਸੀ ਅੱਜ ਵੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਗਿਆ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਉੱਪਰ ਕਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਪਹਾੜਨੁਮਾ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖੇ ਤੇ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਅੱਜ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਤੂੰ ਭੱਜਣਾ ਜੱਟੀਏ "
ਮੰਮੇ ਮਸਲੇ ਜਾਣ ਤੇ ਆਹ ਭਰਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਵੇ ਜੱਟੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੋ ਨੀ ਛਡਵਾਉਣ ਵਾਲਿਆ ਚੋਂ ਏ ਤੂੰ ਲਾਹ ਲੈ ਚਾਅ ਆਪਣਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਜਾਮੇ ਚ ਤਣਿਆ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਲੀ ਵਿਰਲ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਏ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਰਗੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਅ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਕਰੂ ਅੱਜ ਦੇਖਦੀ ਜਾਹ ਬੱਸ "
ਐਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਜੀਤੀ ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਘੁੰਮ ਗਈ ਤੇ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਨੰਗੇ ਮੰਮੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ... ਰਾਮੇ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇ ਕਿਸੇ ਉੱਚੀ ਪਹਾੜੀ ਚੋਟੀ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਰੰਗੀ ਬਰਫ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੇ ਢਕਿਆ ਹੋਵੇ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਗਦੇ ਬੱਲਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਪੈਦੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇ ਬਰਫ ਸੂਰਜ ਦੀ ਕਿਰਨਾਂ ਪੈਣ ਤੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ ਮਾਰਦੀ ਹੋਵੇ.. ਰਾਮੇ ਕੋਲੋ ਬਹੁਤਾ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲਿਜਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰੀ-2 ਚੁੰਘਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਚ ਖੇਡਣ ਲੱਗੇ... ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਘਣ ਲਈ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟਦਾ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚਾਲੇ ਕਈ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵਗਦੀ ਸ਼ਾਂਤ ਨਦੀ ਚ ਲਹਿਰਾਂ ਉੱਠਣ ਲਗਦੀਆਂ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਘੁੱਟ ਲੈਦੀ.. ਰਾਮਾ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਚੁੰਘ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਸਾਰਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਹੋਵੇ... ਏਸੇ ਦੌਰਾਨ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬਰਾ ਉਸਦੇ ਜਿਸਮ ਤੋ ਵੱਖ ਹੋਕੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਖੂਜੇ ਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਅੰਦਰਲੀ ਅੱਗ ਭਾਬੜ ਬਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜਿਆ ਤੇ ਉਪਰ ਚੱਕ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ.. ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ.. ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਖਿੜੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇਖ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ ਆਈ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਚ ਪੰਛੀ ਟਹਿਕ ਰਹੇ ਹੋਣ... ਲੋਹੜੇ ਦੀ ਗਰਮੀ ਪਿੱਛੋ ਹੋਈ ਬਰਸਾਤ ਨੇ ਜਿਵੇ ਸਾਰੇ ਆਲਮ ਚ ਠੰਡ ਵਰਤਾ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ.. ਰਾਮੇ ਦੇ ਹੱਥ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਨਾਪ ਲੈਣ ਲੱਗੇ... ਉਸਨੇ ਜਦੋ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਸਰਕਾ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੱਕ ਕਰ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦੇ ਗੁੰਦਵੇਂ ਤੇ ਕਸਾਵ ਭਰਪੂਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਰੁੱਗ ਭਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ... ਇਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕੁੱਝ ਸਮੇ ਤੱਕ ਚੱਲਦੀ ਰਹੀ... ਰਾਮੇ ਦੇ ਸਖਤ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਸਖਤਾਈ ਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਪੱਟ-2 ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ... ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੇ ਪਏ ਅੱਟਣ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਸਾਫ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ..ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਜੀਤੀ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਖਰ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋ ਹਟਾਈ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਵੀ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ... ਏਸੇ ਪਲ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕ ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਉਸਤੋ ਵੱਖ ਕੀਤੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਆਪ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਆ ਗਿਆ...ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਚ ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਿੰਟਾਂ ਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਪਜਾਮਾ ਤੇ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰੇ ਮਾਰਿਆ.. ਜੀਤੀ ਦੀ ਨਜਰ ਨੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਧੁਰਤਰੀ ਜਿਹੀ ਛਿੜ ਪਈ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਰਾਮੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਕਸ ਲਈਆਂ ਤੇ ਰਾਮਾ ਵੀ ਹੁਣ ਘੋੜੀ ਦੀ ਘੁੜਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਮਾਂ ਕਸਣ ਲੱਗਾ.. ਜਿਵੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿਕਾ ਜੀਤੀ ਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਖਿੱਚਕੇ ਢੇਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਨੇ ਦੋਵੇ ਪੈਰ ਹਵਾ ਚ ਸਿੱਧੇ ਖੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ.... ਮਗਰੋ ਢੇਕਿਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਚੱਲਿਆ ਤਾਂ ਰੁਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾ ਲਿਆ... ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ ਇਕਵਾਰ ਫੇਰ ਆਪਸ ਚ ਮਿਲ ਗਏ ਪਰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਜਦੇ ਗਏ..
ਕੱਚੀ ਪਹੀ ਤੋ ਹੋ ਘੁੜਸਵਾਰ ਰਾਮਾ ਜਦ ਪੱਕੇ ਰਸਤੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਢੇਕੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਘੋੜੀ ਵੀ ਪੂੰਛ ਚੱਕ ੳਸਦੇ ਹਰ ਢੇਕੇ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ... ਕਮਰੇ ਚ ਥਪ-2 ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਹ ਅਵਾਜ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਾ ਡਰ ਦੋਨਾਂ ਚੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਹਵਾ ਚ ਸਿੱਧੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੋ ਵੀ ਗਹਾ ਜਾਂਦਾ ਮਹਿਸਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਮੱਠਾ-2 ਦਰਦ ਜਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਸਤੋ ਕਿਤੇ ਵੱਧਕੇ ਆ ਰਹੇ ਸਵਾਦੀ ਹੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਉਹ ਦਰਦ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ... ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਗੁੱਥਮ ਗੁੱਥਾ ਹੋਏ ਵੀਹ ਮਿੰਟ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਹਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੁਨਾਮੀ ਆਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ... ਮੂੰਹ ਚੋ ਨਿੱਕਲਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ ਵੱਧ ਗਈ... ਰਾਮਾ ਉਸਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੇਖ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦੀ ਏਸ ਰਫਤਾਰ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਈ.. ਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਆਹ ਭਰੀ ਤੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟਕੇ ਆਪਣੀ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ... ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕਾਮਰਸ ਦੀ ਨਦੀ ਵਹਿ ਤੁਰੀ ਜੋ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪਤ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਵਗਣ ਲੱਗੀ... ਰਾਮਾ ਹਜੇ ਵੀ ਰੁੱਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਪਰ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗ ਖਿੜ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਜੇਤੂ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਵੀ ਰੁੱਕ ਗਿਆ... ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਖਿੜੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੀ ਗੱਲ ਜੱਟੀਏ ਬੜੀ ਛੇਤੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਗਈ "
ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਤਪਦੀ ਜੀਤੀ ਜਿਵੇ ਠੰਡੀ ਠਾਰ ਹੋ ਗਈ... ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਕਾਮਰਸ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੇ ਕਿੱਤੇ ਦੂਰ ਭੱਜ ਗਈ ਤੇ ਸੰਗ ਹਿਆ ਨੇ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬੁੱਕਲ ਚ ਲੈ ਲਿਆ... ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਆਉਣ ਲੱਗੀ... ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਰਵੇਲ ਵਾਂਗ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਚਿਬੜੀ ਜੀਤੀ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਥੱਲੋ ਨਿੱਕਲ ਲਈ ਰਾਹ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਦੀ ਸੰਗ ਨੂੰ ਤਾੜ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਰਾਮਾ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਤਾਕ ਚ ਨਹੀ ਸੀ ।
ਰਾਮੇ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਆਰਾ ਘੋੜਸਵਾਰੀ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਾਦ ਚ ਗੋਤੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ... ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਮਗਰੋ ਰਾਮਾ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਘੋੜੀ ਵਾਲੀ ਅਵਸਥਾ ਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ... ਜੀਤੀ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਕੋਢੀ ਹੋ ਗਈ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇ ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਪਰਬਤ ਸਰ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ... ਕਿਸੇ ਵੱਡੀ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਾਂਗ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਵੀ ਆਪਣੀ ਗੋਲ ਤੇ ਵੱਡੀ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕੱਢ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਇੰਝ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਉਸਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਅੱਗੇ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਿਲ ਹੋਵੇ.. ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਕੱਢ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਨੇ ਮੰਜੇ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਬੇਸਬਰਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਭਰਿਆ ਤੇ ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਚ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ... ਅਚਾਨਕ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਕਾਰਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋ ਲੰਮੀ ਆਹ ਨਿੱਕਲੀ ਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੱਗੇ ਖਿਸਕੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਹੱਛ ਚ ਫੜ ਲਿਆ... ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਢੇਕਿਆਂ ਦਾ ਜਿਵੇ ਮੀਂਹ ਵਰ ਗਿਆ.. ਰਾਮਾ ਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਢੇਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਮੰਜੇ ਤੇ ਵਿਛਾਈ ਚਾਦਰ ਕੱਠੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਹਰ ਝਟਕੇ ਚ ਜੀਤੀ ਥੋੜਾ-2 ਅੱਗੇ ਖਿਸਕਣ ਲੱਗੀ.. ਕਮਰੇ ਚੋ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਆਪਸ ਚ ਭਿੜਨ ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਥੱਪ-2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ... ਰਾਮਾ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਦਾ ਸਿਰ ਖਿਸਕ ਕੇ ਬਾਹੀ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਹਜੇ ਵੀ ਉਸਨੇ ਬਾਹੀ ਨੂੰ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਮੰਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ.. ਬਾਣ ਦਾ ਮੰਜਾ ਉਸਦੇ ਗੋਡਿਆਂ ਚ ਚੁਭਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਵਜਨ ਕਰਕੇ ਹਰ ਢੇਕੇ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਵੀ ਚੀਂ-2 ਦੀ ਅਵਾਜ ਕਰਦਾ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਮੁੜ ਉਬਾਲ ਉੱਠਣ ਲੱਗਾ... ਜਿਵੇਂ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਤੀ ਮਗਰੋਂ ਲਹਿਰਾਂ ਮੁੜ ਚੜ ਆਈਆਂ ਹੋਣ.. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲਿੰਗ ਨੂੰ ਐਵੇ ਕਸਣ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇ ਸੱਪ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਵਲਦਾ ਹੋਵੇ... ਏਸੇ ਕਸਾਵ ਨੇ ਰਾਮੇ ਅੰਦਰਲੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਵੀ ਉਬਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ... ਓਸਦੇ ਢੇਕੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ... ਸਾਰਾ ਕਮਰਾ ਥੱਪ-2.. ਮੰਜੇ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗਾ... ਰਾਮੇ ਦੇ ਹੱਥ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀਆਂ ਚ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਹ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਕਰ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੱਨ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜ ਰਾਮੇ ਨੇ ਪੱਟ-2 ਸੁਰਖ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਵਧ ਗਈ... ਜੀਤੀ ਤੋ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਖਰ ਰਾਮੇ ਨੇ ਓਸਦੇ ਲੱਕ ਤੋਂ ਹੱਥ ਚੱਕ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਢੇਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਤੋ ਸਹਾਰਿਆ ਨਾ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਖਿਸਕੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਤੇ ਦੁੱਗਣਾ ਵਜਨ ਪੈਣ ਨਾਲ ਉਹ ਟੱਟ ਗਈ.. ਜੜਾਕ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਅੱਧੇ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਗਏ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਡਿੱਗਦੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ... ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰਾ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਅੰਦਰੋ ਨਿੱਕਲਿਆ ਲਾਵਾ ਜੀਤੀ ਦੀ ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਸੁੱਕੀ ਪਈ ਨਦੀ ਨੂੰ ਨਿਹਾਲ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਵੀ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਕਾਮਰਸ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਉੱਤੇ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.. ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਦੋਨੋ ਸਾਹੋ ਸਾਹ ਹੋਏ ਏਸੇ ਹਾਲਤ ਚ ਪਏ ਰਹੇ ।
ਆਖਿਰ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਵੇ ਮੰਜਾ ਤੋੜਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਰਾਮੇ "
ਰਾਮਾ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨਾ ਤੂੰ ਦੱਸ ਤੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਕ ਨਹੀਂ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੇ ਥੱਲੇ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਤਸੱਲੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਉੱਠ ਹੁਣ ਕਿ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਐਦਾਂ ਈ ਪੈਣਾ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਉਪਰੋ ਉੱਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ.. ਓਸਨੇ ਜਦੋ ਟੁੱਟੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਬਹੁਤ ਜਾਨ ਏ ਤੇਰੇ ਚ ਕੰਜਰਾ "
ਰਾਮਾ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣ ਮਾਣ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖਿੱਚਕੇ ਫੇਰ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾਉਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਹਜੇ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਲਾਈ ਨੀ ਭਾਬੀ "
ਏਨਾ ਆਖ ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਘੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਹੁਣ ਜਾਨ ਈ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਇਹਨੇ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਹਜੇ ਤਾਂ ਸੇਰ ਚੋ ਪੂਣੀ ਵੀ ਨੀ ਕੱਤੀ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਜਾਣ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਤੜਕਾ ਹੋਣ ਆਲਾ ਮੰਮੀ ਨਾ ਉੱਠ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ.. ਬਰਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਗਈ ਪਰ ਕੱਛੀ ਉਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਆਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਯਾਦ ਏ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਬਰਾ ਫੜ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ... ਬੂਹੇ ਕੋਲ ਜਾ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਰੁਕੀ ਉਸਨੇ ਕੁੱਝ ਸੋਚਿਆ ਤੇ ਸੰਗਦੀ-2 ਵਾਪਿਸ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਲਿਆ... ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਕੀ ਗੱਲ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਨਾ ਘੋੜੀ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਅੱਗੋ ਲੱਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਇਹਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਬਣਦਾ ਏ "
ਏਨਾ ਆਖ ਉਹ ਰਾਮੇ ਅੱਗੇ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਪਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਇਹ ਦੇਖ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ... ਕਿਉਕਿ ਉਸਦੇ ਏਦਾਂ ਚੁੰਘਣ ਤੇ ਮੀਕੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਖੜਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਉਸਦਾ ਅੱਧ ਤੋ ਜਿਆਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕਸ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਦੀ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ... ਉਹ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਰਗ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲੱਗਾ... ਦੋ ਚਾਰ ਵਾਰ ਜੀਤੀ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਇਕਦਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖੇ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਪਿੱਛੋ ਉਸਨੂੰ ਫੜਨਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ... ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਵਾਂ ਅਨੁਭਵ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਿਨ ਪੀਤੇ ਨਸ਼ਾ ਜਿਹਾ ਚੜਾ ਦਿੱਤਾ... ਜੀਤੀ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਗੱਲ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡੀ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਹੁੰਦੀ ਏ ਤੇ ਜਦੋ ਕੋਈ ਔਰਤ ਇਹ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਪੂਰੀ ਕਰਦੀ ਏ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਾਣੀ ਭਰਦੇ ਨੇ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਰਾਮੇ ਤੋ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਾਣੀ ਭਰਵਾਉਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸਭ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ... ਉਹ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦੀ ਓਟੀਏ ਕੋਲ ਆਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ ।
ਚਲਦਾ...
Nice updateਭਾਗ - ਦਸਵਾਂ
ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਬੂਹੇ ਵੜਦੇ ਹੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਤੇ ਰਾਮਾ ਨਹੀ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ.. ਪਰ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਤੜਫਾਉਣ ਦਾ ਸੋਚਿਆ ਜਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕੱਲੀ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਚ ਦੇਖ ਰਾਮੇ ਕੋਲੋ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਦੇਰ ਲੁਕਣ ਮੀਟੀ ਨਾ ਹੋਈ.. ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਰਾਮਾ ਵੀ ਉਪਰੋ ਨੰਗਾ ਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਆਪਣੀ ਗਰਦਨ ਰਾਮੇ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿੱਟਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਾ ਸੀ ਅੱਜ ਵੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਗਿਆ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਉੱਪਰ ਕਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਪਹਾੜਨੁਮਾ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖੇ ਤੇ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਅੱਜ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਤੂੰ ਭੱਜਣਾ ਜੱਟੀਏ "
ਮੰਮੇ ਮਸਲੇ ਜਾਣ ਤੇ ਆਹ ਭਰਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਵੇ ਜੱਟੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੋ ਨੀ ਛਡਵਾਉਣ ਵਾਲਿਆ ਚੋਂ ਏ ਤੂੰ ਲਾਹ ਲੈ ਚਾਅ ਆਪਣਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਜਾਮੇ ਚ ਤਣਿਆ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਲੀ ਵਿਰਲ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਏ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਰਗੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਅ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਕਰੂ ਅੱਜ ਦੇਖਦੀ ਜਾਹ ਬੱਸ "
ਐਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਜੀਤੀ ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਘੁੰਮ ਗਈ ਤੇ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਨੰਗੇ ਮੰਮੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ... ਰਾਮੇ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇ ਕਿਸੇ ਉੱਚੀ ਪਹਾੜੀ ਚੋਟੀ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਰੰਗੀ ਬਰਫ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੇ ਢਕਿਆ ਹੋਵੇ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਗਦੇ ਬੱਲਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਪੈਦੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇ ਬਰਫ ਸੂਰਜ ਦੀ ਕਿਰਨਾਂ ਪੈਣ ਤੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ ਮਾਰਦੀ ਹੋਵੇ.. ਰਾਮੇ ਕੋਲੋ ਬਹੁਤਾ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲਿਜਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰੀ-2 ਚੁੰਘਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਚ ਖੇਡਣ ਲੱਗੇ... ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਘਣ ਲਈ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟਦਾ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚਾਲੇ ਕਈ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵਗਦੀ ਸ਼ਾਂਤ ਨਦੀ ਚ ਲਹਿਰਾਂ ਉੱਠਣ ਲਗਦੀਆਂ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਘੁੱਟ ਲੈਦੀ.. ਰਾਮਾ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਚੁੰਘ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਸਾਰਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਹੋਵੇ... ਏਸੇ ਦੌਰਾਨ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬਰਾ ਉਸਦੇ ਜਿਸਮ ਤੋ ਵੱਖ ਹੋਕੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਖੂਜੇ ਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਅੰਦਰਲੀ ਅੱਗ ਭਾਬੜ ਬਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜਿਆ ਤੇ ਉਪਰ ਚੱਕ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ.. ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ.. ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਖਿੜੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇਖ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ ਆਈ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਚ ਪੰਛੀ ਟਹਿਕ ਰਹੇ ਹੋਣ... ਲੋਹੜੇ ਦੀ ਗਰਮੀ ਪਿੱਛੋ ਹੋਈ ਬਰਸਾਤ ਨੇ ਜਿਵੇ ਸਾਰੇ ਆਲਮ ਚ ਠੰਡ ਵਰਤਾ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ.. ਰਾਮੇ ਦੇ ਹੱਥ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਨਾਪ ਲੈਣ ਲੱਗੇ... ਉਸਨੇ ਜਦੋ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਸਰਕਾ ਕੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੱਕ ਕਰ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦੇ ਗੁੰਦਵੇਂ ਤੇ ਕਸਾਵ ਭਰਪੂਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਰੁੱਗ ਭਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ... ਇਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕੁੱਝ ਸਮੇ ਤੱਕ ਚੱਲਦੀ ਰਹੀ... ਰਾਮੇ ਦੇ ਸਖਤ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਸਖਤਾਈ ਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਪੱਟ-2 ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ... ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੇ ਪਏ ਅੱਟਣ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਸਾਫ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ..ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਜੀਤੀ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਖਰ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋ ਹਟਾਈ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਵੀ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ... ਏਸੇ ਪਲ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕ ਰਾਮੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਉਸਤੋ ਵੱਖ ਕੀਤੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਆਪ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਆ ਗਿਆ...ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਚ ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਿੰਟਾਂ ਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਪਜਾਮਾ ਤੇ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰੇ ਮਾਰਿਆ.. ਜੀਤੀ ਦੀ ਨਜਰ ਨੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਧੁਰਤਰੀ ਜਿਹੀ ਛਿੜ ਪਈ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਰਾਮੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਕਸ ਲਈਆਂ ਤੇ ਰਾਮਾ ਵੀ ਹੁਣ ਘੋੜੀ ਦੀ ਘੁੜਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਮਾਂ ਕਸਣ ਲੱਗਾ.. ਜਿਵੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿਕਾ ਜੀਤੀ ਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਖਿੱਚਕੇ ਢੇਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਨੇ ਦੋਵੇ ਪੈਰ ਹਵਾ ਚ ਸਿੱਧੇ ਖੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ.... ਮਗਰੋ ਢੇਕਿਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਚੱਲਿਆ ਤਾਂ ਰੁਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾ ਲਿਆ... ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ ਇਕਵਾਰ ਫੇਰ ਆਪਸ ਚ ਮਿਲ ਗਏ ਪਰ ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਜਦੇ ਗਏ..
ਕੱਚੀ ਪਹੀ ਤੋ ਹੋ ਘੁੜਸਵਾਰ ਰਾਮਾ ਜਦ ਪੱਕੇ ਰਸਤੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਢੇਕੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਘੋੜੀ ਵੀ ਪੂੰਛ ਚੱਕ ੳਸਦੇ ਹਰ ਢੇਕੇ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ... ਕਮਰੇ ਚ ਥਪ-2 ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਹ ਅਵਾਜ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਾ ਡਰ ਦੋਨਾਂ ਚੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਹਵਾ ਚ ਸਿੱਧੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੋ ਵੀ ਗਹਾ ਜਾਂਦਾ ਮਹਿਸਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਮੱਠਾ-2 ਦਰਦ ਜਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਸਤੋ ਕਿਤੇ ਵੱਧਕੇ ਆ ਰਹੇ ਸਵਾਦੀ ਹੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਉਹ ਦਰਦ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ... ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਗੁੱਥਮ ਗੁੱਥਾ ਹੋਏ ਵੀਹ ਮਿੰਟ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਹਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੁਨਾਮੀ ਆਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ... ਮੂੰਹ ਚੋ ਨਿੱਕਲਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ ਵੱਧ ਗਈ... ਰਾਮਾ ਉਸਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੇਖ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦੀ ਏਸ ਰਫਤਾਰ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਈ.. ਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਆਹ ਭਰੀ ਤੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟਕੇ ਆਪਣੀ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ... ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਕਾਮਰਸ ਦੀ ਨਦੀ ਵਹਿ ਤੁਰੀ ਜੋ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪਤ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਵਗਣ ਲੱਗੀ... ਰਾਮਾ ਹਜੇ ਵੀ ਰੁੱਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਪਰ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗ ਖਿੜ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਜੇਤੂ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਵੀ ਰੁੱਕ ਗਿਆ... ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਖਿੜੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੀ ਗੱਲ ਜੱਟੀਏ ਬੜੀ ਛੇਤੀ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਗਈ "
ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਤਪਦੀ ਜੀਤੀ ਜਿਵੇ ਠੰਡੀ ਠਾਰ ਹੋ ਗਈ... ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਕਾਮਰਸ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੇ ਕਿੱਤੇ ਦੂਰ ਭੱਜ ਗਈ ਤੇ ਸੰਗ ਹਿਆ ਨੇ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬੁੱਕਲ ਚ ਲੈ ਲਿਆ... ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਆਉਣ ਲੱਗੀ... ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਰਵੇਲ ਵਾਂਗ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਚਿਬੜੀ ਜੀਤੀ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਥੱਲੋ ਨਿੱਕਲ ਲਈ ਰਾਹ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਦੀ ਸੰਗ ਨੂੰ ਤਾੜ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਰਾਮਾ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਤਾਕ ਚ ਨਹੀ ਸੀ ।
ਰਾਮੇ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਆਰਾ ਘੋੜਸਵਾਰੀ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਾਦ ਚ ਗੋਤੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ... ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਮਗਰੋ ਰਾਮਾ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਘੋੜੀ ਵਾਲੀ ਅਵਸਥਾ ਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ... ਜੀਤੀ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਕੋਢੀ ਹੋ ਗਈ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇ ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਪਰਬਤ ਸਰ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ... ਕਿਸੇ ਵੱਡੀ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਾਂਗ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਵੀ ਆਪਣੀ ਗੋਲ ਤੇ ਵੱਡੀ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕੱਢ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਇੰਝ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਉਸਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਅੱਗੇ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਿਲ ਹੋਵੇ.. ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਕੱਢ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਨੇ ਮੰਜੇ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਬੇਸਬਰਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਭਰਿਆ ਤੇ ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਚ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ... ਅਚਾਨਕ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਕਾਰਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋ ਲੰਮੀ ਆਹ ਨਿੱਕਲੀ ਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੱਗੇ ਖਿਸਕੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਹੱਛ ਚ ਫੜ ਲਿਆ... ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਢੇਕਿਆਂ ਦਾ ਜਿਵੇ ਮੀਂਹ ਵਰ ਗਿਆ.. ਰਾਮਾ ਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਢੇਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਮੰਜੇ ਤੇ ਵਿਛਾਈ ਚਾਦਰ ਕੱਠੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਹਰ ਝਟਕੇ ਚ ਜੀਤੀ ਥੋੜਾ-2 ਅੱਗੇ ਖਿਸਕਣ ਲੱਗੀ.. ਕਮਰੇ ਚੋ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਆਪਸ ਚ ਭਿੜਨ ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਥੱਪ-2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ... ਰਾਮਾ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਦਾ ਸਿਰ ਖਿਸਕ ਕੇ ਬਾਹੀ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਹਜੇ ਵੀ ਉਸਨੇ ਬਾਹੀ ਨੂੰ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਘੁੱਟਕੇ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਮੰਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ.. ਬਾਣ ਦਾ ਮੰਜਾ ਉਸਦੇ ਗੋਡਿਆਂ ਚ ਚੁਭਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਵਜਨ ਕਰਕੇ ਹਰ ਢੇਕੇ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਵੀ ਚੀਂ-2 ਦੀ ਅਵਾਜ ਕਰਦਾ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਮੁੜ ਉਬਾਲ ਉੱਠਣ ਲੱਗਾ... ਜਿਵੇਂ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਤੀ ਮਗਰੋਂ ਲਹਿਰਾਂ ਮੁੜ ਚੜ ਆਈਆਂ ਹੋਣ.. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਚ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲਿੰਗ ਨੂੰ ਐਵੇ ਕਸਣ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇ ਸੱਪ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਵਲਦਾ ਹੋਵੇ... ਏਸੇ ਕਸਾਵ ਨੇ ਰਾਮੇ ਅੰਦਰਲੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਵੀ ਉਬਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ... ਓਸਦੇ ਢੇਕੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ... ਸਾਰਾ ਕਮਰਾ ਥੱਪ-2.. ਮੰਜੇ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗਾ... ਰਾਮੇ ਦੇ ਹੱਥ ਜੀਤੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀਆਂ ਚ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਹ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਕਰ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਜੀਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੱਨ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜ ਰਾਮੇ ਨੇ ਪੱਟ-2 ਸੁਰਖ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਵਧ ਗਈ... ਜੀਤੀ ਤੋ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਖਰ ਰਾਮੇ ਨੇ ਓਸਦੇ ਲੱਕ ਤੋਂ ਹੱਥ ਚੱਕ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਢੇਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਤੋ ਸਹਾਰਿਆ ਨਾ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਖਿਸਕੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਤੇ ਦੁੱਗਣਾ ਵਜਨ ਪੈਣ ਨਾਲ ਉਹ ਟੱਟ ਗਈ.. ਜੜਾਕ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਅੱਧੇ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਗਏ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਡਿੱਗਦੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ... ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਹਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰਾ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਰਾਮੇ ਦੇ ਅੰਦਰੋ ਨਿੱਕਲਿਆ ਲਾਵਾ ਜੀਤੀ ਦੀ ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਸੁੱਕੀ ਪਈ ਨਦੀ ਨੂੰ ਨਿਹਾਲ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਵੀ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਕਾਮਰਸ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਉੱਤੇ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.. ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਦੋਨੋ ਸਾਹੋ ਸਾਹ ਹੋਏ ਏਸੇ ਹਾਲਤ ਚ ਪਏ ਰਹੇ ।
ਆਖਿਰ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਵੇ ਮੰਜਾ ਤੋੜਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਰਾਮੇ "
ਰਾਮਾ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨਾ ਤੂੰ ਦੱਸ ਤੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਕ ਨਹੀਂ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੇ ਥੱਲੇ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਤਸੱਲੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਉੱਠ ਹੁਣ ਕਿ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਐਦਾਂ ਈ ਪੈਣਾ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਉਪਰੋ ਉੱਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਵੀ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ.. ਓਸਨੇ ਜਦੋ ਟੁੱਟੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਬਹੁਤ ਜਾਨ ਏ ਤੇਰੇ ਚ ਕੰਜਰਾ "
ਰਾਮਾ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣ ਮਾਣ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖਿੱਚਕੇ ਫੇਰ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾਉਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਹਜੇ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਲਾਈ ਨੀ ਭਾਬੀ "
ਏਨਾ ਆਖ ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਘੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਹੁਣ ਜਾਨ ਈ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਇਹਨੇ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਹਜੇ ਤਾਂ ਸੇਰ ਚੋ ਪੂਣੀ ਵੀ ਨੀ ਕੱਤੀ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਜਾਣ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਤੜਕਾ ਹੋਣ ਆਲਾ ਮੰਮੀ ਨਾ ਉੱਠ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ... ਜੀਤੀ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ.. ਬਰਾ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਗਈ ਪਰ ਕੱਛੀ ਉਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਆਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਯਾਦ ਏ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਬਰਾ ਫੜ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ... ਬੂਹੇ ਕੋਲ ਜਾ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਰੁਕੀ ਉਸਨੇ ਕੁੱਝ ਸੋਚਿਆ ਤੇ ਸੰਗਦੀ-2 ਵਾਪਿਸ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਲਿਆ... ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਕੀ ਗੱਲ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਨਾ ਘੋੜੀ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਅੱਗੋ ਲੱਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਇਹਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਬਣਦਾ ਏ "
ਏਨਾ ਆਖ ਉਹ ਰਾਮੇ ਅੱਗੇ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਪਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਇਹ ਦੇਖ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ... ਕਿਉਕਿ ਉਸਦੇ ਏਦਾਂ ਚੁੰਘਣ ਤੇ ਮੀਕੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੁਬਾਰਾ ਖੜਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਉਸਦਾ ਅੱਧ ਤੋ ਜਿਆਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕਸ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਦੀ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ... ਉਹ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਰਗ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲੱਗਾ... ਦੋ ਚਾਰ ਵਾਰ ਜੀਤੀ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਇਕਦਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖੇ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਪਿੱਛੋ ਉਸਨੂੰ ਫੜਨਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ... ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਵਾਂ ਅਨੁਭਵ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਿਨ ਪੀਤੇ ਨਸ਼ਾ ਜਿਹਾ ਚੜਾ ਦਿੱਤਾ... ਜੀਤੀ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਗੱਲ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡੀ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਹੁੰਦੀ ਏ ਤੇ ਜਦੋ ਕੋਈ ਔਰਤ ਇਹ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਪੂਰੀ ਕਰਦੀ ਏ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਾਣੀ ਭਰਦੇ ਨੇ... ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਰਾਮੇ ਤੋ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਾਣੀ ਭਰਵਾਉਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸਭ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ... ਉਹ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦੀ ਓਟੀਏ ਕੋਲ ਆਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ ।
ਚਲਦਾ...
Bhut dhanwaad... main v busy a pr time kadhn da sochya hun stories lai... keep supportingSexy reet, blue prince te kavita khullar legend writers Punjabi section de… harr baar ghaint story likhde aa prr unfortunately blue prince te kavita khullar ta wapis hi ni aaye kde… thanks reet for making a comeback