" ਵਹੁੱਟੀ ਦਾ ਹੜਦੁੱਲ "
(ਸੰਖਿਅਾ 1) ਅੱਗੇ.....
ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਅੱਜ ਫਿਰ ਜਸਦੀਪ ਕਮਰੇ ਨਾਂ ਅਾੲਿਅਾ ਤਾਂ . ਸਿਮਰਨ ੳੁਸ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਘਰ ਚ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ ੳੁਸਨੇ ਸ਼ੱਤ ਵੀ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਅਾ ਤਾਂ ਓਥੇ ਵੀ ਨੲੀਂ ਮਿਲਿਅਾ ੳੁਸਨੇਂ ਫਿਰ ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੋਤੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਅਾ ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਮੋਬਾੲਿਲ ਤੇ ਲੱਗੀਅਾਂ ਪੲੀਅਾਂ ਸੀ. ਸਾੲਿਦ ਹੁਣ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਦਾ ਜੁਗਾੜ ਬਣਾ ਰਹੀਅਾਂ ਸੀ.
ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਫੋਨਾਂ ਚ ਅੈਨਾਂ ਖੁੱਬੀਅਾਂ ਪੲੀਅਾਂ ਸਨ ਕੇ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਮਨ ਦੇ ਅਾੳੁਣ ਦਾ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਲੱਗਾ.
ਸਿਮਰਨ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ਮੱਘਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਗੲੀ ਤਾਂ ੳੁਸਨੂੰ ਚੁਦਾੲੀ ਦੀਅਾਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸੁਣਨ ਲੱਗੀਅਾ ਤਾਂ ਸਿਮਰਨ ਓਹਨੇ ਪੈਂਰੀ ਵਾਪਸ ਹੋ ਗੲੀ.
ਹੁਣ ਸਿਰਫ ੲਿੱਕ ਹੀ ਕਮਰਾ ਬਚਿਅਾ ਸੀ . ਓਹ ਸੀ ਸੀਰੇ ਦਾ . ਓਹ ਵਿਚਾਰੀ ਡਰਦੀ ਡਰਦੀ ਸੀਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਗੲੀ ਤਾਂ ਦਰਵਜਾ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਸੀ.ਪਰ ਜਦੋਂ ੳੁਸਨੇ ਦੇਖਿਅਾ ਤਾਂ ਖਿੜਕੀ ਖੁੱਲੀ ਸੀ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਅੰਦਰ ਝਾਕ ਕੇ ਦੇਖਿਅਾ . ਤਾ ੳੁਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਜਮੀਨ ਖਿਸਕ ਗੲੀ...............
ਅੰਦਰ ੳੁਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਜਸਦੀਪ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗਾ ਕੋਡਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀਰੇ ਤੋਂ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਸਿਮਰਨ ਤਾਂ ਸੁੰਨ ਹੀ ਹੋ ਗੲੀ ੲਿਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ . ਸੀਰਾ ਅਾਪਣੇ ਕਾਲੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਧਾੜ ਧਾੜ ਅਾਪਣੇ ਨਿੱਕੇ ਭਰਾ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਦੇਖਿਅਾ ਹੋਰ ਦੇਖਿਅਾ ਨਾਂ ਗਿਅਾ ਓਹ ਵਿਚਾਰੀ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੋੲੀ ਅਾਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪੲੀ . ਅੰਦਰ ਅਾ ਕੇ ਵਿਚਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਅਾਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਰੋਂਦੀ ਰੲੀ.......
ਸਵੇਰੇ 5:00 ਵਜੇ
ਸਿਮਰਨ ਰਸੋੲੀ ਵਿੱਚ ਚ ਚਾਹ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ "....ਹਾੲੇ ਤਾੲੇ ਹੋਣਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਪਤਾ ਹੋੳੂ ਗਾ ੲੇਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ,ੳੁਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ੲੇਨੀਂ ਮਾੜੀ ਕਿੳੁਂ ਕੀਤੀ...ਕਿੰਨਾਂ ਗੰਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਾ ..ਤੇ ਜਸਦੀਪ ਕਿਨਾਂ ਗੰਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸ਼ੀਅਅਅ ਮੈਂਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਚ ਕੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਅਾ ਰੲੀ ਅਾ . ਪਰ ਸੀਰੇ ਵੀਰਜੀ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਕਿੳੁਂ ਨੲੀ ਅਾੲੀ ਅਾਪਣੇ ਨਿੱਕੇ ਭਰਾ ਨਾਂਲ ਅਾਹ ਕੰਮ ਕਰਦਿਅਾਂ "
ਸਿਮਰਨ ਅਾਪਣੀਅਾਂ ੲਿਹਨਾਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਸੀ............
ਪਿਸ਼ੋਂ ਦੀ ਅਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਫੜ ਲੲੇ " ਹਾੲੇ....ਮੰਮੀ ਕੌਣ " ਸਿਮਰਨ ਅਚਾਣਕ ਡਰ ਗੲੀ . ਓਹ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨੂੰ ਸ਼ਡਾੳੁਣ ਲੲੀ ੲਿੱਕ ਦਮ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਹੋੲੀ ਤਾਂ ਜੋ ਚਿਹਰਾਂ ੳੁਸਨੇ ਦੇਖਿਅਾ ਓਹ ਹੋਰ ਵੀ ਡਰ ਗੲੀ.... " ਸੀਰੇ ਵੀਰਜੀ ਤੁਸੀਂ " ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਨੀ ਅਾੲੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਾਹ ਕੁੱਝ ਕਰਦਿਅਾਂ , ਚਲੇ ਜਾਓ ਬਾਹਰ ਨੲੀਂ ਮੈਂ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦੇਣਾਂ " ਸਿਮਰਨ ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਬੋਲੀ.
" ਸ਼ਰਮ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਸੀਰੇ ਨੂੰ.......ਜਮਾਂ ੲੀ ਨੀਂ , ਨਾਲੇ ਪਾ ਦੇ ਰੌਲਾ ਕੀਹਨੂੰ ਦੱਸੇਂ ਗੀ ਅਾਪਣੇ ਟੈਂਪੂ ਪਤੀ ਨੂੰ . ਜੀਅਦੀ ਮੈਂ ਰੋਜ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾਂ , ਤੂੰ ਵੀ ਤਾ ਦੇਖਿਅਾ ੲੀ ਅਾ ਰਾਤੀ.......ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਾ ਮੇਰਾ ਸੰਦ ." ਸੀਰਾ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਮੁੰਮਿਅਾ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਪਜਾਮੇ ੳੁੱਪਰ ਦੀ ਅਾਪਣਾਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਮਸਲਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਬੋਲਿਅਾ.
" ਸੀਰੇ ਚਲਾ ਜਾ ੲੇਥੋਂ ਮੈਂ ਸਚੀ ਕਹਿਣੀ ਅਾਂ.ਨੲੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬੁਰਾ ਕੋੲੀ ਨੀ ." ਸਿਮਰਨ ਪੂਰੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਂਲ ਬੋਲੀ.
" ਠੀਕ ਅਾ....ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਜਾਣਾਂ . ਪਰ ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ ਤੇਰਾ ਢੱਕਣ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਹੀ ਪੱਟਣਾਂ . ਤੇਰੇ ਟੈਂਪੂ ਪਤੀ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਨੀਂ ਹੋਣਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਦੇਕੇ ਵੇਖ ਬੜੀ ਰੀਝ ਨਾਂਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਂਰੂ ਤੇਰੀ " ੲਿਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀਰਾ ਰਸੋੲੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਅਾ. ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਰੋਂਦੀ ਰੋਂਦੀ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਪੲੀਂ
ਹੁਣ ੲਿਹ ਸੀਰੇ ਦਾ ਰੋਜ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਅਾ ਸੀ.ਮੌਕਾ ਦੇਖ ਕੇ ਕਦੇ ਓਹ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਮੁੰਮਿਅਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾ ਜਾਂਦਾ ਕਦੀ ਚਿੱਤੜ ਪਲੋਸ ਦਿੰਦਾਂ . ਸਿਮਰ ਨੇ ਦੋ ਚਾਰ ਵਰ ਓਹਦੇ ਚਪੇੜਾਂ ਵੀ ਸਿੱਟੀਅਾਂ ਪਰ ਸੀਰੇ ਵਰਗੇ ਢੀਠ ਬੰਦੇ ਤੇ ੲਿਸ ਦਾ ਕੋੲੀ ਅਸਰ ਨਾਂ ਹੋੲਿਅਾ .ਸੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਅਾ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਅਾਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਸੀਰੇ ਬਾਰੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮਿੰਦੇ ਨੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾੳੁਣ ਦੀ ਬਝਾੲੇ ਓਹਦੀਅਾਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੇ ਪੜਦਾ ਪਾੳੁਣਾ ਚਾਹਿਅਾ.
" ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਸੀਰਾ ਬੱਤੀਅਾਂ ਵਰਿਅਾਂ ਦਾ ਕਵਾਰਾ ਫਿਰਦਾ. ੲੇਹਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਪੁੱਤ ਅਾਹ ਸਭ ਕਰਨ ਨੂੰ . ਤੂੰ ਅਾਂੲੇ ਕਰ ਮੇਰੀ ਧੀ ਰਾਣੀ ਬਣਕੇ ਮੇਰੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਵਾਦੇ . ੲਿਹਦਾ ਵੀ ਘਰ ਵਸਦਾ ਹੋ ਜੂ ਨਾਲੇ ਜੂੜ ਪੈ ਗਿਅਾ ਤਾਂ ਅਾਪੇ ਸੁਧਰ ਜਾੳੂ " ਮਿੰਦੋਂ ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਗੌਂਅ ਲੈਣ ਮਾਰੀ ਮਿੱਠੀ ਮੇਮਣੀ ਬਣਦੀ ਬੋਲੀ.
" ਪਰ ਮੰਮੀ ਜੀ ਓਹ..." "ਪਰ ਪੁਰ ਕੁਝ ਨੀਂ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੇ ਅਾ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਘਰ ਤੂੰ ਹੀ ਵਸਾੳੁਣਾਂ." ਮਿੰਦੋ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਗੱਲ ਵਿੱਚੇ ਟੋਕਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ .
" ਹੂੰ..." ਸਿਮਰਨ ਵਿਚਾਰੀ ੲਿੰਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲ ਪਾੲੀ.
ਵਿਅਾਹ ਨੂੰ ਹੁਣ 13 ਦਿਨ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.....
ੲਿਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਸਦੀਪ ੲਿੱਕ ਵਰ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਕੋਲ ਨੲੀਂ ਅਾੲਿਅਾ . ਵੈਸੇ ਜਸਦੀਪ ਦੀ ਸਚਾੲੀ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ੳੁਸਦਾ ਮਨ ਹੀ ਜਸਦੀਪ ਤੋਂ ਅੱਕ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਪਿਓ ਨੇਂ ਕੲੀ ਵਾਰੀ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ . ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ 2-4 ਦਿਨ ਮਿਲਣ ਲੈਕੇ ਜਾਣ ਲੲੀ ਕਿਹਾ ਫੌਨ ਕੀਤਾ ਪਰ ਮਿੰਦੋ ਕੋੲੀ ਬਹਾਨਾਂ ਲਾ ਕੇ ਟਾਲ ਦਿੰਦੀ.
ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਮਤਲਬ ਕਡਵਾੳੁਣ ਲੲੀ ਥੋੜੇ ਦਿੰਨ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ੳੁਸਦੀਅਾਂ ਚਮਚੀਅਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਬੜੇ ਪਿਅਾਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀਅਾਂ ਸੀ . ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਜਦੋਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲੲੀ ਮਨਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਓਹੀ ਰੰਡੀ ਰੋਣਾਂ ਘਰ ਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ . ਮਿੰਦੋ ੳੁਸ ਨੂੰ ਗੱਲ ਗੱਲ ਤੇ ਕੋਸਦੀ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੋਤੀ ਵੀਰ ਹਰ ਕੰਮ ਚ ਨੁਕਸ ਕੱਢ ਕੇ ੳੁਸਨੂੰ ਜਲੀਲ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋੲੀ ਮੌਕਾ ਨੲੀਂ ਸ਼ੱਡਦੀਅਾਂ ਸੀ.
ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ੲਿਹ ਸਭ ਸਹਿਣ ਦੀ ਅਾਦਤ ਪੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ . ਪਰ ੳੁਸਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਡਰ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸੀ ਕਿ . ਸੀਰੇ ਵਰਗੇ ਜਾਨਵਰ ਤੋਂ ਓਹ ਅਾਪਣੀ ੲਿਜ਼ਤ ਕਿਨਾਂ ਕ ਚਿਰ ਬਚਾ ਸਕੇ ਗੀ . ਜਦੋਂ ਕਿ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ੲਿਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿ ੲਿਹ ਸਾਰੀ ਖੇਡ ੳੁਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇਂ ਹੀ ਰਚੀ ਹੋੲੀ ਅਾਂ . ਓਹੀ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਹੱਲਾ ਸ਼ੇਰੀਅਾਂ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿੳੁਕੀ ਓਹ ੳੁਸ ਨੂੰ ਸੀਰੇ ਦੇ ਬਿਠਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ.
ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ
ਬੱਸ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਅੱਡੇ ਤੇ ਅਾ ਕੇ ਰੁੱਕ ਗੲੀ ..........
