Aman_k_s
Member
- 214
- 332
- 64
Aman_k_s
Member
- 214
- 332
- 64
ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ 9
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਹੋਈ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਤਾਂ ਸਵੇਰੇ ਸਾਝਰੇ ਉੱਠ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੇ ਘਰ ਦਾ ਮੁਯੈਨਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਕੇ ਓਹ ਮੁੰਡਾ ਕੌਣ ਸੀ ਤੇ ਕਿੱਥੋਂ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਸੀ।
ਓਹ ਤਾਂ ਮਨ ਵਿਚ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ,
" ਸਾਲੀ ਛੋਟੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਮਦਰ ਹੈ , ਅਪਨੇ ਯਾਰ ਕੋ ਸਿਧਾ ਘਰ ਪੇ ਹੀ ਬੁਲਾ ਲਿਆ , ਬੜੀ ਮਸਤ ਹੈ ਯਾਰ, ਬਸ ਕਿਸੀ ਤਰਹ ਸੇ ਏਸਕੋ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਪੜੇਗਾ,ਕੋਮਲ ਕੋ ਭੀ ਨਾ ਪਤਾ ਚਲੇ ਇਸਕੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕੇ ਮੇਨੇ ਅਬ ਇਸਕੀ ਲੈਨੇ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹਾ ਹੂ, ਵਰਨਾ ਕਾਮ ਸੇ ਭੀ ਨਿਕਲ ਸਕਤੀ , ਮੇਰੇ ਕੋ। ਕਾਸ਼ ਕੇ ਔਰ ਕਰੀਬ ਸੇ ਦੇਖ ਪਾਤਾ ਇਸਕੋ ਓਸ ਲੜਕੇ ਕੇ ਸਾਥ। ਫੋਟੋਜ਼ ਮੈਂ ਯੇਹ ਸਾਫ ਭੀ ਦਿਖ ਰਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਯਾ ਕਰੇ। ਕੋਈ ਨਾ , ਨਜ਼ਰ ਬਨਾਏ ਰਾਖਤਾ ਹੁ ਇਸੀ ਪੇ, ਕਭੀ ਤੋ ਕੁਛ ਹਾਥ ਮੈਂ ਆਏਗਾ ਹੀ। ਔਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਆਏਗਾ, ਛੋੜਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਕੋ। ""
ਸਵੇਰ ਦੇ 10 ਵਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਕੋਮਲ ਉਠਕੇ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਨੂੰ ਲਗ ਪਈ ਪਰ ਸਹਿਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟੀ ਓਥੇ ਹੀ ਪਈ ਰਹੀ। ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਠਾਉਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਓਹ ਬਿਸਤਰ ਛੱਡ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੀ।
ਅਖੀਰ ਕੋਮਲ ਜਦ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਝਾੜੂ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਓਹਨੂੰ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਖਾਲੀ ਪੁੜੀ ਲੱਭੀ।
ਓਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੌਂਕ ਗਈ। ਇਹ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਪੁੜੀ ਕਿੱਥੋਂ ਆਈ ਕਮਰੇ ਵਿਚ। ਕਯਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ। ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਇੱਦਾਂ ਕਿਵੇਂ। ਇਹ ਨੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਓਹ ਤਾਂ ਸ਼ਰੀਫ ਆ। ਨਾ ਨਾ। ਓਹ ਅਜੇਹਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਵਹਿਮ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਆਹ ਪੁੜੀ।
ਫੇਰ ਓਹ ਉਠੀ ਤੇ ਕੁਝ ਸੋਚਣ ਲਗ ਪਈ। ਓਹ ਪਹਿਲਾ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਉਠਾਉਣ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਅਚਾਨਕ ਰੁਕ ਗਈ।
ਕੀ ਕਰਾਂ ਹੁਣ ? ਇਹਨੂੰ ਉਠਾ ਕੇ ਪੁੱਛਾਂ ? ਨਹੀਂ ਐਵੇਂ ਨੀ , ਕਯਾ ਪਤਾ ਮੈਂ ਹੀ ਗ਼ਲਤ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੋਵਾ। ਚਲ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾ ਇਹਨੂੰ। ਨਹੀਂ ।
ਹੋ ਸਕਦਾ ਕੇ ਬਾਹਰੋ ਖਿੜਕੀ ਚੋ ਇਹ ਲਿਫ਼ਾਫੀ ਉੜ ਕੇ ਆਈ ਹੋਵੇ। ਓਹ ਸੋਚ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅਚਾਨਕ ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕੇ ਇਹ ਬੈਡਸ਼ੀਤ ਵੀ ਬਦਲੀ ਬਦਲੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਓਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੌ ਰਾਤ ਸੀ।
ਓਹ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੀ। ਓਹ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਰਾਤ ਜੌ ਅਵਾਜ ਓਹਨੂੰ ਸੁਣੀ ਸੀ, ਓਹ ਗ਼ਲਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੋਈ ਆਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਓਹ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਰੇ ਕਯਾ। ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਉਠਾ ਓਹਦੀ ਝਾੜ ਪਤ ਕਰੇ। ਓਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ।
ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਥੋੜੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਈ। ਓਹਨੇ ਸੋਚੇਯਾ ਕੇ ਕਯਾ ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ? ਓਹਦੀਆ ਵੀ ਤਾਂ ਕੁਝ ਜਰੂਰਤਾਂ ਹੋਣੀਆ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਓਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਦਾ ਵੀ ਮੰਨ ਕਰ ਗੇਆ ਹੋਣਾ।
ਪਰ ਓਹਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਹਾਲੇ ਓਹਦੀ ਅੱਲੜ ਉਮਰ ਆ।
ਤਾਂ ਓਹ ਚੁੱਪ ਹੀ ਰਹੀ। ਪਰ ਓਹ ਜਾਨ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕੇ ਇਹ ਕਾਰਾ ਹੈ ਕਿਸਦਾ। ਤੁਲਸੀ ਤਾਂ ਰਾਤ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਹੋ ਨੀ ਸੁ ਸਕਦਾ। ਕੌਣ ਆਇਆ ਸੀ ਓਹਦੇ ਘਰ। ਕਿਸੇ ਦਾ ਖੜਕਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਸੀ, ਇੰਨਾ ਯਾਦ ਸੀ ਓਹਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਓਹਦਾ ਫੋਨ ਵੱਜਿਆ।
ਪਾਲੀ - ਕਿਵੇਂ ਆ ਜਾਨੇਮਨ, ਤਿਆਰ ਆ ਅੱਜ ਫੇਰ।
ਕੋਮਲ - ਹਾਂ ਹਾਂ, ਕੋਈ ਨਾ।
ਪਾਲੀ - ਇਕੱਲੀ ਆਵੇਂਗੀ ਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਹੋਊ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਮਤਲਬ ਤੇਰਾ ?
ਪਾਲੀ - ਮਤਲਬ ਕੇ ਕਯਾ ਪਤਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਸਹੇਲੀ ਜਾ ਭੇਣ ਵੀ ਆਓ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
ਕੋਮਲ - ਖ਼ਬਰਦਾਰ ਜੈ ਮੇਰੀ ਭੇਣ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿਚ ਲਿਆ ਤਾਂ।
ਪਾਲੀ - ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ , ਕੋਈ ਨਾ। ਚਲ ਤੂੰ ਆਜੀ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ 4 ਵਜੇ, ਓਸੇ ਖੰਡਰ ਦੇ ਕੋਲ। ਇੱਥੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਰੈਡੀ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਆ ਜਾ ਗੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਫੋਨ ਕਟ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਓਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ। ਵਕ਼ਤ ਲੰਘਦਾ ਤੇ ਓਹ ਨੀਚੇ ਬੇਬੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹੱਥ ਵਟਾਉਣ ਲਗ ਪੈਂਦੀ।
ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ -
ਪਾਲੀ ਮਲੀ ਨੂੰ - ਆ ਰਹੀ ਆ ਤੇਰੀ ਮੈਡਮ।
ਮਲੀ - ਵਾਹ ਯਾਰ, ਨਜ਼ਾਰਾ ਹੀ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ।
ਪਾਲੀ - ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਕਰ ਲਵਾਂਗਾ।
ਮਲੀ - ਇਹ ਕੀ ਗੱਲ ਬਣੀ। ਗਲ ਆਪਣੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਆ ਨਾ।
ਪਾਲੀ - ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਓਹਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਤੇ ਹੈ। ਓਹ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਗਲ ਵਖਰੀ ਹੁੰਦੀ। ਕੋਈ ਨਾ ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ।
ਮਲੀ - ਕੋਈ ਨਾ ,ਇਕ ਵਾਰ ਇਹਦੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਦੂਜੀ ਦਾ ਇੰਤਜਾਮ ਤਾਂ ਆਪੇ ਹੋ ਜਾਣਾ।
ਹਾ ਹਾ ਹਾ। ਦੋਨੋ ਹਸ ਪੈਂਦੇ।
ਸਹਿਜ ਉਠੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਦੀ ਪੌੜੀਆ ਤੋ ਨੀਚੇ ਆਉਣ ਲੱਗੀ। ਰਾਤ ਦਾ ਕਰਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਚਲਣ ਵਿਚ ਥੋੜੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਸੀ, ਪਰ ਓਹ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾਹਿਰ ਨੀ ਸੀ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ।
ਕੋਮਲ ਨੇ ਓਹਦੀ ਚਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਸਾਰਾ ਅੰਦਾਜਾ ਲਗਾ ਲਿਆ ਕੇ ਰਾਤ ਵਾਲੀ ਓਹਦੀ ਗਲ ਸੱਚੀ ਹੈ।
ਓਹ ਮਨ ਵਿਚ ਸੋਚਦੀ ਪਈ ਹੋਵੇ ,"ਇਹਨੇ ਰਾਤ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਿਤਾਈ ਹੀ ਹੈ। ਤਾਹੀਓਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਕੋਲ ਹੁਣ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲ ਫਿਰ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਕੰਜ਼ਰੀ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਕੇਹ ਦੇਂਦੀ। ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਗੈਰੀ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੀ। ਸੋਹਣੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇਂਦਾ ਤੇ ਸਵਾਦ ਵੀ ਪੂਰਾ ਦੇਂਦਾ। "
ਤੁਲਸੀ ਵੀ ਲੁਕ ਕੇ ਸਹਿਜ ਵਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਆਵੇ ਜਦ ਸਹਿਜ ਬੈਡ ਤੇ ਨੰਗੀ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ, ਓਹਦਾ ਹੁਸਨ। ਓਹ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸਾਈਡ ਤੇ ਲੁਕਿਆ ਅਪਣਾ ਲਨ ਖੁਰਕਣ ਲਗਦਾ।
ਦੋਪਹਰ ਦੇ ਵਕ਼ਤ ।।।
ਕੋਮਲ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ।।
ਕੋਮਲ - ਤੂੰ ਚਲੇਂਗੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ।
ਸਹਿਜ - ਕਿੱਥੇ?
ਕੋਮਲ - ਮੇਰੀ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ। ਤੂੰ ਵੀ ਚਲ ਨਾਲ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ। ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਕੰਮ ਆ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਸ਼ਮੀ ਓਹ ਮੁੰਡਾ ਟਿਉਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦਾ। ਓਹਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ।
ਕੋਮਲ - ਕੋਣ। ਮੁੰਡਾ।
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ ।। ਰਵੀ। ਆਪਣੇ ਪੜੋਸੀਆਂ ਦਾ। ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਤਾਂ ਹੋ ਓਹਨੂੰ।
ਕੋਮਲ - ਅੱਛਾ ਓਹ। ਠੀਕ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਤੂੰ ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਦੇ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ। ਓਹਦੇ ਪੇਪਰ ਨੇੜੇ ਨੇ। ਕਿਧਰੇ ਫੇਲ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਸ਼ਾਯਦ ਓਹਦੀ ਕਲਾਸ ਅੱਜ ਵੱਧ ਨਾ ਲਾਣੀ ਪੇ ਜਾਵੇ। ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ 3 ਵਜੇ ਬੁਲਾਇਆ ।
ਕੋਮਲ ਰਵੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਸੀ ਇਹ ਦੋਨੋ ਇੰਨਾ ਵਕ਼ਤ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਦੇ ਆ। ਪਰ ਓਹ ਨਿਆਣਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਤੋ ਛੋਟਾ ਵੀ ਆ ਤਾਂ ਅਜੇਹਾ ਖ਼ਯਾਲ ਓਹਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਦੇ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਰ ਸੀ। ਰਵੀ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦੀ ਕੰਧ ਨਾਲ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਦੀ ਕੰਧ ਲਗਦੀ ਆ। ਉਪਰੋ ਸਹਿਜ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਨਾ ਨੀ ਕਰਦੀ ਜਦਕਿ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਓਹਨੇ ਜਾਣਾ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ। ਅੱਜ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਸਾਫ ਨਾ।
ਕੋਮਲ ਦਾ ਸ਼ਕ ਹੋਰ ਗਹਿਰਾ ਗੇਆ। ਓਹਨੇ ਸੋਚ ਲਿਆ ਕੇ ਓਹ ਪੜਤਾਲ ਕਰੇਗੀ ਪਰ ਅੱਜ ਨਹੀਂ। ਅੱਜ ਓਹ ਪਾਲੀ ਨੂੰ ਨਿੱਬੜ ਲਵੇ ਫੇਰ ਲੱਭੇਗੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੀ ਬੇਬੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕੇਹਂਦੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੈ , ਸ਼ਾਮ ਦੇ 6 ਵਜ ਜਾਣੇ ਨੇ ਵਾਪਸੀ ਦੇ। ਮਨਜੀਤ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦੇਂਦੀ।
ਉਧਰ ਰਵੀ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਸੇਕਸ ਚੇਟ ਜਾਰੀ ਸੀ। ਓਹ ਰਾਤ ਦੇ ਹਸੀਨ ਸਫ਼ਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਪਏ ਸਨ ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਓਂਤਬੰਦੀ ਵਿੰਕੇ ਅੱਜ ਓਹ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਗੇ।
ਕੋਮਲ ਓਥੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਠੀਕ ਵਕਤ ਤੇ ਪਾਲੀ ਦੀ ਦੱਸੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਓਹਨੇ ਮੂੰਹ ਢਕਿਆ ਹੁੰਦਾ , ਪਰ ਓਹ ਪਾਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪਾਂ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ। ਪਾਲੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਦੋਸਤ ਮਲੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ।
ਕੋਮਲ - ਮੈਂ ਆ ਗਈ ਹਾਂ। ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਤਿਆਰ ਤਾਂ ਹੈ ਨਾ?
ਪਾਲੀ - ਹਾਂ ਹਾਂ , ਬਿਲਕੁਲ ਸਭ ਤਿਆਰ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਇਹ ਕੌਣ ਆ ਤੇ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ?
ਪਾਲੀ - ਕੌਣ ਆ। ਇਹ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਆ, ਇਥੇ ਦੀ ਰਖੀ ਨੂੰ ਆਇਆ ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ, ਇਹ ਬਾਹਰ ਰਹੁ, ਚਲ ਅਪਾ ਦੋਨੋ ਅੰਦਰ ਚਲਦੇ ਆ। ਲਿਆ ਪੈਸੇ।
ਪਾਲੀ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ 3000 ਰੱਖ ਦੇਂਦਾ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ।
ਕੋਮਲ ਆਪਣਾ ਢਕਿਆ ਮੂੰਹ ਖੋਲਦੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਪਾਲੀ ਉੱਠ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ। ਕੋਮਲ ਉਪਰੋ ਕਮੀਜ ਚੁੱਕਣ ਹੀ ਲਗਦੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਪਾਲੀ ਬੋਲ ਪੈਂਦਾ।
ਪਾਲੀ - ਰੁਕ ਜਾਣ ਮੇਰੀਏ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਹੋਇਆ? ਰੁਕਣ ਨੂੰ ਕਿਉੰ ਕਿਹਾ। ਕੁਝ ਹੋਰ ਮੂਡ ਆ।
ਪਾਲੀ - ਓਹ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਹੈ।
ਕੋਮਲ - ਫੇਰ ?
ਪਾਲੀ - ਪਰ ਮੈਂ ਨੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਕਰਨਾ।
ਕੋਮਲ - ਇਹ ਕੀ ਮਜ਼ਾਕ ਆ। ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੀ? ਤੇਰਾ ਦੋਸਤ ਵੀ ਆ ਨਾਲ, ਇਹਦਾ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾ ਦਸਦਾ। ਚਲ ਫੇਰ ਤੂੰ ਬਾਹਰ ਚਲ ਤੇ ਬਾਹਰ ਉਡੀਕ ਕਰ । ਓਹਨੂੰ ਭੇਜ ਅੰਦਰ। ਐਵੇਂ ਟਾਈਮ ਵੈਸਟ ਕਰਿਆ। ਮੈਂ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮਲੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਇਕ ਗੋਲੀ ਫੜਾਉਂਦਾ ਤੇ ਕੇਹਂਦਾ ਕੇ ਹੁਣ ਤੂੰ ਲੈਅ ਨਜ਼ਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ।
ਮਲੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਨਾਮ ਆ ਤੇਰਾ।
ਮਲੀ - ਜੀ ਮਲੀ। ਮਲੀ ਨਾਮ ਆ ਮੇਰਾ।
ਕੋਮਲ - ਓਕੇ ਜੀ। ਚਲ ਫੇਰ ਹੋ ਜਾ ਸ਼ੁਰੂ। ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਨਿਕਲਣਾ ਤਾਂ ਅਪਾ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ।
ਮਲੀ - ਠੀਕ ਆ ਜੀ।
ਮਲੀ ਓਹ ਗੋਲੀ ਕੋਮਲ ਤੋ ਲੁਕ ਕੇ ਮੂੰਹ ਅੰਦਰ ਦਬਦਾ ਤੇ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾ ਜਾਂਦਾ।
ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਅਸਲੀ ਖੇਡ।
ਕੋਮਲ ਨੀਚੇ ਬੈਠਦੀ ਤੇ ਮਲੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜੀਪ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੀ। ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਲੰਬਾਈ ਵੇਖ ਕੇ। ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੋਮਲ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲਨ ਲਏ ਸਨ , ਪਾਲੀ ਦਾ ਵੀ ਛੋਟਾ ਸੀ ਮਗਰ ਮੋਟਾ ਸੀ, ਪਰ ਆਹ ਮਲੀ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਤੋ ਵੀ ਵੱਧ ਕਰਾਈ ਫਿਰਦਾ ਸੀ। ਲੰਬਾਈ ਪੂਰੇ 7 ਇੰਚ ਤੋ ਵੱਧ ਹੀ ਹੋਣੀ।
ਕੋਮਲ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਹਿਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ। ਮਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਜੇਹਾ ਆਉਣਾ ਤੇ ਓਹ ਕੋਮਲ ਵਲ ਵੇਖ ਓਹਦੇ ਵਾਲਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਤੇ।
ਕੋਮਲ ਨੇ ਹੁਣ ਸਹਲਾਉਂਦੇ ਸਹਲੌਂਦੇ ਓਹਦਾ ਲਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਲਿਆ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਮਾਸ ਪਿੱਛੇ ਹਟਾ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਮਲੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੈਅ ਰਿਹਾ ਸੀ। 5 6 ਮਿੰਟ ਚੂਸਣ ਮਗਰੋ ਕੋਮਲ ਕਦੀ ਹੋਈ ਤੇ ਓਹਨੇ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦਿੱਤੀ। ਓਹ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਬ੍ਰਾ ਪੈਂਟੀ ਵਿਚ ਮਲੀ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸੀ ਮਲੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਪੂਰਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਅ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਟ ਲਾ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰਖੀ ਤੇ ਪੈਂਟ ਦੇ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਇੱਕਠਿਆ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਓਹ ਹੁਣ ਕੋਮਲ ਸਾਹਮਣੇ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਖੜਾ ਸੀ।
ਓਹਨੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬਾਹ ਫੜੀ ਤੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਓਹਦੀ ਗਰਮਾਹਟ ਲੈਣ ਲਗਾ। ਓਹ ਹੁਣ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇਆ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਓਹ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁਟਦਾ ਤਾਂ ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੂਹੋ ਆਹ ਆਹ ਨਿਕਲ ਉੱਠਦਾ। ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਇੰਝ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਆਪਣਾ ਦੂਸਰਾ ਹੱਥ ਕੋਮਲ ਦੀ ਦੇ ਟੱਟੇਆ ਉਤੇ ਰੱਖਿਆ , ਜੋਰ ਨਾਲ ਦਬਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੋ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਂਗਲਾ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਕ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਸਹਿਰ ਉਠੀ ਤੇ ਓਹ ਘੁੰਮ ਗਈ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸਿੱਧੇ ਹੀ ਮਲੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤੇ।
ਦੋਨੋ ਹੀ ਸੇਕਸ ਵਿਚ ਗੁੰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤੇ ਬਾਹਰ ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਪਾਲੀ ਵੀ ਪੈਂਟ ਤੇ ਬਾਹਰ ਲਨ ਨੂੰ ਕੱਢ ਸਹਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪਰ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਸੀ। ਓਹ ਅਜ ਪੂਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਲੈਣ ਲਈ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਮਨਾ ਹੀ ਲੇਣਾ। ਮਲੀ ਓਹਦਾ ਯਾਰ ਪੈਸੇ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਪਾਲੀ ਲਈ 10 ਵੀ ਹਾਜਰ ਤਕ ਵੀ ਦੇ ਦੇਣੇ ਸਨ ਜੌ ਕਾਫੀ ਸਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ।
ਫਿਲਹਾਲ ਥੋੜੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਚੁਮਾ ਚਾਟੀ ਤੋ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਤੇ ਮਲੀ ਅਗਲ ਹੋਏ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਪੂਰੀ ਗਿਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਹਵਸ ਵਿਚ ਭਿੱਜੀ ਅੱਖ ਹੁਣ ਸਿੱਧਾ ਲਨ ਮੰਗਦੀ ਸੀ।
ਓਹਨੇ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਪੈਂਤੀ ਲਹੀ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਲਿਟ ਗਈ। ਗੋਲੀ ਕਰਕੇ ਮਲੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਓਹਦੀਆ ਅੱਖਾ ਲਾਲ ਸਨ ਤੇ ਲਨ ਪੂਰਾ ਟਾਇਟ। ਓਹਨੇ ਵੀ ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਸਿੱਧਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਉਤੇ ਗੈਰ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਵਿਚ ਹੀ ਅੰਦਰ ਤਕ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ।
ਕੋਮਲ - ਹੌਲੀ ਕਾਰਲਾ। ਆ। ਹੌਲੀ ਮਰ।
ਮਲੀ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਓਹਦੀ ਅਵਾਜ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ ਤੇ ਓਹ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਬੈਂਡ ਵਜਾਉਣ ਲਗਦਾ।
ਪੂਰਾ ਕਮਰਾ ਕੋਮਲ ਦੀਆ ਚਿਖਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਉੱਠਦਾ।
ਬਾਕੀ ਲੰਬਾਈ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ
ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਅੱਗੇ ਕੰਟੇਨਓ ਕਰਦਾ ।।
ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ 10 ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਦਾ ਪਾਵਾਂਗਾ।।
ਕਮੇਂਟ ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਲਾਜ਼ਮੀ ਕਰਿਓ।।।
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਹੋਈ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਤਾਂ ਸਵੇਰੇ ਸਾਝਰੇ ਉੱਠ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੇ ਘਰ ਦਾ ਮੁਯੈਨਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਕੇ ਓਹ ਮੁੰਡਾ ਕੌਣ ਸੀ ਤੇ ਕਿੱਥੋਂ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਸੀ।
ਓਹ ਤਾਂ ਮਨ ਵਿਚ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ,
" ਸਾਲੀ ਛੋਟੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਮਦਰ ਹੈ , ਅਪਨੇ ਯਾਰ ਕੋ ਸਿਧਾ ਘਰ ਪੇ ਹੀ ਬੁਲਾ ਲਿਆ , ਬੜੀ ਮਸਤ ਹੈ ਯਾਰ, ਬਸ ਕਿਸੀ ਤਰਹ ਸੇ ਏਸਕੋ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਪੜੇਗਾ,ਕੋਮਲ ਕੋ ਭੀ ਨਾ ਪਤਾ ਚਲੇ ਇਸਕੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕੇ ਮੇਨੇ ਅਬ ਇਸਕੀ ਲੈਨੇ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹਾ ਹੂ, ਵਰਨਾ ਕਾਮ ਸੇ ਭੀ ਨਿਕਲ ਸਕਤੀ , ਮੇਰੇ ਕੋ। ਕਾਸ਼ ਕੇ ਔਰ ਕਰੀਬ ਸੇ ਦੇਖ ਪਾਤਾ ਇਸਕੋ ਓਸ ਲੜਕੇ ਕੇ ਸਾਥ। ਫੋਟੋਜ਼ ਮੈਂ ਯੇਹ ਸਾਫ ਭੀ ਦਿਖ ਰਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਯਾ ਕਰੇ। ਕੋਈ ਨਾ , ਨਜ਼ਰ ਬਨਾਏ ਰਾਖਤਾ ਹੁ ਇਸੀ ਪੇ, ਕਭੀ ਤੋ ਕੁਛ ਹਾਥ ਮੈਂ ਆਏਗਾ ਹੀ। ਔਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਆਏਗਾ, ਛੋੜਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਕੋ। ""
ਸਵੇਰ ਦੇ 10 ਵਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਕੋਮਲ ਉਠਕੇ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਨੂੰ ਲਗ ਪਈ ਪਰ ਸਹਿਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟੀ ਓਥੇ ਹੀ ਪਈ ਰਹੀ। ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਠਾਉਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਓਹ ਬਿਸਤਰ ਛੱਡ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੀ।
ਅਖੀਰ ਕੋਮਲ ਜਦ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਝਾੜੂ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਓਹਨੂੰ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਖਾਲੀ ਪੁੜੀ ਲੱਭੀ।
ਓਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੌਂਕ ਗਈ। ਇਹ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਪੁੜੀ ਕਿੱਥੋਂ ਆਈ ਕਮਰੇ ਵਿਚ। ਕਯਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ। ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਇੱਦਾਂ ਕਿਵੇਂ। ਇਹ ਨੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਓਹ ਤਾਂ ਸ਼ਰੀਫ ਆ। ਨਾ ਨਾ। ਓਹ ਅਜੇਹਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਵਹਿਮ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਆਹ ਪੁੜੀ।
ਫੇਰ ਓਹ ਉਠੀ ਤੇ ਕੁਝ ਸੋਚਣ ਲਗ ਪਈ। ਓਹ ਪਹਿਲਾ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਉਠਾਉਣ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਅਚਾਨਕ ਰੁਕ ਗਈ।
ਕੀ ਕਰਾਂ ਹੁਣ ? ਇਹਨੂੰ ਉਠਾ ਕੇ ਪੁੱਛਾਂ ? ਨਹੀਂ ਐਵੇਂ ਨੀ , ਕਯਾ ਪਤਾ ਮੈਂ ਹੀ ਗ਼ਲਤ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੋਵਾ। ਚਲ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾ ਇਹਨੂੰ। ਨਹੀਂ ।
ਹੋ ਸਕਦਾ ਕੇ ਬਾਹਰੋ ਖਿੜਕੀ ਚੋ ਇਹ ਲਿਫ਼ਾਫੀ ਉੜ ਕੇ ਆਈ ਹੋਵੇ। ਓਹ ਸੋਚ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅਚਾਨਕ ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕੇ ਇਹ ਬੈਡਸ਼ੀਤ ਵੀ ਬਦਲੀ ਬਦਲੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਓਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੌ ਰਾਤ ਸੀ।
ਓਹ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੀ। ਓਹ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਰਾਤ ਜੌ ਅਵਾਜ ਓਹਨੂੰ ਸੁਣੀ ਸੀ, ਓਹ ਗ਼ਲਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੋਈ ਆਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਓਹ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਰੇ ਕਯਾ। ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਉਠਾ ਓਹਦੀ ਝਾੜ ਪਤ ਕਰੇ। ਓਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ।
ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਥੋੜੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਈ। ਓਹਨੇ ਸੋਚੇਯਾ ਕੇ ਕਯਾ ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ? ਓਹਦੀਆ ਵੀ ਤਾਂ ਕੁਝ ਜਰੂਰਤਾਂ ਹੋਣੀਆ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਓਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਦਾ ਵੀ ਮੰਨ ਕਰ ਗੇਆ ਹੋਣਾ।
ਪਰ ਓਹਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਹਾਲੇ ਓਹਦੀ ਅੱਲੜ ਉਮਰ ਆ।
ਤਾਂ ਓਹ ਚੁੱਪ ਹੀ ਰਹੀ। ਪਰ ਓਹ ਜਾਨ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕੇ ਇਹ ਕਾਰਾ ਹੈ ਕਿਸਦਾ। ਤੁਲਸੀ ਤਾਂ ਰਾਤ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਹੋ ਨੀ ਸੁ ਸਕਦਾ। ਕੌਣ ਆਇਆ ਸੀ ਓਹਦੇ ਘਰ। ਕਿਸੇ ਦਾ ਖੜਕਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਸੀ, ਇੰਨਾ ਯਾਦ ਸੀ ਓਹਨੂੰ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਓਹਦਾ ਫੋਨ ਵੱਜਿਆ।
ਪਾਲੀ - ਕਿਵੇਂ ਆ ਜਾਨੇਮਨ, ਤਿਆਰ ਆ ਅੱਜ ਫੇਰ।
ਕੋਮਲ - ਹਾਂ ਹਾਂ, ਕੋਈ ਨਾ।
ਪਾਲੀ - ਇਕੱਲੀ ਆਵੇਂਗੀ ਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਹੋਊ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਮਤਲਬ ਤੇਰਾ ?
ਪਾਲੀ - ਮਤਲਬ ਕੇ ਕਯਾ ਪਤਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਸਹੇਲੀ ਜਾ ਭੇਣ ਵੀ ਆਓ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
ਕੋਮਲ - ਖ਼ਬਰਦਾਰ ਜੈ ਮੇਰੀ ਭੇਣ ਦਾ ਨਾਮ ਵਿਚ ਲਿਆ ਤਾਂ।
ਪਾਲੀ - ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ , ਕੋਈ ਨਾ। ਚਲ ਤੂੰ ਆਜੀ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ 4 ਵਜੇ, ਓਸੇ ਖੰਡਰ ਦੇ ਕੋਲ। ਇੱਥੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਰੈਡੀ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਆ ਜਾ ਗੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਫੋਨ ਕਟ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਓਹੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ। ਵਕ਼ਤ ਲੰਘਦਾ ਤੇ ਓਹ ਨੀਚੇ ਬੇਬੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹੱਥ ਵਟਾਉਣ ਲਗ ਪੈਂਦੀ।
ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ -
ਪਾਲੀ ਮਲੀ ਨੂੰ - ਆ ਰਹੀ ਆ ਤੇਰੀ ਮੈਡਮ।
ਮਲੀ - ਵਾਹ ਯਾਰ, ਨਜ਼ਾਰਾ ਹੀ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ।
ਪਾਲੀ - ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਕਰ ਲਵਾਂਗਾ।
ਮਲੀ - ਇਹ ਕੀ ਗੱਲ ਬਣੀ। ਗਲ ਆਪਣੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਆ ਨਾ।
ਪਾਲੀ - ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਓਹਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਤੇ ਹੈ। ਓਹ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਗਲ ਵਖਰੀ ਹੁੰਦੀ। ਕੋਈ ਨਾ ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ।
ਮਲੀ - ਕੋਈ ਨਾ ,ਇਕ ਵਾਰ ਇਹਦੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਦੂਜੀ ਦਾ ਇੰਤਜਾਮ ਤਾਂ ਆਪੇ ਹੋ ਜਾਣਾ।
ਹਾ ਹਾ ਹਾ। ਦੋਨੋ ਹਸ ਪੈਂਦੇ।
ਸਹਿਜ ਉਠੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਦੀ ਪੌੜੀਆ ਤੋ ਨੀਚੇ ਆਉਣ ਲੱਗੀ। ਰਾਤ ਦਾ ਕਰਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਚਲਣ ਵਿਚ ਥੋੜੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਸੀ, ਪਰ ਓਹ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾਹਿਰ ਨੀ ਸੀ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ।
ਕੋਮਲ ਨੇ ਓਹਦੀ ਚਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਸਾਰਾ ਅੰਦਾਜਾ ਲਗਾ ਲਿਆ ਕੇ ਰਾਤ ਵਾਲੀ ਓਹਦੀ ਗਲ ਸੱਚੀ ਹੈ।
ਓਹ ਮਨ ਵਿਚ ਸੋਚਦੀ ਪਈ ਹੋਵੇ ,"ਇਹਨੇ ਰਾਤ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਿਤਾਈ ਹੀ ਹੈ। ਤਾਹੀਓਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਕੋਲ ਹੁਣ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲ ਫਿਰ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਕੰਜ਼ਰੀ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਕੇਹ ਦੇਂਦੀ। ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਗੈਰੀ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੀ। ਸੋਹਣੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦੇਂਦਾ ਤੇ ਸਵਾਦ ਵੀ ਪੂਰਾ ਦੇਂਦਾ। "
ਤੁਲਸੀ ਵੀ ਲੁਕ ਕੇ ਸਹਿਜ ਵਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਆਵੇ ਜਦ ਸਹਿਜ ਬੈਡ ਤੇ ਨੰਗੀ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ, ਓਹਦਾ ਹੁਸਨ। ਓਹ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸਾਈਡ ਤੇ ਲੁਕਿਆ ਅਪਣਾ ਲਨ ਖੁਰਕਣ ਲਗਦਾ।
ਦੋਪਹਰ ਦੇ ਵਕ਼ਤ ।।।
ਕੋਮਲ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ।।
ਕੋਮਲ - ਤੂੰ ਚਲੇਂਗੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ।
ਸਹਿਜ - ਕਿੱਥੇ?
ਕੋਮਲ - ਮੇਰੀ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ। ਤੂੰ ਵੀ ਚਲ ਨਾਲ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ। ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਕੰਮ ਆ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਸ਼ਮੀ ਓਹ ਮੁੰਡਾ ਟਿਉਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦਾ। ਓਹਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ।
ਕੋਮਲ - ਕੋਣ। ਮੁੰਡਾ।
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ ।। ਰਵੀ। ਆਪਣੇ ਪੜੋਸੀਆਂ ਦਾ। ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਤਾਂ ਹੋ ਓਹਨੂੰ।
ਕੋਮਲ - ਅੱਛਾ ਓਹ। ਠੀਕ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਤੂੰ ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਦੇ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ। ਓਹਦੇ ਪੇਪਰ ਨੇੜੇ ਨੇ। ਕਿਧਰੇ ਫੇਲ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਸ਼ਾਯਦ ਓਹਦੀ ਕਲਾਸ ਅੱਜ ਵੱਧ ਨਾ ਲਾਣੀ ਪੇ ਜਾਵੇ। ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ 3 ਵਜੇ ਬੁਲਾਇਆ ।
ਕੋਮਲ ਰਵੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਸੀ ਇਹ ਦੋਨੋ ਇੰਨਾ ਵਕ਼ਤ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਦੇ ਆ। ਪਰ ਓਹ ਨਿਆਣਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਤੋ ਛੋਟਾ ਵੀ ਆ ਤਾਂ ਅਜੇਹਾ ਖ਼ਯਾਲ ਓਹਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਦੇ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਰ ਸੀ। ਰਵੀ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦੀ ਕੰਧ ਨਾਲ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਦੀ ਕੰਧ ਲਗਦੀ ਆ। ਉਪਰੋ ਸਹਿਜ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਨਾ ਨੀ ਕਰਦੀ ਜਦਕਿ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਓਹਨੇ ਜਾਣਾ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ। ਅੱਜ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਸਾਫ ਨਾ।
ਕੋਮਲ ਦਾ ਸ਼ਕ ਹੋਰ ਗਹਿਰਾ ਗੇਆ। ਓਹਨੇ ਸੋਚ ਲਿਆ ਕੇ ਓਹ ਪੜਤਾਲ ਕਰੇਗੀ ਪਰ ਅੱਜ ਨਹੀਂ। ਅੱਜ ਓਹ ਪਾਲੀ ਨੂੰ ਨਿੱਬੜ ਲਵੇ ਫੇਰ ਲੱਭੇਗੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੀ ਬੇਬੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕੇਹਂਦੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੈ , ਸ਼ਾਮ ਦੇ 6 ਵਜ ਜਾਣੇ ਨੇ ਵਾਪਸੀ ਦੇ। ਮਨਜੀਤ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦੇਂਦੀ।
ਉਧਰ ਰਵੀ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਸੇਕਸ ਚੇਟ ਜਾਰੀ ਸੀ। ਓਹ ਰਾਤ ਦੇ ਹਸੀਨ ਸਫ਼ਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਪਏ ਸਨ ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਓਂਤਬੰਦੀ ਵਿੰਕੇ ਅੱਜ ਓਹ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਗੇ।
ਕੋਮਲ ਓਥੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਠੀਕ ਵਕਤ ਤੇ ਪਾਲੀ ਦੀ ਦੱਸੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਓਹਨੇ ਮੂੰਹ ਢਕਿਆ ਹੁੰਦਾ , ਪਰ ਓਹ ਪਾਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮਲੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪਾਂ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ। ਪਾਲੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਦੋਸਤ ਮਲੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ।
ਕੋਮਲ - ਮੈਂ ਆ ਗਈ ਹਾਂ। ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਤਿਆਰ ਤਾਂ ਹੈ ਨਾ?
ਪਾਲੀ - ਹਾਂ ਹਾਂ , ਬਿਲਕੁਲ ਸਭ ਤਿਆਰ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਇਹ ਕੌਣ ਆ ਤੇ ਇਥੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ?
ਪਾਲੀ - ਕੌਣ ਆ। ਇਹ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਆ, ਇਥੇ ਦੀ ਰਖੀ ਨੂੰ ਆਇਆ ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ, ਇਹ ਬਾਹਰ ਰਹੁ, ਚਲ ਅਪਾ ਦੋਨੋ ਅੰਦਰ ਚਲਦੇ ਆ। ਲਿਆ ਪੈਸੇ।
ਪਾਲੀ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ 3000 ਰੱਖ ਦੇਂਦਾ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ।
ਕੋਮਲ ਆਪਣਾ ਢਕਿਆ ਮੂੰਹ ਖੋਲਦੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਪਾਲੀ ਉੱਠ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ। ਕੋਮਲ ਉਪਰੋ ਕਮੀਜ ਚੁੱਕਣ ਹੀ ਲਗਦੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਪਾਲੀ ਬੋਲ ਪੈਂਦਾ।
ਪਾਲੀ - ਰੁਕ ਜਾਣ ਮੇਰੀਏ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਹੋਇਆ? ਰੁਕਣ ਨੂੰ ਕਿਉੰ ਕਿਹਾ। ਕੁਝ ਹੋਰ ਮੂਡ ਆ।
ਪਾਲੀ - ਓਹ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਹੈ।
ਕੋਮਲ - ਫੇਰ ?
ਪਾਲੀ - ਪਰ ਮੈਂ ਨੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਕਰਨਾ।
ਕੋਮਲ - ਇਹ ਕੀ ਮਜ਼ਾਕ ਆ। ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੀ? ਤੇਰਾ ਦੋਸਤ ਵੀ ਆ ਨਾਲ, ਇਹਦਾ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾ ਦਸਦਾ। ਚਲ ਫੇਰ ਤੂੰ ਬਾਹਰ ਚਲ ਤੇ ਬਾਹਰ ਉਡੀਕ ਕਰ । ਓਹਨੂੰ ਭੇਜ ਅੰਦਰ। ਐਵੇਂ ਟਾਈਮ ਵੈਸਟ ਕਰਿਆ। ਮੈਂ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮਲੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਇਕ ਗੋਲੀ ਫੜਾਉਂਦਾ ਤੇ ਕੇਹਂਦਾ ਕੇ ਹੁਣ ਤੂੰ ਲੈਅ ਨਜ਼ਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ।
ਮਲੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਨਾਮ ਆ ਤੇਰਾ।
ਮਲੀ - ਜੀ ਮਲੀ। ਮਲੀ ਨਾਮ ਆ ਮੇਰਾ।
ਕੋਮਲ - ਓਕੇ ਜੀ। ਚਲ ਫੇਰ ਹੋ ਜਾ ਸ਼ੁਰੂ। ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਨਿਕਲਣਾ ਤਾਂ ਅਪਾ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ।
ਮਲੀ - ਠੀਕ ਆ ਜੀ।
ਮਲੀ ਓਹ ਗੋਲੀ ਕੋਮਲ ਤੋ ਲੁਕ ਕੇ ਮੂੰਹ ਅੰਦਰ ਦਬਦਾ ਤੇ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾ ਜਾਂਦਾ।
ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਅਸਲੀ ਖੇਡ।
ਕੋਮਲ ਨੀਚੇ ਬੈਠਦੀ ਤੇ ਮਲੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜੀਪ ਖੋਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੀ। ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਲੰਬਾਈ ਵੇਖ ਕੇ। ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੋਮਲ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲਨ ਲਏ ਸਨ , ਪਾਲੀ ਦਾ ਵੀ ਛੋਟਾ ਸੀ ਮਗਰ ਮੋਟਾ ਸੀ, ਪਰ ਆਹ ਮਲੀ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਤੋ ਵੀ ਵੱਧ ਕਰਾਈ ਫਿਰਦਾ ਸੀ। ਲੰਬਾਈ ਪੂਰੇ 7 ਇੰਚ ਤੋ ਵੱਧ ਹੀ ਹੋਣੀ।
ਕੋਮਲ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਹਿਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ। ਮਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਜੇਹਾ ਆਉਣਾ ਤੇ ਓਹ ਕੋਮਲ ਵਲ ਵੇਖ ਓਹਦੇ ਵਾਲਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਤੇ।
ਕੋਮਲ ਨੇ ਹੁਣ ਸਹਲਾਉਂਦੇ ਸਹਲੌਂਦੇ ਓਹਦਾ ਲਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਲਿਆ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਮਾਸ ਪਿੱਛੇ ਹਟਾ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਮਲੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੈਅ ਰਿਹਾ ਸੀ। 5 6 ਮਿੰਟ ਚੂਸਣ ਮਗਰੋ ਕੋਮਲ ਕਦੀ ਹੋਈ ਤੇ ਓਹਨੇ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦਿੱਤੀ। ਓਹ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਬ੍ਰਾ ਪੈਂਟੀ ਵਿਚ ਮਲੀ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸੀ ਮਲੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਪੂਰਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਅ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਟ ਲਾ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰਖੀ ਤੇ ਪੈਂਟ ਦੇ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਇੱਕਠਿਆ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਓਹ ਹੁਣ ਕੋਮਲ ਸਾਹਮਣੇ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਖੜਾ ਸੀ।
ਓਹਨੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬਾਹ ਫੜੀ ਤੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਓਹਦੀ ਗਰਮਾਹਟ ਲੈਣ ਲਗਾ। ਓਹ ਹੁਣ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇਆ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਓਹ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁਟਦਾ ਤਾਂ ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੂਹੋ ਆਹ ਆਹ ਨਿਕਲ ਉੱਠਦਾ। ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਇੰਝ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਆਪਣਾ ਦੂਸਰਾ ਹੱਥ ਕੋਮਲ ਦੀ ਦੇ ਟੱਟੇਆ ਉਤੇ ਰੱਖਿਆ , ਜੋਰ ਨਾਲ ਦਬਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੋ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਂਗਲਾ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਕ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਸਹਿਰ ਉਠੀ ਤੇ ਓਹ ਘੁੰਮ ਗਈ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸਿੱਧੇ ਹੀ ਮਲੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤੇ।
ਦੋਨੋ ਹੀ ਸੇਕਸ ਵਿਚ ਗੁੰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤੇ ਬਾਹਰ ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਪਾਲੀ ਵੀ ਪੈਂਟ ਤੇ ਬਾਹਰ ਲਨ ਨੂੰ ਕੱਢ ਸਹਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪਰ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਸੀ। ਓਹ ਅਜ ਪੂਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਲੈਣ ਲਈ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਮਨਾ ਹੀ ਲੇਣਾ। ਮਲੀ ਓਹਦਾ ਯਾਰ ਪੈਸੇ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਪਾਲੀ ਲਈ 10 ਵੀ ਹਾਜਰ ਤਕ ਵੀ ਦੇ ਦੇਣੇ ਸਨ ਜੌ ਕਾਫੀ ਸਨ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ।
ਫਿਲਹਾਲ ਥੋੜੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਚੁਮਾ ਚਾਟੀ ਤੋ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਤੇ ਮਲੀ ਅਗਲ ਹੋਏ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਪੂਰੀ ਗਿਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਹਵਸ ਵਿਚ ਭਿੱਜੀ ਅੱਖ ਹੁਣ ਸਿੱਧਾ ਲਨ ਮੰਗਦੀ ਸੀ।
ਓਹਨੇ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਪੈਂਤੀ ਲਹੀ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਲਿਟ ਗਈ। ਗੋਲੀ ਕਰਕੇ ਮਲੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਓਹਦੀਆ ਅੱਖਾ ਲਾਲ ਸਨ ਤੇ ਲਨ ਪੂਰਾ ਟਾਇਟ। ਓਹਨੇ ਵੀ ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਸਿੱਧਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਉਤੇ ਗੈਰ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਵਿਚ ਹੀ ਅੰਦਰ ਤਕ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ।
ਕੋਮਲ - ਹੌਲੀ ਕਾਰਲਾ। ਆ। ਹੌਲੀ ਮਰ।
ਮਲੀ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਓਹਦੀ ਅਵਾਜ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ ਤੇ ਓਹ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਬੈਂਡ ਵਜਾਉਣ ਲਗਦਾ।
ਪੂਰਾ ਕਮਰਾ ਕੋਮਲ ਦੀਆ ਚਿਖਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਉੱਠਦਾ।
ਬਾਕੀ ਲੰਬਾਈ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ
ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਅੱਗੇ ਕੰਟੇਨਓ ਕਰਦਾ ।।
ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ 10 ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਦਾ ਪਾਵਾਂਗਾ।।
ਕਮੇਂਟ ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਲਾਜ਼ਮੀ ਕਰਿਓ।।।