- 60,654
- 37,593
- 173
சுர்ர்ரேஷ்ஷ்ஷ்!" வாய் தன்னிச்சையாக முணுமுணுக்க அவள் உறங்கியே போனாள். சிறிது நேரம் கழித்துக் கண்விழித்தவள், சில்லென்ற தன் உடலின் மீது உறங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷை மெதுவாகக் கட்டிலில் புரண்டு படுக்க வைத்து விட்டு எழுந்தாள். அவளது தொடைகளில் பிசுபிசுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. குனிந்து தனது நிர்வாணத்தையும், கட்டிலில் மகன் இருந்த கோலத்தையும், சற்று முன்பு வரை அவளும் அவனும் செய்து முடித்திருந்த தகாத செயலையும் ஒரு கணம் எண்ணிப்பார்த்தவளுக்கு அழுகை பொத்துக்கொண்டு வந்தது.
"கடவுளே, இது ஏன் நடந்தது? நான் என்ன காரியம் பண்ணிட்டேன்?" என்று தரையில் விழுந்து குலுங்கிக் குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.
விடிகிற வரையில் பாதி அழுதும் பாதி புரண்டும் கழித்தாள் காவேரி. முடிந்தது! இனிமேல் தாய்-மகன் என்ற புனிதமான உறவு கூட தனக்கில்லை என்பதையெண்ணி மருகினாள். தனது காம இச்சையைத் தூண்டிவிட்ட சினேகிதி லலிதாவை மனதுக்குள் சபித்தாள். இனி சுரேஷ் முகத்தில் எப்படி விழிப்பது என்று குழம்பினாள். அவனுக்குத் தனது உடலை அவசரப்பட்டு அளித்து விட்டதனால், இனி அவன் தினசரி அவளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுவானோ என்று அஞ்சினாள். மகனை வசியப்படுத்தப்போய், தானே மகனை மிருகமாக்கி, தன்னையே தினசரித் தீனியாக அவனுக்குப் பட்டயம் எழுதிக்கொடுத்து விட்டோமே என்று தன்னைத்தானே கடிந்து கொண்டாள். ஆனால், இத்தனை உணர்ச்சிகள் பீறிட்டபோதும், சுரேஷின் செமத்தியான ஓள் கொடுத்த களைப்பிலே அவள் எப்போது உறங்கினாள் என்பது காவேரிக்கே தெரிந்திருக்கவில்லை.
மறுநாள் காலை அவள் கண்விழித்தபோது, அவளே வியந்து போகுமளவுக்கு அவளது கூதியில் மீண்டும் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. முனகியபடி அவள் புரண்டபோது அவளது உடலில் ஒவ்வொரு அவயமும் வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கூதியின் மீது படர்ந்திருந்த மயிரில் முந்தைய இரவின் ஓள் காரணமாக பிசுபிசுப்பு இன்னும் மிச்சமிருந்தது. அவளது முலைகளில் நகக்குறிகளும் பற்தடங்களும் லேசாகத் தென்பட்டன. மீண்டும் குற்ற உணர்ச்சி அவளை ஆட்கொண்டது என்றபோதிலும் அவள் அதை அலட்சியப்படுத்தினாள்.
மனம் நிரம்ப கிளர்ச்சியுடன் நிர்வாணமாக நடந்து மகன் சுரேஷின் அறையை அடைந்தாள். போர்த்திக்கொண்டு உறங்குகிறவனை ஒரு கணம் தூரத்திலிருந்து உறுத்து நோக்கினாள். அவனது அப்பாவித்தனத்தை முந்தைய இரவில் தானே களவாடி விட்டதை எண்ணினாள். அதே சமயம், அவளையுமறியாமல் அவளது கூதியின் குறுகுறுப்பு அதிகரித்திருந்தது. அவளது முலைக்காம்புகள் காரணமின்றி விடைத்து நின்றன. ஒரு கணம், சுரேஷின் ராட்சசச் சுண்ணி தனது புழையைச் சின்னாபின்னமாக்கிய காட்சி அவளது கண்கள் முன்பு தோன்றியது.
"சீ! நான் ரொம்ப மோசம்," என்று கிசுகிசுப்பாகத் தனக்குத் தானே சொல்லிக்கொண்டு, சுரேஷின் கட்டிலில் விளிம்பில் அமர்ந்து கொண்டாள்.
"இவ்வளவு மோசமான அம்மாவா நான்?"
சுரேஷ் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு உறங்கிக்கொண்டிருந்தான். நடுங்கும் விரல்களால் அவனது போர்வையை விலக்கி, அவனது காலடிவரைக்கும் இழுத்து விட்டாள் காவேரி. அரைமயக்கத்திலிருந்த மகனின் பூலைப் பார்த்ததும், காவேரிக்கு முழுமயக்கமே ஏற்பட்டு விடும் போலிருக்கிறது. இது தான் நேற்று இரவு, அம்மாவைப் படாத பாடு படுத்தியது; இப்போது ரொம்ப அப்பாவி போல சாதுவாகப் படுத்திருக்கிறது.
"கடவுளே, இது ஏன் நடந்தது? நான் என்ன காரியம் பண்ணிட்டேன்?" என்று தரையில் விழுந்து குலுங்கிக் குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.
விடிகிற வரையில் பாதி அழுதும் பாதி புரண்டும் கழித்தாள் காவேரி. முடிந்தது! இனிமேல் தாய்-மகன் என்ற புனிதமான உறவு கூட தனக்கில்லை என்பதையெண்ணி மருகினாள். தனது காம இச்சையைத் தூண்டிவிட்ட சினேகிதி லலிதாவை மனதுக்குள் சபித்தாள். இனி சுரேஷ் முகத்தில் எப்படி விழிப்பது என்று குழம்பினாள். அவனுக்குத் தனது உடலை அவசரப்பட்டு அளித்து விட்டதனால், இனி அவன் தினசரி அவளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுவானோ என்று அஞ்சினாள். மகனை வசியப்படுத்தப்போய், தானே மகனை மிருகமாக்கி, தன்னையே தினசரித் தீனியாக அவனுக்குப் பட்டயம் எழுதிக்கொடுத்து விட்டோமே என்று தன்னைத்தானே கடிந்து கொண்டாள். ஆனால், இத்தனை உணர்ச்சிகள் பீறிட்டபோதும், சுரேஷின் செமத்தியான ஓள் கொடுத்த களைப்பிலே அவள் எப்போது உறங்கினாள் என்பது காவேரிக்கே தெரிந்திருக்கவில்லை.
மறுநாள் காலை அவள் கண்விழித்தபோது, அவளே வியந்து போகுமளவுக்கு அவளது கூதியில் மீண்டும் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. முனகியபடி அவள் புரண்டபோது அவளது உடலில் ஒவ்வொரு அவயமும் வலித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கூதியின் மீது படர்ந்திருந்த மயிரில் முந்தைய இரவின் ஓள் காரணமாக பிசுபிசுப்பு இன்னும் மிச்சமிருந்தது. அவளது முலைகளில் நகக்குறிகளும் பற்தடங்களும் லேசாகத் தென்பட்டன. மீண்டும் குற்ற உணர்ச்சி அவளை ஆட்கொண்டது என்றபோதிலும் அவள் அதை அலட்சியப்படுத்தினாள்.
மனம் நிரம்ப கிளர்ச்சியுடன் நிர்வாணமாக நடந்து மகன் சுரேஷின் அறையை அடைந்தாள். போர்த்திக்கொண்டு உறங்குகிறவனை ஒரு கணம் தூரத்திலிருந்து உறுத்து நோக்கினாள். அவனது அப்பாவித்தனத்தை முந்தைய இரவில் தானே களவாடி விட்டதை எண்ணினாள். அதே சமயம், அவளையுமறியாமல் அவளது கூதியின் குறுகுறுப்பு அதிகரித்திருந்தது. அவளது முலைக்காம்புகள் காரணமின்றி விடைத்து நின்றன. ஒரு கணம், சுரேஷின் ராட்சசச் சுண்ணி தனது புழையைச் சின்னாபின்னமாக்கிய காட்சி அவளது கண்கள் முன்பு தோன்றியது.
"சீ! நான் ரொம்ப மோசம்," என்று கிசுகிசுப்பாகத் தனக்குத் தானே சொல்லிக்கொண்டு, சுரேஷின் கட்டிலில் விளிம்பில் அமர்ந்து கொண்டாள்.
"இவ்வளவு மோசமான அம்மாவா நான்?"
சுரேஷ் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு உறங்கிக்கொண்டிருந்தான். நடுங்கும் விரல்களால் அவனது போர்வையை விலக்கி, அவனது காலடிவரைக்கும் இழுத்து விட்டாள் காவேரி. அரைமயக்கத்திலிருந்த மகனின் பூலைப் பார்த்ததும், காவேரிக்கு முழுமயக்கமே ஏற்பட்டு விடும் போலிருக்கிறது. இது தான் நேற்று இரவு, அம்மாவைப் படாத பாடு படுத்தியது; இப்போது ரொம்ப அப்பாவி போல சாதுவாகப் படுத்திருக்கிறது.