ਅੱਲ੍ਹੜ ਮੁਟਿਆਰ 16
ਸਹਿਜ - ਆਏ ਰਵੀ ਮੈਂ ਮਰਗੀ। ਇੰਨਾ ਜੋਸ਼। ਹਾ । ਆਹ।। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਯਾਰ।
ਰਵੀ ਨੇ ਤਾਂ ਲਨ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕਢਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਜਦੀ ਵੇਖ ਕੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨੀ ਪਾਇਆ । ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਨੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਚੁੱਪਚਾਪ ਸਹਿਜ ਦੇ ਸਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਆ ਕੇ ਖਲੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਅਪਣਾ ਲਨ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਫੇਰ ਓਹਨੂੰ ਧਿਆਨ ਆਇਆ ਕੇ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਪੈਕਟ ਤਾਂ ਸੁੱਕੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ । ਓਹ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਨਾਲ ਪਏ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵੀਡਿਉ ਬਣਾਉਣ ਲਗਾ।
ਮਨੀ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾ ਹਾਲੇ ਵੀ ਲਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਖਾ ਤੇ ਪੱਟੀ ਬਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਰਵੀ ਨਹੀਂ ਮਨੀ ਮਾਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਉਪਰ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਚੁੱਕੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਹੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਰਵੀ।। ਆਹ।। ਹੋਰ ਹੋਰ।
ਇੱਦਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਰਵੀ ਕੋਲ ਰਿਹਾ ਨੀ ਗੇਆ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਹੀ ਰੱਖ ਛੁਡਾਉਣ ਲਗਾ। ਇੰਨੀ ਜਲਦਬਾਜੀ ਵਿੱਚ ਓਹ ਅਪਣਾ ਪਲਾਨ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਤੇ ਅਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੀ ਛੁਡਾ ਬੈਠਾ।
ਸਹਿਜ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਲ ਗਿਰਦਿਆ ਸਾਰ ਚੌਂਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮਨੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ। ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪੱਟੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਰਵੀ ਤੇ ਮਨੀ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਵੇਖ ਓਹ ਚੌਂਕ ਗਈ। ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਭੱਜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੋਹਾਂ ਵਲ ਗੁੱਸੇ ਚ ਵੇਖ ਬੋਲ ਪਈ।
ਸਹਿਜ - ਰਵੀ । ਆਹ ਕੀ ਆ। ਇਹ ਤੁਸੀ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਗ਼ਲਤ ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਚਲੇ ਜਾਓ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨੋ ਬਾਹਰ। ਮੈਂ
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਅੱਖਾ ਨੀਵੀਆਂ ਪਾਂ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲਗ ਪਈ। ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸਨ ਤੇ ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋ ਕਪੜੇ ਖੋਹ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਰਵੀ - ਸਾਰੀ ਜਾਨ। ਸਾਰੀ ਯਰ। ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਯਾਰ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਪਈ ਨੂੰ - ਰਵੀ ਇਹ ਤੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਚੰਗਾ ਨੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਹੀ ਇਥੇ ਆਈ ਸੀ।
ਮਨੀ ਓਵੇਂ ਵੀ ਨੰਗਾ ਖਲੋ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਓਹਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ਕੇ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਸਫਲ ਰਿਹਾ ਪਰ ਵਿਚ ਇਹ ਪੰਗਾ ਖੜਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਣਾ। ਓਹ ਅਪਣਾ ਲਨ ਇਕ ਸਾਈਡ ਚੁੱਕੀ ਖੜਾ ਰਿਹਾ , ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵਹਿਸ਼ ਭਾਰੀ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਨ ਯਾਰ । ਇਤਸ ਫਾਈਨ। ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਅਪਣਾ ਦੋਸਤ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ। ਇਹਦਾ ਮਨ ਸੀ ਕਰਨ ਦਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਇਹ ਕਮਰਾ ਇਹਦਾ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ। ਇਹਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਇਹ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਸੇਕਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਨਾ ਨੀ ਕੀਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਇਹ ਗ਼ਲਤ ਆ ਯਾਰ। ਮੈਂ ਨੀ। ਮੈਨੂੰ ਜਾ ਲੈਣ ਦੇ ਘਰ ਹੁਣ ਬਸ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫੋਨ ਨਾ ਕਰੀ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਓਥੋ ਜਾਣ ਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕੇ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਮੁੜ ਫੜ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁਟ ਲਿਆ।
ਰਵੀ ਮਨੀ ਨੂੰ - ਦਿਖਾ ਵੀਡਿਉ ਜਰਾ।
ਮਨੀ ਮੋਬਾਈਲ ਚੁੱਕਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਹੀ ਅਸ਼ਲੀਲ ਵੀਡਿਉ ਚਲਾ ਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਜਿੱਥੇ ਸਹਿਜ ਕੇਹ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ , ਹੋਰ ਜਾਣ ਹੋਰ । ਤੇ ਮਨੀ ਥੱਲੇ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਘਸੋੜੀ ਘੱਸੇ ਜੜ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਰਵੀ - ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਨੰਬਰ ਆਹੀ ਆ ਨਾ। 69333*****। ਬੋਲ ਭੇਜੀਏ ਓਹਨੂੰ।
ਮਨੀ - ਭੇਜ ਭੇਜ , ਓਹ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲਓ ਵੇਖ ਕੇ , ਨਾਲੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਰਲ ਕੀ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਵਿਚ ਮਜਾ ਬਹੁਤ ਆਉਣਾ। ਹਾ ਹਾ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ - ਪਲੀਜ ਰਵੀ। ਜਾ ਲੈਨ ਦੇ ਮੈਨੂੰ। ਇਹ ਵੀਡੀਓ ਡਿਲੀਟ ਕਰਦੇ। ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ । ਹੈ ਨਾ । ਪਲੀਜ਼ ਰਵੀ ਪਲੀਜ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਕਰ ਦਿਆਂਗੇ। ਪਰ ਸਨੁ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਰਜਾ ਕੇ ਜਾ ਪਹਿਲਾ। ਨਾਲੇ ਕਮਲੀਏ ਤੂੰ ਤਾਂ ਇਥੇ ਇਕ ਲਨ ਦਾ ਮਜਾ ਲੈਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ , ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦੋ ਮਿਲਦੇ ਪਏ ਨੇ। ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਤੈਨੂੰ ਅਸੀ ਦੋਨੋ ਪੂਰਾ ਮਜਾ ਦੇਵਾਂਗੇ ਨਾਲੇ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਭੋਸਡਾ ਅਸੀਂ ਓਹ ਬਣਾਉਣਾ ਅੱਜ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਰਵੀ ਪਲੀਜ।
ਰਵੀ - ਡਰ ਨਾ ਜਾਣ ਮੇਰੀਏ , ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਪੂਰਾ ਟਾਈਮ ਆ।
ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਅੱਜ ਓਹਦੀ ਖ਼ੈਰ ਨੀ। ਜਿਵੇਂ ਓਹ ਦੋਨੋ ਕਰਦੇ ਨੇ ਓਵੇਂ ਓਹਨਾ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇਣ ਵਿਚ ਹੀ ਭਲਾਈ ਆ।
ਹੁਣ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ।
ਰਵੀ ਤਿੰਨ ਗਲਾਸ ਕਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਇਕ ਮੋਟਾ ਜੇਹਾ ਪੈੱਗ ਬਣਾ ਕੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਦਾ।
ਰਵੀ - ਕਿਉੰ ਵੀ ਗਸ਼ਤੀਏ, ਪੈੱਗ ਪੀਣਾ ਕੇ ਸਾਡਾ ਮੂਤ ਪੀਣਾ।
ਮਨੀ ਹਸ ਪੈਦਾ। ਸਹਿਜ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਜਾ ਕੇ ਗਲਾਸ ਚੁੱਕ ਪੈੱਗ ਲਾ ਆਉਂਦੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਤੇ ਮਨੀ ਦੋਨੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਅਪਣਾ ਆਪਣਾ ਪੈੱਗ ਖਤਮ ਕਰ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਗੋਡੇ ਭਾਰ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦੇ ।
ਸਹਿਜ ਦਾ ਹੁਣ ਭੋਰਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਤਿਆਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਓਹ ਰਵੀ ਦਾ ਲਨ ਜੌ ਕੇ ਥੋੜੇ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਮਸਲਿਆ ਪਰ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੀ। ਮਨੀ ਨੇ ਓਹਦਾ ਚੇਹਰਾ ਆਪਣੇ ਲਨ ਵਲ ਘੁਮਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਸਹਿਜ ਦੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਰਗੜਿਆ । ਸਹਿਜ ਜੌ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਨਾ ਨਕਰ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਹਨੇ ਅਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤੇ ਲਨ ਦੇ ਟੂਪੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਕੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਮਨੀ - ਆਹ। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਗਰਸ਼ਤੀਏ। ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾ।
ਸਹਿਜ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਵਧਾਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਕਰਕੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ।
ਮਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਪੂਰਾ ਓਹਦੇ ਗਲ ਤਕ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਜੌ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾ ਫਾਰਗ ਹੋ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ, ਓਹਦਾ ਲਨ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੂਰਾ ਟਾਇਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।
ਇਧਰੋਂ ਮਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਕਢਿਆ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕੌਡੀ ਕਰਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਪਿੱਛੋਂ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਪੂਰਾ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ ਮੈਂ ਮਰਗੀ। ਪਾੜ ਦੀ ਮੇਰੀ। ਆਹ।ਉਹ।। ਆਮ।।
ਓਹਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਅਪਣਾ ਲਨ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ - ਆਹ ਚੁੱਕ। ਆਈ ਸੀ ਸਵਾਦ ਲੈਣ। ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਕੇ ਹੀ ਜਾਈ।
ਰਵੀ ਓਹਨੂੰ ਮੂੰਹ ਦੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮਨੀ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ।
ਸਹਿਜ ਅੱਜ ਪੂਰੀ ਗਾਸ਼ਟੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਓਹ ਦੋਨੋ ਪਾਸਿਓ ਧੱਕੇ ਜਰਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ।
ਥੋੜੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਮਨੀ ਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਹਾਲੇ ਰਜੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਆਗਰਾ ਦਾ ਨਸਾ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ।
ਰਵੀ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਖੜਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਦੋਬਾਰਾ ਤੋਂ ਮੰਜੇ ਉਤੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦਾ।
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਦੇ ਉਪਰ ਗੇਰ ਕੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਬੁਲ ਜੋੜਦਾ ਤੇ ਆਉਣਾ ਲਨ ਸਿੱਧਾ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਪਾਂ ਦੇਂਦਾ।
ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਖੁਲ ਹੀ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਕਯਾ ਪੈਣਾ।
ਰਵੀ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਦੀ ਗਰਦਨ ਮੁੰਮੇਯਾ ਨੂੰ ਦੰਦੀਆਂ ਵੀ ਪਾਉਂਦਾ। ਸਹਿਜ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਬਿਨਾ ਦਰਦ ਦੇ ਅਜੇਹਾ ਕਰਨ ਦੇਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਨੂਹ ਨਾਲ ਹੀ ਰਵੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਪਿੱਠ ਛਿੱਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ।
ਅਧਾ ਘੰਟਾ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਮਗਰੋ ਰਵੀ ਵਿਚ ਹੀ ਫਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਉਪਰ ਹੀ ਲੇਟਿਆ ਰਹਿੰਦਾ। ਸਹਿਜ ਵੀ 3 4 ਵਾਰ ਜੜਨ ਕਾਰਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾ ਹੁਣ ਥਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਕੀ ਕੀ ਹੋਇਆ , ਅਗਲਾ ਭਾਗ ।।
ਸ਼ਾਯਦ ਮੈਂ ਹੁਣ ਇਕ ਅੱਪਡੇਟ ਹੋਰ ਕਰਾਂਗਾ 25 ਤਾਰੀਖ ਤੱਕ ਤੇ ਓਹ ਅੱਪਡੇਟ ਮੇਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕੇ ਆਖਰੀ ਅੱਪਡੇਟ ਹੋਵੇ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਰਾਇਟਰ ਅੱਪਡੇਟ ਕਰੇਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।।।
ਮੇਰੀ insta ਆਈ ਡੀ
8409.aona
ਸਹਿਜ - ਆਏ ਰਵੀ ਮੈਂ ਮਰਗੀ। ਇੰਨਾ ਜੋਸ਼। ਹਾ । ਆਹ।। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਯਾਰ।
ਰਵੀ ਨੇ ਤਾਂ ਲਨ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕਢਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਜਦੀ ਵੇਖ ਕੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨੀ ਪਾਇਆ । ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਨੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਚੁੱਪਚਾਪ ਸਹਿਜ ਦੇ ਸਿਰ ਵਲ ਨੂੰ ਆ ਕੇ ਖਲੋ ਗਿਆ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਅਪਣਾ ਲਨ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਫੇਰ ਓਹਨੂੰ ਧਿਆਨ ਆਇਆ ਕੇ ਕੰਡੋਮ ਦੇ ਪੈਕਟ ਤਾਂ ਸੁੱਕੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ । ਓਹ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਨਾਲ ਪਏ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵੀਡਿਉ ਬਣਾਉਣ ਲਗਾ।
ਮਨੀ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾ ਹਾਲੇ ਵੀ ਲਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਖਾ ਤੇ ਪੱਟੀ ਬਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਰਵੀ ਨਹੀਂ ਮਨੀ ਮਾਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਉਪਰ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਚੁੱਕੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਹੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਰਵੀ।। ਆਹ।। ਹੋਰ ਹੋਰ।
ਇੱਦਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਰਵੀ ਕੋਲ ਰਿਹਾ ਨੀ ਗੇਆ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਹੀ ਰੱਖ ਛੁਡਾਉਣ ਲਗਾ। ਇੰਨੀ ਜਲਦਬਾਜੀ ਵਿੱਚ ਓਹ ਅਪਣਾ ਪਲਾਨ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਤੇ ਅਪਣਾ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੀ ਛੁਡਾ ਬੈਠਾ।
ਸਹਿਜ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਲ ਗਿਰਦਿਆ ਸਾਰ ਚੌਂਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮਨੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ। ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪੱਟੀ ਲਾਹ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਰਵੀ ਤੇ ਮਨੀ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਵੇਖ ਓਹ ਚੌਂਕ ਗਈ। ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਭੱਜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੋਹਾਂ ਵਲ ਗੁੱਸੇ ਚ ਵੇਖ ਬੋਲ ਪਈ।
ਸਹਿਜ - ਰਵੀ । ਆਹ ਕੀ ਆ। ਇਹ ਤੁਸੀ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਗ਼ਲਤ ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਚਲੇ ਜਾਓ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨੋ ਬਾਹਰ। ਮੈਂ
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਅੱਖਾ ਨੀਵੀਆਂ ਪਾਂ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭਣ ਲਗ ਪਈ। ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸਨ ਤੇ ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋ ਕਪੜੇ ਖੋਹ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲਗ ਪਿਆ।
ਰਵੀ - ਸਾਰੀ ਜਾਨ। ਸਾਰੀ ਯਰ। ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਯਾਰ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਪਈ ਨੂੰ - ਰਵੀ ਇਹ ਤੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਚੰਗਾ ਨੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਹੀ ਇਥੇ ਆਈ ਸੀ।
ਮਨੀ ਓਵੇਂ ਵੀ ਨੰਗਾ ਖਲੋ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਓਹਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ਕੇ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਸਫਲ ਰਿਹਾ ਪਰ ਵਿਚ ਇਹ ਪੰਗਾ ਖੜਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਓਹਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਣਾ। ਓਹ ਅਪਣਾ ਲਨ ਇਕ ਸਾਈਡ ਚੁੱਕੀ ਖੜਾ ਰਿਹਾ , ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਦੇ ਨੰਗੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵਹਿਸ਼ ਭਾਰੀ ਸੀ।
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਨ ਯਾਰ । ਇਤਸ ਫਾਈਨ। ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਅਪਣਾ ਦੋਸਤ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ। ਇਹਦਾ ਮਨ ਸੀ ਕਰਨ ਦਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਇਹ ਕਮਰਾ ਇਹਦਾ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ। ਇਹਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਇਹ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਸੇਕਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਨਾ ਨੀ ਕੀਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਇਹ ਗ਼ਲਤ ਆ ਯਾਰ। ਮੈਂ ਨੀ। ਮੈਨੂੰ ਜਾ ਲੈਣ ਦੇ ਘਰ ਹੁਣ ਬਸ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫੋਨ ਨਾ ਕਰੀ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਓਥੋ ਜਾਣ ਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕੇ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਮੁੜ ਫੜ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸੁਟ ਲਿਆ।
ਰਵੀ ਮਨੀ ਨੂੰ - ਦਿਖਾ ਵੀਡਿਉ ਜਰਾ।
ਮਨੀ ਮੋਬਾਈਲ ਚੁੱਕਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਹੀ ਅਸ਼ਲੀਲ ਵੀਡਿਉ ਚਲਾ ਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਜਿੱਥੇ ਸਹਿਜ ਕੇਹ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਕੇ , ਹੋਰ ਜਾਣ ਹੋਰ । ਤੇ ਮਨੀ ਥੱਲੇ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਲਨ ਘਸੋੜੀ ਘੱਸੇ ਜੜ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਰਵੀ - ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਨੰਬਰ ਆਹੀ ਆ ਨਾ। 69333*****। ਬੋਲ ਭੇਜੀਏ ਓਹਨੂੰ।
ਮਨੀ - ਭੇਜ ਭੇਜ , ਓਹ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲਓ ਵੇਖ ਕੇ , ਨਾਲੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਰਲ ਕੀ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਵਿਚ ਮਜਾ ਬਹੁਤ ਆਉਣਾ। ਹਾ ਹਾ।
ਸਹਿਜ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ - ਪਲੀਜ ਰਵੀ। ਜਾ ਲੈਨ ਦੇ ਮੈਨੂੰ। ਇਹ ਵੀਡੀਓ ਡਿਲੀਟ ਕਰਦੇ। ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ । ਹੈ ਨਾ । ਪਲੀਜ਼ ਰਵੀ ਪਲੀਜ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਕਰ ਦਿਆਂਗੇ। ਪਰ ਸਨੁ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਰਜਾ ਕੇ ਜਾ ਪਹਿਲਾ। ਨਾਲੇ ਕਮਲੀਏ ਤੂੰ ਤਾਂ ਇਥੇ ਇਕ ਲਨ ਦਾ ਮਜਾ ਲੈਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ , ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦੋ ਮਿਲਦੇ ਪਏ ਨੇ। ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਤੈਨੂੰ ਅਸੀ ਦੋਨੋ ਪੂਰਾ ਮਜਾ ਦੇਵਾਂਗੇ ਨਾਲੇ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਭੋਸਡਾ ਅਸੀਂ ਓਹ ਬਣਾਉਣਾ ਅੱਜ।
ਸਹਿਜ - ਨਹੀਂ ਰਵੀ ਪਲੀਜ।
ਰਵੀ - ਡਰ ਨਾ ਜਾਣ ਮੇਰੀਏ , ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ। ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਪੂਰਾ ਟਾਈਮ ਆ।
ਸਹਿਜ ਹੁਣ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਅੱਜ ਓਹਦੀ ਖ਼ੈਰ ਨੀ। ਜਿਵੇਂ ਓਹ ਦੋਨੋ ਕਰਦੇ ਨੇ ਓਵੇਂ ਓਹਨਾ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇਣ ਵਿਚ ਹੀ ਭਲਾਈ ਆ।
ਹੁਣ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ।
ਰਵੀ ਤਿੰਨ ਗਲਾਸ ਕਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਇਕ ਮੋਟਾ ਜੇਹਾ ਪੈੱਗ ਬਣਾ ਕੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਦਾ।
ਰਵੀ - ਕਿਉੰ ਵੀ ਗਸ਼ਤੀਏ, ਪੈੱਗ ਪੀਣਾ ਕੇ ਸਾਡਾ ਮੂਤ ਪੀਣਾ।
ਮਨੀ ਹਸ ਪੈਦਾ। ਸਹਿਜ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਜਾ ਕੇ ਗਲਾਸ ਚੁੱਕ ਪੈੱਗ ਲਾ ਆਉਂਦੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਤੇ ਮਨੀ ਦੋਨੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਅਪਣਾ ਆਪਣਾ ਪੈੱਗ ਖਤਮ ਕਰ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਗੋਡੇ ਭਾਰ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦੇ ।
ਸਹਿਜ ਦਾ ਹੁਣ ਭੋਰਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਤਿਆਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਓਹ ਰਵੀ ਦਾ ਲਨ ਜੌ ਕੇ ਥੋੜੇ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਮਸਲਿਆ ਪਰ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੀ। ਮਨੀ ਨੇ ਓਹਦਾ ਚੇਹਰਾ ਆਪਣੇ ਲਨ ਵਲ ਘੁਮਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂ ਸਹਿਜ ਦੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਰਗੜਿਆ । ਸਹਿਜ ਜੌ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਨਾ ਨਕਰ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਹਨੇ ਅਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤੇ ਲਨ ਦੇ ਟੂਪੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਕੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਮਨੀ - ਆਹ। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਗਰਸ਼ਤੀਏ। ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾ।
ਸਹਿਜ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਵਧਾਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਕਰਕੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ।
ਮਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਪੂਰਾ ਓਹਦੇ ਗਲ ਤਕ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਜੌ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾ ਫਾਰਗ ਹੋ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ, ਓਹਦਾ ਲਨ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੂਰਾ ਟਾਇਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।
ਇਧਰੋਂ ਮਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਕਢਿਆ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕੌਡੀ ਕਰਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਪਿੱਛੋਂ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਪੂਰਾ ਧਕ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ ਮੈਂ ਮਰਗੀ। ਪਾੜ ਦੀ ਮੇਰੀ। ਆਹ।ਉਹ।। ਆਮ।।
ਓਹਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਰਵੀ ਨੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਅਪਣਾ ਲਨ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ - ਆਹ ਚੁੱਕ। ਆਈ ਸੀ ਸਵਾਦ ਲੈਣ। ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਕੇ ਹੀ ਜਾਈ।
ਰਵੀ ਓਹਨੂੰ ਮੂੰਹ ਦੇ ਛੇਦ ਵਿੱਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮਨੀ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ।
ਸਹਿਜ ਅੱਜ ਪੂਰੀ ਗਾਸ਼ਟੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਓਹ ਦੋਨੋ ਪਾਸਿਓ ਧੱਕੇ ਜਰਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ।
ਥੋੜੇ ਵਕ਼ਤ ਬਾਅਦ ਮਨੀ ਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੀਰਜ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਤੇ ਸਹਿਜ ਹਾਲੇ ਰਜੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਆਗਰਾ ਦਾ ਨਸਾ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ।
ਰਵੀ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਖੜਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਦੋਬਾਰਾ ਤੋਂ ਮੰਜੇ ਉਤੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦਾ।
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਦੇ ਉਪਰ ਗੇਰ ਕੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਬੁਲ ਜੋੜਦਾ ਤੇ ਆਉਣਾ ਲਨ ਸਿੱਧਾ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਪਾਂ ਦੇਂਦਾ।
ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਖੁਲ ਹੀ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਕਯਾ ਪੈਣਾ।
ਰਵੀ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਦੀ ਗਰਦਨ ਮੁੰਮੇਯਾ ਨੂੰ ਦੰਦੀਆਂ ਵੀ ਪਾਉਂਦਾ। ਸਹਿਜ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਬਿਨਾ ਦਰਦ ਦੇ ਅਜੇਹਾ ਕਰਨ ਦੇਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਨੂਹ ਨਾਲ ਹੀ ਰਵੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਪਿੱਠ ਛਿੱਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ।
ਅਧਾ ਘੰਟਾ ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਮਗਰੋ ਰਵੀ ਵਿਚ ਹੀ ਫਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਉਪਰ ਹੀ ਲੇਟਿਆ ਰਹਿੰਦਾ। ਸਹਿਜ ਵੀ 3 4 ਵਾਰ ਜੜਨ ਕਾਰਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾ ਹੁਣ ਥਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਕੀ ਕੀ ਹੋਇਆ , ਅਗਲਾ ਭਾਗ ।।
ਸ਼ਾਯਦ ਮੈਂ ਹੁਣ ਇਕ ਅੱਪਡੇਟ ਹੋਰ ਕਰਾਂਗਾ 25 ਤਾਰੀਖ ਤੱਕ ਤੇ ਓਹ ਅੱਪਡੇਟ ਮੇਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕੇ ਆਖਰੀ ਅੱਪਡੇਟ ਹੋਵੇ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਰਾਇਟਰ ਅੱਪਡੇਟ ਕਰੇਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।।।
ਮੇਰੀ insta ਆਈ ਡੀ
8409.aona
Thedevil333
I’m a HunTer,sHe wANt to sEe mY GUN👿
- 880
- 2,839
- 124
Ghaint update bro
Par video ala dhka yr kudi nal
blackmail karke kudi lun te chadyi te ki chadyi mza tan aunda jdo oh app lun fad ke fuddi ch lwe
Baki sab ghaint kihichi rkh kam
Update thora jldi de dya kar
Last edited:
Thanks bro
Ur advice is great
Mein ਸੋਚੇਯਾ ਵੀ ਸੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਚ
But mein Chad ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਬਾਕੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿਚ ਇਕ ਅੱਪਡੇਟ ਹੀ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।।।
ਪਰ
hun is story da update hi aavega mere walon
Asal ch eh story koi hor continue karna chahunda
Then mein es month ik update karke leave kar Deni hai
Te ik new writer hi hai ithe da
Oh continue karda rahega
Ur advice is great
Mein ਸੋਚੇਯਾ ਵੀ ਸੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਚ
But mein Chad ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਬਾਕੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿਚ ਇਕ ਅੱਪਡੇਟ ਹੀ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।।।
ਪਰ
hun is story da update hi aavega mere walon
Asal ch eh story koi hor continue karna chahunda
Then mein es month ik update karke leave kar Deni hai
Te ik new writer hi hai ithe da
Oh continue karda rahega
Thedevil333
I’m a HunTer,sHe wANt to sEe mY GUN👿
- 880
- 2,839
- 124
Koi ni y padn walya ne te kamiya kad de rhna
Tusi writer o tuhanu tuhadi story vare jyda pta tusi update de rhe o ena hi bhut aa
Last edited:
Next update will be on 25
Ehde baad shayad mere walon update nahi aavega
New writer ehnu agge forward karega
Jekar oh nhi karega
Then I will again continue it
Ehde baad shayad mere walon update nahi aavega
New writer ehnu agge forward karega
Jekar oh nhi karega
Then I will again continue it
Avreen
ਪੰਜਾਬਣ
- 29
- 19
- 3