Sharanjeet
Member
- 150
- 669
- 93
Nice
ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ 2
ਖੰਡਰਨੁਮਾ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ
ਕੋਮਲ ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਤੇ ਬਰਸ ਪਈ।
ਕੋਮਲ - ਸਾਲੀ ਕੁੱਟੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਸਾਰਾ ਸਵਾਦ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਜਾ ਆਉਣ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਤੂੰ ਕੁੰਡਾ ਭੰਨ ਭੰਨ ਕੇ ਬਾਹਰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ। ਇਹ ਤੂੰ ਚੰਗੀ ਨੀ ਕਰੀ।
ਸਹਿਜ - ਕਯਾ ਚੰਗੀ ਨੀ ਕਰੀ। ਤੈਨੂੰ ਮਜੇ ਦੀ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਇਧਰ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਇਕੱਲੀ ਖੜੀ । ਜੇਕਰ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਕੋਈ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ। ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜਾਰ ਚਲਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਤੂੰ ਇਧਰ ਆਹ ਕੁਝ ਕਰਦੀ ਪਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਘਰ ਜਾਉਂਦਿਆ ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਨੇ ਆਹੀ ਪੁੱਛਣਾ ਕੇ ਬਜਾਰ ਵਿਚੋਂ ਕਯਾ ਲਿਆਈ ਆ ਦੋਨੀ ਜਿੰਨੀਆਂ। ਕਯਾ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾਂਗੇ।
ਕੋਮਲ - ਕੇਹ ਦਾ ਗੇ ਕੇ ਕੁਝ ਢੰਗ ਦਾ ਮਿਲਿਆ ਨੀ ਤੇ ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਵਾਪਿਸ ਆਇਆ ਘਰ।
ਸਹਿਜ - ਆਹ ਵਧੀਆ , ਬੇਬੇ ਨੇ ਸ਼ਕ ਕਰਦੇ ਮਿੰਟ ਨੀ ਲਾਉਣਾ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਮਜਾ ਤੂੰ ਲਵੇ ਤੇ ਛਿੱਤਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਪੈਣ ਇਹ ਕਿਵੇਂ।
ਕੋਮਲ - ਦਵਾ ਦੇਵਾਂ ਮਜਾ ਤੈਨੂੰ ਵੀ। ਤੂੰ ਦਸ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰਾ ਵੀ ਮੰਨ ਕਰਦਾ ਕਿਸੇ ਨੀਚੇ ਲੰਬਾ ਪੈਣ ਦਾ। ਵੈਸੇ ਗੈਰੀ ਵੀ ਕੇਹਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕੇ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਤੂੰ ਹਾਮੀ ਭਰ ਤਾਂ ਸਹੀ। ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੀ। ਤੂੰ ਕਰ ਲੀ ਓਹਦੇ ਨਾਲ। ਲੈਅ ਲਈ ਸਵਾਦ ਪੂਰਾ ਰਾਜ ਕੇ।
ਸਹਿਜ ਹਸ ਪੈਂਦੀ। ਓਹਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤਾਂ ਸੀ ਹੀ ਪਰ ਓਹ ਬਦਨਾਮੀ ਤੋ ਡਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਭਵਿਖ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਲੋਯਲ ਰਹੇ।
ਓਹ 12 ਵੀ ਜਮਾਤ ਤੋਂ ਪਾਸ ਹੋਈ ਤੇ ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਜਵਾਨ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਵੀ ਫਿਲਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ।
ਪਰ ਓਸ ਤੋਂ ਉਲਟ ਵੱਡੀ ਭੇਣ ਕੋਮਲ ਓਸ ਤੋਂ 5 ਸਾਲ ਵੱਡੀ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੰਢੀ ਹੋਈ ਵੀ। ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੌਕਰ ਤਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਖਸ਼ਿਆ ਸੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਪੈਸੇ ਤੇ ਰੌਬ ਤੇ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਕਈਆਂ ਨਾਲ ਸੌਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ।
ਓਹਦੇ ਆਸ਼ਿਕ ਵਿੱਚੋ ਫਿਲਹਾਲ ਓਹਦਾ ਆਸ਼ਿਕ ਗੈਰੀ ਸੀ।
ਹੁਣ ਦੋਨੋ ਤੁਰੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਬੈਠ ਪਿੰਡ ਦੇ ਦੋ ਨਸ਼ੇੜੀ ਮੁੰਡੇ ਤਾੜਦੇ ਪਏ ਸਨ। ਇਕ ਦਾ ਨਾਮ ਪਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਮੱਲੀ। ਦੋਨੋ ਨਸ਼ੇੜੀ ਸਨ ਤੇ ਹਰ ਰੋਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਓਹਨਾ ਦਾ ਇਕੋ ਕੰਮ ਸੀ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਉਂਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆ ਕੁੜੀਆ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾੜਦੇ ਰਹਿਣਾ। ਕਈਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਦੀ ਸੇਟਿੰਗ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਬਹੁਤੀਆ ਓਹਨਾ ਨੇ ਵਜਾਈਆਂ ਵੀ ਸਨ।
ਹੁਣ ਓਹ ਕੋਮਲ ਤੇ ਸਹਿਜ ਨੂੰ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੇ ਵੇਖ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਪਏ।
ਪਾਲੀ - ਓਹ ਯਾਰ ਓਹ ਵੇਖ , ਓਹ ਜਾਂਦੀ ਮੇਰੀ ਸੈਟਿੰਗ।
ਮਲੀ - ਕੌਣ ਓਹ ਕੁੜੀਆਂ ਦੋਨੋ। ਓਹ ਤਾਂ ਭੇਣ ਦੀ ਖਸਮ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀਆਂ ਨੇ। ਮੰਨ ਕਰਦਾ ਕੇ ਹੁਣੇ ਲੈਅ ਲਵਾ। ਤੂੰ ਜਾਣਦਾ ਓਹਨਾ ਨੂ। ਕਰ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਯਾਰ।
ਪਾਲੀ - ਓਹ ਵੱਡੀ ਵਾਲੀ ਤਾਂ ਮੰਜੇ ਉਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ ਮੈਂ ਪਰ ਓਹ ਛੋਟੀ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਨੂੰ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ।
ਮਲੀ - ਸੱਚੀ। ਬੱਲੇ ਭਾਈ। ਤੂੰ ਇਕੱਲਿਆ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲਏ ਹੋਏ ਨੇ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦਵਾ।
ਪਾਲੀ - ਵੱਡੀ ਵਾਲੀ ਤਾਂ ਬੱਸ ਪੈਸੇ ਤੇ ਸੇਕਸ ਦੀ ਭੁੱਖੀ ਆ ਤੇ ਓਹ ਤਾਂ ਮੰਨ ਜਾਉ। ਦੂਸਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਕੱਢਣਾ ਪੈਣਾ।
ਮਲੀ - ਸੱਚੀ। ਚਲ ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ ਓ ਦਵਾ ਦੇ ਓਹ ਵੱਡੀ ਦੇ। ਸੂਤ ਆਈ ਤਾਂ ਦੂਸਰੀ ਵੀ ਦੇਖ ਲਾ ਗਏ।
ਪਾਲੀ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ। ਕਿੰਨੇ ਪੈਸੇ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ।
ਮਲੀ - ਫਿਲਹਾਲ ਦੋ ਸੌ ਨੇ।
ਪਾਲੀ - 200 ਨਾਲ ਨੀ ਗਲ ਬਣਨ ਲੱਗੀ। ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਦੋ ਤਿੰਨ ਹਜਾਰ ਤੇ ਗਲ ਮੁੱਕਣੀ ਆ।
ਮਲੀ - ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ 1000 ਤੂੰ ਪਾਂ 1000 ਮੈਂ ਪਾਉਂਦਾ। ਤੂੰ ਬਸ ਸੈਟਿੰਗ ਕਰਵਾ ਇਹਦੇ ਨਾਲ। ਜੈ ਇਕ ਵਾਰ ਇਹ ਖੁਸ਼ ਕਰਤੀ ਤਾਂ ਦੂਰਸੀ ਵੀ ਆਪ ਕੰਡੇ ਤੇ ਆ ਜਾਣੀ ।
ਪਾਲੀ - ਹਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ।
ਚਲ ਆ ਚਲਦੇ ਆ ਅਪਾ।
ਇਹਦੇ ਬਾਅਦ ਓਹ ਦੋਨੋ ਕੋਮਲ ਤੇ ਸਹਿਜ ਸਾਹਮਣੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਉਂਦੇ ਨੇ । ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੇ ਦੇਖ ਪਾਲੀ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ। ਓਹ ਵੀ ਨਿੰਮੇ ਜੇਹੇ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਪਾਲੀ ਵਲ ਝਾਕਦੀ । ਇਸ ਮਗਰੋ ਪਾਲੀ ਜੇਬ ਚੋ 200 ਦਾ ਨੋਟ ਕਢਦਾ ਤੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੇ ਮੋਬਾਈਲ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਕੰਨ ਨਾਲ ਲਗਾ ਕੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆ ਵਿਚ ਸਮਝੂੰਦਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰੀ।
ਓਹ ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਕੋਮਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਜਾ ਪਏ ਪਿੱਛਾ ਵਲ ਨੂੰ ਗਰਦਨ ਘੁਮਾਉਂਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੇਹਂਦੀ ਕੇ ਠੀਕ ਆ। ਓਹ ਆਪ ਕਰ ਲਵੇਗੀ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ।
ਮਲੀ - ਪਾਲੇ, ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਚੜਾਈ ਆ ਪੂਰੀ। ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਪੁਰਜਾ ਸੈੱਟ ਵੀ ਕਰ ਲਿਆ। ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਓਹਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ।
ਪਾਲੀ - ਦੇਖ ਲਿਆ ਫੇਰ। ਜੱਟ ਦੀ ਸੱਟ ਆ। ਇੰਝ ਨੀ ਭੁੱਲਦੀ ਓਹ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਓਹਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਨਾ ਤੇ ਗਲ ਮੁਕਾ ਲੈਣੀ। ਤੂੰ ਪੈਸੇ ਤਿਆਰ ਰਖੀ । ਬਾਕੀ ਮੈਂ ਦੇਖ ਲਓ। ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਭੇਣ ਤੇ ਆਈ ਹੋਈ ਆ। ਕੋਈ ਨਾ ਏਸੇ ਬਹਾਨੇ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਵੀ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਪਾਲੀ - ਪਰ ਵੀਰੇ ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ। ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਤੂੰ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਸੀ ਇਹਦੀ।
ਮਲੀ - ਚਲ ਮੈਂ ਦਸਦਾ ਤੈਨੂੰ। ਓਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਰਪੰਚ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਨੀ ਜੋਧ। ਜੋਧ ਤੇ ਇਹਦਾ ਚੱਕਰ ਸੀ। ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਓਹ ਆਪਣੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਇਹਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋ ਚਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲੈਅ ਗੇਆ। ਦਿਨ ਦਾ ਵਕ਼ਤ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਸਾਲਾਂ ਇਕ ਰਾਊਂਡ ਚ ਫਿਰਾਗ ਹੋ ਗਿਆ ਉਪਰੋ ਦੂਜਾ ਟ੍ਰਿਪ ਲਾਉਣ ਹੀ ਲਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਘਰ ਕੋਈ ਅਚਾਨਕ ਕਮ ਆ ਗਿਆ। ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਿਆ ਕੇ ਇਹਨੂੰ ਚਕ ਕੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਗੇਟ ਤਕ ਛੱਡ ਆਵੇ। ਮੈਂ ਸਿੱਧਾ ਓਹਨੂੰ ਕੇਹ ਤਾਂ ਕੇ ਇਹਦੇ ਪੈਸੇ ਨੀ ਚਾਹੀਦੇ ਸਿਰਫ ਇਕ ਟ੍ਰਿਪ ਮੈਂ ਵੀ ਲਾਉਣਾ। ਓਹ ਮੰਨ ਗੇਆ।
ਮਲੀ - ਫੇਰ ਅੱਗੇ ਕੀ।
ਪਾਲੀ - ਦੋਪਹਰ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਵਕ਼ਤ ਮੋਟਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਨੇ ਚਾਬੀ ਕਮਰੇ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਕਰੀ ਤੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚਦੀ ਕਰ ਦੀ।
ਓਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਚ ਓਥੋ ਨਿਕਲਿਆ। ਤੇ ਮੈਂ ਜਿੰਦਾ ਖੋਲ ਕੇ ਅੰਦਰ ਗੇਆ।
ਕਯਾ ਵੇਖਦਾ ਕੇ।।।
ਕੋਮਲ - ਓਹ ਘਰ ਨੂੰ ਗੇਆ , ਚਲ ਮੈਨੂੰ ਕਾਲਜ ਗੇਟ ਤਕ ਛੱਡ ਆ।
ਪਾਲੀ - ਕਾਲਜ ਗੇਟ। ਗਲ ਤਾਂ ਘਰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਹੋਈ ਆ।
ਕੋਮਲ - ਕਮਲਾ ਤਾਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ। ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨਾ।
ਪਾਲੀ - ਤੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਗਲ ਦਸੀ ਨੀ ਸ਼ਾਯਦ ਓਹਨੇ।
ਕੋਮਲ - ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ?
ਪਾਲੀ - ਚਲ ਤੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਤੇ ਪੁੱਛ ਓਹਨੂੰ।
ਕੋਮਲ ਜੋਧ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਉਂਦੀ ਤੇ ਓਹ ਫੋਨ ਚੁੱਕਦਾ ਨੀ।
ਪਾਲੀ - ਕਰ ਲਿਆ ਫੋਨ। ਕੀ ਕੇਹਂਦਾ। ਚਕੇ ਗਾ ਨੀ ਫੋਨ ਓਹ। ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ । ਜੌ ਤੂੰ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਓਹ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰ।
ਕੋਮਲ - ਕੀ ਕੇਹ ਰਿਹਾ। ਪਾਗ਼ਲ ਤਾਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ। ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਕੀ ਬੋਲਦਾ ਪਿਆਂ।
ਪਾਲੀ - ਸਾਲੀ ਕੰਜ਼ਰੀ। ਸੁਣਿਆ ਨੀ ਤੈਨੂੰ । ਜੌ ਮੈਂ ਬੋਲਦਾ ਓਹੀ ਕਰ। ਧੱਕਾ ਨੀ ਮੈਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਤੇਰੇ ਕਪੜੇ ਫਟਨਗੇ ਤੇ ਬਾਹਰ ਸੌ ਸਵਾਲ ਹੋਣੇ ਨੇ। ਤੇਰਾ ਆਸ਼ਿਕ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀਆ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ ਗੇਆ । ਸਮਝੀ ਗਲ ਹੁਣ। ਚਲ ਖੋਲ ਕਪੜੇ।
ਕੋਮਲ ਸੋਚਦੀ ਪਈ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਰੇ ਕਯਾ। ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਕੋਲ। ਓਹ ਸੋਚਦੀ ਪਈ ਸੀ ਕੇ ਓਹਨੇ ਜੋਧ ਨਾਲ ਤੁਰ ਕੇ ਗਲਤੀ ਹੀ ਕਰ ਲਈਂ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਹੁਣ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਰੇ ਕਯਾ। ਓਹਨੇ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨਿੱਚੇ ਡਿੱਗ ਪਈ।
ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ 21 ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ
