ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ 8
ਪਿਛਲੀ ਰਾਤ
ਕੋਮਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ
ਸਹਿਜ ਰਵੀ ਨੀ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਆ।
ਸਹਿਜ - ਹੈਲੋ। ਜਾਗਦਾ ਪਿਆ ?
ਰਵੀ - ਹਾਂਜੀ ਜਾਨ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਉਡੀਕਦਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਫੋਨ ਨੂੰ।
ਸਹਿਜ - ਠੀਕ ਆ। ਓਹ ਲੈਅ ਆਇਆ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਕਯਾ ?
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ ਜੌ ਕਿਹਾ ਸੀ।
ਰਵੀ ਜਾਣਦਾ ਤਾਂ ਸਭ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਹੀ ਸੁਣ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਫੇਰ ਬੋਲਦਾ - ਕੀ। ਮੈਂ ਸਮਝਿਆ ਨੀ।
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ। ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਸੀ। ਜੈ ਨਹੀਂ ਲਿਆਇਆ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਆਈ।
ਰਵੀ - ਅੱਛਾ ਅੱਛਾ। ਓਹ ਕੰਡੋਮ । ਓਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਹੈ।
ਸਹਿਜ - ਫੇਰ ਕਾਹਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਪਿਆ ਵਾਂ। ਆਜਾ ਹੁਣ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਹੁਣੇ ਆਇਆ ਜੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਚੋਰੀ ਦੇਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਲ ਪਹੁੰਚਦਾ ਤੇ ਕੰਧ ਟੱਪ ਦਾ। ਜਿਵੇਂ ਓਹ ਛਲਾਂਗ ਮਾਰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਧਮਕ ਸਿੱਧਾ ਨੀਚੇ ਵੇਹੜੇ ਬਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਜਿੱਥੇ ਕੋਮਲ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ।
ਤੁਲਸੀ - ਕੋਈ ਬਿਲੀ ਬੂਲੀ ਹੀ ਹੋਣੀ। ਕੋਈ ਨਾ ਸਵੇਰੇ ਦੇਖਦੇ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ।
ਹੁਣ ਰਵੀ ਦਬੇ ਪੈਰੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰਦਾ। ਬੂਹਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖੁੱਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਸਹਿਜ ਨੇ।
ਸਹਿਜ ਦਾ ਦਿਲ ਘਬਾਰਦਾ ਪਿਆ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਓਹਨੇ ਇੰਨੀ ਰਾਤੀਂ ਰਵੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਗਲਤੀ ਤਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਲਈ। ਓਹਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ, ਤੇ ਓਹਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਡਰ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਓਹ ਧਮਕ ਸਹਿਜ ਤਕ ਵੀ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ , ਜਿਸਤੋਂ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਰਵੀ ਬਾਹਰ ਤਕ ਆ ਚੁੱਕਾ।
ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਹੁਣ ਪੈਰ ਪਿੱਛੇ ਕਿਵੇਂ ਖਿੱਚੇ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਰਵੀ ਨੇ ਬੂਹਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਨੇ ਓਹਦੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ। ਫੇਰ ਓਹ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਗਈ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਸਾਰੇ ਜਗ੍ਹਾ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰ ਕੇ ਭੱਜ ਦੇਣੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਬੜੀ ਤੇ ਬੂਹਾ ਭੇਡ ਕੇ ਚਿਟਕਣੀ ਲਗਾ ਲਈ। ਓਹ ਕਮਰੇ ਵੀ ਸਿਰਫ ਓਹ ਤੇ ਰਵੀ ਇੱਕਲੇ ਸਨ । ਓਹਨਾ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਘਬਰਾਹਟ ਵੱਜੋਂ ਜਿਸਮ ਪੂਰਾ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜਿਆ ਵਿਆ ਸੀ। ਸਹਿਜ ਨੇ ਅੱਜ ਚਿੱਟੀ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਜਿਸਮ ਕਾਰਣ ਓਹਦੇ ਮੱਮੇ ਕਮੀਜ ਤੋ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿਖਦੇ ਪਏ ਸਨ ਜਿਹਨੂੰ ਵੇਖ ਰਵੀ ਦਾ ਲਨ ਫਰਾਟੇ ਮਾਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਮੰਨ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕੇ ਓਹ ਹੁਣੇ ਉੱਠ ਕੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਫੜੇ ਤੇ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਲੈਅ ਲਵੇ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਓਹ ਓਹਦੇ ਤੋ ਬਚਦੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ,ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਆਫਰ ਸੀ।
ਸਹਿਜ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਪਰਦਿਆ ਵਲ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਕੇ ਸੱਭ ਬੰਦ ਨੇ ਤੇ ਫੇਰ ਓਹ ਰਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਨੂੰ ਵੇਖ ਨਿਮਾ ਜੇਹਾ ਮੁਸਕਰਾਈ। ਰਵੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਨੀਮਾ ਜੇਹਾ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਨੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵਿਆ ਕਰ ਲਈਆਂ। ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਪੂਰੀ ਰਾਤ ਸੀ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਪੂਰਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਕ ਝਿਜਕ ਸੀ ਕੇ ਪਹਿਲ ਕੌਣ ਕਰੇ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਉਠਿਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਸੀਨੇ ਲਾ ਲਿਆ। ਓਹ ਓਹਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਲਗਾ ਤੇ ਫੇਰ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਏ। ਦੋਨੀ ਹੁਣ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਸਾਲਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਵੀ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਵਿਚ "ਆਹ ਆਹ" ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ।
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦੀ ਕਮਰ ਤੋ ਨੀਚੇ ਵਲ ਕਰੇ ਤੇ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਕਸ ਕੇ ਦਬਿਆ।
2 3 ਮਿੰਟ ਦੇ ਅਲਿੰਗਨ ਮਗਰੋ ਓਹ ਦੋਨੋ ਅਲਗ ਹੋਏ। ਦੋਨੀ ਸਾਹ ਪੂਰੇ ਚੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਲਿਆ। ਫੇਰ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦਿੱਤੀ। ਰਵੀ ਓਹਨੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਵੇਖ ਹੋਰ ਉਤਾਵਲਾ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ਪੈਂਟ ਦੇ ਉਪਰੋ ਹੀ ਆਪਣਾ ਲਨ ਮਸਲਨ ਲਗਾ।
ਸਹਿਜ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੋਈ ਤੇ ਓਹਦੀ ਪੈਂਟ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਓਹਦਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਨੀਵਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਲਿਆ।
ਰਵੀ ਤਾਂ ਓਸ ਵਕਤ ਪੂਰੇ ਜੰਨਤ ਵਿਚ ਸੀ। ਓਹ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਸਹਿਜ ਦੀ ਮੁੰਮੇ ਘੁਟੇ ਤੇ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਓਹਦੇ ਗਲ ਤਕ ਧੱਕੇ।
ਸਹਿਜ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।
2 3 ਮਿੰਟ ਦੀ ਚੁਸਾਈ ਮਗਰੋ ਓਹਨੇ ਲਨ ਨੂ ਮੂੰਹ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਰਵੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਉਪਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਕਯਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਓਹ ਵੀ ਸਹਿਜ ਦੀ ਨਰਮ ਨਰਮ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਜੀਭ ਪਾਂ ਕੇ ਸੰਤੋਸ਼ ਦੇਣ ਲੱਗਾ। ਦੋਨੀ ਈਵੈਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਪਿਆਸੇ ਹੋਣ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਉਠੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੁਮਾ ਲਿਆ ਤਾਂ ਜੌ ਰੱਬੀ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੂਸ ਚੂਸ ਕੇ ਸਵਾਦ ਦੇਵੇ ਤੇ ਆਪ ਓਹ ਰਵੀ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗ ਪਈ। ਦੋਨੋ ਹੁਣ 69 ਦੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਵਿਚ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅੰਨਦ ਦੇਣ ਵਿਚ ਮਾਸ਼ਗੂਲ ਸਨ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੁੱਟਣ ਲਗਾ ਤੇ ਜਿਹਦੀ ਇਕ ਇਕ ਬੁੰਦ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੋ ਬਾਹਰ ਨਾ ਨਿਕਲਣ ਦਿੱਤੀ।
ਰਵੀ ਦਾ ਵੀ ਹੋਣ ਲਗਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਵੀ ਓਸੇ ਵਕਤ ਹੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ ਲਈ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਇਹ ਮਾਲ ਛਕਿਆ ਹੋਵੇ , ਓਹਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੁਣ ਬੁਰਾ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਰਵੀ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਝ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਸਵਾਦ ਵੀ ਪੂਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਦੋਨੋ ਥੋੜਾ ਵਕਤ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਗੇ।
ਸਹਿਜ - ਆਈ ਲਵ ਯੂ ਰਵੀ। ਤੂੰ ਇਕਲੌਤਾ ਜਿਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ। ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਭੋਰਾ ਰੀਸਕ ਨੀ ਲਗਿਆ। ਬਸ ਹੁਣ ਅਪਾ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਜੌ ਵੀ ਹੈ ਓਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਆ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਹੋ। ਕੋਈ ਨਾ, ਅੱਜ ਤੋਂ ਜੌ ਵੀ ਹੋਣਾ ਹੋਇਆ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਆਪਣਾ secret ਆ। ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਹਰ ਨੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਸਹਿਜ - ਬਸ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਅਪਾ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਇਦਾ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ।
ਰਵੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆਇਆ ਕੇ , ਹੁਣ ਓਹ ਮਨੀ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੇਗਾ, ਪਰ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ , ਹਾਲੇ ਇਹਦੀ ਮੰਨ ਨੀ ਪੈਣੀ ਅ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚਸਕਾ ਪਏ ਤੇ ਇਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮਨੀ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦੇਣੀ। ਅਪਾ ਫਿਲਹਾਲ ਇਹਦੀ ਸੀਲ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਨਾ , ਓਹੀ ਕਰੀਏ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹਦੀ ਭੇਣ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਜੁਗਾੜ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਰੱਖ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਰਵੀ ਓਹ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਭਰ ਓਹਨੂੰ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦਾ ਦੋਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। 2 ਤੀਨ ਮਿੰਟ ਮਗਰੋ ਓਹਦਾ ਲਨ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਟਾਈਟ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਲਿਆ ਕਢ ਓਹ, ਕਿੱਥੇ ਆ ?
ਰਵੀ ਉਠਿਆ ਤੇ ਓਹ ਲਹੀ ਹੋਈ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ 10 ਪੀਸ ਵਾਲਾ ਪੈਕਟ ਕਢ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਖੋਲਣ ਲਗਾ।
ਸਹਿਜ - ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਪੈਕਟ, ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਰਨਾ ਕਯਾ ? ਹਾ ਹਾ।
ਰਵੀ - ਜੀਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਮੁਟਿਆਰ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਹੋਵੇ ,ਓਹਦੇ ਲਈ ਤਾਂ ਆਹ ਵੀ ਘਟ ਆ।
ਸਹਿਜ - ਅੱਛਾ ਜੀ। ਚਲ ਦੇਖਦੇ ਆ, ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਜੋਰ ਵੀ। ਹਾ ਹਾ।
ਰਵੀ ਇਕ ਪੈਕਟ ਖੋਲਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕੋਂਡਮ ਦਾ ਪੈਕਟ ਖੋਲ ਕੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਪੁੜੀ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। ਓਹ ਕੰਡੋਮ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਲਨ ਤੇ ਚੜਾਉਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲਨ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਕੋਲ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਂ ਓਹਨੂੰ ਰੈਲਾ ਕਰਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਲਮੀ ਪੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਖੋਲ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਦੀ।
ਓਹਦੇ ਮਨ ਵੀ ਘਬਰਾਹਟ ਵੀ ਸੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਚਲ ਪਾਅ ਵੀ ਦੇ ਹੁਣ। ਤਰਸਾ ਨਾ ਬਹੁਤਾ ਮੈਨੂੰ।
ਰਵੀ, ਗੁਲਾਬੀ ਫੁਦੀ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਅੱਖਾ ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਹਦੇ ਉਪਰ ਗੇਰ ਲੈਂਦਾ। ਤੇ ਇਸ ਮਗਰੋ ਓਹ ਆਪਣਾ ਲਨ ਫੁਦੀ ਦੀ ਚੀਰ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਰਗੜਨ ਲਗਦਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ, ਊਹ। ਜਲਦੀ ਕਰ। ਪਲੀਜ਼।
ਰਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ 1 ਇੰਚ ਹਾਲੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਗੇਆ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦਾ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ। ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ।
ਰਵੀ ਓਹੀ ਮੁੰਮੇ ਪੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ 2 ਇੰਚ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ, ਹੋਰ ਨੀ , ਕਢ ਬਾਹਰ। ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ।
ਰਵੀ ਓਹਦੀ ਗਲ ਨੀ ਸੁਣਦਾ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਆਪਣਾ ਲਨ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਗਦਾ ਕੇ ਇਕ ਧੱਕਾ ਹੋਰ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਪੈਂਦੀ।
ਪਰ ਰਵੀ ਮੌਕਾ ਸਾਂਭਦਾ ਤੇ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਨਾਲ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਸਹਿਜ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ ,ਪਰ ਰਵੀ ਹੁਣ ਮੌਕਾ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਸਹਿਜ ਓਹਨੂੰ ਉਪਰੋ ਹਟਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਵੀ ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ ਪਰ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਨੀਚੇ ਓਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਰੁੱਝਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਰਵੀ ਹੁਣ ਅਪਣਾ ਲਨ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਧਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸਹਿਜ ਨੇ ਤੜਫਣਾ ਬਹੁਤ ਹੈ। ਓਹਨੂੰ ਨਾਲ ਬੈਡ ਉਤੇ ਪਿਆ ਅਪਣਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਦਿੱਸਦਾ। ਓਹ ਸਹਿਜ ਦਾ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੈਲਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਂ ਕੇ ਓਹਦੇ ਦੋਨੋ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ।
ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਬਸ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਹੋਰ ਜਾਨ, ਬਸ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ , ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਮਜਾ ਹੀ ਮਜਾ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਤਾਪ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਓਹ ਹੁਣ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦੀ।
ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲਨ ਓਹਦੇ ਅੰਦਰ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਹੁਣ ਸੈਜਹ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂ ਸਨ। ਪਰ ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਤੇ ਭੋਰਾ ਤਰਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਓਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਲਗਿਆ ਰਿਹਾ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਦਾ ਦਰਦ ਵੀ ਹੁਣ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਹਕੇ ਵੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਮਸਤੀ ਵਿਚ ਆ ਚੁੱਕੀ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪਣਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਿਆ। ਓਹ ਦੋਨੋ ਹੁਣ ਸੈਕਸ ਵਿਚ ਪੂਰੇ ਲੀਨ ਸਨ ਤੇ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਹਿਜ ਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੋ ਸੀ। ਅਖੀਰ ਓਹਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਡੋਮ ਵਿਚ ਫ਼ਿਰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅਪਣਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕਢਿਆ।
ਕੰਡੋਮ ਤੇ ਖੂਨ ਦੇ ਦਾਗ ਸਨ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਬੂੰਦਾ ਬੇਦਸ਼ੀਟ ਤੇ ਵੀ ਪਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।
ਦੋਨੋ ਹੁਣ ਥਕ ਹਾਰ ਕੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਲਮੇ ਪਏ ਸਨ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਤੁਲਸੀ ਉਪਰ ਆ ਕੇ ਓਹਨਾ ਦੀਆ ਤਸਵੀਰਾ ਫੋਨ ਵਿਚ ਲੈਅ ਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।। ਰਵੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਓਹਨੂੰ ਦਿਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਵਲ ਮੂੰਹ ਕੀਤਾ ਪਿਆ ਸੀ।
ਸਵੇਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਦੋਨੋ ਉੱਠ ਖੜੇ ਹੋਏ ਤੇ ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਕਮਰੇ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਵੇਖ ਨੀਮਾ ਨੀਮਾ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਅੰਤ ਹੁਣ ਓਹ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨਾਲ ਸੇਕਸ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ ਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ ਲਿਪ ਕਿਸ ਕੀਤੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਵਾਪਿਸ ਚਲੇ ਗਿਆ । ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਥਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਕੋਮਲ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਨੇ ਬੇਡਸ਼ੀਟ ਟਿਕਾਣੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀ।
ਤੇ ਫੇਰ ਕਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਸੌ ਗਈ।
ਪਰ ਇਕ ਚੀਜ ਓਹ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਾਯਦ , ਓਹ ਸੀ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਖਾਲੀ ਪੁੜੀ। ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਿਹਾ । ਓਹ ਹੁਣ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਸੋ ਗਈ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਚਾਰ ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਕੋਮਲ ਵੀ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਤੁਲਸੀ ਹਥੋ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ
ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੀ ਪੇ ਗਈ।
ਅੱਗੇ ਕਯਾ ਹੋਇਆ, ਸਭ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ।
ਅਗਲਾ ਭਾਗ 8 ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ
ਧੰਨਵਾਦ।।।।
ਪਿਛਲੀ ਰਾਤ
ਕੋਮਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ
ਸਹਿਜ ਰਵੀ ਨੀ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਆ।
ਸਹਿਜ - ਹੈਲੋ। ਜਾਗਦਾ ਪਿਆ ?
ਰਵੀ - ਹਾਂਜੀ ਜਾਨ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਉਡੀਕਦਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਫੋਨ ਨੂੰ।
ਸਹਿਜ - ਠੀਕ ਆ। ਓਹ ਲੈਅ ਆਇਆ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਕਯਾ ?
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ ਜੌ ਕਿਹਾ ਸੀ।
ਰਵੀ ਜਾਣਦਾ ਤਾਂ ਸਭ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਹੀ ਸੁਣ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਫੇਰ ਬੋਲਦਾ - ਕੀ। ਮੈਂ ਸਮਝਿਆ ਨੀ।
ਸਹਿਜ - ਓਹੀ। ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਸੀ। ਜੈ ਨਹੀਂ ਲਿਆਇਆ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਆਈ।
ਰਵੀ - ਅੱਛਾ ਅੱਛਾ। ਓਹ ਕੰਡੋਮ । ਓਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਹੈ।
ਸਹਿਜ - ਫੇਰ ਕਾਹਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਪਿਆ ਵਾਂ। ਆਜਾ ਹੁਣ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਹੁਣੇ ਆਇਆ ਜੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਚੋਰੀ ਦੇਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਲ ਪਹੁੰਚਦਾ ਤੇ ਕੰਧ ਟੱਪ ਦਾ। ਜਿਵੇਂ ਓਹ ਛਲਾਂਗ ਮਾਰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਧਮਕ ਸਿੱਧਾ ਨੀਚੇ ਵੇਹੜੇ ਬਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਜਿੱਥੇ ਕੋਮਲ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ।
ਤੁਲਸੀ - ਕੋਈ ਬਿਲੀ ਬੂਲੀ ਹੀ ਹੋਣੀ। ਕੋਈ ਨਾ ਸਵੇਰੇ ਦੇਖਦੇ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ।
ਹੁਣ ਰਵੀ ਦਬੇ ਪੈਰੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰਦਾ। ਬੂਹਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖੁੱਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਸਹਿਜ ਨੇ।
ਸਹਿਜ ਦਾ ਦਿਲ ਘਬਾਰਦਾ ਪਿਆ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਓਹਨੇ ਇੰਨੀ ਰਾਤੀਂ ਰਵੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਗਲਤੀ ਤਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਲਈ। ਓਹਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ, ਤੇ ਓਹਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਡਰ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਓਹ ਧਮਕ ਸਹਿਜ ਤਕ ਵੀ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ , ਜਿਸਤੋਂ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਰਵੀ ਬਾਹਰ ਤਕ ਆ ਚੁੱਕਾ।
ਪਰ ਫੇਰ ਓਹ ਹੁਣ ਪੈਰ ਪਿੱਛੇ ਕਿਵੇਂ ਖਿੱਚੇ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਰਵੀ ਨੇ ਬੂਹਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਨੇ ਓਹਦੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ। ਫੇਰ ਓਹ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਗਈ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਸਾਰੇ ਜਗ੍ਹਾ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰ ਕੇ ਭੱਜ ਦੇਣੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਬੜੀ ਤੇ ਬੂਹਾ ਭੇਡ ਕੇ ਚਿਟਕਣੀ ਲਗਾ ਲਈ। ਓਹ ਕਮਰੇ ਵੀ ਸਿਰਫ ਓਹ ਤੇ ਰਵੀ ਇੱਕਲੇ ਸਨ । ਓਹਨਾ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਘਬਰਾਹਟ ਵੱਜੋਂ ਜਿਸਮ ਪੂਰਾ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜਿਆ ਵਿਆ ਸੀ। ਸਹਿਜ ਨੇ ਅੱਜ ਚਿੱਟੀ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਜਿਸਮ ਕਾਰਣ ਓਹਦੇ ਮੱਮੇ ਕਮੀਜ ਤੋ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿਖਦੇ ਪਏ ਸਨ ਜਿਹਨੂੰ ਵੇਖ ਰਵੀ ਦਾ ਲਨ ਫਰਾਟੇ ਮਾਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਮੰਨ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕੇ ਓਹ ਹੁਣੇ ਉੱਠ ਕੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਫੜੇ ਤੇ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਲੈਅ ਲਵੇ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਓਹ ਓਹਦੇ ਤੋ ਬਚਦੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ,ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਆਫਰ ਸੀ।
ਸਹਿਜ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਪਰਦਿਆ ਵਲ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਕੇ ਸੱਭ ਬੰਦ ਨੇ ਤੇ ਫੇਰ ਓਹ ਰਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਨੂੰ ਵੇਖ ਨਿਮਾ ਜੇਹਾ ਮੁਸਕਰਾਈ। ਰਵੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਵੇਖ ਨੀਮਾ ਜੇਹਾ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਨੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵਿਆ ਕਰ ਲਈਆਂ। ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਪੂਰੀ ਰਾਤ ਸੀ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਪੂਰਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਕ ਝਿਜਕ ਸੀ ਕੇ ਪਹਿਲ ਕੌਣ ਕਰੇ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਉਠਿਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਸੀਨੇ ਲਾ ਲਿਆ। ਓਹ ਓਹਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਲਗਾ ਤੇ ਫੇਰ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਏ। ਦੋਨੀ ਹੁਣ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਸਾਲਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਵੀ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਵਿਚ "ਆਹ ਆਹ" ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ।
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦੀ ਕਮਰ ਤੋ ਨੀਚੇ ਵਲ ਕਰੇ ਤੇ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਕਸ ਕੇ ਦਬਿਆ।
2 3 ਮਿੰਟ ਦੇ ਅਲਿੰਗਨ ਮਗਰੋ ਓਹ ਦੋਨੋ ਅਲਗ ਹੋਏ। ਦੋਨੀ ਸਾਹ ਪੂਰੇ ਚੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਲਿਆ। ਫੇਰ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦਿੱਤੀ। ਰਵੀ ਓਹਨੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਵੇਖ ਹੋਰ ਉਤਾਵਲਾ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ਪੈਂਟ ਦੇ ਉਪਰੋ ਹੀ ਆਪਣਾ ਲਨ ਮਸਲਨ ਲਗਾ।
ਸਹਿਜ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੋਈ ਤੇ ਓਹਦੀ ਪੈਂਟ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਓਹਦਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਨੀਵਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਲਿਆ।
ਰਵੀ ਤਾਂ ਓਸ ਵਕਤ ਪੂਰੇ ਜੰਨਤ ਵਿਚ ਸੀ। ਓਹ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਸਹਿਜ ਦੀ ਮੁੰਮੇ ਘੁਟੇ ਤੇ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਓਹਦੇ ਗਲ ਤਕ ਧੱਕੇ।
ਸਹਿਜ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।
2 3 ਮਿੰਟ ਦੀ ਚੁਸਾਈ ਮਗਰੋ ਓਹਨੇ ਲਨ ਨੂ ਮੂੰਹ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਰਵੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਉਪਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਕਯਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ। ਓਹ ਵੀ ਸਹਿਜ ਦੀ ਨਰਮ ਨਰਮ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਜੀਭ ਪਾਂ ਕੇ ਸੰਤੋਸ਼ ਦੇਣ ਲੱਗਾ। ਦੋਨੀ ਈਵੈਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਪਿਆਸੇ ਹੋਣ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਉਠੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੁਮਾ ਲਿਆ ਤਾਂ ਜੌ ਰੱਬੀ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੂਸ ਚੂਸ ਕੇ ਸਵਾਦ ਦੇਵੇ ਤੇ ਆਪ ਓਹ ਰਵੀ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗ ਪਈ। ਦੋਨੋ ਹੁਣ 69 ਦੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਵਿਚ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅੰਨਦ ਦੇਣ ਵਿਚ ਮਾਸ਼ਗੂਲ ਸਨ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੁੱਟਣ ਲਗਾ ਤੇ ਜਿਹਦੀ ਇਕ ਇਕ ਬੁੰਦ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੋ ਬਾਹਰ ਨਾ ਨਿਕਲਣ ਦਿੱਤੀ।
ਰਵੀ ਦਾ ਵੀ ਹੋਣ ਲਗਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਵੀ ਓਸੇ ਵਕਤ ਹੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ ਲਈ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਇਹ ਮਾਲ ਛਕਿਆ ਹੋਵੇ , ਓਹਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੁਣ ਬੁਰਾ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਰਵੀ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਝ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਸਵਾਦ ਵੀ ਪੂਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਦੋਨੋ ਥੋੜਾ ਵਕਤ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਗੇ।
ਸਹਿਜ - ਆਈ ਲਵ ਯੂ ਰਵੀ। ਤੂੰ ਇਕਲੌਤਾ ਜਿਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ। ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਭੋਰਾ ਰੀਸਕ ਨੀ ਲਗਿਆ। ਬਸ ਹੁਣ ਅਪਾ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਜੌ ਵੀ ਹੈ ਓਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਆ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਹੋ। ਕੋਈ ਨਾ, ਅੱਜ ਤੋਂ ਜੌ ਵੀ ਹੋਣਾ ਹੋਇਆ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਆਪਣਾ secret ਆ। ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਹਰ ਨੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਸਹਿਜ - ਬਸ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਅਪਾ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਇਦਾ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ।
ਰਵੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆਇਆ ਕੇ , ਹੁਣ ਓਹ ਮਨੀ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੇਗਾ, ਪਰ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ , ਹਾਲੇ ਇਹਦੀ ਮੰਨ ਨੀ ਪੈਣੀ ਅ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚਸਕਾ ਪਏ ਤੇ ਇਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮਨੀ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦੇਣੀ। ਅਪਾ ਫਿਲਹਾਲ ਇਹਦੀ ਸੀਲ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਨਾ , ਓਹੀ ਕਰੀਏ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹਦੀ ਭੇਣ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਜੁਗਾੜ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਰੱਖ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਰਵੀ ਓਹ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਭਰ ਓਹਨੂੰ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦਾ ਦੋਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। 2 ਤੀਨ ਮਿੰਟ ਮਗਰੋ ਓਹਦਾ ਲਨ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਟਾਈਟ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਲਿਆ ਕਢ ਓਹ, ਕਿੱਥੇ ਆ ?
ਰਵੀ ਉਠਿਆ ਤੇ ਓਹ ਲਹੀ ਹੋਈ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ 10 ਪੀਸ ਵਾਲਾ ਪੈਕਟ ਕਢ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਖੋਲਣ ਲਗਾ।
ਸਹਿਜ - ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਪੈਕਟ, ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਰਨਾ ਕਯਾ ? ਹਾ ਹਾ।
ਰਵੀ - ਜੀਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਮੁਟਿਆਰ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਹੋਵੇ ,ਓਹਦੇ ਲਈ ਤਾਂ ਆਹ ਵੀ ਘਟ ਆ।
ਸਹਿਜ - ਅੱਛਾ ਜੀ। ਚਲ ਦੇਖਦੇ ਆ, ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਜੋਰ ਵੀ। ਹਾ ਹਾ।
ਰਵੀ ਇਕ ਪੈਕਟ ਖੋਲਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕੋਂਡਮ ਦਾ ਪੈਕਟ ਖੋਲ ਕੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਪੁੜੀ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। ਓਹ ਕੰਡੋਮ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਲਨ ਤੇ ਚੜਾਉਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲਨ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਕੋਲ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਂ ਓਹਨੂੰ ਰੈਲਾ ਕਰਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਲਮੀ ਪੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਖੋਲ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਦੀ।
ਓਹਦੇ ਮਨ ਵੀ ਘਬਰਾਹਟ ਵੀ ਸੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਚਲ ਪਾਅ ਵੀ ਦੇ ਹੁਣ। ਤਰਸਾ ਨਾ ਬਹੁਤਾ ਮੈਨੂੰ।
ਰਵੀ, ਗੁਲਾਬੀ ਫੁਦੀ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਅੱਖਾ ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਹਦੇ ਉਪਰ ਗੇਰ ਲੈਂਦਾ। ਤੇ ਇਸ ਮਗਰੋ ਓਹ ਆਪਣਾ ਲਨ ਫੁਦੀ ਦੀ ਚੀਰ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਰਗੜਨ ਲਗਦਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ, ਊਹ। ਜਲਦੀ ਕਰ। ਪਲੀਜ਼।
ਰਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਤੇ 1 ਇੰਚ ਹਾਲੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਗੇਆ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦਾ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ। ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ।
ਰਵੀ ਓਹੀ ਮੁੰਮੇ ਪੁੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ 2 ਇੰਚ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ, ਹੋਰ ਨੀ , ਕਢ ਬਾਹਰ। ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ।
ਰਵੀ ਓਹਦੀ ਗਲ ਨੀ ਸੁਣਦਾ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਆਪਣਾ ਲਨ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਗਦਾ ਕੇ ਇਕ ਧੱਕਾ ਹੋਰ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਪੈਂਦੀ।
ਪਰ ਰਵੀ ਮੌਕਾ ਸਾਂਭਦਾ ਤੇ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਨਾਲ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਸਹਿਜ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ ,ਪਰ ਰਵੀ ਹੁਣ ਮੌਕਾ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਸਹਿਜ ਓਹਨੂੰ ਉਪਰੋ ਹਟਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਵੀ ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ ਪਰ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬੰਦ ਕਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਨੀਚੇ ਓਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਰੁੱਝਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਰਵੀ ਹੁਣ ਅਪਣਾ ਲਨ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਧਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸਹਿਜ ਨੇ ਤੜਫਣਾ ਬਹੁਤ ਹੈ। ਓਹਨੂੰ ਨਾਲ ਬੈਡ ਉਤੇ ਪਿਆ ਅਪਣਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਦਿੱਸਦਾ। ਓਹ ਸਹਿਜ ਦਾ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੈਲਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਂ ਕੇ ਓਹਦੇ ਦੋਨੋ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ।
ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਬਸ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਹੋਰ ਜਾਨ, ਬਸ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ , ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਮਜਾ ਹੀ ਮਜਾ ਹੈ।
ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਤਾਪ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਓਹ ਹੁਣ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦੀ।
ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲਨ ਓਹਦੇ ਅੰਦਰ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਹੁਣ ਸੈਜਹ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂ ਸਨ। ਪਰ ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਤੇ ਭੋਰਾ ਤਰਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਓਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਲਗਿਆ ਰਿਹਾ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਸਹਿਜ ਦਾ ਦਰਦ ਵੀ ਹੁਣ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਹਕੇ ਵੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਮਸਤੀ ਵਿਚ ਆ ਚੁੱਕੀ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪਣਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਿਆ। ਓਹ ਦੋਨੋ ਹੁਣ ਸੈਕਸ ਵਿਚ ਪੂਰੇ ਲੀਨ ਸਨ ਤੇ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਹਿਜ ਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੋ ਸੀ। ਅਖੀਰ ਓਹਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੰਡੋਮ ਵਿਚ ਫ਼ਿਰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅਪਣਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕਢਿਆ।
ਕੰਡੋਮ ਤੇ ਖੂਨ ਦੇ ਦਾਗ ਸਨ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਬੂੰਦਾ ਬੇਦਸ਼ੀਟ ਤੇ ਵੀ ਪਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।
ਦੋਨੋ ਹੁਣ ਥਕ ਹਾਰ ਕੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਲਮੇ ਪਏ ਸਨ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਤੁਲਸੀ ਉਪਰ ਆ ਕੇ ਓਹਨਾ ਦੀਆ ਤਸਵੀਰਾ ਫੋਨ ਵਿਚ ਲੈਅ ਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।। ਰਵੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਓਹਨੂੰ ਦਿਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਵਲ ਮੂੰਹ ਕੀਤਾ ਪਿਆ ਸੀ।
ਸਵੇਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਦੋਨੋ ਉੱਠ ਖੜੇ ਹੋਏ ਤੇ ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਕਮਰੇ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਵੇਖ ਨੀਮਾ ਨੀਮਾ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਅੰਤ ਹੁਣ ਓਹ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨਾਲ ਸੇਕਸ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ ਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ ਲਿਪ ਕਿਸ ਕੀਤੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਵਾਪਿਸ ਚਲੇ ਗਿਆ । ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਥਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਕੋਮਲ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਨੇ ਬੇਡਸ਼ੀਟ ਟਿਕਾਣੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀ।
ਤੇ ਫੇਰ ਕਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਸੌ ਗਈ।
ਪਰ ਇਕ ਚੀਜ ਓਹ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਾਯਦ , ਓਹ ਸੀ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਖਾਲੀ ਪੁੜੀ। ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਿਹਾ । ਓਹ ਹੁਣ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਸੋ ਗਈ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਚਾਰ ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਕੋਮਲ ਵੀ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਤੁਲਸੀ ਹਥੋ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ
ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੀ ਪੇ ਗਈ।
ਅੱਗੇ ਕਯਾ ਹੋਇਆ, ਸਭ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ।
ਅਗਲਾ ਭਾਗ 8 ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ
ਧੰਨਵਾਦ।।।।
Last edited:
