- 64
- 149
- 34
Bahut dhanwaad dear... sorry miss hogya hona but agge ton har comment da rply miluga dont worry... keep enjoying my storyNice update
, par dear Tusi mere pehle comment te koi reply nhi dita , not fair sis.
Adultery ਮਰਦੀ ਕੀ ਨਾ ਕਰਦੀ
- Thread starterOfficial Sexy Reet
- Start date
- 256,645
- 64
- 149
- 34
ਭਾਗ - ਗਿਆਰਾਂ
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
Niceeਭਾਗ - ਗਿਆਰਾਂ
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
Deep989898
Member
- 357
- 136
- 43
Deepgill1313
😘😘
- 2,816
- 1,366
- 158
ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਆ ਗਿਆਭਾਗ - ਗਿਆਰਾਂ
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
Deepgill1313
😘😘
- 2,816
- 1,366
- 158
ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਦੀ ਉਡੀਕਭਾਗ - ਗਿਆਰਾਂ
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
Acoolhunk
New Member
- 23
- 11
- 3
English-punjabi me likh lo yr.ਭਾਗ - ਗਿਆਰਾਂ
ਸਵੇਰੇ ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਉੱਡੂ-2 ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਤੜਕੇ ਆ ਸੁੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਸੀ.. ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੱਲਾ-2 ਅੰਗ ਮਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਭੱਜ-2 ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਰਹੀ ਸੀ.. ਏਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਜਦ ਵੀ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਨਜਰ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਮੁਸਕੁਰਾ ਉੱਠਦੇ.. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਮਰਦਾਨਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.. ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਿਹੜਾ ਅੰਬਰ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਖਾ-2 ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮਹਿਕਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ.. ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ-2 ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਰਸ ਘੋਲ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਦੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਰਾਮਾ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਕੰਮ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਿਰ ਕੰਮਕਾਰ ਰਾਮਾ ਚੱਠੇ ਚੋਂ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਉਹ ਮੈਂ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਜਾ ਆਵਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਰਾਤ ਉਹ ਠੁਕਵਾਉਣੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕੀ ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲਗੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿਹੜੇ ਘੋਲ ਨਾਲ ਮੰਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ.. ਹੁਣ ਇਹ ਤਾਂ ਦੱਸ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕੀ ਤੇਰੀ ਨੂੰਹ ਰਾਤ ਮੰਜੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਦੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਗੱਲ ਸਾਂਭਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀ ਚਾਚੀ ਬਾਹੀ ਕਮਜੋਰ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮੇਰਾ ਵਜਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਟੁੱਟਗੀ "
ਸੱਸ ਅੱਗੋ ਬੋਲੀ " ਚਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਠੀਕ ਜੀਤੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਿਆਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ 100 ਦਾ ਨੋਟ ਲਿਆ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਕਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਠੁਕਵਾ ਲੀ ਇਹਨੂੰ ਕਿਤੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਬਾਹੀ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਅੱਗੋ ਹਸਕੇ ਬੋਲਿਆ " ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਭਾਬੀ ਪੱਕਾ ਜੋੜ ਲਵਾਉ ਐਤਕੀ ਜਿਹੜਾ ਮੁੜ ਨਾ ਹਿੱਲੇ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਮੰਜਾ ਚੱਕ ਬੀਰੇ ਤਰਖਾਣ ਕੋਲ ਠੁਕਵਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਨਬੇੜਨ ਲੱਗੀਆਂ..
========
ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਦਾ ਕਮਰਾ ਅੰਦਰੋ ਬੰਦ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਤੇ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.. ਬਾਹਰ ਖੜ ਅੰਦਰਲੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਸਾਫ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਬਲਕਿ ਜੋਰਾ ਆਪ ਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਕੋਈ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜਨਾਨੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਅਲਫ ਨੰਗੀ ਸੀ... ਜੋਰਾ ਉਸਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਤੇਜ-2 ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਰਾਮੇ ਦੀ ਭਰਜਾਈ ਕੰਮੋ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਪਿਛਲੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦ ਓਹ ਜੋਰੇ ਦੇ ਖੇਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੋ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜੋਰੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਸਮਝਣ ਚ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਖੇਤ ਚੋ ਕੱਖ ਕੰਡਾ ਤੇ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਕੰਮੋ ਦਾ ਰੰਗ ਬੇਸ਼ੱਕ ਸਾਂਵਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀਂ ਰੰਨ ਸੀ.. ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਂਉਦੇ ਸੀ.. ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲੱਗਭੱਗ 45 ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ.. ਕੱਦ ਲੰਮਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਥੋੜਾ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਿਆ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਚੁੰਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਗਲ ਚ ਰੱਖਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਹਦੇ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਸਭ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ.. ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋਰਾ ਹੀ ਸੀ..
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕੱਖਾਂ ਬਹਾਨੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬਦਲੇ ਚ ਕਈ ਵਾਰ ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.. ਅੱਜ ਵੀ ਕੰਮੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਲੈਣ ਆਈ ਜੋਰੇ ਦੇ ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੋਟਰ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ... ਉਹ ਖੜੀ-2 ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁੱਕ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋਹੇ ਹੱਥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਪਏ ਰੇਅ ਦੇ ਥੈਲੇ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ.. ਤਰਬੂਜ ਜਿੱਡੇ ਮੰਮੇ ਥੱਲੇ ਲਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਕ ਕੋਲੋ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਤੇਜ-2 ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੰਮੋ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸੀ... ਕੰਮੋ ਏਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਦਾ ਲੱਨ ਛੁੱਟਣ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਖਿੱਝਕੇ ਬੋਲੀ " ਆਹ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰਾ ਮੈ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਖੜਜਾ ਭੈਣਚੋ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਲੋਟ ਆਈ ਅੱਜ ਸਾਲੀਏ "
ਕੰਮੋ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਥੇ ਤੇ ਆਇਆ ਪਸੀਨਾ ਪੋਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫੇਰ ਕੀ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ ਨਾਲੇ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕਾਲਾ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ-2 "
ਕਾਲਾ ਉਸਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨਾਲ ਫੜੀ ਨਾ ਜਾਵੇ.. ਕੰਮੋ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ... ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ.. ਉਸ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਚ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮੋ ਚੋ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਈ ਉਸਦੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ... ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਪੈਰ ਉਖੜਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਕੰਮੋ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਖਤ ਹੋ ਗਈ... ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਨੇ ਹਫਦਾ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਮੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਝੜਦਾ ਦੇਖ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲੱਭੀ... ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਸਾਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥੋ ਖੋਹੀ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਅੱਜ ਕੀ ਖਾਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਤੀ ਮੇਰੀ "
ਜੋਰਾ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੁੰਢੀ ਵੱਢਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਦੀ ਬੱਸ ਜੱਟ ਈ ਕਰਾ ਸਕਦੇ "
ਅੱਗੋ ਨੇ ਬਰਾ ਚ ਮੰਮੇ ਢਕੇ ਤੇ ਹੁੱਕ ਲਾ ਘੁਮਾਕੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਦੋਵੇ ਮੰਮੇ ਬਰਾ ਚ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਏ ਤਾਂਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਈ ਏ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਫਿਰਦੇ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਬਾਹਾਂ ਚ ਪਾ ਬਟਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਥੋ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲੂ ਓਥੇ ਮਿੰਟ ਚ ਕੋਢੀ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੂੰ.. ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਲਵੇ ਲਾਲੇ ਕਰ ਚਾਰ ਛਿੱਲੜ ਲਿਆ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਗਾ ਹੀ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਜੋਰੇ ਥੋਡੇ ਜੱਟਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਕਿਹੜਾ ਜਮੀਨ ਵੰਡੀ ਜਾਣੀ.. ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲੈਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਕ ਦਊ ਓਨੇ ਦਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਝੁਲਸ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਮਰੇ ਪਰਾਂ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਕੋਲ ਮੈਂ ਨੀ ਮੂੰਹ ਲਾਉਂਦੀ ਉਹਨੂੰ "
ਜੋਰਾ ਅੱਹੋ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜੇ ਮੀਕੇ ਆਲੀ ਨੇੜੇ ਲਾ ਲਿਆ ਫੇਰ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਐਨੇ ਜੋਗਾ ਨੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਮੀਕੇ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਸੁਣਿਆ ਤੇਰੇ ਬਹੁਤ ਗੇੜੇ ਵੱਜਦੇ ਅੱਜਕੱਲ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਜੇਠ ਏ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਕੱਲੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦਾ "
ਕੰਮੋ ਅੱਗੋ ਉਸਨੂੰ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਦੇਖੀ ਭਰਜਾਈ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਾ-2 ਆਪਣੇ ਆਲੀ ਨਾ ਭਜਾ ਲੀ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੋ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਮੱਝ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਵਸਦੀ ਏ ਕੰਮੋ... ਜੇ ਕਿੱਲਾ ਤਕੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੱਝ ਸੀਲ ਹੋਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਭੱਜਣ ਤੋ ਬਚਾਈਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਕਰਕੇ ਵਸ ਗਈਆਂ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਦੋ ਦੀਆਂ ਤਲਾਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਿਣ ਕੰਮੋ ਨੱਕ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ-2 ਜਿਆਦਾ ਟਿੱਚਰਾਂ ਨਾ ਕਰ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਕਖ ਵੱਢ ਲਵਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਲੈਜਾ-2 ਨਾਲੇ ਚੱਠੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਆਰੇ ਚੋ ਸਬਜੀ ਵੀ ਲੈਜੀ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੰਮੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਬੰਨਿਆ ਤੇ ਮੋਟਰ ਆਲੇ ਕੋਠੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਦੇਖਿਆ ਕੰਮੋ ਕੱਖ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਸਬਜੀ ਆਲੇ ਕਿਆਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘੀਆ ਆਲੀ ਵੇਲ੍ਹ ਤੋ ਚਾਰ ਪੰਜ ਘੀਆ ਤੋੜੀਆਂ ਤੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
======
ਜੀਤੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਲਸਣ ਛਿੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਮੈ ਗੁਰੁਘਰ ਜਾ ਆਵਾ ਤੂੰ ਧਾਰ ਚੋਅ ਲਈ ਰਾਮਾ ਸੰਨ੍ਹੀ ਰਲਾ ਰਿਹਾ "
ਉਸਦੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਠੀਕ ਏ ਮੰਮੀ ਜਾ ਆਓ "
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸੱਸ ਨੇ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਮੁੜਨਾ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਉਹ ਤੇ ਰਾਮਾ ਘਰ ਚ ਕੱਲੇ ਸੀ.. ਸੱਸ ਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਧੋ ਬਾਹਰ ਆ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ.. ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕਮੀਜ ਪਾਇਆ ਸੀ... ਕਮੀਜ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ.. ਸੂਟ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਪਏ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਉਦੀ ਹੋਈ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ.. ਬਾੜੇ ਆਲੀ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ " ਰਾਮੇ ਹੋ ਗਈ ਸੰਨੀ "
ਰਾਮਾ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋ ਹਿੱਕ ਤਾਣੀ ਖੜੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਹੋਗੀ "
ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਏ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੱਝ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮਾ ਵੀ ਡਾਂਗ ਲੈ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਆਲੇ ਭਾਂਡੇ ਢੱਕ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਭਾਬੀ ਐਵੇ ਕੋਈ ਬਿੱਲਾ ਦੁੱਧ ਪੀ ਜੂ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹਸਦੀ ਹੋਈ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਢਕ ਲਵਾ ਰਾਮੇ ਬਿੱਲਾ ਤਾਂ ਰੋਜ ਆਊਗਾ ਦੁੱਧ ਪੀਣ "
ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਪਜਾਮੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਵੀ ਖਾਣੀ ਬਿੱਲੇ ਨੇ "
ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਫੜ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਹਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੱਨ ਮਸਲਣੲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਕੋਈ ਨੀ ਆਉਦਾ ਭਾਬੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈ ਖਸਮ ਏ ਤੇਰਾ ਤੇ ਖਸਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਲੱਨ ਫੜਾ ਦਵੇ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਲੱਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਆਹ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਈ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਅੱਜ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਦੇਖ ਜੋਰ-2 ਨਾਲ ਲੱਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਜਦ ਦੀ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਚੁੰਘਕੇ ਗਈ ਏ ਉਦੋ ਦਾ ਇਹਦਾ ਆਹੀ ਹਾਲ ਏ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰ ਕੁੱਝ ਇਹਦਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਕਿਉਕਿ ਚੁੰਘਣ ਵਾਲੀ ਉਸਦੀ ਸਕੀਮ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਆਉਣ ਆਲੀ ਹੋਣੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਘ ਦਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਐਨਾ ਆਖ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਮੱਝ ਨੂੰ ਥਾਪੀ ਦੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲੱਨ ਸਿੱਧਾ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੈਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.. ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਨਾਲ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਆਉਂਗੀ "
ਪਰ ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਸੁਣਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥੋ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਫੜੀ ਤੇ ਬਾੜੇ ਤੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖ ਢੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ.. ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਉਸਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੋ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸਪਾਨ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਮਾ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੱਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੱਥ ਚ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਸਬਰ ਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਂਉਗੀ ਪੱਕਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ ਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਧੱਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਰੁਗੀ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਉਸਤੇ ਖਸਮ ਆਲਾ ਹੱਕ ਜਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਆਖਰ ਉਹ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਚੰਗਾ ਪਰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਚੁੰਘਣਾ ਬੱਸ ਬਾਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ "
ਐਨਾ ਆਖ ਜੀਤੀ ਨੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.. ਕਾਲੇ ਸ਼ਾਹ ਲੱਨ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਟੋਪਾ ਉਸਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਉਹ ਆਇਸਕ੍ਰੀਮ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ... ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਈ ਪਰ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੇ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਰਾਮੇ ਲਈ ਇਹ ਪਲ ਕਿਸੇ ਸਵਰਗ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਹੀ ਸੀ.. ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਕੈਦ ਉਸਦਾ ਕਾਲਾ ਲੱਨ ਦੇਖਕੇ ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਮਾਣ ਜਿਹਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੱਨ ਹੁਣ ਜੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ.. ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਵੱਡਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਣਾ ਉਸਨੂੰ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕਸ ਲਏ.. ਫੇਰ ਉਹ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ-2 ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ... ਉਸਨੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਰਾਮੇ ਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਪੰਜਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖ ਲੱਨ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਲੱਨ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਏਨਾ ਜਰੂਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਜੀਤੀ ਏਸ ਕੰਮ ਚ ਪੂਰੀ ਮਾਹਿਰ ਸੀ.. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਸੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਜਰੂਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਫਿਲਹਾਲ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਬਲਕਿ ਲੱਨ ਚੁੰਘਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ... ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ ਲੱਨ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ... ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਲੱਨ ਆਪਣੇ ਗਲ ਚ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਮੇਰੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਫੇਰ ਲੱਨ ਫੜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਢਦੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅੱਜ "
ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ... ਏਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਏ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਘੁੱਟ-2 ਨਿਚੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਹ ਦੋਵੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਮਸਤ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਨਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਚ ਮੇਨ ਗੇਟ ਖੋਲ ਜੋਰਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ... ਜੋਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੋ ਘੀਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕਾ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਬਾੜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਮਾ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿਖਿਆ ਤੇ ਮੈਦਾਨ ਸਾਫ ਦੇਖ ਉਹ ਹੌਲੀ-2 ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੀਤੀ ਅੰਦਰ ਹੋਣੀ ਏ.. ਉਹ ਰਸੋਈ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਪਈ... ਚੁੰਨੀ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੀਤੀ ਘਰ ਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੋਚਦਾ ਉਸਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਕੰਧ ਤੇ ਰੱਖੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਪਈ... ਬਾਲਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਗੋਹਾ ਲੱਗਾ ਦੇਖ ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਇਹ ਦੁੱਧ ਆਲੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਲਟੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਢੱਕਣ ਚੱਕਕੇ ਦੇਖਿਆ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੀ... ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਇੱਕਦਮ ਘੁੰਮ ਗਿਆ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਵੀ ਏਥੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਰਾਮੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤੇ ਪਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖਿਆਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ.. ਉਹ ਹਲਕੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.. ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਏਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਦਰ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਭੇੜਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਅੰਦਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖ ਉਸਦੇ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ।
ਚਲਦਾ...
desiman2
Active Member
- 717
- 769
- 94
