Incest Khula saand
- Thread starterDeep2210
- Start date
- 68,378
Amanpreet Sarliwala
Active Member
- 577
- 507
- 93
STORY TO GOOD A JNE PAR KADI KADI KAMAL DA NAM,, MAHI DA LIKHNA BHUL JANDE HO ESTE DHAYAN DAWO BAKI OK HAIਸਾਰੇ ਡਿਨਰ ਟੇਬਲ 'ਤੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ, ਸਰਬੀ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ, ਕਮਲ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਦੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈ।ਪੰਮੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲ ਪਈ।
ਪੰਮੀ- ਪਹਿਲਾਂ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਾਣਾ ਖਾਓ ਫਿਰ ਜਿੰਨਾ ਚਾਹੋ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲੋ।
ਸਰਬੀ- ਕਿ ਆ ਮਾਂ ਇੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਆ ਤੁਸੀਂ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ , ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਹੋ ਗਏ ਹੋ?
ਪੰਮੀ-ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਦੀਪ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ)
ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੀ ਬੋਲ ਕੁਝ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਮਲ- ਹਮ,ਪਰ ਮਾਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚੇ ਅਜਿਹੇ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੇਖੋ, ਉਸਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਕਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਵੀ ਸੰਭਾਲ
ਪੰਮੀ- ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ, ਦੀਪਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਲਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੀ ਉਮੀਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਚਲੋ ਜਿਵੇਂ ਖਾਣਾ ਖਾਓ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਖੁਆਵਾ ਕੇ ਆਈ
ਪੰਮੀ ਕੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਦੀਪ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ।ਪੰਮੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਲ ਤੇ ਸਰਬੀ ਨੇ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਮਾਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਆਈ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਖੁਰਕ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਗੋਰੇ ਮੁੰਮੇ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਆ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਚਮਕ ਜਲਦੀ ਹੀ ਚਲੀ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਹੀ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮਾਹੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਮਟਕਾ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਮਾਹੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਈ ਮਾਹੀ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਮਾਹੀ ਨੇ ਵੀ ਦੀਪ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇਮਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੁਸ ਹੋਈ ਤੇ ਭੱਜ ਕੇ ਪੋੜੀਆ ਚੜ ਗਈ
ਮਾਹੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੀਪ ਨੇ ਵੀ ਜਲਦੀ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੰਮੀ ਦੁਬਾਰਾ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਂਟ ਦੇਵੇ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਉੱਥੋਂ ਸਿੱਧਾ ਛੱਤ ਤੇ ਚੱਲ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਮਾਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਾਲੀ ਨਾਇਟੀ ਪਾਈ ਹੋਈ
ਦੀਪ- ਕੀ ਗੱਲ ਮਾਹੀ ਤੂੰ ਵੀ ਛੱਤ ਤੇ
ਮਾਹੀ- ਹਾਂ ਵੀਰੇ ਕੱਲ੍ਹ ਭੂਆ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਛੱਤ ਤੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਚੇਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਸੋਚਿਆ ਮੈਂ ਵੀ ਚੇਨ ਲੈ ਲਵਾਂ।
ਦੀਪ- ਹਮ, ਵੈਸੇ, ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੇਚੈਨ ਲੱਗ ਆ।
ਮਾਹੀ- ਕੀ ਕਰਾਂ ਵੀਰੇ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ, ਲੱਗਦਾ ਹੁਣ ਭੂਆ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ ਤੋਂ ਹੀ ਰਾਹਤ ਮਿਲੇਗੀ।
ਦੀਪ- ਭੂਆ ਟੀਕਾ ਲਵਾਉਦੀ ਆ ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੇ ਵਾਲਾ
ਦੀਪ-ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਟੀਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਕੂਨ ਮਿਲੇਗਾ ਪਰ ਟੀਕਾ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲਵਾਉਣ ਪੈਣਾ।
ਦੀਪ- ਤੂੰ ਟੈਂਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਜਦੋ ਇਕ ਵਾਰ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਖੁਦ ਬੋਲਿਆ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਟੀਕਾ ਲਵਾਉਣ ਗਾਸਾਰੇ ਡਿਨਰ ਟੇਬਲ 'ਤੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ, ਸਰਬੀ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ, ਕਮਲ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਦੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈ।ਪੰਮੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲ ਪਈ।
ਪੰਮੀ- ਪਹਿਲਾਂ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਾਣਾ ਖਾਓ ਫਿਰ ਜਿੰਨਾ ਚਾਹੋ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲੋ।
ਸਰਬੀ- ਕਿ ਆ ਮਾਂ ਇੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਆ ਤੁਸੀਂ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ , ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਹੋ ਗਏ ਹੋ?
ਪੰਮੀ-ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਦੀਪ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ)
ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੀ ਬੋਲ ਕੁਝ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਮਲ- ਹਮ,ਪਰ ਮਾਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚੇ ਅਜਿਹੇ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੇਖੋ, ਉਸਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਕਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਵੀ ਸੰਭਾਲ
ਪੰਮੀ- ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ, ਦੀਪਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਲਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੀ ਉਮੀਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਚਲੋ ਜਿਵੇਂ ਖਾਣਾ ਖਾਓ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਖੁਆਵਾ ਕੇ ਆਈ
ਪੰਮੀ ਕੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਦੀਪ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ।ਪੰਮੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਲ ਤੇ ਸਰਬੀ ਨੇ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਮਾਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਆਈ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਖੁਰਕ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਗੋਰੇ ਮੁੰਮੇ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਆ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਚਮਕ ਜਲਦੀ ਹੀ ਚਲੀ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਹੀ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮਾਹੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਮਟਕਾ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਮਾਹੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਈ ਮਾਹੀ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਮਾਹੀ ਨੇ ਵੀ ਦੀਪ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇਮਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੁਸ ਹੋਈ ਤੇ ਭੱਜ ਕੇ ਪੋੜੀਆ ਚੜ ਗਈ
ਮਾਹੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੀਪ ਨੇ ਵੀ ਜਲਦੀ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੰਮੀ ਦੁਬਾਰਾ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਂਟ ਦੇਵੇ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਉੱਥੋਂ ਸਿੱਧਾ ਛੱਤ ਤੇ ਚੱਲ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਮਾਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਵਾਲੀ ਨਾਇਟੀ ਪਾਈ ਹੋਈ
ਦੀਪ- ਕੀ ਗੱਲ ਮਾਹੀ ਤੂੰ ਵੀ ਛੱਤ ਤੇ
ਮਾਹੀ- ਹਾਂ ਵੀਰੇ ਕੱਲ੍ਹ ਭੂਆ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਛੱਤ ਤੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਚੇਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਸੋਚਿਆ ਮੈਂ ਵੀ ਚੇਨ ਲੈ ਲਵਾਂ।
ਦੀਪ- ਹਮ, ਵੈਸੇ, ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੇਚੈਨ ਲੱਗ ਆ।
ਮਾਹੀ- ਕੀ ਕਰਾਂ ਵੀਰੇ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ, ਲੱਗਦਾ ਹੁਣ ਭੂਆ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ ਤੋਂ ਹੀ ਰਾਹਤ ਮਿਲੇਗੀ।
ਦੀਪ- ਭੂਆ ਟੀਕਾ ਲਵਾਉਦੀ ਆ ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੇ ਵਾਲਾ
ਦੀਪ-ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਟੀਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਕੂਨ ਮਿਲੇਗਾ ਪਰ ਟੀਕਾ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲਵਾਉਣ ਪੈਣਾ।
ਦੀਪ- ਤੂੰ ਟੈਂਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਜਦੋ ਇਕ ਵਾਰ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਖੁਦ ਬੋਲਿਆ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਟੀਕਾ ਲਵਾਉਣ ਗਾ
ਮਾਹੀ- ਹਾਏ ਲੱਗੇ ਤਾ ਸਹੀ , ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲਜਾਦੇ ਨੂੰ ?
R- ਠੀਕ ਸਮੇਂ ਆਉਣ ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਟੀਕਾ ਆਪ ਕੇ ਆਉਣ ਗਾ ਹਜੇ ਭੀੜ ਆ।
ਮਾਹੀ-ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਹੀ ਸਮਾਂ ਕਦੋਂ ਆਵੇਗਾ, ਅੱਜ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਠੰਡ ਹੈ ਨਾ ਵੀਰੇ ।
ਦੀਪ - ਅੱਛਾ ਜੇ ਇੰਨੀ ਠੰਡ ਲੱਗ ਦੀ ਆ ਆਹਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕਿ ਪਤਾ ਠੰਡ ਘੱਟ ਜੇ।
ਮਾਹੀ- ਸੱਚੇ ਵੀਰ ਫੇਰ ਤੇ ਸਾਰੀ ਠੰਡ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣੀ ਆ।
ਜਲਦੀ ਦੀਪ ਦੇ ਗਲੇ ਲੱਗ ਗਈ ਛਾਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੀਪ ਨੇ ਵੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਿਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ।
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਹਵਸ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਦੀਪ- ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੈ ਕੇ ਅਜੇ ਵੀ ਠੰਡ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ
ਮਾਹੀ- ਨਹੀਂ ਵੀਰੇ ,ਹੁਣ ਤੇ ਸਕੂਨ ਮਿਲ ਰਹਿਆ।
ਦੀਪ- ਚਲ ਫਿਰ ਨੀਚੇ ਚੱਲੀਏ, ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਕੋਈ ਆ ਵੀ ਸਕਦਾ ਤੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਵੀ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੌਂਵੇਗੀ। ਮਾਹੀ- ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੌਂਵੇਗੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਾਕੀ ਸਬ ਦੀ ਫ਼ਿਕਰ ਹੈ ਪਰ ਮੇਰੀ ਨੀ ਹੇਗੀ। ਦੀਪ-ਓਓ ਮੇਰੀ ਗੁੱਡੀਆਂ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਈ
ਮਾਹੀ- ਹਾਂ, ਗਈ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ,ਨਾ ਮੇਰੇ ਗੁੱਸੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਆ।
ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਤੇ ਕਦਰ ਵੀ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਮਨਾ ਲਵਾ
ਇੰਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੀ ਦੀਪ ਨੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਹਿਆ ਸੀ,ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸੁਪਨੇ ਸਮਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਸ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੱਚ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੱਸ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਦੋਵੇਂ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਰਸ ਚੂਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।ਪਰ ਦੀਪ ਕੱਲ ਵਾਲੀ ਗਲਤੀ ਦੁਹਰਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਇਸ ਲਈ ਦੀਪ ਕੁਝ ਦੇਰ ਇਵੇਂ ਹੀ ਕਿਸ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਅਲੱਗ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਕਿਸ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਾਹੀ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾ ਗਈ।
ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ।
ਦੀਪ- ਹੁਣ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਤੇ ਨੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅੱਜ ਹੀ ਟੀਕਾ ਲਵਾ।
ਮਾਹੀ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹੀ ਕਾਫੀ ਆ ਟੀਕੇ ਮੈਂ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਤੇ ਲਵਾ ਲੈਣਾ ਗਾ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਦੀ ਇਹ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ ਦਿੰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਹਾਹਾ
ਦੀਪ- ਸ਼ੈਤਾਨ ਚਲ ਠੀਕ ਹੈ ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਮਿਲਦਾ ਰਹੇਗਾ (ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਹੋਏ ਮਾਹੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਦਿੱਤੀ)
ਜਿਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦੇ ਮਾਹੀ ਨੇ ਹੱਥ ਹੱਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਨੀਚੇ ਚਲੀ ਗਈ । ਦੀਪ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਅੰਦਰ ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ, ਦੀਪ ਕੰਬ ਗਿਆ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਬੈਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਕਮਲ ਬੋਲੀ
ਕਮਲ-ਗੇਟ ਤੇ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇ
ਦੀਪ-ਜੀ ਦੀਦੀ
ਗੇਟ ਤੇ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ,ਦੀਪ ਵੀ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ
ਕਮਲ-ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਖਾਣ ਤੇ ਬਹੁਤ ਟਾਈਮ ਪਹਿਲਾਂ ਖਾ ਲਿਆ ਸੀ?
ਰ- ਉਹ ਦੀਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਸੈਰ ਕਰ ਰਹਿਆ ਸੀ ਇਹ ਮੇਰੀ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਆਦਤ ਆ।
ਹੁਣ ਕਮਲ ਨੇ ਦੀਪ ਦੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰ ਕੇ ਉੱਪਰ ਕੰਬਲ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਝਾਕ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਮਲ-ਇਹ ਗੱਲ ਤੇ ਠੀਕ ਆ ਤੇਰੀ ਹੋਰ ਦੱਸ ਕਿ ਚੱਲ ਦਾ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਦੀਪ- ਕੁਝ ਨੀ ਦੀਦੀ ਬੱਸ ਘਰ ਤੋ ਖੇਤ ਖੇਤ ਤੋ ਘਰ ਪੜਾਈ ਤੇ ਛੱਡ ਤੀ ਸੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਦੇ ਐਕਸੀਡੇਟ।
ਕਮਲ-ਤਾਹਿ ਤੇ ਘਰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕ ਪਲ ਵਿਚ ਹੀ ਉਜੜ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਦੀਪ-ਤੁਸੀ ਦੱਸੋ ਏਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਆਏ ਉੁ , ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸਾਡੀ
ਕਮਲ ਉਹ ਨਹੀਂ ਯਾਦ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਗਾ ਤੇਰਾ ਜੀਜਾ ਇੱਕਲਾ ਹੁੰਦਾ ਇਸ ਲਈ ਨੀ ਆ ਹੁੰਦਾ
ਦੀਪ- ਹਮ ਇਹ ਤੇ ਹੈ ਵੈਸੇ ਮੈ ਮਾਮਾ ਕਦੋ ਬਨੂੰਗਾ
ਕਮਲ- ਪਤਾ ਨੀ ਚੱਲ ਹੁਣ ਇਹ ਸਬ ਛੱਡ ਸ਼ੋ ਜਾ (ਬੋਲ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ)
ਦੀਪ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਚੁੱਪ ਸੋ ਗਿਆ। ਸਵੇਰੇ ਕਮਲ ਦੀ ਅੱਖ ਜਲਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚਲੀ ਗਈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀਪ ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਚਾਦਰ ਸੌਂਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਖਿਸਕ ਗਈ ਸੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚ ਤੰਬੂ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਕਮਲ ਫਰੈਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕਮਰੇ 'ਚ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀਪ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਪਈ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਖੜੀ ਸੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਜੰਮ ਗਈ ।
ਕਮਲ- ਹੇ ਰੱਬਾ, ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਜਾਂ ਘੋੜਾ ਦਾ ਹੈ ਇੰਨਾਂ ਵੱਡਾ ਲੰਨ, ਇਸ ਦਾ ਜੀਜੇ ਦਾ ਲੰਨ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਅੱਧਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇ ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਨਹੀ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਗਾ, ਮੈਂ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਨੀਚੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ?
ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਝੱਟ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਗੇਟ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੜਣ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਵਾਪਸ ਬੈਡ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਉਹ ਤੇ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੜ ਕੇ ਚੱਲ ਜੂ ਗੀ ਪਰ ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀ, ਪਰ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਆ।ਇਵੇ ਹੀ ਕਮਲ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆ
ਕਮਲ ਦਾ ਹੱਥ ਜਦੋ ਲੰਨ ਤੇ ਗਿਆ ਤਾ ਦੀਪ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹਲਚਲ ਹੋਈ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮਲ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈਤੇ ਪੋੜੀਆ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕੀ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਵੀ ਕੁਝ ਟਾਈਮ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦਾ ਲੰਨ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਜੇ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹਿਆ ਸੀ।
ਮਾਹੀ- ਹਾਏ ਲੱਗੇ ਤਾ ਸਹੀ , ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲਜਾਦੇ ਨੂੰ ?
R- ਠੀਕ ਸਮੇਂ ਆਉਣ ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਟੀਕਾ ਆਪ ਕੇ ਆਉਣ ਗਾ ਹਜੇ ਭੀੜ ਆ।
ਮਾਹੀ-ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਹੀ ਸਮਾਂ ਕਦੋਂ ਆਵੇਗਾ, ਅੱਜ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਠੰਡ ਹੈ ਨਾ ਵੀਰੇ ।
ਦੀਪ - ਅੱਛਾ ਜੇ ਇੰਨੀ ਠੰਡ ਲੱਗ ਦੀ ਆ ਆਹਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕਿ ਪਤਾ ਠੰਡ ਘੱਟ ਜੇ।
ਮਾਹੀ- ਸੱਚੇ ਵੀਰ ਫੇਰ ਤੇ ਸਾਰੀ ਠੰਡ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣੀ ਆ।
ਜਲਦੀ ਦੀਪ ਦੇ ਗਲੇ ਲੱਗ ਗਈ ਛਾਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੀਪ ਨੇ ਵੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਿਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ।
ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਹਵਸ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਦੀਪ- ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੈ ਕੇ ਅਜੇ ਵੀ ਠੰਡ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ
ਮਾਹੀ- ਨਹੀਂ ਵੀਰੇ ,ਹੁਣ ਤੇ ਸਕੂਨ ਮਿਲ ਰਹਿਆ।
ਦੀਪ- ਚਲ ਫਿਰ ਨੀਚੇ ਚੱਲੀਏ, ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਕੋਈ ਆ ਵੀ ਸਕਦਾ ਤੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਵੀ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੌਂਵੇਗੀ। ਮਾਹੀ- ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੌਂਵੇਗੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਾਕੀ ਸਬ ਦੀ ਫ਼ਿਕਰ ਹੈ ਪਰ ਮੇਰੀ ਨੀ ਹੇਗੀ। ਦੀਪ-ਓਓ ਮੇਰੀ ਗੁੱਡੀਆਂ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਈ
ਮਾਹੀ- ਹਾਂ, ਗਈ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ,ਨਾ ਮੇਰੇ ਗੁੱਸੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਆ।
ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਤੇ ਕਦਰ ਵੀ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਮਨਾ ਲਵਾ
ਇੰਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੀ ਦੀਪ ਨੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਹਿਆ ਸੀ,ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸੁਪਨੇ ਸਮਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਸ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੱਚ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੱਸ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਦੋਵੇਂ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਰਸ ਚੂਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।ਪਰ ਦੀਪ ਕੱਲ ਵਾਲੀ ਗਲਤੀ ਦੁਹਰਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਇਸ ਲਈ ਦੀਪ ਕੁਝ ਦੇਰ ਇਵੇਂ ਹੀ ਕਿਸ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਅਲੱਗ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਕਿਸ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਾਹੀ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾ ਗਈ।
ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ।
ਦੀਪ- ਹੁਣ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਤੇ ਨੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅੱਜ ਹੀ ਟੀਕਾ ਲਵਾ।
ਮਾਹੀ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹੀ ਕਾਫੀ ਆ ਟੀਕੇ ਮੈਂ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਤੇ ਲਵਾ ਲੈਣਾ ਗਾ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਦੀ ਇਹ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ ਦਿੰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਹਾਹਾ
ਦੀਪ- ਸ਼ੈਤਾਨ ਚਲ ਠੀਕ ਹੈ ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਮਿਲਦਾ ਰਹੇਗਾ (ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਹੋਏ ਮਾਹੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਦਿੱਤੀ)
ਜਿਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦੇ ਮਾਹੀ ਨੇ ਹੱਥ ਹੱਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਨੀਚੇ ਚਲੀ ਗਈ । ਦੀਪ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਅੰਦਰ ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ, ਦੀਪ ਕੰਬ ਗਿਆ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਬੈਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਕਮਲ ਬੋਲੀ
ਕਮਲ-ਗੇਟ ਤੇ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇ
ਦੀਪ-ਜੀ ਦੀਦੀ
ਗੇਟ ਤੇ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ,ਦੀਪ ਵੀ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ
ਕਮਲ-ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਖਾਣ ਤੇ ਬਹੁਤ ਟਾਈਮ ਪਹਿਲਾਂ ਖਾ ਲਿਆ ਸੀ?
ਰ- ਉਹ ਦੀਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਸੈਰ ਕਰ ਰਹਿਆ ਸੀ ਇਹ ਮੇਰੀ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਆਦਤ ਆ।
ਹੁਣ ਕਮਲ ਨੇ ਦੀਪ ਦੇ ਪਾਸੇ ਮੂੰਹ ਕਰ ਕੇ ਉੱਪਰ ਕੰਬਲ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਝਾਕ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਮਲ-ਇਹ ਗੱਲ ਤੇ ਠੀਕ ਆ ਤੇਰੀ ਹੋਰ ਦੱਸ ਕਿ ਚੱਲ ਦਾ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਦੀਪ- ਕੁਝ ਨੀ ਦੀਦੀ ਬੱਸ ਘਰ ਤੋ ਖੇਤ ਖੇਤ ਤੋ ਘਰ ਪੜਾਈ ਤੇ ਛੱਡ ਤੀ ਸੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਦੇ ਐਕਸੀਡੇਟ।
ਕਮਲ-ਤਾਹਿ ਤੇ ਘਰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕ ਪਲ ਵਿਚ ਹੀ ਉਜੜ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਦੀਪ-ਤੁਸੀ ਦੱਸੋ ਏਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਆਏ ਉੁ , ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸਾਡੀ
ਕਮਲ ਉਹ ਨਹੀਂ ਯਾਦ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਗਾ ਤੇਰਾ ਜੀਜਾ ਇੱਕਲਾ ਹੁੰਦਾ ਇਸ ਲਈ ਨੀ ਆ ਹੁੰਦਾ
ਦੀਪ- ਹਮ ਇਹ ਤੇ ਹੈ ਵੈਸੇ ਮੈ ਮਾਮਾ ਕਦੋ ਬਨੂੰਗਾ
ਕਮਲ- ਪਤਾ ਨੀ ਚੱਲ ਹੁਣ ਇਹ ਸਬ ਛੱਡ ਸ਼ੋ ਜਾ (ਬੋਲ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ)
ਦੀਪ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਚੁੱਪ ਸੋ ਗਿਆ। ਸਵੇਰੇ ਕਮਲ ਦੀ ਅੱਖ ਜਲਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚਲੀ ਗਈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀਪ ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਚਾਦਰ ਸੌਂਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਖਿਸਕ ਗਈ ਸੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚ ਤੰਬੂ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਕਮਲ ਫਰੈਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕਮਰੇ 'ਚ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀਪ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਪਈ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਖੜੀ ਸੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਜੰਮ ਗਈ ।
ਕਮਲ- ਹੇ ਰੱਬਾ, ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਜਾਂ ਘੋੜਾ ਦਾ ਹੈ ਇੰਨਾਂ ਵੱਡਾ ਲੰਨ, ਇਸ ਦਾ ਜੀਜੇ ਦਾ ਲੰਨ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਅੱਧਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇ ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਨਹੀ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਗਾ, ਮੈਂ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਨੀਚੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ?
ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਝੱਟ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਗੇਟ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੜਣ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਵਾਪਸ ਬੈਡ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਉਹ ਤੇ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੜ ਕੇ ਚੱਲ ਜੂ ਗੀ ਪਰ ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀ, ਪਰ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਆ।ਇਵੇ ਹੀ ਕਮਲ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆ
ਕਮਲ ਦਾ ਹੱਥ ਜਦੋ ਲੰਨ ਤੇ ਗਿਆ ਤਾ ਦੀਪ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹਲਚਲ ਹੋਈ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮਲ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈਤੇ ਪੋੜੀਆ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕੀ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਵੀ ਕੁਝ ਟਾਈਮ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦਾ ਲੰਨ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਜੇ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹਿਆ ਸੀ।
ਕਮਲ ਹਜੇ ਤੱਕ ਨੋਰਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਰਬੀ ਦਾ ਹੱਥ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਮਲ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਸਰਬੀ- ਕੀ ਹੋਇਆ, ਤੂੰ ਇੰਨੀ ਕਿਉਂ ਘਬਰਾਈ ਹੋਈ ਆ?
ਕਮਲ- ਕੁਝ ਨੀ ਹੋਇਆ ਉਹ ਬੱਸ ਪੌੜੀਆਂ ਤੋ ਪੈਰ ਫਿਸਲ ਗਇਆਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਘਬਰਾ ਗਈ ਸੀ।
ਸਬਰੀ- oo ਚਲ ਨੀਚੇ ਚੱਲੀਏ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰੀਏ
ਕਮਲ- ਹਾਂ ਭੂਆ, ਮੈਂ ਵੀ ਨੀਚੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਵੇਂ ਗੱਲਾ ਕਰ ਦੇ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠੇ ਗਏ,ਪੰਮੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੌਫੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਮਲ ਤੋ ਦੀਪ ਦਾ ਪੁੱਛਿਆ।
ਪੰਮੀ-ਕਮਲ ਦੀਪ ਨੀ ਜਾਗਿਆ
ਕਮਲ- ਨਹੀਂ ਮਾਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੈ
ਪੰਮੀ: ਕਿੰਨਾ ਟਾਈਮ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਕਦੇ ਸੁਧਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ?
ਸਰਬੀ- ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਭਾਬੀ, ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਵੀਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਖਾਤਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੂੰ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਤੇ ਅੱਜ ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਦੀਪ ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਕਰ ਦੇ ਹੋ
ਪੰਮੀ-ਸਰਬੀ ਮੈਂਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸ ਅਗਰ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਹੱਥੋ ਨਿਕਲ ਜਾਣਾ ਗਾ
ਕਮਲ - ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਆ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਕੀ ਹੈ, ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਮਸਤੀ ਕਰਦੇ ਨੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਘਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹਿਆ ਹੈ।
ਪੰਮੀ- (ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਵੀ ਉਹ ਕਿ ਕਰਨ ਨੇ ਫਿਰਦਾ) ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਸਬ ਪਤਾ ਗਾ ਪਰ ਤੂੰ ਹਜੇ ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਨੀ ਹੋਈ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਵੇ
ਹਜੇ ਇਹ ਗੱਲਾ ਕਰ ਸੀ ਕੇ ਉੱਪਰੋਂ ਮਾਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਵੀ ਆ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ।
ਪੰਮੀ: ਹੋ ਗਈ ਸਵੇਰੇ ਤੇਰੀ,ਵੈਸੇ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਉਂ ਉੱਠ ਗਿਆ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਤਾ ਕੰਮ ਨਕੌਰ ਨੇ ਕਰਨਾ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ ।
ਦੀਪ- ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ ਬੱਸ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਖੁੱਲੀ ਤੇ ਮੈਂ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾ ਰਹਿਆ।
ਮਾਂ- ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਹੋਰ ਸੌਂ ਜਾਕੇ, ਮੈ ਆਪ ਹੀ ਦੇਖ ਲੂ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ।
ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗੱਲਾ ਸੁਣ ਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਬੋਲੀ।
ਪੰਮੀ- ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇਆ ਰਾਜਕੁਮਾਰ,ਨਾਸ਼ਤੇ ਤੇ ਕਰ ਲੈ
ਪਰ ਦੀਪ ਬਿਨਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਦੀਪ ਦੇ ਬਿਨਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ।
ਮਾਹੀ- ਬਸ ਮਿਲ ਗਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਜਾ ਹਜੇ ਵੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਹਿਣਾ ਗਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੀਰੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਏ ਰਹਿਨੇ ਹੋ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰੋ।ਮੈਂ ਵੀ ਨੀ ਕਰਨਾ
ਪੰਮੀ- ਇੱਥੇ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਬੈਠ ਕੇ, ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ ਲੈ ਤੂੰ ਹਜੇ ਛੋਟੀ ਆਤੇ ਛੋਟੀ ਹੀ ਰਹੇ ਸਮਝੀ।
ਮਾਹੀ: ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਕੋਈ ਦੀਪ ਵੀਰੇ ਵਰਗੀ ਨਹੀਂ ਆ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਮੰਨਾ ਜਾ ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।
ਮਾਹੀ ਇੰਨੀ ਗੱਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਪੰਮੀ ਪਿੱਛੇ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ।
ਮਾਹੀ- ਦੇਖ ਲਿਆ ਸਰਬੀ, ਹੁਣ ਇਸ ਦੀ ਵੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਗਈ ਆ।
ਸਰਬੀ- ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਭਾਬੀ,ਗਲਤੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਗੁੱਸਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਉ ।ਕੌਫੀ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ।
ਸਰਬੀ ਵੀ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਕਮਲ ਵੀ ।
ਪੰਮੀ ਹੁਣ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਇਕੱਲੀ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆ ਜੋ ਮੈ ਇੰਨਾ ਹਾਈਪਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।ਗਰਮ ਤੇ ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਦੀਪ ਨੇ ਤੇ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਇਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਦੀਪ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਖੇਤ ਚਲੀ ਗਈ. ਪੰਮੀ ਪਿੱਛੇ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਸੈਕਸੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਇਵੇਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹਰ ਕੋਈ ਦੇਖੇ ਗਾ
ਜਿਸ ਪਤਾ ਪੰਮੀ ਨੂੰਵੀ ਆ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਗਾਡਰ ਮਾਲ ਆ ਉਹ ਆਣੀ ਬੁੰਡ ਮਟਾ ਕੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸੇ ਲਈ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜ ਪਾੜ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ।
ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਇਆ ਉਹ ਖੇਤ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਖੇਤ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਦੀਪ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਦੀਪ ਕੀਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ।ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲੱਭ ਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਕੀਤੇ ਨਹੀ ਲੱਭਿਆ।ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਝੜਿਆ ਵਿੱਚ ਲੱਭਣ ਗਈ ਪੰਮੀ ਹਜੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਗਈ ਸੀਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਰੁਕ ਗਏਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਹਾਰ ਕੱਢ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹਿਆ ਸੀ ਦੀਪ ਦਾ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਰਹੇ ਗਈ।
ਦੀਪ ਦਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਪੰਮੀ ਦੇ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗ ਗਏ ਜਲਦੀ ਹੀ ਘਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੱਜ ਗਈ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸ ਨੂੰ ਘਰ ਦੂਰ ਲੱਗ ਰਹਿਆ ਸੀ ।ਘਰ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਪੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਸ਼ਾਵਰ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾਤੇ ਨੀਚੇ ਖੜ ਗਈ।
ਕੀ ਕਰਨ ਗਈ ਖੇਤ ਤੇ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹੀ ਸੋਚ ਦੇ ਹੋਏ ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵੱਧ ਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਪੰਮੀ ਦਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ।ਤੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ।
ਉੱਪਰੋਂ ਡਿੱਗਦਾ ਪਾਣੀ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਨਹੀਂ ਸੀ,ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨੀਚੇ ਲਈ ਖੜੀ ਰਹੀ
ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਾਹਰੋਂ ਸਰਬੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਪੰਮੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਹਾ ਕੇ ਸਰਬੀ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।
ਪੰਮੀ- ਆ ਗਈ ਬੱਸ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ
ਬਾਥਰੂਮ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਪੰਮੀ ਹਾਲ 'ਚ ਆ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਸਰਬੀਤੇ ਕਮਲ ਬੈਠਿਆ ਸੀ।
ਪੰਮੀ- ਹਾਂ ਸਰਬੀ ਬੋਲ , ਕੀ ਗੱਲ ਐ?
ਸਰਬੀ- ਉਹ ਭਾਬੀ ਮੈਂ ਤੇ ਕਮਲ ਖੋਤ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਦੀਪ ਲਈ ਖਾਣਾ ਲੇ ਜਾਂਦੇ।
ਪੰਮੀ- ਨਾ ਤਾਂ ਖਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਖਾਣਾ ਮੈਂ ਦੇ ਆਈ ਆ।
ਸਰਬੀ- ਤੁਹਾਡਾਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ ਏਨੀਕਦੇ ਗੁੱਸਾ ਤੇ ਕਦੇ ਨਰਮ ਚੱਲ ਫਿਰ ਘੁੰਮ ਤੇ ਆਇਆ
ਪੰਮੀ-ਨਹੀ ਕੱਲ ਚੱਲ ਜਾਣਾ ਅੱਜ ਉੱਥੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ।
ਪੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਮੂੰਹ ਲਮਕਾ ਕੇ ਉੱਪਰ ਚਲੇ ਗਏ।
ਸਰਬੀ- ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਅੱਜ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕਮਲ- ਮੰਮੀ ਦੀ ਛੱਡੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੱਸੋ ਨੂੰ ਮੈ ਦੇਖ ਰਹੀ ਆ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖਿਲੇ ਖਿਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕੀਤੇ ਕੋਈ ਫੁੱਫੜ ਤੇ ਨੀ ਲੱਭ ਲਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ।
ਸਰਬੀ- ਨਹੀ ਪਾਗਲ ਤੈਨੂੰ ਤਾ ਇਵੇਂ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਰਹਿੰਦ ਤੂੰ ਦੱਸ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਕਦੋਂ ਦੇਵੋਗੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 1.5 ਸਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਹਨ.
ਸਰਬੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਸਰਬੀ ਨੇ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ
ਸਰਬੀ- ਕਿ ਗੱਲ ਕੋਈ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਆ ਜੇ ਹੈ ਤੇ ਦੱਸ ਫਿਰ
ਕਮਲ- ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਭੂਆ ਉਸ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਨੀ ਮਿਲ ਦਾ,ਤੇ ਜਦੋਂ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾ, ਤੁਸੀ ਹੀ ਦੱਸੋ ਬੱਚਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇ ਸਰਬੀ- ਸੈਕਸ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਆ
ਕਮਲ- ਬਸ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੀ ਹੈ ਭੂਆ
ਸਰਬੀ- ਉਸ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੱਲਣੀ ਆ ਇਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲੇਗਾ
ਕਮਲ- ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਗੱਲ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ।
ਸਰਬੀ- ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਸਭ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ, ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਭਾਲ ਲੇਣ ਗੇ।
ਕਮਲ- ਖ਼ੈਰ ਛੱਡੋ ਤੁਸੀ,ਵਿਆਹ ਕਦੋਂ ਕਰਾਉਣਾ
ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਉਣਾ ਮੈਂ ਇੱਚੇਗੀ ਖੁਸ਼ ਆ।
ਕਮਲ- ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋ
ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਇੱਕ ਡਿਲਡੋ ਆਰਡਰ ਕੀਤਾ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਸਹੇਲੀ ਤੋ ਜਦੋ ਦਿਲ ਕਰ ਦਾ।
ਦੋਵੇਂ ਇਵੇਂ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹੇ, ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਦਾ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਦੀਪ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਏ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੂੰ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਕਈ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਵਾਜ ਆਈ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਚੁਦਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਦੀਪ ਦੇ ਕੰਨ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ।ਉਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਮਰਦ ਹੈਨੀ ਹੈ ਫਿਰ ਇਹ ਕਿਸਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ ਆਪਣੇ ਸ਼ੱਕ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਸਿੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਹਿਆ ਸੀ ਸਿੰਮੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੀਲਾ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ
ਸ਼ੀਲਾ- aaaaahhhh ਸੋਨੂੰ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਲੰਨ ਮੰਗ ਰਹੀ ਆ uuuuuffffffff ਚੱਟ ਇਵੇਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟ uuuuuffffff
ਸੋਨੂੰ-ਮੰਮੀ ਬੱਸ ਦੀਦੀ ਝੜਣ ਵਾਲੀ ਆ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਹੀ ਪਾੜਣੀ ਆ ਬੱਸ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ
ਸ਼ੀਲਾ- ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਝੜਣ ਵਾਲੀ ਇਹ ਰੰਡੀ ਹਜੇ ਇਸ ਨੇ ਤੇਰੀ ਸਵਾਰੀ ਵੀ ਕਰੇਂਗੀ uuuufff
ਸ਼ੀਲਾ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸਿੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਿਆ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ
ਸਿੰਮੀ ਦੀ ਇਸ ਹਰਕਤ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੀਲਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਪੂਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਰਹਿਆ ਸੀ ਬਹਾਰ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਰਹਿਆ ਸੀ ਸ਼ੀਲਾ ਨੇ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁੁਦੀ ਰੱਖਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੋਨੂੰ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੱਟ ਰਹਿਆ ਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਬੇਖ਼ਬਰ ਵੀ ਬਹਾਰ ਖੜਾ ਉਸ ਦਾ ਦੋਸਤ ਇਹ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਸ਼ੀਲਾ- aaaaahhhh ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ, ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ uuuuuffffff ਤੇਰੀ ਜੀਭ ਬੜੇ ਕਮਾਲ ਦੀ ਹੈ uuuuuuffffffff maaaaaaaaa ਇਵੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਲੰਨ ਲਏ ਝੜ ਜਾਵਾਂ ਗੀ aaaahhh ਖਾ ਜਾ ਇਸ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਤਿੰਨੋ ਆਪਣੀ ਚੁਦਾਈ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਸੀ ਕਿ ਮੰਜੇ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋਂ ਕੰਚ ਦਾ ਗਲਾਸ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਹੜਬੜਾਂ ਗਏ
ਦੀਪ ਨੂੰ ਜਦੋ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ ਤੇਜਲਦੀ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀਪ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫਿਰ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਲੱਗਾ ।
ਦੀਪ- ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਗੱਲ ਕਰ ਦਾ ਸੋਨੂੰ ਨਾਲ . ਪਰ ਦੀਪ ਇਹ ਗੱਲ ਤੋ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੁ ਹੁਣ ਉਹ ਤੇ ਉਸਦੀ ਭੂਆ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ
ਸਰਬੀ- ਕੀ ਹੋਇਆ, ਤੂੰ ਇੰਨੀ ਕਿਉਂ ਘਬਰਾਈ ਹੋਈ ਆ?
ਕਮਲ- ਕੁਝ ਨੀ ਹੋਇਆ ਉਹ ਬੱਸ ਪੌੜੀਆਂ ਤੋ ਪੈਰ ਫਿਸਲ ਗਇਆਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਘਬਰਾ ਗਈ ਸੀ।
ਸਬਰੀ- oo ਚਲ ਨੀਚੇ ਚੱਲੀਏ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰੀਏ
ਕਮਲ- ਹਾਂ ਭੂਆ, ਮੈਂ ਵੀ ਨੀਚੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਵੇਂ ਗੱਲਾ ਕਰ ਦੇ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠੇ ਗਏ,ਪੰਮੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੌਫੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਮਲ ਤੋ ਦੀਪ ਦਾ ਪੁੱਛਿਆ।
ਪੰਮੀ-ਕਮਲ ਦੀਪ ਨੀ ਜਾਗਿਆ
ਕਮਲ- ਨਹੀਂ ਮਾਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੈ
ਪੰਮੀ: ਕਿੰਨਾ ਟਾਈਮ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਕਦੇ ਸੁਧਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ?
ਸਰਬੀ- ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਭਾਬੀ, ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਵੀਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਖਾਤਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੂੰ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਤੇ ਅੱਜ ਕੱਲ ਤੁਸੀਂ ਦੀਪ ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਕਰ ਦੇ ਹੋ
ਪੰਮੀ-ਸਰਬੀ ਮੈਂਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸ ਅਗਰ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੁੱਲ ਦਿੱਤੀ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਹੱਥੋ ਨਿਕਲ ਜਾਣਾ ਗਾ
ਕਮਲ - ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਆ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਕੀ ਹੈ, ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਮਸਤੀ ਕਰਦੇ ਨੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਘਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹਿਆ ਹੈ।
ਪੰਮੀ- (ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਵੀ ਉਹ ਕਿ ਕਰਨ ਨੇ ਫਿਰਦਾ) ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਸਬ ਪਤਾ ਗਾ ਪਰ ਤੂੰ ਹਜੇ ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਨੀ ਹੋਈ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਵੇ
ਹਜੇ ਇਹ ਗੱਲਾ ਕਰ ਸੀ ਕੇ ਉੱਪਰੋਂ ਮਾਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਵੀ ਆ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ।
ਪੰਮੀ: ਹੋ ਗਈ ਸਵੇਰੇ ਤੇਰੀ,ਵੈਸੇ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਉਂ ਉੱਠ ਗਿਆ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਤਾ ਕੰਮ ਨਕੌਰ ਨੇ ਕਰਨਾ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ ।
ਦੀਪ- ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ ਬੱਸ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਖੁੱਲੀ ਤੇ ਮੈਂ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾ ਰਹਿਆ।
ਮਾਂ- ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਹੋਰ ਸੌਂ ਜਾਕੇ, ਮੈ ਆਪ ਹੀ ਦੇਖ ਲੂ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ।
ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗੱਲਾ ਸੁਣ ਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਬੋਲੀ।
ਪੰਮੀ- ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇਆ ਰਾਜਕੁਮਾਰ,ਨਾਸ਼ਤੇ ਤੇ ਕਰ ਲੈ
ਪਰ ਦੀਪ ਬਿਨਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਦੀਪ ਦੇ ਬਿਨਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ।
ਮਾਹੀ- ਬਸ ਮਿਲ ਗਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਜਾ ਹਜੇ ਵੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਹਿਣਾ ਗਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੀਰੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਏ ਰਹਿਨੇ ਹੋ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰੋ।ਮੈਂ ਵੀ ਨੀ ਕਰਨਾ
ਪੰਮੀ- ਇੱਥੇ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਬੈਠ ਕੇ, ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ ਲੈ ਤੂੰ ਹਜੇ ਛੋਟੀ ਆਤੇ ਛੋਟੀ ਹੀ ਰਹੇ ਸਮਝੀ।
ਮਾਹੀ: ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਕੋਈ ਦੀਪ ਵੀਰੇ ਵਰਗੀ ਨਹੀਂ ਆ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਮੰਨਾ ਜਾ ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।
ਮਾਹੀ ਇੰਨੀ ਗੱਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਪੰਮੀ ਪਿੱਛੇ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ।
ਮਾਹੀ- ਦੇਖ ਲਿਆ ਸਰਬੀ, ਹੁਣ ਇਸ ਦੀ ਵੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਗਈ ਆ।
ਸਰਬੀ- ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਭਾਬੀ,ਗਲਤੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਗੁੱਸਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਉ ।ਕੌਫੀ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ।
ਸਰਬੀ ਵੀ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਕਮਲ ਵੀ ।
ਪੰਮੀ ਹੁਣ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਇਕੱਲੀ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆ ਜੋ ਮੈ ਇੰਨਾ ਹਾਈਪਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।ਗਰਮ ਤੇ ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਦੀਪ ਨੇ ਤੇ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਇਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਦੀਪ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਖੇਤ ਚਲੀ ਗਈ. ਪੰਮੀ ਪਿੱਛੇ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਸੈਕਸੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਇਵੇਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹਰ ਕੋਈ ਦੇਖੇ ਗਾ
ਜਿਸ ਪਤਾ ਪੰਮੀ ਨੂੰਵੀ ਆ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਗਾਡਰ ਮਾਲ ਆ ਉਹ ਆਣੀ ਬੁੰਡ ਮਟਾ ਕੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸੇ ਲਈ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜ ਪਾੜ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ।
ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਇਆ ਉਹ ਖੇਤ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਖੇਤ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਦੀਪ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਦੀਪ ਕੀਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ।ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲੱਭ ਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਦੀਪ ਕੀਤੇ ਨਹੀ ਲੱਭਿਆ।ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਝੜਿਆ ਵਿੱਚ ਲੱਭਣ ਗਈ ਪੰਮੀ ਹਜੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਗਈ ਸੀਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਰੁਕ ਗਏਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਹਾਰ ਕੱਢ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹਿਆ ਸੀ ਦੀਪ ਦਾ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਰਹੇ ਗਈ।
ਦੀਪ ਦਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਪੰਮੀ ਦੇ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗ ਗਏ ਜਲਦੀ ਹੀ ਘਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੱਜ ਗਈ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸ ਨੂੰ ਘਰ ਦੂਰ ਲੱਗ ਰਹਿਆ ਸੀ ।ਘਰ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਪੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਸ਼ਾਵਰ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾਤੇ ਨੀਚੇ ਖੜ ਗਈ।
ਕੀ ਕਰਨ ਗਈ ਖੇਤ ਤੇ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹੀ ਸੋਚ ਦੇ ਹੋਏ ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵੱਧ ਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਪੰਮੀ ਦਾ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ।ਤੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ।
ਉੱਪਰੋਂ ਡਿੱਗਦਾ ਪਾਣੀ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਨਹੀਂ ਸੀ,ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨੀਚੇ ਲਈ ਖੜੀ ਰਹੀ
ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਾਹਰੋਂ ਸਰਬੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਪੰਮੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਹਾ ਕੇ ਸਰਬੀ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।
ਪੰਮੀ- ਆ ਗਈ ਬੱਸ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ
ਬਾਥਰੂਮ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਪੰਮੀ ਹਾਲ 'ਚ ਆ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਸਰਬੀਤੇ ਕਮਲ ਬੈਠਿਆ ਸੀ।
ਪੰਮੀ- ਹਾਂ ਸਰਬੀ ਬੋਲ , ਕੀ ਗੱਲ ਐ?
ਸਰਬੀ- ਉਹ ਭਾਬੀ ਮੈਂ ਤੇ ਕਮਲ ਖੋਤ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਦੀਪ ਲਈ ਖਾਣਾ ਲੇ ਜਾਂਦੇ।
ਪੰਮੀ- ਨਾ ਤਾਂ ਖਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਖਾਣਾ ਮੈਂ ਦੇ ਆਈ ਆ।
ਸਰਬੀ- ਤੁਹਾਡਾਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ ਏਨੀਕਦੇ ਗੁੱਸਾ ਤੇ ਕਦੇ ਨਰਮ ਚੱਲ ਫਿਰ ਘੁੰਮ ਤੇ ਆਇਆ
ਪੰਮੀ-ਨਹੀ ਕੱਲ ਚੱਲ ਜਾਣਾ ਅੱਜ ਉੱਥੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ।
ਪੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਮੂੰਹ ਲਮਕਾ ਕੇ ਉੱਪਰ ਚਲੇ ਗਏ।
ਸਰਬੀ- ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਅੱਜ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕਮਲ- ਮੰਮੀ ਦੀ ਛੱਡੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੱਸੋ ਨੂੰ ਮੈ ਦੇਖ ਰਹੀ ਆ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖਿਲੇ ਖਿਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕੀਤੇ ਕੋਈ ਫੁੱਫੜ ਤੇ ਨੀ ਲੱਭ ਲਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ।
ਸਰਬੀ- ਨਹੀ ਪਾਗਲ ਤੈਨੂੰ ਤਾ ਇਵੇਂ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਰਹਿੰਦ ਤੂੰ ਦੱਸ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਕਦੋਂ ਦੇਵੋਗੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ 1.5 ਸਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਹਨ.
ਸਰਬੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਸਰਬੀ ਨੇ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ
ਸਰਬੀ- ਕਿ ਗੱਲ ਕੋਈ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਆ ਜੇ ਹੈ ਤੇ ਦੱਸ ਫਿਰ
ਕਮਲ- ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਭੂਆ ਉਸ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਨੀ ਮਿਲ ਦਾ,ਤੇ ਜਦੋਂ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾ, ਤੁਸੀ ਹੀ ਦੱਸੋ ਬੱਚਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇ ਸਰਬੀ- ਸੈਕਸ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਆ
ਕਮਲ- ਬਸ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੀ ਹੈ ਭੂਆ
ਸਰਬੀ- ਉਸ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੱਲਣੀ ਆ ਇਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲੇਗਾ
ਕਮਲ- ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਗੱਲ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ।
ਸਰਬੀ- ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਸਭ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ, ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਭਾਲ ਲੇਣ ਗੇ।
ਕਮਲ- ਖ਼ੈਰ ਛੱਡੋ ਤੁਸੀ,ਵਿਆਹ ਕਦੋਂ ਕਰਾਉਣਾ
ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਉਣਾ ਮੈਂ ਇੱਚੇਗੀ ਖੁਸ਼ ਆ।
ਕਮਲ- ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋ
ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਇੱਕ ਡਿਲਡੋ ਆਰਡਰ ਕੀਤਾ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਸਹੇਲੀ ਤੋ ਜਦੋ ਦਿਲ ਕਰ ਦਾ।
ਦੋਵੇਂ ਇਵੇਂ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹੇ, ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਦਾ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਦੀਪ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਏ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੂੰ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਕਈ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਵਾਜ ਆਈ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਚੁਦਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਦੀਪ ਦੇ ਕੰਨ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ।ਉਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਮਰਦ ਹੈਨੀ ਹੈ ਫਿਰ ਇਹ ਕਿਸਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ ਆਪਣੇ ਸ਼ੱਕ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਸਿੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਹਿਆ ਸੀ ਸਿੰਮੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੀਲਾ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ
ਸ਼ੀਲਾ- aaaaahhhh ਸੋਨੂੰ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਲੰਨ ਮੰਗ ਰਹੀ ਆ uuuuuffffffff ਚੱਟ ਇਵੇਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟ uuuuuffffff
ਸੋਨੂੰ-ਮੰਮੀ ਬੱਸ ਦੀਦੀ ਝੜਣ ਵਾਲੀ ਆ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਹੀ ਪਾੜਣੀ ਆ ਬੱਸ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ
ਸ਼ੀਲਾ- ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਝੜਣ ਵਾਲੀ ਇਹ ਰੰਡੀ ਹਜੇ ਇਸ ਨੇ ਤੇਰੀ ਸਵਾਰੀ ਵੀ ਕਰੇਂਗੀ uuuufff
ਸ਼ੀਲਾ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸਿੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਿਆ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ
ਸਿੰਮੀ ਦੀ ਇਸ ਹਰਕਤ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੀਲਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਪੂਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਰਹਿਆ ਸੀ ਬਹਾਰ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਰਹਿਆ ਸੀ ਸ਼ੀਲਾ ਨੇ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁੁਦੀ ਰੱਖਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੋਨੂੰ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੱਟ ਰਹਿਆ ਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਬੇਖ਼ਬਰ ਵੀ ਬਹਾਰ ਖੜਾ ਉਸ ਦਾ ਦੋਸਤ ਇਹ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਸ਼ੀਲਾ- aaaaahhhh ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ, ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ uuuuuffffff ਤੇਰੀ ਜੀਭ ਬੜੇ ਕਮਾਲ ਦੀ ਹੈ uuuuuuffffffff maaaaaaaaa ਇਵੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਲੰਨ ਲਏ ਝੜ ਜਾਵਾਂ ਗੀ aaaahhh ਖਾ ਜਾ ਇਸ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਤਿੰਨੋ ਆਪਣੀ ਚੁਦਾਈ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਸੀ ਕਿ ਮੰਜੇ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋਂ ਕੰਚ ਦਾ ਗਲਾਸ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਹੜਬੜਾਂ ਗਏ
ਦੀਪ ਨੂੰ ਜਦੋ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ ਤੇਜਲਦੀ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀਪ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫਿਰ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਲੱਗਾ ।
ਦੀਪ- ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਗੱਲ ਕਰ ਦਾ ਸੋਨੂੰ ਨਾਲ . ਪਰ ਦੀਪ ਇਹ ਗੱਲ ਤੋ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੁ ਹੁਣ ਉਹ ਤੇ ਉਸਦੀ ਭੂਆ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ
Deepgill1313
😘😘
- 2,802
- 1,354
- 158