Incest அம்மாவைக் குத்துடா என் சிங்கக்குட்டி

[balusai]

இதைக் கூடவா ஒரு அம்மா புள்ளைக்கு சொல்லிக்கொடுக்கணும்?" என்று சிரித்தாள் லலிதா. "நாளைக்கு காலேஜிலேருந்து வந்ததும் ஒரு தடவை அவளைப் போய் சந்திச்சிட்டு வாயேன். ஏதாவது காரணத்தைச் சொல்லி, ஒரு தடவை அவளைப் பார்த்திட்டு வா."


"அதெல்லாம்....."


"பொறுடா! அவளுக்கு லேசா முதுகுவலி இருக்கு! நீ தான் பிசியோதெரபி படிக்கிறியே? நான் அனுப்பினதா சொல்லி போய்ப் பாரு!"


மனோ ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான்.


"அவளை மட்டும் பிளவுஸைக் கழட்ட வைச்சிரு, அப்புறம் மத்ததெல்லாம் தானா நடக்கும்."


அம்மா சொன்ன திட்டத்தைக் குறித்துக் கற்பனை செய்தபோதே, மனோவுக்கு எழுச்சி அதிகமானது. காவேரி! அவனது நெடுநாள் கனவு!


"சரி, இப்போதைக்கு இவ்வளவு தான்," என்று எழ முயன்ற லலிதாவை இழுத்தான் மனோ. "என்னம்மா அரைகுறையா? வா பெட்ரூமுக்குப் போகலாம்."


"இல்லடா செல்லம்! அம்மாக்கு உடம்பெல்லாம் வலிக்குது," என்று உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டாள். "ராத்திரி வச்சுக்கலாம் சரியா?"


"சும்மா அலட்டிக்காதேம்மா, வா," என்று லலிதாவை இழுத்துக்கொண்டு போய் படுக்கையில் தள்ளிய மனோ உடைகளைக் களைந்தான்.


"மனோ, உண்மையிலேயே எனக்கு...." என்று அவள் கூறுவதற்குள்ளாகவே, அவளது இதழ்களில் மகனின் உதடுகள் அழுந்தின. அவளது முலைகளை அவனது கைகள் பிடித்து இறுக்கின. அவனது வலுவில் அவள் செயலற்றுப்படுத்திருக்க மனோவின் விரல்கள் சுறுசுறுப்பாக அவளது ஆடைகளைக் களைந்தன.


காலையில் மகனோடும், மதியத்தில் சினேகிதியோடும் ஆடிய ஆட்டத்தில் உடல் களைத்திருந்த லலிதா வேறு வழியின்றி மகனுக்கு இடமளித்தாள். அவனது இச்சை தீர்ந்தபோது, வெளியே இருட்டியிருந்தது. படுக்கையிலிருந்து எழவும் முடியாமல் அவள் எழுந்தபோது, கால்களுக்குக் கீழே தரை நழுவுவது போலிருந்தது. எத்தனை தடவை, எந்தெந்த நிலையில் தன்னை மகன் மிருகத்தனமாக அனுபவித்தான் என்ற எண்ணிக்கையும் அவளுக்கு நினைவில் இருக்கவில்லை. செய்வதையெல்லாம் செய்துவிட்டு, தலையணையைக் கட்டிக்கொண்டு அயர்ந்து உறங்கிய மகனைக் கண்டதும் முதல் முறையாக அவளுக்கு ஒரு சலிப்பும் கோபமும் ஏற்பட்டது.


நல்ல வேளை, நாளை இன்னேரம் அவன் காவேரியோடு இருப்பான்! கொஞ்சம் ஓய்வு கிடைக்கும் என்று மனதுக்குள் எண்ணத் தொடங்கினாள்.


மறுநாள் மாலை!


லலிதாவும் அவன் மனோவும் தீட்டியிருந்த திட்டம் குறித்து அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத நிலையில், காவேரி அண்மைக்காலம் போலவே அன்றும் தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். "சுரேஷ்!சுரேஷ்!" என்று அவளது உதடுகள் முணுமுணுத்துக்கொண்டிருந்தன. டிவியில் குறிக்கோளின்றி ஏதோ ஒரு தொடர் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. வேனலுக்கு பயந்து வெறும் நைட்டி மாத்திரமே அணிந்தபடி அவள் கூதியில் ஏற்பட்டிருந்த ஈரத்தில் குமுறிக்கொண்டிருந்தாள். இன்று சுரேஷ் வரமாட்டான் என்பது வேறு அவளை உறுத்திக்கொண்டிருந்தது. கல்லூரியில் நடைபெறுகிற விழாவுக்கான ஒத்திகைகளில் பங்கேற்கிறானாம்.


அதுவும் ஒரு விதத்தில் நல்லது. தனக்கும் சுரேஷுக்கும் இடையே நடந்தேறிய இந்த சல்லாப நாடகங்களிலிருந்து அவனது கவனம் திரும்புவது தான் அவனுக்கு நல்லது. அன்று காலை நடந்தேறிய காமவிளையாட்டுக்களுக்குப் பிறகு, இனியொருமுறை சுரேஷிடம் ஓள்வாங்கக் கூடாது என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். நல்ல வேளை, இன்றிரவு சுரேஷ் வீட்டில் இருக்க மாட்டான். ஆனால், அவனை மனதில் எண்ணிக் கற்பனை செய்தபடியே புழையில் விரல்போடுவதை எப்படி நிறுத்த முடியும்

 

[balusai]

ஐயோ, எனக்கு ஏன் இப்படி ஆகுது?" என்று நொந்து கொண்டிருந்தாள் காவேரி.


அந்த நேரம் பார்த்து அழைப்பு மணி ஒலித்தது. அரக்கப் பரக்க ஆடைகளைச் சரிசெய்து கொண்டபடி கதவைத் திறந்தாள் காவேரி. மனோ!


"ஹாய் ஆன்ட்டி!"


"ஹாய் மனோ! உள்ளே வா!"


மனோ எத்தனை நாட்களுக்குப் பிறகு வந்திருக்கிறான் என்று எண்ணி அவனை வியப்போடு பார்த்தாள்.


"என்ன மனோ, அத்தி பூத்த மாதிரி...?"



மனோ முதலில் சற்று மென்று விழுங்கிவிட்டு," உங்களுக்கு உடம்புவலின்னு அம்மா சொன்னாங்க! நான் பிசியோதெரபி படிக்கிறதுனாலே உங்களுக்கு ஏதாச்சும் உதவி செய்ய முடியுமான்னு கேட்டாங்க. அதான் வந்தேன்."


உண்மைதான்! காவேரிக்கு மன உளைச்சல் காரணமாகவோ என்னவோ, அடிக்கடி உடல்வலி ஏற்படுவதை ஒரு முறை லலிதவிடம் சொல்லியிருந்தாள். ஆனால், அவளுக்குத் தேவையான சிகிச்சையை மனோவால் வழங்க முடியுமா?


அமைதி நிலவிய ஓரிரு கணங்களைப் பயன்படுத்தியபடி காவேரி மனோவின் முகத்தை ஏறிட்டாள். சுரேஷைப் போலவே கண்ணுக்கு அழகான இளைஞன். ஆனால், இவன் முன்பு உடைகளைக் களைந்து நிற்க நேரிட்டால், அது சரியாக இருக்குமா? ஆனாலும், அவன் வருவதற்கு முன்னர் அவளை ஆட்கொண்டிருந்த காம இச்சை, சினேகிதியின் மகனுக்குத் தனது நிர்வாணத்தைக் காட்டுவதில் ஒன்றும் பெரிய தவறில்லை என்று அவளை உற்சாகப்படுத்தியது.



"எனக்குத் தெரியாமப்போச்சே," என்று உண்மையிலே வியந்தாள் காவேரி. "சோபாவிலே உட்காரு! நான் கூப்பிட்டதுக்கப்புறம் உள்ளே வா".


மனோ உட்கார்ந்து கொள்ள,காவேரி படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்து, நைட்டியைக் கழற்றிவிட்டுக் கண்ணாடியில் தெரிந்த தனது பிம்பத்தைப் பார்த்துக்கொண்டாள். அவளது பருத்த முலைகளின் காம்புகள் அபாரமாக விடைத்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தன.


சுரேஷை இனியும் கெடுக்க விரும்பாததால், அவள் மனோவை மயக்க விரும்பினாளா? அல்லது சுரேஷ் இன்று வரமாட்டான் என்ற தைரியத்தில் மனோவின் இளமையை அனுபவிக்க விரும்பினாளா? அவளுக்கு இருந்த குறுகுறுப்பில் மனோவுக்குப் பதிலாக எவன் வந்திருந்தாலும் அவனுக்குத் தன்னை வழங்கியிருப்பாளா? லலிதா மோப்பம் பிடித்தது போல, மனோவும் தனது புழையொழுக்கின் நெடியைக் கண்டுபிடித்திருப்பானா?

இந்தக் கேள்விகளுக்கு காவேரியிடம் உடனடி விடைகள் இருக்கவில்லை.


ஒரு டவலை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு கட்டிலில் குப்புறப்படுத்தாள். அவளது முலைகள் மெத்தையோடு மெத்தையாய் நசுங்கின. அவளது உடல் உள்ளபடியே வலித்துக்கொண்டுதானிருந்தன. இரண்டு நாட்களாக லலிதாவிடமும், சுரேஷிடமும் வாங்கிய செமத்தியான ஓள் தான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். தனது குண்டியை மட்டும் டவலால் மறைத்துக்கொண்டு மனோவை அழைத்தாள்.


"மனோ, உள்ளே வரலாம்!"


மனோ அறைக்குள் நுழைவதை அவள் புரிந்து கொண்டாள். வந்தவுடன் அவனது கண்கள் நிச்சயமாக அவளது செழிப்பான உடலை ஒரு கணமாவது அளவெடுத்திருக்கும் என்று ஊகித்தாள். படுக்கையில் பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த தனது முலைகளையும், அவளது வாளிப்பான தொடைகளையும் அவன் அவசியம் பார்த்து எச்சில் விழுங்கியிருப்பான் என்று எண்ணிக்கொண்டாள். எனவே, அவனது பேண்ட்டில் எழுச்சி கூடாரம் போல எழும்பியிருப்பதைப் பார்த்து அவள் பெரிதாக வியப்படையவில்லை.

 

[balusai]

ஆன்ட்டி..நான் பண்ணப் பண்ண எது நல்லாயிருக்குன்னு மட்டும் சொல்லுங்க," என்று கூறியவாறே மனோ கட்டிலில் ஏறினான். அவனது வலுவான கைகள் தனது உடலின் தசைகளை அழுத்திப் பிடித்து மசாஜ் செய்ய ஆரம்பித்ததும், அவனை அனுமதித்தது தவறோ என்று ஒரு கணம் காவேரிக்குத் தோன்றாமல் இல்லை. அவனது கை அவளது உடலின் மீது விழுந்ததும், அவளது புழைக்குள்ளே யாரோ அடுப்பு மூட்டியது போலிருந்தது. அவன் வருவதற்கு முன்பிருந்தே அவளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த வேட்கையில்,இன்னும் எவ்வளவு நேரம் தன்னால் கட்டுப்பாட்டோடு இருக்க முடியும் என்பதே அவளது குழப்பமாக இருந்தது.


"இப்போ, கொஞ்சம் கீழ்ப்பக்கம்..."


மனோவின் கைகள் இப்போது காவேரியின் முதுகில், கீழ்ப்பகுதியில் சிகிச்சையளித்துக்கொண்டிருந்தன. மெதுவாக முக்கியபடியே மெத்தையின் மீது தனது கூதியை வைத்து அமுக்கியபடி நெளிந்தாள் காவேரி.


மனோவின் உள்ளங்கை மெதுவாக, காவேரியின் வலுவான, வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களின் மீது அழுந்தியபோது, அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அவனது உள்ளங்கை அழுந்த அழுந்த அதன் அதிர்வுகள், அவளது புழையில் தென்படத்தொடங்கின. அதற்கு மேலும் காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது என்பதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள்.


"மனோ," காவேரி தலையணையில் முகம்புதைத்தபடி பேசினாள். "எது நல்லாயிருக்குன்னு சொல்லச் சொன்னேல்லே? முதல்லே நீ சொல்லு! நீ பண்ணிட்டிருக்கிறது உனக்குப் புடிச்சிருக்கா?"


"அது...ஆமா...புடிச்சிருக்குதான்," என்று மழுப்பலாகக் கூறினான் மனோ.


"சரி, என் உடம்பு புடிச்சிருக்கா?"


மனோ பதில் கூறத் தயங்கினான். அவளது இடுப்பின் மீது அவன் அமர்ந்திருந்தபடியால், காவேரியின் குண்டிமீது ஏதோ விறைப்பாக அழுந்துவதை அவளால் உணரமுடிந்திருந்தது.


"நல்லா மெயின்டெயின் பண்ணிட்டிருக்கீங்க ஆன்ட்டி," என்றான் மனோ.


"ஒரு ரகசியம்! லலிதா கிட்டே சொல்ல மாட்டியே?"


அந்த அறையில் ஒரு இறுக்கமான பதற்றம் பற்றியெரிவது போலிருந்தது. மனோவின் கைகள் துணிச்சலாக, டவலுக்குள்ளே நுழைந்து காவேரியின் குண்டியைத் தடவின.


"சொல்லுங்க ஆன்ட்டி," என்று முணுமுணுத்தான். "எந்த ரகசியமா இருந்தாலும் சரி, அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்."


"முதல்லே என்னை ஆன்ட்டி ஆன்ட்டின்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து! காவேரின்னு பெயர் சொல்லிக்கூப்பிடு!"


"சரி ஆன்..சரி காவேரி!"


"குட் பாய்! இப்போ என் மேலிருந்து இறங்கு!"


மனோ அப்படியே செய்தான். காவேரி அரைகுறையாகத் தனது உடலை மூடியிருந்த டவலை வீசி எறிந்து, தனது குண்டிக்கோளங்களை மனோவின் கண்களுக்கு விருந்தாக அளித்தாள். பிறகு, அவள் புரண்டு மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டாள். விடைத்த நீளமான காம்புகளோடு விம்மிக்கொண்டிருந்த அவளது கொழுத்த முலைகளைப் பார்த்து விக்கித்துப்போன மனோ, அவற்றையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். பிறகு, அவளது உடலில் ஊர்ந்து இறங்கிய அவனது கண்கள் அவளது மயிர்படர்ந்திருந்த கூதிமேட்டைக் குறுகுறுப்போடு பார்த்தன.

 

[balusai]

மை காட்!" என்று வாயடைத்துப் போனான் மனோ.


"இப்போ சொல்லு! எனக்கு என்ன வலின்னு புரியுதா உனக்கு?"


கூச்சமேயின்றி காவேரி தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டாள். மனோவின் பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கம், கூடாரம் போலாகி விட்டிருந்தது. அவனது கண்கள் ஈரத்தில் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழையுதடுகளை வெறித்தன. அவன் பார்வையிலிருந்த ஆர்வத்தை அதிகரிப்பவள் போல, காவேரி வெட்கத்தை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு, தனது புழைக்குள்ளே விரல்போட்டு விளையாடத் தொடங்கினாள்.


"ஓ!" மனோ முனகினான்.


"மனோ, நாக்குப் போடறியா?"


காவேரியின் முகத்தில் தென்பட்டது காமவேட்கையா அல்லது வேதனையா என்று மனோ யோசித்துக்கொண்டேயிருக்க, அவளோ தனது புழையில் வேகவேகமாகத் தனது விரல்களை இறக்கி ஏற்றி விளையாடினாள்.


அதற்கு மேலும் தாளமுடியாதவனாய், மனோ காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்தான். தனது இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கின் வழியாக, காவேரி மனோவின் முகத்தை வெறித்து நோக்கினாள். குறுகுறுத்துக்கொண்டிருந்த தனது புழையில் மனோவின் உதடுகள் பட்டதும் அவள் முனகினாள்.


"யெஸ்ஸ்ஸ்! நாக்குப்போட்டு நல்லா நக்கிவிடு!"


தனது விரல்களால் காவேரி, தன் புழையுதடுகளைப் பிரித்து விரித்துக் காட்டினாள். அவளது மொட்டு, விசுக்கென்று வீறுகொண்டு எழுந்து வெளியே தலைநீட்டியது.


"இது தான் எனக்கு வேணும்! நக்கு!"


மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்து, ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த அவளது கனிரசத்தின் சுவையை ரசித்து உண்ண ஆரம்பித்தான். அம்மாவின் புழையை விடவும் காவேரியின் புழைநீரின் ருசி சற்றே வித்தியாசமாக இருப்பது போல அவனுக்குத் தோன்றியது. தனது இரண்டு கைகளாலும் அவளது குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கினான். பிறகு, உரத்த சத்தம் எழுப்பியபடியே, மயிரடர்ந்த காடுபோலிருந்த காவேரியின் கூதிமேட்டில் முகம்புதைத்தபடி, நாக்கால் அவளது புழையை நக்கியபடி பசியாறத் தொடங்கினான். காவேரி ஒரு கையால் அவனது தலையைத் தன் புழையின் மீதுவைத்து அழுத்திவிட்டு, அவனது பின்னங்கழுத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.


"நல்லாயிருக்கு மனோ! சூப்பராப் பண்ணுறே!"


மனோ தனது முகத்தை புசுபுசுவென்றிந்த காவேரியின் கூதியின் மீது வைத்துத் தேய்த்தபோது, அவனது கன்னங்களில் காவேரியின் புழையிலிருந்து ஒழுகிய நீர் பூசிக்கொண்டது. அம்மா சொல்லிக்கொடுத்த வித்தையில் பெற்றிருந்த தேர்ச்சியைக் காட்டியபடி, மனோ தனது நாக்கை காவேரியின் புழைக்குள் எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக இறக்கி விட்டிருந்தான். பிறகு, தனது வாயை அவளது புழையின் மீது உயர்த்தியவன், விரைத்து நின்ற அவளது மொட்டைக் கவனிக்கத் தொடங்கினான். அவனது உதடுகள் தனது மொட்டை முதல்முதலாகத் தீண்டியதும் காவேரி துள்ளினாள். மனோ நக்கி,முத்தமிட்டபடியே அவளது மொட்டை பக்கவாட்டில் அசைத்து அசைத்து வருடினான்.


"ஆவ்வ்வ்வ்வ்!" காவேரி இப்போது முன்பை விட உரக்க உரக்க அனற்றத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவனது முகத்தை தனது கூதியால் மோதினாள்.


"விரல் போடு," என்று முணுமுணுத்ததோடு நின்றுவிடாமல், அவளே தனது குண்டியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த மனோவின் ஒரு கையை எடுத்து விட்டாள். "விரல் போட்டுக் குத்திவிடு!"


மனோ பால்போலப் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த அவளது பருத்த தொடைகளை வருடினான். பிறகு, தனது இரண்டு விரல்களை அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாக அழுத்தி நுழைத்தான். தனது கணவாய்க்குள்ளே ஒரே நேரத்தில் இரண்டு விரல்கள் நுழைந்ததும் காவேரி ஒரு கணம் மூச்சுவிடுவதையே நிறுத்தினாள். இரண்டு விரல்களும் முழுமையாக காவேரியின் புழைக்குள்ளே புதைந்து கொண்டதும், சற்று நிதானித்த மனோ, பிறகு காவேரியின் புழையைக் குத்தி விடத் தொடங்கினான்.

 

[balusai]

ஆஹ்ஹ்ஹா! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹா!"


மகிழ்ச்சியின் துடிப்பில் காவேரியின் முனகல்கள் மிகவும் உரத்து உரத்துக் கேட்டபோதிலும் அது குறித்து அவள் கவலைப்படவில்லை. கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி பூனைக்குட்டிகளைப் போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது. மனோ, தனது உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து,அதை உறிஞ்சினான். அவனது நாக்கு சுறுசுறுப்பாக அதைச் சவுக்கால் அடிப்பது போல விளாசியது.இப்படிச் செய்தால் எந்தப் பெண்ணையும் அடிமைப்படுத்தி விடலாம் என்று அம்மா சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது. கிட்டத்தட்ட வெறிவந்தவனாக, காவேரியைத் துள்ளத்துடிக்க வைக்க விரும்புகிறவனைப் போல அவன் தனது விரல்களால் அவளது புழையை அதிரடி வேகத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.


காவேரி மனோவின் தலையின் பின்பக்கத்தை நகங்கள் அழுந்தியவாறு இறுக்கிப்பிடித்திருக்க, அவளது கொழுகொழு முலைகள் குலுங்கிக் குதித்துக்கொண்டிருக்க, அவளது முலைக்காம்புகள் இரண்டும் பாறையாய் இறுகி விட்டிருந்தன.



"சாப்பிடு மனோ! ஐயோ, எனக்கு வருதே! சாப்..பிடு...!


அவளது புழை சுருங்கி விரிய, அவளது புழையுதடுகள் துடிதுடிக்க, அவளது அம்மண உடலை வியர்வை அபிசேகம் செய்வித்திருந்தது. மீண்டும் மீண்டும் காவேரிக்கு இன்பப்பெருக்கு எடுத்தது. சினேகிதியின் செல்லமகன் நாக்குப் போட்டு அளித்த மகிழ்ச்சியில் அவளது புழை பூரித்துக்கொண்டிருந்தது. காமரசம் அவளது கணவாயிலிருந்து கடகடவென்று வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. மனோ அதை ஆர்வத்துடன் அள்ளி அள்ளிப் பருகினான். பிறகு, அவன் மீண்டும் அவளது மொட்டைச் சீண்டத் தொடங்கினான். அவளால் பொறுக்க முடியாமல் போகும்வரைக்கும் அதனைக் கவ்வி உறிஞ்சினான்.



"போதும் மனோ..போதும்," காவேரிக்கு மூச்சிரைத்தது. "போது.ம்....போதும்..! மனோ, இப்போ நீ எல்லாத்தையும் கழட்டு....உடனே!"


மனோ மண்டியிட்டு நின்றபோது, அவனது பேண்ட்டில் ஏற்பட்டிருந்த வீக்கத்தைப் பார்த்த காவேரி, இன்று இவனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கப்போகிறோம் என்று புரிந்து கொண்டாள். அவனுக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சி அவளைப் பிரமிக்க வைத்தது. தன் மகனைப் போலவே, லலிதாவின் மகனுக்கும் பெரிய பூல் இருப்பது அவளுக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது.


"சீக்கிரமா பேண்ட், ஜட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டு! உன்னோடது எவ்வளவு பெருசுன்னு காமி!"


கட்டிலிலிருந்து கீழிறங்கிய மனோ, தனது உடைகளை முற்றிலும் களைந்துவிட்டு, முழுநிர்வாணமாக காவேரியை நோக்கித் திரும்பியதும் அவள் மலைத்துப்போய் பெருமூச்செரிந்தாள். இவ்வளவு பெரிய பூலை உடனடியாகத் தனது புழைக்குள்ளே இறக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவளுக்குப் பேராசை ஏற்பட்டது.

 

[balusai]

வா வா! மேலே ஏறு!!" அவள் தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டு மனோவுக்கு அழைப்பு விடுத்தாள். "உன்னோட பெரிய தடியை எனக்குள்ளே சொருகிடு மனோ!"


மனோ கட்டிலில் ஏறி, ஒரு கையால் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, காவேரியின் விரிந்த கால்களுக்கு நடுவில் புகுந்து கொண்டு, தனது சுண்ணியின் நுனியை அவளது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்துத் திணித்தான். இந்தச் சின்னப்பையனுக்கு இதையெல்லாம் யார் சொல்லிக் கொடுத்திருப்பார்கள் என்ற கேள்வி காவேரிக்கு எழாமல் இல்லை. ஆனால், அவளை அதிகம் சிந்திக்க விடாமல், மனோ இடுப்பை முன்னுக்குத் தள்ளியபடி, தனது சுண்ணியின் தலையை அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். அவனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தை காவேரி, தனது புழையின் விளிம்புகளில் உணர்ந்தாள்.


"ஊஹ்ஹ்ஹ்!"


தன்னிச்சையாக, அவளது கால்கள் காற்றில் உயர்ந்து, பிறகு மனோவின் இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டன. அவளது நாக்கு வேட்கையோடு வெளியேறி இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது. தனக்குள்ளே மனோவின் சுண்ணி மெல்ல மெல்ல இறங்குவதை அறிந்தபடி அவள் முனகத்தொடங்கினாள். பத்துக்கு இருபது விரல் போட்டாலும் இப்படியொரு சுண்ணியால் ஓள் வாங்குவதற்கு ஈடாகாது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டாள்.



"என் பூலு நல்லாயிருக்கா?" என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. தனது உடலின் எடையை, கைகளை விரித்துக் கட்டிலில் ஊன்றியபடி அவன் தாங்கியவாறே, காவேரியின் முகத்தில் ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த மாறுபாடுகளைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தான். மெல்ல மெல்ல தனது சுண்ணியை காவேரியின் புழைக்குள்ளே நுழைத்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்குவதையும் கவனித்தான்.


"இது போதுமா? உன் புருசனோடது இத விடப் பெருசா இருந்ததா? எத்தனை நாளாச்சு, நீ ஓள் வாங்கி...?"


காவேரியைச் சீண்டுவதற்காகவே மனோ ஆபாசமாகப் பேசத்தொடங்கினான்.


"தேவடியா மகனே!" என்று செல்லமாக, மனோவின் குண்டியில் காவேரி அறைந்தாள். "பேச்சைக் குறைச்சிட்டு ஓக்கறதுலே கவனம் வை!"


மனோ தனது சுண்ணியை அங்குலம் அங்குலமாக, காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறக்கத் தொடங்கினான். அவளது மெத்துமெத்தென்ற முலைகளின் நடுவே முகம்புதைத்து ஒரு கணம் நிதானித்தவன், மெல்ல தனது சுண்ணியை வெளியேற்றி விட்டு, மீண்டும் சரேலென்று ஒரே குத்தாக அவளது புழைக்குள்ளே தனது மொத்தநீளத்தையும் இறக்கினான்.


"உஸ்ஸ்ஸ்! குத்து...குத்து...!"


ஓடுகிற குதிரையை உற்சாகப்படுத்துவது போல, காவேரி மனோவின் குண்டியைத் தட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். அவளை மனோ ஏமாற்றவில்லை. சீக்கிரமே அவன் சீரான வேகத்தோடு அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். தனது உடலை மெதுவாகத் தாழ்த்தியபடி, அவளது முலைகளைத் தனது மார்புக்குக் கீழே நசுக்கினான். அவர்களது உடல்கள் மோதிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அறையில் எதிரொலித்தது. அவனது கொட்டைகள் அவளது குண்டியின் மீது பெருத்த ஓசையுடன் மோதிக்கொண்டிருந்தன.


"இன்னும் வேகமா..குத்து...இன்னும்..இன்னும்..."


காவேரிக்கு, அடுத்த இன்பப்பெருக்கு நெருங்கிக்கொண்டிருப்பதை அறிய முடிந்தது. மனோவின் பெரிய பூல் அவளது புழையை அடைத்தது போல முழுமையாக உள்ளே இறங்கியிருந்தது. ஏறக்குறைய, மகன் சுரேஷிடம் ஓள் வாங்கியபோது ஏற்பட்டது போலவே மனோவின் சுண்ணியும் மகிழ்ச்சியை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது கால்கள் மேலேறி அவனது முதுகின் மீது பின்னிக்கொண்டதால், அவளது குண்டிக்கோளங்கள் கட்டிலிலிருந்து உயர்ந்திருக்க, அவனது சுண்ணி செங்குத்தாக அவளுக்குள்ளே இறங்கி ஏறி விளையாடத்தொடங்கியது. அவனது குத்துக்களைச் சந்திக்க காவேரி எம்பி எம்பித் தாழ்ந்ததில் கட்டில் கிறீச் கிறீச்சென்று அலறியது. அவனது சுண்ணித்தண்டு அவளது மொட்டை உரசி உரசி உள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அலைகள் பாய்ந்து கொண்டிருந்தன.

 

[balusai]

எனக்கு வந்திடுச்சு!" மனோ முனகத் தொடங்கினான். அவனது சுண்ணி திடீரென்று இரண்டு மடங்கு பருத்து நீண்டு விட்டாற்போலிருந்தது. "உங்க கூதி செமை டைட்!"


"நிறுத்தாமக் குத்து! குத்து! எனக்கும் வருது மனோ! குத்து! குத்து!! குத்து!!!"


அவளது கூதி அதிர்ந்தது; புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கியது. அவளது உடலெங்கும் இன்பம் அணையிலிருந்து புறப்பட்ட புதுவெள்ளமாய் ஆர்ப்பரித்துக்கொண்டு கிளம்பியது. அவளது இன்பப்பெருக்கு நில்லாத நீரோட்டம் போல வெளியேறத்துவங்கியது.


காவேரியின் தொடைகளுக்கு நடுவே, மனோ இழுத்து இழுத்து மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தான். பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியை அழுத்தி அழுத்தி இறக்கி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான். அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெப்பமான வெள்ளைத்திரவம் கட்டுக்கோப்பின்றிப் புறப்பட்டு அவனது சுண்ணித்தண்டில் மின்னதிர்வுகளை ஏற்படுத்தியபடி, பீறிட்டுக்கொண்டு காவேரியின் புழைக்குள்ளே பீச்சியடித்து அடித்து நிரப்பியது. நில்லாது மீண்டும் மீண்டும் அவனது எழுச்சித்திரவம் குபுகுபுவென்று பாய்ந்தபடி அவளது புழையைக் குளமாக்கியது. கூச்சநாச்சம் எல்லாவற்றையும் தூக்கியெறிந்தபடி, தனது புழையை மனோவின் காமத்திராவகம் நிரப்பிய களிப்பில் காவேரி ஒரு பெருமிதப்புன்னகை பூத்தாள். அவளது புழை, மனோவின் சுண்ணியைப் பிடித்து இறுக்கி, கடைசித் துளி விந்துவையும் கறந்து கொண்டிருந்தது.


எல்லாம் முடிந்தபின்னரும், மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவளது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய அதிர்ஷ்டம் இதுவாகத்தானிருக்க வேண்டும் என்று அவள் எண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். கூப்பிடு தூரத்தில் இருக்கிற மனோவிடம் தான் அடிக்கடி ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்பதால், மகனைத் தொந்தரவு செய்யாமல் தன்னால் இருக்க முடிந்தாலும் முடியலாம் என்று அவள் மனக்கணக்கு போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், அவள் அறியாதது ஒன்றிருந்தது. அது.....!


தன் தாய், அவளது சினேகிதியின் மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பற்றி அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லாத சுரேஷ், அவசர அவசரமாக வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தான். காவேரியின் புழையை மனோ நிரப்பிய அதே நேரத்தில், சுரேஷ் தெருமுனையில் திரும்பி, வீட்டை நோக்கி ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருந்தான்.


வாசலில் நின்றிருந்த லலிதா, எதிர்வீட்டில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும் என்பதை எண்ணியபடி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனித்தால் காவேரியின் முனகல் சத்தங்கள் மிக மிக மிதமாகக் காதில் விழுந்தன. தானும் மகனும் போட்ட திட்டத்தில் மகன் வெற்றியடைந்துவிட்டான் என்பதையெண்ணியபோது பெருமையும், சற்றே தொடைகளுக்கு இடையே குறுகுறுப்பும் அவளுக்கு ஏற்பட்டது. மகனிடம் பலமுறை ஓள் வாங்கிய அனுபவத்தில், காவேரி அவனிடம் அகப்பட்டு என்ன பாடு பட்டுக்கொண்டிருக்கிறாளோ என்று சிரித்துக்கொண்டாள். ஆனால், சற்றே பொறாமையும் எழாமல் இல்லை. ஒரு கணம், தானும் காவேரியின் வீட்டுக்குச் சென்று அவளுடன் சேர்ந்து மகனிடம் ஓள் வாங்கிக்கொள்ளலாமா என்று கூட எண்ணினாள். அதற்குரிய தருணம் இதுவல்ல என்று எண்ணிப் பெருமூச்செரிந்தபடி வீட்டுக்குள்ளே நுழையத் திரும்பியவள், தெருமுனையில் சுரேஷ் ஓட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டாள்.


"அடடா, இவன் ஒருத்தன் இருப்பதையே மறந்து விட்டோமே," என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டாள். தன் அம்மாவை இன்னொருவன் ஓத்துக்கொண்டிருப்பதை சுரேஷ் பார்த்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை அவளால் கற்பனை செய்ய முடிந்தது. இவனை எப்படியாவது வீட்டுக்குப் போக விடாமல் நிறுத்தி விட வேண்டும். எப்படி?


"சுரேஷ்! சுரேஷ்!!"


லலிதா கையசைத்தபடி அவனை உரத்த குரலில் அழைத்தாள்.


"ஒரு நிமிசம் இங்கே வாயேன்."


பொதுவாக மிகவும் மரியாதையுடைய சுரேஷ், அழைத்தவுடன் வராமல் சற்றே தயங்குவதைக் கண்டதும் அவளுக்குக் குழப்பமும் கலவரமும் ஏற்பட்டது.


"என்ன ஆன்ட்டி?" அவன் எரிந்து விழுவது போலக் கேட்டான்.


"ஒரு நிமிசம் உள்ளே வந்திட்டுப்போயேன்," என்றாள் லலிதா.


"உள்ளே போய் அம்மாவைப் பார்த்திட்டு வரட்டுமா?" சுரேஷ் அடம்பிடித்தான்.


"அட, ஒரு நிமிசம் வந்திட்டுப்போயேன். அதுக்குள்ளே உங்கம்மாவைக் காக்கா கொத்திட்டா போயிடும்?"


சுரேஷ் இன்னும் தயங்கியபடியே மெதுவாக அவளை நோக்கி வரத் தொடங்கினான்.


"மனோ வீட்டிலே இல்லை. அதுனாலே தான்...." லலிதா துணிந்து பொய் சொன்னாள். "ஒரு சாமானை நகர்த்தணும். ஒரு கை கொடேன்."


சுரேஷ் அருகே வந்ததும், தற்செயலாக அவனது பேண்ட்டை நோட்டமிட்ட லலிதா, அதில் தென்பட்ட வீக்கத்தைக் கண்டு ஒரு கணம் மிரண்டே போனாள். அவளது மனதில் திடீரென்று வெற்றிடங்கள் நிரம்புவது போல, பல கேள்விகளும், அதற்கான பதில்களும் மாறி மாறி வந்து சேர்ந்தன.

 

[balusai]

முன்னெப்போதுமில்லாத அளவுக்கு, திடீரென்று காவேரிக்கு இவ்வளவு காமவேட்கை ஏற்படுவானேன்? காவேரியின் வீடு முழுவதும் தான் எப்போதும் முகர்ந்திராத அளவுக்கு காமத்தின் நெடி எப்படி ஏற்பட்டது? தான் அழைத்ததும் உடனே வராமல், சுரேஷ் தயங்குவதேன்? அதுவும், அவனது பேண்ட்டில் இவ்வளவு பெரிய கூடாரம் எப்படி வந்தது? ஏன் அவன் பொறுமையின்றி தன் அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்று துடிக்கிறான்?


லலிதாவுக்குப் புரிந்து போனது. சுரேஷ், தன் அம்மா காவேரியை ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறான். எப்படித் தான் மகன் மனோவிடம் ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறோமோ, அதே போல காவேரியும் தன் மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறாள். அதனால் தான் சுரேஷ் வீட்டுக்குப் போக அவ்வளவு அவசரப்படுகிறான். அவனுக்கு உடனடியாக வீட்டுக்குப் போய், அம்மாவை ஓக்க வேண்டும் என்ற வெறியேற்பட்டிருக்கிறது. அதனால் தான், அவனது சுண்ணி ஏற்கனவே, அந்த எதிர்பார்ப்பிலேயே எழும்பியிருக்கிறது.


அவளுக்கு ஒரு யோசனை உதித்தது. மனோ காவேரியின் வீட்டிலிருந்து வெளியேறும் வரைக்கும், காவேரியின் மகன் சுரேஷை எப்படித் தன்னோடு இருக்க வைப்பது என்று அவள் ஒரு உத்தியை உடனடியாகக் கண்டுபிடித்து விட்டாள். அதற்கு உதவியாக இருக்கப்போவது, சுரேஷுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிற அபாரமான எழுச்சிதான் என்று புரிந்து கொண்ட லலிதா, மீண்டும் அவனது பேண்ட்டிலிருந்த கூடாரத்தைக் கூர்ந்து கவனித்தாள்.


லலிதாவின் பார்வை எங்கு செல்கிறது என்பதை சந்தேகமின்றிப் புரிந்து கொண்ட சுரேஷ் தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான்.


"சொல்லுங்க, எதை நகர்த்தணும்?"


"கொஞ்சம் பழைய சாமான்களை...!"


திரும்பிக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்குள்ளே செல்ல, சுரேஷ் அவளது குண்டிகள் குலுங்கிய நளினத்தைக் கண்டு ரசித்தவாறே பின்தொடர்ந்தான். வீட்டிற்குள்ளே நுழைவதன் முன்னமே, ஒரு ஆணின் துணை கொண்டு நகர்த்தும் அளவுக்கு வீட்டில் ஏதாவது பொருள் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள். சிறிது நேரம் சுரேஷின் கவனத்தைத் திருப்ப வேண்டும். பிறகு, அவனை வீழ்த்தி அவனிடம் ஓள் வாங்க வேண்டும். ஆம், அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவுடனேயே லலிதா அவனை விட்டுத் தன்னை ஓத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு கட்டியிருந்தாள்.


"இந்த வெயிலிலே எப்படி பஸ் ஸ்டாப்புலேயிருந்து நடந்து வர்றே?" என்று கேட்டவாறே, கதவைச் சாத்தித் தாளிட்டாள் லலிதா. "சுரேஷ், எனக்கு உன்னோட உதவி வேணும். ஆனா, இந்த மாதிரி கசகசான்னு துணியைச் சுத்திக்கிட்டு என்னாலே வீட்டுவேலை பார்க்க முடியாது. ஒரு நிமிசத்திலே காத்தோட்டமா எதையாவது மாத்திக்கிட்டு வர்றேன்."


சுரேஷுக்கு உண்மையில் எரிச்சலாக இருந்தது. அவன் எதையோ முணுமுணுத்தான். படுக்கையறைக்குள்ளே நுழைந்த லலிதாவுக்கு, இரண்டு பேர் சேர்ந்து நகர்த்துகிற அளவுக்குப் பெரிய பொருள் எதுவும் வீட்டில் இல்லை என்பது புரிந்தது. வேறு வழியேயில்லை, எடுத்த எடுப்பிலேயே சுரேஷை மயக்கியே ஆக வேண்டும். ஆக, அவள் அணிந்து கொள்ளப்போகும் உடை, அதற்குத் தகுந்தாற்போலிருக்க வேண்டும்.


அப்படியே வெறும் உள்பாவாடையும், பிளவுசும் மாத்திரம் அணிந்தவாறு அவள் தனது பிம்பத்தைக் கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டபோது, அவளுக்கே தனது துணிச்சலை எண்ணி ஆச்சரியமாக இருந்தது. புடவையின்றி வெறும் பெட்டிக்கோட், பிளவுசோடு நிற்கிற பெண்ணைப் பார்ப்பது சின்னவயதுப் பையன்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கும் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்று குனிந்தாலும் போதும், இரண்டு முலைகளுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கு தென்படுமே! போதாக்குறைக்கு அவளது பெட்டிக்கோட்டும் மிகவும் மெல்லிய துணியினாலானது என்பதால், அவளது தொடைகளை சற்றுக் கூர்ந்து கவனித்தால் பார்க்க இயலும். இதற்கும் சுரேஷ் மசியவில்லையென்றால், வேறு எதற்கு மசியப்போகிறான் என்று சிரித்துக்கொண்டாள்

 

[balusai]

முன்னறையில் பழைய மங்கையர் மலரை சலிப்போடு புரட்டிக்கொண்டிருந்த சுரேஷ், லலிதாவின் காலடிச்சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தான். அவனது கண்கள் பிதுங்கி வெளியே வந்து விடுவன போலிருந்தது. அவன் கையிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது.


"உஸ்ஸ், அப்பாடா! வீட்டு வேலை செய்ய இதுதான் சௌகரியம்," என்று லலிதா வேண்டுமென்றே முலைகளைக் குலுக்கியபடியே அவனை நெருங்கினாள். சுரேஷ் மென்று விழுங்குவதை அவளால் காண முடிந்தது. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளின் மீது நிலைகுத்தியிருந்தன.


"உன் கூட பேசி ரொம்ப நாளாச்சில்லே சுரேஷ்?" என்று மிகவும் தற்செயலாக செய்வது போல, ஒரு கையை அவனது தொடை மீது வைத்தாள் லலிதா. "உங்கம்மாவையும் என்னையும் மாதிரி நீயும் மனோவும் அவ்வளவு நெருக்கமாப் பழகறதில்லையே, ஏன்?"


சுரேஷின் முகத்தில் இப்போது எரிச்சலின் சுவடுகளே தென்படவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது ஆழமான தொப்புளையும், கொழுத்த முலைகளையும், பிளவுசுக்குள்ளே அவை பிதுங்க, இடையில் தென்பட்ட பிளவையும் அவனது கண்கள் கூர்ந்து கவனித்தன. அவனது சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்த எழுச்சியில் அது பேண்ட்டின் ஜிப்பை வெடிக்க வைத்து வெளியேறிவிடுமோ என்று பயமாயிருந்தது.


"அதெல்..லாம் ஒண்ணுமில்லே! அவன் வேறே காலேஜ்; நான் வேறே காலேஜ்," என்று எதையோ சொன்னான் சுரேஷ்.


"ஏன் சுரேஷ்? உடம்பு சரியில்லையா? ஒரு மாதிரி இருக்கே? உன் பார்வையே சரியில்லையே?" என்று போலியான கரிசனத்தோடு கேட்டாள் லலிதா.


எச்சில் மென்று விழுங்கிய சுரேஷ், சோபாவில் சற்றே கால்மீது கால்போட்டவாறு அமர்ந்து தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த அபாரமான எழுச்சியை மறைக்க முயன்றான். அப்போது தான், முதல் தடவையாக அவனது எழுச்சியைப் பார்த்தவள் போல, லலிதா பாசாங்காக பெருமூச்சு விட்டாள்.


"ஓ! புரியுது சுரேஷ்! நான் இவ்வளவு மோசமா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டு வருவேன்னு நீ எதிர்பார்க்கலேன்னு நினைக்கிறேன்." என்று மிகவும் வருந்துபவளைப் போல சொன்னாள்.


"அட, அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே," சுரேஷ் இடைமறித்தான்.


லலிதா புன்னகைத்தவாறே சற்றே அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள்.


"உண்மையைச் சொல்லணுமுன்னா, நீ குறுகுறுன்னு பார்க்கிறது இருக்கே! என்னோட பிளவுசுக்குள்ளேயே உன் கண் ஊர்ந்துக்கிட்டிருக்கிறா மாதிரி இருக்கு. ஏன் சுரேஷ்? உனக்கு கேர்ள் ஃபிரண்டு யாரும் இல்லையா?"


"அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும்...அது..வந்து...நான்..."


"கண்டிப்பா கேர்ள் ஃபிரண்ட் இருக்கணுமே," லலிதா கூச்சமின்றி அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது எழுச்சியின் வீக்கத்தைக் கையால் கவ்விப் பிடித்தாள். "இந்த மாதிரி வீங்கிச்சுன்னா, எவளாவது அப்பப்போ கவனிச்சாத்தானே தாங்க முடியும். இல்லையா?"


"ஆன்..ஆன்ட்டி...."


லலிதாவின் கைபட்டதும் தனது எழுச்சியின் மீது மின்சாரமே பாய்ந்தது போல அதிர்ந்தான் சுரேஷ்.


"பயங்கரமா வீங்கியிருக்கே சுரேஷ்?" குறும்புடன் புன்னகைத்தபடி, குழைவான குரலில் கேட்டபடியே லலிதா சுரேஷின் வீக்கத்தைத் தடவிக்கொடுத்தாள். "குறிப்பா உன்னை மாதிரி சின்னப்பையனுக்கு இந்த மாதிரி ஆச்சுதுன்னா...த்சு..த்சு! நான் வேண்ணா உதவி பண்ணட்டுமா? காவேரி கிட்டே சொல்லாம இருப்பியா?"


மீண்டும் எச்சில் விழுங்கியபடியே சுரேஷ் தலையை சரி என்பது போல அசைத்தான். அதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல, லலிதா விருட்டென்று தனது பிளவுசைக் கழற்றித் தனது கொழுத்த முலைகளை வெளிப்படுத்தினாள். அவள் உள்ளே பிரா அணிந்திருக்கவில்லை. அவற்றின் செழிப்பையும் வனப்பையும் பார்த்த சுரேஷ் வாயடைத்துப்போய் ஒரு நீளமான பெருமூச்சை விடுத்தான்.


"ஆன்ட்டியோட காம்பு எப்படி விறச்சுப் போய்க்கிடக்குது பார்த்தியா?" லலிதா ஒரு கையால் தனது முலைகளில் ஒன்றைத் தானே பிடித்துத்தூக்கியபடி, அதன் இளஞ்சிவப்புக் காம்பை சுரேஷுக்குக் காட்டினாள். "எனக்குக் கூட குறுகுறுங்குது சுரேஷ்

 

[balusai]

சுரேஷின் பேண்ட்டின் மீது ஒரு ஈரத்திவலை தென்பட்டது. இரும்பு உருகிக்கொண்டிருப்பதால், அடுத்து சம்மட்டியடித்துவிட வேண்டியது தான் என்று முடிவு செய்த லலிதா, சுரேஷின் பேண்ட் ஜிப்பை இழுத்து இறக்கினாள். அவனது சுண்ணியை வெளியேற்றினாள்.


"ஓ சுரேஷ்! உன்னோடது நான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் பெருசு."


அவனது சுண்ணி ஜட்டியிலிருந்து குத்திட்டு நின்றது. லலிதாவின் விரல்கள் அவனது சுண்ணித்தண்டை இறுக்கி வளைக்க முற்பட்டன. மெல்ல மெல்ல அவள் அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக் குலுக்கி, அதன் சின்னஞ்சிறிய வாயிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சித்துளியை வெளியேற்ற முயன்றாள்.


"உனக்கு நான் இந்த உதவி பண்ணுறதிலே ஆட்சேபணை எதுவும் இல்லையே?" கண்களில் காமம் மின்ன, முலைகள் குலுங்க, சுரேஷின் சுண்ணியைக் குலுக்கியவாறே லலிதா கேட்டாள். "சத்தியம் பண்ணணும், காவேரி கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்னு...."


"சத்தியமா அம்மா கிட்டே சொல்ல மாட்டேன்."


லலிதா அவனது ஷூ, பேண்ட், ஜட்டி அனைத்தையும் கழற்றினாள். இடுப்புக்குக் கீழே நிர்வாணமாக, வீங்கிய கொட்டைகளுடனும், செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற பருத்த சுண்ணியுடனும் சுரேஷ் அவளது முலைகளையே வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.


"உன்னோட கேர்ள்-ஃபிரண்டு உனக்கு என்னென்ன உதவி செய்யலாமுன்னு சொல்லித்தரப்போறேன். முதல்லே இது..." லலிதாவின் கை அவனது தொடையை வருடியபடி, அவனது சுண்ணியின் தண்டை இறுக்கிக்கொண்டது. பிறகு, ஒரு சில முறை அதைக் குலுக்கிவிட்டு, அதிலிருந்து சில வெள்ளை முத்துக்கள் வெளியேறுவதைக் கண்டபின்னர், மென்மையாகப் பெருமூச்சு விடுத்தபடி, தலையைத் தாழ்த்தியவள், அவனது சுண்ணியை வாய்க்குள்ளே இழுத்துத் தனது தொண்டைவரைக்கும் இழுத்துக்கொண்டாள்.


"ஓஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!" அம்மாவின் நெருங்கிய சினேகிதி தனது சுண்ணியை ஊம்பத் தொடங்கியிருப்பதை நம்பமுடியாமல் சுரேஷ் பெருமூச்சுடன் முனகினான். ஆனால், தனது சுண்ணியின் இறுக்கத்தைப் பருகியபடி, தனது தண்டைச் சுற்றிலும் ஈரமான வெப்பத்தைப் பரவியபடி, அவளது வாய் இயங்கத்தொடங்கியதும் அவனது காமவேட்கை தட்டி எழுப்பப்பட்டு விட்டது. அதிக நேரத்தை வீண்டிக்காமல், அவள் சீக்கிரமாகவே அவனது சுண்ணியை வேகவேகமாக உறிஞ்சத்தொடங்கி விட்டிருந்தாள். அவள் எழுப்பிய ஒலிகள் சுரேஷின் மனதில் பல்வேறு சலனங்களை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தன. அவளது நாக்கு அவனது சுண்ணியின் பளபளப்பான தலையைச் சுற்றிச் சுற்றி வருடிக்கொடுத்தது.


"உஹ்ஹ்ஹ்!" சுரேஷின் கைகள் அவளது தலையின் பின்பக்கத்தைப் பற்றிக்கொள்ள, அவனது விரல்கள் அவளது கூந்தலில் அலையத் தொடங்கியிருந்தன. லலிதா தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறு, தனது வாயால் அவனது சுண்ணியை ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். பீறிட்டுப் பாயாமல் இருக்க முடியாது என்கிற அளவுக்கு அவனது சுண்ணி அபாரமாக வீங்கி விரைத்து விட்டிருந்தது. அவளது கை அவனது சுண்ணியை மேலும் கீழும் வருடியபடியே குலுக்கிக் குலுக்கியவாறே, அவளது வாய் இடைவிடாது அழுத்தமாக ஊம்பி விட்டுக்கொண்டிருந்தது. சுரேஷ் சோபாவின் மீது தத்தளித்துக்கொண்டிருந்தான். அவளோ தன்னால் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அழுத்தமாக அவனது சுண்ணியை ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். இன்னொரு கையால் அவனது கொட்டைகளை முதலில் வருடிக்கொடுத்துவிட்டு, பிறகு அவற்றை மெதுவாக அமுக்கினாள். அவளது வாய்க்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த சுரேஷ் உரக்க முனகினான்.


"சுரேஷ்!" லலிதா திடீரென்று நிறுத்தினாள். அவளது கை இன்னும் அவனது சுண்ணியை விடுவித்திருக்கவில்லை.


"இது ஆரம்பப்பாடம் தான்! இப்பவே வாயிலே ஊத்திடாதே! எவ்வளவு வந்தாலும் எனக்குள்ளே தான் விடணும் முதல்லே."


லலிதா தரையில் மல்லாந்து படுத்தாள். அவனைக் காமக்கண்களால் பார்த்தபடியே தனது பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்துக் களைந்தாள்.


"சட்டையைக் கழற்று சுரேஷ்!"