UPDATE 94
Shukracharya or unke asuro kaam ho gya tha. Halaki sare asur samapt nahi hue the. Parantu shukracharya ke jane ke baad unhone apni haar swikaar kar li thi. Or patallok ka vatavarn bhi in pancho ki shaktiyo se badal gya tha. Jis bajah se jo burai baha nivaas karti thi vo ab kam ho gyi thi.
And dev or uska pariwar is waqt gehri neend me so rahe the. Sirf dev hi jeevit tha. Lekin vo koma me tha. Or vo koma se uthna hi nahi chahta tha.gurudev ne tamam kosis karke dekh li lekin dev hai ki uthne ka naam hi nahi le raha tha.
Bahi man me dev ki aatma bahut takleef me thi. Uske sab apne ja chuke the. Jis bajah se vo brih ki peeda se gujar raha tha. Tabhi uski antaraatma me swayam mahadev ne use darshan diye. Jinhe dekhkar dev ne unhe pranaam kiya.
Mahadev- putra mujhe tumper bahut garv ho raha hai. Tumne jo karya kiya hai vo bakai me sadharan nahi hai.
Me bahut prasann hu tumse. Parantu tum jaag kyu nahi rahe ho.
Main- mahadev aap to jante hi hai. Bhale hi me apne karya me safal raha hu. Parantu me apna sab kuch kho chuka hu.or aise akele mujhe nahi jeena hai. Isliye me vinti karta hu Aapse ki mere prano ko har leejiye.
Mahadev- putra tumhare pariwar ka antim samay yahi tha. Unki kismat me jo likha tha vo hua. Parantu tum aise haar nahi maan sakte tumhe jeena hoga putra
Main- mahadev mujhe itni badi saja mat deejiye. Me nahi jee paunga. Kam se kam aise to bilkul nahi. Mera pariwar hi meri pehchan hai. Unke moh se me bimukh nahi ho sakta. Mujhe unki jarurat hai.
Mahadev- me samjhta hu putra tumhari manodasha.
Main- kya un sabhi ko bapis lane ka koi marg nahi hai. Me har sambhav chounotiyo ko paar kar jaunga. Bas aap unhen Jeevan daan de dijiye. Chahiye to mere pran le lijiye. Parantu un sabhi ko jeevan de dijiye prabhu.
Ye sunkar mahadev soch me pad gye. Vo aisa kar sakte the. Parantu isse prakriti ke chakra me badlav ho jayega ye baat bhi vo achhe se jante the. Filhal jo hua hai vo badal sakta tha. Parantu ek satya ye bhi tha ki vo ye sab swayam hi karna chahte the. Arnav unhi ka ans tha or vo usi ko itne dukh me nahi dekh sakte the. Abhi tak Hui sari parikshao me vo utrin raha hai. Usne apni sujh bujh ka badiya pradarshan kiya hai jis bajah se mahadev usper ati prasann the. Isliye unhone faisla kar liya dev or baki sabhi ko Jeevan daan dene ka.
Mahadev- putra tumhare dukh ne mujhe vivas kar diya hai. Tum mere ans ho or me tumhe dukh me kadapi nahi dekh sakta. Isliye tumhare ab tak ke liye gaye karyo ka fal me tumhe avashya hi dunga. Parantu aisa karne se kai badalav bhi aayenge prakriti me. Jinhe tumhe hi fir se vyavasthit karna hoga. Kya tum aisa karne ko tatpar ho.
Ye sunte hi dev ke chehre ki hasi bapis aagyi. Use aisa anubhav pehle kabhi nahi hua tha. Vo turant hi dandvat ho gya or mahadev ki istuti karne laga.
नमामीशमीशान निर्वाणरूपं । विभुं व्यापकं ब्रह्मवेदस्वरूपम् ॥
निजं निर्गुणं निर्विकल्पं निरीहं । चिदाकाशमाकाशवासं भजेऽहम् ॥
निराकारमोङ्कारमूलं तुरीयं । गिराज्ञानगोतीतमीशं गिरीशम् ।
करालं महाकालकालं कृपालं । गुणागारसंसारपारं नतोऽहम् ॥
तुषाराद्रिसंकाशगौरं गभीरं । मनोभूतकोटिप्रभाश्री शरीरम् ॥
स्फुरन्मौलिकल्लोलिनी चारुगङ्गा । लसद्भालबालेन्दु कण्ठे भुजङ्गा ॥
चलत्कुण्डलं भ्रूसुनेत्रं विशालं । प्रसन्नाननं नीलकण्ठं दयालम् ॥
मृगाधीशचर्माम्बरं मुण्डमालं । प्रियं शङ्करं सर्वनाथं भजामि ॥
प्रचण्डं प्रकृष्टं प्रगल्भं परेशं । अखण्डं अजं भानुकोटिप्रकाशं ॥
त्रय: शूलनिर्मूलनं शूलपाणिं । भजेऽहं भवानीपतिं भावगम्यम् ॥
कलातीतकल्याण कल्पान्तकारी । सदा सज्जनानन्ददाता पुरारी ॥
चिदानन्दसंदोह मोहापहारी । प्रसीद प्रसीद प्रभो मन्मथारी ॥
न यावद् उमानाथपादारविन्दं । भजन्तीह लोके परे वा नराणाम् ।
न तावत्सुखं शान्ति सन्तापनाशं । प्रसीद प्रभो सर्वभूताधिवासं ॥
न जानामि योगं जपं नैव पूजां । नतोऽहं सदा सर्वदा शम्भुतुभ्यम् ॥
जराजन्मदुःखौघ तातप्यमानं । प्रभो पाहि आपन्नमामीश शंभो ॥
रुद्राष्टकमिदं प्रोक्तं विप्रेण हरतोषये ॥।
ये पठन्ति नरा भक्त्या तेषां शम्भुः प्रसीदति ॥
Ye pura kehne ke baad fir se dev ne unhe pranaam Kiya. Or ye sampurn श्रीरुद्राष्टकं sunne ke baad mahadev ati prasann ho gye.
Mahadev- putra tumhari is stuti se me bahut prasann hua hu. Tumhari is bhakti or shraddha ke fal ke rup me tumhe vardaan swarup tumhe or tumhare pariwar ko jeevan pradaan karta hu. Parantu vats meri baat yaad rakhna tumhe is sansaar ka santulan fir se banana hoga.
Main- prabhu aapke aadesh ka me puri nistha se palan karunga. Jo bhi mere vash me hoga me use avashya hi karunga. Kripa kar mujhe bataye ki kis prakaar ke badlav honge.
Mahadev- putra ye tumhe jab sahi samay aayega tab tumhare gurudev tumhe avgat kara denge. Tab tak apna jeevan sadhram dhang se jeete raho or bhakti ke marg per chalte raho. Mera aasirbaad hai tumhare sath hai hamesha.
Main- ye sunkar me dhanya ho gya prabhu. Aapki kripa samast sansaar per banaye rakhe.
Ye sunne ke baad mahadev ne Tathastu bola or bo antardhyan ho gye. Bahi iske baad dev or uska samast parivar nidra se jaag gya. Unhe sab kuch yaad tha. Unhe aisa laga jaise vo so rahe the or pratah hote hi jaag gye.
Dev Prachi aalia Renu or Surbhi gurudev ke aashram me the or baki log ghar per.
Gurudev ne jab sabhi ko sahi salamat dekha to go mahadev ki leela samajh gye or unhe koti koti dhanyabaad diya. Bahi dev ke is kaarname per samast devtao ne un sabhi per phulo ki varsha ki or apne apne aasirbaad in sabhi ko pradaan kiye.
Bahi dev ne gurudev ko mahadev ke dwara kahe gye vachan sunaye ye bhi ki vo prakriti me badalaav ki baat kar rahe the.
Tab gurudev ne dev ki bato ko samjha or usse kaha.
Gurudev- vats. Mahadev ne kaha hai to satya hi hoga. Parantu abhi uska samay nahi aaya hai. Jab vo samay aayega tab me swayam hi tumhe iski suchna de dunga. Tab tak ke liye apna karm karte raho.
Or gurudev ne use aasirbaad diya.
Vo din nikal jane ke baad dev and party sabhi ko pranaam karke apne ghar lout gyi. In charo ko kuch pata hi nahi tha ki unhe kya hua tha. Tab dev ne unhe sari ghatna bigatbaar suna di. Or jab unhe pata chala ki divyastra fir se vilupt ho gya hai to sabhi ko tagda jhatka laga. Khaskar renu or surbhi ko. Kyuki unki vo shaktiya ja chuki Jo divyastra se unhe mili thi. Sirf unki hi nahi baki sabhi ki bhi divyastra wali shaktiya ja chuki thi. Lekin dev ke pass janm se mili shaktiya thi. Bahi aalia ek pari thi to uske pass bhi shaktiya thi. Prachi ko dev se virasat me shaktiya mili thi. Vo uske pass thi. Or rahi baat Renu or Surbhi ki to unke pass gurudev ke dwara diye gye mantra abhi bhi the. Jo unki soi hui janm se mili shaktiyo ko jaga dete the. Is prakaar sabhi ke pass unke janm se mili shaktiya already thi. Or yahi baat dev ne un charo ko batai to vo sabhi samaj gyi. Or kush bhi ho gyi.
Bahi ghar pahuchne per sabhi apne gharwalo se mile. Unhe dekhkar aisa laga jaise varso ke bichde aaj mil rahe ho. Or aisa swabhavik bhi tha. Aakhir apni mrityu ko parast karke jo aaye the sabhi. Uske baad sari kahani gharwalo ko sunai gyi. Jise suke sabhi dhanya ho gye. Or sabhi ne agle hi din ghar me ek badi puja ka aayojan Kiya. Samast devi devtao ko dhanyabaad dene ke liye.or ye puja swayam gurudev ne sampann karwai. Tridev or samast devi devtao ka aasirbaad baras pada iske baad sabhi per.
Or fir aise hi inki jindagi chalti rahi. Clg pura hone ke baad gurudev ne Renu or Surbhi ke liye shadi ke prastaav ko bheja un dono ke liye unhone bahut hi sundar or susil ladko ka chayan Kiya jise ek hi najar me dono pariwar ki majuri mil gyi. Akhir gurudev ke chayan kiye hue ladke the. Unme mana karne jaisa kuch tha hi nahi. Or badi Dhoom dham se un dono ka vivah sampann kara diya gya. Vo bhi gurudev ke dwara. Ye unhi ka farz tha. Jo unhone bakubhi nibhaya. Or dono ka vivah sampann ho gya. Jaha Renu pahuchi nasik or Surbhi pahuchi ujjain. Dono hi mahadev ki sharan me thi. Jaha unka sundar bhavisya unke liye tayyar baitha tha.
Bahi dev or Prachi ke clg hojane ke baad inke vivah ki baat chali. Or sabko keval ek hi tension thi ki Prachi ke perants kaise react karenge. Parantu mahadev or gurudev ke aasirbaad se aisa kuch nahi hua jo nahi hona tha. Prachi ke maa papa is shadi ko razi ho gye. Or unhe Aalia se koi aitraj bhi nahi tha. Unhe bas beti ki kushi pyari thi. Jab khud Prachi ne kaha ki use koi problem nahi hai tab unke liye koi prashn bacha hi nahi karne ko. Or bahi aalia ke maa papa ko bhi Aalia ne prithvi per bulaya or fir sabki sehmati or mujudgi me in teeno ka vivah bhi sampann karaya gya. Sabhi bahut kush the. Khaskar bade log. Kyuki unke bache ab settle Jo ho gye the.
Vivah ke baad kuch rashmi ko pura karne ke liye ye teeno Parilok gaye. Jaha ranipari ne apne jamai ka bahut hi bhavya swagat kiya. Or fir baha ke reeti ribazo karaye gaye teeno ko. Jise unhone puri shraddha se sampann kiya. Or fir kuch din vahi ruke or fir bapis prithvi loute aaye.
Bahi inki shaktiyo ke liye ye teeno roj hi dhyan lagate the. Or unhe jaagrit karte the. Halaki unke istemaal ka mouka inhe nahi milta tha. Parantu dev samaj ki burai ko saaf karne ke liye Inka istemaal karta rehta tha. Gunde badmasho ke safaye me. Police or kanun ki madad vo chhipkar karta tha.
Bahi chirag or lucky bhi settle the apni life me. Clg ke baad dono ne apni apni pasand se shadi kar li. Jise ye log clg me hi mile the. Or ye raaj aaj bhi unke seene me dafn hai ki dev or bakio ke pass powers hai. Or achhi baat ye thi ki lucky police me chala gya tha. Or kai mouko per vo dev ko suchana deta rehta tha madad ke liye. Khaskar bahut hi kathin paristhitiyon me. Jaha police jyada kuch nahi kar sakti thi.
Or chirag vo business minded tha isliye usne dev ki madad se ek chhota sa business shuru kar diya. Or dheere dheere vo patri per bhi chalne laga. Jisse in sabhi ki life's set ho chuki thi.
Bahi jaisa mahadev ne kaha tha kuch badlab honge prakriti me. Or aisa samay bhi najdeek aane laga tha. Jab kuch bhayankar sankat samast brahmand per aane ke aasar banne lage the. Jiske liye gurudev ne dev ko sachet kar diya tha.
Baki ab agle part me dekhenge ki ye sankat akhir kya hai. Or dev inse kaise niptega. Apni seemit shaktiyo ke sath……….
Tab tak ke liye…..
RADHE RADHE
TO ALL MY READERS……...
AND MAT BHULIYE….
IT'S JUST A BEGINNING……….
Dosti me dost Dost ka khuda hota hai,
Mahsush tab hota hai jab vo juda hota hai.
Bandhu Aap ki kahani di ko chune vali thi, Aapki har update niymit rupe se aayi aur sabhi ko aap ne apne priye vachno se v saneh ke bandhno me bandhe rakha jo ki ek ashadharan kritye hai. Aap ki rachnatmak shelly behtreen hai jo ki divye hai.Aap yuhi har dil aziz rahe aur apne mitro ko gaanvardhak, utsahvardhak v unki apekshao ke jaishi kahni ka lekhankan kare v sukhmaye palo ko vayteet kare.
Ant me shukriya sakha aapne itni sunder kahani ki rachna kar hamare man me ek alag hi pehchan banai hai jo amit hai.
!Phir milenge chalte-chalte!