ਸਵੇਰ ਦੀ ਚਹਿ ਚਹਾਟ ਨਾਲ਼ ਹੀਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹੀ, ਉਹ ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ, ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਰਾਤੀਂ ਉਸ ਨਾਲ ਬਿਨਾਂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਸ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕੋਈ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਮਨ ਮਾਰਕੇ ਬੈਡ ਤੋਂ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਸਾਹਮਣੇ ਲੱਗੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਚ ਪਈ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲਫ਼ ਨੰਗਾ ਦੇਖਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਯਕੀਨ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹਕੀਕਤ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆਵੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਆਪਣਾ ਸ਼ਾਰਟ ਪਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸੈਂਡੋ ਚੱਕੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਗਿੱਲੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਸੀ।
ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ, ਕਿਵੇਂ ਓਹਦੇ ਮੋਟੇ ਲੱਨ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਰੂਪੀ ਦੀ ਬਦਾਮ ਵਰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਫੁੱਦਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੀ ਜਬਰਦਸਤ ਚੁਦਾਈ ਕਰਕੇ ਰੂਪੀ ਦੇ ਨਿਕਲੇ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਨੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਲੱਨ ਦਾ ਪਲਾਂ ਚ ਮਾਲ ਕੱਢਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਸੈਂਡੋ ਨਾਲ਼ ਹੀਰੇ ਨੇ ਰੂਪੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਨੇ ਸੈਂਡੋ ਚੱਕੀ ਤੇ ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਤਰਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਹੀਰਾ ਚੱਪਲਾਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ, ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਬਟਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ ਜਿਹੜੇ ਰੂਪੀ ਦੀ Night Shirt ਦੇ ਸਨ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਹਨੇ ਰਾਤ ਰੂਪੀ ਦੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾੜੀ ਸੀ। ਕਿੱਡੇ ਸੋਹਣੇ ਮੁੰਮੇ ਸਨ ਰੂਪੀ ਦੇ ,ਸੁਡੌਲ, ਕੱਸੇ ਹੋਏ, ਗੋਲ ਗੋਲ, ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਤਣੇ ਹੋਏ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਉਂਦੀਆਂ ਗੁਲਾਬੀ ਗੁਲਾਬੀ ਨਿਪੱਲਾਂ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲੇ ਸਨ। ਸਦਾ ਲੋਹੇ ਨਾਲ ਲੋਹਾ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਸੋਹਲ ਜਿਹੀ ਰੂਪੀ ਕਿਵੇਂ ਮਸਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਰੂਪੀ ਤੇ ਤਰਸ ਆਉਣ ਲੱਗਾ, "ਯਾਰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਕਿਨੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰੱਖਿਐ, ਰਾਤ ਵੀ ਮੈਂ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬੜੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸੱਚੀ ਰਾਤ ਮੈਂ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬੜੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦਿਆ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਉਹਦਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ?"
ਪਰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਕੌਣ ਸਮਝਾਵੇ ਰੰਨ ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਹਲ (ਨਰਮ) ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੁਦਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਔਰਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਜਿੰਨਾ ਕੋਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਉਲਟ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸਖਤ ਉਹ ਮਰਦ ਭਾਲਦੀ ਹੈ। ਜਿਆਦਾ ਕੂਲੀ ਮਖਮਲ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲੋਹੇ ਦੀ ਰਾਡ ਵਰਗਾ ਸਖ਼ਤ ਲੰਨ ਹੀ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਹੀਰਾ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜ੍ਹਾ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਤ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਸਹੀ ਸੀ ਜਾਂ ਗ਼ਲਤ, ਕਿਤੇ ਉਸ ਨੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਕੀ ਹੁਣ ਉਹ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਅੱਖ ਮਿਲਾ ਪਾਵੇਗਾ, ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਉਹ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਕੀ ਹੁਣ ਵੀ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰ ਪਾਵੇਗਾ। ਕੀ ਰਾਤ ਵਾਲ਼ੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਪੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਬੁਲਾਏਗੀ। ਇਹ ਸੋਚਦਾ-ਸੋਚਦਾ ਉਹ ਨਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਆ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।
ਉਹ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਨਾ ਮਿਲੇ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਕੀਰਤ ਘਰ ਚਲਾ ਜਾਵੇ। ਉਧਰੋਂ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਵੈਨ ਲੈ ਕੇ ਸਕੂਲ ਚਲਾ ਜਾਵੇ।
ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਹਦੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਬੂਹਾ ਖੁੱਲ੍ਹਿਆ। ਹੀਰੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਗਈ । ਸਾਹਮਣੇ ਰੂਪੀ ਨਾਸ਼ਤੇ ਦੀ ਪਲੇਟ ਲੈਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਮਹਿੰਦੀ ਰੰਗਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਸੀ
ਉਹਦਾ ਨਿਖਰਿਆ ਚਿਹਰਾ ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਵਾਲ ਗਵਾਹੀ ਭਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਈ ਹੈ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਮਹਿਕ ਜਿਹੀ ਫੈਲ ਗਈ, ਮਹਿੰਦੀ ਰੰਗੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਕੱਸੇ ਰੂਪੀ ਦੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਮੂੰਮੇ, ਪਟਿਆਲਾ ਸ਼ਾਹੀ ਸਲਵਾਰ ਵਿਚ ਕੈਦ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀਰਾ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਹੈਂਗ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਰੂਪੀ ਦੀਆਂ ਕਾਸ਼ਣੀ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਦੇਖਦਾਂ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ, ਮਹਿੰਦੀ ਰੰਗੇ ਪਟਿਆਲ਼ਾ ਸ਼ਾਹੀ ਸੂਟ ਚ ਰੂਪੀ ਲੱਗ ਵੀ ਪੂਰੀ ਬੰਬ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੀਰੇ ਦਾ ਦਿਲ ਤੇਜ਼-ਤੇਜ਼ ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਸ ਵਕਤ ਉਹ ਕੁੜੀ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਇਹ ਹੀਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ 9 ਇੰਚ ਦੇ ਗੁੱਲੇ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਸੀ ਰਾਤ ਇਸ ਰੰਨ ਦਾ।
ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਰੂਪੀ ਦਾ ਮੁਲਾਇਮ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਤਰਸ ਵੀ ਆਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਰੂਪੀ ਨਾਲ਼ ਉਹਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੈਕਸ ਚ ਹੀ ਐਨਾ ਧੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਰੂਪੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਜਿਹਾ ਆਉਣ ਲੱਗਿਆ ਉਹਦਾ ਮਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧ ਕੇ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ਚ ਭਰ ਲਵੇ। ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਰੂਪੀ ਝੁਕੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਨਾਸ਼ਤਾ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਈ। ਹੀਰਾ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਰੂਪੀ ਦੀ ਡਿੱਕ ਡੋਲੇ ਖਾਂਦੀ ਮੋਟੇ ਗੋਲ-ਮਟੋਲ ਬੁੰਡ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ ਹੈ ਕਿ ਰੂਪੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਲੰਗੜਾ ਕੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਰਸ ਜਿਹਾ ਆਇਆ ਤੇ ਪਿਆਰ ਵੀ, ਹੁਣ ਰੂਪੀ ਦਾ ਉਸ ਨਾਲ ਬਿਨਾ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਜਾਣਾ ਵੀ ਚੁਭਿਆ।ਕਿਉਂਕਿ ਹੀਰਾ ਸਿਰਫ ਜਿਸਮ ਦਾ ਭੁੱਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਦਰਦ ਵੀ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਰਦ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਰਾਤ ਜਿੰਨੀ ਜੋਰ ਦੀ ਓਹਨੇ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਚੋਦਿਆ ਸੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਗਸ਼ਤੀ ਨਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਹੀਰਾ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਰਾਹ ਜੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੋ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਹੋਰ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਅੱਜ ਰੂਪੀ ਤੋਂ ਤੁਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਿਰ ਉਹਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਕਿਹਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਹਨਾ ਸੋਚਾਂ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ, ਉਹ ਨਾਸ਼ਤਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰਕੇ ਕੀਰਤ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
