Incest NRI Bhabi
- Thread starter Harman_sidhu
- Start date
- 246,269
Deepgill1313
😘😘
- 3,126
- 1,556
- 158
Update krde broਭਾਗ - 39
ਦੋਹਾਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਵੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਵੀ ਥੱਕ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਕੁਸ਼ ਦੇਰ ਸੌ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਆਉਣ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਚਾਹ ਬਣਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਉੱਠ ਕੇ ਚਾਹ ਪੀ ਲੈਣ ਤੇ ਪੜ੍ਹਨ ਬੈਠ ਜਾਣ। ਸ਼ਾਮ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਬਲਜੀਤ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਲਗਦੀ, ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਾਂ ਸਹੀ ਲੱਗਦਾ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਬਲਜੀਤ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੀ ਸੀ। ਕੋਮਲ ਬਲਜੀਤ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਵਟਾਉਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਗਦੀ।
ਕੋਮਲ - ਆਂਟੀ ਮੈਂ ਇਕ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਬਲਜੀਤ - ਹਾਂਜੀ ਬੇਟਾ ਦੱਸੋ
ਕੋਮਲ ਜਿਆਦਾ ਗੱਲ ਨੂੰ ਘਮਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਿੱਧਾ ਪੁੱਛਦੀ - ਤੁਹਾਡਾ ਹੈਰੀ ਬਾਰੇ ਕੀ ਖਿਆਲ ਹੈ ?
ਬਲਜੀਤ (ਬਲਜੀਤ ਤੇ ਇਹ ਹਮਲਾ ਅਚਾਨਕ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਤ੍ਰਭਕ ਜਾਂਦੀ) - ਕੀ ਮਤਲਬ ਮੇਰਾ ਕੀ ਖਿਆਲ ਹੋਣਾ।
ਕੋਮਲ - ਦੇਖੋ ਆਂਟੀ ਕੁਸ਼ ਵੀ ਲੁਕਿਆ ਤਾਂ ਹੈ ਨ੍ਹੀ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੁਹਾਡਾ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਤੇ ਹੈਰੀ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹਾਂ।
ਬਲਜੀਤ ਕੁਛ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੁਣ ਦਿਲ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰੋਜ਼ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨਾਲ ਵੇਖਣਾ ਤੇ ਫਿਰ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਉਹ ਇਹੋ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕੋਮਲ - ਡਰੋ ਨਾ ਆਂਟੀ ਮੈਂ ਸਭ ਪਲੈਨ ਕਰ ਲੈਣਾ ਹੈਰੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਬੱਸ ਤੁਸੀਂ ਹਾਮੀ ਭਰੋ ਇੱਕ ਵਾਰ। ਕੱਲ੍ਹ ਮੇਰਾ ਤੇ ਜੋਤ ਦਾ ਪੇਪਰ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਘਰ ਇਕੱਲੇ ਹੋਵੋਗੇ ਜੇ ਕਹੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਸੁਬਾਹ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦਉ।
ਬਲਜੀਤ ਚੁੱਪ ਖੜੀ ਸੁਣਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਬੱਸ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਉਮੜ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਇਕ ਡਰ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਇਕ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪਰਦਾ ਪਰ ਕੋਮਲ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸਨੂੰ ਉਕਸਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਅਸਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚਲੇ ਗਿੱਲੇਪਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਆਂਟੀ ਜਿਆਦਾ ਨਾ ਸੋਚੋ ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਇਕ ਬਾਰ ਹਾਂ ਕਰੋ ਬਾਕੀ ਸਭ ਹੋ ਜਾਏਗਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਹਮ
ਕੋਮਲ ਇਸਨੂੰ ਹਮ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਹਾਂ ਸਮਝ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੋਲਦੀ - ਬੱਸ ਠੀਕ ਹੈ ਮੈਂ ਹੈਰੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ।
ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚੋ ਨਿਕਲ ਜੋਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਪੂਰਾ ਪਲੈਨ ਸਮਝਾ ਦਿੰਦੀ। ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਬਲਜੀਤ ਮੌਨ ਖੜੀ ਇਹ ਸਭ ਕਿ ਹੋਇਆ ਇਹੋ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਸੁਖਵੰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਟੁੱਟਦੀ ਤੇ ਉਹ ਰੋਟੀ ਪਾ ਸੁਖਵੰਤ ਤੇ ਜੋਤ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਦਿੰਦੀ। ਜੋਤ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਵੀ ਰੋਟੀ ਲਈ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਤੇ ਕੋਮਲ ਵੀ ਆ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲਗਦੀ। ਰੋਟੀ ਖਾ ਦੋਨੋ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪੜ੍ਹਨ ਲਗਦੀਆਂ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਟੀਵੀ ਦੇਖਣ ਲਗਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਦਾ ਅੱਜ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਅਣਮੰਨੇ ਮਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੌਣ ਲਈ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ। ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਕੀ ਗੱਲ ਅੱਜ ਬੁਝੀ ਜਿਹੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਐ ?
ਬਲਜੀਤ - ਨਹੀਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ
ਸੁਖਵੰਤ - ਕੋਈ ਤਾਂ ਗੱਲ ਹੈ
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਬਿਨਾ ਦੱਸੇ ਕੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਗੱਲ ਵਿਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਦਲਾਅ ਕਰ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਗਦੀ।
ਬਲਜੀਤ - ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਕਿਵੇ ਦੱਸਾ ਕੀ ਹੋਇਆ, ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੰਨਣੀ ਚਾਹੀਦੀ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ?
ਬਲਜੀਤ- ਮਾਸਟਰ ਤੇ ਟ੍ਰਾਈ ਮਾਰਨ ਵਾਲੀ।
ਸੁਖਵੰਤ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ - ਕੀ? ਤੂੰ ਮਾਸਟਰ ਤੇ ਟ੍ਰਾਈ ਮਾਰੀ ? ਕਿਵੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਬ ਦੱਸ
ਬਲਜੀਤ - ਦੱਸ ਰਹੀ ਹਾਂ ਸਬਰ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੈਂ ਆਹ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ ਅੱਜ, ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਹਜੇ ਸੂਟ ਬਦਲਿਆ ਨ੍ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਚੁੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾ
ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਗਲੇ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਹੋਇਆ। ਜਦੋ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਕੰਬਲ ਉਤਾਰ ਹੁਣ ਦਿਖਾਇਆ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਦੀਆਂ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਫਟੀਆਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਤੇ ਉਹਦੇ ਪਜਾਮੇ ਵਿੱਚ ਹਲਚਲ ਆ ਗਈ।
ਸੁਖਵੰਤ ਪੂਰਾ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਹਾਏ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਤਾਂ ਹੋਸ਼ ਉੱਡ ਗਏ ਹੋਣੇ।
ਬਲਜੀਤ - ਆਹੋ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਹੇ ਹੋ ਮੇਰੀ ਜਾਣ ਨੂੰ ਸਿਆਪਾ ਪੈ ਗਿਆ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਕਿਉ?
ਬਲਜੀਤ - ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਜਦੋ ਮੈਂ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਕੋਮਲ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛਣ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਮਾਸਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਸਵੇਰੇ ਜੇ ਉਹ ਕੋਮਲ ਤੇ ਜੋਤ ਦੇ ਪੇਪਰ ਦੇਣ ਗਈਆਂ ਪਿੱਛੋ ਘਰ ਆਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਸੁਖਵੰਤ (ਪੂਰਾ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ) - ਫੇਰ ?
ਬਲਜੀਤ - ਕੋਮਲ ਵੀ ਬਾਹਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋ ਸਹਿਜ ਸੁਬਾਅ ਹਮ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਪਰ ਕੋਮਲ ਉਸਨੂੰ ਹਾਂ ਸਮਝ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਦੱਸ ਆਈ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਆਏ ਹਾਏ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਇੰਨੀ ਤੇਜ਼ ਨਿਕਲ਼ੇਂਗੀ।
ਸੁਖਵੰਤ ਉਤੇਜਨਾ ਵਿੱਚ ਕੋਮਲ ਬਾਰੇ ਕੁਛ ਨ੍ਹੀ ਪੁੱਛਦਾ, ਉਹਦਾ ਉਸ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ।
ਬਲਜੀਤ - ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੇ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰਾ ਮੈਂ ? ਸਿਆਪਾ ਗੱਲ ਪਾ ਤਾ ਮੇਰੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੇ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਕੁਸ਼ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਮਿਲ ਲਈ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਸਭ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੋਜੇਗਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਮਤਲਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ? ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀ ?
ਸੁਖਵੰਤ - ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਗੁੱਸਾ ਹੋਣਾ ? ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਉਲਟਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਕੀ ਅਖੀਰ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਲਾਇਫ਼ ਨੂੰ ਇੰਜੋਯ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ।
ਬਲਜੀਤ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ ਤੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਪਰ ਸੁਖਵੰਤ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਉਠਾਉਣ ਲਗਦਾ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਚੱਲ ਖੜੀ ਹੋ।
ਬਲਜੀਤ - ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ?
ਸੁਖਵੰਤ - ਖੜੀ ਤਾਂ ਹੋ।
ਬਲਜੀਤ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਸੁਖਵੰਤ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਯਾਰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਕਿ ਹੋਗਿਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ?
ਸੁਖਵੰਤ - ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋ ਅੱਗੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰਨੇ ਨੇ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਅੱਗੇ। ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਕਿ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਅਪਸਰਾ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੈ।
ਬਲਜੀਤ - ਕਿਹੋ ਜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚੀ ਕੁਛ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ। ਤੁਸੀਂ ਏਨਾ ਖੁਸ਼ ਕਿਵੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਸੁਖਵੰਤ - ਤੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈਂ ਨਾ ਮਾਸਟਰ ਨਾਲ ? ਸੱਚ ਦੱਸੀ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਸੌਂਹ।
ਬਲਜੀਤ - ਹਾਂ ਪਰ…
ਸੁਖਵੰਤ - ਪਰ ਪੁਰ ਛੱਡ ਖੁੱਲ ਕੇ ਜੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹਾਂ।
ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪਰਦਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਪਾ ਕੇ ਬੇਫਿਕਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ।
ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਸਨੂੰ ਚਾਰੋ ਪਾਸੇ ਘੁੰਮ ਕੇ ਵੇਖਦਾ।
ਬਲਜੀਤ - ਕਰਨਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ?
ਸੁਖਵੰਤ - ਸੇਫਟੀ ਚੁੱਕ ਆਪਣੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਸਾਰੇ ਵਾਲ ਉਤਾਰਨੇ।
ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਾਰ ਰਿਮੂਵ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਨਵਾਉਂਦਾ। ਇਹ ਸਭ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਬੱਸ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਹ ਉਤੇਜਨਾ ਦੁਬਾਰਾ ਜਾਗ੍ਰਿਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਬੱਸ ਫਰਕ ਇੰਨਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਸੁਖਵੰਤ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਹੈਰੀ ਥੱਲੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਦੋਨੋ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਸੈਕਸ ਕਰਦੇ ਤੇ ਅੱਜ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ। ਦੋਨੋ ਨੰਗੇ ਹੀ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਇਸ ਉਮੀਦ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਕ ਨਵਾਂ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਲਈ ਮਾਫ਼ੀ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਮੈਂ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕਾਫ਼ੀ ਵਿਅਸਤ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਹੀ ਅੱਗੇ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਣਨਗੀਆਂ ਇਸ ਲਈ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਬਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹੋ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
New
ਭਾਗ - 40
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਖੋਹ ਪੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਮਰਦ ਨਾਲ ਹਮਬਿਸਤਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੁਛ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਹੀ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਉਠਾਉਂਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਠਦੇ ਹੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਛੇੜਨ ਲਗਦਾ ਹੈਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਸੰਗ ਤੇ ਡਰ ਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਕੋਲੋ ਉਠ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਓਧਰ ਜੋਤ ਤੇ ਕਮਲ ਵੀ ਕਾਲਜ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੋਨੋਂ 8 ਕੁ ਵਜੇ ਕਾਲਜ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਸੁਖਵੰਤ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪੂਰਾ ਚੱਕਵਾ ਸੂਟ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਤਰਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਹਨੀਮੂਨ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪੂਰੀ ਚੱਕਵੀ ਰੰਨ। ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਭਾਵੇਂ ਇਕ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪਾਸੋਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਾਇਮ ਸੀ ਪੂਰਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਚਰਬੀ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇਣ ਲੱਗਦਾ। ਸੁਖਵੰਤ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣੂ ਸੀ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚਲੇ ਡਰ ਤੇ ਝਿਝਕ ਨੂੰ ਉਹ ਭਲੀ ਭਾਂਤੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਮਝਾ ਕੇ ਪੱਕਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਰ ਕੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਬੁਲਾ ਲਵੇ ਹੋਰ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੇ। ਬਲਜੀਤ ਨੀਵੀ ਜਹੀ ਪਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਫ਼ੋਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਹ ਮਸਾ ਕਿਤੇ ਹੌਂਸਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਮਿਲਾਉਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬੈੱਲ ਤੇ ਹੀ ਫ਼ੋਨ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਹੈਲੋ ਹੈਲੋ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਤੇ 2 ਮਿੰਟ ਲੱਗਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇਣ ਨੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਉੱਪਰ ਹੋਈ ਦਸਤਕ ਨਾਲ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈਰੀ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ, ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੇਖ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਹੰਡਿਆ ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਕਰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਆ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਲੋਬੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।
ਬਲਜੀਤ (ਕੰਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ) - ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਵੇ ਆ ਗਏ ?
ਹੈਰੀ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਇੱਥੇ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ - ਅੱਛਾ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਆ ਮੈਂ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੋ ਕੁਛ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਛ ਦੇਰ ਹੋਰ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਸਹਿਜ ਹੋਣ ਦਾ ਤੇ ਲੋਬੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਜਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਲਿਆ ਕੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਬਰ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਗਦਾ। ਜਦੋ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਲੈ ਬੈਠਦੀ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਬੈਠਦਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗਦਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋਂ ਚੁੱਪ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੋ ਸਮਝ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਖਤਮ ਹੋਣ ਜਿੰਨਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਬੱਸ।
ਜਿਵੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੱਪ ਵਿੱਚੋ ਚਾਹ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੱਪ ਰੱਖਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕੱਪ ਨੂੰ ਵੀ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਹਾਲੇ ਮਸਾਂ ਦੋ ਘੁੱਟਾਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਹੋਣੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲੈਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੈਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਜੇ ਵੀ ਇਕ ਝਿਝਕ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਗਦੀ। ਫਿਰ ਹੈਰੀ ਸੋਫ਼ੇ ਤੋਂ ਉਠ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੱਥ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਉਠਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬੱਸ ਹੈਰੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਜੋਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੁੱਲ ਜੋੜ ਦਿੰਦਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗਦੀ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਉਪਰੋ ਹੀ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੇ ਕਾਮ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਉੱਪਰ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਖਿਆਲ ਭੁੱਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ।
ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਦੋਨੋ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਤੇ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਸਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਸ਼ੂਕ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਦਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਧੀ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਚੋਦਦਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਨਵੇਕਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣ ਲਗਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਆਹਾਂ ਭਰਨ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਇਕ ਇਕ ਅੰਗ ਤੇ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਗਦੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਹੋਣ ਨੂੰ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਚੂਸ ਚੂਸ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੇਟ ਤੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਪਰ ਬਲਜੀਤ ਇਹੋ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਕੇ ਫ਼ਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ, ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਬਲਜੀਤ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੇਕਲਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਰੀ ਦੀ ਦਿਵਾਨੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਚੱਲੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਹੈਰੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗੀ। 10-15 ਮਿੰਟ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਬੰਨ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਖਿੱਚ ਲੱਗੀ। ਹੈਰੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਧੱਕਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਬਿਨਾ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਟੀਕਾ ਦਿੰਦਾ।
ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਚੀਖ ਉੱਠਦੀ, ਹੈਰੀ ਬਿਨਾ ਰੁਕੇ ਦੂਸਰਾ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਸੱਟ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠਦੀ। ਹੈਰੀ ਉਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਬਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ, ਕੁਛ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦਰਦ ਹੁਣ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨੀਚੇ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
15-20 ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੋਦਣ ਪਿੱਛੋ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਨਿਢਾਲ ਜਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰੁਕਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਡੀ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਉਸ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਇਹਨਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਘੱਸਿਆਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਹਾਰ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਗਰਮ ਲਾਵੇ ਨੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਨੋਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਢੇਰ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਕੁਛ ਦੇਰ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ।
ਅੱਧੇ ਪੌਣੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਲੰਨ ਫੇਰ ਤੋ ਸਖ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਉਛਲ ਉਛਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਰੀਬ ਇਕ ਡੇਢ ਘੰਟਾ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤ੍ਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ 4-5 ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਟਾਈਮ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਹੈਰੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਜੁਟਾ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਦਾ ਬੈੱਡ ਸਹੀ ਕਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ। ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸੁੱਤੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜੋਤ ਵੀ ਥੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌ ਜਾਂਦੀ। ਕੋਮਲ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਫਲੈਟ ਤੇ ਆ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਏਨਾ ਹੀ। ਦੱਸਿਓ ਜਰੂਰ ਅੱਜ ਦਾ ਅਪਡੇਟ ਕਿਵੇ ਦਾ ਲੱਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
ਭਾਗ - 40
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਖੋਹ ਪੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਮਰਦ ਨਾਲ ਹਮਬਿਸਤਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੁਛ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਹੀ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਉਠਾਉਂਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਠਦੇ ਹੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਛੇੜਨ ਲਗਦਾ ਹੈਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਸੰਗ ਤੇ ਡਰ ਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਕੋਲੋ ਉਠ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਓਧਰ ਜੋਤ ਤੇ ਕਮਲ ਵੀ ਕਾਲਜ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੋਨੋਂ 8 ਕੁ ਵਜੇ ਕਾਲਜ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਸੁਖਵੰਤ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪੂਰਾ ਚੱਕਵਾ ਸੂਟ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਤਰਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਹਨੀਮੂਨ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪੂਰੀ ਚੱਕਵੀ ਰੰਨ। ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਭਾਵੇਂ ਇਕ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪਾਸੋਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਾਇਮ ਸੀ ਪੂਰਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਚਰਬੀ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇਣ ਲੱਗਦਾ। ਸੁਖਵੰਤ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣੂ ਸੀ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚਲੇ ਡਰ ਤੇ ਝਿਝਕ ਨੂੰ ਉਹ ਭਲੀ ਭਾਂਤੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਮਝਾ ਕੇ ਪੱਕਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਰ ਕੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਬੁਲਾ ਲਵੇ ਹੋਰ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੇ। ਬਲਜੀਤ ਨੀਵੀ ਜਹੀ ਪਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਫ਼ੋਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਹ ਮਸਾ ਕਿਤੇ ਹੌਂਸਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਮਿਲਾਉਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬੈੱਲ ਤੇ ਹੀ ਫ਼ੋਨ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਹੈਲੋ ਹੈਲੋ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਤੇ 2 ਮਿੰਟ ਲੱਗਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇਣ ਨੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਉੱਪਰ ਹੋਈ ਦਸਤਕ ਨਾਲ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈਰੀ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ, ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੇਖ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਹੰਡਿਆ ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਕਰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਆ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਲੋਬੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।
ਬਲਜੀਤ (ਕੰਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ) - ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਵੇ ਆ ਗਏ ?
ਹੈਰੀ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਇੱਥੇ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ - ਅੱਛਾ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਆ ਮੈਂ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੋ ਕੁਛ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਛ ਦੇਰ ਹੋਰ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਸਹਿਜ ਹੋਣ ਦਾ ਤੇ ਲੋਬੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਜਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਲਿਆ ਕੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਬਰ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਗਦਾ। ਜਦੋ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਲੈ ਬੈਠਦੀ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਬੈਠਦਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗਦਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋਂ ਚੁੱਪ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੋ ਸਮਝ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਖਤਮ ਹੋਣ ਜਿੰਨਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਬੱਸ।
ਜਿਵੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੱਪ ਵਿੱਚੋ ਚਾਹ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੱਪ ਰੱਖਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕੱਪ ਨੂੰ ਵੀ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਹਾਲੇ ਮਸਾਂ ਦੋ ਘੁੱਟਾਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਹੋਣੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲੈਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੈਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਜੇ ਵੀ ਇਕ ਝਿਝਕ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਗਦੀ। ਫਿਰ ਹੈਰੀ ਸੋਫ਼ੇ ਤੋਂ ਉਠ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੱਥ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਉਠਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬੱਸ ਹੈਰੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਜੋਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੁੱਲ ਜੋੜ ਦਿੰਦਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗਦੀ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਉਪਰੋ ਹੀ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੇ ਕਾਮ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਉੱਪਰ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਖਿਆਲ ਭੁੱਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ।
ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਦੋਨੋ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਤੇ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਸਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਸ਼ੂਕ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਦਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਧੀ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਚੋਦਦਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਨਵੇਕਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣ ਲਗਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਆਹਾਂ ਭਰਨ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਇਕ ਇਕ ਅੰਗ ਤੇ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਗਦੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਹੋਣ ਨੂੰ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਚੂਸ ਚੂਸ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੇਟ ਤੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਪਰ ਬਲਜੀਤ ਇਹੋ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਕੇ ਫ਼ਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ, ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਬਲਜੀਤ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੇਕਲਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਰੀ ਦੀ ਦਿਵਾਨੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਚੱਲੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਹੈਰੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗੀ। 10-15 ਮਿੰਟ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਬੰਨ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਖਿੱਚ ਲੱਗੀ। ਹੈਰੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਧੱਕਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਬਿਨਾ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਟੀਕਾ ਦਿੰਦਾ।
ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਚੀਖ ਉੱਠਦੀ, ਹੈਰੀ ਬਿਨਾ ਰੁਕੇ ਦੂਸਰਾ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਸੱਟ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠਦੀ। ਹੈਰੀ ਉਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਬਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ, ਕੁਛ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦਰਦ ਹੁਣ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨੀਚੇ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
15-20 ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੋਦਣ ਪਿੱਛੋ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਨਿਢਾਲ ਜਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰੁਕਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਡੀ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਉਸ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਇਹਨਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਘੱਸਿਆਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਹਾਰ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਗਰਮ ਲਾਵੇ ਨੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਨੋਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਢੇਰ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਕੁਛ ਦੇਰ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ।
ਅੱਧੇ ਪੌਣੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਲੰਨ ਫੇਰ ਤੋ ਸਖ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਉਛਲ ਉਛਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਰੀਬ ਇਕ ਡੇਢ ਘੰਟਾ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤ੍ਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ 4-5 ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਟਾਈਮ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਹੈਰੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਜੁਟਾ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਦਾ ਬੈੱਡ ਸਹੀ ਕਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ। ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸੁੱਤੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜੋਤ ਵੀ ਥੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌ ਜਾਂਦੀ। ਕੋਮਲ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਫਲੈਟ ਤੇ ਆ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਏਨਾ ਹੀ। ਦੱਸਿਓ ਜਰੂਰ ਅੱਜ ਦਾ ਅਪਡੇਟ ਕਿਵੇ ਦਾ ਲੱਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
Amanpreet Sarliwala
Active Member
- 1,753
- 1,764
- 143
KAIM KOKA UPDATE HARMANNew
ਭਾਗ - 40
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਖੋਹ ਪੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਮਰਦ ਨਾਲ ਹਮਬਿਸਤਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੁਛ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਹੀ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਉਠਾਉਂਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਠਦੇ ਹੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਛੇੜਨ ਲਗਦਾ ਹੈਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਸੰਗ ਤੇ ਡਰ ਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਕੋਲੋ ਉਠ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਓਧਰ ਜੋਤ ਤੇ ਕਮਲ ਵੀ ਕਾਲਜ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੋਨੋਂ 8 ਕੁ ਵਜੇ ਕਾਲਜ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਸੁਖਵੰਤ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪੂਰਾ ਚੱਕਵਾ ਸੂਟ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਤਰਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਹਨੀਮੂਨ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪੂਰੀ ਚੱਕਵੀ ਰੰਨ। ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਭਾਵੇਂ ਇਕ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪਾਸੋਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਾਇਮ ਸੀ ਪੂਰਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਚਰਬੀ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇਣ ਲੱਗਦਾ। ਸੁਖਵੰਤ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣੂ ਸੀ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚਲੇ ਡਰ ਤੇ ਝਿਝਕ ਨੂੰ ਉਹ ਭਲੀ ਭਾਂਤੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਮਝਾ ਕੇ ਪੱਕਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਰ ਕੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਬੁਲਾ ਲਵੇ ਹੋਰ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੇ। ਬਲਜੀਤ ਨੀਵੀ ਜਹੀ ਪਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਫ਼ੋਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਹ ਮਸਾ ਕਿਤੇ ਹੌਂਸਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਮਿਲਾਉਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬੈੱਲ ਤੇ ਹੀ ਫ਼ੋਨ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਹੈਲੋ ਹੈਲੋ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਤੇ 2 ਮਿੰਟ ਲੱਗਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇਣ ਨੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਉੱਪਰ ਹੋਈ ਦਸਤਕ ਨਾਲ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈਰੀ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ, ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੇਖ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਹੰਡਿਆ ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਕਰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਆ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਲੋਬੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।
ਬਲਜੀਤ (ਕੰਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ) - ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਵੇ ਆ ਗਏ ?
ਹੈਰੀ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਇੱਥੇ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ - ਅੱਛਾ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਆ ਮੈਂ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੋ ਕੁਛ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਛ ਦੇਰ ਹੋਰ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਸਹਿਜ ਹੋਣ ਦਾ ਤੇ ਲੋਬੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਜਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਲਿਆ ਕੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਬਰ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਗਦਾ। ਜਦੋ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਲੈ ਬੈਠਦੀ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਬੈਠਦਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗਦਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋਂ ਚੁੱਪ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੋ ਸਮਝ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਖਤਮ ਹੋਣ ਜਿੰਨਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਬੱਸ।
ਜਿਵੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੱਪ ਵਿੱਚੋ ਚਾਹ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੱਪ ਰੱਖਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕੱਪ ਨੂੰ ਵੀ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਹਾਲੇ ਮਸਾਂ ਦੋ ਘੁੱਟਾਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਹੋਣੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲੈਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੈਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਜੇ ਵੀ ਇਕ ਝਿਝਕ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਗਦੀ। ਫਿਰ ਹੈਰੀ ਸੋਫ਼ੇ ਤੋਂ ਉਠ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੱਥ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਉਠਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬੱਸ ਹੈਰੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਜੋਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੁੱਲ ਜੋੜ ਦਿੰਦਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗਦੀ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਉਪਰੋ ਹੀ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੇ ਕਾਮ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਉੱਪਰ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਖਿਆਲ ਭੁੱਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ।
ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਦੋਨੋ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਤੇ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਸਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਸ਼ੂਕ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਦਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਧੀ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਚੋਦਦਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਨਵੇਕਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣ ਲਗਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਆਹਾਂ ਭਰਨ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਇਕ ਇਕ ਅੰਗ ਤੇ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਗਦੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਹੋਣ ਨੂੰ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਚੂਸ ਚੂਸ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੇਟ ਤੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਪਰ ਬਲਜੀਤ ਇਹੋ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਕੇ ਫ਼ਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ, ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਬਲਜੀਤ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੇਕਲਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਰੀ ਦੀ ਦਿਵਾਨੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਚੱਲੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਹੈਰੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗੀ। 10-15 ਮਿੰਟ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਬੰਨ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਖਿੱਚ ਲੱਗੀ। ਹੈਰੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਧੱਕਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਬਿਨਾ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਟੀਕਾ ਦਿੰਦਾ।
ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਚੀਖ ਉੱਠਦੀ, ਹੈਰੀ ਬਿਨਾ ਰੁਕੇ ਦੂਸਰਾ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਸੱਟ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠਦੀ। ਹੈਰੀ ਉਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਬਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ, ਕੁਛ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦਰਦ ਹੁਣ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨੀਚੇ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
15-20 ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੋਦਣ ਪਿੱਛੋ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਨਿਢਾਲ ਜਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰੁਕਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਡੀ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਉਸ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਇਹਨਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਘੱਸਿਆਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਹਾਰ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਗਰਮ ਲਾਵੇ ਨੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਨੋਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਢੇਰ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਕੁਛ ਦੇਰ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ।
ਅੱਧੇ ਪੌਣੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਲੰਨ ਫੇਰ ਤੋ ਸਖ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਉਛਲ ਉਛਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਰੀਬ ਇਕ ਡੇਢ ਘੰਟਾ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤ੍ਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ 4-5 ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਟਾਈਮ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਹੈਰੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਜੁਟਾ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਦਾ ਬੈੱਡ ਸਹੀ ਕਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ। ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸੁੱਤੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜੋਤ ਵੀ ਥੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌ ਜਾਂਦੀ। ਕੋਮਲ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਫਲੈਟ ਤੇ ਆ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਏਨਾ ਹੀ। ਦੱਸਿਓ ਜਰੂਰ ਅੱਜ ਦਾ ਅਪਡੇਟ ਕਿਵੇ ਦਾ ਲੱਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
Deepgill1313
😘😘
- 3,126
- 1,556
- 158
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਦੀ ਉਡੀਕ ਅਪਡੇਟ ਲੰਬੇ ਲਿਖਿਆ ਕਰੋNew
ਭਾਗ - 40
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਖੋਹ ਪੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਮਰਦ ਨਾਲ ਹਮਬਿਸਤਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੁਛ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਹੀ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਉਠਾਉਂਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਉਠਦੇ ਹੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਛੇੜਨ ਲਗਦਾ ਹੈਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਸੰਗ ਤੇ ਡਰ ਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਜਿਹਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਕੋਲੋ ਉਠ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਤੇ ਓਧਰ ਜੋਤ ਤੇ ਕਮਲ ਵੀ ਕਾਲਜ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੋਨੋਂ 8 ਕੁ ਵਜੇ ਕਾਲਜ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਸੁਖਵੰਤ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪੂਰਾ ਚੱਕਵਾ ਸੂਟ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਤਰਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਹਨੀਮੂਨ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪੂਰੀ ਚੱਕਵੀ ਰੰਨ। ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਭਾਵੇਂ ਇਕ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪਾਸੋਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਾਇਮ ਸੀ ਪੂਰਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਚਰਬੀ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਵੀ ਨਹਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇਣ ਲੱਗਦਾ। ਸੁਖਵੰਤ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣੂ ਸੀ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚਲੇ ਡਰ ਤੇ ਝਿਝਕ ਨੂੰ ਉਹ ਭਲੀ ਭਾਂਤੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਮਝਾ ਕੇ ਪੱਕਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਰ ਕੇ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਬੁਲਾ ਲਵੇ ਹੋਰ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੇ। ਬਲਜੀਤ ਨੀਵੀ ਜਹੀ ਪਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਤੇ ਸੁਖਵੰਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਫ਼ੋਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਹ ਮਸਾ ਕਿਤੇ ਹੌਂਸਲਾ ਜਿਹਾ ਕਰ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਮਿਲਾਉਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬੈੱਲ ਤੇ ਹੀ ਫ਼ੋਨ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਹੈਲੋ ਹੈਲੋ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਸੁਖਵੰਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਤੇ 2 ਮਿੰਟ ਲੱਗਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇਣ ਨੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਉੱਪਰ ਹੋਈ ਦਸਤਕ ਨਾਲ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈਰੀ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ, ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੇਖ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਹੰਡਿਆ ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਕਰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਆ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਲੋਬੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ।
ਬਲਜੀਤ (ਕੰਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ) - ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿਵੇ ਆ ਗਏ ?
ਹੈਰੀ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਇੱਥੇ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ - ਅੱਛਾ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਆ ਮੈਂ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੋ ਕੁਛ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਛ ਦੇਰ ਹੋਰ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਸਹਿਜ ਹੋਣ ਦਾ ਤੇ ਲੋਬੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ।
ਬਲਜੀਤ ਜਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਲਿਆ ਕੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਬਰ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਗਦਾ। ਜਦੋ ਬਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਲੈ ਬੈਠਦੀ ਤਾਂ ਹੈਰੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਬੈਠਦਾ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗਦਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋਂ ਚੁੱਪ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੋ ਸਮਝ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਖਤਮ ਹੋਣ ਜਿੰਨਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਬੱਸ।
ਜਿਵੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੱਪ ਵਿੱਚੋ ਚਾਹ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੱਪ ਰੱਖਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕੱਪ ਨੂੰ ਵੀ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋ ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਹਾਲੇ ਮਸਾਂ ਦੋ ਘੁੱਟਾਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਹੋਣੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲੈਂਦਾ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੈਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਜੇ ਵੀ ਇਕ ਝਿਝਕ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਗਦੀ। ਫਿਰ ਹੈਰੀ ਸੋਫ਼ੇ ਤੋਂ ਉਠ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੱਥ ਫੜ ਉਸਨੂੰ ਉਠਾਉਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬੱਸ ਹੈਰੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਜੋਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਆਪ ਵੀ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੁੱਲ ਜੋੜ ਦਿੰਦਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗਦੀ। ਬੁੱਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਉਪਰੋ ਹੀ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੇ ਕਾਮ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਉੱਪਰ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਖਿਆਲ ਭੁੱਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ।
ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਦੋਨੋ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਤੇ ਉਹ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਸਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਸ਼ੂਕ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਦਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਧੀ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਚੋਦਦਾ ਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਬਲਜੀਤ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਨਵੇਕਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਲਣਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣ ਲਗਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਆਹਾਂ ਭਰਨ ਲਗਦੀ। ਹੈਰੀ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਇਕ ਇਕ ਅੰਗ ਤੇ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਲਜੀਤ ਸੁਖਵੰਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਗਦੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਹੋਣ ਨੂੰ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਚੂਸ ਚੂਸ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੇਟ ਤੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਪਰ ਬਲਜੀਤ ਇਹੋ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸੁਖਵੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਕੇ ਫ਼ਾਰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਹੈਰੀ ਹੁਣ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ, ਬਲਜੀਤ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਜੋਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਬਲਜੀਤ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੇਕਲਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਰੀ ਦੀ ਦਿਵਾਨੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਹੈਰੀ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਚੱਲੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਹੈਰੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗੀ। 10-15 ਮਿੰਟ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਕੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਬੰਨ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਖਿੱਚ ਲੱਗੀ। ਹੈਰੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਧੱਕਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਬਿਨਾ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਉੱਪਰ ਟੀਕਾ ਦਿੰਦਾ।
ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਦਾ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਚੀਖ ਉੱਠਦੀ, ਹੈਰੀ ਬਿਨਾ ਰੁਕੇ ਦੂਸਰਾ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਸੱਟ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਰਾਹ ਉੱਠਦੀ। ਹੈਰੀ ਉਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਬਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ, ਕੁਛ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਲਜੀਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਦਰਦ ਹੁਣ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਨੀਚੇ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
15-20 ਮਿੰਟ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੋਦਣ ਪਿੱਛੋ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਨਿਢਾਲ ਜਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰੁਕਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਡੀ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਉਸ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਹੈਰੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੈਰੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਇਹਨਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਘੱਸਿਆਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਹਾਰ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਗਰਮ ਲਾਵੇ ਨੇ ਹੈਰੀ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੈਰੀ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਬਲਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਨੋਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਢੇਰ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਕੁਛ ਦੇਰ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ।
ਅੱਧੇ ਪੌਣੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਲੰਨ ਫੇਰ ਤੋ ਸਖ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੁਣ ਹੈਰੀ ਨੇ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਉਛਲ ਉਛਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਰੀਬ ਇਕ ਡੇਢ ਘੰਟਾ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤ੍ਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ 4-5 ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਟਾਈਮ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਹੈਰੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਜੁਟਾ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਜੋਤ ਦਾ ਬੈੱਡ ਸਹੀ ਕਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ। ਡਿੱਗਦੇ ਹੀ ਬਲਜੀਤ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸੁੱਤੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਜੋਤ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜੋਤ ਵੀ ਥੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌ ਜਾਂਦੀ। ਕੋਮਲ ਪੇਪਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕੋਮਲ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਹੈਰੀ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਫਲੈਟ ਤੇ ਆ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਏਨਾ ਹੀ। ਦੱਸਿਓ ਜਰੂਰ ਅੱਜ ਦਾ ਅਪਡੇਟ ਕਿਵੇ ਦਾ ਲੱਗਾ।
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ