• If you are trying to reset your account password then don't forget to check spam folder in your mailbox. Also Mark it as "not spam" or you won't be able to click on the link.

Adultery ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ

Deepgill1313

😘😘
2,816
1,366
158
ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ 5

11 ਵੀ ਜਮਾਤ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ 18 ਸਾਲ ਦੇ 2 ਜਵਾਕ, ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਰਵੀ ਤੇ ਮਨੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਗਲ ਕਰ ਰਹੇ।

ਮਨੀ - ਓਹ ਯਾਰ ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਬੜੀ ਹੀ ਸੈਕਸੀ ਆ। ਕੋਈ ਸੈਟਿੰਗ ਹੋ ਸਕਦੀ ਆ। ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਪੜੋਸ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਯਾਰ ਮੰਨ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਆ। ਕੋਈ ਫ਼ੋਨ ਫੂਨ ਵਾਲੀ ਹੀ ਸੈਟਿੰਗ ਹੋ ਜਾਵੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ।
ਮਨੀ - ਓਹਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਵੀ ਤਾਂ ਹੈ। ਸਹਿਜ ਦੀਦੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਆਪਣੇ ਤੋ ਮਹਿਜ 2 3 ਸਾਲ ਹੀ ਵੱਡੀ ਆ। ਕਿਉੰ ਨਾ ਅਪਾ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਟਿਉਸ਼ਨ ਲਗੀਏ। ਕੀ ਕੇਹਂਦਾ ? ਅਪਣਾ ਆਨਾ ਜਾਣਾ ਲਗਿਆ ਰਹੁ ਤੇ ਏਸੇ ਬਹਾਨੇ ਕਯਾ ਪਤਾ ਕੁਝ ਬਣ ਹੀ ਜਾਵੇ।
ਰਵੀ - ਇਯਡਿਆ ਤਾਂ ਸਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਓਹਨਾ ਨੂ ਘੱਟ ਹੀ ਬੁਲਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਆ। ਚਲ ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਂ ਪੁੱਛਦਾ ਮੰਮੀ ਨੂੰ।

ਰਵੀ ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਸਾਇੰਸ ਦੀ ਟਿਉਸ਼ਨ ਚਾਹੀਦੀ ਆ। ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣਾ ਔਖਾ ਤਾਂ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਹੀ ਲੱਭ ਦੇਵੋ। ਓਹਦੀ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕਿਧਰੇ ਕੋਈ ਇੰਨਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਲਿਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈ ਨੀ ਜੌ ਓਹਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਸਾਇੰਸ ਪੜਾ ਦੇਵੇ।

ਰਵੀ - ਬੇਬੇ , ਆਪਣੀ ਪੜੋਸ ਵਾਲੀ ਸਹਿਜ ਦੀਦੀ ਨੇ +2 ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਆ। ਤੁਸੀ ਗਲ ਕਰਕੇ ਦੇਖੋ । ਕਯਾ ਪਤਾ ਮੰਨ ਜਾਣ।
ਬੇਬੇ - ਓਹ ਨਹੀਂ ਪੁੱਤ। ਤੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕੇ ਓਹ ਕਿਹੋ ਜੇਹੇ ਨੇ । ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਥੇ।
ਓਹਦੇ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਮਲਕੀਤ ਕੌਰ ਦੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਭਈਏ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਸੌਂਪੀ ਬੈਠੀ ਆ ਤਾਂ ਇਸ ਵਜਹ ਓਹ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਤੋਂ ਬਚਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਪਰ ਰਵੀ ਦੀ ਜਿੰਦ ਅੱਗੇ ਓਹਦੀ ਇਕ ਨੀ ਚਲਦੀ ਤੇ ਅੰਤ ਓਹ ਮਲਕੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਕੇਹ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਓਹਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਸਹਿਜ ਕੋਲ 1 ਘੰਟਾ ਟਿਉਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਨੀ ਹੈ। ਮਲਕੀਤ ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਮਨਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਸੋਚ ਕੇ ਹਾਮੀ ਭਰ ਦੇਂਦੀ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਵੀ ਮਨੀ ਨੂੰ - ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਬਣ ਗਿਆ । ਕੋਈ ਨਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਰਾ ਵੀ ਬਣਾ ਦੇਣਾ।
ਮਨੀ - ਅੱਛਾ, ਚਲ ਵਧੀਆ। ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਦੇਖ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਬਾਤ।
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਗਲ ਨੀ ਭਰਾ।

ਹੁਣ ਓਹ ਰੋਜ ਟਿਉਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗਾ ਸਹਿਜ ਕੋਲ। ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ 2 3 ਦਿਨ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਹਰਕਤ ਨਾ ਕੀਤੀ ਕੇ ਜਿਹਦੀ ਵਜਹ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਲਗੇ ਜਾ ਕੋਈ ਇਸ਼ਾਰਾ ਪਰ ਮੁੰਡੇ ਕਿਧਰੇ ਟਿਕਦੇ। ਤੀਸਰੇ ਦਿਨ।

ਰਵੀ ਵਾਰ ਵਾਰ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਓਹਦਾ ਧਿਆਨ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੁਮਿਆ ਤੇ ਹੀ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬੈਡ ਉਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦੋਨੋ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਸਹਿਜ ਓਹਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਓਹਨੂੰ ਦਾਂਟ ਵੀ ਪੈਂਦੀ ਪਈ ਸੀ।

ਸਹਿਜ - ਰਵੀ ਕਿਧਰ ਧਿਆਨ ਅ ਤੇਰਾ।
ਰਵੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਹਿਜ ਦੇ ਮੂਮਿਆ ਵਲ ਨਿਗ੍ਹਾ ਗਦਾਈ ਇਕ ਟੱਕ ਵੇਖਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਓਹ ਸਹਿਜ ਦੇ ਇਦਾ ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਘਬਰਾ ਗੇਆ।
ਰਵੀ - ਕੁਝ ਨੀ ਦੀਦੀ ਬਸ ਆਹ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ। ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਝ ਹੱਲ ਹੋਣਾ ਇਹ ਸਵਾਲ।
ਸਹਿਜ - ਕੋਈ ਨਾ ਮੈਂ ਕਰਕੇ ਦਸਦੀ ਆ।

ਸਹਿਜ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋ ਕਿਤਾਬ ਫੜਨ ਲਗਦੀ ਆ ਤੇ ਓਹਦੀ ਕੂਨੀ ਰਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਚ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਓਹ ਸਵਾਲ ਹੱਲ ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਓਹਦੇ ਮੁਮੇਆ ਵਲ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਓਹ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬੈਡ ਦੇ ਸਾਈਡ ਹੁੰਦਿਆ ਸਹਿਜ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਲ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਤੇ ਟਚ ਕਰਨਾ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ। ਓਹਨੂੰ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਡਰ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਸਹਿਜ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤ ਨਾ ਬੋਲ ਪਵੇ ਤੇ ਓਹਦਾ ਇਧਰ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇ।
ਓਹ ਜਿਵੇ ਹੀ ਟਚ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਸਹਿਰ ਉੱਠਦੀ ਤੇ ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਸਰਕ ਜਾਂਦੀ। ਅਨੁਮਾਨ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਰਵੀ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਕਯਾ ਹੈ ਪਰ ਓਹ ਚੁੱਪ ਰਹੀ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਮਗਰੋ ਰਵੀ ਫੇਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਕਮਰ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੋਬਾਰਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਫੇਰ ਦੇਂਦਾ।
ਸਹਿਜ ਇਸ ਵਾਰ ਪੂਰੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਸੀ ਪਰ ਓਹਨੇ ਹਾਲੇ ਵੀ ਕੁਝ ਨੀ ਕਿਹਾ।
ਓਹ ਰਵੀ ਨੂੰ ਕੇਹਦੀ ਕੇ ਤੂੰ ਹੁਣ ਜਾ ਘਰ ਨੂੰ , ਬਾਕੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਲ ਨੂੰ ਕਰਾਂਗੇ।
ਰਵੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਸੀ ਕੇ ਦੀਦੀ ਓਹਦੀ ਕਿਧਰੇ ਨਰਾਜ ਨਾ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ , ਪਰ ਜੇਕਰ ਓਹ ਨਰਾਜ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਕਦੋਂ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾਂ ਦੇਣਾ ਸੀ। ਸਹਿਜ ਵੀ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਹਿਜ ਨੇ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਬਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਹਿਨੀ ਤੇ ਕੋਲ ਓਹਦੇ ਹੋ ਹੋ ਕੇ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਰਵੀ ਅੱਜ ਵੀ ਓਵੇਂ ਪਹਿਲਾ ਵਾਂਗ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਅਜਮਾਉਣ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਓਹਨੇ ਦੋਬਾਰਾ ਓਹੀ ਹਰਕਤ ਦੋਹਰਾਈ। ਅਪਣਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਰਖ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਸਹਿਜ ਅੱਗੇ ਨਾ ਹੋਈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਗੁੱਸਾ। ਓਹ ਓਹਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਿਚ ਵਿਅਸਤ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਰਵੀ ਦੇ ਹਿੰਮਤ ਹੋਰ ਵਧ ਗਈ ਤੇ ਓਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਲਕੀਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਧਾਸੌਂਦਾ ਗੇਆ।
ਸਹਿਜ ਦਾ ਮੂੰਹ ਪੂਰਾ ਲਾਲ ਸੀ। ਓਹ ਰਵੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਰੁਕਿਆ ਨਹੀਂ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਓਹ ਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਚੁੜਦ ਉਪਰ ਕਰ ਕੇ ਰਵੀ ਦੀ ਉਂਗਲੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਰਾਹ ਦਿੱਤਾ।
ਰਵੀ ਸੀ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਦੀ ਬੁੰਡ ਉਪਰ ਮਸਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਅਚਾਨਕ ਵੇਹੜੇ ਤੋ ਅੰਦਰ ਦਸਤਕ ਹੋਈ ਤੇ ਓਹ ਦੋਨੋ ਇਸ ਮਦਹੋਸ਼ੀ ਦੇ ਆਲਮ ਤੋ ਬਾਹਰ ਆਏ।
ਬਾਹਰ ਤੋ ਕੋਮਲ ਆਈ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਘਰ ਵਿਚ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ। ਰਵੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਓਹਦੀ ਆਹਟ ਨੇ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਬਾਕੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਲ ਕਰਾਂਗੇ। ਤੂੰ ਜਾ ਹੁਣ ਇਥੋਂ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ ਦੀਦੀ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਵੀ ਨਿਕਰ ਪਾਂ ਕੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਆਇਆ। ਸਹਿਜ ਵੀ ਅੱਜ ਬਿਨਾ ਕੱਛੀ ਬ੍ਰਾ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਸੂਟ ਵਿਚ ਤਿਆਰ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।ਰਵੀ ਜਿਵੇ ਹੀ ਨੀਚੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲਗਾ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ , ਅੱਜ ਵੀ ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟਾਈਮ ਵੇਸਟ ਕਰਨਾ ਜਾ ਕੁਝ ਕੰਮ ਦਾ ਪੜ੍ਹੀਏ।
ਰਵੀ ਵੀ ਹਸ ਪਿਆ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕੇ- ਜਰੂਰ ਦੀਦੀ।

ਸਹਿਜ ਉਠੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਦਰਵਾਜੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਦਿੱਤੀ। ਰਵੀ ਵੀ ਓਹਦੀ ਅੰਨਚੁਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਫੁਦੀ ਦੇਖ ਪਾਗ਼ਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਰਵੀ ਦਾ ਹੱਥ ਓਹਨੇ ਅਪਣੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਮਸਲਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।
ਰਵੀ ਵੀ ਪੂਰਾ ਆਹੀ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਓਹਨੇ ਹੱਥ ਦੀਆ 2 ਉਂਗਲਾ ਅੰਦਰ ਪਾਈਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। 15 ਮਿੰਟ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਕਰਨ ਮਗਰੋ ਸਹਿਜ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਓਥੇ ਹੀ ਢੇਰ ਹੋ ਗਈ।
ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਉਪਰ ਆਇਆ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਉਪਰੋ ਹੀ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੱਬਣ ਲਗਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਜੋੜਨ ਹੀ ਲਗਿਆ ਦੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਰਵੀ ਅੱਜ ਨੀ। ਕੱਲ ਸਹੀ।
ਰਵੀ ਹਾਲੇ ਨਵਾਂ ਸੀ। ਓਹਨੇ ਵੀ ਧੱਕਾ ਕਰਨਾ ਸਹੀ ਨੀ ਸਮਝਿਆ ਤੇ ਓਥੋ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚਲੇ ਗਿਆ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਉਂਦਿਆ ਹੀ ਸਹਿਜ ਨੀ ਕੁੰਡੀ ਲਾਈ ਤੇ ਰਵੀ ਦੇ ਬੁਲਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਕਸ ਕੇ ਜੋੜ ਲਿਆ। ਰਵੀ ਵੀ ਓਹਦਾ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਸਹਿਜ ਦੇ ਕਪੜੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਪਰ ਸਹਿਜ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਸਹਿਜ - ਰਵੀ ,ਜੌ ਕਰਨਾ ਉਪਰੋ ਉਪਰ ਕਰ ਲੈਅ , ਓਹ ਹਾਲੇ ਸੇਕਸ ਨੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ।
ਰਵੀ ਵੀ ਮੰਨ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਉਪਰੋ ਉਪਰ ਪੂਰਾ ਮਸਲਿਆ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਨੀਚੇ ਆਇਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾੜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਦਿੱਤਾ। ਓਹਨੇ ਸਹਿਜ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲਾਇਆ ਤੇ ਚੂਪਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ ਆਹ। ਮਜਾ ਆ ਰਿਹਾ। ਹੋਰ ਹੋਰ। ਹੋਰ ਕਰ। ਆਹ।
ਰਵੀ ਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਵਿਚ ਪਾਂ ਦਿੱਤੀ। ਸਹਿਜ ਤਾਂ ਜਿਵੇ ਸਹਿਰ ਹੀ ਗਈ ਹੋਵੇ। 2 3 ਮਿੰਟ ਮਗਰੋ ਓਹ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ ਤੇ ਰਵੀ ਓਹਦੀ ਇਕ ਇਕ ਬੁੰਦ ਸਾਰਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਪੀ ਗੇਆ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਖੋਲੀ। ਓਹ ਆਪਣੀ ਜਿੱਪ ਖੋਲਣ ਹੀ ਲਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਸਹਿਜ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਨਾ ਹਾਲੇ ਨਹੀਂ। ਹਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ ,ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ।
ਰਵੀ - ਦੀਦੀ, ਤੁਸੀ ਰੋਜ ਆਪਣਾ ਸਵਾਦ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਹੋ , ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਵੀ ਸੋਚੋ । ਮੈਂ ਰੋਜ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾ।
ਸਹਿਜ - ਹਾ ਹਾ। ਚਲ ਠੀਕ ਆ। ਤੂੰ ਰੋਜ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਮਾਰਦਾ ਨਾ , ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਾਰ । ਕੋਈ ਨਾ। ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਨਾਰ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲੇਟੀ ਹੋਵੇ , ਤੂੰ ਡਰਦਾ ਪਿਆ ਹਾਲੇ ਵੀ। ਚਲ ਖੋਲ ਪੈਂਟ।

ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਖੋਲਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੰਦ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦਾ। ਫਿਲਹਾਲ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ,ਪਰ ਸਹਿਜ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਇਕ ਲਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ।
ਸਹਿਜ - ਚਲ ਹੋ ਸ਼ੁਰੂ।
ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਪੁੱਟਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂੰ ਵੀ ਹਿਲਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ। ਮੰਨ ਸਹਿਜ ਦਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਓਹ ਰਵੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੇ, ਪਰ ਓਹਨੇ ਫਿਲਹਾਲ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕਢਿਆ ਤੇ ਚਕ ਕੇ ਸੇਜਾਹ ਦੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ ਕੀ ਕਰੇਗਾ। ਤੈਨੂੰ ਮਨਾ ਕਰਿਆ ਸੀ ਨਾ।
ਰਵੀ - ਕੁਝ ਭੋਗ ਮੈਂ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਤੁਸੀ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਦੋਨੋ ਹਸ ਪੈਂਦੇ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ , ਦੋਨੋ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੱਪੜਿਆ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਏ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਏ ਹੋਣ। ਦੋਨੀ ਮੂੰਹ ਚ ਮੂੰਹ ਪਾਈ ਕਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋਣ ,ਤੇ ਸਹਿਜ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਕੰਮ ਸਾਰਦੀ ਪਈ ਹੋਵੇ। ਜਦ ਰਵੀ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਰਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਨੂੰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੇ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਚੂਪੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਸਵਾਦ ਦਿੱਤਾ।

ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਦੋਨੀ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਐਸਐਮਐਸ ਵ੍ਹਟਸਐਪ ਇਹ ਤਾਂ ਆਮ ਜਿਹੀ ਹੀ ਗਲ ਬਾਤ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਰਵੀ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਸਹਿਜ ਹਾਲੇ ਹੀ ਝਿਜਕਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਕੁਝ ਬਦਲਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸਹਿਜ ਨੇ masease ਕੀਤਾ ਰਵੀ ਨੂੰ - ਅੱਜ ਰਾਤੀਂ ਕੰਡੋਮ ਲੈਅ ਕੇ ਆ ਜਾਵੀਂ ਘਰ । ਮੈਂ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਾਂਗੀ।

ਇਧਰ ਤੁਲਸੀ ਨੇ ਕੋਮਲ ਦਾ ਟਾਈਮ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅੱਜ ਰਾਤ ਦਾ।

ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ। ਧੰਨਵਾਦ।।।

ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਆਵੇਗਾ।
31 ਜੁਲਾਈ
Keep it good work 👍 👍
 
  • Like
Reactions: apna_22

apna_22

Member
163
165
44
ਅੱਲ੍ਹੜ ਮੁਟਿਆਰਾਂ 6

ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਫੋਨ ਤੇ।।।

ਸਹਿਜ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਰਾਤ ਓਹ ਓਹਦੇ ਘਰ ਦੀ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਆ ਜਾਵੇ। ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਓਹ ਕੰਡੋਮ ਲੈਅ ਕੇ ਆ ਅਵੇ।

ਹੁਣ ਰਿਹਾ ਰਵੀ ਓਹ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਉਦਾਸ ਵੀ। ਅੱਜ ਓਹਨੂੰ ਓਹ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਜੌ ਓਹਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸੋਚ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਓਹਨੇ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਓਹਨੇ ਉਪਰੋ ਉਪਰੋ ਹੀ ਕਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਸਿੱਧਾ ਆਫਰ ਤਾਂ ਸੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਮਸਲਾ ਓਹ ਕਿਵੇਂ ਹੱਲ ਕਰੇਗਾ। ਓਹਨੂੰ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਕੌਣ ਦਵਾਵੇਗਾ ਕੋਂਡਮ ਦਾ ਪੈਕਟ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਓਹ ਸ਼ਮੀ ਪਹਿਲਾ ਕਾਲ ਸਹਿਜ ਆਪਣੀ ਕਾਲਜ ਦੀ ਦੋਸਤ ਰੀਆ ਨੂੰ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਓਹਨੂੰ ਦਸਦੀ ਆ।

ਸਹਿਜ - ਰੀਆ , ਤੈਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦਸਿਆ ਤਾਂ ਹੈ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕੇਹ ਤਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਫੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੇ। ਜਿਵੇਂ ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਨੀਚੇ ਨੌਕਰ ਕੋਲ ਜਾਵੇਗੀ ,ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਸਦ ਲੈਣਾ।
ਰੀਆ - ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ , ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਮੈਡਮ ਨੇ ਥੋੜੀ ਦਲੇਰੀ ਤਾਂ ਦਿਖਾਈ। ਕੋਈ ਨਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ,ਤੂੰ ਬਸ ਸਵਾਦ ਲੈਅ।
ਸਹਿਜ - ਯਾਰ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਕਰਿਆ ਨੀ ਅਜੇਹਾ ਕੁਝ ਵੀ। ਕਿਧਰੇ ਪਕੜੀ ਨਾ ਜਾਵਾ। ਚਲ ਪਕੜੀ ਵੀ ਗਈ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ,ਪਰ ਜੇਕਰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲ ਗੇਆ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰੇ ਭੇਦ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਣਗੇ।
ਰੀਆ - ਤੂੰ ਡਰਦੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਈ ਆ। ਬਸ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆ, ਤਾਂ ਘਬਾਰੀ ਪਈ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਔਖਾ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਘਾਬਰ ਨਾ। ਜੌ ਹੋਣਾ ਓਹ ਕਰ ਤੇ ਮਜਾ ਲੈਅ। ਬਸ ਧਿਆਨ ਰਖੀ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਓਹਦੀ ਗਲ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹੇ। ਵੈਸੇ ਹੈ ਕੌਣ?
ਸਹਿਜ - ਬਸ ਹੈ ਇਕ। ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਦਾ ਹੀ ਹੈ। ਤੈਨੂੰ ਫੇਰ ਦੱਸਾਂਗੀ।
ਰੀਆ - ਕੋਈ ਨਾ। ਜਦ ਮੰਨ ਆਵੇ ਤਦ ਦਸੀ। ਤੇਰਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆ ਤਾਂ ਬਸ ਘਬਰਾਈ ਨਾ। ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਕਲ ਗਲ ਕਰਦੀ ਆ। ਮੇਰਾ ਬੁਆਏਫਰੈਡ ਮੈਨੂੰ ਨੀਚੇ ਅਵਾਜ ਮਾਰ ਰਿਹਾ। ਠੀਕ ਆ। ਕੱਲ ਦੱਸੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ।
ਸਹਿਜ - ਠੀਕ ਆ।

ਦੂਜਾ ਫੋਨ

ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਮਨੀ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਆ।
ਰਵੀ - ਯਾਰ ਕੰਮ ਬਣ ਗਿਆ।
ਮਨੀ - ਬਲੇ। ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ। ਹੋ ਗਈ ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਸੈੱਟ।
ਰਵੀ - ਓਹ ਨਹੀਂ ਓਏ। ਹਾਲੇ ਮੰਜਿਲ ਦੂਰ ਆ। ਹਾਲੇ ਛੋਟੀ ਸੈੱਟ ਹੋਈ ਆ, ਵੱਡੀ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਲਗਣਾ। ਮੈਸਜ ਆਇਆ ਦੀਦੀ ਦਾ ਕੇ ਅੱਜ ਓਹ ਚੱਕੀ ਆਵੀਂ ਰਾਤ, ਛਤ ਟੱਪ ਕੇ ਘਰ।
ਮਨੀ - ਕਯਾ ਚੱਕੀ ਆਵੀਂ।
ਰਵੀ - ਕੰਡੋਮ।
ਮਨੀ - ਓਹ ਤੇਰੀ। ਹੁਣ ਕੀ ਬਣੂ।
ਰਵੀ - ਤਾਹੀਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਿਆ। ਕੁਝ ਕਰ ਹੀਲਾ।
ਮਨੀ - ਚਲ ਤੂੰ ਘਾਬਰ ਨਾ। ਮੈਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂਗਾ ਇੰਤਜਾਮ। ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਡੈਡੀ ਦੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸ਼ਾਪ ਆ। ਓਹਦੇ ਹਥੋ ਮੰਗਵਾਉਂਦਾ।
ਰਵੀ - ਅੱਜ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ।
ਮਨੀ - ਕੋਈ ਨਾ, ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਕੇ ਦੇ ਦੇਣਾ। ਬਸ ਤੂੰ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖ ਲਈ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਪੈਸੇ ।
ਮਨੀ - ਪੈਸੇ ਨੀ ਚਾਹੀਦੇ। ਮੈਨੂੰ ਬਸ ਇਕ ਵਾਰ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨੀ ਆ, ਕੋਮਲ ਦੀ।
ਰਵੀ - ਓਹਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡ ਦੇ। ਅਪਾ ਲਾ ਲਵਾਂਗੇ ਜੁਗਾੜ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਮਨੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕੰਡੋਮ ਦਾ ਪੈਕਟ ਫੜਾ ਦੇਂਦਾ।

ਤੀਜੀ ਕਾਲ।

ਕੋਮਲ ਪਾਲੀ ਨੂੰ।

ਕੋਮਲ - ਅੱਜ ਆਹ ਕੀ ਮਜ਼ਾਕ ਸੀ। ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਸੀ। ਚਲ ਦਸ ਕਯਾ ਕਹਿਣਾ।
ਪਾਲੀ - ਹਾ ਹਾ। ਕੋਈ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਜਾਣ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਵਰਸ ਪਈਦਾ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਤੇ।
ਕੋਮਲ - ਕੋਈ ਨਾ ਓਹ ਵੀ ਹੋ ਜੂ। ਸਿੱਧਾ ਮੀਂਹ ਬਣਕੇ ਵਰਸਾਗੀ ਤੇਰੇ ਤੇ। ਤੂੰ ਕੰਮ ਦਸ।
ਪਾਲੀ - ਆ ਹਾ। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਦਸ ਤੂੰ ਕਦੋ ਤਿਆਰ ਆ ਫੇਰ।
ਕੋਮਲ - ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਕਹੇ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ। ਕੱਲ ਸ਼ਾਮ ਓਹੀ ਖੰਡਰ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਪੈਸੇ ਕਦੋਂ ਦੇਵੇਗਾ।
ਪਾਲੀ - ਓਸੇ ਵਕਤ। ਕੰਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿਚ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। 5000 ਤਿਆਰ ਰੱਖੀ।
ਪਾਲੀ - ਇਨੇ ਨੀ ਹਨ ਮੇਰੇ ਕੋਲ।
ਕੋਮਲ - ਕਯਾ ਮਜ਼ਾਕ ਅ। ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਸਿਆ ਤਾਂ ਹੋਇਆ। ਕਿੰਨੇ ਦੇਣੇ ਨੇ ਤੂੰ ?
ਪਾਲੀ - 2000
ਕੋਮਲ - ਤੂੰ ਫੋਨ ਰੱਖ। ਮੈ ਇੰਨੇ ਚ ਨੀ ਆਉਣਾ। ਠੀਕ ਆ।
ਪਾਲੀ - ਚਲ ਤੈਨੂੰ 3000 ਦੇ ਸਕਦਾ। ਬਸ ਇਸ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਨੀ।
ਕੋਮਲ - ਚਕ ਠੀਕ ਆ। ਪਰ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਕਰਨਾ। ਮਨਜੂਰ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ।

ਅਗਲਾ ਫੋਨ ਪਾਲੀ ਮਲੀ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਪਰ ਓਹ ਸਭ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ਆ।

ਹੁਣ ਰਾਤ ਦੇ ਵਕਤ ਤੁਲਸੀ ਨੌਕਰ ਨੇ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੋਲੀ ਆਪਣੀ ਮਾਲਕਿਨ ਮਲਕੀਤ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਵਿੱਚ ਘੋਲ ਪਿਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿਚ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਅੱਜ ਤੁਲਸੀ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰਨਾ।
ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਕੋਮਲ ਅੱਜ ਰਾਤ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਹੋਣੀ ਨੀ। ਓਹ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਰਵੀ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਐਸ਼ ਪੁਗਾ ਸਕਦੀ ਓਹ ਵੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ।

ਤੁਲਸੀ ਭਈਆ ਰੋਜ ਮਲਕੀਤ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦਾ ਤੇ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਕੋਮਲ ਦਾ ਨੰਬਰ ਵੀ ਲਾ ਹੀ ਦੇਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਭਈਆ ਖੁਸ਼ ਰੱਖਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦੀ ਤਨਖਾਹ ਘਟ ਸੀ ਤੇ ਬਸ ਓਹ ਹਵਸ ਦਾ ਹੀ ਭੁੱਖਾ ਸੀ। ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੱਧੀ ਵਾਰ ਓਹਦਾ ਪਾਣੀ ਅਗਰ ਕਢ ਵੀ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕਯਾ ਫਰਕ ਪੈਣਾ।

ਰਾਤ ਕੋਮਲ ਪਹੁੰਚੀ ਤੁਲਸੀ ਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਜਿੱਥੇ ਓਹ ਭਈਆ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਧੋਤੀ ਲਹਾਂਈ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਸੀ ਆਪਣੇ ਲਨ ਤੇ ਤੇਲ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਪਿਆ।

ਤੁਲਸੀ - ਆ ਗਈ ਹੋ ਮਾਲਕਿਨ।
ਕੋਮਲ - ਹਾਂਜੀ ਆ ਗਈ ਹਾਂ ਮੈਂ। ਚਲ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ ਆਪਸ
ਤੁਲਸੀ - ਮੁਝੇ ਤੋ ਕੋਈ ਜਲਦਬਾਜੀ ਨਹੀਂ ਮਾਲਕਿਨ। ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਹਮ ਔਰ ਤੁਮ ਯਹੀ ਤੋਂ ਹੋ।
ਕੋਮਲ - ਹਾ ਹਾ। ਠੀਕ ਆ।

ਕੋਮਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾੜਾ ਢਿੱਲਾ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਲਹ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦੀ ਹੈ। ਭਾਈਆ ਸਿਰਫ ਬਨੈਨ ਵਿਚ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਕੋਮਲ ਦੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਨੰਗੀ ਲਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਟ ਤੇ ਰਖ ਕੇ ਲਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ।
ਓਹ ਓਹਦੀ ਲੱਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਚੁੰਮਦੇ ਓਹਦੀ ਜਾਂਗ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਦਾ ਹੋਇਆ ਕੱਛੀ ਦੇ ਉਪਰੋ ਹੀ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਦੰਦੀ ਵੱਧਣ ਲਗਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ।
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀ ਲਕੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਾਈਡ ਦੇ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਪਾਉਂਦਾ। ਓਹ ਕੁੱਤਿਆ ਵਾਂਗ ਓਹਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ।
ਕੋਮਲ ਵੀ ਆਪਣੇ ਫੁਦੀ ਓਹਦੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਜੋਰ ਜੋਰ ਘਸਾਉਂਦੀ।।
ਦੋਨੋ ਦੀਆ ਮਸਤੀ ਦੀਆ ਅਵਾਜਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰਾ ਗੂੰਜ ਉੱਠਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਵੀ ਸਮਜ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਦੀਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਪਰਤੁਗੀ।

ਤਾਂ ਓਹ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਾ ਜਾ ਨਾ। ਓਹਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਸੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ। ਫੇਰ ਓਹ ਮਸਤੀ ਭਰੀਆਂ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਰਿਹਾ ਨੀ ਜਾਂਦਾ। ਓਹ ਵੀ ਸੋਚਦੀ ਕੇ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਲ ਓਹਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ। ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਪੂਰਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੀ ਪਈ ਆ, ਤਾਂ ਓਹ ਕਿਉੰ ਨਹੀਂ।
ਅਖੀਰ ਓਹ ਰਵੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰ ਹੀ ਦੇਂਦੀ ਹੈ।
ਰਵੀ ਵੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਸੀ ਕੇ ਕਦੋਂ ਫੋਨ ਆਉਂਦਾ । ਰਿੰਗ ਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਚਉ ਚੜ ਜਾਂਦਾ।

Chapter ਥੋੜਾ ਲੰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਬਾਕੀ ਪਰਸੋ
ਕੋਮਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਸਹਿਜ ਦੀ।
ਤੇ ਨਾਲ ਇਕ ਘਟਨਾ ਜਿਹਨੇ
ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਨਵਾ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ।।

ਧੰਨਵਾਦ।।
ਕਹਾਣੀ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗੀ।।।।
ਕਮੈਂਟਸ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ।।।ਤੇ msg ਵੀ।
 

Sharanjeet

Member
150
669
93
ਅੱਲ੍ਹੜ ਮੁਟਿਆਰਾਂ 6

ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਫੋਨ ਤੇ।।।

ਸਹਿਜ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਰਾਤ ਓਹ ਓਹਦੇ ਘਰ ਦੀ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਆ ਜਾਵੇ। ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਓਹ ਕੰਡੋਮ ਲੈਅ ਕੇ ਆ ਅਵੇ।

ਹੁਣ ਰਿਹਾ ਰਵੀ ਓਹ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਉਦਾਸ ਵੀ। ਅੱਜ ਓਹਨੂੰ ਓਹ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਜੌ ਓਹਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸੋਚ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਓਹਨੇ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਓਹਨੇ ਉਪਰੋ ਉਪਰੋ ਹੀ ਕਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਸਿੱਧਾ ਆਫਰ ਤਾਂ ਸੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਡੋਮ ਵਾਲਾ ਮਸਲਾ ਓਹ ਕਿਵੇਂ ਹੱਲ ਕਰੇਗਾ। ਓਹਨੂੰ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਕੌਣ ਦਵਾਵੇਗਾ ਕੋਂਡਮ ਦਾ ਪੈਕਟ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਓਹ ਸ਼ਮੀ ਪਹਿਲਾ ਕਾਲ ਸਹਿਜ ਆਪਣੀ ਕਾਲਜ ਦੀ ਦੋਸਤ ਰੀਆ ਨੂੰ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਓਹਨੂੰ ਦਸਦੀ ਆ।

ਸਹਿਜ - ਰੀਆ , ਤੈਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦਸਿਆ ਤਾਂ ਹੈ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕੇਹ ਤਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਫੋਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੇ। ਜਿਵੇਂ ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਨੀਚੇ ਨੌਕਰ ਕੋਲ ਜਾਵੇਗੀ ,ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਸਦ ਲੈਣਾ।
ਰੀਆ - ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ , ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਮੈਡਮ ਨੇ ਥੋੜੀ ਦਲੇਰੀ ਤਾਂ ਦਿਖਾਈ। ਕੋਈ ਨਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ,ਤੂੰ ਬਸ ਸਵਾਦ ਲੈਅ।
ਸਹਿਜ - ਯਾਰ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਕਰਿਆ ਨੀ ਅਜੇਹਾ ਕੁਝ ਵੀ। ਕਿਧਰੇ ਪਕੜੀ ਨਾ ਜਾਵਾ। ਚਲ ਪਕੜੀ ਵੀ ਗਈ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ,ਪਰ ਜੇਕਰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲ ਗੇਆ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰੇ ਭੇਦ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਣਗੇ।
ਰੀਆ - ਤੂੰ ਡਰਦੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਈ ਆ। ਬਸ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆ, ਤਾਂ ਘਬਾਰੀ ਪਈ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਔਖਾ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਘਾਬਰ ਨਾ। ਜੌ ਹੋਣਾ ਓਹ ਕਰ ਤੇ ਮਜਾ ਲੈਅ। ਬਸ ਧਿਆਨ ਰਖੀ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਓਹਦੀ ਗਲ ਦੋਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹੇ। ਵੈਸੇ ਹੈ ਕੌਣ?
ਸਹਿਜ - ਬਸ ਹੈ ਇਕ। ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਦਾ ਹੀ ਹੈ। ਤੈਨੂੰ ਫੇਰ ਦੱਸਾਂਗੀ।
ਰੀਆ - ਕੋਈ ਨਾ। ਜਦ ਮੰਨ ਆਵੇ ਤਦ ਦਸੀ। ਤੇਰਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆ ਤਾਂ ਬਸ ਘਬਰਾਈ ਨਾ। ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਕਲ ਗਲ ਕਰਦੀ ਆ। ਮੇਰਾ ਬੁਆਏਫਰੈਡ ਮੈਨੂੰ ਨੀਚੇ ਅਵਾਜ ਮਾਰ ਰਿਹਾ। ਠੀਕ ਆ। ਕੱਲ ਦੱਸੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ।
ਸਹਿਜ - ਠੀਕ ਆ।

ਦੂਜਾ ਫੋਨ

ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਮਨੀ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਆ।
ਰਵੀ - ਯਾਰ ਕੰਮ ਬਣ ਗਿਆ।
ਮਨੀ - ਬਲੇ। ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ। ਹੋ ਗਈ ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਸੈੱਟ।
ਰਵੀ - ਓਹ ਨਹੀਂ ਓਏ। ਹਾਲੇ ਮੰਜਿਲ ਦੂਰ ਆ। ਹਾਲੇ ਛੋਟੀ ਸੈੱਟ ਹੋਈ ਆ, ਵੱਡੀ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਲਗਣਾ। ਮੈਸਜ ਆਇਆ ਦੀਦੀ ਦਾ ਕੇ ਅੱਜ ਓਹ ਚੱਕੀ ਆਵੀਂ ਰਾਤ, ਛਤ ਟੱਪ ਕੇ ਘਰ।
ਮਨੀ - ਕਯਾ ਚੱਕੀ ਆਵੀਂ।
ਰਵੀ - ਕੰਡੋਮ।
ਮਨੀ - ਓਹ ਤੇਰੀ। ਹੁਣ ਕੀ ਬਣੂ।
ਰਵੀ - ਤਾਹੀਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਿਆ। ਕੁਝ ਕਰ ਹੀਲਾ।
ਮਨੀ - ਚਲ ਤੂੰ ਘਾਬਰ ਨਾ। ਮੈਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂਗਾ ਇੰਤਜਾਮ। ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਡੈਡੀ ਦੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸ਼ਾਪ ਆ। ਓਹਦੇ ਹਥੋ ਮੰਗਵਾਉਂਦਾ।
ਰਵੀ - ਅੱਜ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ।
ਮਨੀ - ਕੋਈ ਨਾ, ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਕੇ ਦੇ ਦੇਣਾ। ਬਸ ਤੂੰ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖ ਲਈ।
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ। ਪੈਸੇ ।
ਮਨੀ - ਪੈਸੇ ਨੀ ਚਾਹੀਦੇ। ਮੈਨੂੰ ਬਸ ਇਕ ਵਾਰ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨੀ ਆ, ਕੋਮਲ ਦੀ।
ਰਵੀ - ਓਹਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡ ਦੇ। ਅਪਾ ਲਾ ਲਵਾਂਗੇ ਜੁਗਾੜ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਮਨੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕੰਡੋਮ ਦਾ ਪੈਕਟ ਫੜਾ ਦੇਂਦਾ।

ਤੀਜੀ ਕਾਲ।

ਕੋਮਲ ਪਾਲੀ ਨੂੰ।

ਕੋਮਲ - ਅੱਜ ਆਹ ਕੀ ਮਜ਼ਾਕ ਸੀ। ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਸੀ। ਚਲ ਦਸ ਕਯਾ ਕਹਿਣਾ।
ਪਾਲੀ - ਹਾ ਹਾ। ਕੋਈ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਜਾਣ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਵਰਸ ਪਈਦਾ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਤੇ।
ਕੋਮਲ - ਕੋਈ ਨਾ ਓਹ ਵੀ ਹੋ ਜੂ। ਸਿੱਧਾ ਮੀਂਹ ਬਣਕੇ ਵਰਸਾਗੀ ਤੇਰੇ ਤੇ। ਤੂੰ ਕੰਮ ਦਸ।
ਪਾਲੀ - ਆ ਹਾ। ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਦਸ ਤੂੰ ਕਦੋ ਤਿਆਰ ਆ ਫੇਰ।
ਕੋਮਲ - ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਕਹੇ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ। ਕੱਲ ਸ਼ਾਮ ਓਹੀ ਖੰਡਰ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। ਪੈਸੇ ਕਦੋਂ ਦੇਵੇਗਾ।
ਪਾਲੀ - ਓਸੇ ਵਕਤ। ਕੰਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿਚ।
ਕੋਮਲ - ਠੀਕ ਆ। 5000 ਤਿਆਰ ਰੱਖੀ।
ਪਾਲੀ - ਇਨੇ ਨੀ ਹਨ ਮੇਰੇ ਕੋਲ।
ਕੋਮਲ - ਕਯਾ ਮਜ਼ਾਕ ਅ। ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਸਿਆ ਤਾਂ ਹੋਇਆ। ਕਿੰਨੇ ਦੇਣੇ ਨੇ ਤੂੰ ?
ਪਾਲੀ - 2000
ਕੋਮਲ - ਤੂੰ ਫੋਨ ਰੱਖ। ਮੈ ਇੰਨੇ ਚ ਨੀ ਆਉਣਾ। ਠੀਕ ਆ।
ਪਾਲੀ - ਚਲ ਤੈਨੂੰ 3000 ਦੇ ਸਕਦਾ। ਬਸ ਇਸ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਨੀ।
ਕੋਮਲ - ਚਕ ਠੀਕ ਆ। ਪਰ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਕਰਨਾ। ਮਨਜੂਰ।
ਪਾਲੀ - ਠੀਕ ਆ।

ਅਗਲਾ ਫੋਨ ਪਾਲੀ ਮਲੀ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਪਰ ਓਹ ਸਭ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ਆ।

ਹੁਣ ਰਾਤ ਦੇ ਵਕਤ ਤੁਲਸੀ ਨੌਕਰ ਨੇ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੋਲੀ ਆਪਣੀ ਮਾਲਕਿਨ ਮਲਕੀਤ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਵਿੱਚ ਘੋਲ ਪਿਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿਚ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਅੱਜ ਤੁਲਸੀ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰਨਾ।
ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਕੋਮਲ ਅੱਜ ਰਾਤ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਹੋਣੀ ਨੀ। ਓਹ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਰਵੀ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਐਸ਼ ਪੁਗਾ ਸਕਦੀ ਓਹ ਵੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ।

ਤੁਲਸੀ ਭਈਆ ਰੋਜ ਮਲਕੀਤ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦਾ ਤੇ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਕੋਮਲ ਦਾ ਨੰਬਰ ਵੀ ਲਾ ਹੀ ਦੇਂਦਾ। ਕੋਮਲ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਭਈਆ ਖੁਸ਼ ਰੱਖਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦੀ ਤਨਖਾਹ ਘਟ ਸੀ ਤੇ ਬਸ ਓਹ ਹਵਸ ਦਾ ਹੀ ਭੁੱਖਾ ਸੀ। ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੱਧੀ ਵਾਰ ਓਹਦਾ ਪਾਣੀ ਅਗਰ ਕਢ ਵੀ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕਯਾ ਫਰਕ ਪੈਣਾ।

ਰਾਤ ਕੋਮਲ ਪਹੁੰਚੀ ਤੁਲਸੀ ਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਜਿੱਥੇ ਓਹ ਭਈਆ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਧੋਤੀ ਲਹਾਂਈ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਸੀ ਆਪਣੇ ਲਨ ਤੇ ਤੇਲ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਪਿਆ।

ਤੁਲਸੀ - ਆ ਗਈ ਹੋ ਮਾਲਕਿਨ।
ਕੋਮਲ - ਹਾਂਜੀ ਆ ਗਈ ਹਾਂ ਮੈਂ। ਚਲ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ ਆਪਸ
ਤੁਲਸੀ - ਮੁਝੇ ਤੋ ਕੋਈ ਜਲਦਬਾਜੀ ਨਹੀਂ ਮਾਲਕਿਨ। ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਹਮ ਔਰ ਤੁਮ ਯਹੀ ਤੋਂ ਹੋ।
ਕੋਮਲ - ਹਾ ਹਾ। ਠੀਕ ਆ।

ਕੋਮਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾੜਾ ਢਿੱਲਾ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਲਹ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਸੁਟ ਦੇਂਦੀ ਹੈ। ਭਾਈਆ ਸਿਰਫ ਬਨੈਨ ਵਿਚ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਮੰਜੇ ਤੋ ਉੱਠ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਕੋਮਲ ਦੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਨੰਗੀ ਲਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਟ ਤੇ ਰਖ ਕੇ ਲਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ।
ਓਹ ਓਹਦੀ ਲੱਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਚੁੰਮਦੇ ਓਹਦੀ ਜਾਂਗ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਦਾ ਹੋਇਆ ਕੱਛੀ ਦੇ ਉਪਰੋ ਹੀ ਓਹਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਦੰਦੀ ਵੱਧਣ ਲਗਦਾ।
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ।
ਓਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀ ਲਕੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਾਈਡ ਦੇ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਕੋਮਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਪਾਉਂਦਾ। ਓਹ ਕੁੱਤਿਆ ਵਾਂਗ ਓਹਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਕੋਮਲ - ਆਹ ਆਹ।
ਕੋਮਲ ਵੀ ਆਪਣੇ ਫੁਦੀ ਓਹਦੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਜੋਰ ਜੋਰ ਘਸਾਉਂਦੀ।।
ਦੋਨੋ ਦੀਆ ਮਸਤੀ ਦੀਆ ਅਵਾਜਾਂ ਨਾਲ ਕਮਰਾ ਗੂੰਜ ਉੱਠਦਾ ਤੇ ਸਹਿਜ ਵੀ ਸਮਜ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਦੀਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਪਰਤੁਗੀ।

ਤਾਂ ਓਹ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਕੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਾ ਜਾ ਨਾ। ਓਹਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਸੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ। ਫੇਰ ਓਹ ਮਸਤੀ ਭਰੀਆਂ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਰਿਹਾ ਨੀ ਜਾਂਦਾ। ਓਹ ਵੀ ਸੋਚਦੀ ਕੇ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਲ ਓਹਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ। ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਪੂਰਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੀ ਪਈ ਆ, ਤਾਂ ਓਹ ਕਿਉੰ ਨਹੀਂ।
ਅਖੀਰ ਓਹ ਰਵੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰ ਹੀ ਦੇਂਦੀ ਹੈ।
ਰਵੀ ਵੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਸੀ ਕੇ ਕਦੋਂ ਫੋਨ ਆਉਂਦਾ । ਰਿੰਗ ਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਚਉ ਚੜ ਜਾਂਦਾ।

Chapter ਥੋੜਾ ਲੰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਬਾਕੀ ਪਰਸੋ
ਕੋਮਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ।

ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ਸਹਿਜ ਦੀ।
ਤੇ ਨਾਲ ਇਕ ਘਟਨਾ ਜਿਹਨੇ
ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਨਵਾ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ।।

ਧੰਨਵਾਦ।।
ਕਹਾਣੀ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗੀ।।।।
ਕਮੈਂਟਸ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੋ।।।ਤੇ msg ਵੀ।
Waiting next part
 

apna_22

Member
163
165
44
Bht vdia bhra
Long story ja short???
Eh tan lambi javegi kyunki ehda end mein koi ni ਸੋਚੇਯਾ ।। ਸਵਾਦ ਲੈਅ ਲਈ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਆ, ਤਾਂ ਇਹਦਾ ਕੋਈ proper end ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਨੀ।।। 40 45 part baad ਸੋਚਾਂਗਾ ਕੇ ਇਹਦਾ ਐਂਡ ਕੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।। ਹਾਲੇ ਤੁਸੀ ਵੀ enjoy ਕਰੋ 😊
 
Top