ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ 7
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ। ਹੋਰ ਹੋਰ।
ਤੁਲਸੀ ਓਹਦੇ ਪਟ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜਦਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਸਿੱਧਾ ਅੰਦਰ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਪੂਰੀ ਓਹਦੀ ਲਾਰ ਨਾਲ ਗਿਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਹੁੰਦੀ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਬਹੁਤਾ ਵਕ਼ਤ ਨਾ ਲੈਂਦਾ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੋਡੇ ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਤੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗਦਾ।
ਓਹ ਓਹਨੂੰ ਸਾਹ ਵੀ ਨੀ ਲੈਣ ਦੇਂਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਨੀਚੇ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਛੇੜਦਾ ਹੋਇਆ ਓਹਦੀ ਬਾਰੀਕ ਜਿਹੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਓਹਦੇ ਗੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਲਾਹ ਸੁੱਟਦਾ।
ਦੋਨੋ ਕੋਮਲ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਹਵਸ ਵਿਚ ਖੁੱਭੇ ਪਏ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਇਕ ਖੜਕਾ ਹੁੰਦਾ।
ਕੋਈ ਚੀਜ ਸੀ ਜੌ ਚੁਬਾਰੇ ਤੋ ਨੀਚੇ ਗਿਰੀ ਸੀ। ਦੋਨੋ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਸੋਚਦੇ ਕੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ , ਪਰ ਤੁਲਸੀ ਕੋਮਲ ਦੀ ਬਾਹ ਫੜ ਓਹਨੂੰ ਰੋਕਦਾ।
ਤੁਲਸੀ - ਕੋਈ ਨਾ। ਐਸੇ ਕੋਈ ਬਿਲੀ ਬੁਲੀ ਹੋਗੀ। ਆਪ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਸੁਬਹ ਦੇਖ ਲੇਂਗੇ। ਅਭੀ ਤੋ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ ਹਮਕੋ। ਬਸ ਪਿਆਰ।
ਕੋਮਲ ਥੋੜਾ ਸੋਚਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਤੁਲਸੀ ਦੇ ਬੁਲਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਜੋੜ ਲੈਂਦੀ।
ਉਪਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੀ ਓਹ ਰਵੀ ਹੀ ਸੀ ਜੌ ਦੀਵਾਰ ਟਪ ਕੇ ਉਪਰ ਬਣੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਿਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਪਰ ਅੱਜ ਵੀ ਕਹਾਣੀ ਕੋਮਲ ਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਓਹ ਜਾਰੀ ਕਰਦੇ ਆ।
ਕੋਮਲ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਹੀ ਤੁਲਸੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਖੁੱਭੇ ਓਹ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁਮੀ ਲੈਂਦੇ ਪਏ ਸਨ। ਤੁਲਸੀ ਦਾ ਹੱਥ ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੁਮੇਆ ਤੇ ਸੀ ਕੋਮਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਭਈਏ ਦਾ ਲਨ ਹਿਲਾਉਂਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਦੋਨੋ ਇਸ ਵਕ਼ਤ ਪੂਰੇ ਗਰਮ ਸਨ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਓਹ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਲਗ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਵਲ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਵੇਖਦੇ ਨੇ।
ਤੁਲਸੀ - ਬਕਮਾਲ ਲਗ ਰੀ ਹੋ ਜਾਨ।
ਕੋਮਲ - ਓਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਾ ਹੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਕੋਮਲ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਵੀ ਲਾਹ ਪਰੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਦਾ ਹੁਕ ਖੋਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਦੋਨੋ ਸਤਨ ਅਜਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤੁਲਸੀ ਤੇ ਵੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਸੁੱਨਖੀ ਮੁਟਿਆਰ ਦਾ ਹੁਸਨ ਭਾਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਓਹ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੀ ਬਨੇਅਨ ਲਾਹ ਪਰੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦਾ। ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਜਕੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਤੋ ਕਿਸ ਕਰਦਾ। ਦੋਨੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਮੰਜੇ ਕੋਲ ਪੁੱਜਦੇ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਓਹਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲਮਾ ਪਾਂ ਕੇ ਓਦੇ ਉਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਟ ਦੇਂਦਾ। ਓਹ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਗਰਦਨ ਦੇ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੇ ਕਨਾ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਪਾਉਣ ਲਗਦਾ। ਕੋਮਲ ਪੂਰੀ ਮਦਹੋਸ਼ੀ ਵਿਚ ਸੀ। ਸੇਕਸ ਵਿਚ ਓਹ ਅੱਖਾ ਮੀਚੀ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਬੈਠ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਸ ਕੋਲ ਸੌਂਪ ਦੇਂਦੀ । ਓਹਨੂੰ ਬਸ ਇੰਨਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਕੋਲ ਤੁਲਸੀ ਦਾ ਲਨ ਰਗੜੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੰਨ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਇਹ ਲਨ ਜੌ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਰਗੜੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਆਪ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਅੰਦਰ ਪਾਂ ਲਵੇ। ਓਹ ਲਨ ਨੂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਹੀ ਲਗਦੀ ਆ ਕੇ ਤੁਲਸੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲੈਂਦਾ।
ਤੁਲਸੀ - ਅਭੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨੇਮਨ। ਅਭੀ ਤੋ ਔਰ ਤੜਫਣਾ ਹੈ ਤੁਝੇ।
ਕੋਮਲ - ਪਾਂ ਦੇ ਯਾਰ। ਬਹੁਤ ਪਿਆਸੀ ਆ ਮੈਂ। ਪਲੀਜ਼। ਹੁਣ ਰਿਹਾ ਨੀ ਜਾ ਰਿਹਾ। ਪਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ। ਤੇ ਬਣਾ ਲੈਅ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ।
ਤੁਲਸੀ ਥੋੜਾ ਉਪਰ ਉੱਠਦਾ ਦੇ ਆਪਣਾ ਕਾਲਾ ਫਨਿਆਰ ਲਨ ਨੂ ਫੜ ਕੇ ਕੋਮਲ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਤੁਲਸੀ - ਪਹਿਲਾ ਗਿਲਾ ਕਰਨੇ ਦੇ। ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਡਾਲੁੰਗਾ ਇਸੇ।
ਕੋਮਲ ਪੂਰੀ ਰੰਡ ਵਾਂਗ ਓਹਦੇ ਚੂਪੇ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੁਲਸੀ ਵੀ ਓਹਦੇ ਵਾਲ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਾਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
5 ਮਿੰਟ ਲੰਘ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ। ਓਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਕਿਧਰ ਫਸ ਗਈ। ਇਹਨੇ ਭੁੱਖ ਪਤਾ ਨੀ ਕਦੋ ਮਿਟਾਉਣੀ , ਕਿਧਰੇ ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਫਿਰਗ ਹੋ ਕੇ ਨਾ ਬਹਿ ਜਾਵੇ।
ਫੇਰ ਥੋੜੇ ਵਕਤ ਬਾਅਦ ਅਚਾਨਕ ਓਹ ਲਨ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋ ਕਢਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਮੁੜ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ। ਓਹਨੂੰ ਭੋਰਾ ਤਰਸ ਨੀ ਆ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ। ਓਹ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੀਨੇ ਦੇ ਜੋੜਦਾ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਹੋਈ ਦੇ ਫੁਦੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਆਪਣਾ ਲਨ ਸੈੱਟ ਕਰਨ ਲਗਦਾ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਬਸ ਆਹੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਜਲਦੀ ਕਰੇ।
ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਤੁਲਸੀ ਇਕ ਝਟਕੇ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲਨ ਓਹਦੇ ਅੰਦਰ ਤਕ ਧਕ ਦੇਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਪੈਂਦੀ। ਪਰ ਸੁੰਨੇ ਕੌਣ।
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਏ, ਆਏ ਹੋਏ। ਮਾਰਤਾ। ਹੌਲੀ ਪਾਂ। ਆਹ ਆਹ।
ਤੁਲਸੀ - ਕੋਈ ਨਾ। ਅਬ ਚਲਨੇ ਦੇ। ਅਭੀ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁਆ ਹੈ। ਆਹ।
ਤੁਲਸੀ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਓਹਨੂੰ ਚੋਦਨ ਵਿਚ ਲਗ ਪੈਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਪੂਰਾ ਏਂਜੋਏ ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ। 20 ਮਿੰਟ ਦੀ ਠੁਕਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣਾ ਲਣ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕੌਡੀ ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦਾ।
ਕੋਮਲ ਓਹਦਾ ਕਹਿਣਾ ਮੰਨਦੀ ਤੇ ਕੌਡੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਓਹ ਆਪਣਾ ਲੁਨ ਦੋਬਾਰਾ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਂ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਰਵਾਉਂਦਾ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਚਿਰ ਮਗਰੀ ਓਹ ਓਹਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਧਕ ਦੇਂਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ। ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ। ਤੇਜ ਕਰ।
ਤੁਲਸੀ - ਕੋਈ ਨਾ। ਅਭੀ ਕਰਤਾ ਹੂੰ।
ਤੁਲਸੀ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਵਧਾਉਂਦਾ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਓਹਨੂੰ ਚੋਦਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ। ਵਿਚ ਵੇਚ ਦੇ ਨੂੰ ਓਹ ਸੈਕਸ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਓਹ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਥੱਪੜ ਵੀ ਮਾਰਦਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਕੋਮਲ ਆਪ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਓਹਦਾ ਸਵਾਦ ਵਧਾਉਂਦੀ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇ ਮਗਰੋ ਹੀ ਓਹ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕੋਮਲ ਦੇ ਫੁਦੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦੇਂਦਾ।
ਕੋਮਲ ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਹੁਣ ਦੋਨੋ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਨ। ਕੋਮਲ ਦਾ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਗਾ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਥਕੀ ਹਾਰੀ ਓਹਨੇ ਤੁਲਸੀ ਦੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਾਤ ਗੁਜਰ ਦਿੱਤੀ। ਭਈਆਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਾਜਿਆ ਸੀ। ਓਸ ਰਾਤ ਓਹਨੇ ਪੂਰੇ ਦੋ ਵਾਰ ਕੋਮਲ ਹੋਰ ਵਜਾਈ। ਫੇਰ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਓਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਇਕੱਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਉਪਰ ਚੁਬਾਰੇ ਵਲ ਵੇਖਣ ਜਾਂਦਾ ਕੇ ਕਿਹੜੀ ਬਿਲੀ ਸੀ।
ਕੋਮਲ ਹਾਲੇ ਵੀ ਨੀਚੇ ਭਈਏ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੁਤੀ ਪਈ ਸੀ। ਪਰ ਉਪਰ ਜਾ ਕੇ ਭਈਆ ਵੇਖਦਾ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਕਮਰੇ ਤਾਂ ਬੰਦ ਆ ,ਪਰ ਆਹ ਕੀ । ਓਹ ਬਾਹਰੋਂ ਖਿੜਕੀ ਵਿਚ ਝਾਕਦਾ ਕੇ ਸਹਿਜ ਨੰਗੀ ਸੁਤੀ ਪਈ ਆ। ਓਹਦੇ ਉਪਰ ਇਕ ਵੀ ਕਪੜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਸ਼ਖਸ ਵੀ ਸੀ। ਓਹ ਓਹਦਾ ਚੇਹਰਾ ਨੀ ਵੇਖ ਪਾਉਂਦਾ। ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਵੇਖ ਕੇ ਓਹਦਾ ਪਾਰਾ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ।
ਓਹ ਸੋਚਦਾ ਕੇ ਹੁਣੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਪਟੀਮੇਸ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਓਹ ਕਰਨ ਵੀ ਆਹੀ ਕੁਝ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਓਹ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ। ਓਹ ਸੋਚਦਾ ਕੇ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਓਹਦਾ ਖੁਦ ਦਾ ਵੀ ਫਾਇਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਓਹ ਕੁਝ ਨੀ ਕਰਦਾ, ਬਸ ਦੋਬਾਰਾ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਿਲ ਹੁੰਦਾ ਚੋਰੀ ਜਿੱਥੇ ਕੋਮਲ ਸੁਤੀ ਪਈ ਸੀ ,ਆਪਣਾ ਮੋਬਾਇਲ ਚੁੱਕਦਾ ਤੇ ਉਪਰ ਦੋਬਾਰਾ ਜਾ ਕੇ ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ ਲੈਅ ਆਉਂਦਾ। ਤਸਵੀਰਾਂ ਵਿਚ ਓਹਨੂੰ ਸਿਹਜ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਹੀ ਸੀ , ਪਰ ਓਹ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਹੀ।
ਚਲੋ ਓਹ ਸੋਚਦਾ ਕੇ ਮੁੰਡੇ ਤੋ ਕਰਵਾਉਣਾ ਵੀ ਕੀ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਆ ਇਹਨੂੰ। ਕੌਣ ਸੀ ਆਹ।
ਫਿਲਹਾਲ ਓਹ ਨੀਚੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕੋਲ ਨੰਗੀ ਸੁਤੀ ਵੇਖ ਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚਿਆ ਵੇਖ ਓਹਦਾ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।
ਓਹ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਦੋਬਾਰਾ ਲਨ ਸੈੱਟ ਕਰਦਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਲੈਨ ਲਗਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ। ਹਾਲੇ ਰਜਿਆ ਨੀ। ਸਵੇਰ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਆ।ਕੋਈ ਨਾ ਕਰ ਲੈਅ। ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਮਾਫ਼ ਆ। ਆਹ ਆਹ।
ਤੁਲਸੀ ਲਗਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਦੇ ਮੁੜ ਹੌਲਾ ਹੋ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਸੋ ਜਾਂਦਾ।
ਸਵੇਰ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਕੋਮਲ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ। ਓਹ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਉਪਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਜਿੱਥੇ ਓਹ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਸੌਂਦੀ ਹੁੰਦੀ, ਵੇਖਦੀ ਕੇ ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਹਾਲੇ ਸੁਤੀ ਪਈ ਐ। ਫੇਰ ਓਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਕਪੜੇ ਚੁੱਕਦੀ ਤੇ ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਦੋਬਾਰਾ ਵਾਪਿਸ ਆ ਕੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ। ਓਹਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਏਸੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕੀ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਜਿਹਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਸੀ, ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੁਣ ਸਬੂਤ ਵੀ ਸਨ।
ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਦਸਾਂਗਾ ਕੇ ਸਹਿਜ ਤੇ ਰਵੀ ਦੇ ਵਿਚ ਓਸ ਰਾਤ ਕੀ ਕੁਝ ਵਾਪਰਿਆ।
ਥੋੜਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ। ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਆਪਣੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਵਿਚ ਵਿਅਸਤ ਆ। ਅੱਜ 31 ਜੁਲਾਈ ਅ ਤੇ ਅਗਲਾ ਅੱਪਡੇਟ 4 ਜਾ 5 ਨੂੰ ਹੀ ਆ ਪਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਮਾਫ਼ੀ। ਜਦ ਤਕ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੋਰ ਕੰਮ ਖਤਮ ਕਰ
ਲਵਾਂ।
ਧੰਨਵਾਦ।।।
ਪਰ ਹਾਂ ਮੈਸੇਜ ਤੇ ਕਮੈਂਟਸ ਲਾਜ਼ਮੀ।
