Incest Khula saand

[lakhi channe]

ਕਹਾਣੀ

 

[Gurdeep1288]

Ghaint khich ke rakh kam bas

 

[kalasingh]

hot

 

[Deepgill1313]

AAhhhhhhhh ਵੀਰੇ ਕੁਝ ਕਰ ਨਹੀ ਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ aaahhhhhh ਮਾਂ aaaaaa ਇਹ ਕਿ ਹੋ ਰਹਿਆ ਮੈਨੂੰ uuuuuuffffffffff ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਾ ਦੇ ਵੀਰੇ hhhhhhhhhhhhh

ਮਾਹੀ ਪੁਰੀ ਮਧੋਸ਼ੀ ਸੀ ਰੌਲਾ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਦੀਪ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਰਹਿਆ ਸੀ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਚੱਟ ਰਹਿਆ ਸੀ

ਮਾਹੀ- ohhhhhhh maaaaa ਵੀਰੇ ਖਾ ਜਾ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ aaahhhhhmaaaaaaaohhhhh ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋ ਰਹਿਆ ਗਾ ਵੀਰੇ

aaaaahhhhhh ਵੀਰੇ ਪਾ ਦੇ ਲੰਨ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ uuuuuffffff ਵੀਰੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ iiiiiiiiiiiiiaaaahhhhhhhhhaaaahhh ਕੁਝ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ ਮਾਹੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਅੱਕੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮਾਹੀ ਦੀਪ ਦਾ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੀ ਝੜ ਗਈ

ਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਨੂੰ ਚਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਮਾਹੀ ਅਜੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਤੇਜ਼ ਸਾਹ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਦੀਪ-ਕਿਵੇ ਲੱਗਿਆ?

ਮਾਹੀ- ਹੰਮਮ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਪੁੱਛ ਵੀਰੇ , ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉਡ ਰਹੀ

ਦੀਪ- ਹਮਮ ਹੁਣ ਮੈਂ ਚੱਲਦਾ ਤੂ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਨਾ ਹੁਣ ।

ਮਾਹੀ-ਮੈ ਤੇ ਖੁਸ ਆ ਪਰ ਹਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਗੁੱਸੇ ਆ

ਦੀਪ- ਕੌਣ ਗੁੱਸੇ ਹੈ ਹੁਣ ਕਿਸ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਆ?

ਮਾਹੀ- ਤੁਹਾਡਾ ਇਹੇ ਦੇਖੋ ਕਿੰਨੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਗਾ

ਇੰਨਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੀ ਮਾਹੀ ਨੇ ਦੀਪ ਦਾ ਲੰਨ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹਵਿਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਮਾਹੀ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖ ਦੀ ਰਹੀ।

ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਦੀਪ ਦੀਆਂ ਮਜੇ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆ ਤੇ ਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਮਾਹੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ।

ਦੀਪ- ਆਹਾਹ ਮਾਹੀ ਇਹ ਕਿੱਥੋ ਸਿੱਖਿਆ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗ ਰਹਿਆ ਉਫਫਫਫ ਆ ਆਹਾਹ ਆਸੀਸੀਹਹੀਈਆਈ

ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਹੀ ਨੇ ਹਵਸੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਕੁਝ ਅੰਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਲੰਨ ਚੂਸ ਦੀ ਰਹੀ।

ਦੀਪ ਸੱਤਵੇਂ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪੇ

ਦੀ ਭੈਣ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਸ਼ਾਇਦ ਖਰਾਬ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦੀ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜੋ ਸਵੇਰੇ-ਸਵੇਰੇ ਬਹੁਤ ਬੋਲੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੀਪ ਹਜੇ ਮੰਜੇ ਲੈ ਰਹਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਾਹੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ'ਤੇ ਦੀਪ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜ ਗਈ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਾਹੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਦੀਪ ਨੂੰ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਮਾਹੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਬਿਨਾਂ ਗੇਟ ਖੋਲੇ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ।

ਮਾਹੀ- ਕੌਣ ਹੈ ਕਿਉ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ

ਪੰਮੀ- ਮਾਹੀ ਗੇਟ ਖੋਲ ਦੇਖ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਹਾਂ। ਮਾਹੀ- ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੋਂ ਚਲੇ ਜਾਓ।

ਸੁਰਭੀ- ਦੇਖ ਜ਼ਿੱਦ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਤੂੰ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਦੀਪ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਘਬਰਾ ਰਹਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਹੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਂਡ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਕੀ ਕਹੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਉਂ ਆਈ ਹੈ, ਦੀਪ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਮਾਹੀ ਸਮਝ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਡਰ ਰਹਿਆ ਮਾਹੀ ਦੀਪ ਨੂੰ ਬੱਚੇ ਵਾਂਗ ਗਲੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਚੀਕ ਕੇ ਬੋਲੀ

ਮਾਹੀ- ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਉਦੀ ਕਿ ਇੱਥੋਂ ਜਾਉ

ਮਾਹੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਹਾਰ ਆ ਜਾਵੇਗੀਤੇ ਖਾ ਲੈ ਗਈ।

ਪੰਮੀ- ਜੋ ਤੇਰਾ ਮਨ ਚਾਹੇ ਕਰ, ਖਾਣਾ ਨਾ ਖਾ। ਮੈਂ ਜਾ ਰਹੀ ਆ ਕੁਝ ਦੇਰ ਤੱਕ ਅਵਾਜ ਨਹੀਂ ਆਈ ਦੀਪ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਜਾਣ ਲਈ ਤੇ ਮਾਹੀ ਬੋਲੀ

ਮਾਹੀ- ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਜੋ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੁਕ ਗਏ

ਦੀਪ ਹੁਣ ਕਿ ਬੋਲੇ ਵੀ ਇਸ ਨੇ ਹੁਣ ਖੜਾ ਵੀ ਨੀ ਹੋਣਾ ਜੋ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਕਾਰਨ ਡਰ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਸੀ

ਦੀਪ-ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਮੂਡ ਨਹੀਂ ਫਿਰ ਕਦੇ ਕਰਾਗੇ ਵੈਸੇ ਇਹ ਤੇ ਦੱਸ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿੱਥੋ

ਮਾਹੀ -ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਫ਼ੋਨ ਤੋ ਹੁਣ ਤੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਗਾ।

ਦੀਪ- ਹਮਮ ਹੁਣ ਤੂੰ ਵੀ ਕੁਝ ਖਾ ਲੈ ਨੀਚੇ ਜਾ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਨੀ ਹੱਲ ਕਰਨੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ

ਮਾਹੀ-ਠੀਕ ਆ ਵੀਰੇ

ਮਾਹੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋ ਆ ਕੇ ਦੀਪ ਆਪਣਾ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਅਰਾਮ ਕਰਨ ਲੱਗਾ

ਕਮਲ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਛੱਤ ਤੇਇਕੱਲੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਠੰਡੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕਮਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੀਪ ਦਾ ਲੰਨ ਯਾਦ ਆ ਰਹਿਆ ਸੀ ਦੀਪ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗਰਮਾਹਟ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸੀ ਗਰਮੀ ਕਾਰਨ,ਕਮਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ ਛੱਤ ਤੇ ਹਨੇਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦੇਖਣ ਦਾ ਡਰ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਉਧਰ ਦੀਪ ਕਮੋ ਵਿੱਚ ਪਏ ਪਏ ਬੋਰ ਹੋ ਰਹਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਦੀਪ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਛੱਤ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਸੈਰ ਕਰ ਲੈ ਤੇ ਇਹੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਦੀਪ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਕਮਲ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਛੱਤ ਤੇ ਆ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਖੋਲ੍ਹੀ ਪਜਾਮੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦੀਪ ਨਾ ਲੈ ਕੇ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ

ਕਮਲ-ਆਅਆਹਹਹਹ ਦੀਪ ਦਾ ਲੰਨ ਕਿੰਨਾ ਮੋਟਾ ਤੇ ਵੱਡਾ ਗਾ uuuuuffff Maaaaaaahhh ਕਮਲ ਕਿੰਨੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਗਰਮ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵੱਧ ਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਸਿਸਕੀਆਂ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ ।ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਖੜ ਕੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ ਜੋ ਕਿ ਮਸਤ ਹੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ

ਰਾਤ ਦੇ ਕਾਰਣ ਦੀਪ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਇੰਨਾਂ ਜਰੂਰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਇਆਂ ਸ਼ੀ ਕਿ ਇਹ ਕਮਲ ਆ ਉਹ ਹੋਰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਦਾ ਪਰ ਨੀਚੇ ਤੋ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ ।

ਸਰਬੀ- ਦੀਪ ਜੇ ਛੱਤ ਤੇ ਆ ਤੇ ਨੀਚੇ ਆ ਜਾ

ਸਰਬੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣ ਭਰਾ ਘਬਰਾ ਗਏ ਕਮਲ ਨੇ ਜਲਦੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਜਲਦੀ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਹੱਥੋਂ ਡਰਾਮਾ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਜਿੰਦ ਦੀ ਅਵਾਜ ਕਮਲ ਨੇ ਵੀ ਸੁਣ ਲਈ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਕਮਲ ਆਈ ਦੀਪ ਨੀਚੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਦਿਖਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲਵੀ ਹੇਠਾਂ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ

ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਘਰ ਵੀ 2 ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭੱਜਦੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ , ਇੱਥੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੀਪ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੁਣ ਦੇਖਣਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੌਣ ਕੀ ਕਰੇਗਾ।

Good

 

[Robin sandhu]

Update bai

 

[Deep2210]

ਕਮਲ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਨੀਚੇ ਨੀਚੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੀਪ ਨਾਲ ਕਿਵੇ ਨਜ਼ਰ ਮਿਲੇਵੇ ਗਈ ਇਹੀ ਸੋਚ ਦੇ ਹੋਏ ਕਮਲ ਨੀਚੇ ਆ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਦੀਪ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਚੈਨ ਦੀ ਸਾਹ ਲਈ ਤੇ ਸਰਬੀ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਪਰ ਕਮਲ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹਜੇ ਵੀ ਪੜੀਆਂ ਤੇ ਸੀ ਕਿ ਸਰਬੀ ਬੋਲੀ

ਸਰਬੀ- ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਕਮਲ

ਕਮਲ- ਨੀਚੇ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ ਸਰਬੀ-ਟਹੁਣ ਠੀਕ ਜਾ ਕੇ ਹਜੇ ਵੀ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋ ਰਹੀ ਆ

ਕਮਲ- ਹਮ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬਿਹਤਰ

ਸਰਬੀ-ਜੇ ਨਹੀ ਹੋਈ ਤਾ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਫ਼ੋਨ 'ਤੇ ਗੱਲ ਕਰੋ।

ਕਮਲ- ਕੀ ਆ ਭੂਆ ,ਕੁਝ ਤੇ ਸੋਚ ਕੇ ਬੋਲ ਲਿਆ ਕਰੋ ਮਾਹੀ ਵੀ ਇੱਥੇ ਬੈਠੀ ਆ।

ਸਰਬੀ- ਹਾਂ ਫਿਰ ਕਿ ਹੋਇਆ , ਉਹ ਵੀ ਜਵਾਨ ਹੈ, ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਦੀ ਆ, ਕਿਉਂ ਮਾਹੀ

ਮਾਹੀ- ਹਾਂ ਭੂਆ , ਮੈਂ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਮਓਣ ਵਾਲੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇਹ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ।

ਹੁਣ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬੋਲ ਦੇ ਕਿ ਪੰਮੀ ਖਾਣ ਲੈ ਆਈ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ।

ਪੰਮੀ- ਦੀਪ ਕਿੱਥੇ ਆ ਉਸ ਨੇ ਨਹੀ ਖਾਣਾ,

ਮਾਹੀ- ਉਸ ਦਾ ਤੁਹਾਡੀਆ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਢਿੱਡ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਲੈ ਜੂ ਵੀਰੇ ਲਈ ਖਾਣਾ।

ਪੰਮੀ- ਮਾਹੀ ਲੱਗਦਾ ਤਮੀਜ਼ ਭੁੱਲ ਗਈ ਆ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਮੈਂ ਮਾਂ ਆ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਝ ਆਈ।

ਸਰਬੀ- ਭਾਬੀ ਹਰ ਟਾਈਮ ਲੜਾਈ ਨਹੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਉਹ ਤੇ ਨਾਸਮਝ ਆ ਪਰ ਤੁਸੀ ਤੇ ਸਮਝ ਦਾਰ ਹੋ

ਪੰਮੀ- ਸੁਰੂ ਵੀ ਇਹੀ ਕਰ ਦੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਖਾਣਾ ਖਾਓ, ਮੈਂ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ।

ਦੀਪ ਦਾ ਨਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।

ਮਾਹੀ-ਰਹਿਨੇ ਦੇ ਮਾਂ ਵੀਰੇ ਨੇ ਸਵੇਰ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ ਤੇ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਬੋਲ ਦੇਣਾ।

ਪੰਮੀ- ਬੇਟਾ,ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਕਿਵੇ ਉਸ ਸੰਭਲ਼ਣਾ ਗਾ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਦਾ ਬੋਲ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਈ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਉਦਾਸ ਮੂਡ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਸੀ।

ਪੰਮੀ- ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਨੀਚੇ ਤੂੰ

ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਉਸ ਕੋਲ ਖੜ ਕੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ।

ਦੀਪ- ਵੈਸੇ ਹੀ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਪੰਮੀ- ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ ਹਜੇ ਤੱਕ

ਦੀਪ- ਨਾਰਾਜ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਹੋ, ਮੈਨੂੰ ਝਿੜਕਣ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਹੈ।

ਪੰਮੀ- ਤੇ ਫਿਰ ਖਾਣਾ ਖਾ ਨੀਚੇ ਜਾ ਕੇ

ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਭੁੱਖੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਮਾਂ

ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਨੂੰ ਉੱਠਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਗਈ ਤੇ ਪੰਮੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੀਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ

ਪੰਮੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ ਪਰ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੋਲੀ| ਪੰਮੀ- ਦੀਪ ਧਿਆਨ ਕਿੱਥੇ ਆ ਤੇਰਾ?

ਦੀਪ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ

ਦੀਪ- ਕਿਤੇ ਨੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤੁਸੀ ਜਾਉ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੇਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਾ ਲਉਗਾ।

ਪੰਮੀ- ਦੇਖ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਮੁੰਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈਂ ਤੇ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਤੇ ਦੇਖਣ ਦਾ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਗਲਤ ਹੈ ਪੁੱਤਰ, ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੁੰਦਾ, ਇਸੇ ਲਈ ਸਵੇਰੇ ਤੈਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਿਆ ਸੀ

ਦੀਪ- ਉਹ ਮਾਂ ਮਾਫ ਕਰ ਦੋ, ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਨਜ਼ਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ

ਪੰਮੀ- ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਹਾਂ ਤੇ ਇਹ ਸਭ ਮਾਂ-ਪੁੱਤ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਹੈ।

ਦੀਪ- ਫਿਰ ਇਹ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਆ।

ਪੰਮੀ- (ਘਬਰਾ ਕੇ) ਮੇਰੇਤੇ ਕਿਉ ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ

ਇਸ ਘਬਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਫਿਰ ਚੁੰਨੀ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਗਈ।



ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਪ ਨੇ ਨਜਰ ਪਾਸੇ ਨੀ ਕੀਤੀ ਨਾ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾਂ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ

ਦੀਪ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਵੇਰੇ ਮੰਗਤ ਆਏ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ

ਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲੰਨ ਸੁਣ ਕੇਤੇ ਉਸ ਆਪਣੇ ਮੁਮੰੇ ਦੇਖਦੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਚੁੰਨੀ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ

ਪੰਮੀ- ਉਹ ਸਭ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਰਿਹ ਨੀ ਵੀ ਤੇਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਸਮਝ ਗਿਆ।

ਦੀਪ- ਜੇ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਦੇਖ ਰਹੇ ਦ

ਸੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ

ਪੰਮੀ- ਮੈਂ ਤੇ ਹੱਟ ਗਈ ਸੀ ਚੱਲ ਨੀਚੇ ਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਲੈ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਬੇ ਉਸ ਨੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਥੋਂ ਹੀ ਉਹ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਲੱਗ ਗਈ, ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਿਹਾ (ਕਮਰੇ ਚ ਬਹਾਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੈਰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਏ)

ਦੀਪ-ਹੱਟ ਨਹੀ ਗਈ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਇੰਨਾ ਮੋਟਾ ਤੇ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿੰਨ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੇਵੇਗਾ ਇਹੀ ਹਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵਾਰੇ ਓਸ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਕੀਤੀ ਸੀ(ਸਰਬੀ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਸੀ)।

ਪੰਮੀ- ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਇਵੇ ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹਿਆ ।

ਦੀਪ- ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਮਾਂ,ਨਹੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਕਸਮ ਖਾਉ ।

ਪੰਮੀ ਕੋਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲੱਗੀ

ਦੀਪ- ਇਹ ਥੱਪੜ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੱਚ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਤੇ ਸੱਚ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਸੀਂ ਅਧੂਰੇ ਹੋ ਗਏ ਹੋ।

ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੰਮੀ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਬੋਲ ਨਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ-ਚੁਪੀਤੇ ਖੜਾ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਬੈਡ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ

ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਡਰ ਗਈ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਦੀਪ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ। ਪੰਮੀ- ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਆ ਤੂੰ ਮੈਂ ਮਾਂ ਆ ਤੇਰੀ, ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜੀ ਹਰਕਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਲੱਗੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਕੇ ਨਹੀ

ਦੀਪ- ਠੀਕ ਹੈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮਾਫ ਕਰ ਦੋ।

ਪੰਮੀ ਉਥੋਂ ਸਿੱਧੀ ਨੀਚੇ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦਾ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ।ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਦੀਪ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਗਇਆਂ ਤੇ ਕਮਲ ਚਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ।

ਦੀਪ- (ਮਨ ਵਿੱਚ) ਉਫਫ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਦੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਉਂਗਲੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ,ਇਸ ਤੋਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੀਦੀ ਵੀ ਪਿਆਸੀ ਲੱਗਦੀ ਆ ਮੇਰਾ ਲੰਬ ਵੀ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਆ ਉਫਫਫ ਜਦੋਂ ਦੀਦੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇਵੇ ਲੱਗ ਰਹਿਆ ਸੀ ਕੱਸੀ ਮੇਰਾ ਹੀ ਹੱਥ ਹੋ ਕਿਆ ਨਜ਼ਰਾਂ ਸੀ

aaahhhh maaaa ਇੰਨੀ ਫੁੱਦੀਆ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਮਾਹੀ ਦੀ ਤਾ ਸੀਲਬੰਦ ਆuuuuffffff ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਾਹੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲ ਰਹਿਆ ਸੀ uuuuufffffffff

ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਫਫ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰੇਗੀ।

ਇਹੀ ਸਬ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਭੂਆ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ।

ਦੀਪ- ਆਹ ਭੂਆ ਤੇਰਾ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ।

ਸਰਬੀ- ਨਹੀ ਮੇਰੇ ਪੀਰੀਅਡ ਆ ਗਏ ਨੇ 3 ਦਿਨ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਇਹ ਹੀ ਦੱਸਣ ਆਈ ਸੀ

ਦੀਪ- ਕੀ ਆ ਭੂਆ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਕਿ ਬਣਾਂਗਾ

ਸਰਬੀ-ਕਮਲ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦੇ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਆ ਸਹੁੰ ਮੰਨ ਜੇ ਗਈ।

ਦੀਪ- ਮੈਂ ਕੋਈ ਜੋਖਮ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦਾ ਭੂਆ

ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲੇਗੀ।

ਦੀਪ- ਨਹੀ ਜਦੋ ਤੱਕ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ

ਸਰਬੀ- ਸੋ ਜਾ ਫਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ

ਸਰਬੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਖਾਣੇ ਦੀ ਪਲੇਟ ਸੀ।

ਮਾਹੀ- ਲੈ ਵੀਰੇ, ਜਲਦੀ ਖਾਣਾ ਖਾ ਲਓ।

ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਮਾਹੀ- ਜ਼ਰਾ ਸੋਚੋ, ਮੈਂ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਂਗੀ।

ਦੀਪ- ਅੱਛਾ ਲੈ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਇੱਧਰ।

ਪਲੇਟਲੈ ਕੇ ਦੀਪ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਲੱਗਿਆਤੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ

ਦੀਪ- ਅੱਜ ਫਿਰ ਕਿਵਾ ਲੱਗਿਆ?

ਮਾਹੀ- ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਿਆ ਵੀਰੇ?

ਦੀਪ- ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ

ਮਾਹੀ- ਹਮ ਵਧੀਆ ਸੀ

ਦੀਪ- ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਹੈ, ਇਹ ਨਾਜ਼ੁਕ ਅਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਹੈ.

ਮਾਹੀ-ਕਿ ਆ ਵੀਰੇ ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਵੇਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ? ਦੀਪ-ਕਿ ਆ ਹੁਣ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾ ਵਧਿਆ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾ ਤੇ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਵੀ ਵੀਰੇ ਖਾ ਜਾ ਇਸ ਨੂੰ

ਮਾਹੀ- ਓਏ ਵੀਰੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਲਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ।

ਦੀਪ-ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾ?

ਮਾਹੀ- aahhh ਨਹੀ ਵੀਰੇ ਦੀਦੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ uuuff

ਪਰ ਫਿਰ ਦੀਪ ਨੇ ਮਾਹੀ ਦੀ ਪੈਂਟੀ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।

ਦੀਪ- ਆਹਾਹ ਦੇਖੋ ਕਿਵੇਂ ਚੋ ਰਹੀ ਆ ਉਉਮਮਮਮਾਹਾਹਹ ਉਦੋ ਤੇ ਮੰਮੀ ਕੋਲੋ ਵੀ ਨਹੀਂ ਡਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਦੋ ਮੰਮੀ ਆਈ ਸੀ

ਮਾਹੀ-ਛੱਡੋ ਵੀਰੇ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੇਰਾ ਕਮਰਾ ਸੀ

ਤੇ ਗੇਟ ਵੀ ਬੰਦ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡੋ ਮੈਂ ਜਾ ਰਹੀ ਆ

ਦੀਪ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਕੁਝ ਹੋ ਤੇ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਕੇ ਫੋਨ 'ਤੇ ਸੈਕਸੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅਸਰ ਉਸ ਲੰਨ ਤੇ ਹੋਇਆ ਕਮਲ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।

ਦੀਪ ਨੇ ਕਮਲ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਿਆ ਕਰ ਤਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਮੋਬਾਈਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਦੀਪ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮਲ ਫਰੈਸ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਕਿ ਉਸ ਨਜਰ ਲੋਅਰ ਤੇ ਗਈ ਜੋ ਤੰਬੂ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ

ਕਮਲ- (ਮਨ ਵਿੱਚ ) ਉਉਫਫ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜਾਂ ਘੋੜਾ, ਦੇਖੋ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਪਜਾਮੇ ਵਿਚ ਵੀ ਸਾਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਹੋਏ ਕਮਲ ਨੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਨਾਈਟੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਬੈੱਡ 'ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਕਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ।

ਦੀਪ- ਕੀ ਹੋਇਆ, ਅੱਜ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਕਮਰਾ ਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ? ਕਮਲ- ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇੱਥੇ ਸੋਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿੱਕਤ ਆ?

ਦੀਪ- ਨਹੀਂ, ਮੈਨੂੰ ਕਿ ਦਿੱਕਤ ਹੋਣੀ ਆ ਚਾਹੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਰਹੋ

ਕਮਲ- ਮੈਂ ਲੱਗਿਆਂ ਕਿ ਤੂੰ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਇਦ ਇਸ ਲਈ

ਦੀਪ- ਹਾਂ, ਵੱਡਾ ਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰ ਲੇਣਾ ਮੈਂ (ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੱਬ ਲਿਆ ਜੋ ਕਮਲ ਨੇ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ)

ਕਮਲ- ਹਮਮ ੳਹ ਤੇ ਦਿੱਖ ਹੀ ਰਿਹਾ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਆ( ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾੜ ਸਕਦਾ ਹੈ)

ਦੀਪ- ਵੈਸੇ ਦੀਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੀਜਾ ਨੂੰ ਮਿਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ

ਕਮਲ- ਹਮ ਥੋੜਾ,ਵੈਸੇ ਤੂੰ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਿਆ ਹੈ,ਤੂੰ ਬੋਲੇ ਤਾ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂ?

ਦੀਪ- ਵਿਆਹ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ

ਕਮਲ- ਹਮ ਵੈਸੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?

ਦੀਪ- ਹਮ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ

ਕਮਲ- ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਕਿਉਂ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ?

ਦੀਪ- ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਸਵਿਟ ।

ਕਮਲ- ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੀਦੀ ਵਰਗੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਦੀ।

ਦੀਪ-ਜੇ ਸ਼ਰਮ ਕਰੋ ਗਾ , ਵਿਆਹ ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂਗਾ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲੈਂਦਾ

ਕਮਲ-ਅੱਛਾ ਬੇਟਾ ਮੈਂ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਰੀਫ਼ ਸਮਝ ਦੀ ਸੀ ਤੂੰ ਤੇ ਚਾਲੂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ

ਦੀਪ-ਚਾਲੂ ਕਿੱਥੇ ਆ,ਦੀਦੀ, ਇਵੇ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਕਮਲ-(ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸੋਚ ਕੇ) ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂਗਾ।

ਦੀਪ- ਹਾ ਪੁੱਛੋ ਦੀਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੂਠ ਕਿਉਂ ਬੋਲਣਾ

ਕਮਲ-ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਛੱਤ ਤੇ ਤੂੰ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਸੱਚ ਬੋਲਣਾ (ਅਜੇ ਵੀ ਰੁਦਰ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ)

ਰੁਦਰ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਇਸ ਲਈ ਦੀਪ ਨੇ ਸੱਚ ਦੱਸਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।

ਦੀਪ- ਜੀ ਮੈ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਤੁਸੀ ਉਪਰ ਹੋ।

ਕਮਲ: ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਕਿ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ।

ਦੀਪ- ਮੈਂ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਸੈਕਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈ ਉਥੇ ਰੁਕ ਹੀ ਗਿਆ ਸੀ।

(ਦੀਪ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕਮਲ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸ਼ਰਮਉਦੇ ਦੇ ਹੋਈ ਬੋਲੀ)

ਕਮਲ-ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕਦੋ ਲਿਆ?

ਦੀਪ- ਨਾਮ ਹੀ, ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪ ਤੇਰਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗਾ,ਆ ਬੁਝਾ ਦੇ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਤੇ ਪਾੜ ਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ। ਕਮਲ- ਮੈਂ ਇਹ ਸਭ ਕਦੋਂ ਕਿਹਾ,ਕਮੀਨਾ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੇਰਾ...

ਦੀਪ-ਮੇਰਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਬੋਲੋ

ਕਮਲ-ਕੁਝ ਨੀ ਬਸ ਹੁਣ ਸੋ ਜਾ ਚੱਲ

ਦੀਪ- ਕਿਵੇ ਸੋ ਜਾ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ uuuuffff ਦੇਖੋ ਤੁਹਾਡਾ ਸਰੀਰ ਕਿੰਨਾ ਨਰਮ ਹੈ.

ਕਮਲ- Aahh ਕੀ ਕਰ ਰਹਿਆ?

ਰੁਦਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਭੂਆ ਨੇ ਸਹੀ ਗੱਲ ਕਹੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸੇ ਲਈ ਉਹ ਕਮਲ ਉੱਪਰੋਂ ਚੜ ਗਿਆ

ਕਮਲ- ਆਹਹਹਮਮ ਨਹੀਂ ਦੀਪ ਇਹ ਗਲਤ ਹੈ ਉਉਉਉਫਫਫਫ ਮਾਆ ਆਹਹਹ ਛੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ

ਕਮਲ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਉਪਰੋ ਹਟਾਉਣਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਦੀਪ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਵਧ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕਮਲ ਦੀਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ ਤੇ ਦੀਪ ਨਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਪਾ ਲਏ

ਕਮਲ- ਆਹ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਦੀਪ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਗਾ

ਹਜੇ ਦੋਨੋ ਕੁਝ ਕਰ ਦੇ ਨੀਚੋ ਪੰਮੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ।

ਪੰਮੀ- ਦੀਪ

 

[Ramadeepsingh]

Aaaatttyyyyyyy swaad aa jnda teri story padh ke pr yr tu update bhut chota krda aa vadda update krya kr te 2 ja usto yada krya kr

 

[Deepgill1313]

ਕਮਲ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਨੀਚੇ ਨੀਚੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੀਪ ਨਾਲ ਕਿਵੇ ਨਜ਼ਰ ਮਿਲੇਵੇ ਗਈ ਇਹੀ ਸੋਚ ਦੇ ਹੋਏ ਕਮਲ ਨੀਚੇ ਆ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਦੀਪ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਚੈਨ ਦੀ ਸਾਹ ਲਈ ਤੇ ਸਰਬੀ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਪਰ ਕਮਲ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹਜੇ ਵੀ ਪੜੀਆਂ ਤੇ ਸੀ ਕਿ ਸਰਬੀ ਬੋਲੀ

ਸਰਬੀ- ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਕਮਲ

ਕਮਲ- ਨੀਚੇ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ ਸਰਬੀ-ਟਹੁਣ ਠੀਕ ਜਾ ਕੇ ਹਜੇ ਵੀ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋ ਰਹੀ ਆ

ਕਮਲ- ਹਮ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬਿਹਤਰ

ਸਰਬੀ-ਜੇ ਨਹੀ ਹੋਈ ਤਾ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਫ਼ੋਨ 'ਤੇ ਗੱਲ ਕਰੋ।

ਕਮਲ- ਕੀ ਆ ਭੂਆ ,ਕੁਝ ਤੇ ਸੋਚ ਕੇ ਬੋਲ ਲਿਆ ਕਰੋ ਮਾਹੀ ਵੀ ਇੱਥੇ ਬੈਠੀ ਆ।

ਸਰਬੀ- ਹਾਂ ਫਿਰ ਕਿ ਹੋਇਆ , ਉਹ ਵੀ ਜਵਾਨ ਹੈ, ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਦੀ ਆ, ਕਿਉਂ ਮਾਹੀ

ਮਾਹੀ- ਹਾਂ ਭੂਆ , ਮੈਂ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਮਓਣ ਵਾਲੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇਹ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ।

ਹੁਣ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬੋਲ ਦੇ ਕਿ ਪੰਮੀ ਖਾਣ ਲੈ ਆਈ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ।

ਪੰਮੀ- ਦੀਪ ਕਿੱਥੇ ਆ ਉਸ ਨੇ ਨਹੀ ਖਾਣਾ,

ਮਾਹੀ- ਉਸ ਦਾ ਤੁਹਾਡੀਆ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਢਿੱਡ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਲੈ ਜੂ ਵੀਰੇ ਲਈ ਖਾਣਾ।

ਪੰਮੀ- ਮਾਹੀ ਲੱਗਦਾ ਤਮੀਜ਼ ਭੁੱਲ ਗਈ ਆ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਮੈਂ ਮਾਂ ਆ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਝ ਆਈ।

ਸਰਬੀ- ਭਾਬੀ ਹਰ ਟਾਈਮ ਲੜਾਈ ਨਹੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਉਹ ਤੇ ਨਾਸਮਝ ਆ ਪਰ ਤੁਸੀ ਤੇ ਸਮਝ ਦਾਰ ਹੋ

ਪੰਮੀ- ਸੁਰੂ ਵੀ ਇਹੀ ਕਰ ਦੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਖਾਣਾ ਖਾਓ, ਮੈਂ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ।

ਦੀਪ ਦਾ ਨਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਘਬਰਾ ਗਈ।

ਮਾਹੀ-ਰਹਿਨੇ ਦੇ ਮਾਂ ਵੀਰੇ ਨੇ ਸਵੇਰ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ ਤੇ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਬੋਲ ਦੇਣਾ।

ਪੰਮੀ- ਬੇਟਾ,ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਕਿਵੇ ਉਸ ਸੰਭਲ਼ਣਾ ਗਾ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਦਾ ਬੋਲ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਈ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਦੀਪ ਉਦਾਸ ਮੂਡ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਸੀ।

ਪੰਮੀ- ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਨੀਚੇ ਤੂੰ

ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਉਸ ਕੋਲ ਖੜ ਕੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ।

ਦੀਪ- ਵੈਸੇ ਹੀ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਪੰਮੀ- ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਆ ਹਜੇ ਤੱਕ

ਦੀਪ- ਨਾਰਾਜ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਹੋ, ਮੈਨੂੰ ਝਿੜਕਣ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਹੈ।

ਪੰਮੀ- ਤੇ ਫਿਰ ਖਾਣਾ ਖਾ ਨੀਚੇ ਜਾ ਕੇ

ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਭੁੱਖੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਮਾਂ

ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੀਪ ਨੂੰ ਉੱਠਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਚੁੰਨੀ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਗਈ ਤੇ ਪੰਮੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੀਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ

ਪੰਮੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਦੀਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ ਪਰ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੋਲੀ| ਪੰਮੀ- ਦੀਪ ਧਿਆਨ ਕਿੱਥੇ ਆ ਤੇਰਾ?

ਦੀਪ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ

ਦੀਪ- ਕਿਤੇ ਨੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤੁਸੀ ਜਾਉ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੇਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਾ ਲਉਗਾ।

ਪੰਮੀ- ਦੇਖ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਮੁੰਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈਂ ਤੇ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਤੇ ਦੇਖਣ ਦਾ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਗਲਤ ਹੈ ਪੁੱਤਰ, ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੁੰਦਾ, ਇਸੇ ਲਈ ਸਵੇਰੇ ਤੈਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਿਆ ਸੀ

ਦੀਪ- ਉਹ ਮਾਂ ਮਾਫ ਕਰ ਦੋ, ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਨਜ਼ਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ

ਪੰਮੀ- ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਹਾਂ ਤੇ ਇਹ ਸਭ ਮਾਂ-ਪੁੱਤ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਹੈ।

ਦੀਪ- ਫਿਰ ਇਹ ਗੱਲ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਆ।

ਪੰਮੀ- (ਘਬਰਾ ਕੇ) ਮੇਰੇਤੇ ਕਿਉ ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ

ਇਸ ਘਬਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਫਿਰ ਚੁੰਨੀ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਗਈ।



ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਪ ਨੇ ਨਜਰ ਪਾਸੇ ਨੀ ਕੀਤੀ ਨਾ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾਂ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ

ਦੀਪ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਵੇਰੇ ਮੰਗਤ ਆਏ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ

ਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲੰਨ ਸੁਣ ਕੇਤੇ ਉਸ ਆਪਣੇ ਮੁਮੰੇ ਦੇਖਦੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਚੁੰਨੀ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ

ਪੰਮੀ- ਉਹ ਸਭ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਰਿਹ ਨੀ ਵੀ ਤੇਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਸਮਝ ਗਿਆ।

ਦੀਪ- ਜੇ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਦੇਖ ਰਹੇ ਦ

ਸੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ

ਪੰਮੀ- ਮੈਂ ਤੇ ਹੱਟ ਗਈ ਸੀ ਚੱਲ ਨੀਚੇ ਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਲੈ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਬੇ ਉਸ ਨੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਥੋਂ ਹੀ ਉਹ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਲੱਗ ਗਈ, ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਿਹਾ (ਕਮਰੇ ਚ ਬਹਾਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੈਰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਏ)

ਦੀਪ-ਹੱਟ ਨਹੀ ਗਈ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਇੰਨਾ ਮੋਟਾ ਤੇ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿੰਨ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੇਵੇਗਾ ਇਹੀ ਹਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵਾਰੇ ਓਸ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਕੀਤੀ ਸੀ(ਸਰਬੀ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਸੀ)।

ਪੰਮੀ- ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਇਵੇ ਕਿਵੇਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹਿਆ ।

ਦੀਪ- ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਮਾਂ,ਨਹੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਕਸਮ ਖਾਉ ।

ਪੰਮੀ ਕੋਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲੱਗੀ

ਦੀਪ- ਇਹ ਥੱਪੜ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੱਚ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਤੇ ਸੱਚ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਸੀਂ ਅਧੂਰੇ ਹੋ ਗਏ ਹੋ।

ਦੀਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੰਮੀ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਬੋਲ ਨਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ-ਚੁਪੀਤੇ ਖੜਾ ਦੇਖ ਕੇ ਦੀਪ ਬੈਡ ਤੋ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ

ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਡਰ ਗਈ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਦੀਪ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ। ਪੰਮੀ- ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਆ ਤੂੰ ਮੈਂ ਮਾਂ ਆ ਤੇਰੀ, ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜੀ ਹਰਕਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਲੱਗੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਕੇ ਨਹੀ

ਦੀਪ- ਠੀਕ ਹੈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮਾਫ ਕਰ ਦੋ।

ਪੰਮੀ ਉਥੋਂ ਸਿੱਧੀ ਨੀਚੇ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦਾ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ।ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਦੀਪ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਗਇਆਂ ਤੇ ਕਮਲ ਚਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ।

ਦੀਪ- (ਮਨ ਵਿੱਚ) ਉਫਫ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਦੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਉਂਗਲੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ,ਇਸ ਤੋਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੀਦੀ ਵੀ ਪਿਆਸੀ ਲੱਗਦੀ ਆ ਮੇਰਾ ਲੰਬ ਵੀ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਆ ਉਫਫਫ ਜਦੋਂ ਦੀਦੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇਵੇ ਲੱਗ ਰਹਿਆ ਸੀ ਕੱਸੀ ਮੇਰਾ ਹੀ ਹੱਥ ਹੋ ਕਿਆ ਨਜ਼ਰਾਂ ਸੀ

aaahhhh maaaa ਇੰਨੀ ਫੁੱਦੀਆ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਮਾਹੀ ਦੀ ਤਾ ਸੀਲਬੰਦ ਆuuuuffffff ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਾਹੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲ ਰਹਿਆ ਸੀ uuuuufffffffff

ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਫਫ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰੇਗੀ।

ਇਹੀ ਸਬ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਭੂਆ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ।

ਦੀਪ- ਆਹ ਭੂਆ ਤੇਰਾ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ।

ਸਰਬੀ- ਨਹੀ ਮੇਰੇ ਪੀਰੀਅਡ ਆ ਗਏ ਨੇ 3 ਦਿਨ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਇਹ ਹੀ ਦੱਸਣ ਆਈ ਸੀ

ਦੀਪ- ਕੀ ਆ ਭੂਆ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਕਿ ਬਣਾਂਗਾ

ਸਰਬੀ-ਕਮਲ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦੇ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਆ ਸਹੁੰ ਮੰਨ ਜੇ ਗਈ।

ਦੀਪ- ਮੈਂ ਕੋਈ ਜੋਖਮ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦਾ ਭੂਆ

ਸਰਬੀ- ਮੈਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲੇਗੀ।

ਦੀਪ- ਨਹੀ ਜਦੋ ਤੱਕ ਕਮਲ ਦੀਦੀ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ

ਸਰਬੀ- ਸੋ ਜਾ ਫਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ

ਸਰਬੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਖਾਣੇ ਦੀ ਪਲੇਟ ਸੀ।

ਮਾਹੀ- ਲੈ ਵੀਰੇ, ਜਲਦੀ ਖਾਣਾ ਖਾ ਲਓ।

ਦੀਪ- ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਮਾਹੀ- ਜ਼ਰਾ ਸੋਚੋ, ਮੈਂ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਂਗੀ।

ਦੀਪ- ਅੱਛਾ ਲੈ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਇੱਧਰ।

ਪਲੇਟਲੈ ਕੇ ਦੀਪ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਲੱਗਿਆਤੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ

ਦੀਪ- ਅੱਜ ਫਿਰ ਕਿਵਾ ਲੱਗਿਆ?

ਮਾਹੀ- ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਿਆ ਵੀਰੇ?

ਦੀਪ- ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ

ਮਾਹੀ- ਹਮ ਵਧੀਆ ਸੀ

ਦੀਪ- ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਹੈ, ਇਹ ਨਾਜ਼ੁਕ ਅਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਹੈ.

ਮਾਹੀ-ਕਿ ਆ ਵੀਰੇ ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਵੇਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ? ਦੀਪ-ਕਿ ਆ ਹੁਣ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾ ਵਧਿਆ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾ ਤੇ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਵੀ ਵੀਰੇ ਖਾ ਜਾ ਇਸ ਨੂੰ

ਮਾਹੀ- ਓਏ ਵੀਰੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਲਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ।

ਦੀਪ-ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾ?

ਮਾਹੀ- aahhh ਨਹੀ ਵੀਰੇ ਦੀਦੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ uuuff

ਪਰ ਫਿਰ ਦੀਪ ਨੇ ਮਾਹੀ ਦੀ ਪੈਂਟੀ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।

ਦੀਪ- ਆਹਾਹ ਦੇਖੋ ਕਿਵੇਂ ਚੋ ਰਹੀ ਆ ਉਉਮਮਮਮਾਹਾਹਹ ਉਦੋ ਤੇ ਮੰਮੀ ਕੋਲੋ ਵੀ ਨਹੀਂ ਡਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਦੋ ਮੰਮੀ ਆਈ ਸੀ

ਮਾਹੀ-ਛੱਡੋ ਵੀਰੇ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੇਰਾ ਕਮਰਾ ਸੀ

ਤੇ ਗੇਟ ਵੀ ਬੰਦ ਸੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡੋ ਮੈਂ ਜਾ ਰਹੀ ਆ

ਦੀਪ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਕੁਝ ਹੋ ਤੇ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਕੇ ਫੋਨ 'ਤੇ ਸੈਕਸੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅਸਰ ਉਸ ਲੰਨ ਤੇ ਹੋਇਆ ਕਮਲ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।

ਦੀਪ ਨੇ ਕਮਲ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਿਆ ਕਰ ਤਾ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਮੋਬਾਈਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਦੀਪ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮਲ ਫਰੈਸ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਕਿ ਉਸ ਨਜਰ ਲੋਅਰ ਤੇ ਗਈ ਜੋ ਤੰਬੂ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ

ਕਮਲ- (ਮਨ ਵਿੱਚ ) ਉਉਫਫ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜਾਂ ਘੋੜਾ, ਦੇਖੋ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਪਜਾਮੇ ਵਿਚ ਵੀ ਸਾਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਹੋਏ ਕਮਲ ਨੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਨਾਈਟੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਬੈੱਡ 'ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਕਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਦੀਪ ਬੋਲਿਆ।

ਦੀਪ- ਕੀ ਹੋਇਆ, ਅੱਜ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਕਮਰਾ ਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ? ਕਮਲ- ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇੱਥੇ ਸੋਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿੱਕਤ ਆ?

ਦੀਪ- ਨਹੀਂ, ਮੈਨੂੰ ਕਿ ਦਿੱਕਤ ਹੋਣੀ ਆ ਚਾਹੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਰਹੋ

ਕਮਲ- ਮੈਂ ਲੱਗਿਆਂ ਕਿ ਤੂੰ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਇਦ ਇਸ ਲਈ

ਦੀਪ- ਹਾਂ, ਵੱਡਾ ਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰ ਲੇਣਾ ਮੈਂ (ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੱਬ ਲਿਆ ਜੋ ਕਮਲ ਨੇ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ)

ਕਮਲ- ਹਮਮ ੳਹ ਤੇ ਦਿੱਖ ਹੀ ਰਿਹਾ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਆ( ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾੜ ਸਕਦਾ ਹੈ)

ਦੀਪ- ਵੈਸੇ ਦੀਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੀਜਾ ਨੂੰ ਮਿਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ

ਕਮਲ- ਹਮ ਥੋੜਾ,ਵੈਸੇ ਤੂੰ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਿਆ ਹੈ,ਤੂੰ ਬੋਲੇ ਤਾ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂ?

ਦੀਪ- ਵਿਆਹ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ

ਕਮਲ- ਹਮ ਵੈਸੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?

ਦੀਪ- ਹਮ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ

ਕਮਲ- ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਕਿਉਂ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ?

ਦੀਪ- ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਸਵਿਟ ।

ਕਮਲ- ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੀਦੀ ਵਰਗੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਦੀ।

ਦੀਪ-ਜੇ ਸ਼ਰਮ ਕਰੋ ਗਾ , ਵਿਆਹ ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂਗਾ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲੈਂਦਾ

ਕਮਲ-ਅੱਛਾ ਬੇਟਾ ਮੈਂ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਰੀਫ਼ ਸਮਝ ਦੀ ਸੀ ਤੂੰ ਤੇ ਚਾਲੂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ

ਦੀਪ-ਚਾਲੂ ਕਿੱਥੇ ਆ,ਦੀਦੀ, ਇਵੇ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਕਮਲ-(ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸੋਚ ਕੇ) ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂਗਾ।

ਦੀਪ- ਹਾ ਪੁੱਛੋ ਦੀਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੂਠ ਕਿਉਂ ਬੋਲਣਾ

ਕਮਲ-ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਛੱਤ ਤੇ ਤੂੰ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਸੱਚ ਬੋਲਣਾ (ਅਜੇ ਵੀ ਰੁਦਰ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ)

ਰੁਦਰ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਇਸ ਲਈ ਦੀਪ ਨੇ ਸੱਚ ਦੱਸਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।

ਦੀਪ- ਜੀ ਮੈ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਤੁਸੀ ਉਪਰ ਹੋ।

ਕਮਲ: ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਕਿ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ।

ਦੀਪ- ਮੈਂ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਵੈਸੇ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਸੈਕਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈ ਉਥੇ ਰੁਕ ਹੀ ਗਿਆ ਸੀ।

(ਦੀਪ ਤੋ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕਮਲ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸ਼ਰਮਉਦੇ ਦੇ ਹੋਈ ਬੋਲੀ)

ਕਮਲ-ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕਦੋ ਲਿਆ?

ਦੀਪ- ਨਾਮ ਹੀ, ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪ ਤੇਰਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗਾ,ਆ ਬੁਝਾ ਦੇ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਤੇ ਪਾੜ ਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ। ਕਮਲ- ਮੈਂ ਇਹ ਸਭ ਕਦੋਂ ਕਿਹਾ,ਕਮੀਨਾ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੇਰਾ...

ਦੀਪ-ਮੇਰਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਬੋਲੋ

ਕਮਲ-ਕੁਝ ਨੀ ਬਸ ਹੁਣ ਸੋ ਜਾ ਚੱਲ

ਦੀਪ- ਕਿਵੇ ਸੋ ਜਾ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ uuuuffff ਦੇਖੋ ਤੁਹਾਡਾ ਸਰੀਰ ਕਿੰਨਾ ਨਰਮ ਹੈ.

ਕਮਲ- Aahh ਕੀ ਕਰ ਰਹਿਆ?

ਰੁਦਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਭੂਆ ਨੇ ਸਹੀ ਗੱਲ ਕਹੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸੇ ਲਈ ਉਹ ਕਮਲ ਉੱਪਰੋਂ ਚੜ ਗਿਆ

ਕਮਲ- ਆਹਹਹਮਮ ਨਹੀਂ ਦੀਪ ਇਹ ਗਲਤ ਹੈ ਉਉਉਉਫਫਫਫ ਮਾਆ ਆਹਹਹ ਛੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ

ਕਮਲ ਨੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਉਪਰੋ ਹਟਾਉਣਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਦੀਪ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਵਧ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕਮਲ ਦੀਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ ਤੇ ਦੀਪ ਨਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਪਾ ਲਏ

ਕਮਲ- ਆਹ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਦੀਪ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਗਾ

ਹਜੇ ਦੋਨੋ ਕੁਝ ਕਰ ਦੇ ਨੀਚੋ ਪੰਮੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ।

ਪੰਮੀ- ਦੀਪ

Waah Bhai waah kya baat hai

 

[Gurdeep1288]

Ghaint

 

[Harman Brar]