ਗ੍ਰੇਟਸੰਜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਫੈਵੀਕੋਲ ਡੀਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਰਾਤ ਨੂੰ, ਰਾਧਾ ਧੀਰਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਮਿੱਠਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਧੀਰਜ ਰਾਧਾ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚੋਦ ਕੇ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਚਦਾਈ ਬਾਅਦ ਰਾਧਾ ਧੀਰਜ ਦੇ ਨਾਲ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਹੁਣ ਅੱਗੇ ……
ਸਵੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਾਧਾ ਦੀ ਨੀਂਦ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੇ ਦਰਦ ਕਾਰਨ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਆਪਣਾ ਗਲਾ ਫੜ ਕੇ ਉਸਤੇ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਖੰਘ ਕੇ ਗਲੇ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ, ਅਲਮਾਰੀ ਚੋਂ ਲੌਅਰ ਕੱਢ ਕੇ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਫਿਰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਲੰਗੜਾਉਂਦੀ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬੋਤਲ ਕੱਢੀ
ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਪਾ ਕੇ ਗਰਾਰੇ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਤਦ ਹੀ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਉੱਠਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਫ਼ੜ ਕੇ……
ਆਹ! ਸੀSSS ….ਮੇਰੀ ਗਾਂਡ।
ਹਰਮਜ਼ਾਦੇ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ!
ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪਾੜ ਕੇ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
ਗਾਂਡ ਤਾਂ ਗਾਂਡ..!!
ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਦੀ ਵੀ ਮਾਂ ਵੀ ਮਾਂ ਚੋਦ ਦਿੱਤੀ।
ਇੰਨਾ ਕਹਿੰਦਿਆਂ, ਰਾਧਾ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਨੂੰ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕਦੀ ਹੈ.
ਉਦੋਂ ਹੀ ਨੀਰਜ ਉਬਾਸੀ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ.
ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਸਭ ਦਾ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੁਕੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਉਸਦੀ ਮੋਟੀ ਚੌੜੀ ਗਾਂਡ ਲੌਅਰ ਵਿੱਚ ਕਸੀ ਹੋਈ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਹਿਲਦੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਨੀਰਜ ਆਪਣਾ ਆਪਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ.
ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਦਿਨ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਚਾਚਾ ਇਸ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਉਛਾਲ ਉਛਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
ਨੀਰਜ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ 2-3 ਵਾਰ ਦੱਬਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਲੰਨ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁੰਕਾਰੇ ਮਾਰਨ ਲਗਦਾ ਹੈ.
ਸਾਹਮਣੇ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ..
ਰਾਧਾ ਬੋਤਲ ਝੁਕ ਕੇ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚ ਬੋਤਲ ਰੱਖ ਕੇ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਕੱਢਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਆਈਸ ਸ਼ੈਲਫ ਫਰਿੱਜ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਸੀ.
ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਰਾਧਾ ਹੋਰ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕ ਕੇ ਬਰਫ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ.
ਹੁਣ ਨੀਰਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਅਤੇ ਮੋਟੀ ਮਲਾਈਦਾਰ ਗਾਂਡ ਸੀ।
ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਲੌਅਰ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਸੀ, ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੀ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ ਲੌਅਰ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਪਾੜਦਾ ਹੋਇਆ ਸਾਹਮਣੇ ਲਹਿਰਾਉਂਦੀ ਗੋਲ ਗੋਲ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ।
ਹੁਣ ਨੀਰਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗਾਂਡ ਦਾ ਫਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੁਰਾਖ਼ ਚਮਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਇਕਦਮ ਝਟਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ।
ਉਹ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਜੋ ਬਰਫ਼ ਸੀ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਣ ਹੀ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਕਿ ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਗਾਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦਾਖਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸੇ ਦਾ ਲੰਨ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰਾਧਾ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਇਕੋਂ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਫਣਫਣਾਉਂਦਾ ਲੌੜਾ ਠੋਕ ਦਿੰਦਾ।
ਇਹ ਉਹੀ ਉਛਲਦੀ ਗਾਡ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ.
ਨੀਰਜ ਹੇਠਾਂ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਰਾਧਾ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਸ਼ਾਟ ਮਾਰਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਡ ਹੋਰ ਫਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸੇ ਬਗੈਰ ਉਸਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਿਆਂ, ਉਹ ਰੋਣ ਵਾਲੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਪਰ ਨੀਰਜ, ਇਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ, ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਰਾਧਾ ਦੇ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ.
ਥੋੜ੍ਹੀ ਹਿੰਮਤ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਧਾ ਧੱਕੇ ਤੇ ਧੱਕਾ ਦਿੰਦੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਓਹ!ਆSSਹ……
ਨੀਰਜ ਪੁੱਤ! ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਮੇਰੇ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।
ਨੀਰਜ – ਮੌਮ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨ ਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.
ਆਹ…..!
ਰਾਧਾ – ਓSSSਹ! ਆSSSSSਹ…... !!
ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦ ਤੈਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ !
ਜਦ ਤੇਰਾ ਮਨ ਕਰੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਕਰ!!!
ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਇਸ ਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬਰਫ਼ ਲੈਣ ਆਈ ਸੀ।
ਪਰ ਤੈਂ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸੇ ਮੇਰੀ ਲੈ ਲਈ!
ਆਹ………..
ਨੀਰਜ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਬਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੰਜੇ ਉਥੇ ਆਉਂਦਾ.
ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੋਇਆ – ਓਹ!ਹੋ…..
ਰਾਧਾ!ਇਹ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਕੀ ਹੈ?
ਰਾਧਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ – ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਹੋ!
ਆਪਣੇ ਲਾਡਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ!
ਤੁਹਾਡੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛੇ ਬਗੈਰ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਠੋਕ ਦਿੱਤਾ ਹੈ.
ਸੰਜੇ – ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਾ ਹੋਇਆ – ਨੀਰਜ ਪੁੱਤ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਰਸੋਈ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਤਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਨੀਰਜ – ਸੌਰੀ ਡੈਡ ਆਈ ਵਿੱਲ ਨੈਵਰ ਡੂ ਦਿਸ ਅਗੇਨ !!!!
ਸੰਜੇ – ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਥੇ ਖੁੱਲਮ ਖੁਲ੍ਹੇ ਲੱਗ ਗਏ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ.
ਤੁਸੀਂ ਰਾਧਾ ਡਾਰਲਿੰਗ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ!
ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਜੇਕਰ,
ਜੇ ਕੋਈ ਇੱਥੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੇਖਿਆ?
ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਇੱਜ਼ਤ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ?
ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ.
ਚਲੋ, ਨੀਰਜ ਤਾਂ ਅਜੇ ਬੱਚਾ ਹੈ।
ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਕਦੋਂ, ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਮਰਵਾਂਦੀਂ ਹੋਈ – ਜੀ..ਸੁਣੋ!
ਤੁਸੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰੋ!
ਜਦ ਤੱਕ ਇਹ ਮੇਰੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰ ਕੇ ਝੜ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ,
ਉਦੋਂ ਤਕ ਤੁਸੀਂ ਰਸੋਈ ਦੇ ਬਾਹਰ ਪਹਿਰਾ ਦੇ ਦੇਵੋ.
ਸੰਜੇ – ਹਾਂ, ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ।।
ਰਾਧਾ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰਦੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਨੀਰਜ! ਪੁੱਤ, ਤੂੰ ਹੀ ਕਹਿ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ !
ਪਲੀਜ਼ ਉਹ ਸਾਡੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨ!
ਨੀਰਜ, ਰਾਧਾ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ, ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਨੀਰਜ – ਓSSSSAਹ! ਪਲੀਜ਼ ਪਾਪਾ ਕਰ ਦੋ!
ਮੰਮਾ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ। ਪਲੀ……ਜ਼..
ਸੰਜੇ – ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਲਦੀ ਕਰੋ.
ਸੰਜੇ ਰਸੋਈ ਦੇ ਬਾਹਰ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮਲਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠਾ ਵੇਖ ਕੇ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਕਿਉਂ ਬੈਠੇ ਹੋ?
ਸੰਜੇ – ਬੇਟਾ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਲੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਕੋਮਲ – ਤਾਂ ਫਿਰ….. ..
ਸੰਜੇ – ਸੋ ਨੀਰਜ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ!
ਕੋਮਲ ਰਸੋਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਝਾਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਫਿਰ ਸੰਜੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਸੰਜੇ – ਪੁੱਤਰ ਨੀਰਜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਾਈਪ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ.
ਉਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਨਾਂ ਜਾਣ ਦਿਆਂ.
ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬੈਠਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿੱਗ ਨਾ ਪਵੇ.
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਨੀਰਜ ਵੀਰਾ ਵੀ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰ ਦਿੰਦਾ?
ਸੰਜੇ ਹੱਸ ਕੇ – ਹਾਂ ਹਾਂ! ਸਾਰੀਆਂ ਫਰੰਟ ਅਤੇ ਰੀਅਰ ਪਾਈਪਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ.
ਦੋਵੇਂ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੁਮਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ.
ਕੋਮਲ ਸੁਮਨ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਕੋਮਲ – ਚਾਚੀ ... ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜਾਉ।
ਨੀਰਜ ਵੀਰਾ ਇੱਕ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਵਿੱਚ ਜੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ.
ਇੱਧਰ ਰਾਧਾ ਗਾਂਡ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਮੂਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲੀ ਮੂਤ ਦੀ ਧਾਰ ਸਾਰੇ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਫ਼ੈਲਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਓSSSਹ ਸੀSSS! ਉSSSਈ ਆ….ਹ ਆਹ .. ਫਟੀ ਗਈ ਮੇਰੀ! ਆਹ
ਰਾਧਾ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕੋਮਲ ਸੰਜੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ:
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਮੰਮੀ ਨੀਰਜ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ?
ਸੰਜੇ – ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਹਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਕੰਮ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਰਸੋਈ ਚ ਚਲੀ ਗਈ।
ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ.
ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿੱਗ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਸੁਮਨ – ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ – ਦੀਦੀ ਵੀ ਨਾ….!
ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਲਈ ਵੀ ਨੀਰਜ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ.
ਸੰਜੇ – ਰਾਧਾ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣ ਕੇ – ਰਾਧਾ ... ਡਾਰਲਿੰਗ
ਤੁਹਾਡੀ ਪਾਈਪ ਠੀਕ ਹੋਈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ?
ਕਿੰਨਾ ਟਾਇਮ ਲਗੇਗਾ?
ਸਭ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹੋ, ਜਲਦੀ ਕਰੇ.
ਰਾਧਾ – ਚੀਕਦੀ ਹੋਈ – ਹਾਂ….! ਆਹ ਆਹ!
ਕੋਮਲ ਕਦੇ ਪਾ….ਪਾ. ਮੈਂ ਕਹਿੰਦੀ ਆਂ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਨਾ ਭੇਜਿਓ।
ਇਥੇ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਕੋਈ ਵੀ ਤਿਲਕ ਸਕਦਾ ।
ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ, ਨੀਰਜ ਨੇ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਚੋਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੱਢਿਆ.
ਅਤੇ ਮੌਮ ਨੂੰ ਵਾਲਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠਾ ….
ਰਾਧਾ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਗਾੜ੍ਹੇ ਵੀਰਜ ਦੀ ਵਾਛੜ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਉਸਦੇ ਵੀਰਜ ਨਾਲ ਨਾਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ.
ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਉਪਰ ਫਟੀ ਹੋਈ ਲੌਅਰ ਪਾ ਕੇ ਰਸੋਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ.
ਧੀਰਜ ਸਾਹਮਣੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਾਂਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਜਾਂਦੀ ਵੇਖ ਕੇ, ਉਹ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਉਸਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਅਤੇ ਫਟੀ ਹੋਈ ਲੌਅਰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ।
ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਸੁਮਨ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਰਾਧਾ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਧੀਰਜ ਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਸੁਮਨ – ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ – ਕੋਮਲ ਲੱਗਦਾ ਕੱਲ ਨੂੰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਡਾ: ਇਸ਼ਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਪਏਗਾ.
ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ, ਨੀਰਜ ਆਪਣੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਜਿਪ ਬੰਦ ਕਰਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਨੀਰਜ – ਹਾਂ, ਮੌਮ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਮੈ ਲੈ ਕੇ ਜਾਵਾਂਗਾ!
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਟੇ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦੀ ਵੇਖ ਹਾਸਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਨੀਰਜ ਦਾ ਹਾਸਾ ਸੁਣ ਕੇ ਰਾਧਾ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ।
ਰਾਧਾ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਨੀਰਜ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ – ਬੇਸ਼ਰਮ
ਫਿਰ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤ ਚਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ.
ਸੁਮਨ ਦੀ ਚੂਤ ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਵੀ ਹੁਣ ਸੁੰਗੜਨ ਲੱਗੀ ਹੈ.
ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਦੀਪਿਕਾ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਫੜਨ ਲੱਗੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਅਗਲਾ ਅਪਡੇਟ ਕਿਸੇ ਐਕਟਰਸ ਤੇ ਲਿਖੋਸੰਜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਫੈਵੀਕੋਲ ਡੀਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਰਾਤ ਨੂੰ, ਰਾਧਾ ਧੀਰਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਮਿੱਠਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਧੀਰਜ ਰਾਧਾ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚੋਦ ਕੇ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਚਦਾਈ ਬਾਅਦ ਰਾਧਾ ਧੀਰਜ ਦੇ ਨਾਲ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਹੁਣ ਅੱਗੇ ……
ਸਵੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਾਧਾ ਦੀ ਨੀਂਦ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੇ ਦਰਦ ਕਾਰਨ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਆਪਣਾ ਗਲਾ ਫੜ ਕੇ ਉਸਤੇ ਹਲਕਾ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਖੰਘ ਕੇ ਗਲੇ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ, ਅਲਮਾਰੀ ਚੋਂ ਲੌਅਰ ਕੱਢ ਕੇ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਫਿਰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਲੰਗੜਾਉਂਦੀ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬੋਤਲ ਕੱਢੀ
ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਪਾ ਕੇ ਗਰਾਰੇ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਤਦ ਹੀ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਉੱਠਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਫ਼ੜ ਕੇ……
ਆਹ! ਸੀSSS ….ਮੇਰੀ ਗਾਂਡ।
ਹਰਮਜ਼ਾਦੇ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ!
ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪਾੜ ਕੇ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
ਗਾਂਡ ਤਾਂ ਗਾਂਡ..!!
ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਦੀ ਵੀ ਮਾਂ ਵੀ ਮਾਂ ਚੋਦ ਦਿੱਤੀ।
ਇੰਨਾ ਕਹਿੰਦਿਆਂ, ਰਾਧਾ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਨੂੰ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕਦੀ ਹੈ.
ਉਦੋਂ ਹੀ ਨੀਰਜ ਉਬਾਸੀ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ.
ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਸਭ ਦਾ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੁਕੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਉਸਦੀ ਮੋਟੀ ਚੌੜੀ ਗਾਂਡ ਲੌਅਰ ਵਿੱਚ ਕਸੀ ਹੋਈ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਹਿਲਦੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਨੀਰਜ ਆਪਣਾ ਆਪਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ.
ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਦਿਨ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਚਾਚਾ ਇਸ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਉਛਾਲ ਉਛਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
ਨੀਰਜ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ.
ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ 2-3 ਵਾਰ ਦੱਬਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਲੰਨ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁੰਕਾਰੇ ਮਾਰਨ ਲਗਦਾ ਹੈ.
ਸਾਹਮਣੇ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ..
ਰਾਧਾ ਬੋਤਲ ਝੁਕ ਕੇ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚ ਬੋਤਲ ਰੱਖ ਕੇ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਕੱਢਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਆਈਸ ਸ਼ੈਲਫ ਫਰਿੱਜ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਸੀ.
ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਰਾਧਾ ਹੋਰ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕ ਕੇ ਬਰਫ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ.
ਹੁਣ ਨੀਰਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਅਤੇ ਮੋਟੀ ਮਲਾਈਦਾਰ ਗਾਂਡ ਸੀ।
ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਲੌਅਰ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਸੀ, ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੀ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ ਲੌਅਰ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਪਾੜਦਾ ਹੋਇਆ ਸਾਹਮਣੇ ਲਹਿਰਾਉਂਦੀ ਗੋਲ ਗੋਲ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ।
ਹੁਣ ਨੀਰਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗਾਂਡ ਦਾ ਫਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੁਰਾਖ਼ ਚਮਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਇਕਦਮ ਝਟਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ।
ਉਹ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਜੋ ਬਰਫ਼ ਸੀ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਣ ਹੀ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਕਿ ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਗਾਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦਾਖਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸੇ ਦਾ ਲੰਨ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰਾਧਾ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਇਕੋਂ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਫਣਫਣਾਉਂਦਾ ਲੌੜਾ ਠੋਕ ਦਿੰਦਾ।
ਇਹ ਉਹੀ ਉਛਲਦੀ ਗਾਡ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ.
ਨੀਰਜ ਹੇਠਾਂ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਰਾਧਾ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਸ਼ਾਟ ਮਾਰਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਡ ਹੋਰ ਫਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸੇ ਬਗੈਰ ਉਸਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਿਆਂ, ਉਹ ਰੋਣ ਵਾਲੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਪਰ ਨੀਰਜ, ਇਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ, ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਰਾਧਾ ਦੇ ਗਾਂਡ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ.
ਥੋੜ੍ਹੀ ਹਿੰਮਤ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਧਾ ਧੱਕੇ ਤੇ ਧੱਕਾ ਦਿੰਦੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਓਹ!ਆSSਹ……
ਨੀਰਜ ਪੁੱਤ! ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਮੇਰੇ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।
ਨੀਰਜ – ਮੌਮ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨ ਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.
ਆਹ…..!
ਰਾਧਾ – ਓSSSਹ! ਆSSSSSਹ…... !!
ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦ ਤੈਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ !
ਜਦ ਤੇਰਾ ਮਨ ਕਰੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਕਰ!!!
ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਇਸ ਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬਰਫ਼ ਲੈਣ ਆਈ ਸੀ।
ਪਰ ਤੈਂ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸੇ ਮੇਰੀ ਲੈ ਲਈ!
ਆਹ………..
ਨੀਰਜ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਬਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੰਜੇ ਉਥੇ ਆਉਂਦਾ.
ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੋਇਆ – ਓਹ!ਹੋ…..
ਰਾਧਾ!ਇਹ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਕੀ ਹੈ?
ਰਾਧਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ – ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਹੋ!
ਆਪਣੇ ਲਾਡਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ!
ਤੁਹਾਡੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛੇ ਬਗੈਰ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਠੋਕ ਦਿੱਤਾ ਹੈ.
ਸੰਜੇ – ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਾ ਹੋਇਆ – ਨੀਰਜ ਪੁੱਤ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਰਸੋਈ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਤਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਨੀਰਜ – ਸੌਰੀ ਡੈਡ ਆਈ ਵਿੱਲ ਨੈਵਰ ਡੂ ਦਿਸ ਅਗੇਨ !!!!
ਸੰਜੇ – ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਥੇ ਖੁੱਲਮ ਖੁਲ੍ਹੇ ਲੱਗ ਗਏ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ.
ਤੁਸੀਂ ਰਾਧਾ ਡਾਰਲਿੰਗ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ!
ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਜੇਕਰ,
ਜੇ ਕੋਈ ਇੱਥੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੇਖਿਆ?
ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਇੱਜ਼ਤ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ ਇਸ ਘਰ ਵਿਚ?
ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ.
ਚਲੋ, ਨੀਰਜ ਤਾਂ ਅਜੇ ਬੱਚਾ ਹੈ।
ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਕਦੋਂ, ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰਨੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਮਰਵਾਂਦੀਂ ਹੋਈ – ਜੀ..ਸੁਣੋ!
ਤੁਸੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰੋ!
ਜਦ ਤੱਕ ਇਹ ਮੇਰੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰ ਕੇ ਝੜ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ,
ਉਦੋਂ ਤਕ ਤੁਸੀਂ ਰਸੋਈ ਦੇ ਬਾਹਰ ਪਹਿਰਾ ਦੇ ਦੇਵੋ.
ਸੰਜੇ – ਹਾਂ, ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ।।
ਰਾਧਾ ਉਸਦੀ ਗਾਂਡ ਮਾਰਦੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਨੀਰਜ! ਪੁੱਤ, ਤੂੰ ਹੀ ਕਹਿ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ !
ਪਲੀਜ਼ ਉਹ ਸਾਡੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨ!
ਨੀਰਜ, ਰਾਧਾ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ, ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਨੀਰਜ – ਓSSSSAਹ! ਪਲੀਜ਼ ਪਾਪਾ ਕਰ ਦੋ!
ਮੰਮਾ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ। ਪਲੀ……ਜ਼..
ਸੰਜੇ – ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਲਦੀ ਕਰੋ.
ਸੰਜੇ ਰਸੋਈ ਦੇ ਬਾਹਰ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮਲਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠਾ ਵੇਖ ਕੇ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਕਿਉਂ ਬੈਠੇ ਹੋ?
ਸੰਜੇ – ਬੇਟਾ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਲੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਕੋਮਲ – ਤਾਂ ਫਿਰ….. ..
ਸੰਜੇ – ਸੋ ਨੀਰਜ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ!
ਕੋਮਲ ਰਸੋਈ ਦੇ ਅੰਦਰ ਝਾਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਫਿਰ ਸੰਜੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਸੰਜੇ – ਪੁੱਤਰ ਨੀਰਜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਾਈਪ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ.
ਉਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਨਾਂ ਜਾਣ ਦਿਆਂ.
ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬੈਠਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿੱਗ ਨਾ ਪਵੇ.
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਨੀਰਜ ਵੀਰਾ ਵੀ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰ ਦਿੰਦਾ?
ਸੰਜੇ ਹੱਸ ਕੇ – ਹਾਂ ਹਾਂ! ਸਾਰੀਆਂ ਫਰੰਟ ਅਤੇ ਰੀਅਰ ਪਾਈਪਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ.
ਦੋਵੇਂ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੁਮਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ.
ਕੋਮਲ ਸੁਮਨ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਕੋਮਲ – ਚਾਚੀ ... ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜਾਉ।
ਨੀਰਜ ਵੀਰਾ ਇੱਕ ਪਾਈਪ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਵਿੱਚ ਜੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ.
ਇੱਧਰ ਰਾਧਾ ਗਾਂਡ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਮੂਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲੀ ਮੂਤ ਦੀ ਧਾਰ ਸਾਰੇ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਫ਼ੈਲਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਓSSSਹ ਸੀSSS! ਉSSSਈ ਆ….ਹ ਆਹ .. ਫਟੀ ਗਈ ਮੇਰੀ! ਆਹ
ਰਾਧਾ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕੋਮਲ ਸੰਜੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ:
ਕੋਮਲ – ਪਾਪਾ ਮੰਮੀ ਨੀਰਜ ਵੀਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ?
ਸੰਜੇ – ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਹਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਕੰਮ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਰਸੋਈ ਚ ਚਲੀ ਗਈ।
ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ.
ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿੱਗ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਸੁਮਨ – ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ – ਦੀਦੀ ਵੀ ਨਾ….!
ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਲਈ ਵੀ ਨੀਰਜ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ.
ਸੰਜੇ – ਰਾਧਾ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣ ਕੇ – ਰਾਧਾ ... ਡਾਰਲਿੰਗ
ਤੁਹਾਡੀ ਪਾਈਪ ਠੀਕ ਹੋਈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ?
ਕਿੰਨਾ ਟਾਇਮ ਲਗੇਗਾ?
ਸਭ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਕਹੋ, ਜਲਦੀ ਕਰੇ.
ਰਾਧਾ – ਚੀਕਦੀ ਹੋਈ – ਹਾਂ….! ਆਹ ਆਹ!
ਕੋਮਲ ਕਦੇ ਪਾ….ਪਾ. ਮੈਂ ਕਹਿੰਦੀ ਆਂ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਨਾ ਭੇਜਿਓ।
ਇਥੇ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਕੋਈ ਵੀ ਤਿਲਕ ਸਕਦਾ ।
ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ, ਨੀਰਜ ਨੇ ਰਾਧਾ ਦੀ ਗਾਂਡ ਚੋਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੱਢਿਆ.
ਅਤੇ ਮੌਮ ਨੂੰ ਵਾਲਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠਾ ….
ਰਾਧਾ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਗਾੜ੍ਹੇ ਵੀਰਜ ਦੀ ਵਾਛੜ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਉਸਦੇ ਵੀਰਜ ਨਾਲ ਨਾਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ.
ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਉਪਰ ਫਟੀ ਹੋਈ ਲੌਅਰ ਪਾ ਕੇ ਰਸੋਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ.
ਧੀਰਜ ਸਾਹਮਣੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਾਂਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਜਾਂਦੀ ਵੇਖ ਕੇ, ਉਹ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਉਸਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਅਤੇ ਫਟੀ ਹੋਈ ਲੌਅਰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ।
ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਸੁਮਨ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਰਾਧਾ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਧੀਰਜ ਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਸੁਮਨ – ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ – ਕੋਮਲ ਲੱਗਦਾ ਕੱਲ ਨੂੰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਡਾ: ਇਸ਼ਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਪਏਗਾ.
ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ, ਨੀਰਜ ਆਪਣੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਜਿਪ ਬੰਦ ਕਰਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
ਨੀਰਜ – ਹਾਂ, ਮੌਮ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਮੈ ਲੈ ਕੇ ਜਾਵਾਂਗਾ!
ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਟੇ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਲੈਕੇ ਜਾਂਦੀ ਵੇਖ ਹਾਸਾ ਆ ਜਾਂਦਾ।
ਨੀਰਜ ਦਾ ਹਾਸਾ ਸੁਣ ਕੇ ਰਾਧਾ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ।
ਰਾਧਾ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਨੀਰਜ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ – ਬੇਸ਼ਰਮ
ਫਿਰ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤ ਚਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ.
ਸੁਮਨ ਦੀ ਚੂਤ ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਦੀ ਫਟੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਵੀ ਹੁਣ ਸੁੰਗੜਨ ਲੱਗੀ ਹੈ.
ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਦੀਪਿਕਾ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਫੜਨ ਲੱਗੀ ਹੈ।
ਬਾਈ ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਤੁਸੀਂ ਬਿਜੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੋਂ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਕਿਹਾ ਕਰਾ ਗਾ ਕਿਸੇ ਨਾਂ ਤੇ ਲਿਖਣ ਲਈ ਤਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਿਖਤ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦੀਆਂ ਪੜ ਕੇ ਸੋ ਪਲੀਜ਼ ਅੱਜ ਕੰਮੇ ਜੀਂਦਾ ਚੰਦਨ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਲਿਖ ਦਿੳ ਪਲੀਜ਼ ਫੇਰ ਬੇਸ਼ੱਕ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਲਿਖ ਦੇਣਾ ਠੀਕ ਹੈ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ ਹਾਹਾ
Great-----------------
ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਦਿਨ:
-----------------
ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਮੌਜੂਦ ਹਨ.
ਪੌੜੀਆਂ ਤੋਂ ਉਤਰ ਧੀਰਜ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲਗਦਾ,
ਰਾਧਾ ਉਸਨੂੰ ਟੋਕਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਅੱਜ, ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ, ਇੰਨੇਂ ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ਸਰ?
ਕੋਈ ਸਪੈਸ਼ਲ ਮੀਟਿੰਗ ਹੈ?
ਧੀਰਜ – ਨਹੀਂ ਮੌਮ! ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਮੀਟਿੰਗ ਨਹੀਂ।
ਬਸ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ.
ਕੋਮਲ – ਹੱਸ ਪਈ – ਵੀਰੇ .... ਦੋਸਤ ਜਾਂ ਸਹੇਲੀ!
ਧੀਰਜ – ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰ! ਬਿੱਲੀ ਜਿਹੀ? ਹਰ ਵਾਰ ਰਸਤਾ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਐ।
ਰਾਧਾ – ਕੋਮਲ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦਿਆਂ – ਠੀਕ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਮੇਰੀ ਬੱਚੀ ਨੇ।
ਧੀਰਜ – ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ ਮੌਮ! ਇਸ ਪਾਗਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵੱਲ ਕਿਉਂ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ?
ਓਕੇ! ਬਾਏ!
ਧੀਰਜ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲ਼ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਉਸਨੂੰ ਰੁਕਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਸੁਮਨ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਸੁਮਨ – ਦੀਦੀ, ਸਾਡੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ।
ਰਾਧਾ – ਹਾਂ! ਕੁਝ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ. ਮੈਂ ਪਲੰਬਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਵਾਂਗੀ.
ਤੂੰ ਕੋਮਨ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਨਾਹ ਲੈ.
ਉਦੋਂ ਹੀ ਕੋਮਲ ਬੋਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ:
ਕੋਮਲ – ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ – ਮੌਮ ਪਲੰਬਰ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਵੀਰ ਹੈ ਨਾ , ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਈਪਾਂ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ.
ਕੋਮਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ, ਨੀਰਜ ਰਾਧਾ ਵੱਲ ਇੱਕ ਕਾਤਿਲ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨਾਲ ਵੇਖਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਲੈਜਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਗਾਂਡ ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਸੋ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਮੋਰਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ.
ਰਾਧਾ – ਨਹੀਂ! ਨਹੀਂ! ਇਹ ਹੋਰ ਪਾਈਪਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਨੀਰਜ ਤੋਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਕੋਮਲ – ਪਰ ਮੌਮ! ਪਾਪਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਨੀਰਜ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਈਪਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਗੁਣ ਸਿਖਾਏ ਹਨ.
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ, ਨੀਰਜ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਅੱਖਾਂ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੋਈ – ਕੋਮਲ!
ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਸੁਮਨ ਬੋਲਦੀ ਹੈ:
ਸੁਮਨ – ਠੀਕ ਹੈ ਦੀਦੀ! ਤੁਸੀਂ ਪਲੰਬਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਓ.
ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਕੌਮਨ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਵਰ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ।
ਰਾਧਾ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਨੀਰਜ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੰਜੇ ਉੱਥੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਨੀਰਜ – ਗੁੱਡ ਮੋਰਨਿੰਗ! ਡੈਡ
ਸੰਜੇ – ਗੁੱਡ ਮੋਰਨਿੰਗ! ਪੁੱਤਰ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸੰਜੇ ਕੋਮਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਕੋਮਲ ਸੰਜੇ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਕੋਮਲ – ਤੁਹਾਡਾ ਉਹ! ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਲੋ।
ਸੰਜੇ – ਕੀ ਖੜਾ ਹੈ ਪੁੱਤ!
ਕੋਮਲ – ਤੁਹਾਡ ਲੰਨ ਪਾਪਾ! ਕਹਿ ਕੇ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ, ਸੰਜੇ ਨੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕੱਸ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ.
ਫਿਰ ਸੰਜੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਉਸਦੀ ਚੂਤ ਤੇ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ.
ਲੰਨ ਸਿੱਧਾ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਬੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਕੋਮਲ ਚੀਕਦੀ ਹੈ!
ਆਊਚ! ਆਈ ਮੇਰੀ ਚੂਤ! ਪਾਪਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ! ਤੁਹਾਡਾ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਬੜ ਗਿਆ।
ਸੰਜੇ – ਕੀ? ਕੀ ਅੰਦਰ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੂੰ?
ਕੋਮਲ – ਆਹ! ਨਹੀਂ
ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਉਤਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੌਂ ਗਈ ਸੀ, ਫਿਰ ਸਵੇਰੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਹਿਨਿਆ.
ਹੁਣ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੱਢੋ. ਵੀਰਾ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ।
ਨੀਰਜ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਵੇਖ, ਨੀਰਜ ਖੰਘਦਾ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਨੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ।
ਤਿੰਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ.
ਰਾਧਾ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆਈ। ਸਭ ਬੈਠ ਕੇ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਹਨ.
ਸੰਜੇ ਕੋਮਲ ਦੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ, ਉਸਦੀ ਸਕਰਟ ਚ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਚੂਤ ਨੂੰ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਰਾਧਾ ਅਤੇ ਨੀਰਜ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸੰਜੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ।
ਸੰਜੇ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਦਿੰਦਾ.
ਕੋਮਲ – ਆਹ! ਛੱਡ ਵੀ ਦਓ, ਪਾਪਾ!
ਸਭ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ।
ਰਾਧਾ – ਹੇ ਰਾਮ! ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ
ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਹੱਥ ਕਿੱਥੇ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ?
ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ!
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ!
ਸੰਜੇ – ਓ ਭਾਗਵਾਨੇ! ਅੱਜ ਗੁੱਡੀ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਹੋਈ, ਬਸ ਇਹੀ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਰਾਧਾ – ਹਾਂ ਹਾਂ !!! ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਏ ਹੋ!
ਜੇ ਇੰਨਾ ਹੀ ਦਿਲ ਮਚਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਚੋਦ ਲਵੋ।
ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸ ਦੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲ ਕਰਦਿਆਂ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ!
ਕੋਮਲ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਜਾਣ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ.
ਸੰਜੇ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਖੜਾ ਲੰਨ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੂਤ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਕੋਮਲ – ਉਪਸ… ..... ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ-ਵੱਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਨੀਰਜ ਅਤੇ ਰਾਧਾ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ.
ਸੰਜੇ – ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾਉਣ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।
ਤਦ ਹੀ ਪਿੱਛੋਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲਦਾ ਹੈ.
ਸੁਮਨ ਆਪਣੇ ਅੱਧ ਨੰਗੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਤੌਲੀਆ ਲਪੇਟ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ਼ਦੀ ਹੈ.
ਸਾਰੇ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲਗਦੇ ਹਨ.
ਸੁਮਨ ਦੇ ਅੱਧੇ ਢੱਕੇ ਹੋਏ ਮੰਮੇ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਸਭ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ.
ਸੰਜੇ ਦਾ ਲੰਨ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੂਤ ਵਿੱਚ ਝੜਦਾ ਹੋਇਆ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਲਗਦਾ ਹੈ।
ਸੁਮਨ ਭੱਜਦੀ ਹੋਈ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਚਾਚੀ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਹੋਏ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ, ਨੀਰਜ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਸ਼ਾਰਟਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵੀ ਸੁਮਨ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਹੋਏ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਉਦੋਂ ਹੀ ਨੀਰਜ ਦੇ ਲੰਨ ਚੋਂ ਗਾੜੀ ਕਰੀਮ ਦੀ ਪਿਚਕਾਰੀ ਸਿੱਧੀ ਰਾਧਾ ਦੀਆਂ ਗੋਰੀਆਂ ਗੁਲਾਬੀ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਡਿੱਗਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਇਸ ਅਚਾਨਕ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਨੀਰਜ ਦਾ ਮਾਲ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਰਾਧਾ ਥੁੱਕਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਸੰਜੇ ਵੀ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖਦਾ ਹੈ.
ਸੁਮਨ ਮੌਕਾ ਪਾਉਂਦੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਦੌੜਦੀ ਹੈ.
ਸੰਜੇ ਵੀ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਨੀਰਜ ਅਤੇ ਰਾਧਾ ਚੌਂਕ ਪੈਂਦੇ ਹਨ.
ਨੀਰਜ ਨੇ ਹੁਣੇ ਸੋ ਪਿਚਕਾਰੀ ਰਾਧਾ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਮਾਰੀ ਸੀ ਉਹ ਸੁਮਨ ਦੀ ਗਾਂਡ ਦੇ ਨਾਂ’ ਤੇ ਸੀ.
ਭਰੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ, ਰਾਧਾ ਨੀਰਜ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੱਸਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ – ਇਹ ਤਾਂ KLPD ਹੋ ਗਿਆ! ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਤੇ ਧੋਖਾ
ਨੀਰਜ ਉਦਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਹੁਣ ਉਸ ਉੱਤੇ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਪਿਆ ਨੀਰਜ ਦਾ ਮਾਲ ਚੱਟਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਰਾਧਾ – ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਤੇ ਧੋਖਾ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ !
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਪਏ ਤੇਰੇ ਮਾਲ ਦੀ ਸਹੁੰ ।
ਅੱਜ ਰਾਤ ਤੂੰ ਸੁਮਨ ਨੂੰ ਚੋਦੇਂਗਾ! ਜ਼ਰੂਰ ਚੋਦੇਂਗਾ.
ਨੀਰਜ ਮੂੰਹ ਲਟਕਾ ਕੇ – ਮੌਮ!
ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?
ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਮਨ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਚੋਣ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਧਾ- ਪੁਕਾਰਦੀ ਹੋਈ – ਨਹੀਂ! ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ!
ਅੱਜ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ.
ਅੱਜ ਰਾਤ ਤੂੰ ਸੁਮਨ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਚੋਦੇਂਗਾ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਵਾਅਦਾ ਹੈ.
ਨੀਰਜ – ਜੇ ਮੌਮ ਜੇ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ?
ਰਾਧਾ – ਨੀਰਜ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਝੁਕਦੀ ਹੋਈ – ਜੇ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ...
ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਿਸ ਗਲੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਚਾਹੇਂ ਉਸ ਚ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਵਾੜ ਦੇਵੀਂ।
ਉੱਧਰ ਸੁਮਨ ਜੋ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਭੱਜੀ ਗਈ ਸੀ ..
“ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਾਪਾ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਣਗੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦਬੋਚ ਕੇ ਚੋਦਣਗੇ.”
.. ਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ.
ਰਾਧਾ ਅਤੇ ਨੀਰਜ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਵੇਖ ਕੇ ਕੋਮਲ ਰਾਧਾ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ
ਕੋਮਲ – ਮੌਮ …… ਡੈਡ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ?
ਰਾਧਾ – ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਸੁਮਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਏ।
ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਮਨ ਸੀ ਅੱਜ ਆਪਣੀ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਚੋਦਣ ਦਾ।
ਬੇਚਾਰਾ…!
ਨੀਰਜ – ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੌਮ, ਸਿਰਫ ਮੇਰੇ ਨਾਲ KLPD ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ.
ਦੀਦੀ ਨਾਲ ਵੀ GCPD ਹੋ ਗਿਆ.
ਰਾਧਾ – KLPD ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ.
ਪਰ ਇਹ GCPD ਕੀ ਹੈ?
ਕੋਮਲ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਸੋਫੇ ‘ਤੇ ਬੈਠਦਿਆ ਆਪਣੀ ਚੂਤ’ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ:
ਗਰਮ ਚੂਤ ਤੇ ਧੋਖਾ ਮੌਮ, ਗਰਮ ਚੂਤ ਤੇ ਧੋਖਾ !!
_____________________________
